Οι υποκριτές της Νέας Τάξης στηρίζουν τη Δραγώνα

Ακόμα και στην Κύπρο οι αριστεροί και οι υποστηρικτές του Σχεδίου Ανάν ένιωσαν έντονη την ανάγκη να προσφέρουν την υποστήριξή τους στη σκληρά δοκιμαζόμενη Θάλεια Δραγώνα. Κατά περίεργο τρόπο, η υποστήριξη αυτή συνοδεύεται και από ύμνους στις πρωτοβουλίες του Γιωργάκη να δώσει ιθαγένεια στους μετανάστες.



Έτσι λοιπόν, η κυπριακή εφημερίδα Πολίτης (όπου ενίοτε αρθρογραφεί και το γνωστό στέλεχος της εκπαιδευτικής θολοκουλτούρας Χρήστος Κάτσικας) ισχυρίζεται βαρύγδουπα:

"Οι τακτικές που χρησιμοποιεί το ΛΑ.ΟΣ είναι οι παλιές καλές τακτικές κάθε ολοκληρωτικής ιδεολογίας που έχει ως στόχο να εξαφανίσει τις αντίθετες απόψεις. Διαστρέβλωση των απόψεων του αντιπάλου, χτυπήματα κάτω από τη μέση όσον αφορά τις σπουδές του..."

Το ερώτημα είναι ποιό ακριβώς είναι το κτύπημα κάτω από τη φαρδιά μέση της Θάλειας σε σχέση με τις σπουδές της; Μήπως το γεγονός ότι οι απόφοιτοι του Deree θεωρούνται τόσο από το Ελληνικό κράτος, όσο και από τα κόμματα της Αριστεράς συμπεριλαμβανομένου του ΠΑΣΟΚ, ως απόφοιτοι λυκείου, αλλά η Δραγώνα απολαμβάνει διαφορετικής μεταχείρισης;



Μήπως το γεγονός ότι η συγκεκριμένη "απόφοιτος λυκείου" τοποθετήθηκε σε υψηλή θέση του υπουργείου παιδείας από μία υπουργό που θεωρεί τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ως "κέντρα μεταλυκειακής εκπαίδευσης και κατάρτισης", αλλά αντιμετωπίζει διαφορετικά τη φίλη της;

Μήπως το γεγονός ότι η ίδια η Δραγώνα δε τολμά ούτε να αναφερθεί στο θέμα των σπουδών της, σε συνάρτηση μάλιστα με την πολιτική του κόμματός της, πόσο μάλλον να παραιτηθεί από τη θέση της στο πανεπιστήμιο αφού δεν είναι παρά μία απόφοιτος λυκείου;

Γιατί άραγε οι αριστεροί, οι οποίοι παρουσιάζονται λαύροι κατά της οποιασδήποτε αναγνώρισης ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, σιωπούν τόσο για το πτυχίο της Δραγώνα όσο και για το πτυχίο της Βελισσαρίου;

Δεκάδες εκπαιδευτικοί στον Αη Στράτη

Η Ελευθεροτυπία μας πληροφορεί ότι το φαινόμενο Αη Στράτη συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Δεκάδες εκπαιδευτικοί τοποθετούνται εκεί για να καρπωθούν τα περιζήτητα μόρια της περιοχής, αλλά λίγοι βρίσκονται πραγματικά εκεί, και αυτό γιατί δεν έχουν καλύτερο μέσο από τους υπόλοιπους που πέτυχαν καλές αποσπάσεις:

"Αμείβονται για να διδάσκουν στους μαθητές του νησιού σχεδόν 50 καθηγητές! Μόνο που οι περίπου 40 δεν είναι στον Αϊ-Στράτη. Κάπου σε κάποιο γραφείο του υπουργείου Παιδείας στην Αθήνα είναι χωμένοι καλύπτοντας, λέει, «υπηρεσιακές ανάγκες». Κάπως έτσι παίρνουν τα μόρια της υπηρεσίας στο δυσπρόσιτο ερημονήσι και σε δυο χρόνια από το δυσπρόσιτο υπουργείο Παιδείας στην Αθήνα πάνε όπου θέλουν στην κυριολεξία...

...Ας σημειωθεί ότι το θέμα αυτό είχαν αναδείξει πριν από περίπου δύο χρόνια οι καθηγητές του νησιού παριστάνοντας σε φωτογραφία τα «φαντάσματα». Το γεγονός είχε προκαλέσει πανελλαδικό ενδιαφέρον, το οποίο όμως όπως φάνηκε δεν έφτανε παρά τις υποσχέσεις που δόθηκαν, ώστε να υπάρξει λύση.

Για τούτο και οι καθηγητές επανέρχονται σημειώνοντας πως το νησί από «τόπο εξορίας» οι σύγχρονες κυβερνήσεις «μέσω της ανάγκης να μορφωθούν τα λιγοστά παιδιά του, το έχουν μετατρέψει σε φάμπρικα ρουσφετιού και εξυπηρέτησης ημετέρων».

Χαρακτηριστικά αναφέρουν πως μόνο φέτος οκτώ καθηγητές πήραν μετάθεση για Αϊ-Στράτη και ταυτόχρονα απόσπαση για υπουργεία ή άλλες διευθύνσεις. Κραυγαλέα η περίπτωση μιας καθηγήτριας, η οποία ενώ είχε οργανική θέση στον Πύργο Ηλείας, πήρε μετάθεση για τον Αϊ-Στράτη και ταυτόχρονα απόσπαση για κάποιο υπουργείο. "

Οι καθηγητές του νησιού είχαν προσπαθήσει να "ενοχλήσουν" για το θέμα και τον Καραμανλή, αλλά φυσικά εκείνος αρνήθηκε να συναντηθεί μαζί τους. Είναι εξίσου απίθανο να συναντηθεί μαζί τους και κάποιος από τους τωρινούς κρατούντες...

Το αντίπαλο δέος της Διαμαντοπούλου

Αναμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνει στο μέλλον...

Βαριά βιογραφικά και βαριά πεπόνια

Το μύθευμα των βαριών βιογραφικών δεν είναι καθόλου καινούριο, παρά τα όσα ισχυρίζονται κάποιοι εύθικτοι και ευαίσθητοι οπαδοί της ΝΔ. Στην πραγματικότητα είναι πολύ παλιό. Απλώς η χρήση τους από τον Γιωργάκη ως προπέτασμα καπνού για το βόλεμα γνωστών και φίλων έκανε πιο γνωστή την ήδη υπάρχουσα πραγματικότητα.

Έτσι, άρθρο της Καθημερινής μας πληροφορεί για τις βαρύγδουπες δηλώσεις των αυτοβιογραφούμενων:

"
«Η Μαρία Λιονή το γένος Γεωργίου Τσαγαλά, Δικηγόρος παρ' Εφέταις, γεννήθηκε στη Λιβαδειά Βοιωτίας το 1959». Θα μπορούσε να 'ναι η αρχή ενός μυθιστορήματος συναρπαστικού, αν η Μαρία Λιονή είχε προλάβει να γνωρίσει τον Μ. Καραγάτση. Πλην ο συγγραφέας άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο νωρίς. Κι έτσι, τη γεμάτη υποσχέσεις φράση μέσα στα εισαγωγικά την έγραψε η ίδια η Μαρία Λιονή: είναι η αρχή του βιογραφικού της. Ή μάλλον «η αρχή μιας όμορφης φιλίας» με τον Γ. Παπανδρέου, που την ενέκρινε ως περιφερειάρχη…

Θα είχε ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς τις εναλλασσόμενες πρωθυπουργικές γκριμάτσες μπρος στα βιογραφικά των 13 φιναλίστ περιφερειαρχών. Τι να σκέφτηκε ο κ. Παπανδρέου διαβάζοντας τον Τ. Αποστολόπουλο, που γράφει για τον εαυτό του ότι «η πολύπλευρη συγγραφική του δράση αποτυπώνει τον δημιουργικό χαρακτήρα του»; Αλλά πριν παραθέσουμε κι άλλες αριστοτεχνικές πινελιές αυτοπαινέματος, καλύτερα να πάρουμε τα πράγματα απ' την αρχή...

Τα παιδικά χρόνια

Ας ξεκινήσουμε από τα παιδικά χρόνια των περιφερειαρχών, τότε που, σύμφωνα με τα βιογραφικά, φάνηκαν τα πρώτα ψήγματα του μεγαλείου τους. Τότε που ο Β. Μπρακουμάτσος «ήταν αριστούχος μαθητής του 1ου Γυμνασίου Τρίπολης» και «πέτυχε 4ος στη Νομική». Τότε που η Κ. Διαμαντοπούλου ήταν αρσακειάδα και προς μεγάλη χαρά των γονέων της αλλά και των τυχερών αναγνωστών του βιογραφικού της πήρε το «απολυτήριο Λυκείου με έπαινο 19 και 11/14». Τότε που η Π. Γερακούδη «εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ στην πρώτη μαθητική οργάνωση της Θάσου». Και τότε που ο Τ. Αποστολόπουλος «συμμετείχε στην συντακτική επιτροπή του παιδικού περιοδικού «Παιδικοί Παλμοί»», γράφοντας προφανώς εξίσου συναρπαστικά κείμενα με το ασυναγώνιστο βιογραφικό του. Βλέπετε, ο κ. Αποστολόπουλος έχει φτιάξει και ειδική κατηγορία στο δικτυακό βιογραφικό του, με τίτλο «Εκφράσεις συγχαρητηρίων». Και εκεί μας πληροφορεί πως δέχθηκε «έκφραση συγχαρητηρίων από Σχολικό Σύμβουλο 5ης Περιφέρειας Μεσσηνίας την 1η Μαρτίου του 1989 και την 26η Μαρτίου του 1989». Και παρ' ότι από τότε έχουν περάσει 20 χρόνια, εκείνος κρατάει ακόμη τη γλυκιά ανάμνηση που του χάρισε ο Μεσσήνιος σχολικός σύμβουλος… Οπως ακριβώς και ο Θ. Καρούντζος μνημονεύει με νοσταλγία τα παράσημά του: «Τιμήθηκε με την απονομή του Σταυρού του Αγίου Τίτου από την Ιερά Σύνοδο της Αρχιεπισκοπής Κρήτης». Κι αν δεν εντυπωσιασθήκατε απ' αυτό, στην επόμενη σειρά έχει και δεύτερο σταυρό: «Τιμήθηκε με την απονομή του Σταυρού του Αγίου Ανδρέα από τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη». Και καθώς η συλλογή σταυρών καθίσταται υπερατού για τη θέση του περιφερειάρχη, είναι πραγματικά κρίμα που η Μάρθα Βούρτση δεν ενημερώθηκε εγκαίρως να υποβάλει κι αυτή βιογραφικό.

