Με αφορμή πρόσφατη αναφορά μας στην ακαδημαϊκότητα του Ηλία Μόσιαλου, επιφανής φίλος του blog επισημαίνει πως ο Μόσιαλος έχει να επιδείξει σημαντικό συγγραφικό έργο άρθρων και βιβλίων ως πανεπιστημιακός, το οποίο υπογράφει ως Mossialos E και όχι ως Elia Mossia, όπως έχει αναφερθεί σε αρκετά ιστολόγια. Προς τεκμηρίωση του γεγονότος αναφέρει ορισμένα από αυτά, και είναι γεγονός πως αριθμούν πολλές δεκάδες, με μεγάλο αριθμό αναφορών.
Το γεγονός αυτό καθιστά τα ερωτήματα της προηγούμενης αναφοράς μας ακόμα πιο έντονα. Πώς ένας επιστήμονας με διεθνή αναγνώριση γύρισε στην Ελλάδα για να γίνει εκπρόσωπος τύπου μίας αποτυχημένης κυβέρνησης και στη συνέχεια υποτακτικός μιας θλιβερής τρόϊκας δελφίνων; Πώς εξηγείται το ότι η παρουσία του στην Ελλάδα όχι μόνο δε συνδέθηκε με κάποια βελτίωση του συστήματος υγείας της χώρας, αλλά αντίθετα ταυτίστηκε με την είσοδο στην Ελληνική αγορά της αμφιλεγόμενης TEVA;
(Για την ιστορία, αναφέρουμε πως τα "γενόσημα" φάρμακα δεν είναι άγνωστα στην Ελλάδα, η οποία στο παρελθόν διέθετε τη ΧΡΩΠΕΙ, η οποία έκλεισε επί κυβέρνησης Μητσοτάκη.)
Όπως και να έχει, η παρουσία του Μόσιαλου στην εγχώρια πολιτική ζωή δε δείχνει να έχει κάποια σχέση με τη φήμη του διεθνώς αναγνωρισμένου πανεπιστημιακού. Είναι σαν να πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικά πρόσωπα, αφήνοντας περιθώρια για πολλές ερμηνείες. Ίσως να πιστοποιείται έτσι πως ο επιστημονικός κλάδος του οποίου ο Μόσιαλος θεωρήθηκε αντιπροσωπευτικότατος να χρήζει ριζικής αναθεώρησης. Ίσως να έχουμε με μία περίπτωση επιστημονικού ghost writing. Ίσως πάλι η πολιτική πορεία του Μόσιαλου να αποτελεί προϊόν κρίσης μέσης ηλικίας. Όποια κι αν είναι η απάντηση, το ερώτημα παραμένει: Πώς διάφοροι περγαμηνούχοι εισέρχονται στην πολιτική ζωή της χώρας με τις καλύτερες υποτίθεται προυποθέσεις και καταλήγουν να προκαλούν τέτοια ερωτηματικά;
