Η άλλη λύση, και σαφώς πιο εύκολη και πιο σύντομη, ήταν η απόκτηση του πιστοποιητικού της ΑΣΠΑΙΤΕ. Το πρόβλημα στην περίπτωση αυτή ήταν ότι οι θέσεις ήταν πολύ λίγες, και φυσικά κάποιοι κατάφερναν να υποσκελίζουν τους άλλους. Το αποτέλεσμα ήταν όλα αυτά τα χρόνια κάποια άτομα να βρίσκονται με το πολυπόθητο πιστοποιητικό σχεδόν αμέσως μετά την αποφοίτησή τους, την ίδια στιγμή που το σύστημα επιλογής υποτίθεται ότι λειτουργούσε με τα γνωστά σε όλους αξιοκρατικά κριτήρια.
Από τη στιγμή λοιπόν που δεν είναι δυνατή η απόκτηση νέας προϋπηρεσίας, αλλά είναι δυνατή η απόκτηση παιδαγωγικής επάρκειας, οι ήδη ευνοημένοι θεώρησαν καλό να εξεγερθούν προκειμένου να μην ευνοηθούν και άλλοι. Διαβάζουμε σε ανακοίνωσή τους (η ορθογραφία του πρωτοτύπου έχει διατηρηθεί):
"ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΑΣΠΑΙΤΕ
Διαμαρτυρομαστε εντονα για την απόφαση της ΑΣΠΑΙΤΕ να δινει το
δικαίωμα σε οσους εχουν 24 μηνες και επιτυχια στον ΑΣΕΠ να φοιτούν
και να πέρνουν την παιδαγωγική κατάρτιση.
Αυτό σημαίνει οτι
Α)Καταστρατηγήται το πάγωμα της προυπερησίας γιατί αποφοιτώντας
απο την ΑΣΠΑΙΤΕ μπαίνουν μπροστα απο τους υπόλοιπους που δεν
προσμετράτε η προυπερησια που θα αποκτήσουν φέτος δουλεύωντας
Β)Δηλαδή παγώνει εμας που καναμε 5-6 χρόνια αιτήσεις για να φοιτήσουμε στην ΑΣΠΑΙΤΕ
΄και ανοίγει τις πόρτες διάπλατα σε αυτούς που εχουν 24 μηνεσ και ασεπ
Και ερωτω...Αφου δεν μπόρεσε να διορίσει τους φετινούς 24μηνιτες αυτούς για που τους προορίζει...
ΠΑΛΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΗΜΕΤΕΡΟΙ ΘΑ ΒΟΛΕΥΤΟΥΝΕ.."
Το ζήτημα της ΑΣΠΑΙΤΕ ήταν εξαρχής διαρθρωμένο με τρόπο τέτοιο ώστε να αποτελεί ένα εμπόδιο για όσους δε διέθεταν τα κατάλληλα μέσα ώστε να εξασφαλίσουν την είσοδο σε αυτήν. Και το κυριότερο είναι ότι, σε βάθος χρόνου, η φοίτηση στην ΑΣΠΑΙΤΕ δεν έδειξε να δημιουργεί καλύτερους εκπαιδευτικούς.
Το σίγουρο είναι ότι χάρη στην ΑΣΠΑΙΤΕ πολλοί βρέθηκαν μπροστά στους σχετικούς πίνακες, και πολλοί μπορεί να βρεθούν μπροστά στο μέλλον...