Αλλά πάλι, όταν πρόκειται για την τέχνη της αυτοκολακείας, όλα είναι προσόντα - ακόμη και η «άνετη χρήση υπολογιστή» της Κ. Διαμαντοπούλου ή το ότι η Θ. Κόκλα ξέρει να στέλνει mail (!) και έχει γράψει και δύο άρθρα «που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα «Βήμα της Κω»». Και βέβαια, στα 13 βιογραφικά φιγουράρουν και οι προεδρικοί τίτλοι των περιφερειαρχών - άλλο αν μερικοί απ' αυτούς είναι κάπως αλλόκοτοι. Η Β. Αλεξανδρίδου, ας πούμε, είναι πρόεδρος των «Ξενοδόχων Παραλιών Λάρισας» (άρα οι επαναστατημένοι ξενοδόχοι στα ορεινά δεν την αναγνωρίζουν…), ενώ ο Β. Μπρακουμάτσος είναι «πρόεδρος της επιτροπής ΝΠΔΔ Αλσους Αγίου Γεωργίου Τρίπολης». Οπου το ΝΠΔΔ μπορεί να σημαίνει «Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου» ή «Νέος Πρόεδρος Δέκα Δέντρων». Αλλωστε, όπως γράφει και ο ίδιος στο βιογραφικό του, «όταν ξεκινήσαμε την προσπάθεια θεωρηθήκαμε γραφικοί από τους συμπολίτες μας»! Αντιστοίχως, η Θ. Κόκλα μπορεί να μη βγήκε πρόεδρος, αλλά ευτύχησε να γίνει «μέλος της επιτροπής για την καμπάνια «όχι στον ρατσισμό από κούνια»» - οπότε, του ρατσισμού εκτός κούνιας θα πρέπει να επιληφθεί έτερος περιφερειάρχης.

Η… μόνιμη επιλαχούσα

Και φτάνουμε στην κατηγορία «πιο αλλόκοτη δραστηριότητα», στην οποία η νοητή επιτροπή με πρόεδρο τον Πέδρο Αλμοδόβαρ καθόλου δεν θα δυσκολευόταν να διαλέξει ως νικητή τον Θ. Καρούντζο, ο οποίος με περηφάνια μάς αναγγέλλει πως «από το 2000 ώς το 2003 εκπροσώπησε την Κρήτη στη Διεθνή Αθλητική Οργάνωση «Παιγνίδια των Νησιών»! Μετά τον παιχνιδιάρη περιφερειάρχη, τη θέση της πρώτης επιλαχούσας καταλαμβάνει η… μόνιμη επιλαχούσα κ. Αποστολοπούλου. Που μας πληροφορεί πως το 2004 στις εκλογές ήταν 3η επιλαχούσα, το 2007 πάλι 3η επιλαχούσα, αλλά το 2009 τα κατάφερε κι έγινε… 2η επιλαχούσα. Οπότε αν δεν γινόταν περιφερειάρχης, υπολογίζεται πως γύρω στο 2020 θα κατάφερνε επιτέλους να μπει στη Βουλή…"

Κάπου εδώ οι αναγνώστες μας πιθανόν να αναρωτιούνται τι σχέση έχουν τα βιογραφικά με την παιδεία.

Τέτοια καταγέλαστα βιογραφικά κυκλοφορούν εδώ και χρόνια στο εκπαιδευτικό κύκλωμα. Είναι αμέτρητα τα «στελέχη της εκπαίδευσης» που με παρόμοια βιογραφικά διεκδίκησαν και κατέλαβαν θέσεις στον εκπαιδευτικό μηχανισμό, από αμόρφωτους ωρομίσθιους μέχρι εξίσου αμόρφωτους μεγαλοδιευθυντές και δοτούς διοικητές. Βιογραφικά όπου φιγουράρουν οι συγγένειες με υπάρχοντα στελέχη της εκπαίδευσης, οι σχέσεις με πολιτικά γραφεία, η γνώση Word και Excel, η κατοχή ΙΧ και φορητού υπολογιστή, η παρακολούθηση των πιο απίστευτων εκδηλώσεων, η συμμετοχή στους πιο απίστευτους συλλόγους και με τις πιο απίθανες θέσεις.

Το ερώτημα είναι πότε και αυτά τα βιογραφικά θα αρχίσουν να βγαίνουν στη φόρα!

Τα παρεπόμενα των εκπαιδευτικών αδειών

Όπως είπαμε, το θέμα των εκπαιδευτικών αδειών είναι μεγάλο και φυσικά όλοι οι εμπλεκόμενοι φροντίζουν να μη φανερώνουν όλες τις πτυχές του. Ακόμα και έτσι όμως, ξεφεύγουν από τους εμπλεκόμενους μερικές αλήθειες, που καλό είναι να τύχουν της προσοχής μας.

Έτσι λοιπόν, ο αιρετός του ΑΠΥΣΠΕ Ζαχαρίας Καψαλάκης με μία ανακοίνωσή του περιγράφει παραστατικά το τι επικρατεί στο χώρο της παιδείας:

"Κάποιοι σίγουρα είναι υπόλογοι απέναντι στον κλάδο μας, αφού από αυτόν ποτιζόμενοι και ως κισσοί συμπεριφερόμενοι, αναρριχήθηκαν στην εξουσία που σήμερα κατέχουν, απαξιώνοντας όμως βασικές αρχές που κλίθηκαν να υπηρετήσουν όταν ήταν στο συνδικαλιστικό κίνημα. Που ή αξιοκρατία, που η διαφάνεια, που η αμεροληψία, που η προάσπιση των συμφερόντων των εκπαιδευτικών και της εκπαίδευσης. Χωρίς κατάρτιση, χωρίς διοικητική εμπειρία, χωρίς δυνάμεις, χωρίς ιδέες, χωρίς δυναμικότητα, αποφασιστικότητα και ρεαλισμό σε θέσεις και απόψεις. Ήταν φυσικό επακόλουθο να τα κάνουν μπάχαλο και να έχουν διαλύσει κάθε έννοια αξιοκρατίας στο νησί."

Το δικό μας ερώτημα είναι αυτοί οι "κάποιοι" πόσοι είναι; Μήπως είναι το σύνολο σχεδόν των διαφόρων αιρετών, συνδικαλιστών, στελεχών και διευθυντών και των ακολούθων τους;

Και σίγουρα αυτά δεν περιορίζονται σε μία μόνο περιοχή της Ελλάδας!

Υπουργός ΠΡΟΠΟ: Προσλαμβάνουμε και διδάκτορες

Ο Υπουργός ΠΡΟΠΟ GoldmannΧρυσοχοίδης ανακοίνωσε τις προσλήψεις «με διαγωνισμό» που θα κάνει η ΕΛΑΣ. Με αυτές θα προσληφθούν άτομα με διδακτορικό ή τουλάχιστον master.

Μία φωτογραφική παράγραφος της σχετικής ανακοίνωσης κάνει λόγο για τη δυνατότητα ήδη υπηρετούντων αστυνομικών που έχουν τα απαιτούμενα προσόντα να μεταταγούν. Είναι λίγο δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι διδάκτορες υπηρετούν ως απλοί αστυνομικοί, εκτός αν γνώριζαν από πριν για το άνοιγμα των σχετικών θέσεων.

Άραγε αυτοί που θα προσληφθούν θα είναι πτυχιούχοι με την ίδια έννοια που ήταν πτυχιούχος ο γιός του Διώτη, που είχε τοποθετηθεί σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές χωρίς να έχει πάρει πτυχίο και στο τέλος προτίμησε να πηδήξει από το παράθυρο;



Για όσους δε θυμούνται τις λεπτομέρειες, ο Παναγιώτης Διώτης, γιός του δήθεν αδέκαστου εισαγγελέα Ιωάννη Διώτη, ήταν αιώνιος φοιτητής που χρωστούσε μεγάλο αριθμό μαθημάτων όταν στα 28 του βρέθηκε να είναι σύμβουλος του GoldmannΧρυσοχοίδη και να ανεβαίνει τάχιστα τα σκαλιά της κοινωνικής ιεραρχίας. Το περιβάλλον του ισχυρίστηκε ότι ο λόγος που ήταν ανίκανος ως φοιτητής είχε να κάνει με την κλονισμένη υγεία του, οπότε για να ξεσκάσει πήγαινε συνέχεια στην Αράχωβα για σκι και οδηγούσε ακριβά σπορ αυτοκίνητα που του εξασφάλιζε ο κατά τον ανίκανο και ως αυτόχειρα βιοπαλαιστής εισαγγελέας.

Με δεδομένη λοιπόν την αξιοκρατία με την οποία επιλέγονται τα στελέχη του Υπουργείου Προστασίας του Λαθρομετανάστη, θα έχει σίγουρα ενδιαφέρον η εξέλιξη του διαγωνισμού, που θυμίζει κάτι από τον αντίστοιχο διαγωνισμό των 55 "ειδικών επιστημόνων" που είχε σκαρώσει ο Μεϊμαράκης.

Νέες περιπέτειες του Παν. Ιωαννίνων στην Αλβανία

Φαίνεται ότι κάποιοι στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων έχουν βρει την ευκαιρία της ζωής τους στην Αλβανία. Δεν εξηγείται αλλιώς η επιμονή του Πρύτανη Ιωάννη Γεροθανάση στην αλβανική περιπέτεια, που υπενθυμίζουμε ότι είχε περιπλοκές που θα μπορούσαν κάλιστα να αποτελέσουν το υλικό μίας καλοκαιρινής επιθεώρησης.

Έτσι λοιπόν πληροφορούμαστε ότι ο Γεροθανάσης, απτόητος από την ξεφτίλα της μη αναγνώρισης της Σχολής Πλαστικών Τεχνών, χαρακτήρισε το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων σαν ένα από τα κορυφαία της Ελλάδας. Αυτό ακούγεται κάπως σαν "ένα από τα κορυφαία του Τζιμπουντί" ή "ένα από τα κορυφαία του Ζαίρ". Επίσης χαρακτήρισε ως υψηλού επιπέδου το Πανεπιστήμιο της Αυλώνας και υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας μαζί του.

Βλέπουμε λοιπόν ότι τα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια βρίσκουν σιγά σιγά τη θέση που τους αξίζει, μαζί με τα πανεπιστήμια της Αλβανίας και γιατί όχι μελλοντικά και με του Κοσσόβου και των Σκοπίων.

Πως προκύπτουν τα παιδιά θαύματα στις οικογένειες των καθηγητών

Μία ενδιαφέρουσα ανάρτηση του τρωκτικού περιγράφει μία από τις πολλές μεθόδους που έχουν οι καθηγητές για να εξασφαλίζουν την καριέρα των γόνων τους:

"Με αφορμή την "καμπάνα στην ιερη οικογένεια Χριστινάκη", θα αξιζε μια δημοσιογραφική έρευνα και στο χώρο της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ. Είναι κανόνας εκεί, και κοινό μυστικό τοις πάσι, παιδιά καθηγητών κατά κανόνα να καταλαμβάνουν τις θέσεις. Πριν ακόμη πάρουν το πτυχίο της Ιατρικής, οι καθηγητάδες γονείς βάζουν τα... καμάρια τους σε εργασίες άλλων, έτσι ώστε να έχουν έτοιμο βιογραφικό όταν έρθει η ώρα τους να εκλεγούν. Τα εκλεκτορικά είναι στημένα έτσι ώστε ο ένας να βοηθά το παιδι του συναδέλφου του και μετά οι άλλοι το δικό του. Είναι τόσο στημένο το παιχνίδι, που άξιοι και ικανοί ιατροί-επιστήμονες αηδιάζουν πλέον με το χώρο, που τους κλείνει προκλητικά την πόρτα, επειδή δεν έχουν γονέα καθηγητή της Ιατρικής Σχολής. Χαρακτηριστική ρύση καθηγήτριας Ιατρικής ΑΠΘ: "αν δεν βοηθήσουμε τώρα τα παιδιά μας πότε θα τα βοηθήσουμε"."

