Thursday, May 31, 2012

Η υποκρισία των εκπαιδευτικών για την αξιολόγηση

Τους τελευταίους μήνες βλέπουμε μία λυσσώδη αντίδραση από το σύνολο σχεδόν του εκπαιδευτικού κόσμου απέναντι στην επερχόμενη αξιολόγηση, με τη συντριπτική πλειοψηφία των συνδικαλιστών να καλεί σε αντίσταση μέχρις εσχάτων.

Η δική μας θέση είναι ότι η αξιολόγηση ήταν ένα πυροτέχνημα της Διαμαντουέτας και της Κάλερ, και ειδικά η τελευταία θεώρησε καλό να προσδώσει στο νεωτερισμό της και μία δραματική νότα γελοιότητας που έχουμε σχολιάσει αναλυτικά στο παρελθόν.

Όμως εδώ θα μας απασχολήσει η οπτική γωνία των ίδιων των εκπαιδευτικών στο θέμα της αξιολόγησης.

Οι εκπαιδευτικοί παρουσιάζουν την αξιολόγηση σαν ένα πρωτοφανές μέτρο εκβαρβαρισμού της εκπαίδευσης. Παραλείπουν όμως το γεγονός ότι η αξιολόγηση ούτε πρωτοφανής είναι, ούτε στο παρελθόν κρίθηκε ως δυσάρεστη από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς.

Για παράδειγμα, η αξιολόγηση επιτρέπει εδώ και χρόνια στους διευθυντές σχολών του ΟΑΕΔ να ξεφορτώνονται όποιους αναπληρωτές θέλουν με τη μέθοδο της αρνητικής αξιολόγησης, ώστε να μπορούν νομότυπα να προσλαμβάνουν εκείνους που θέλουν. Κανένας δε μίλησε ποτέ για το θέμα, και πολλοί που είχαν την ευτυχία να είναι ένα χρόνο αναπληρωτές σε σχολές του ΟΑΕΔ έμειναν με την απορία γιατί δεν ήταν αναπληρωτές και τον επόμενο χρόνο.

Η αξιολόγηση αποτελούσε για χρόνια μέρος της ΠΔΣ. Οι αξιολογητές αμοίβονταν για το υποτιθέμενο έργο τους. χωρίς ποτέ να αναρωτηθεί κανείς τι ακριβώς αξιολογούσαν. Η αλήθεια είναι ότι απλώς συμπλήρωναν κάποιες φόρμες με σκοπό να προσποριστούν τα σχετικά χρήματα, καθώς το πρόγραμμα της ΠΔΣ αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη εκπαιδευτική απατη στα χρονικά της μεταπολίτευσης. Κανένας δε διαμαρτυρήθηκε για την ύπαρξη αξιολόγησης και αξιολογητών. Αντίθετα, υπήρξαν και φωνές στήριξης της αξιολόγησης. Αντιγράφουμε από σελίδα δημόσιας διαβούλευσης του υπουργείου:

"5 Δεκεμβρίου 2009

Είμαι οικονομολόγος ΠΕ09 (2001), φοιτητής μεταπτυχιακού στην εκπαίδευση ενηλί-κων (2009), και εργάζομαι ως ωρομίσθιος εκπαιδευτικός. Ασχολούμαι ως εκπαιδευτής από το 1992. Από το 2002 μέχρι το 2009 εργάζομαι ως ωρομίσθιος εκπαιδευτικός σε προγράμματα του ΥΠΕΠΘ όπως ΠΔΣ, Ολοήμερα, ΚΕΕ, ΚτΠ, Ι.Ε.Κ, Γονείς.gr, κ.λ.π. Ασχολούμαι με την εκπαίδευση από επιλογή και όχι από ανάγκη.

Οφέλη σε μόνιμους εκπαιδευτικούς
Οι εκπαιδευτικοί που συμμετέχουν στο πρόγραμμα έρχονται σε καλύτερη επικοινωνία με τους μαθητές πέρα από το τυπικό πρόγραμμα. Αποτελεί μια οικονομική ενίσχυση που τους αποτρέπει από άλλες δραστηριότητες όπως ιδιαίτερα. Θεωρούν σημαντικό το έργο τους και εργάζονται με περισσότερη αποτελεσματικότητα αλλά και καλύτερη διάθεση.

Οφέλη σε ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς
Ελπίδα για αύξηση μορίων με ενδεχόμενο μακροπρόθεσμο διορισμό ως αναπληρωτές ή μονιμότητα. Επαφή με το χώρο και τη λειτουργία των σχολείων προκειμένου να υποψια-στεί τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει αργότερα. Επαφή με τους μαθητές και τη διδασκαλία.

