Περί Γαλλικής Φιλολογίας

Η εισαγωγή της Γαλλικής Φιλολογίας αποτέλεσε χαρμόσυνο γεγονός για τα μεσήλικα "στελέχη της εκπαίδευσης", όμως στο αν αυτή ήταν όντως αναγκαία έχουμε ήδη αναφερθεί. Αυτή τη φορά θα σχολιάσουμε ένα περίεργο γεγονός, που έχει να κάνει με την παρουσία τόσων συλλόγων αποφοίτων Γαλλικής Φιλολογίας:

"ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ & ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ"

Με δεδομένο το ότι αυτοί οι σύλλογοι εμφανίζονται να υπογράφουν κοινές ανακοινώσεις, η κατάσταση θυμίζει σκηνή από ταινία των Monty Python.

Η Αμερική διδάσκει την πολυπολιτισμικότητα

Συχνά βλέπουμε την Αμερική να ελέγχει τις άλλες χώρες για ζητήματα συμπεριφοράς προς τους λαθρομετανάστες, τους ισλαμιστές και τους αθίγγανους. Θα περίμενε κανείς ότι η Αμερική έχει αυτό το ύφος προς τις άλλες χώρες γιατί στο εσωτερικό της φροντίζει για το σεβασμό στη διαφορετικότητα και δεν επιτρέπει την καλλιέργεια του ρατσισμού.

Εκείνο όμως που δε γνωρίζει πολύς κόσμος είναι πως αυτά αποτελούν ένα προσωπείο, πίσω από το οποίο κρύβεται το άσχημο πρόσωπο του αμερικανικού ρατσισμού.

Ενώ η Αμερική κατοικείται αποκλειστικά από μετανάστες διαφορετικής προέλευσης (αφού οι γηγενείς Ινδιάνοι εξοντώθηκαν με απάνθρωπο τρόπο), δεν επιτρέπεται σε αυτούς που δεν μιλούν αγγλικά και δεν ασπάζονται ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής να διατηρήσουν τη γλώσσα τους και τις παραδόσεις τους.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των Φιλιππινέζων νοσοκόμων νοσοκομείου της Καλιφόρνια, στις οποίες απαγορεύτηκε να μιλούν μεταξύ τους στη γλώσσα τους και στις οποίες ασκήθηκε πρωτοφανές καθεστώς τρομοκρατίας:

"Dozens of Filipino hospital workers in California sued their employer Tuesday alleging they were the sole ethnic group targeted by a rule requiring them to speak only English.

The group of 52 nurses and medical staff filed a complaint accusing Delano Regional Medical Center of banning them from speaking Tagalog and other Filipino languages while letting other workers speak Spanish and Hindi.

The plaintiffs are seeking to join an August complaint filed by the U.S. Equal Employment Opportunity Commission in Kern County federal court over the hospital's enforcement of a rule requiring workers to speak English.

Filipino workers said they were called to a special meeting in August 2006 where they were warned not to speak Tagalog and told surveillance cameras would be installed, if necessary, to monitor them. Since then, workers said they were told on a daily basis by fellow staffers to speak only English, even on breaks."

Επιπλέον, οι εργοδότες ενθάρρυναν τους άλλους εργαζόμενους να καταγγέλουν τις Φιλιππινέζες όταν τις άκουγαν να μιλούν μεταξύ τους στη γλώσσα τους.

Τα ίδια συμβαίνουν και με τους Ισπανόφωνους, τους οποίους όμως οι πολιτικοί προσεγγίζουν για να κερδίσουν ψήφους. Κατά τις προεδρικές εκλογές 2007-2008, οι Δημοκρατικοί υποψήφιοι πήραν μέρος σε debate που έγινε σε Ισπανόφωνο τηλεοπτικό κανάλι στις 9 Σεπτεμβρίου του 2007. Μετά από τις αναγκαίες προεκλογικές δεσμεύσεις, όταν ο λόγος ήρθε στο ζήτημα της επισημοποίησης της Ισπανικής γλώσσας, όλοι οι υποψήφιοι πλην ενός απέφυγαν να απαντήσουν.

Το 1995 δικαστής του Τέξας απείλησε μητέρα με άρση της κηδεμονίας επειδή το να μιλάει Ισπανικά στην κόρη της θεωρήθηκε κακοποίηση ανηλίκου (Verhovek 1995).

To 2004 δάσκαλος στην Αριζόνα κτύπησε παιδιά επειδή μίλησαν Ισπανικά στην τάξη (Ryman και Madrid 2004).

To 2003 τρεις εργαζόμενες απολύθηκαν από κατάστημα Sephora στη Νέα Υόρκη επειδή μιλούσαν Ισπανικά στα διαλείματα (Valenti 2003).

To 2005 μαθητής λυκείου στο Kansas αποβλήθηκε από το σχολείο επειδή ακούστηκε να μιλά Ισπανικά στο διάδρομο του σχολείου (Reid 2005).

Στην Αμερική, το να μιλήσει κανείς οποιαδήποτε γλώσσα εκτός από Αγγλικά προκαλεί αρνητικά σχόλια και επιθετική συμπεριφορά. Οι πολυπολιτισμικοί Αμερικανοί επιθυμούν να ομιλείται μόνο μία γλώσσα εντός των συνόρων των ΗΠΑ.


Μπορεί κάποιος να παρατηρήσει πως είναι δικαίωμα των Αμερικάνων να επιθυμούν την προστασία της επίσημης γλώσσας της χώρας τους. Πώς όμως εξηγείται το γεγονός ότι οι ίδιοι φροντίζουν να ανακαλύπτουν "καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων" σε άλλες χώρες που επίσης προσπαθούν να διαφυλάξουν την πολιτιστική και γλωσσική τους παράδοση; Βλέπουμε λοιπόν τις ΗΠΑ να βρίσκονται πίσω από πολλές αποσχιστικές κινήσεις σε διάφορες χώρες, ανάμεσά τους και στην Ελλάδα, είτε με την άσκηση τρομοκρατικών πιέσεων μέσω των περιβόητων εκθέσεων του State Department, είτε μέσω της χρηματοδότησης διαφόρων οργανώσεων, προσώπων, κινημάτων και φυσικά ΜΚΟ που φροντίζουν να δημιουργούν τον αναγκαίο θόρυβο γύρω από μειονότητες.

