Το χωριό του Παπαδήμου και η Σιβιτανίδειος

Όταν ο δοτός πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος ανέλαβε την εξουσία, συζητήθηκε ιδιαίτερα το γεγονός της καταγωγής του από τη Δοσφίνα Φωκίδας, καθώς από την ίδια περιοχή κατάγονται και άλλοι πολιτικοί.

Εκείνο όμως που είναι ακόμα πιο παράδοξο είναι το ότι από την ίδια περιοχή κατάγονται και οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, από τους Γενικούς Διευθυντές της Σιβιτανιδείου κατά τις τελευταίες δεκαετίες.

Μάλιστα, παρά το γεγονός ότι φαινομενικά ανήκουν σε διαφορετικά κόμματα, κάποιες φορές καταλήγουν να βάζουν υποψηφιότητα στους ίδιους δημοτικούς συνδυασμούς, ενδεικτικό ίσως της σημασίας που δίνουν στον παραγκωνισμό κομματικών διαφορών μπροστά στην καταγωγή τους.

Το θέμα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και σίγουρα θα επανέλθουμε.

Η συμβολή της Κάλερ-Χριστοφιλοπούλου στην αξιολόγηση

Αφήνοντας την καρέκλα της Υφυπουργού Παιδείας, η Κάλερ-Χριστοφιλοπούλου άφησε και ένα δώρο προς τους μαθητές που κατά δήλωσή της όταν ανέλαβε την υφυπουργική θέση πλήττονται από την αξιολόγηση των καθηγητών: Τροποποίησε τον υπολογισμό της μέσης βαθμολογίας ώστε να είναι πρακτικά αδύνατο να μείνει κάποιος στην ίδια τάξη.

Αυτό δε σημαίνει ότι και πριν υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να μείνει κάποιος στην ίδια τάξη. Ακόμα και ο πιο κουμπούρας εξασφάλιζε την προαγωγή του, είτε χάρη στην "αυθόρμητη παρέμβαση προοδευτικών εκπαιδευτικών", είτε χάρη στην πειστική διαμεσολάβηση πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων, που ειδικά στην επαρχία είχε λάβει διαστάσεις επιδημίας.

Τώρα όμως η Κάλερ φρόντισε ώστε ακόμα και αυτή η καθαρά θεωρητική πιθανότητα να εκμηδενιστεί. Παραθέτουμε αφηγήσεις εκπαιδευτικών:

"Συνάδελφοι, συνειδητοποίησα με την έκδοση των αποτελεσμάτων ότι ,με τα νέα μέτρα που εφαρμόστηκαν εφέτος, πρακτικά απαγορεύεται πια να μείνει κάποιος στο λύκειο. Συγκεκριμένα με την εφαρμογή του πρότζεκτ και των κλάδων μαθημάτων μπορεί ένας μαθητής συμμετέχοντας σε μια καλή ομάδα στο πρότζεκτ να πάρει ένα 19άρι και να περάσει την τάξη έχοντας 8 μέσο όρο σε όλα (ναι σε όλα!!!) τα μαθήματα.

Άλλο σενάριο: έστω ότι ο συγκεκριμένος μαθητής ξέρει αγγλικά οπότε χωρίς διάβασμα παίρνει ένα 16άρι και εξασφαλίζει και ένα 16άρι στα θρησκευτικά. Τότε θα προαχθεί άνετα στην επόμενη τάξη έχοντας σε όλα τα άλλα μαθήματα 4 (4 στα αρχαία, 4 στη λογοτεχνία , 4 στη γλώσσα, 4 στη γεωμετρία, 4 στην άλγεβρα, 4 στη φυσική, 4 στη χημεία, 4 στη βιολογία και 4 στην ιστορία). Μιλάω για μέσο όρο, πράγμα που σημαίνει ότι , αν έχει 8 στα προφορικά, δεν χρειάζεται καν να προσέλθει στις εξετάσεις.

Ουσιαστικά τι σημαίνει αυτό; ότι το μόνο που απαιτείται για να περάσεις στο λύκειο είναι το να το επισκέπτεσαι ενίοτε, έστω και ως τουρίστας, ίσα για να μη μείνεις από απουσίες!!! Και τα χειρότερα; του χρόνου το ίδιο σύστημα θα υπάρχει και στη Β΄ Λυκείου. Φέτος μάλιστα οι μαθητές δεν το είχαν συνειδητοποιήσει απόλυτα. Παρ΄όλα αυτά σε πολλά σχολεία ήδη υπήρξε από φέτος το φαινόμενο κάποια παιδιά να μην παρουσιάζονται καν στις εξετάσεις του Ιουνίου, εφόσον είχαν εξασφαλίσει την προαγωγή τους.

