Εκείνο όμως που δε γνωρίζει πολύς κόσμος είναι πως αυτά αποτελούν ένα προσωπείο, πίσω από το οποίο κρύβεται το άσχημο πρόσωπο του αμερικανικού ρατσισμού.
Ενώ η Αμερική κατοικείται αποκλειστικά από μετανάστες διαφορετικής προέλευσης (αφού οι γηγενείς Ινδιάνοι εξοντώθηκαν με απάνθρωπο τρόπο), δεν επιτρέπεται σε αυτούς που δεν μιλούν αγγλικά και δεν ασπάζονται ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής να διατηρήσουν τη γλώσσα τους και τις παραδόσεις τους.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των Φιλιππινέζων νοσοκόμων νοσοκομείου της Καλιφόρνια, στις οποίες απαγορεύτηκε να μιλούν μεταξύ τους στη γλώσσα τους και στις οποίες ασκήθηκε πρωτοφανές καθεστώς τρομοκρατίας:
"Dozens of Filipino hospital workers in California sued their employer Tuesday alleging they were the sole ethnic group targeted by a rule requiring them to speak only English.
The group of 52 nurses and medical staff filed a complaint accusing Delano Regional Medical Center of banning them from speaking Tagalog and other Filipino languages while letting other workers speak Spanish and Hindi.
The plaintiffs are seeking to join an August complaint filed by the U.S. Equal Employment Opportunity Commission in Kern County federal court over the hospital's enforcement of a rule requiring workers to speak English.
Filipino workers said they were called to a special meeting in August 2006 where they were warned not to speak Tagalog and told surveillance cameras would be installed, if necessary, to monitor them. Since then, workers said they were told on a daily basis by fellow staffers to speak only English, even on breaks."
Επιπλέον, οι εργοδότες ενθάρρυναν τους άλλους εργαζόμενους να καταγγέλουν τις Φιλιππινέζες όταν τις άκουγαν να μιλούν μεταξύ τους στη γλώσσα τους.
Τα ίδια συμβαίνουν και με τους Ισπανόφωνους, τους οποίους όμως οι πολιτικοί προσεγγίζουν για να κερδίσουν ψήφους. Κατά τις προεδρικές εκλογές 2007-2008, οι Δημοκρατικοί υποψήφιοι πήραν μέρος σε debate που έγινε σε Ισπανόφωνο τηλεοπτικό κανάλι στις 9 Σεπτεμβρίου του 2007. Μετά από τις αναγκαίες προεκλογικές δεσμεύσεις, όταν ο λόγος ήρθε στο ζήτημα της επισημοποίησης της Ισπανικής γλώσσας, όλοι οι υποψήφιοι πλην ενός απέφυγαν να απαντήσουν.
Το 1995 δικαστής του Τέξας απείλησε μητέρα με άρση της κηδεμονίας επειδή το να μιλάει Ισπανικά στην κόρη της θεωρήθηκε κακοποίηση ανηλίκου (Verhovek 1995).
To 2004 δάσκαλος στην Αριζόνα κτύπησε παιδιά επειδή μίλησαν Ισπανικά στην τάξη (Ryman και Madrid 2004).
To 2003 τρεις εργαζόμενες απολύθηκαν από κατάστημα Sephora στη Νέα Υόρκη επειδή μιλούσαν Ισπανικά στα διαλείματα (Valenti 2003).
To 2005 μαθητής λυκείου στο Kansas αποβλήθηκε από το σχολείο επειδή ακούστηκε να μιλά Ισπανικά στο διάδρομο του σχολείου (Reid 2005).
Στην Αμερική, το να μιλήσει κανείς οποιαδήποτε γλώσσα εκτός από Αγγλικά προκαλεί αρνητικά σχόλια και επιθετική συμπεριφορά. Οι πολυπολιτισμικοί Αμερικανοί επιθυμούν να ομιλείται μόνο μία γλώσσα εντός των συνόρων των ΗΠΑ.
Μπορεί κάποιος να παρατηρήσει πως είναι δικαίωμα των Αμερικάνων να επιθυμούν την προστασία της επίσημης γλώσσας της χώρας τους. Πώς όμως εξηγείται το γεγονός ότι οι ίδιοι φροντίζουν να ανακαλύπτουν "καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων" σε άλλες χώρες που επίσης προσπαθούν να διαφυλάξουν την πολιτιστική και γλωσσική τους παράδοση; Βλέπουμε λοιπόν τις ΗΠΑ να βρίσκονται πίσω από πολλές αποσχιστικές κινήσεις σε διάφορες χώρες, ανάμεσά τους και στην Ελλάδα, είτε με την άσκηση τρομοκρατικών πιέσεων μέσω των περιβόητων εκθέσεων του State Department, είτε μέσω της χρηματοδότησης διαφόρων οργανώσεων, προσώπων, κινημάτων και φυσικά ΜΚΟ που φροντίζουν να δημιουργούν τον αναγκαίο θόρυβο γύρω από μειονότητες.
