Το καθηγητικό κατεστημένο στην Ελλάδα είχε καταφέρει να δημιουργήσει ένα μονοπώλιο και να το κρατήσει για δεκαετίες. Τώρα που με την είσοδο των κολλεγίων αυτό απειλείται με κατάρρευση, τα μέλη του είναι έτοιμα να κάνουν τα πάντα για να μη χάσουν τα κεκτημένα τους, εκτός εάν εξασφαλίσουν μερίδιο από την πίτα.
Έτσι, αρκετοί ακαδημαικοί και εργαζόμενοι στο δημόσιο πανεπιστήμιο έχουν εξασφαλίσει διάφορες συνεργασίες με κολλέγια, και μάλιστα αυτό γίνεται εδώ και χρόνια. Είναι γνωστό το όνομα του πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών Γέμτου (και άλλων υψηλόβαθμων) που συνδέθηκαν με το Metropolitan του Ομίλου ΑΚΜΗ, αλλά πολλοί άλλοι, και όχι απαραίτητα συνταξιούχοι ή ευρέως γνωστοί, έχουν εξασφαλίσει αρπαχτές σε κολλέγια. Η ΠΟΣΔΕΠ πάλι ζητάει συμμετοχή σε όλες τις σχετικές επιτροπές, για τους ευνόητους λόγους για τους οποίους στην Ελλάδα κάποιοι ζητούν συμμετοχή σε επιτροπές.
Αυτό φυσικά δεν είναι καθόλου θετικό για τα κολλέγια, τα οποία όφειλαν να έχουν καλύτερο προσωπικό από το να δίνουν ευκαιρίες για αρπαχτές στους αργόσχολους του δημοσίου. Στην περίπτωση όμως των κολλεγίων υπάρχει ο ανταγωνισμός της ελεύθερης αγοράς, που αργά ή γρήγορα θα τα κατατάξει ανάλογα στη συνείδηση του κόσμου με ότι αυτό συνεπάγεται.
Όμως, για τη μεγάλη μάζα των κηφήνων του δημόσιου πανεπιστημίου τα κολλέγια αποτελούν μία απειλή, οπότε και θα καταφύγουν στα άκρα προκειμένου να μη χάσουν τα τωρινά τους προνόμια.
'Εχουμε λοιπόν τον πρύτανη του ΕΜΠ Μουντζούρη να προεξοφλεί ήδη από το καλοκαίρι το "θερμό κλίμα", δηλώνοντας ούτε λίγο ούτε πολύ "το θερμό φθινόπωρο είναι μπροστά μας και ο Θεός να βάλει το χέρι του". Αυτό άραγε σημαίνει ότι κάποιοι φροντίζουν από νωρίς για τα επεισόδια και τις πυρπολήσεις που θα γίνουν;
Η ΠΟΣΔΕΠ έχει ακόμα πιο φιλόδοξα σχέδια, να μπλοκάρει "ακόμη και τις εγγραφές νέων σπουδαστών. Συγχρόνως οι καθηγητές μελετούν το ενδεχόμενο να προσφύγουν δικαστικά και εναντίον των μητρικών πανεπιστημίων, τα οποία είναι συνδεδεμένα με τα κολέγια στην Ελλάδα (franchise). Ενα από τα βασικά επιχειρήματα των καθηγητών είναι ότι δεν υπάρχει έλεγχος του ακαδημαϊκού έργου των κολεγίων, για το επίπεδο σπουδών, τα προγράμματα, το επίπεδο φοιτητών και τα προσόντα των καθηγητών." Θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε τους βαρελάδες καθηγητάδες να καταφεύγουν δικαστικά ενάντια στα μητρικά πανεπιστήμια, που κάποια μπορεί να είναι και πολύ μεγάλα ονόματα, για να κριτικάρουν το πρόγραμμα σπουδών. Σε άλλα κολλέγια πάλι θα πρέπει να κρίνουν τα προσόντα των καθηγητών, όταν κάποιοι από αυτούς ήδη εργάζονται στο δημόσιο πανεπιστήμιο, ή τους έβαλαν εκεί με μέσο καθηγητάδες του δημοσίου για να αποκτήσουν προυπηρεσία!
