Το χωριό του Παπαδήμου και η Σιβιτανίδειος

Όταν ο δοτός πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος ανέλαβε την εξουσία, συζητήθηκε ιδιαίτερα το γεγονός της καταγωγής του από τη Δοσφίνα Φωκίδας, καθώς από την ίδια περιοχή κατάγονται και άλλοι πολιτικοί.

Εκείνο όμως που είναι ακόμα πιο παράδοξο είναι το ότι από την ίδια περιοχή κατάγονται και οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, από τους Γενικούς Διευθυντές της Σιβιτανιδείου κατά τις τελευταίες δεκαετίες.

Μάλιστα, παρά το γεγονός ότι φαινομενικά ανήκουν σε διαφορετικά κόμματα, κάποιες φορές καταλήγουν να βάζουν υποψηφιότητα στους ίδιους δημοτικούς συνδυασμούς, ενδεικτικό ίσως της σημασίας που δίνουν στον παραγκωνισμό κομματικών διαφορών μπροστά στην καταγωγή τους.

Το θέμα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και σίγουρα θα επανέλθουμε.

Η συμβολή της Κάλερ-Χριστοφιλοπούλου στην αξιολόγηση

Αφήνοντας την καρέκλα της Υφυπουργού Παιδείας, η Κάλερ-Χριστοφιλοπούλου άφησε και ένα δώρο προς τους μαθητές που κατά δήλωσή της όταν ανέλαβε την υφυπουργική θέση πλήττονται από την αξιολόγηση των καθηγητών: Τροποποίησε τον υπολογισμό της μέσης βαθμολογίας ώστε να είναι πρακτικά αδύνατο να μείνει κάποιος στην ίδια τάξη.

Αυτό δε σημαίνει ότι και πριν υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να μείνει κάποιος στην ίδια τάξη. Ακόμα και ο πιο κουμπούρας εξασφάλιζε την προαγωγή του, είτε χάρη στην "αυθόρμητη παρέμβαση προοδευτικών εκπαιδευτικών", είτε χάρη στην πειστική διαμεσολάβηση πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων, που ειδικά στην επαρχία είχε λάβει διαστάσεις επιδημίας.

Τώρα όμως η Κάλερ φρόντισε ώστε ακόμα και αυτή η καθαρά θεωρητική πιθανότητα να εκμηδενιστεί. Παραθέτουμε αφηγήσεις εκπαιδευτικών:

"Συνάδελφοι, συνειδητοποίησα με την έκδοση των αποτελεσμάτων ότι ,με τα νέα μέτρα που εφαρμόστηκαν εφέτος, πρακτικά απαγορεύεται πια να μείνει κάποιος στο λύκειο. Συγκεκριμένα με την εφαρμογή του πρότζεκτ και των κλάδων μαθημάτων μπορεί ένας μαθητής συμμετέχοντας σε μια καλή ομάδα στο πρότζεκτ να πάρει ένα 19άρι και να περάσει την τάξη έχοντας 8 μέσο όρο σε όλα (ναι σε όλα!!!) τα μαθήματα.

Άλλο σενάριο: έστω ότι ο συγκεκριμένος μαθητής ξέρει αγγλικά οπότε χωρίς διάβασμα παίρνει ένα 16άρι και εξασφαλίζει και ένα 16άρι στα θρησκευτικά. Τότε θα προαχθεί άνετα στην επόμενη τάξη έχοντας σε όλα τα άλλα μαθήματα 4 (4 στα αρχαία, 4 στη λογοτεχνία , 4 στη γλώσσα, 4 στη γεωμετρία, 4 στην άλγεβρα, 4 στη φυσική, 4 στη χημεία, 4 στη βιολογία και 4 στην ιστορία). Μιλάω για μέσο όρο, πράγμα που σημαίνει ότι , αν έχει 8 στα προφορικά, δεν χρειάζεται καν να προσέλθει στις εξετάσεις.

Ουσιαστικά τι σημαίνει αυτό; ότι το μόνο που απαιτείται για να περάσεις στο λύκειο είναι το να το επισκέπτεσαι ενίοτε, έστω και ως τουρίστας, ίσα για να μη μείνεις από απουσίες!!! Και τα χειρότερα; του χρόνου το ίδιο σύστημα θα υπάρχει και στη Β΄ Λυκείου. Φέτος μάλιστα οι μαθητές δεν το είχαν συνειδητοποιήσει απόλυτα. Παρ΄όλα αυτά σε πολλά σχολεία ήδη υπήρξε από φέτος το φαινόμενο κάποια παιδιά να μην παρουσιάζονται καν στις εξετάσεις του Ιουνίου, εφόσον είχαν εξασφαλίσει την προαγωγή τους.