Δεν ξέρω αν το συγκεκριμένο σύστημα αξιολόγησης εντάσσεται στη λογική του περιορισμού της σχολικής διαρροής. Αν ναι, προφανώς επιλέγεται αυτός ο τρόπος αντί της δημιουργίας θεσμών στήριξης και ένταξης του μαθητή που απαιτούν κόστος και κόπο. Πολύ πιθανόν όμως, φοβάμαι, να μην εντάσσεται, ως συνήθως, σε καμιά λογική!
Συνιστά εξάλλου και μια κραυγαλέα αντίφαση το να εισάγεται η αξιολόγηση για τους καθηγητές και την ίδια στιγμή να καταργείται για τους μαθητές."

Επισημαίνουμε ότι είμασταν οι πρώτοι που επισημάναμε την αντιφατικότητα αυτή, όταν η Κάλερ είχε δηλώσει πως "δεν είναι δυνατό να μην αξιολογούνται εκείνοι που αξιολογούν τα παιδιά μας".

Φυσικά οι ΟΛΜΕδες έκαναν πως δεν άκουσαν τη δήλωση της Κάλερ, καθώς πάγια θέση τους ήταν να μην αξιολογείται ο μαθητής!

Τις λεπτομέρειες των επιπτώσεων των καινοτομιών της Κάλερ σε θέματα βαθμολογικής προαγωγής μπορείτε να δείτε στο παρακάτω άρθρο, από το οποίο παραθέτουμε:

"...Ελάχιστοι καθηγητές (έως κανένας) βάζουν σε μαθητή προφορικά κάτω από 8, έστω και αν ο μαθητής αξίζει για 2. Συνήθως οι Καθηγητές βάζουν πάνω από 10.
Η εμπειρία μου δηλαδή ως Δασκάλου σε Ελληνικό Λύκειο, μου λέει ότι τα οχτάρια στην προφορική βαθμολογία του μαθητή είναι τελείως πλασματικά και οφείλονται κυριολεκτικά στην προσπάθεια του Καθηγητή να βοηθήσει και να ενθαρρύνει το μαθητή. Με άλλα λόγια ο μαθητής που προφορικά παίρνει 8, αξίζει για πολύ λιγότερο.

...ένα παιδί που ξέρει μέτρια Αγγλικά ώστε να εξασφαλίσει ένα 16 στην Ξένη Γλώσσα, κάνει μέτρια το σταυρό του ώστε να εξασφαλίσει ένα 17 στα Θρησκευτικά και γράψει 4 στην Ιστορία, δε χρειάζεται να διαβάσει τίποτε άλλο όλη τη χρονιά και δε χρειάζεται να γράψει εξετάσεις σε κανένα άλλο μάθημα. Θα περάσει έτσι κι αλλιώς!!!

...Ο μαθητής του παραπάνω ελέγχου επίδοσης είναι ουσιαστικά αμόρφωτος και κανείς ΠΟΤΕ δε θα ζητήσει ευθύνες από την Πολιτεία που τον άφησε αμόρφωτο διότι:
• Ο μαθητής «βολεύτηκε», μιας και δεν έμεινε στην ίδια τάξη, ακόμη και χωρίς καμιά απολύτως προσπάθεια. Χωρίς καθόλου μα καθόλου διάβασμα όλη τη χρονιά και χωρίς να πάει να γράψει σε οκτώ βασικότατα μαθήματα (ΜΗΔΕΝ ΣΕ 8 ΓΡΑΠΤΑ) πέρασε την τάξη.
Ο μαθητής αυτός ερχόταν και έφευγε από το Λύκειο μόνο και μόνο για να μη ξεπεράσει το όριο των απουσιών και για να έχουν όλοι στον περίγυρό του την ψευδαίσθηση ότι «πάει Σχολείο».
Αυτός ο μαθητής δεν έμαθε ΤΙΠΟΤΕ γιατί δε χρειάστηκε τίποτε να μάθει για να περάσει τις τάξεις του Λυκείου