Καλό είναι να τα γνωρίζει αυτά ο κόσμος ώστε να μην εντυπωσιάζεται από "φτιαγμένα" βιογραφικά και μαγειρεμένα h-index.

Ανοικτό Πανεπιστήμιο

Μία ενδιαφέρουσα επιστολή δημοσιεύει το troktiko σχετικά με το Ανοικτό Πανεπιστήμιο:

"Τι συμβαίνει τελικά με το ανοιχτό πανεπιστήμιο;"


"Επειδή έχει ανοίξει η συμμετοχή στο ελληνικό ανοιχτό πανεπιστήμιο και επειδή κατά καιρούς γίνεται τόσο ντόρος για τα κολέγια και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα ήθελα να επισημάνω κάτι.
Το ελληνικό ανοιχτό πανεπιστήμιο είναι δημόσιο ή ιδιωτικό??
Απ. Είναι δημόσιο.
Ξέρετε όμως πόσο κοστίζει η φοίτηση στο "δημόσιο" ΕΑΠ?
700 Ευρώ η Θεματική...
Ενότητα. Για να πάρεις πτυχίο πρέπει να περάσεις 12 Θ.Ε (μέχρι 3 το χρόνο) Δηλαδή πρέπει να ξοδέψεις 8500 Ευρώ περίπου (αν πάνε όλα καλά και δεν κοπείς σε κανένα). Βέβαια σε αυτό το ποσό δεν υπολογίζονται τα έξοδα μετακίνησης και παραμονής για συμμετοχή στις Γραπτές εξετάσεις. Αλήθεια πότε γίνεται απόσβεση αυτού του ποσού?
Θα μου πείτε οτι συμμετέχει όποιος θέλει και εγώ θα συμφωνήσω και θα προσθέσω και όποιος έχει.
Εδώ όμως θα παρουσιάσω το αντίστοιχο ανοιχτό πανεπιστήμιο Κύπρου.
Στο ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου λοιπό η μία Θ.Ε κοστίζει μόνο 220 ευρώ. Δηλαδή παίρνεις 3 το χρόνο και πέρνεις και ρέστα, αν κάνεις τη συγκριση με το ελληνικό.
Αλήθεια οι Κύπριοι είναι πιο φτωχοί από τους Έλληνες?
Η μήπως οι Κύπριοι έχουν καλύτερο σύστημα παιδείας και κοινωνικής πολιτικής??
Τα συμπεράσματα δικά σας."

Εμείς θα προσθέσουμε άλλη μία πτυχή του θέματος: Το ΔΟΑΤΑΠ δεν αναγνωρίζει τα πτυχία ανοικτών πανεπιστημίων άλλων χωρών, παρά μόνο εάν υπάρχει αντίστοιχο τμήμα στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Με άλλα λόγια, ενώ το ΕΑΠ κρίνεται ως απόλυτα ισότιμο των υπολοίπων δημοσίων πανεπιστημίων της χώρας, δε συμβαίνει το ίδιο με τα ανοικτά πανεπιστήμια άλλων χωρών, τα οποία θεωρούνται υποδεέστερα και ακατάλληλα για αναγνώριση από το Ελληνικό κράτος. Και αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι τα ανοικτά πανεπιστήμια άλλων χωρών έχουν όχι μόνο μεγαλύτερη παράδοση αλλά και πολύ καλύτερη υποδομή και μεγαλύτερο επιστημονικό κύρος από το ΕΑΠ.

Οικογένειες Χριστινάκη και Λιαντίνη : Άλλαξε ο κολιές

Είναι γνωστές οι μεθοδεύσεις στις οποίες προβαίνουν εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, και ειδικά της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, προκειμένου να βολέψουν τα παιδιά τους και να εδραιώσουν τα οικογενειακά κεκτημένα τους. Σίγουρα όμως η οικογένεια Χριστινάκη κατέχει τα πρωτεία στην κατοχή της σχετικής τεχνογνωσίας, και τα καινούρια κεφάλαια της ήδη ογκώδους βιβλιογραφίας τους γίνονται όλο και πιο περιπετειώδη.

Τώρα λοιπόν έχουμε μία σύμπραξη της οικογένειας Χριστινάκη με την οικογένεια Λιαντίνη προκειμένου να βολευτούν όλοι οι γόνοι. Στην περίπτωση της οικογένειας Χριστινάκη προκαλούν θυμηδία οι ισχυρισμοί τους περί της πνευματικότητας και πατερικής κατάρτισης της οικογένειας, που μάλιστα χαρακτήρισαν την κορούλα τους ως επιστήμονα διεθνούς κύρους(!) προκειμένου να τη βολέψουν στα γρήγορα, στην περίπτωση της οικογένειας Λιαντίνη προκαλούν θυμηδία οι λόγοι και τα πονήματα του ιδρυτή της δυναστείας περί αρχαίας ελληνικής ηθικής και φιλοσοφικής στάσης απέναντι στη ζωή.

Όσοι διαβάσουν όλες τις λεπτομέρειες της υπόθεσης στο σχετικό link θα καταλάβουν πολλά από τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει το σύστημα.

Έτσι λοιπόν μαθαίνουμε πως οι διάφοροι τυπικοί και άτυποι κανόνες που ισχύουν για τον απλό λαό δεν ισχύουν για τα μέλη των πανεπιστημιακών δυναστειών. Χαρακτηριστικά αντιγράφουμε το παρακάτω σχόλιο:

Η κυρα Γεωργοπούλου είναι διδάκτωρ Θεολογίας ΕΚΠΑ και παριστάνει την καθηγήτρια Φιλοσοφίας.
Η κυρα Λιαντίνη είναι διδάκτωρ Παιδαγωγικής ΕΚΠΑ και παριστάνει την καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης.
Ο κυρ Λιαντίνης ήταν διδάκτωρ Φιλοσοφίας ΕΚΠΑ και παρίστανε τον αναπληρωτή καθηγητή Παιδαγωγικής.

Οι παρακάτω παράγραφοι συνοψίζουν την όλη εικόνα:

"Στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών κοσμήτωρ είναι η Ελένη Χριστινάκη, αναπληρωτής πρόεδρος και καθηγητής στο τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας ο Παναγιώτης Χριστινάκης. Από κει και πέρα παρακολουθήστε την πορεία της οικογένειας: Η κόρη Ειρήνη Χριστινάκη έλαβε διδακτορικό τον Αύγουστο του 2004 από τον πατέρα της Παναγιώτη Χριστινάκη τότε Πρόεδρο του Τμήματος που ήταν επιβλέπων του διδακτορικού της, έχοντας αποτύχει στις προσπάθειές της για διδακτορικό στη Νομική Αθηνών και στη Νομική Θράκης. Σε λίγους μήνες εκλέγεται… κατ΄ ευθείαν επίκουρη καθηγήτρια, παρακάμπτοντας το νόμο που απαιτεί κάποια χρόνια διδασκαλίας σε ΑΕΙ μετά την απόκτηση του διδακτορικού. Χαρακτηρίστηκε διεθνούς κύρους επιστήμων!!! και άκουσον άκουσον μέσα σε τρία χρόνια το 2008 σε ηλικία 35 ετών! γίνεται τακτική ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ!!!, παρακάμπτοντας πάλι το νόμο. Στη συνέχεια ο γαμπρός Χριστινάκη, Αθανάσιος Γλάρος και σύζυγος της Ειρήνης Χριστινάκη εκλέγεται επίκουρος καθηγητής στο ίδιο Τμήμα. Ο αδελφός του γαμπρού Χριστινάκη, Γεώργιος Γλάρος ετοιμάζεται και αυτός για άλλη θέση στο ίδιο Τμήμα.
Η άλλη κόρη του Χριστινάκη, Όλγα Χριστινάκη, ετοιμάζεται και αυτή για τη Σχολή και πήρε θέμα διδακτορικού με επιβλέπουσα την αδελφή της, Ειρήνη Χριστινάκη.
Ο άλλος γιός Χριστινάκη, Επαμεινώνδας Χριστινάκης, πτυχιούχος Παιδαγωγικής Ακαδημίας, δάσκαλος στην Κύπρο, χωρίς πτυχίο Θεολογίας και χωρίς μάστερ που είναι απαραίτητο, γίνεται και αυτός υποψήφιος διδάκτωρ και στην επιβλέπουσα επιτροπή ορίζεται πάλι ο καθηγητής Χριστινάκης. Κύριε Πρύτανη τι έχετε να πείτε στους φοιτητές που αξίζουν και αγωνίζονται τίμια αλλά δεν έχουν το προνόμιο να είναι παιδιά καθηγητών; Τι έχετε να πείτε στους χιλιάδες αδιόριστους εκπαιδευτικούς; Γιατί συμφωνείτε με την προκλητική συμπεριφορά της οικογένειας Χριστινάκη; Πρέπει να ξέρετε ότι η οικογένεια Χριστινάκη έχει και άλλα τρία παιδιά. Θα τους κάνετε όλους καθηγητές;”

Τα παιδιά σας κύριε Χριστινάκη έχουν σπουδάσει στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο κατόπιν εισαγωγής με πανελλήνιες εξετάσεις, όπως όλα τα ελληνόπουλα που τελείωσαν σχολείο στην Ελλάδα ή με τη δεύτερη υπηκοότητα της Κύπριας μαμάς Ελένης Χριστινάκη και το ειδικό ποσοστό εισαγωγής των εκ Κύπρου; Γνωρίζετε πολύ καλά ότι ισχύει το δεύτερο. Τα άλλα παιδάκια αγωνίζονται πολύ για να πετύχουν στη Νομική κ.λπ. με πανελλήνιες. Τώρα που ο πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης έχει βγει στη σύνταξη ποιόν θα βάζετε εκλεκτορικό σώμα ή θα εξακολουθείτε να τον βάζετε στην εισηγητική τριμελή, παρότι κουμπάρος;

2. ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ-ΛΙΑΝΤΙΝΗ

ΜΕΛΟΣ ΔΕΠ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ
Η κ Γεωργοπουλου εφτιαξε την έδρα της μουσειοδιδακτικής για την κορούλα της τη Διοτίμα Λιαντίνη, που μπήκε στο τμήμα χωρίς πτυχίο Θεολογίας και το Πρωτοφανές : Μέλος ΔΕΠ και φοιτήτρια στο ίδιο τμήμα με κατατακτήριες!!. Όπως προκύπτει από την επίσημη ιστοσελίδα, μόλις τελείωσε η κόρη Νικολίτσας (Διοτίμα) αμέσως εμφανίστηκαν ανάγκες μουσειοδιδακτικής στο τμήμα Κ.Θ.! Πριν γίνει λέκτορας η Διοτίμα διδάσκει το 1999-2001 με ΠΔ 407 στο τμήμα, παράλληλα είναι φοιτήτρια! Tην ίδια περίοδο η μητέρα της είναι πρόεδρος του τμήματος!!"

