Και φυσικά κάθε υπουργός που σέβεται τον εαυτό του αναγγέλει ένα νέο αξιοκρατικό σύστημα αποσπάσεων, την ίδια στιγμή που φροντίζει για την εξασφάλιση του προσωπικού στρατού του.
Από όλους τους υπουργούς, εκείνη που ξεπέρασε ακόμα και τον Στυλιανίδη σε εξαγγελίες ήταν η Διαμαντοπούλου, η οποία ισχυρίστηκε ότι οι αποσπάσεις θα γίνονται με μόρια, εννοώντας μάλλον πως η μοριοδότηση του μέσου του υποψήφιου αποσπασμένου θα γίνεται απόλυτα αξιοκρατικά.
Για τα αποτελέσματα αυτών των εξαγγελιών δεν έχουμε παρά να διαβάσουμε μία από τις πολλές καταγγελίες που έγιναν φέτος για το καθεστώς των αποσπάσεων και τα "μόρια":
"Κύριε υπουργέ
Ονομάζομαι (είναι στη διάθεση του υπουργού το όνομα της εκπαιδευτικού) και είμαι φιλόλογος από τη Λάρισα. Η οργανική μου θέση είναι στο Γυμνάσιο Ελάτειας του νομού Φθιώτιδας, 200 περίπου χιλιόμετρα από τον τόπο κατοικίας μου.Έχω τρία παιδιά (τρίδυμα) 11 ετών και το ένα από τα αυτά, ο γιος μου, πάσχει από μια σοβαρή νόσο των νεφρών με ποσοστό αναπηρίας 80%.
Ως εκ τούτου θα πρέπει να βρίσκομαι συνεχώς κοντά του για καθημερινές ιατρικές εξετάσεις, ειδική διατροφική επίβλεψη καθώς και για υλική και ψυχολογική υποστήριξη. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχω πάρει απόσπαση. Έχω κάνει βέβαια αίτηση για επανεξέταση. Αν δεν πάρω απόσπαση στη Λάρισα πώς μπορώ να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου τη στιγμή που δεν υπάρχει δυνατότητα να φροντίσει κάποιος άλλος το παιδί; Ο σύζυγος εργάζεται στη Λάρισα στον ιδιωτικό τομέα εδώ και 15 χρόνια με αρκετές ώρες απασχόλησης. Συνεπώς είναι αδύνατη μια μετακόμιση για όλη την οικογένεια. Επίσης οι γονείς μου είναι ηλικιωμένοι και με προβλήματα υγείας ( ο πατέρας μου είναι ανάπηρος και τον φροντίζει η μητέρα μου χωρίς να έχει τη δυνατότητα να ασχοληθεί με τα παιδιά μου)"
Υποθέτουμε πως η συγκεκριμένη δε διέθετε αρκετά μόρια για να επιτύχει την απόσπασή της.
Σειρά έχει άλλη καταγγελία, η οποία εκθέτει και το πραγματικό υπέρτατο κριτήριο για την εξασφάλιση της απόσπασης, που είναι η σειρά προτίμησης του διευθυντή σε ένα σύστημα όπου κατά τα άλλα η διευθυντοκρατία αποτελεί παρελθόν:
"Αγαπητοί συνάδελφοι,
δεν φανταζόμουν ποτέ ,όταν διοριζόμουν,ότι θα ερχόμουν στη δυσάρεστη θέση να στείλω άρθρο δημόσια προκειμένου να καταγγείλω συναδέλφους μου και δη ανωτέρους μου.
Ονομάζομαι Κολλημένου Ελένη κλάδου ΠΕ11 και είμαι διορισμένη από το 2001.Η οργανική μου θέση είναι στο γυμνάσιο Λεχαινών και επί 10συναπτά έτη αποσπώμαι στη Δ/ΒΘΜΙΑ ΡΟΔΟΠΗΣ.
Διαμένω μόνιμα στην Κομοτηνή,είμαι σύζυγος αστυνομικού,έχουμε παιδάκι με 80% αναπηρία και επίσης είμαστε τρίτεκνοι, αφού έχουμε άλλα δύο παιδιά.
Την περυσινή χρονιά υπηρέτησα στο οικονομικό τμήμα της Δ.Δ.Ε.ΡΟΔΟΠΗΣ.Φέτος υπέβαλλα ξανά τα χαρτιά μου για απόσπαση σε φορείς και για πυσδε,συνυποβάλλοντας φυσικά όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά,που αποδεικνύουν ότι αν μη τι άλλο εμπίπτω σε 3 ειδικές κατηγορίες και προηγούμαι σε σχέση με άλλους.