• Οι γονείς του μαθητή «βολεύτηκαν», γιατί το παιδί τους «δεν έμεινε στην ίδια τάξη»...
Το γεγονός βέβαια ότι το παιδί τους ποτέ δε διάβασε και ότι ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ δεν ξέρει γράμματα δεν τους ανησυχεί καθόλου.
• Οι καθηγητές των Δημόσιων Σχολείων «αποβάλλουν» σιγά σιγά το άγχος της μόρφωσης ανθρώπων και «παραιτούνται» από την προσπάθεια, μιας και βλέπουν την Πολιτεία την οποία υπηρετούν να τους ζητά σχεδόν άμεσα και επιτακτικά αυτό ακριβώς! Να μη μορφώνουν!
• Οι καθηγητές των φροντιστηρίων συνηθίζουν σιγά σιγά στο να μη βοηθούν τη μόρφωση των νέων ανθρώπων και στο να μη προσφέρουν γνώση ουσιαστική στους μαθητές. Τελικά περιορίζονται στο να μαθαίνουν στα παιδιά τεχνικές εισόδου στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ, χωρίς καμιά γνωστική ή συλλογιστική αξία.
• Η Πολιτεία «βολεύτηκε», γιατί κανείς δε θα της ζητήσει ευθύνες για τους μηχανισμούς της που παράγουν αμόρφωτους ανθρώπους...


...Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών των Ελληνικών Λυκείων θα μείνουν κυριολεκτικά αμόρφωτοι, γιατί θα επιλέξουν να περάσουν τις τάξεις του Λυκείου, χωρίς να διαβάσουν και να γράψουν απολύτως τίποτε!!!
Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών δε θα ξέρει να κάνει ούτε απλή διαίρεση! Και όταν επιχειρήσει να γράψει κάτι, το κείμενό της θα πνιγεί στα ορθογραφικά λάθη και στις χωρίς νόημα φράσεις που θα «συντάξει».
Το να απαιτήσουμε βέβαια από την πλειοψηφία αυτή των αμόρφωτων μαθητών να καταλάβει κάποιο κείμενο αξιώσεων ή να αντιληφθεί τον προβληματισμό κάποιου σημαντικού συνανθρώπου τους, είναι όνειρο θερινής νυκτός.

...«Ειδικοί» του Υπουργείου Παιδείας με «παράξενα» πτυχία και με «περίεργες» σπουδές, που τις πιο πολλές φορές δεν έχουν καμιά σχέση με το αντικείμενο που θα ελέγξουν, θα διαμορφώσουν και θα εντάξουν στα αναλυτικά προγράμματα που θα μορφώσουν τους μαθητές, διαγκωνίζονται στους διαδρόμους του Υπουργείου Παιδείας εξυπηρετώντας «περίεργους» στόχους και θυσιάζοντας στο βωμό της ματαιοδοξίας τους τον πολιτισμό των νέων ανθρώπων...

...Με δεδομένο το γεγονός ότι ανυπόληπτα Δημόσια Λύκεια θα παράγουν χρόνο με το χρόνο όλο και πιο αμόρφωτους νέους ανθρώπους, η απάντηση στο παρακάτω ερώτημα είναι θέμα προσωπικής και κοινωνικής ευθύνης:

Τελικά για όλα αυτά φταίνε κάποιοι ανίκανοι-ματαιόδοξοι άνθρωποι (Υπουργοί, Γραμματείς, μεγαλοστελέχη, ειδικοί κ.λ.π.) κάποιου συγκεκριμένου υπουργείου ή μήπως όλα είναι τμήμα ενός μηχανισμού που δομήθηκε με βάση κάποιο απάνθρωπο σχέδιο, το οποίο κάποιοι υπηρέτησαν και υπηρετούν με υπερβάλλοντα ζήλο;

Κι αν είναι έτσι κι εμείς δεν αντιδρούμε, μήπως το κάνουμε γιατί ήδη έχουμε μετατραπεί σε έρμαια μιας πορείας, που έχει αρχίσει προς την κοινωνία του Orwell;"

Επισημαίνουμε πως μέχρι τώρα δεν έχουμε δει καμία αντίδραση της κατά τα άλλα λαλίστατης ΟΛΜΕ για το ζήτημα αυτό, αλλά ούτε και από τα καθεστωτικά κόμματα που επικουρούμενα από την Αριστερά προέβαλαν για χρόνια αυτό το τραγικό σχολικό μοντέλο.