Υπουργείο Παιδείας: Φακελώνουμε και μαθητές

Μία είδηση που πέρασε σχετικά απαρατήρητη ήταν το πυροτέχνημα της Διαμαντουέτας για παροχή e-mail στους μαθητές. Σύμφωνα με την εφημερίδα Τα Νέα:

"Mαθητικό e-mail και προσωπικό λογαριασ΅ό στο Ιντερνετ σε όλους τους ΅αθητές Γυ΅νασίων και Λυκείων παραχωρεί το υπουργείο Παιδείας, αλλά κρατά τη δυνατότητα εποπτείας του τρόπου χρήσης.

...Προκει΅ένου ό΅ως να διαφυλαχθεί η σωστή χρήση των διαδικτυακών υπηρεσιών, καθώς πρόκειται για ανήλικους χρήστες, αλλά και η ΅η παρενόχληση των ΅αθητών, το ιστορικό των ΅ηνυ΅άτων τους θα αρχειοθετείται!

Τά ΜΗΝΎΜ’Τ’ που θα ανταλλάσσονται από τον λογαριασ΅ό του ΅αθητή (είτε στέλνονται είτε λα΅βάνονται) θα αποθηκεύονται ΅όνι΅α σε φακέλους του γρα΅΅ατοκιβωτίου (mailbox) ΅όνο προς ανάγνωση, χωρίς δυνατότητα διαγραφής τους."

Ποιά είναι άραγε η σκοπιμότητα της "υπηρεσίας" αυτής, από τη στιγμή που θα οδηγεί στην παρακράτηση ενός μεγάλου αριθμού προσωπικών δεδομένων χωρίς καμία πρόνοια για την εξασφάλισή τους;

Ιδιαίτερα ύποπτες αυτές οι πρωτοβουλίες, αλλά ιδιαίτερα ύποπτο και το ότι δεν υπήρξε καμία αντίδραση από κανένα κόμμα.

Η αξιοπιστία των πινάκων

Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές, οι διάφοροι πίνακες κατάταξης αναπληρωτών παρουσιάζονται ως δήθεν αξιόπιστοι, τη στιγμή που με διάφορα προσχήματα κάποιοι καταφέρνουν σκαρφαλώνουν στις πρώτες θέσεις. Η παρακάτω καταγγελία δείχνει μία τέτοια περίπτωση, που φυσικά κάθε άλλο παρά μοναδική είναι:

"Με ποιο κριτήριο τοποθέτησε η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης τους Αναπληρωτές Μειωμένου Ωραρίου της Β� φάσης; Με το κριτήριο της αυθαιρεσίας και του ετσιθελισμού.

Επικαλούμενη την υπ' αριθ Υ.Α. 35557/9-4-2003 που έχει ισχύ για τους αναπληρωτές κανονικού ωραρίου η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης «προώθησε» τους έγγαμους και έχοντες παιδιά εκπαιδευτικούς Γαλλικής και Γερμανικής μοιράζοντας τους 14ωρα και 12ωρα, ανεξάρτητα με το πόσο ψηλά ή χαμηλά βρίσκονταν στους πίνακες, μεροληπτώντας εις βάρος πολυάριθμων εκπαιδευτικών που βρίσκονται ψηλότερα στην κατάταξη, «τιμωρώντας» τους που δε φρόντισαν να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά. Έτσι οι άγαμοι και άτεκνοι καταδικάζονται σε ακόμη πιο μειωμένα ωράρια 8-12 ωρών, γεγονός που είχε ως άμεσο αποτέλεσμα τη μείωση των απολαβών τους και ως έμμεσο τον πιθανό αποκλεισμό τους από τα ταμεία του ΟΑΕΔ, όταν σε λίγους μήνες θα ξαναβρεθούν άνεργοι. Ένας μεγάλος αριθμός συναδέλφων με πέντε χρόνια προϋπηρεσίας βρέθηκαν να έχουν λιγότερες ώρες από συναδέλφους που έχουν 2 ή και 3 έτη προϋπηρεσίας. Επιπλέον, �και σε περίπτωση που αναγνωριστεί η φετινή προϋπηρεσία, αλλά και όταν προσμετρηθεί στον επόμενο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ- θα βρέθουν αμέσως πολύ χαμηλότερα στην κατάταξη των πινάκων, συγκριτικά με τους προνομιούχους που προτιμήθηκαν από το ΠΥΣΠΕ, ματαιώνοντας έτσι τις προσπάθειες σωρείας ετών και διαιωνίζοντας την κατάσταση. Κι όλα αυτά απλά επειδή η Πρωτοβάθμια Δυτικής Θεσσαλονίκης -ίσως καλοπροαίρετα, ωστόσο παράνομα- έτσι το θέλησε. Το μοναδικό που καταφέρνει με αυτή της την τάση είναι να αποκλείει συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες και να δημιουργεί πόλωση ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς.

Επίσης η όλη διαδικασία πρόσληψης στηρίχτηκε σε ελλιπή στοιχεία, διότι όταν οι αναπληρωτές κλήθηκαν να δηλώσουν περιοχές και σχολεία θα έπρεπε ήδη να είναι ομαδοποιημένα τα σχολεία και να αναφέρεται ποια είναι τα σχολεία που έχουν λειτουργικά κενά και πόσων ωρών είναι αυτά τα κενά, έτσι ώστε οι εκπαιδευτικοί να είναι σε θέση με διαφάνεια να επιλέξουν αυτά της προτίμησης τους. Όπως γίνεται και σε λοιπά μέρη της Ελλάδας. O αριθμός ενστάσεων στη Δυτική Θεσσαλονίκη μιλάει άλλωστε από μόνος του �

Είναι σαφώς ευθύνη του υπουργείου να αυξήσει τα επιδόματα γάμου και κυρίως των παιδιών, καθώς αυτοί οι εκπαιδευτικοί πρέπει να έχουν μία χρηματική απολαβή επιπλέον, δεν δικαιολογείται όμως να προηγούνται στην τοποθέτηση και στο ωράριο! Και έως ότου θεσπιστεί νόμος που να δίνει προτεραιότητα στους παντρεμένους αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου, όλοι μαζί θα αγωνιστούμε για να αντιστρέψουμε την αδικία που εδώ και 4 μήνες υποβαθμίζει την προϋπηρεσία, τα οικονομικά και τις ζωές μας.