Μετά τις ανακοινώσεις του υπουργείου μας διαπίστωσα ότι δεν πήρα απόσπαση ούτε σε φορέα(που τα πάντα είναι με μέσον και υπόκεινται στην πρόταση που θα κάνει ο προϊστάμενος της διεύθυνσης που υπηρετείς,και κατόπιν στην κρίση του περιφερειακού....),αλλά ούτε και σε πύσδε.Εξαρχής γνώριζα τη σειρά που είχα,όταν οι καταστάσεις έφτασαν στον περιφερειακό.Ήμουν το νούμερο 7.,δηλαδή τελευταία στη σειρά προτίμησης του διευθυντή μου.Ασχέτως αν ο ίδιος κορδονώταν ότι με έχει βάλει σε καλή σειρά κι ότι σίγουρα η κ.Κολλημένου θα ήταν μαζί του και την επόμενη φορά,λόγω της δεδομένης οικογενειακής μου κατάστασης που γνωρίζει.
Και φυσικά στον περιφερειακό μας, τον κ.Κελεσίδη δεν τόλμησα να πάω φέτος , διότι πέρυσι που τον επισκέφτηκα με όλα τα χαρτιά από τα νοσοκομεία, για να του εξηγήσω την κατάσταση του παιδιού μας,γύρισε και είπε στον σύζυγο μου:"Δεν με ενδιαφέρουν τα χαρτιά σας κύριε,εγώ έχω να καλύψω 5 κενά και πρέπει να βρω τα άτομα."
Ε λοιπόν κύριοι το ποτήρι φέτος ξεχείλισε για μένα και την οικογένεια μου.Ήρθαν στη διεύθυνση άτομα που δεν προηγούνται από εμένα ούτε σε χρόνια υπηρεσίας, ούτε υπάγονται σε κάποια κατηγορία από αυτές που μας λέτε να τις δηλώνουμε με επίσημα έγγραφα ως ειδικές.Κι αν δεν θέλατε να με αποσπάσετε σε φορέα ,που όλα είναι μιλημένα, τουλάχιστο δικαιούμουν να έρθω σε κάποιο σχολείο.
Σας καταγγέλλω λοιπόν δημόσια, με οποιοδήποτε κόστος.Αν εσάς σας αρέσει να σας "γλείφουν",δικαίωμά σας.Δεν έχετε όμως το δικαίωμα να εμπαίζεται εμένα και την οικογένειά μου και να στερείτε τη μητέρα σε τρία ανήλικα παιδιά.Κι ακόμη χειρότερα να στερείτε τη μητέρα του, σε ένα 4χρονο αγόρι που καθημερινά εδώ και 4 χρόνια χτυπιέται από τους σπασμούς,αφού πάσχει από μία σπάνια εκφυλιστική νόσο του εγκεφάλου.Δεν σας ζήτησα τίποτα άλλο ,παρά να είμαι κοντά σε αυτά τα παιδιά, να κάνω τη δουλειά μου και να προσπαθώ να ανέβω το γολγοθά μου χωρις να ενοχλώ κανέναν.
Λυπάμαι, γιατί θεωρείστε παιδαγωγοί.
Με εκτίμηση,
Κολλημένου Ελένη"
Προσέξτε πως η καταγγέλουσα έπαιρνε απόσπαση όταν είχε πολύ λιγότερα προβλήματα, αλλά όταν απέκτησε σοβαρά προβλήματα αυτά δεν ενδιέφεραν τους μανδαρίνους της εκπαιδευτικής εξουσίας, που παρά την εξώφθαλμα αισχρή συμπεριφορά που επέδειξαν παραμένουν στη θέση τους.
(Αξιοσημείωτη και η αναφορά στο σχολείο των Λεχαινών, καθώς πληροφορίες μας αναφέρουν περίεργες τοποθετήσεις σε αυτό)
Όπως συμβαίνει συνήθως, διαμαρτυρήθηκε έντονα η ΠΑΣΚΕ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τη ΔΑΚΕ όπως συμβαίνει με κάθε αλλαγή κυβέρνησης, λέγοντας και μερικά ανέκδοτα για να δημιουργηθεί ένα ελαφρύτερο κλίμα:
"...Πάγια θέση της Παράταξή μας είναι η θέσπιση αντικειμενικών και μετρήσιμων κριτηρίων για όλες τις κατηγορίες απόσπασης, έτσι ώστε να δοθεί ένα τέλος στις πελατειακές λογικές που επικράτησαν για πολλές δεκαετίες στη χώρα μας και προκάλεσαν μια σειρά από δυσεπίλυτα προβλήματα.
...Για την ΠΑΣΚ η αξιοκρατία και η αντικειμενικότητα αποτελούν προτεραιότητες και άξονες οργάνωσης και αποτελεσματικής δράσης."
Αν κάποτε πάρει την εξουσία το ΠΑΣΟΚ, πράγμα μάλλον απίθανο υπό τις παρούσες συνθήκες, θα είναι η σειρά της ΔΑΚΕ να κάνει αντίστοιχες βαρύγδουπες δηλώσεις και να καταγγέλει το καθεστώς των αποσπάσεων.
