"Με αφορμή την "καμπάνα στην ιερη οικογένεια Χριστινάκη", θα αξιζε μια δημοσιογραφική έρευνα και στο χώρο της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ. Είναι κανόνας εκεί, και κοινό μυστικό τοις πάσι, παιδιά καθηγητών κατά κανόνα να καταλαμβάνουν τις θέσεις. Πριν ακόμη πάρουν το πτυχίο της Ιατρικής, οι καθηγητάδες γονείς βάζουν τα... καμάρια τους σε εργασίες άλλων, έτσι ώστε να έχουν έτοιμο βιογραφικό όταν έρθει η ώρα τους να εκλεγούν. Τα εκλεκτορικά είναι στημένα έτσι ώστε ο ένας να βοηθά το παιδι του συναδέλφου του και μετά οι άλλοι το δικό του. Είναι τόσο στημένο το παιχνίδι, που άξιοι και ικανοί ιατροί-επιστήμονες αηδιάζουν πλέον με το χώρο, που τους κλείνει προκλητικά την πόρτα, επειδή δεν έχουν γονέα καθηγητή της Ιατρικής Σχολής. Χαρακτηριστική ρύση καθηγήτριας Ιατρικής ΑΠΘ: "αν δεν βοηθήσουμε τώρα τα παιδιά μας πότε θα τα βοηθήσουμε"."
Καλό είναι να τα γνωρίζει αυτά ο κόσμος ώστε να μην εντυπωσιάζεται από "φτιαγμένα" βιογραφικά και μαγειρεμένα h-index.