Δεν ξέρω αν το συγκεκριμένο σύστημα αξιολόγησης εντάσσεται στη λογική του περιορισμού της σχολικής διαρροής. Αν ναι, προφανώς επιλέγεται αυτός ο τρόπος αντί της δημιουργίας θεσμών στήριξης και ένταξης του μαθητή που απαιτούν κόστος και κόπο. Πολύ πιθανόν όμως, φοβάμαι, να μην εντάσσεται, ως συνήθως, σε καμιά λογική!
Συνιστά εξάλλου και μια κραυγαλέα αντίφαση το να εισάγεται η αξιολόγηση για τους καθηγητές και την ίδια στιγμή να καταργείται για τους μαθητές."

Επισημαίνουμε ότι είμασταν οι πρώτοι που επισημάναμε την αντιφατικότητα αυτή, όταν η Κάλερ είχε δηλώσει πως "δεν είναι δυνατό να μην αξιολογούνται εκείνοι που αξιολογούν τα παιδιά μας".

Φυσικά οι ΟΛΜΕδες έκαναν πως δεν άκουσαν τη δήλωση της Κάλερ, καθώς πάγια θέση τους ήταν να μην αξιολογείται ο μαθητής!

Τις λεπτομέρειες των επιπτώσεων των καινοτομιών της Κάλερ σε θέματα βαθμολογικής προαγωγής μπορείτε να δείτε στο παρακάτω άρθρο, από το οποίο παραθέτουμε:

"...Ελάχιστοι καθηγητές (έως κανένας) βάζουν σε μαθητή προφορικά κάτω από 8, έστω και αν ο μαθητής αξίζει για 2. Συνήθως οι Καθηγητές βάζουν πάνω από 10.
Η εμπειρία μου δηλαδή ως Δασκάλου σε Ελληνικό Λύκειο, μου λέει ότι τα οχτάρια στην προφορική βαθμολογία του μαθητή είναι τελείως πλασματικά και οφείλονται κυριολεκτικά στην προσπάθεια του Καθηγητή να βοηθήσει και να ενθαρρύνει το μαθητή. Με άλλα λόγια ο μαθητής που προφορικά παίρνει 8, αξίζει για πολύ λιγότερο.

...ένα παιδί που ξέρει μέτρια Αγγλικά ώστε να εξασφαλίσει ένα 16 στην Ξένη Γλώσσα, κάνει μέτρια το σταυρό του ώστε να εξασφαλίσει ένα 17 στα Θρησκευτικά και γράψει 4 στην Ιστορία, δε χρειάζεται να διαβάσει τίποτε άλλο όλη τη χρονιά και δε χρειάζεται να γράψει εξετάσεις σε κανένα άλλο μάθημα. Θα περάσει έτσι κι αλλιώς!!!

...Ο μαθητής του παραπάνω ελέγχου επίδοσης είναι ουσιαστικά αμόρφωτος και κανείς ΠΟΤΕ δε θα ζητήσει ευθύνες από την Πολιτεία που τον άφησε αμόρφωτο διότι:
• Ο μαθητής «βολεύτηκε», μιας και δεν έμεινε στην ίδια τάξη, ακόμη και χωρίς καμιά απολύτως προσπάθεια. Χωρίς καθόλου μα καθόλου διάβασμα όλη τη χρονιά και χωρίς να πάει να γράψει σε οκτώ βασικότατα μαθήματα (ΜΗΔΕΝ ΣΕ 8 ΓΡΑΠΤΑ) πέρασε την τάξη.
Ο μαθητής αυτός ερχόταν και έφευγε από το Λύκειο μόνο και μόνο για να μη ξεπεράσει το όριο των απουσιών και για να έχουν όλοι στον περίγυρό του την ψευδαίσθηση ότι «πάει Σχολείο».
Αυτός ο μαθητής δεν έμαθε ΤΙΠΟΤΕ γιατί δε χρειάστηκε τίποτε να μάθει για να περάσει τις τάξεις του Λυκείου

