Το ζήτημα της παιδαγωγικής επάρκειας των καθηγητών δεν παύει ποτέ να έρχεται στην επιφάνεια. Το τελευταίο που ακούσαμε ήταν ότι πρέπει να εμπλουτιστούν οι λεγόμενες "καθηγητικές σχολές" με πλήθος παιδαγωγικών μαθημάτων, που σύμφωνα με -ποιόν άλλον;- τον καθηγητή Σχολικής Παιδαγωγικής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Χαράλαμπο Κωνσταντίνο πρέπει να υπερβούν τα 10!
Το ερώτημα είναι, εάν γίνει αυτό, τότε τι χαρακτήρα θα έχουν όλες οι σχολές για τις οποίες γίνεται λόγος, δηλαδή οι σχολές Μαθηματικών, Φυσικής, Χημείας και Πληροφορικής. Ουσιαστικά αυτές οι σχολές θα μετατραπούν σε εξειδικευμένες παιδαγωγικές σχολές χωρίς ουσιαστικό επιστημονικό χαρακτήρα, με μόνο αντικείμενο την παραγωγή "εκπαιδευτικών". Καταργείται δηλαδή ο όποιος παραγωγικός χαρακτήρας των σχολών αυτών αποκλειστικά και μόνο για να καταλάβει πανεπιστημιακή έδρα το πλήθος που τα τελευταία χρόνια έκανε διδακτορικό στα παιδαγωγικά. Τα κριτήρια με τα οποία γίνονται αυτά τα διδακτορικά θα τα συζητήσουμε άλλη φορά.
Βλέπουμε λοιπόν μία χώρα όπου το κρατικό πανεπιστήμιο δε φιλοδοξεί παρά να παράγει αποκλειστικά και μόνο εκπαιδευτικούς, την ίδια στιγμή που πανεπιστήμια του υπόλοιπου κόσμου προχωρούν και συμβάλουν στην ευημερία των χωρών τους.