Για τα βαθύτερα αίτια και σκοπιμότητες πίσω από τη δράση της Στέλλας Πρωτονοταρίου θα γράψουμε σε άλλο άρθρο μας, προς το παρόν όμως θα αναφερθούμε στη δίκη που έλαβε χώρα, κάτω από την ασφυκτική πίεση όλης της αριστεράς και των διαφόρων συνδικαλιστάδων και των τσιρακιών τους.
Η κυρά-Στέλλα, η οποία εμφανίζει τον εαυτό της ως διωκόμενο τη στιγμή που απλώς ανέλαβε διευθύντρια στο διπλανό σχολείο, ανακηρύχθηκε αθώα μετά από μία πρωτοφανή διαδικασία στην οποία όλοι οι εμπλεκόμενοι διαγωνίστηκαν στο ποιός θα γλύψει περισσότερο.
Πρώτος από όλους ο εισαγγελέας, έπλεξε το εγκώμιο της αλβανόφιλης δασκαλίτσας και αναφέρθηκε σε ρατσιστικούς διαχωρισμούς των παιδιών ανάλογα με την εθνικότητά τους. Παρέλειψε όμως να σημειώσει ότι η ίδια η κυρα-Στέλλα ήταν που διαχώρισε τα παιδιά δημιουργώντας αλβανικούς θύλακες και εμποδίζοντας έτσι την ενσωμάτωσή τους στη χώρα που τα φιλοξενεί.
Αλλά και ο νυν διευθυντής του 132ου Δημοτικού Σχολείου Εμμ. Γιουτλάκης δεν πήγε πίσω. Μόνο στα γόνατα δεν έπεσε, ρίχνοντας το φταίξιμο σε προφορικές εντολές που του έδωσαν ανώτεροι. Δεν ξέχασε να δηλώσει και τη στενοχώρια του που τώρα το θεωρούν ακροδεξιό και φασίστα ενώ αυτός είναι με το μέρος της κυρα-Στέλλας.
Η τρόφιμη της Μπίλτερμπεργκ Αννούλα Διαμαντοπούλου δεν παρέλειψε με τη σειρά της να συγχαρεί την τυφλή και γκαβή δικαιοσύνη που έλαβε την απόφαση που η υπουργός είχε υπαγορεύσει με προηγούμενες δηλώσεις της.
Και φυσικά η ίδια η θαυμάστρια του Ρίτσου και της αλβανικής κουλτούρας δε μπορούσε παρά να κάνει δηλώσεις για το βαρυσήμαντο για τους αλβανούς παιδαγωγικό της έργο.
Όπως εύστοχα παρατηρεί το Δελτίο των 11, ο τυχάρπαστος εισαγγελέας ουσιαστικά είπε ότι μπορεί να αγνοεί κανείς ελεύθερα τους νόμους. αρκεί να θεωρεί ο ίδιος ότι οι προθέσεις του ήταν καλές. Αυτή είναι η σοβαρότητα των δικαστικών αρχών στην Ελλάδα!