Απαιτούμε οι τοποθετήσεις μας να γίνουν από την αρχή, με γνώμονα τη σειρά μας στους πίνακες αναπληρωτών και όχι κρυφούς πίνακες με κοινωνικά κριτήρια που η ίδια η Διεύθυνση επικαλείται. Να αναρτούνται τα ονόματα, οι ώρες και τα σχολεία στο διαδίκτυο (όπως γίνεται στις περισσότερες διευθύνσεις στην Ελλάδα και σύμφωνα με τον Νόμο υπ� αριθ. 3861), ώστε να υπάρχει διαφάνεια και έλεγχος στις κινήσεις του ΠΥΣΠΕ Δυτικής Θεσσαλονίκης.

1. Το ΠΥΣΠΕ Δυτικής Θεσσαλονίκης λαμβάνει υπόψη κοινωνικά κριτήρια του άρθρου 138, παρ.1, περίπτωση γ του Ν. 2725/1999 και την υπ' αριθ Υ.Α. 35557/9-4-2003 για την τοποθέτηση αναπληρωτών με μειωμένο ωράριο. Αυτός ο νόμος δεν αφορά σε καμία περίπτωση την ανάθεση του αριθμού ωρών στους αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου παρά μόνο στην επιλογή σχολείου, εφόσον έχουν την ίδια σειρά στον πίνακα. Το μόνο στοιχείο που αφορά στους ΑΜΩ και την ανάθεση σ�αυτούς εργασίας αποτελεί το άρθρο 9 παρ 3. του Ν. 3848/2010, στο οποίο όμως δε γίνεται καμία αναφορά πως προέχουν οι εκπαιδευτικοί με κοινωνικά κριτήρια ως προς το ωράριο. Ως εκ τούτου η εφαρμογή των κοινωνικών κριτηρίων εδώ δεν ισχύει, καθώς δεν προκύπτει από τη νομοθεσία. ’λλωστε και στο υπ� αριθμ. Φ.361.1/697/126794/Δ1/14-10-2010 έγγραφο του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου, πουθενά δεν γίνεται αναφορά πως στα πλαίσια της τοποθέτησης εκπαιδευτικών, μπορεί και δικαιούται το ΠΥΣΠΕ να διαμορφώσει το ωράριο αποφασίζοντας πως οι μη έχοντες κοινωνικά κριτήρια δεν θα πάρουν πέραν των 12 ωρών, δημιουργώντας έτσι κυριολεκτικά ανισότητες μεταξύ ίσων και μάλιστα σε βάρος των προπορευομένων από πλευράς προσόντων.

�Πρωτοβουλία Αναπληρωτών Ωρομισθίων Θεσσαλονίκης�"

Η ευσπλαχνία των στελεχών της εκπαίδευσης για όσους έχουν παιδιά περιλαμβάνει και πολλές άλλες κατηγορίες αναξιοπαθούντων, όπως ψευτοανάπηρους, συγγενείς εκπαιδευτικών που θα υποφέρουν αν δεν ενταχθούν στο γνώριμο οικογενειακό περιβάλλον, αγοράκια και κοριτσάκια που προσφέρουν απλόχερα διάφορες υπηρεσίες. Όλα αυτά περνούν ύποπτα απαρατήρητα από την εκάστοτε ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, ίσως γιατί ανάμεσα στα "κοινωνικά κριτήρια" πολλές φορές ανήκει και η κομματική ταυτότητα...

Ο νέος(;) ρόλος των διευθυντών σχολείων

Πολύς λόγος γίνεται για την έμπνευση της Αννούλας Διαμαντοπούλου να μετατρέψει τους διευθυντές των σχολείων σε μάνατζερ(!). Και μόνο η πρόθεση για κάτι τέτοιο δε μπορεί παρά να προκαλέσει το γέλωτα, καθώς την ίδια ώρα έρευνες δείχνουν πως οι διευθυντές σχολείων στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν μειωμένα προσόντα και δε γνωρίζουν ούτε στοιχειωδώς μία ξένη γλώσσα, ενώ στην καλύτερη περίπτωση έχουν εξαγοράσει κάποιο μεταπτυχιακό "στα παιδαγωγικά".

Το σημερινό μοντέλο του Συλλόγου Διδασκόντων σίγουρα δεν είναι το καλύτερο: ’λλοτε βασιλεύει το συμφέρον και η στενοκεφαλιά των πολλών, και άλλοτε ο διευθυντής απλώς κάνει ό,τι του αρέσει αφήνοντας τα μέλη του συλλόγου να πουν τα παράπονά τους 1-2 φορές το χρόνο. Αλλά η όποια μεταφορά αρμοδιοτήτων στο πρόσωπο του διευθυντή είναι επικίνδυνη, καθώς και ο διευθυντής προέρχεται και αυτός από την ίδια μάζα, και επιπλέον έγινε διευθυντής επειδή ήξερε πως να αναλώνεται σε πολιτικά παιχνίδια διαπλοκής και συνδιαλλαγής.

Όμως η ισχυροποίηση του ρόλου του διευθυντή αποτελεί δέλεαρ για το κέντρο που αποφασίζει ποιοί θα είναι οι διευθυντές, καθώς εξασφαλίζει μεγαλύτερες πιθανότητες επιβολής των πολιτικών του. Επιπλέον, οι διευθυντές θα έχουν πλέον και την ευθύνη της καταγραφής της περιβόητης αυτοαξιολόγησης των εκπαιδευτικών, ώστε οι μη αρεστοί να αυτοαξιολογούνται ανάλογα.

Και για να εξασφαλιστεί η μεγαλύτερη εξάρτηση του διευθυντή από τους πολιτικούς εντολοδότες του, αυτός απαλλάσσεται πλέον από τα έτσι κι αλλιώς μειωμένα διδακτικά καθήκοντα που είχε, ώστε να μπορεί να απολαμβάνει πιο ευχάριστα την παραμονή του στο γραφείο του.

Το μεγάλο πρόβλημα της διοίκησης των σχολείων σήμερα δεν είναι το αν θα αποφασίζει ο διευθυντής ή ο σύλλογος των διδασκόντων, αλλά το εάν οι αποφάσεις αυτές θα είναι στα πλαίσια τόσο του νόμου όσο και της ευπρέπειας, κάτι που δεν ισχύει πλέον σε κανένα σχολείο. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει κανένα σχολείο στο οποίο να μην έχουν σβηστεί παράτυπα απουσίες μαθητών και να μην έχουν αλλοιωθεί βαθμοί ώστε να περάσουν κάποιοι την τάξη.