Mία συνοπτική περιγραφή του συγκεκριμένου τμήματος:

"Μπαμπάς Χριστινάκης (ως πρόεδρος ΚΘ ΕΚΠΑ) κάνει τον εαυτό του και τη σύζυγό του, μαμά Χριστινάκη (κάπου το 2004/05) καθηγητές πρώτης βαθμίδας
την κόρη Ειρήνη διδάκτορα κι αμέσως επίκουρη και πρωτοβάθμια
το γαμπρό Γλάρο διδάκτορα κι αμέσως επίκουρο
(και στις δύο περιπτώσεις στα εκλεκτορικά συμμετέχουν ως εισηγητές ή εκλέκτορες οι κουμπάροι π. Θεόδωρος Ζήσης, Νικόλαος Τζιράκης και Νίκος Νικολαϊδης)
ετοιμάζει την κόρη Όλγα με επιβλέπουσα την αδελφή Ειρήνη, τον υιό Επαμεινώνδα και τον γκόμενο της εγγονής για διδάκτορες και μέλη ΔΕΠ του ίδιου τμήματος.
Συγχρόνως κάνουν καθηγητές τον κουμπάρο Εμμανουήλ Καραγεωργούδη που ετοιμάζει τη γυναίκα του για διδάκτορα του ίδου τμήματος και τους κομματικούς νουδόφιλους, Μαρία Βασιλειάδου και Παναγιώτη Σταματόπουλο.

Πρότυπο του Χριστινάκη-πατέρα η τ. πρόεδρος και καθηγήτρια του ίδου τμήματος Νικολίτσα Γεωργοπούλου Λιαντίνη, που έκαμε τη θυγατέρα της Διοτίμα με τη συνδρομή του Σωκράτη Δεληβογιατζή και άλλων φοιτήτρια και καθηγήτρια μαζί του ίδιου τμήματος. Άλλα τέκνα δεν είχε.
Στα ίδια χνάρια βάδισαν και οι αυτοκόλλητοί της Κυριακή Κεφαλέα και Τσιτσίγκος (φοιτητές και καθηγητές μαζί).
Επίσης ο έτερος κολλητός Σωτήριος Δεσπότης έκαμε κι εκείνος τον αδελφό του Αθανάσιο διδάκτορα του ίδιου τμήματος.
Οι λοιποί του τμήματος αυτού χρησιμοποιήθηκαν ως τσόνδα στις ψηφοφορίες.
Μερικοί μάλιστα, Κατερέλλος και Αποστόλης Νικολαϊδης, γίνανε και πρόεδροι."

Ο στυλοβάτης της θεολογίας στην Ελλάδα, πατήρ Χριστινάκης, δε μπορεί παρά να είναι υπερήφανος για τα επιτεύγματα της λατρεμένης του κορούλας, η οποία τάραξε τα νερά της επιστήμης με το πρωτότυπο πόνημά της Περί του Εκκλησιαστικού Εγκλήματος της Εισαγωγής Κτήνους σε Ναό, έμμεση ίσως αναφορά στην αποκτήνωση του θεολογικού χώρου από τη βοιδόμορφη οικογένεια.



Το έμφυτο γονιδιακό ταλέντο της οικογένειας στη Θεολογία είναι τόσο έντονο, που έχει συναρπάσει την επιστημονική κοινότητα:

Οι καταγγελίες ανέφεραν επίσης ότι η δεύτερη κόρη τους, Ολγα Χριστινάκη, είχε λάβει θέμα διδακτορικού με επιβλέπουσα καθηγήτρια την αδερφή της, καθώς και ότι ο γιος τους Επαμεινώνδας Χριστινάκης, χωρίς πτυχίο Θεολογίας ή μάστερ, έγινε υποψήφιος διδάκτωρ στη Σχολή Θεολογίας. Ερωτήματα υπήρχαν και για την εκλογή του συζύγου της Ειρήνης Χριστινάκη, Αθανάσιου Γλάρου, στη θέση του επίκουρου καθηγητή στο ίδιο τμήμα.

Ο καθηγητής Συγκριτικής Φιλοσοφίας της Θρησκείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Μάριος Μπέγζος έδωσε μία επιπλέον διάσταση στο ζήτημα. Μας πληροφόρησε ότι δεν πρόκειται για νεποτισμό, απλώς οι Χριστινάκηδες είναι υπερπροστατευτικοί με τα παιδιά τους (και από ότι φάινεται και με τους γαμπρούς τους), οπότε πρέπει να δείξουμε κατανόηση στο δράμα ενός πατέρα που αγωνιά για την αποκατάσταση των παιδιών του, εις βάρος φυσικά των παιδιών των άλλων.

Και φυσικά τα ίδια συμβαίνουν σε όλες τις σχολές, όπου η ενδογαμία και η κουμπαριά αποτελούν τα δομικά υλικά του πανεπιστημιακού συστήματος.

Τίνα Μπιρμπίλη: Η κομψευόμενη υπουργός

Είναι γεγονός πως η σικ εμφάνιση της καλαίσθητης και καλίπυγου υπουργού Τίνας Μπιρμπίλη κατάφερε να ελκύσει τα φώτα της δημοσιότητας.



Ενδιαφέρον όμως έχει και η πορεία της Τίνας, η οποία δε θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει και το δημόσιο πανεπιστήμιο:

"Ας δούμε λοιπόν σήμερα ένα από τα φρέσκα πρόσωπα στην πολιτική μας σκηνή, την υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ.Τίνα Μπιρμπίλη και ένα από τα παλαιά τον κ. Γ. Παπανδρέου και το οικογενειακό και όχι μόνο περιβάλλον του.
Έχουν οποιαδήποτε σχέση με όλα όσα σήμερα κατηγορούν, δηλ. συνεντεύξεις, παράνομες επιτροπές, διορισμοί , παρέες και ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον;

Όπως δημοσίευσε την Κυριακή το «ΘΕΜΑ» η επίσημη παρουσία της υπουργού Περιβάλλοντος στον πυρήνα των στενών συνεργατών του κ. Παπανδρέου χρονολογείται από τις 7/6/2002, όταν με δική του υπουργική απόφαση διορίστηκε σε θέση μετακλητού υπαλλήλου στο Πολιτικό του Γραφείο (Υπουργείο Εξωτερικών ).

Παράλληλα, η κυρία Τίνα Μπιρμπίλη ορίζεται... ΚΑΙ μέλος της επιτροπής Βιώσιμης Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος του ίδιου υπουργείου, με αντικείμενο, μεταξύ άλλων, την υποβολή σχετικών προτάσεων στην Ελληνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2003.

Στην ίδια επιτροπή, οι εργασίες της οποίας συνεχίστηκαν μέχρι τις αρχές του 2004 , συμμετείχαν τόσο ...ο αδερφός του πρωθυπουργού κ. Αντρίκος Παπανδρέου όσο και ...η σύμβουλος του σημερινού πρωθυπουργού , κυρία Γλυκερία Σιούτη.

Το επόμενο βήμα στην εντυπωσιακή εξέλιξη της κυρίας Μπιρμπίλη στο υπουργείο Εξωτερικών ήταν ο διορισμός της στις 26/9/2003 «σε θέση Ειδικού Συμβούλου στο Πολιτικό Γραφείο του Υπουργού Εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου».

Η αναβάθμισή της αυτή φαίνεται ότι δεν θεωρήθηκε ΗΘΙΚΟ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ για να μην υποβάλει ΤΟ ΙΔΙΟ ακριβώς διάστημα τα δικαιολογητικά της -η υποβολή των οποίων έληξε στις 30/9/2003 , τέσσερεις μέρες δηλαδή μετά την τοποθέτηση της- με σκοπό να προσληφθεί ως μόνιμη υπάλληλος του κλάδου εμπειρογνωμόνων στο υπουργείο.

Η Επιτροπή Επιλογής Υποψηφίων συγκροτήθηκε με ......υπουργική απόφαση του κ. Γ. Παπανδρέου στις 15/12/2003 και προχώρησε «σε έλεγχο των τυπικών και ουσιαστικών προσόντων των υποψηφίων».
Παρότι η κυρία Μπιρμπίλη και οι συνυποψήφιοί της πέρασαν από ...συνέντευξη επί ΠΑΣΟΚ, δεν αναρτήθηκαν οι πίνακες επιτυχόντων καθώς η διαδικασία μπήκε στο στόχαστρο δικαστικής διερεύνησης για τυχόν ακυρότητά της.

Πράγματι το Συμβούλιο Επικρατείας με τρεις αποφάσεις του το 2008(2694-2695-2696/2008) αποφάνθηκε ότι διαπιστώθηκαν ....πλημμέλειες κατά τη διαδικασία επιλογής, γνωστοποίησε δε στον πρόεδρο της Επιτροπής Επιλογής ότι έπρεπε να επαναληφθεί η σχετική διαδικασία από το στάδιο των συνεντεύξεων των υποψηφίων»!

Το ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας έκρινε πως με ....υπουργική απόφαση του κ. Γ.Παπανδρέου καταργήθηκαν «όλες οι κανονιστικές ρυθμίσεις της αρχικής υπουργικής αποφάσεως με τις οποίες προσδιορίζονταν ο αριθμός και οι ιδιότητες των μελών της Επιτροπής Επιλογής και εξουσιοδοτήθηκε ο ....υπουργός Εξωτερικών ( δηλαδή ο ΙΔΙΟΣ) να προβαίνει, κάθε φορά, σε ατομική (ad hoc) συγκρότηση της εν λόγω Επιτροπής, με τον διορισμό των συγκεκριμένων τακτικών και αναπληρωματικών μελών της».

Γιάννης κερνά δηλαδή και ...Γιάννης πίνει ! Η αξιοκρατία απωλέσθη και αναζητείται! Και όμως ο κ. Γ. Παπανδρέου εξακολουθεί και σήμερα .....να την επικαλείται. Συμβαίνουν ΚΑΙ αυτά στο θέατρο του παραλόγου που ζούμε!

Με την πρόσληψή της στο Δημόσιο να είναι μετέωρη και τη διακυβέρνηση της χώρας να έχει περάσει στη Νέα Δημοκρατία, η στενή συνεργάτιδα του κ. Παπανδρέου δεν έμεινε σχεδόν καθόλου χωρίς απασχόληση.

Στις 19/4/2004 διορίστηκε, ύστερα από πρόταση του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, σε υπάρχουσα αυτή τη φορά «κενή οργανική θέση μετακλητού υπαλλήλου στο Γραφείο του Προέδρου της δεύτερης κατά σειρά Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ».

Το επόμενο διάστημα η κυρία Μπιρμπίλη παίρνει μέρος με επιτυχία στη ...«γαλάζια» συνέντευξη (που βόλευε τα γαλάζια παιδιά... κατά το ΠαΣοΚ !!!) και την 11η Απριλίου 2005 στο τρίτο τεύχος με αριθμό 91 της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως το όνομά της φιγουράρει, με υπογραφή του κ. Μολυβιάτη, στη λίστα διορισμού για τη θέση εμπειρογνωμόνων Β’.

Στη συγκεκριμένη θέση και στη σχετική επετηρίδα του υπουργείου Εξωτερικών συναντούμε την υπουργό Περιβάλλοντος και στο ΦΕΚ Γ’1149-22/12/2008 που υπογράφει η τέως αρμόδια υπουργός κυρία Ντόρα Μπακογιάννη!