Ο περίεργος ρόλος του Γεωργίου Καλαντζή

Με αφορμή πολυσέλιδη και φλύαρη επιστολή του Γεωργίου Καλαντζή προς εβδομαδιαία εφημερίδα, στην οποία μεταξύ άλλων παρουσιάζει τον εαυτό του ως τον πλέον επιτυχημένο από τους Γενικούς Γραμματείς όλων των υπουργείων, ας θυμηθούμε μία παλαιότερη αναφορά στο πρόσωπό του. Αξίζει να διαβάσετε όλο το κείμενο του συνδέσμου, για να δείτε πως κάποιοι Διευθυντές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης φροντίζουν για την καριέρα τους, όμως εδώ θα σταθούμε σε ένα ερώτημα που θέτει το συγκεκριμένο άρθρο, που παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο ένα χρόνο αργότερα:

Τι ακριβώς έχει κάνει ο Καλαντζής ώστε να θεωρεί τον εαυτό του επιτυχημένο σαν Γενικό Γραμματέα Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας; Μήπως έδωσε λύση σε ζητήματα που αφορούν τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, όπως η κάρτα του πολίτη, το μάθημα των θρησκευτικών, πρακτικές του κράτους που παραβιάζουν τη θρησκευτική συνείδηση του Ελληνικού λαού; Γιατί το μόνο που δείχνει να τον απασχολεί είναι η διοργάνωση του ραμαζανιού των λαθρομεταναστών.

Ακόμα πιο περίεργο είναι το γεγονός πως τμήμα της ιεραρχίας της Εκκλησίας δείχνει να στηρίζει τον Καλαντζή, παρά τα παραπάνω. Αλλά το ίδιο ισχύει και για τον πολιτικό του προϊστάμενο, που στην εκλογική του περιφέρεια είχε καλλιεργήσει διαφορετικό προφίλ.

Το θέμα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και σίγουρα θα επανέλθουμε.

Γιατί δεν καταργήθηκε ο οίκος ανοχής της Σιβιτανιδείου;

Το προηγούμενο καλοκαίρι δόθηκε από την κυβέρνηση στη δημοσιότητα μια λίστα με οργανισμούς του δημοσίου που υποτίθεται ότι θα καταργούνταν. Μέσα σε αυτούς περιλαμβανόταν και η Σιβιτανίδειος. Η είδηση προκάλεσε αμέσως κλαυθμούς, διότι υποτίθεται ότι οι εργαζόμενοι στη Σιβιτανίδειο δε θα είχαν την ευκαιρία να εφαρμόσουν τους στόχους του νέου τεχνολογικού λυκείου στο πρότυπο σχολείο τους.

Φαίνεται όμως πως αυτή η απόφαση για κατάργηση της Σιβιτανιδείου άλλαξε με κάποιο μυστηριώδη, μασωνικό θα έλεγε κανείς, τρόπο, και η Σιβιτανίδειος δε θεωρείται πλέον οργανισμός υπό κατάργηση. Σε περιόδους σκληρής λιτότητας, ο φορολογούμενος πολίτης καλείται να πληρώσει μέσα από αλλεπάλληλα χαράτσια για τη διατήρηση του προνομιακού καθεστώτος ενός ιδρύματος που έχει στιγματιστεί από τη ρεμούλα και που χρησιμεύει επί δεκαετίες για να διορίζονται συγγενείς και κολλητοί, γκόμενες και γκόμενοι.

Η παράδοξη εύνοια προς τον οίκο ανοχής της Σιβιτανιδείου γίνεται ακόμα πιο προκλητική όταν βλέπουμε να γίνεται λόγος για κατάργηση ακόμα και φορέων που αφορούν ανίατες νόσους, προφανώς για να εξακολουθεί να χρηματοδοτείται η πάσα νόσος που θεραπεύεται εντός της Σιβιτανιδείου. Έτσι, βλέπουμε να γίνεται λόγος για την κατάργηση φορέων για το Alzheimer, το Σακχαρώδη Διαβήτη, τις Αυτιστικές Διαταραχές, κρίσιμους τομείς της υγείας και του πολιτισμού, αλλά το αμαρτωλό ίδρυμα της Σιβιτανιδείου να τελεί υπό μία ανεξήγητη ασυλία.

Τι το εξαίρετο διαθέτουν άραγε οι σχολικές μονάδες της Σιβιτανιδείου ώστε να μη μπορούν να αφομοιωθούν από το υπόλοιπο σχολικό σύστημα, παρά πρέπει να πληρώνονται εκπαιδευτικοί χωρίς αντικείμενο, διοικητικοί υπάλληλοι χωρίς λόγο, δοτές διοικήσεις, αργόμισθοι γόνοι; Μήπως ο λόγος είναι για να συνεχίζουν κάποιοι να διορίζουν ή να εξασφαλίζουν κονδύλια;

Άραγε οι διαπλεκόμενοι της Σιβιτανιδείου να ανήκουν σε εκείνους που η Διαμαντουέτα αφαίρεσε χειρόγραφα από την εργασιακή εφεδρεία στο σχετικό πολυνομοσχέδιο;