Όσο για τη γελοιότητα της άσχετης Διαμαντουέτας, αυτή φαίνεται και από το παρακάτω σημείο:

"...ο Σύλλογος Διδασκόντων... ...έχει την ευθύνη, κατόπιν διαβούλευσης με όλη τη σχολική κοινότητα, για τη συμπλήρωση του «Κανονισμού λειτουργίας σχολικής μονάδας»."

Με άλλα λόγια, κάθε σχολείο χωριστά θα αποφασίζει τι είναι επιτρεπτό και τι όχι. Για παράδειγμα, σε κάποια προοδευτικότερα σχολεία ο κανονισμός λειτουργίας θα επιτρέπει το χασίσι, σε άλλα το τάβλι, σε άλλα πάλι θα καθιερωθεί και τυπικά ο ελάχιστος βαθμός που θα πρέπει να βάζει ο καθηγητής ώστε να μην υπάρχει περίπτωση να μείνει κανένας.

Εκείνες πάντως που θα αναθαρρήσουν σίγουρα με τις νέες αρμοδιότητες των διευθυντών θα είναι οι νεαρές καθηγητριούλες, καθώς χάρη στις εμπνεύσεις της Διαμαντουέτας θα μπορούν πιο εύκολα να αποκομίσουν τα γνωστά οφέλη από τους μεσήλικές διευθυντές...

Ρόταρυ

Φαίνεται πως το Ρόταρυ έχει μεγάλη απήχηση σε συγκεκριμένα τμήματα της Ελληνικής κοινωνίας, αν κρίνουμε από αυτή την αποκαλυπτική έρευνα, και από τις σχετικές φωτογραφίες.

Και ανάμεσα στα τραντακτά ονόματα βλέπουμε και κάποιους που σπεύδουν σε άλλες φωτογραφίες να δείξουν πως είναι θεοσεβούμενοι(!)

Ίσως κάποιοι να αναρωτηθούν τι σχέση μπορεί να έχει αυτό το φαινόμενο με την εκπαίδευση.

Η απάντηση είναι πως, εκτός από τους πολιτικούς, υπάρχουν και πολλοί που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με την εκπαίδευση και οι οποίοι ανήκουν στο Ρόταρυ.

Και όχι μόνο στο Ρόταρυ, αλλά και σε άλλες παρόμοιες οργανώσεις...

Πανεπιστήμια και τεκτονισμός

Το σχετικό άρθρο του πάντα αποκαλυπτικού blog Κόκκινος Ουρανός μιλάει για τη σχέση μεταξύ πανεπιστημιακών αδελφοτήτων και τεκτονισμού:

"Μέσα από μία εβδομάδα κόλαση, η υποτίμηση και ο εξευτελισμός του υποψηφίου μέλους αναλύεται σε πράξεις υπαγωγής στην αδελφότητά του ή στην αδελφότητά της. Η παντοτινή πίστη έχει τεθεί σε εφαρμογή από όρκους και υποσχέσεις, κάποιες επί ποινή θανάτου.

Οι αδελφότητες των αμερικανικών κολλεγίων είναι ένας τρόπος με τον οποίο οι Ιλλουμινάτι στρατολογούν και παγιδεύουν φοιτητές. Οι αδελφότητες των κολλεγίων διαμορφώθηκαν σύμφωνα με τις σατανικές μυστικές εταιρίες, κυρίως τον Ελευθεροτεκτονισμό."

Ένα ενδιαφέρον άρθρο που σίγουρα θα αποτελέσει αφορμή για σχετικές αποκαλύψεις και από τον Ελληνικό χώρο.

Γραφειοκρατία, ιατρικές εξετάσεις και αναπληρωτές

Ενώ το Ελληνικό κράτος βρίσκεται στο χείλος της οικονομικής καταστροφής, τεράστια ποσά και αριθμοί εργατοωρών συνεχίζουν να σπαταλώνται ετησίως για τις προσλήψεις των αναπληρωτών.

Εκτός των άλλων εγγράφων, που η σκοπιμότητά τους θα μπορούσε να κριθεί αμφισβητίσημη, οι αναπληρωτές υποχρεούνται να προσκομίσουν Πιστοποιητικό Υγείας με βεβαιώσεις από γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων, καθώς και διάφορες ιατρικές εξετάσεις, όπως ακτινογραφίες θώρακος και εξετάσεις αίματος(!).

Αντιλαμβάνεται κανείς το φόρτο εργασίας τόσο για τα νοσοκομεία όσο και για τις σχετικές Υγειονομικές Επιτροπές.

Ποιός είναι ο λόγος να συσσωρεύονται οι αναπληρωτές στα νοσοκομεία για όλες αυτές τις εξετάσεις; Έχει υπολογίσει κανείς την επιβάρυνση που υφίσταται το ΕΣΥ από αυτή τη δραστηριότητα;

Ειδικά στο θέμα της ψυχιατρικής γνωμάτευσης, οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι μέχρι τώρα δε δείχνει να απέτρεψε κάποιους από το να διοριστούν στην εκπαίδευση.

Το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες εξετάσεις. Στο τέλος το κράτος θα ζητήσει υποχρεωτικό τεστ ΠΑΠ από τις γυναίκες αναπληρώτριες.

Κι όμως, ο παραλογισμός αυτός συνεχίζεται για χρόνια χωρίς κανείς αρμόδιος να ασχοληθεί με το θέμα. Και τα νοσοκομεία, αντί να ασχολούνται με την παροχή υπηρεσιών σε αυτούς που πραγματικά τις έχουν ανάγκη, ασχολούνται κάθε χρόνο με την έκδοση βεβαιώσεων και τη διενέργεια εξετάσεων σε αναπληρωτές!

Μετανάστευση στην Τουρκία

Ακούγεται απίστευτο, αλλά φαίνεται πως υπάρχει ένα ισχυρό μεταναστευτικό ρεύμα προς στην Τουρκία!

Δεν αφορά ανειδίκευτους εργάτες, ούτε τουρκόγυφτους, αλλά επιστημονικό προσωπικό που βρίσκει φιλόξενη στέγη στα Τουρκικά πανεπιστήμια...

Σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας Καθημερινή:

"Ελληνες μετανάστες στην Τουρκία; Είναι ήδη γεγονός. Και μάλιστα πρόκειται για προσωπικό υψηλής εξειδίκευσης -μεταπτυχιακούς φοιτητές, ερευνητές και πανεπιστημιακούς- οι οποίοι εγκαταλείπουν το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, αναζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας σε μία χώρα που είχαμε συνηθίσει να θεωρούμε έως τώρα στρατιωτική απειλή και όχι φυσικά μεταναστευτικό προορισμό. Στο Μπιλγκί, το Κοτς, το Μπιλκέντ, το Μπογκατζίτσι, το Καντίρ Χας και σε άλλα ΑΕΙ της γείτονος, η κοινότητα των Ελλήνων εργαζομένων και φοιτητών αυξάνεται και πληθύνεται με ταχείς ρυθμούς.

Μιλώντας στην «Κ», οι περισσότεροι αποδίδουν την απόφασή τους στην «κατάντια των ελληνικών πανεπιστημίων». «Το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν μου παρείχε τα αναγκαία εχέγγυα (π.χ. υλικοτεχνικές υποδομές, απολαβές, υποστήριξη ερευνητικών δραστηριοτήτων, ύπαρξη ακαδημαϊκής κοινότητας στο τμήμα, κ.λπ.) για να συνεχίσω τη διδακτική και ερευνητική μου δραστηριότητα σε υψηλό, διεθνώς ανταγωνιστικό επίπεδο» μας λέει ένας εξ αυτών, ο οποίος δεν επιθυμεί να δημοσιευτεί το όνομά του. «Στο ελληνικό πανεπιστήμιο (τουλάχιστον κατά την εμπειρία μου), η προώθηση της επιστήμης και η βελτίωση της διδασκαλίας έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Αυτό που φαίνεται να υπερισχύει είναι οι ατέρμονες συζητήσεις στις γενικές συνελεύσεις για τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας, η συστηματική κριτική σε οποιαδήποτε προσπάθεια μεταρρύθμισης, οι κομματικές και παραταξιακές τοποθετήσεις από πολλούς καθηγητές και ιδιαίτερα από τους εκπροσώπους του φοιτητικού σώματος και οι αυθαιρεσίες όσον αφορά την τήρηση του προγράμματος διδασκαλίας» προσθέτει ο Δημήτρης Τριανταφύλλου, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Καντίρ Χας, στην Κωνσταντινούπολη, ο οποίος εγκατέλειψε τη θέση που κατείχε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Πράγματι, τα τουρκικά πανεπιστήμια καταλαμβάνουν υψηλότερες θέσεις από τα ελληνικά στις περισσότερες διεθνείς λίστες αξιολόγησης. Στην πιο πρόσφατη που δημοσίευσε το εκπαιδευτικό ένθετο των Times, κανένα ελληνικό ΑΕΙ δεν βρίσκεται στις 200 πρώτες θέσεις παγκοσμίως, τη στιγμή που η «αναπτυσσόμενη» Τουρκία έχει ήδη δύο. Ανεξάρτητα από τις ενστάσεις που μπορεί να έχει κανείς ως προς τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για την κατάρτιση αυτών των λιστών, γεγονός παραμένει ότι για έναν φιλόδοξο πανεπιστημιακό, οι αξιολογήσεις των αγγλοσαξονικών εντύπων έχουν σημασία.

Φυσικά, δεν είναι όλα «αγγελικά πλασμένα» στο τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα. «Πρόβλημα παραμένει ο αυστηρός κρατικός έλεγχος, ο οποίος ασκείται μέσω του τουρκικού Συμβουλίου Ανώτατης Εκπαίδευσης (YƒK), καθώς και η κακή κατάσταση αρκετών επαρχιακών δημοσίων πανεπιστημίων», υπογραμμίζει ο Γιάννης Γρηγοριάδης, επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Μπιλκέντ. Ωστόσο, μια ματιά στις εγκαταστάσεις και μόνο των κεντρικών πανεπιστημίων της Κωνσταντινούπολης και της Αγκυρας, προκαλεί θλίψη, λόγω των αναπόφευκτων συγκρίσεων με τα αντίστοιχα ελληνικά. «Τα θετικά του τουρκικού συστήματος ανώτατης εκπαίδευσης είναι αρκετά - όπως η διδασκαλία σε αγγλική και άλλες ξένες γλώσσες σε πολλά από τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Αυτή η υπέρβαση βοηθάει τον καθηγητή και επιστήμονα να ενταχθεί πιο εύκολα στη διεθνή επιστημονική κοινότητα, όπως και τον φοιτητή (π.χ. πρόσβαση σε διευρυμένη διδακτική και επιστημονική ύλη). Οι φοιτητές είναι πιο πειθαρχημένοι από τους Ελληνες φοιτητές. Υπάρχει περισσότερος σεβασμός στον περιβάλλοντα χώρο από όλους. Οι βιβλιοθήκες είναι πλουσιότερες και ζητούνται συνεχώς προτάσεις από τους καθηγητές για να τις εμπλουτίσουν. Δεν υπάρχουν οι περιορισμοί του ενός συγγράμματος όπως στην Ελλάδα, ενώ χρηματοδοτούνται τα ταξίδια των καθηγητών σε μεγάλα επιστημονικά συνέδρια του εξωτερικού», αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο κ. Τριανταφύλλου. Επίσης, «θετικές εξελίξεις για την παιδεία στη χώρα ήταν η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων με διδακτική και ερευνητική ανεξαρτησία, η προοδευτική στάση, η επένδυση κεφαλαίου στην παιδεία και η δυνατότητα υιοθέτησης εναλλακτικών προσεγγίσεων», τονίζει ο Χάρης Τζήμητρας, τακτικός καθηγητής στο Μπιλγκί.

Πέραν των ακαδημαϊκών λόγων, πάντως, υπάρχουν και οι αμιγώς βιοποριστικοί, όπως συμβαίνει συνήθως με τους μετανάστες, ακόμη και με εκείνους που διαθέτουν διδακτορικά. Την ώρα που η χώρα μας βρίσκεται στη δίνη μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, οι μισθοί και τα κονδύλια περικόπτονται και τα πανεπιστήμια οδεύουν προς συγχωνεύσεις, η Τουρκία γνωρίζει φρενήρεις ρυθμούς ανάπτυξης και εκτός από τα περίπου 160 πανεπιστήμια που φιλοξενεί σήμερα, εκκρεμούν αιτήσεις αδειοδότησης για άλλα 40. Ετσι, λειτουργεί ως συμπληρωματική προς τις αγγλόφωνες χώρες διέξοδος για τους Ελληνες ακαδημαϊκούς. Αλλωστε, ακόμη και προ κρίσης, η πληθώρα των κατόχων διδακτορικών δεν μπορούσε να απορροφηθεί από τα ΑΕΙ της χώρας μας, η δομή των οποίων βρίσκεται (από συνειδητή επιλογή μάλιστα) σε πλήρη αναντιστοιχία με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας."