Οφέλη σε αξιολογητές
Οι αξιολογητές μέλη της σχολικής μονάδας, έχουν κίνητρο για καλύτερες σχολικές ε-πιδόσεις και έτσι να υπάρξει ηθική αναγνώριση της προσπάθειάς τους.
Όταν οι αξιολογητές είναι εκπαιδευτικοί, έρχονται σε επαφή με τον σχεδιασμό και την οργάνωση του προγράμματος σε σχολικό επίπεδο, το οποίο λειτουργεί εκπαιδευτικά για τους ίδιους για το μέλλον.
Οι αξιολογητές πέραν από τα οικονομικά οφέλη είχαν και τη δύναμη της επιλογής προσωπικού. Η δύναμη αυτή αποτελούσε κίνητρο για δημιουργία τμημάτων, και καλύτε-ρα αποτελέσματα.
Η επιλογή συνεργατών από τους αξιολογητές δίνει τη δυνατότητα για καλύτερη συνερ-γασία και επικοινωνία με άμεσο αποτέλεσμα την πετυχημένη λειτουργία του προγράμμα-τος.

Εμπόδια στη λειτουργία του προγράμματος
Στο ξεκίνημα οι μαθητές δεν γνώριζαν τον σκοπό και τον τρόπο λειτουργίας. Στη συ-νέχεια ολοένα αύξανε η συμμετοχή των μαθητών και η εμπιστοσύνη τους. Από το 2003 η καθυστέρηση στην έναρξη του προγράμματος απομακρύνει πολλούς μαθητές στρέφοντας τους σε άλλες μορφές βοήθειας όπως φροντιστήρια, ιδιαίτερα. Το 2005 μειώνονται οι ώ-ρες διδασκαλίας για την πρόσθετη μειώνοντας τη βοήθεια στους μαθητές. Το 2006 μειώ-νονται οι αποδοχές στους μόνιμους και αξιολογητές, αποστρέφοντας το ενδιαφέρον τους. Το 2008 επιβαρύνονται οι αξιολογητές με επιπρόσθετη εργασία την καταχώρηση της μι-σθοδοσίας. Το 2009 αλλάζει το καθεστώς προσλήψεων με βάση το έτος πτυχίου. Αποτέ-λεσμα να αναλάβουν οι γηραιότεροι, φροντιστές, ή άσχετοι με τον χώρο όπως για συ-μπλήρωση ενσήμων κ.λ.π. Επίσης, χάθηκε η δυνατότητα των αξιολογητών και της διεύ-θυνσης να επιλέγουν τους συνεργάτες τους με αποτέλεσμα να είναι αντικίνητρο η ανάλη-ψη τμημάτων."


Το συγκεκριμένο κείμενο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όχι μόνο δείχνει πως μία μικρή μειοψηφία μονοπωλεί εδώ και χρόνια όλες τις πιθανές και απίθανες θέσεις συμβασιούχων (ΠΔΣ, Ολοήμερα, ΚΕΕ, ΚτΠ, Ι.Ε.Κ, Γονείς.gr, κ.λ.π.), αλλά εκθέτει και το συντεχνιακό τρόπο σκέψης των εκπαιδευτικών, που όχι μόνο δέχεται με χαρά την ύπαρξη αξιολογητών που προσλαμβάνουν όποιον θέλουν, αλλά και θρηνεί για τη μείωση των επιπλέον αποδοχών τους και το φόρτο εργασίας τους!

Κι όμως, όλα αυτά τα χρόνια δεν υπήρξε καμία φωνή αντίδρασης στην ύπαρξη αξιολογητών στο πρόγραμμα της ΠΔΣ. Αντίθετα, οι έχοντες κατάλληλο κοχλιάριο έσπευσαν να καταλάβουν την επίζηλη καρέκλα του αξιολογητή, χωρίς κάποιος συνάδελφός τους να τους κατακρίνει και να τους καταγγείλει στην ΟΛΜΕ.

Αξιολόγηση υπήρξε και σε διάφορες δομές δια βίου μάθησης, όπου και πάλι δεν υπήρξε καμία αντίδραση από τους εκπαιδευτικούς.

Αν δοθούν οικονομικά κίνητρα για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, θα δούμε όλες τις αντιδράσεις να κάμπτονται με τον ίδιο τρόπο που κάμφθηκαν οι αντιδράσεις των πανεπιστημιακών για τα κολλέγια όταν άρχισαν να καταλαμβάνουν θέσεις σε αυτά. Τότε θα δούμε μία άλλη εικόνα, αυτή των εκπαιδευτικών να αλληλομαχαιρώνονται για το ποιός θα καταλάβει το πόστο του αξιολογητή, με το επιπλέον bonus της εξουσίας επάνω στους υπόλοιπους.