Ποιά πραγματικά είναι η κυρία Μπιρμπίλη?
Από τα πλέον νεότερα (και άγνωστα) μέλη της κυβέρνησης, η κυρία Μπιρμπίλη είναι 39 χρονών, φυσικός στο επάγγελμα, με διδακτορικό και μάστερ στη Διαχείριση Περιβάλλοντος του Imperial College. Έγραφε τους λόγους του προέδρου, ενώ συμμετείχε σε επιτροπές και είχε ρόλο συμβούλου για θέματα περιβάλλοντος και πράσινης ανάπτυξης.Ξεκίνησε ως συνεργάτης του Δημήτρη Αβραμόπουλου στο δήμο της Αθήνας συνεργαστηκε με τον Ανδρίκο Παπανδρέου στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) ως διδάκτωρ στα Έργα Υποδομής, και συνέγραψε μελέτη για το ποδήλατο σε 17 ελληνικές πόλεις μαζί τον συγκοινωνιωλόγο Θάνο Βλαστό. Υπήρξε επίσης σύμβουλος του Παπανδρέου σε θέματα περιβάλλοντος όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών και στο ΕΛΙΑΜΕΠ.Να σημειώσουμε επίσης οτι είναι ανύπαντρη μητέρα με 4χρονο γιο.

Τελος μην ξεχνάτε την δήλωση του δημοσιογράφου κ. χατζάρα οτι η κυρία Τίνα Μπιρμπίλη ενδέχεται να είναι εβραικής καταγωγής."

Το κείμενο περιέχει και ονόματα στα οποία θα αναφερθούμε πάλι στο μέλλον. Πάντως είναι αξιοσημείωτο ότι κατά καιρούς στεγάστηκε όχι μόνο από τον Παπαγιαννάκη αλλά και από τον Αβραμόπουλο.

ONNEΔίτες: Αγνοί ιδεολόγοι του σπέκουλου

Σημαντική μερίδα φοιτητών έχει πιάσει εγκαίρως το νόημα. Αντί να αναλώνεται σε ολονυκτίες μελέτης, πιάνει θέση στο τραπεζάκι μιας παράταξης και αγωνίζεται για να ανέβει στην κομματική ιεραρχία ώστε να πιάσει σύντομα μία καλή θέση στο στερέωμα των κρατικοδίαιτων κηφήνων.

Το φαινόμενο δεν περιορίζεται μόνο στην ΟΝΝΕΔ και τη ΔΑΠ, καθώς εκτείνεται σε όλο το πολιτικό φάσμα. Είναι όμως γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια αμέτρητα "γαλάζια παιδιά" πρωταγωνίστησαν σε πληθώρα ύποπτων ιστοριών διαπλοκής και ραγδαίας κοινωνικής ανόδου.

Αντιγράφουμε από το fimotro:

ΟΙ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ ΤΩΝ 1.056 ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ
ΜΟΝΟ ΣΤΟ FIMOTRO

1.056 "ΟΝΝΕΔιτες" μιλάνε για καθαρότητα ιδεών και πράξεων! Τι έκαναν κατά την διάρκεια της γαλάζιας διακυβέρνησης; Ήταν μήπως χαμηλόβαθμα στελέχη που απλά στήριζαν την γαλάζια Oργάνωση; Ή μήπως αποτελούσαν τα γρανάζια του μηχανισμού οι οποίοι πλούτιζαν στο όνομα των Νεοδημοκρατών που έτρωγαν τον παραμύθι; Είναι δυνατόν όλοι αυτοί οι ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΙ να κάνουν υποδείξεις στη Νέα Δημοκρατία;
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΣΑΚΗΣ - Στέλεχος του γραφείου Βουλγαράκη. Υπάλληλος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κ. Καραμανλής. Προύχοντας του Παντείου Πανεπιστημίου.
ΚΑΤΣΑΦΑΔΟΣ ΚΩΣΤΑΣ - Υποψήφιος Βουλευτής στην... Α' Πειραιά. Προύχοντας του ΠΑ.ΠΕΙ. Έχει διατελέσει σύμβουλος των Υπουργών Δημοσίας Τάξεως (Πολύδωρα) και Οικονομικών (Αλογοσκούφη). Ήταν το ένα από τα δύο φιντάνια που είχαν κλειδώσει το πρύτανη του ΠΑΠΕΙ στην υπόθεση με τους πυροσβεστήρες.
ΚΟΛΛΙΑΣ ΚΩΣΤΑΣ - Χρυσό παιδί του Αλογοσκούφη διετέλεσε σύμβουλος του Υπ.Οικ. και Γενικός Γραμματέας Αποκρατικοποιήσεων χωρίς καμία πρότερη εργασιακή εμπειρία.
ΜΗΤΡΑΚΑΣ ΘΟΔΩΡΗΣ - Πρώην γραμματέας ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Θεσσαλονίκης. Πρωτοστάτησε στο σκάνδαλο της ΟΝΝΕΔ Α.Ε. Στενές σχέσεις με τον Γιώργο Ορφανό και συμμετοχή στην υπόθεση της ομοσπονδίας ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ.
ΠΑΝΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗΣ - Διευθυντής του πολιτικού γραφείου Βουλγαράκη. Σύμβουλος σε όλα τα Υπουργεία και πνευματικός μπαμπάς του Σάκη Ιωαννίδη.
ΠΑΠΑΜΙΜΙΚΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ - Συμμετείχε και αυτός στο σκάνδαλο ΟΝΝΕΔ Α.Ε. Διετέλεσε Πρόεδρος στη θυγατρική της ΔΕΥΑΘ και Υπεύθυνος Γραφείου Τύπου του Υπουργού Μεταφορών Ευριπίδη Στυλιανίδη.
ΤΟΚΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ - Πρώην γραμματέας ΔΑΠ ΑΕΙ. Στενός συνεργάτης του Αλογοσκούφη. Συμμετείχε σε διάφορα ΔΣ επί κυβερνήσεως ΝΔ ακόμα και στην ΕΡΤ.
ΤΣΑΚΑΣ ΜΑΡΙΟΣ - Σύμβουλος Αλογοσκούφη. Τοποθετήθηκε Ειδικός Γραμματέας στο ΣΔΟΕ παρότι η μοναδική του μέχρι τότε εργασιακή εμπειρία ήταν σαν σύμβουλος του Αλογοσκούφη. Συμμετείχε και αυτός σε καλοπληρωμένα ΔΣ όπως των ΕΛΠΕ.
Θα επανέλθουμε...

Οι εξετάσεις του ΙΒ

Η Ελλάδα είναι μία χώρα τόσο διεφθαρμένη, που δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξουν ποτέ αδιάβλητες εξετάσεις.

Στην περίπτωση του ΙΒ δεν έγινε παρά ότι γίνεται παντού: Κάποιοι λάδωσαν και κάποιοι λαδώθηκαν. Έτσι, κάποιοι γόνοι αγόρασαν τα θέματα και ήταν τόσο κουμπούρες που έπρεπε να τα πάρουν και μαζί τους στις εξετάσεις. Επειδή όμως το ΙΒ δεν είναι ελληνική υπόθεση για να περάσει κάτι τέτοιο απαρατήρητο, ξεκίνησε η διαδικασία διερεύνησης και κυρώσεων που περιέγραψαν τόσα άρθρα στις εφημερίδες τον τελευταίο καιρό.

Εάν λοιπόν κάποιοι κατάφεραν να προβούν σε τέτοιες ενέργειες στα πλαίσια εξετάσεων που διενεργεί με σοβαρότητα ένας διεθνής οργανισμός που δε σηκώνει αστεία, δεν έχετε παρά να αναρωτηθείτε τι συμβαίνει στα πλαίσια εξετάσεων που διενεργούνται από το ελληνικό κράτος!

Το Λύκειο Ζεφυρίου και η λατρεία του Γρηγορόπουλου

Βρισκόμαστε πολύ κοντά στο να στηθούν προτομές του Γρηγορόπουλου στα προαύλια των δημόσιων σχολείων. Και αυτό θα ήταν πολύ αστείο, καθώς ο Γρηγορόπουλος δεν είχε και μεγάλη σχέση ούτε με τη μάθηση ούτε με την έλλειψη υποδομών και ευκαιριών.

Φαίνεται όμως ότι αυτά είναι ασήμαντες λεπτομέρειες μπροστά στη δίψα του νεοέλληνα για ταύτιση με οποιοδήποτε φτηνό είδωλο. Στα πλαίσια αυτής της υποσυνείδητης ροπής του πλήθους που έκανε τον κόσμο να μοιρολογεί ασυγκράτητος στις κηδείες διαφόρων αμφιλεγόμενων προσωπικοτήτων, η μητέρα του Γρηγορόπουλου ήταν το τιμώμενο πρόσωπο στην εκδήλωση βράβευσης των εισαχθέντων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ που έλαβε χώρα στο Λύκειο Ζεφυρίου.

Μεγάλη παράλειψη της τελετής ήταν το γεγονός ότι δε βραβεύτηκε και η αδελφή του Γρηγορόπουλου, η οποία πήρε ως δώρο από τον Υπουργό Παιδείας την εισαγωγή της σε σχολή της αρεσκείας της άνευ εξετάσεων.

"Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, 21 Δεκεμβρίου, στο Πνευματικό Κέντρο. Ο Δήμος και η Ένωση Γονέων Ζεφυρίου αφιέρωσαν την εκδήλωση στη μνήμη του Αλέξη και προχώρησαν στην καθιέρωση τιμητικής διάκρισης που φέρει το όνομά του, με σκοπό, αφενός να καταδικασθεί η χρήση βίας και αφετέρου να υπάρξει συστράτευση όλων των φορέων για την επίλυση των προβλημάτων της νεολαίας."

Ποιά ακριβώς ήταν τα προβλήματα της νεολαίας που αντιπροσώπευε ο Γρηγορόπουλος δεν προσδιορίστηκαν με ακρίβεια, και αυτό θα ήταν έτσι κι αλλιώς αδύνατο, γιατί ο Γρηγορόπουλος δεν αντιπροσώπευε τα προβλήματα της νεολαίας, αλλά την προβληματική νεολαία που δικαιώνεται χάρη στην αλητεία και χάρη στο κανάκεμα τόσο της δεξιάς αριστοκρατίας όσο και της αριστεράς θολοκουλτούρας.

Φυσικά, η μητέρα του Γρηγορόπουλου δεν έχασε την ευκαιρία να ζητήσει την ανάδειξη του τέκνου της σε λαικό είδωλο:

"Απαντώντας στη Δήμαρχο, η μητέρα του Αλέξη, ευχαρίστησε το Δήμο που, όπως είπε, θυμήθηκε το γιο της, ένα χρόνο μετά το θάνατό του και ευχήθηκε να ακολουθήσουν το παράδειγμά του και άλλοι Δήμοι, δικαιώνοντας τον Αλέξη."

Στην εκδήλωση έτρεξαν όλοι οι τοπικοί παράγοντες της περιοχής προκειμένου να εξασφαλίσουν την προβολή τους ακόμα και κατά το φεστιβάλ graffiti που ακολούθησε:

"1.Κατάμεστη η αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου. Ανάμεσα στους παρισταμένους, οι Βουλευτές Βασίλης Οικονόμου, Ντίνος Βρεττός και Θανάσης Μπούρας, ο Αντινομάρχης Βασίλης Τόλης, Αντιδήμαρχοι, Δημοτικοί Σύμβουλοι και εκπαιδευτικοί.

2.Η μητέρα του Αλέξη απονέμει το βραβείο που φέρει το όνομα του γιου της σε αριστεύσαντα εισακτέο στα ΑΕΙ. Δίπλα της η Δήμαρχος Ζεφυρίου και η Πρόεδρος της Ένωσης Γονέων.

3.Μαθητικό μουσικό συγκρότημα του Λυκείου αφιερώνει τέσσερα τραγούδια στον Αλέξη.