Είναι πραγματικό θλιβερό το ότι η Τουρκία μας στέλνει ανειδίκευτους λαθρομετανάστες, και εμείς στέλνουμε στην Τουρκία επιστήμονες που φεύγουν αγανακτισμένοι από το Ελληνικό πανεπιστήμιο...

ΝΠΔΔ του Υπουργείου Παιδείας

Ο κατάλογος με τα ΝΠΔΔ που ανήκουν στο Υπουργείο Παιδείας κρύβει αρκετές εκπλήξεις.

Ενώ κάποιες φωνές δείχνουν ιδιαίτερη ευαισθησία για την εκδίωξη της χριστιανικής θρησκείας από το Υπουργείο Παιδείας, δε βλέπουμε να δείχνουν την ίδια αγανάκτηση και για την ύπαρξη των παρακάτω υπηρεσιών και εποπτευόμενων φορέων του Υπουργείου Παιδείας:

"Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Συντονισμού και Γνωματεύσεως

Οργανισμός Περιλθάψεως και Αποκαταστάσεως Ισραηλιτών Ελλάδος

Ισραηλιτικές Κοινότητες (11)
"

Δε γνωρίζουμε τι σχέση έχει η περίλθαψη των Ισραηλιτών Ελλάδος με το Υπουργείο Παιδείας, και φυσικά δεν αρνείται κανείς το δικαίωμα των Ισραηλιτών να έχουν αντίστοιχα ΝΠΔΔ. Εκείνο όμως που προκαλεί έκπληξη είναι γιατί αυτή η τόσο ισχυρή παρουσία, αναλογικά με τον πληθυσμό των Ισραηλιτών στην Ελλάδα, περνά τόσο απαρατήρητη από εκείνους που διαμαρτύρονται για την ύπαρξη χριστιανικών ιδρυμάτων.

Επίσης, ανάμεσα στα υπόλοιπα ΝΠΔΔ του Υπουργείου Παιδείας βλέπουμε και την Ένωση Ελλήνων Φυσικών, την οποία και συνεποπτεύει το Υπ. Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Υπ. Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων. Ποιός είναι άραγε ο λόγος της ένωσης αυτής που σχετίζεται με δύο υπουργεία, και γιατί δε συμβαίνει το ίδιο και για άλλες ενώσεις, όπως για παράδειγμα την Ένωση Ελληνών Χημικών; Ποιό είναι άραγε το έργο της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών που να δικαιολογεί την ύπαρξή της κάτω από αυτό το καθεστώς;

Κοκκινοπλίτης και Διαμαντοπούλου

Πολλοί αναρωτήθηκαν για το τι ώθησε τη Διαμαντοπούλου στην επιλογή του Κώστα Κοκκινοπλίτη για τη θέση του ΓΓΕΤ, στη θέση του Αχιλλέα Μητσού, ο οποίος είχε προλάβει να βολέψει το γιό του στην αυλή της Διαμαντοπούλου:

"Ο Κώστας Κοκκινοπλίτης είναι ο νέος Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας του υπουργείου Παιδείας στην θέση του πρόσφατα παραιτηθέντος Αχιλλέα Μητσού.
Οπως ανακοινώθηκε, ο κ. Κοκκινοπλίτης είναι μηχανολόγος μηχανικός, "με διοικητική εμπειρία σε διευθυντικές θέσεις στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα".
Επίσης "τα τελευταία χρόνια και μέχρι σήμερα είναι διευθυντής της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικότητα», με την ευθύνη για τη διαχείριση και υλοποίηση συγχρηματοδοτούμενων έργων προϋπολογισμού 2,6 δισ. στους τομείς Έρευνας και Τεχνολογίας, Μεταποίησης, Ενέργειας, Πολιτισμού, Τουρισμού και Εμπορίου - Καταναλωτή".
Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια που αποφεύγει (γιατί;) να την αναφέρει η ανακοίνωση: Ο κ. Κοκκινοπλακίτης είχε τη θέση του διευθυντή της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικότητα» όταν γενικός γραμματέας του υπουργείου Ανάπτυξης ήταν ο Κώστας Μουσουρούλης, σημερινός βουλευτής Χίου και Τομεάρχης Περιφερειακής Πολιτικής της ΝΔ. Και οι γνωρίζοντες λένε ότι στην πραγματικ΄τοητα ήταν το δεξί του χέρι στα θέματα αυτά. Τώρα γίνεται δεξί χέρι της ’ννας Διαμαντοπούλου."

Είναι γνωστό πως όλα τα κομματόσκυλα αποκτούν "διοικητική εμπειρία σε διευθυντικές θέσεις", όπως έχει επικρατήσει να λέγεται περιφραστικά η διεκπεραίωση ρουσφετιών. Και πολλοί μπορεί να αναρωτήθηκαν πως η Διαμαντοπούλου κατέληξε σε μία τέτοια επιλογή, όταν με τον Κοκκινοπλίτη τους χώριζε το διαφορετικό κόμμα, αλλά λίγοι κατάλαβαν ότι μπορεί να τους ενώνει η ίδια θρησκεία...

ΟΕΠΕΚ: 400 σελίδες για το απόλυτο τίποτα

Σε μία προσπάθεια να δικαιολογήσει την ύπαρξη και το καθεστώς λειτουργίας των ΠΕΚ για τους νεοδιόριστους και αναπληρωτές, ο ΟΕΠΕΚ (Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών) ανέθεσε στο Πανεπιστήμιο Πατρών τη δήθεν "εξωτερική αξιολόγηση" της καταβόθρας του δημοσίου χρήματος και του χρόνου των εκπαιδευτικών που λέγεται ΠΕΚ.