• Οι γονείς του μαθητή «βολεύτηκαν», γιατί το παιδί τους «δεν έμεινε στην ίδια τάξη»...
Το γεγονός βέβαια ότι το παιδί τους ποτέ δε διάβασε και ότι ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ δεν ξέρει γράμματα δεν τους ανησυχεί καθόλου.
• Οι καθηγητές των Δημόσιων Σχολείων «αποβάλλουν» σιγά σιγά το άγχος της μόρφωσης ανθρώπων και «παραιτούνται» από την προσπάθεια, μιας και βλέπουν την Πολιτεία την οποία υπηρετούν να τους ζητά σχεδόν άμεσα και επιτακτικά αυτό ακριβώς! Να μη μορφώνουν!
• Οι καθηγητές των φροντιστηρίων συνηθίζουν σιγά σιγά στο να μη βοηθούν τη μόρφωση των νέων ανθρώπων και στο να μη προσφέρουν γνώση ουσιαστική στους μαθητές. Τελικά περιορίζονται στο να μαθαίνουν στα παιδιά τεχνικές εισόδου στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ, χωρίς καμιά γνωστική ή συλλογιστική αξία.
• Η Πολιτεία «βολεύτηκε», γιατί κανείς δε θα της ζητήσει ευθύνες για τους μηχανισμούς της που παράγουν αμόρφωτους ανθρώπους...


...Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών των Ελληνικών Λυκείων θα μείνουν κυριολεκτικά αμόρφωτοι, γιατί θα επιλέξουν να περάσουν τις τάξεις του Λυκείου, χωρίς να διαβάσουν και να γράψουν απολύτως τίποτε!!!
Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών δε θα ξέρει να κάνει ούτε απλή διαίρεση! Και όταν επιχειρήσει να γράψει κάτι, το κείμενό της θα πνιγεί στα ορθογραφικά λάθη και στις χωρίς νόημα φράσεις που θα «συντάξει».
Το να απαιτήσουμε βέβαια από την πλειοψηφία αυτή των αμόρφωτων μαθητών να καταλάβει κάποιο κείμενο αξιώσεων ή να αντιληφθεί τον προβληματισμό κάποιου σημαντικού συνανθρώπου τους, είναι όνειρο θερινής νυκτός.

...«Ειδικοί» του Υπουργείου Παιδείας με «παράξενα» πτυχία και με «περίεργες» σπουδές, που τις πιο πολλές φορές δεν έχουν καμιά σχέση με το αντικείμενο που θα ελέγξουν, θα διαμορφώσουν και θα εντάξουν στα αναλυτικά προγράμματα που θα μορφώσουν τους μαθητές, διαγκωνίζονται στους διαδρόμους του Υπουργείου Παιδείας εξυπηρετώντας «περίεργους» στόχους και θυσιάζοντας στο βωμό της ματαιοδοξίας τους τον πολιτισμό των νέων ανθρώπων...

...Με δεδομένο το γεγονός ότι ανυπόληπτα Δημόσια Λύκεια θα παράγουν χρόνο με το χρόνο όλο και πιο αμόρφωτους νέους ανθρώπους, η απάντηση στο παρακάτω ερώτημα είναι θέμα προσωπικής και κοινωνικής ευθύνης:

Τελικά για όλα αυτά φταίνε κάποιοι ανίκανοι-ματαιόδοξοι άνθρωποι (Υπουργοί, Γραμματείς, μεγαλοστελέχη, ειδικοί κ.λ.π.) κάποιου συγκεκριμένου υπουργείου ή μήπως όλα είναι τμήμα ενός μηχανισμού που δομήθηκε με βάση κάποιο απάνθρωπο σχέδιο, το οποίο κάποιοι υπηρέτησαν και υπηρετούν με υπερβάλλοντα ζήλο;

Κι αν είναι έτσι κι εμείς δεν αντιδρούμε, μήπως το κάνουμε γιατί ήδη έχουμε μετατραπεί σε έρμαια μιας πορείας, που έχει αρχίσει προς την κοινωνία του Orwell;"

Επισημαίνουμε πως μέχρι τώρα δεν έχουμε δει καμία αντίδραση της κατά τα άλλα λαλίστατης ΟΛΜΕ για το ζήτημα αυτό, αλλά ούτε και από τα καθεστωτικά κόμματα που επικουρούμενα από την Αριστερά προέβαλαν για χρόνια αυτό το τραγικό σχολικό μοντέλο.