ΤΕ/ΔΕ και ισοπέδωση σπουδών

Γνωστό καραμανλικό blog διαμαρτύρεται γιατί εξακολουθεί να υφίσταται ο διαχωρισμός μεταξύ ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ και ΥΕ, τον οποίο και αποδίδει σε συντεχνιακά κριτήρια, με το επιχείρημα, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι "όλοι την ίδια δουλειά κάνουν". Παραθέτει μάλιστα ως επιχείρημα τη σύγκριση βάσεων μεταξύ ανόμοιων τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ, αγνοώντας φυσικά το γεγονός ότι έχουν δημιουργηθεί αμέτρητα τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ με κάθε πιθανό και απίθανο αντικείμενο, ώστε τέτοιες συγκρίσεις να μην έχουν πλέον καμία αξία.

Είναι εύλογες τέτοιες διαμαρτυρίες, καθώς το πολιτικό κατεστημένο απαξίωσε επί δεκαετίες και με συστηματικό τρόπο την αξία των σπουδών, ενώ κόμματα όπως η ΝΔ έκαναν σημαία τους την αξιοκρατία διορίζοντας στη συνέχεια πληθώρα αγραμμάτων με τα πιο αστεία και αισχρά κριτήρια. Θυμίζουμε την αποκάλυψή μας για το πως η κόρη του υπασπιστή του Μεϊμαράκη διορίστηκε στη Σιβιτανίδειο ως ΔΕ Ψυχολογίας(!).

Οπότε, για να μη δημιουργούνται προβλήματα κοινωνικής καταξίωσης στους διάφορους γόνους και προϊόντα του κομματικού σωλήνα, κάποιοι προτείνουν να απαλειφθούν οι χαρακτηρισμοί ΤΕ και ΔΕ, ώστε όλοι να θεωρούνται ίσοι και να αποκρύβεται η αλήθεια για το πως τοποθετήθηκαν στις καρέκλες τους. Την ίδια στιγμή που κόμματα όπως η ΝΔ προβάλλουν το μύθευμα της αξιοκρατίας, χρίζουν τους γόνους τους "επιστήμονες" και καλλιεργούν το κλίμα για τη νομιμοποίηση της ανηθικότητάς τους.

Σπουδές στη Βοστόνη

Με ιδιαίτερη ειρωνία αντιμετωπίστηκε το γεγονός πως ο Καμμένος πήγε στη Βοστόνη για να εγγράψει τον γιό του σε πανεπιστήμιο της πόλης. Το περίεργο είναι πως η ειρωνία αυτή μετατράπηκε σε λυσσαλέα επίθεση από ιστολόγια γνωστά για τις διασυνδέσεις τους με τη Συγγρού.

Η ειρωνία είναι πως πλήθος προβεβλημένων στελεχών της ΝΔ στέλνουν εδώ και χρόνια τα παιδιά τους στη Βοστόνη για σπουδές, χωρίς να πτοούνται από το τεράστιο κόστος, και το ίδιο ισχύει και για πολλούς άλλους παράγοντες είτε κομματικών είτε ευρύτερα κοινωνικών χώρων. Άλλωστε, τα πανεπιστήμια της Βοστόνης έχουν μία δεδομένη φήμη για το ότι προετοιμάζουν τους αυριανούς κυβερνώντες, ανεξάρτητα από τα όποια προτερήματά τους, οπότε και θα έπρεπε να τα δούμε σαν πανάκριβα φροντιστήρια για φιλόδοξους γόνους...

"Επιστημονικές ενώσεις εκπαιδευτικών"

Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε να έχει δημιουργηθεί μία σύμπραξη "επιστημονικών ενώσεων εκπαιδευτικών", οι οποίες αφορούν κάποιους κλάδους που έχουν κατά καιρούς ευνοηθεί πλουσιοπάροχα, και να δημοσιεύονται διάφορες ανακοινώσεις για συντεχνιακά θέματα, άλλοτε διορισμών και άλλοτε αποσπάσεων.

Στις ανακοινώσεις αυτές ενίοτε τονίζεται και η αγωνία των ενώσεων αυτών για την προαγωγή της διδασκαλίας των αντικειμένων τους. Το ερώτημα είναι αν τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των ενώσεων αυτών έχουν κάποια σχέση με τη διδασκαλία, παρά την όποια εκπαιδευτική τους ιδιότητα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως οι συναντήσεις τους με διάφορους υπουργούς και υφυπουργούς γίνονται πάντοτε μέσα σε ιδιαίτερα θετικό κλίμα...