Η "αξιολόγηση", η οποία χρηματοδοτήθηκε από τους κουτόφραγκους μέσω του ΕΣΠΑ, αποτελεί ένα υπέρογκο κείμενο ακατάσχετης κενολογίας, αφιερώνοντας πλήθος σελίδων σε υποτίθεται σημαντικά ζητήματα, όπως πόσοι από όσους συμμετείχαν στα ΠΕΚ ήταν άντρες ή γυναίκες(!) και πόσοι ήταν της Πρωτοβάθμιας και πόσοι της Δευτεροβάθμιας, ενώ ειδική μέριμνα έχει ληφθεί για τη διαφήμιση του "Νέου Σχολείου".

Η έκθεση μας πληροφορεί για τη μέθοδο SWOT (ισχυρά σημεία, αδυναμίες, ευκαιρίες και απειλές) που χρησιμοποιήθηκε για την υποτίθεται επιστημονική τεκμηρίωση, και η μέθοδος αυτή έδωσε μία βαρύγδουπη χροιά στις κοινοτυπίες του τύπου "θα προσελκύσουμε ικανότερους επιμορφωτές".

Και μιλώντας για επιμορφωτές, το συμπέρασμα είναι αυτό που γνωρίζουν όλοι τόσα χρόνια, ότι τα υποχρεωτικά και για νεοδιόριστους αλλά πλέον και για αναπληρωτές ΠΕΚ γίνονται μόνο και μόνο για να εξασφαλίζουν γερές ωρομισθίες πανεπιστημιακοί, σχολικοί σύμβουλοι, διευθυντές διαφόρων βαθμίδων, παρατρεχάμενοι του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, μόνιμοι και συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί με καλές προσβάσεις, "στελέχη της εκπαίδευσης".

Αυτές οι ωρομισθίες θεωρούνται τα "μπόνους" για συγκεκριμένες κατηγορίες απασχολούμενων στην εκπαίδευση, οι οποίοι επιπλέον διατηρούν και στενές σχέσεις με το αμαρτωλό ΕΚΕΠΙΣ.

Βλέπουμε λοιπόν να ταλαιπωρούνται ακόμα και οι αναπληρωτές για να παρακολουθήσουν υποτιθέμενες επιμορφώσεις χωρίς συγκεκριμένη δομή και περιεχόμενο, να υποχρεώνονται να μετακινούνται σε διαφορετικές πόλεις ή νησιά ακόμα και τα σαββατοκύριακα, και όλα αυτά για να εξασφαλίζονται τα επιπλέον εισοδήματα κάποιων προνομιούχων.

Φυσικά δε θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε και τα ΠΕΚ που δεν απευθύνονται σε νεοδιόριστους, και στα οποία τρέχουν κάποιοι μόνιμοι για να μαζέψουν χαρτιά και να τα παρουσιάσουν στη συνέχεια ως "πτυχία"!

Τί εμποδίζει το Υπουργείο Παιδείας στο να διανέμει σε νεοδιόριστους και αναπληρωτές ένα φυλλάδιο με τις απαραίτητες πληροφορίες χωρίς να χρειάζεται να δαπανώνται μεγάλα ποσά και χωρίς την ταλαιπωρία των "επιμορφούμενων";

Κι όμως, σε καιρούς οικονομικής κρίσης το Υπουργείο Παιδείας επιλέγει να πληρώνει το Πανεπιστήμιο Πατρών για να αξιολογήσει υποτίθεται αυτό τον αναχρονιστικό θεσμό που εξυπηρετεί τα συντεχνιακά συμφέροντα κάποιων λίγων.

Πολυθεσία πανεπστημιακών: Ο Πανάρετος τόλμησε

Πολλοί ήταν οι πανεπιστημιακοί που φρόντιζαν να χρησιμοποιήσουν την πανεπιστημιακή τους ιδιότητα για να εξασφαλίσουν θέσεις τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα. Και μέχρι τώρα το κράτος εμφανιζόταν να επιδεικνύει μία ανοχή στο φαινόμενο αυτό. Το αποτέλεσμα ήταν να τίθεται θέμα πολυθεσίας ακόμα και για τους πρυτάνεις(!).

Φαίνεται πως η διοίκηση ενός πανεπιστημίου αφήνει πολύ ελεύθερο χρόνο για άλλες (επικερδείς) ασχολίες:

"Απαγορεύεται στα πρόσωπα-μέλη ΔΕΠ πλήρους απασχόλησης που ασκούν τη διοίκηση πανεπιστημίου να έχουν οποιαδήποτε επαγγελματική απασχόληση εκτός του Πανεπιστημίου ή να κατέχουν οποιαδήποτε έμμισθη θέση στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα.

Αυτό επισημαίνεται σε εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας, μετά από ερωτήματα και καταγγελίες σχετικά με ζητήματα εξωπανεπιστημιακής απασχόλησης πρυτανικών αρχών πανεπιστημίων.

«Τόσο από το γράμμα των σχετικών διατάξεων όσο και από το πνεύμα τους δεν προκύπτει αμφιβολία περί του ασυμβίβαστου της κατοχής θέσης πρυτάνεως και αντιπρυτάνεως με οποιαδήποτε εξωπανεπιστημιακή απασχόληση» προστίθεται."

Μένει να δούμε αν θα υπάρξει πραγματική εφαρμογή αυτών των διατάξεων, πάντως πρέπει να αποδοθούν τα εύσημα στον Πανάρετο για το ότι έθιξε ένα θέμα που παραμένει ταμπού εδώ και δεκαετίες.

Περί καθηγητών Μουσικής

Όπως έχουμε πει στο παρελθόν, οι ΤΕ Μουσικής (που σε πολλές περιπτώσεις έχουν πολυετείς ωδειακές σπουδές) δείχνουν να μην απολαμβάνουν την προστασία που επιφυλάσσεται για τους ΤΕ/ΔΕ άλλων κατηγοριών, και αυτό είναι άδικο γιατί οι υποτίθεται πανεπιστημιακής μόρφωσης εργασιακοί τους αντίπαλοι είναι κάποιοι που πέρασαν με αστείους βαθμούς στο ΤΕΙ και η είσοδός τους στην εκπαίδευση αποτελεί όνειδος για την παιδεία.

