Η ώριμη πλέον Αννούλα μπορεί να έγινε τα τελευταία χρόνια αντικείμενο κριτικής για τη συμμετοχή της σε μυστικοπαθή και κλειστά κλαμπ, αλλά όποιος μελετήσει τη μέχρι τώρα πορεία της θα δει ότι και ως νιόβγαλτη στο κομματικό κουρμπέτη η μικρή τότε Αννούλα ήταν προνομιούχος και απετέλεσε το πρότυπο του golden girl.
Η επίδοξη Σενγκολέν του ΠΑΣΟΚ διέγραψε μία αξιοπερίεργη διαδρομή από το 1959 όταν γεννήθηκε στην Κοζάνη. Σε ηλικία 25 ετών εκτοξεύθηκε από τον κομματικό σωλήνα για να προσγειωθεί στην καρέκλα της νομαρχίας Καστοριάς, να γίνει στη συνέχεια Γενική Γραμματέας Εκπαίδευσης Ενηλίκων (χωρίς να έχει ποτέ της ασχοληθεί με την εκπαίδευση ενηλίκων ή έστω ανηλίκων) και μετά Νέας Γενιάς, πέρασε στην προεδρία του ΕΟΜΜΕΧ και μετά στη Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας. Θέσεις με τις οποίες δεν είχε και ιδιαίτερη σχέση, και οι οποίες ήταν άσχετες με τις σπουδές της.
Ακολούθησαν και άλλες θέσεις, μέχρι η έτοιμη να πέσει από το δέντρο πλέον Αννούλα να καταλήξει στη θέση της Ευρωπαικής Επιτρόπου και να μπορέσει να επιδοθεί στο κυνήγι του οράματος της πολυπολιτισμικότητας. Φαίνεται όμως ότι αυτός ο Ευρωπαικός αέρας δεν την εμπόδισε να απαιτεί από την Ελλάδα να μην εφαρμόσει τη σχετική Ευρωπαική οδηγία για τα ξένα πανεπιστήμια, καθώς αν δεν υπήρχε το μονοπώλιο του δημόσιου τομέα η Αννούλα το πολύ πολύ να μάζευε κρόκους στα σουρδοχώραφα.
Πάντως αυτή η προσήλωση στα ιδεώδη της βελτίωσης του δημόσιου πανεπιστημίου δεν την εμπόδισε να κωφεύσει στις καταγγελίες για την ΑΣΠΑΙΤΕ, ίσως γιατί κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ έχουν λόγους να επιθυμούν την αποσιώπηση του θέματος.
Αυτή λοιπόν θα είναι το πρόσωπο της επόμενης μέρας στην παιδεία αν νικήσει το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές. Δε θα είναι όμως μόνη της: θα τη συντροφεύουν προσωπικότητες όπως ο Ευθυμίου.
Με τα έργα του Γιωργάκη Παπανδρέου στο Υπουργείο Παιδείας θα ασχοληθούμε κάποια άλλη φορά.
