"* Όλα τα δημόσια έγγραφα βγαίνουν υποχρεωτικά στο internet, όσο ασήμαντα κι αν φαίνονται.
Όλοι οι Ελληνες πολίτες μπορούν να πάρουν αντίγραφο από κάθε δημόσιο έγγραφο, απλά επειδή το ζήτησαν από την αντίστοιχη Δημόσια Υπηρεσία. (εκτός από απόρρητα Εθνικής Άμυνας).
* Όλοι οι δημόσιοι διαγωνισμοί δημοσιεύονται στο internet πριν και μετά τη διεξαγωγή τους, μαζί με το σκεπτικό της Επιτροπής και τις προσφορές όλων.
Ακόμη και οι πρόχειροι (αυτοί όπου ένα κουτί σπίρτα αγοράζεται προς 1.000 ευρώ επειδή οι άλλες δύο προσφορές ήταν 1.001 & 1.002 ευρώ για το ίδιο κουτί σπίρτα).
* Οι προϋπολογισμοί δημόσιων έργων από κάποια αξία και πάνω εγκρίνονται με περιφερειακό ή εθνικό δημοψήφισμα, ανάλογα με την έκταση και το ύψος του έργου.
* Η Δικαιοσύνη γίνεται πραγματικά ανεξάρτητη και ο ορισμός των ανώτατων δικαστικών δεν γίνεται πλέον από τον Υπουργό Δικαιοσύνης.
* 100.000 πολίτες μπορούν με υπογραφές τους να προτείνουν ένα νόμο προς ψήφιση στη Βουλή.
300.000 πολίτες μπορούν να προκαλέσουν δεσμευτικό δημοψήφισμα για την ψήφιση ή ακύρωση συγκεκριμένου νόμου.
Η απόφαση του Δημοψηφίσματος είναι αυτόματα νόμος της Ελλάδας.
* Παύει η διαφοροποίηση των Βουλευτών και Υπουργών από τους απλούς πολίτες ως προς την απονομή δικαιοσύνης και καταργείται η βουλευτική ασυλία για ποινικά αδικήματα, καθώς και η νομοθεσία περί (μη) ευθύνης Υπουργών, οι οποίοι πλέον έχουν τα ίδια χρονικά διαστήματα παραγραφών με οποιονδήποτε πολίτη."
Τη στιγμή που τα μεγάλα κόμματα με τους μεγάλους προϋπολογισμούς βγάζουν λόγους χωρίς αντίκρυσμα για την τόνωση της Ελληνικής οικονομίας, το Κόμμα Πειρατών έδειξε το ενδιαφέρον του για την Ελληνική οικονομία εκεί που άλλα κόμματα προτίμησαν να σιωπήσουν:
"Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας ήταν από τα λίγα που τύπωσε τα ψηφοδέλτιά του σε Ελληνικά τυπογραφία. Σε αυτές τις εκλογές το κόστος είναι τουλάχιστον 26000 ευρώ και άλλα 4000 για διάφορα έξοδα. Θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα να μαζευτεί αυτό το ποσό από τα ίδια μέλη και φίλους μέσα σε αυτό το μήνα.
Προσέξτε τώρα: Τα μεγαλύτερα κόμματα και πολλά από τα μικρά τύπωσαν τα ψηφοδέλτιά τους στην Βουλγαρία όπου ο μέσος μισθός είναι στα 200 ευρώ. Αν και οι επιχειρήσεις ήταν Ελληνικών συμφερόντων, ο φόρος που πληρώθηκε πήγε στα ταμεία της Βουλγαρίας. Φυσικά αυτό δεν είναι πρόβλημα σε άλλους καιρούς, αλλά είναι πρόβλημα η διαφυγή φόρων και κερδών στην Ελλάδα σε αυτή την εποχή κρίσης.
Για να τυπωθούν γύρω στα 10 εκατομμύρια ψηφοδέλτια το κόστος στην Βουλγαρία είναι το 1/3. Νομίζω κανείς στο Κόμμα Πειρατών δεν θέλει να τυπώσει εκτός Ελλάδας μόνο και μόνο για το οικονομικό θέμα. Αλλά για να πάρουμε μέρος στις εκλογές δεν θα έχουμε άλλη επιλογή.
Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας δεν έχει άλλους πόρους πλην των εισφορών των μελών και των φίλων του."
Μένει να δούμε αν η πορεία του κόμματος στο μέλλον θα είναι ανάλογη του ξεκινήματός του.
Τί σχέση έχουν αυτά με την εκπαίδευση;
Απολύτως καμία.
Το Κόμμα Πειρατών δημιουργήθηκε από ανθρώπους χωρίς προηγούμενη εμπλοκή στο κομματικό σύστημα, με αρκετούς από αυτούς που πρωτοστάτησαν στην ίδρυσή του να είναι επαγγελματίες της πληροφορικής.
Δε βλέπουμε όμως ανάμεσά τους κάποιους έστω από τους χιλιάδες πληροφορικάριους της εκπαίδευσης, οι οποίοι πολλές φορές κόπτονται για την εφαρμογή της τεχνολογίας για μία καλύτερη κοινωνία.
Το γιατί είναι γνωστό: Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι εκπαιδευτικοί δεν επιθυμούν να εκτεθούν κάτω από τη σημαία ενός μικρού κόμματος χωρίς τους κλασσικούς κομματικούς μηχανισμούς που όλοι οι εκπαιδευτικοί και ίσως σε μεγαλύτερο βαθμό οι πληροφορικάριοι ξέρουν να χρησιμοποιούν για τα συμφέροντά τους.
Η εκπαιδευτική κοινότητα επί δεκαετίες τροφοδοτεί παλαιοκομματικούς στρατούς, πολιτικά γραφεία και μηχανισμούς προαγωγών, αποσπάσεων, μοριοδοτήσεων. Είναι φυσικό να μη βρίσκει κοινά σημεία με κόμματα που έχουν ως προμετωπίδα την έμπρακτη εφαρμογή της διαφάνειας.