4.Το πιάνο αποδίδει τη συναισθηματική φόρτιση που επικράτησε στην αίθουσα. Στην απέναντι πλευρά η μητέρα του Αλέξη παρακολουθεί συγκινημένη.

5.Οι παριστάμενοι ακούνε τα τραγούδια για τον Αλέξη, κρατώντας αναμμένα κεριά.

6.Μαθητές δημιουργούν στο τοίχο της Κοινωνικής Υπηρεσίας, γκράφιτι για τον Αλέξη. Τους παρακολουθούν οι Αντιδήμαρχοι Ζεφυρίου, Γιώργος Ραφτέλης και Βασίλης Δημητρόπουλος, οι οποίοι φρόντισαν να στηθεί η σκαλωσιά, πάνω στην οποία πάτησαν τα παιδιά. (Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009)

7.Οι δημιουργοί του graffity για τον Αλέξη με τα αναμνηστικά ανά χείρας."

Και εδώ αναρωτιέται κανείς: Όλοι αυτοί που έτρεξαν να προβληθούν με αυτό τον φτηνό τρόπο θα έκαναν το ίδιο για παιδιά που δεν έχουν την τύχη (ή την ατυχία στη συγκεκριμένη περίπτωση) να βρίσκονται στο προσκήνιο της επικαιρότητας και που δε συνδέονται με μεγαλόσχημους ή με τη στήριξη κομμάτων και κατεστημένων;

Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στον κόσμο των κολλεγίων

Ενώ οι κηφήνες των δημοσίων πανεπιστημίων κατακεραυνώνουν τα κολλέγια, δε διστάζουν να τα μιμηθούν προκειμένου να επιτύχουν μερικές καλές αρπαχτές. Έτσι, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων αποφάσισε να ανοίξει franchise στην Αλβανία.

Το γεγονός ότι εδώ και χρόνια το εν λόγω πανεπιστήμιο έχει αποτύχει να αναγνωρίσει την ύπαρξη της Σχολής Πλαστικών Τεχνών δε φαίνεται να πτόησε τους εγκεφάλους του συγκεκριμένου κρατικού ιδρύματος, που τελικά ξεκίνησαν λάβροι την Αλβανική εκστρατεία:

"Αντικείμενα εκμετάλλευσης και «εμπορίου ελπίδων» έχουν γίνει οι 35 περίπου σπουδαστές του τμήματος Ελληνικής Γλώσσας, Λογοτεχνίας και Πολιτισμού του Αργυροκάστρου. Το τμήμα υποσχέθηκε πτυχία ισότιμα των ελληνικών, με τη συνεργασία επί της ουσίας, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Φυσικά, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να γίνει, αλλά δεν είναι μόνο αυτό το αξιοσημείωτο στην υπόθεση.Το...


τμήμα του Αργυροκάστρου, συνεργαζόμενο με το «πανεπιστήμιο Εκρέμ Τσαμπέι» του Αργυροκάστρου, υποσχόταν με φυλλάδιά του «πανεπιστημιακό πτυχίο ευρωπαϊκών προδιαγραφών» στους σπουδαστές, «χωρίς να απομακρυνθούν από το σπίτι τους». Επίσης, στο ενημερωτικό δελτίο που υπογράφει ο πρόεδρος του τμήματος Παναγιώτης Μπάρκας, το τμήμα διατείνεται ότι δίνει πτυχίο… «ισότιμο με τα αντίστοιχα των τμημάτων σε ελληνικά πανεπιστήμια» και «αναγνωρίζεται από τις ελληνικές αρχές διότι τα προγράμματα σπουδών είναι ταυτόσημα με τα αντίστοιχα ελληνικά πανεπιστημιακά τμήματα», κάτι που δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Για να αναγνωριστεί ως ισότιμο ένα πτυχίο ξένου πανεπιστημίου, θα πρέπει να βρίσκεται στη λίστα του ΔΟΑΤΑΠ (Διεπιστημονικού Οργανισμού Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης) και το συγκεκριμένο τμήμα, ούτε είναι στη λίστα, ούτε πληροί της ακαδημαϊκές προϋποθέσεις. Αυτό βέβαια, δεν εμπόδισε τη διοίκησή του να διαφημίσει σε δίγλωσσο (σε αλβανικά και ελληνικά) φυλλάδιο προς τους υποψήφιους φοιτητές ότι «το πτυχίο του τμήματος είναι προτιμηταίο (sic) σε διάφορους κοινωνικούς τομείς και τομείς ενδιαφέροντος των ελληνοαλβανικών σχέσεων». Στο αντίστοιχο όμως κείμενο στα αλβανικά, στο ίδιο φυλλάδιο, αναφέρει πως «το τμήμα εγγυάται δουλειά σε όλους τους κοινωνικούς τομείς και τους τομείς που αφορούν τις σχέσεις μεταξύ Αλβανίας – Ελλάδας».

Με καθηγητές… Ιωαννίνων

Τα παράξενα όμως δε σταματούν στις αναληθείς υποσχέσεις για τα πτυχία. Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων εδώ και δύο χρόνια είχε υπογράψει συμφωνία συνεργασίας με το τμήμα του Αργυροκάστρου, με περιεχόμενο ακριβώς αυτά που… διαφημίζονται στα επίμαχα φυλλάδια. Η συμφωνία προέβλεπε μεταξύ άλλων ότι 18 καθηγητές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων θα δίδασκαν στο τμήμα του Αργυροκάστρου. Πράγματι οι καθηγητές δίδαξαν, ενώ υπήρξε η δέσμευση ότι το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων θα συνέβαλε στην «αναμόρφωση» του τμήματος με σκοπό «τη χορήγηση ισχυρών και ανταγωνιστικών στην αγορά εργασίας τίτλων σπουδών, ισοδύναμων με αυτών των αντίστοιχων ελληνικών τμημάτων». Όλο αυτό το διάστημα δηλαδή, με έλληνες καθηγητές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων να διδάσκουν εκεί, το τμήμα Αργυροκάστρου «διαφήμιζε» στους σπουδαστές του ελληνικά πτυχία, σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση, «ανταγωνιστικό πτυχίο στην οικονομία της αγοράς εντός και εκτός χώρας, ιδιαίτερα στην Ελλάδα», ακόμη και απασχόληση πριν τη λήψη του πτυχίου «σε εθνικά και διεθνικά προγράμματα». Βέβαια, η ευθύνη εκτός από την πρυτανική αρχή βαραίνει και τους καθηγητές του ιδρύματος, οι οποίοι ενεπλάκησαν σε ένα αμφίβολο επιχείρημα

Σιωπηρή κατάργηση της συμφωνίας

Η πολυδιαφημισμένη συμφωνία του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με το τμήμα Αργυροκάστρου, έσπασε πριν από λίγες μέρες «στα σιωπηλά». Οι σπουδαστές του τμήματος, όταν διαπίστωσαν ότι οι υποσχέσεις που πήραν και τα διαφημιστικά φυλλάδια δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια, κατέφυγαν τόσο στη διοίκηση του τμήματος του Αργυροκάστρου, όσο και στην πρυτανική αρχή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ο πρύτανης Γιάννης Γεροθανάσης αναμένεται να «σπάσει τη σιωπή του» αυτή τη Δευτέρα με συνέντευξη Τύπου για το ζήτημα, καθώς μέχρι τώρα απέφυγε να δώσει εξηγήσεις για την ατυχή κατάληξη της συμφωνίας. Η πιο πρόσφατη εξέλιξη είναι ότι το ίδρυμα Λάτση που χρηματοδοτούσε κάποιες από τις δράσεις της συμφωνίας, διέκοψε τη χρηματοδότηση κρίνοντας ότι «δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις» που είχε θέσει. Νωρίτερα, διακόπηκε η χρηματοδότηση από το ελληνικό κράτος (από τα υπουργεία Εξωτερικών και Παιδείας). Η χρηματοδότηση αφορούσε τις υποτροφίες ύψους 1.300 ευρώ περίπου για κάθε σπουδαστή που ολοκλήρωνε ένα έτος σπουδών, με χρήματα από το ίδρυμα Λάτση, αλλά και τις πληρωμές καθηγητών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, εγκαταστάσεις συνδέσεων ίντερνετ κ.λπ. Τα χρήματα ήταν πολλά, περί τα 150.000 ευρώ ετησίως.

Όχι μόνο εκπαιδευτικό ζήτημα…

Το πρόβλημα όμως ξεπερνάει τα εκπαιδευτικά όρια. Έχει προκαλέσει αναταραχή και στη διπλωματική αποστολή της Ελλάδας στην Αλβανία, καθώς και στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, το οποίο βρέθηκε μπλεγμένο σε μια υπόθεση με πολλές «σκιές» και προσπάθησε να απεμπλακεί χωρίς την ίδια πανηγυρική δημοσιότητα, την οποία έδωσε πριν από δύο χρόνια στη συμφωνία. Επίσης, αναταραχή έχει προκληθεί στην ομογένεια της Αλβανίας, καθώς ο διορισμός του κ. Μπάρκα στη θέση του προέδρου του τμήματος προκάλεσε την αντίδραση της «Ομόνοιας» και του ΚΕΑΔ. Ο κ. Μπάρκας, ταυτόχρονα με την προεδρική του θέση στο τμήμα με τα… ενδιαφέροντα φυλλάδια, είναι ανταποκριτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων και της Ελληνικής Ραδιοφωνίας…

Τα (άλλα) προβλήματα στο Αργυρόκαστρο

Το πανεπιστήμιο «Εκρέμ Τσαμπέι» στο Αργυρόκαστρο έχει σημειώσει τις λιγότερες εγγραφές, από κάθε άλλο χρόνο λειτουργίας του, βάζοντας σε κίνδυνο το κλείσιμο τεσσάρων τμημάτων του» αναφέρει η αλβανική εφημερίδα «Gazeta Shqip» στις 14 του περσινού Οκτωβρίου. Πρόκειται για το πανεπιστήμιο στις εγκαταστάσεις του οποίου λειτουργεί το τμήμα Ελληνικής Γλώσσας. «Οι αριθμοί είναι τέτοιοι οι οποίοι μας αναγκάζουν να στέλνουμε σήμα κινδύνου για το μέλλον αυτού του πανεπιστημίου», τόνισε σε δήλωση του ο πρύτανης Γκεζίμ Σάλα. Σύμφωνα με τον κ. Σάλα «το πανεπιστήμιο μας δεν μπορεί να αντεπεξέλθει σε αυτόν τον άγριο ανταγωνισμό της αγοράς, ενώ ένα από τα πρώτα ‘θύματα’ θα είναι το πανεπιστήμιο του Αργυροκάστρου, παρόλο το πολύ καλό διδακτικό προσωπικό που υπάρχει». Για την ακαδημαϊκή χρονιά του 2008 -09 δεν λειτούργησαν τέσσερα τμήματα, το Μαθηματικό, το Φυσικό, το Βιοχημείας και το Νηπιαγωγών, καθώς δεν επαρκούσε ο αριθμός των φοιτητών."

Η Αννούλα κάνει χιούμορ: Η τεχνογνωσία του ΟΕΕΚ

Αφού κατάφερε την εξίσωση του Bachelor με το HND, η Αννούλα συνέχισε να μας εκπλήσσει με το πηγαίο humour της, το οποίο είχε εκτιμήσει από νωρίς ο Ανδρέας Παπανδρέου ώστε να την κάνει νομάρχη στα 25 της.



