Ο προηγούμενος Υπουργός Παιδείας μπορεί να φρόντισε να απαλύνει τον πόνο της οικογένειας του Γρηγορόπουλου βάζοντας την αδελφή του στο πανεπιστήμιο χωρίς εξετάσεις, όπως υποθέτουμε ότι θα έκανε και για το παιδί οποιασδήποτε ταλαιπωρημένης μέσης Ελληνικής οικογένειας. Η δασκάλα Σταγιά Πευκούλα φρόντισε όμως και για τη διαιώνιση των ιδανικών τα οποία εξέφρασε με τη ζωή και το έργο του ο νεκρός έφηβος, προτείνοντας μία διδακτική παρέμβαση 8 διδακτικών ωρών αφιερωμένων στο Γρηγορόπουλο.
Το φιλόδοξο πλάνο της δασκαλίτσας απευθύνεται σε παιδιά πέμπτης και έκτης δημοτικού και γυμνασίου, και περιλαμβάνει και γραμματέα για να καταγράφει τις απόψεις σχετικά με το θέμα. Μεγάλο μέρος αφιερώνεται στο μικρό Ικμπάλ Μασίχ, ο οποίος πουλήθηκε από την οικογένειά του ως παιδί-εργάτης σε ταπητουργείο, το έσκασε και κατήγγειλε τις συνθήκες εργασίας για να δολοφονηθεί στην ηλικία των 13 ετών.
Το περίεργο είναι ότι αυτή η ιστορία συνδέεται με την υπόθεση του Γρηγορόπουλου, και στη συνέχεια η Πευκούλα αφήνει τη φαντασία της ελεύθερη να πλανηθεί στη Γκουέρνικα, στο Ρίτσο, και στην έκφραση των έντονων συναισθημάτων που όλα αυτά έχουν προκαλέσει στα παιδιά μέσω της γραφής ποιημάτων.
Τη σύνδεση ανάμεσα σε όλα αυτά μόνο ένας αρρωστημένος νους μπορεί να συλλάβει. Εκείνο που εξυπηρετούν τέτοιες "πρωτοβουλίες" είναι η ώθηση των μαθητών σε προβληματικές συμπεριφορές και προς τη θολοκουλτούρα του ΣΥΡΙΖΑ.
Όσο για την Πευκούλα, το πιθανότερο είναι ότι το νοσηρό της εφεύρημα θα αποτελέσει τη βάση για το διδακτορικό της και για μία πορεία ως "στέλεχος της εκπαίδευσης".