Το παρακάτω κείμενο που αλιεύσαμε δείχνει με τον καλύτερο τρόπο πόσο δίκιο είχαμε (έχει διατηρηθεί η αρχική σύνταξη του κειμένου):

"Αυτό είναι τελείως απαράδεκτο να το ζητάτε!!!!!όσοι τελειώνουν Μουσικα πΑΝΕΠΙΣΤΉΜΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΗ ΜΕ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΩΔΕΙΑ!!!!Ελπίζω η υπουργός να λάβει υπόψιν της οτι εμείς για να μπούμε στο πανεπιστήμιο δώσαμε πανελαδικές εξετάσεις(μετά από 12 ετη στο ωδείο) 4-5 χρόνια σπουδών μεταπτυχιακά και ακόμη είμαστε αναπληρωτές!!!όλοι ξέρουμε ότι το να μπεις σε μια τάξη απαιτεί να έχεις παιδαγωγική κατάρτιση και φυσικα να εχεις τελειώσει καθηγητική σχολή!!!Ας είμαστε σοβαροι!!!"

Πράγματι αυτό πρέπει να το δει η υπουργός, για να δει ποιοί αγράμματοι ερίζουν για διορισμούς στην εκπαίδευση.

Οι υποκριτές ΟΛΜΕδες και οι αδιόριστοι

Τα παρακάτω είναι από ενημερωτικό σημείωμα της ΟΛΜΕ στις 14-5-2010 με Αρ. Πρ. 1128 προς όλες τις ΕΛΜΕ της χώρας:

"Επειδή το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι παρεμβάσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, που προετοιμάζουν για την επιβολή υπερωριακής απασχόλησης στους εκπαιδευτικούς με την έναρξη του νέου σχολικού έτους, επανερχόμαστε και σας υπενθυμίζουμε την πάγια θέση του κλάδου - η οποία επιβεβαιώθηκε στην πρόσφατη ΓΣ των Προέδρων των ΕΛΜΕ της χώρας - να μην αναλαμβάνουμε πρόσθετα διδακτικά καθήκοντα εντός του βασικού προγράμματος και έναντι υπερωριακής αποζημίωσης.

Η θέση αυτή έχει υιοθετηθεί από τον κλάδο για παιδαγωγικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς λόγους. Είναι προφανές ότι η περαιτέρω επιβάρυνση του εκπαιδευτικού με την ανάθεση υπερωριακής απασχόλησης αποβαίνει σε βάρος της ποιότητας του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου.

Επιπροσθέτως, μη αναλαμβάνοντας υπερωρίες στηρίζουμε εκατοντάδες αδιόριστους συναδέλφους και τους δίνουμε την ευκαιρία να προσφέρουν στη δημόσια εκπαίδευση ως αναπληρωτές, καλύπτοντας τα όποια λειτουργικά κενά."

Οι ΟΛΜΕδες δίνουν γραμμή να μην αναλάβει κανένας υπερωριακή απασχόληση "για παιδαγωγικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς λόγους", καθώς βρίσκει ότι αυτό υποβιβάζει "την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου".

Αυτή η ποιότητα όμως δείχνει να υποβιβάζεται μόνο όταν οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί πρόκειται να απασχοληθούν περισσότερο εντός του σχολείου τους, και όχι όταν απασχολούνται αλλού.

Και μάλιστα οι ΟΛΜΕδες χρησιμοποιούν ως πρόσχημα την αλληλεγγύη στους αδιόριστους, τη στιγμή που χιλιάδες διορισμένοι μόνιμοι εκπαιδευτικοί σε όλη την Ελλάδα εξασφαλίζουν για τον εαυτό τους θέση ωρομισθίου σε ΤΕΙ και ΑΕΙ, σε ΙΕΚ και ΚΕΚ, σε διάφορα προγράμματα του ΙΔΕΚΕ. Γιατί η ΟΛΜΕ στα πλαίσια της αλληλεγγύης που υποτίθεται πως δείχνει στους αδιόριστους δεν εκδίδει σχετική ανακοίνωση για να αποτρέψει τους μόνιμους από αυτή την πρακτική; Μήπως γιατί τα λεφτά στις ωρομισθίες αυτές είναι πολύ περισσότερα από τα λεφτά της όποιας υπερωριακής απασχόλησης;

Γιατί λοιπόν οι ΟΛΜΕδες κόπτονται για να δώσουν την ευκαιρία στους αδιόριστους "να προσφέρουν στην εκπαίδευση" ως ωρομίσθιοι σε σχολεία αλλά όχι ως ωρομίσθιοι σε άλλους φορείς;

Και γιατί οι ΟΛΜΕδες αποφεύγουν να πάρουν θέση για τους συναδέλφους τους που χρησιμοποιούν τις διασυνδέσεις τους για να προσληφθούν από άλλους συναδέλφους τους ως "ωρομίσθιοι";

Αυτοί είναι οι συνδικαλιστάδες της ΟΛΜΕ: Υπερασπιστές συντεχνιακών συμφερόντων, υποκριτές χωρίς καμία ντροπή που έχουν απαξιωθεί πλήρως από τα υγιή στρώματα της Ελληνικής κοινωνίας.

Η δολίευση των πανελλαδικών

Κάθε φορά που ανακαλύπτεται κάποιο περιστατικό δολίευσης των πανελλαδικών εξετάσεων, τα φώτα της δημοσιότητας στρέφονται σε αυτό σε μία απέλπιδα προσπάθεια της κοινής γνώμης να πειστεί πως τέτοια περιστατικά είναι σπάνια.

Εκείνο όμως που προκάλεσε την προσοχή μας ήταν η τοποθέτηση του εκπροσώπου της ΝΔ:

"Ο Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Β Αθηνών, κ. Άρης Σπηλιωτόπουλος, σχετικά με τη σημερινή παρέμβαση του Εισαγγελέα για τη διαρροή θεμάτων στις Πανελλήνιες εξετάσεις, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Λυπούμαστε, αλλά δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε. Είχαμε προειδοποιήσει την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ότι με την προχειρότητα και ανευθυνότητα που διεξάγονται οι φετινές πανελλήνιες εξετάσεις, πλήττεται η αξιοπιστία τους και το κύρος τους.

Η παρέμβαση Εισαγγελέα υποδηλώνει τη σοβαρότητα της κατάστασης που δημιουργήθηκε με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ»."

Θα περίμενε κανείς περισσότερα από τον άνθρωπο που διετέλεσε Υπουργός Παιδείας από μία τέτοια ανακοίνωση, που θυμίζει τις προ τριακονταετίας εποχές της σύγκρουσης ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Τη στιγμή που η παιδεία ταλαιπωρείται από τόσα προβλήματα, απορεί κανείς πως ένας πρώην Υπουργός Παιδείας δεν έχει περισσότερα να πει!