Στο περιθώριο λοιπόν της ολικής επαναφοράς του αργόμισθου ΕΚΕΠΙΣ, η Αννούλα δήλωσε ότι:

"...μελετάται ταυτόχρονα ο νέος ρόλος του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΕΕΚ), με αξιοποίηση της τεχνογνωσίας του..."

Ποιά είναι ακριβώς η τεχνογνοσία του ΟΕΕΚ που πρέπει να αξιοποιηθεί; Μήπως το σύστημα διαχείρισης ρουσφετιών; Ή το σύστημα διανομής κονδυλίων, το οποίο πολλά "στελέχη του ΟΕΕΚ" πάσχισαν να παραμείνει κρυφό;

Για τον απλό κόσμο που δε γνωρίζει, ο ΟΕΕΚ στελεχώνεται από αποσπασμένους εκπαιδευτικούς τελείως άσχετους με τα αντικείμενα που υποτίθεται ότι στελεχώνουν. Τα κριτήρια για τις αποσπάσεις αυτές ήταν και είναι αποκλειστικά κομματικά και προσωπικά, με ότι συνεπάγεται αυτό. Και κάθε χρόνο δεκάδες βρώμικοι διαπλεκόμενοι παίρνουν το δρόμο της απόσπασης για την ΚΥ του ΟΕΕΚ, όπου περνούν τις ημέρες τους κάνοντας ομάδες για την προώθηση των συμφερόντων τους.

Βέβαια, οι περισσότεροι από αυτούς ανήκαν στο σύστημα ΠΑΣΟΚ, οπότε και η άνοδος του Jeffrey τους βρήκε χαρούμενους και ήδη κάποιοι από αυτούς έχουν καταλάβει νέες θέσεις στο ΥΠΕΠΘ ώστε να διασφαλιστεί το βαθύ πράσινο κράτος.

Αυτή είναι λοιπόν η τεχνογνωσία που επικαλείται η Διαμαντοπούλου, και που σίγουρα θα της χρειαστεί για να στήσει το δικό της μηχανισμό.

Γιατί ξηλώθηκε το ΔΣ του ΣΕΦ

Μία είδηση που πέρασε σχετικά απαρατήρητη ήταν το ξήλωμα από την τωρινή κυβέρνηση του ΔΣ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας με αφορμή την πληθώρα προσλήψεων που έλαβαν χώρα το 2007.
Κοινωνικού Πολύκεντρου της ΑΔΕΔΥ
Το ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα έψαχνε αφορμή για το ξήλωμα του παλαιού ΔΣ προκειμένου να εγκαθιδρύσει το δικό της δεν αποτελεί έκπληξη. Είναι επίσης γνωστό ότι το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί τέτοια προσχήματα, αλλά στην πραγματικότητα απλώς προσπαθεί να βρει χώρο για τις δικές του προσλήψεις. Άλλωστε, και τα διάφορα πρόσωπα που επιλέγει για τα ΔΣ οργανισμών είναι εξίσου τραγικά με τα πρόσωπα που επέλεγε η ΝΔ (βλέπε την περίπτωση της Αγλαίας Μπαλαμάτσου - για την αντίστοιχη περίπτωση της ΝΔ θα μιλήσουμε στο μέλλον, και ναι, σχετίζεται με το χώρο της εκπαίδευσης).

Μία ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια στην όλη είδηση είναι ότι η παλαιά ηγεσία του ΣΕΦ θεωρείται υπόλογη γιατί "απέρριψε το αίτημα του σωματείου εργαζομένων να συμμετάσχει με έναν εκπρόσωπό του στην επιτροπή αξιολόγησης". Η μετάφραση της φράσης αυτής σε απλά Ελληνικά είναι ότι οι συνδικαλιστές δεν κατάφεραν να έχουν λόγο στο ποιοί θα επιλεγούν μέσω της διαδικασίας, ώστε να μπορέσουν να δώσουν προτεραιότητα στα δικά τους παιδιά και στους συγγενείς τους.

Τέτοιου είδους διαμαρτυρίες έχουν εμφανιστεί και στο χώρο της εκπαίδευσης, και μάλιστα βουλευτής του ΠΑΣΟΚ είχε φέρει το θέμα στη Βουλή προκειμένου να καταφέρει να διαιωνίσει τα κεκτημένα των πράσινων συνδικαλιστών γνωστού εκπαιδευτικού ιδρύματος...

Η Ελλάδα και οι νέες τεχνολογίες

Σχετικό άρθρο του Βήματος μας πληροφορεί:

"Η Ελλάδα καταλαμβάνει την προτελευταία θέση μεταξύ 25 ανεπτυγμένων χωρών σε όλο τον κόσμο ως προς την αξιοποίηση νέων τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας, δείχνει ο πίνακας που συντάχθηκε στο London Business School για λογαριασμό της Nokia Siemens Networks."

Η εύλογη απορία είναι ποιά είναι η προσφορά των αμέτρητων πτυχιούχων των πολυπληθών τμημάτων πληροφορικής της Ελλάδας ώστε να είμαστε σε αυτή τη θέση. Αλλά υπάρχει απάντηση: Προσπαθούν να συνεισφέρουν στην άνοδο του επιπέδου της πληροφορικής αγωνιζόμενοι να διοριστούν σε δημοτικά και γυμνάσια-λύκεια.

Μετά από αυτή την ενδιαφέρουσα σύνδεση μεταξύ του πλήθους πληροφορικάριων και τεχνολογικών επιδόσεων της χώρας, ας δούμε ποιές άλλες χώρες βρίσκονται μαζί με την Ελλάδα στις τελευταίες θέσεις:

"Τις τελευταίες θέσεις στην κατάταξη των ανεπτυγμένων χωρών καταλαμβάνουν χώρες της ανατολικής και νότιας Ευρώπης. Κατά σειρά, η Ισπανία (δείκτης συνδεσιμότητας 3,49), η Πορτογαλία (3,02), η Ουγγαρία (2.72), η Ελλάδα (2,62) και η Πολωνία (2,49)."

Δηλαδή οι υπόλοιπες χώρες των PIGS και δύο πρώην κομμουνιστικές χώρες αποτελούν τις συντρόφους της Ελλάδας στην τεχνολογική ανεπάρκεια.

Στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των μη αναπτυσσόμενων χωρών βρίσκονται το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν και η Νιγηρία, δηλαδή οι χώρες που οι κάτοικοί τους μας προτιμούν για λαθρομετανάστευση...

Π.Ε.Τ.Ε.Ε.Μ.: Η προέλαση των αμόρφωτων

Μέσα στο γενικό κλίμα συμφεροντολογισμού και διεκδικήσεων που επικρατεί στην εκπαίδευση, η Πανελλήνια Ένωση Τεχνολόγων Εκπαιδευτικών Εργαστηριακών Μαθημάτων έδωσε στη δημοσιότητα τους ισχυρισμούς της για τη δήθεν υποβίβαση του κλάδου ΤΕ01.13.

Ο πρόεδρος Κώστας Κορδάτος και η γραμματέας Ελένη Σέρφα συνοψίζουν τις απαιτήσεις τους ως εξής:

"Το Δ.Σ της ΠΕΤΕΕΜ απαιτεί να αποκατασταθεί η πραγματικότητα για την ειδικότητα των προγραμματιστών Η/Υ και να τροποποιηθούν όλες αυτές οι αρνητικές και προσβλητικές διατάξεις για το χώρο της εκπαίδευσης και να αντιμετωπίζονται οι συνάδελφοί μας αυτοί, ισότιμα τουλάχιστο στο δικαίωμα της συνέχειας στην εργασία με αξιοπρέπεια και με όλα αυτά που ίσχυαν όταν διορίστηκαν.

Είναι αδιανόητο υπηρεσιακά και εκπαιδευτικά να υπάρχουν εκπαιδευτικοί που να μην έχουν 1η ανάθεση διδασκαλίας άρα και εκπαιδευτική ιδιότητα χωρίς κάποιο σοβαρό λόγο ή χωρίς να έχει προβληθεί τεκμηριωμένα από κάποιο θεσμικό όργανο κάτι το επιλήψιμο.

Για μας η λύση είναι για το χώρο του εργαστηρίου στη β/θμια ΤΕΕ: Η λειτουργική επιμόρφωση-κατάρτηση και απόκτηση εμπειριών όλων των εργαστηριακών καθηγητών και όλων των κλάδων που εμπλέκονται στην εργαστηριακή εκπαίδευση με ταυτόχρονη εξομοίωσή τους, κάτι που η πολιτική ηγεσία και οι υπηρεσιακοί παράγοντες του ΥΠΕΠΘ χρόνια τώρα δεν προκρίνουν, αρνούμενοι τη πραγματική διάσταση των νέων τεχνολογιών."

Φυσικά, οι συνδικαλιστές ξεχνούν να μας πουν αυτό που ο πολύς κόσμος δε γνωρίζει, ότι δηλαδή οι "προγραμματιστές" ΤΕ01.13 είναι απόφοιτοι ενός τεχνικού λυκείου που κατάφεραν να μπουν στην εκπαίδευση με βασικό κριτήριο το μέσο που διέθεταν, χωρίς καμία ιδιαίτερη γνώση ή ικανότητα. Ανάμεσά τους πολλά παιδιά συνδικαλιστών του χώρου, συγγενείς πολιτικών, κομματικά στελέχη. Όλοι αυτοί είναι ουσιαστικά επιπέδου Λυκείου και είναι αμφίβολο αν έχουν την παραμικρή ιδέα από το αντικείμενό τους, γι'αυτό και οι περισσότεροι φροντίζουν να παίρνουν αποσπάσεις.

Η υπόθεση έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, και δείχνει πόσοι δαιδαλώδεις διάδρομοι υπάρχουν στην εκπαίδευση για να βολευτούν όσοι διαθέτουν το κατάλληλο μέσο. Είναι ιδιαίτερα προκλητικό λοιπόν ο κάθε συνδικαλιστής να κόπτεται για τα δικαιώματα μίας κατηγορίας που δε θα έπρεπε καν να υπάρχει.

Οι περιφερόμενες υπογραφές των "ανθρώπων του πνεύματος"

Με αφορμή την αγανάκτηση του κόσμου για την προώθηση της Θάλειας Δραγώνα σε καίρια θέση του Υπουργείου Παιδείας, εμφανίστηκαν κάποιες συντονισμένες κινήσεις δημόσιας στήριξής τους από άτομα που αυτοαποκαλούνται «άνθρωποι του πνεύματος». Το ερώτημα είναι ποιοί είναι αυτοί και ποιός είναι ο ρόλος τους.

