Μία είδηση που πέρασε σχετικά απαρατήρητη ήταν το ξήλωμα από την τωρινή κυβέρνηση του ΔΣ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας με αφορμή την πληθώρα προσλήψεων που έλαβαν χώρα το 2007.
Κοινωνικού Πολύκεντρου της ΑΔΕΔΥ
Το ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα έψαχνε αφορμή για το ξήλωμα του παλαιού ΔΣ προκειμένου να εγκαθιδρύσει το δικό της δεν αποτελεί έκπληξη. Είναι επίσης γνωστό ότι το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί τέτοια προσχήματα, αλλά στην πραγματικότητα απλώς προσπαθεί να βρει χώρο για τις δικές του προσλήψεις. Άλλωστε, και τα διάφορα πρόσωπα που επιλέγει για τα ΔΣ οργανισμών είναι εξίσου τραγικά με τα πρόσωπα που επέλεγε η ΝΔ (βλέπε την περίπτωση της Αγλαίας Μπαλαμάτσου - για την αντίστοιχη περίπτωση της ΝΔ θα μιλήσουμε στο μέλλον, και ναι, σχετίζεται με το χώρο της εκπαίδευσης).
Μία ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια στην όλη είδηση είναι ότι η παλαιά ηγεσία του ΣΕΦ θεωρείται υπόλογη γιατί "απέρριψε το αίτημα του σωματείου εργαζομένων να συμμετάσχει με έναν εκπρόσωπό του στην επιτροπή αξιολόγησης". Η μετάφραση της φράσης αυτής σε απλά Ελληνικά είναι ότι οι συνδικαλιστές δεν κατάφεραν να έχουν λόγο στο ποιοί θα επιλεγούν μέσω της διαδικασίας, ώστε να μπορέσουν να δώσουν προτεραιότητα στα δικά τους παιδιά και στους συγγενείς τους.
Τέτοιου είδους διαμαρτυρίες έχουν εμφανιστεί και στο χώρο της εκπαίδευσης, και μάλιστα βουλευτής του ΠΑΣΟΚ είχε φέρει το θέμα στη Βουλή προκειμένου να καταφέρει να διαιωνίσει τα κεκτημένα των πράσινων συνδικαλιστών γνωστού εκπαιδευτικού ιδρύματος...