Ας αρχίσουμε με τη ΜΚΟ με το βαρύγδουπο τίτλο «Ένωση Πολιτών για την Παρέμβαση». Είναι γνωστός ο βρώμικος ρόλος που επιτελούν οι ΜΚΟ στη χώρα μας, προσπαθώντας να ικανοποιήσουν κρυφούς στόχους κάτω από βαρύγδουπες εξαγγελίες. Άλλωστε, ακόμα και οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ για τη νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών αποτελούν προϊόν μίας ΜΚΟ. Η ΜΚΟ της Εκκλησίας με την επωνυμία «Αλληλεγγύη» έγινε περισσότερο γνωστή για τις αρπακτές με τα σάπια κοτόπουλα παρά για το φιλανθρωπικό της έργο. Η ΜΚΟ «Ανέμη» της Νατάσας Καραμανλή έγινε περισσότερο γνωστή για τη ρόλο σε αυτήν του Ζαχόπουλου παρά για το όποιο έργο της (και επιπλέον όσοι υπέγραψαν για την ίδρυσή τους στη συνέχεια ξέχασαν τη συμμετοχή τους μετά το σκάνδαλο με την Τσέκου). Με λίγα λόγια, οι ΜΚΟ αποτελούν οχήματα για την εξασφάλιση κονδυλίων και άλλων προσπορισμάτων για κάποιους επιτήδειους χωρίς να προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό στον Έλληνα πολίτη. Επιπλέον, ο αριθμός τους στην Ελλάδα έχει πλησιάσει δυσθεώρητα ύψη, με νέες ΜΚΟ να δημιουργούνται κάθε μέρα.

Επιστρέφοντας στην «Ένωση Πολιτών για την Παρέμβαση», η συγκεκριμένη ΜΚΟ αντέδρασε στις αντιδράσεις για τη Δραγώνα με μία ανακοίνωση και συλλογή υπογραφών, στην οποία χαρακτηρίζει την Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών ως "περιθωριακή ομάδα μηδενικής σχεδόν επιστημονικής συγκρότησης". Ποιά είναι άραγε η επιστημονική συγκρότηση, αλλά και η ταυτότητα της «Ένωσης Πολιτών για την Παρέμβαση»;

Η συγκεκριμένη ΜΚΟ αποτελείται από ένα συνοθύλεμα πανεπιστημιακών μηδαμινού επιστημονικού έργου και διάφορους φοιτητές και φοιτήτριες που επιθυμούν να επιτύχουν την επαγγελματική και κοινωνική τους άνοδο μέσω της συμμετοχής τους σε κλίκες. Ο Νο 1 της «Ένωση Πολιτών για την Παρέμβαση» Μουζέλης τυχαίνει να είναι ο δεύτερος σύζυγος της Δραγώνα, ενώ στα μέλη της συναντάμε και αρκετούς συγγενείς.

Ο Μουζέλης αρέσκεται να παρουσιάζεται ως μεγάλος επιστήμονας και καθηγητής του LSE. Η αλήθεια είναι κάπως διαφορετική, όπως μας πληροφορεί ο cacofonix:

"H “Παρέμβαση” εντελώς τυχαία έχει πρόεδρο τον … σύζυγο της κ Δραγώνας κ Μουζέλη. Είναι ντροπή που μπερδεύεται σε ένα εντελώς νομικό ζήτημα. Κι ακόμη πιο ντροπή που συμπαρασύρει με ανακοίνωση και τα υπόλοιπα μέλη της “παρέμβασής” του.

Και με την ευκαιρία ο κ Μουζέλης στο διαδικτυακό του βιογραφικό μας πληροφορεί ότι είναι: 2002 Emeritus Professor of Sociology, London School of Economics. (http://mouzelis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=5&Itemid=6)

ο κ Μουζέλης δεν είναι καθηγητής στο τμήμα Κοινωνιολογίας του LSE ή τουλάχιστον δεν είναι ενεργός καθηγητής του τμήματος αυτού όπως μας πληροφορεί η σελίδα του τμήματος στο διαδίκτυο. (http://www2.lse.ac.uk/researchAndExpertise/Experts/departments.aspx?dept=105)

Επίσης την θέση που επικαλείται ο κ Μουζέλης την κατέχει ο κ Leslie Sklair. (http://www2.lse.ac.uk/researchAndExpertise/Experts/profile.aspx?KeyValue=l.sklair@lse.ac.uk).

Ο κ Μουζέλης, σύμφωνα πάντα με το LSE, είναι επισκέπτης βοηθός καθηγητής στο παρατηρητήριο Ελλάδας. http://www.lse.ac.uk/collections/hellenicObservatory/whoswho/visiting_associates.htm

Έτσι για να είμαστε ακριβής στους τίτλους.

Για τα επιχειρήματα της “Παρέμβασης” δεν θα κάνω λόγο, αφού δεν αποτελούν απάντηση στο ερώτημα που τίθεται: πως το πρώτο πτυχίο της κ Δραγώνα από το Deree αναγνωρίσθηκε στην υπουργεία του τωρινού πρωθυπουργού;"

Επιπλέον ενδιαφέρουσα είναι και η τοποθέτηση του ίδιου blogger στο θέμα του πτυχίου της Δραγώνα:

"Οι φαιδρότητες της “δασκάλας” περί επιθέσεων από “ακροδεξιά” στοιχεία είναι ανάξιες λόγου.

Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί άμεσα είναι αν όντως το πρώτο της πτυχίο είναι από το Deree, αν “αναγνωρίσθηκε” από το ΔΙΚΑΤΣΑ επί υπουργείας του mr clean ΓΑΠ, και πως γίνεται όλο αυτό να είναι αποδεκτό από το κυβερνών κόμμα, ενώ ακόμη και τώρα η υπουργός παιδείας της παρέχει στήριξη.

Να δείτε πως το έλεγαν; Α ναι! Το νόμιμο δεν είναι και ηθικό. Το παράνομο τότε τι είναι;

Και φυσικά αυτό έρχεται σε συνέχεια της επιλογής του νυν πρωθυπουργού να στείλει το παιδί του στο Imperial, όταν ο ίδιος πριν τρία χρόνια περίπου, αποσύρθηκε από την συζήτηση για το άρθρο 16, στερώντας από τα φτωχά ελληνόπουλα να σπουδάσουν εκεί όπου σπούδασε αυτός, η κόρη του και η κολλητή του κ Δραγώνα…

Λίγη τσίπα κι ευθιξία δεν θα έβλαπτε, αλλά πάλι ζούμε σε μια μπανανία όπου η άρχουσα τάξη στέλνει τα παιδιά της να σπουδάσουν στο εξωτερικό, ενώ επιφυλάσσει στα παιδιά των ιθαγενών τη φαρσοκωμωδία της ελληνικής “δημόσιας” “δωρεάν” “παιδείας”.

(Τα εισαγωγικά τα χρησιμοποιώ σε αντιπαράθεση με τους απροσχημάτιστους, εμπαθής κι ανήθικους χαρακτηρισμούς της “ακαδημαϊκής δασκάλας”, όπου δεν βγάζει μιλιά φυσικά για το επίμαχο θέμα: το πρώτο της πτυχίο και την αναγνώριση του.)

Γιατι όπως καταλαβαίνεται κ Λαζαρίδη η “κλεψιά” δεν έχει γίνει από τα “εθνικιστικά” blogs αλλά από την “τίμια” “αριστερή” “προοδευτικιά” “ακαδημαϊκή” “δασκάλα”. Που μετά φυσικά την παράνομη αναγνώριση του πτυχίου της από τον ΓΑΠ, δεν έχει σταματήσει να επιχορηγείται από το ελληνικό δημόσιο.

Κι επιτέλους οι προοδευτικοί δάσκαλοι που συντάχθηκαν με τη συνάδελφό τους ας μας πουν: Είναι ισότιμα τα πτυχία του Deree με αυτά των δημοσίων “πανεπιστημίων”; Γιατί αν όχι η κ Δραγώνα έχει πρόβλημα, ενώ αν είναι, τότε γιατί δεν έχουν κάνει ή αν πρόκειται να κάνουν κάποια κίνηση αντίστοιχη κι υπέρ των υπολοίπων αποφοίτων του εν λόγω κολεγίου θα το λέγατε εσείς, πανεπιστήμιου θα το έλεγα εγώ."

Δύο ενδιαφέροντα άρθρα για το θέμα από την ίδια πηγή:

Πως απαντά μια "ακαδημαϊκή δασκάλα" στο ερώτημα από που είναι το πρώτο πτυχίο της;

Τα πτυχία για την κ Κουναλάκη είναι για κουτσομπολιό...

Το blog Δελτίο των 11 κάνει μία ενδιαφέρουσα διαπίστωση: Οι υπογράφοντες υπέρ της Δραγώνα είναι οι ίδιοι που υπέγραφαν υπέρ του Σχεδίου Ανάν. Επιπλέον, μία ενδιαφέρουσα αναφορά σε μία ανάρτηση των γραφικών του Πολιτικού Καφενείου μας οδηγεί στη διαπίστωση του ποιοί είναι οι υποστηρικτές της Δραγώνα που θεωρούν τους εαυτούς τους «ανθρώπους του πνεύματος».

Σε αυτούς βρίσκουμε τους πρωτεργάτες του Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι, οι οποίοι έγιναν γνωστοί για δύο πράγματα: την υποστήριξή τους σε υπαρκτές και ανύπαρκτες μειονότητες και την ευαισθησία τους σε θέματα ομοφυλοφυλίας. Ανάμεσά τους ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, ο Παναγιώτης Δημητράς, και φυσικά ο Βασίλης Σωτηρόπουλος, ιδιόρρυθμος δικηγόρος που έχει γίνει γνωστός από την υπόθεση της φίμωσης ιστοσελίδων για την υπόθεση της Σοφίας Ιορδανίδου.

Επιπλέον συναντάμε και γνωστά ονόματα που αναρριχήθηκαν στην εκπαίδευση, συγγενείς, συνδικαλιστάδες της ΟΛΜΕ, τις γνωστές Ρεπούση και Φραγκουδάκη, μουσουλμάνους αλλοδαπούς, καθώς και πολλά πρόσωπα από οικογένειες που έχουν κατσικωθεί στην εκπαίδευση εδώ και χρόνια.

Οι ίδιοι αξιώνουν να τεθούν εκτός νόμου όσοι αυτοί θεωρούν ως "ρατσιστές" και "ακροδεξιούς", ενώ συναντάμε σε περίοπτη θέση και το γνωστό γραφικο Παναγιώτη Βήχο, ο οποίος μαζί με τη σύζυγό του Μαρίνα Βήχου έγινε γνωστός από τις γελοιότητες που διέπραξε στη γνωστή παιδική χαρά του Αγίου Παντελεήμονα, όταν προσπάθησε να την καταλάβει και οι σύντροφοί του τον παράτησαν μέσα. Η γραφικότητα του συγκεκριμένου έχει ορίζοντα πολλών ετών στο παρελθόν, και ίσως χρήζει ξεχωριστής αναφοράς καθαρά για λόγους ευθυμήσεως των αναγνωστών μας.

Όλοι αυτοί λοιπόν συνεχίζουν μία παράδοση που επικρατεί εδώ και αρκετά χρόνια τόσο στην εκπαίδευση όσο και στον αριστερό χώρο, αυτή των περιφερόμενων υπογραφών οι οποίες διατίθενται όπου το απαιτεί το συμφέρον. Και οι υπογράφοντες δεν υπογράφουν με το αζημίωτο, αλλά προσβλέποντας σε αντίστοιχη υποστήριξη από τις φατρίες αυτές, οι οποίες πολλές φορές λειτουργούν στα πρότυπα μυστικών οργανώσεων.

Το θέμα είναι μεγάλο και θα επανέλθουμε στο μέλλον, τόσο με λεπτομέρειες για τις ομάδες αυτές, όσο και για τα πρόσωπα που τις αποτελούν και το πως καταφέρνουν να αναρριχώνται τόσο τα ίδια όσο και μέλη των οικογενειών τους.