Tuesday, March 2, 2010

Οι περιφερόμενες υπογραφές των "ανθρώπων του πνεύματος"

Με αφορμή την αγανάκτηση του κόσμου για την προώθηση της Θάλειας Δραγώνα σε καίρια θέση του Υπουργείου Παιδείας, εμφανίστηκαν κάποιες συντονισμένες κινήσεις δημόσιας στήριξής τους από άτομα που αυτοαποκαλούνται «άνθρωποι του πνεύματος». Το ερώτημα είναι ποιοί είναι αυτοί και ποιός είναι ο ρόλος τους.

Ας αρχίσουμε με τη ΜΚΟ με το βαρύγδουπο τίτλο «Ένωση Πολιτών για την Παρέμβαση». Είναι γνωστός ο βρώμικος ρόλος που επιτελούν οι ΜΚΟ στη χώρα μας, προσπαθώντας να ικανοποιήσουν κρυφούς στόχους κάτω από βαρύγδουπες εξαγγελίες. Άλλωστε, ακόμα και οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ για τη νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών αποτελούν προϊόν μίας ΜΚΟ. Η ΜΚΟ της Εκκλησίας με την επωνυμία «Αλληλεγγύη» έγινε περισσότερο γνωστή για τις αρπακτές με τα σάπια κοτόπουλα παρά για το φιλανθρωπικό της έργο. Η ΜΚΟ «Ανέμη» της Νατάσας Καραμανλή έγινε περισσότερο γνωστή για τη ρόλο σε αυτήν του Ζαχόπουλου παρά για το όποιο έργο της (και επιπλέον όσοι υπέγραψαν για την ίδρυσή τους στη συνέχεια ξέχασαν τη συμμετοχή τους μετά το σκάνδαλο με την Τσέκου). Με λίγα λόγια, οι ΜΚΟ αποτελούν οχήματα για την εξασφάλιση κονδυλίων και άλλων προσπορισμάτων για κάποιους επιτήδειους χωρίς να προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό στον Έλληνα πολίτη. Επιπλέον, ο αριθμός τους στην Ελλάδα έχει πλησιάσει δυσθεώρητα ύψη, με νέες ΜΚΟ να δημιουργούνται κάθε μέρα.

Επιστρέφοντας στην «Ένωση Πολιτών για την Παρέμβαση», η συγκεκριμένη ΜΚΟ αντέδρασε στις αντιδράσεις για τη Δραγώνα με μία ανακοίνωση και συλλογή υπογραφών, στην οποία χαρακτηρίζει την Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών ως "περιθωριακή ομάδα μηδενικής σχεδόν επιστημονικής συγκρότησης". Ποιά είναι άραγε η επιστημονική συγκρότηση, αλλά και η ταυτότητα της «Ένωσης Πολιτών για την Παρέμβαση»;

Η συγκεκριμένη ΜΚΟ αποτελείται από ένα συνοθύλεμα πανεπιστημιακών μηδαμινού επιστημονικού έργου και διάφορους φοιτητές και φοιτήτριες που επιθυμούν να επιτύχουν την επαγγελματική και κοινωνική τους άνοδο μέσω της συμμετοχής τους σε κλίκες. Ο Νο 1 της «Ένωση Πολιτών για την Παρέμβαση» Μουζέλης τυχαίνει να είναι ο δεύτερος σύζυγος της Δραγώνα, ενώ στα μέλη της συναντάμε και αρκετούς συγγενείς.

Ο Μουζέλης αρέσκεται να παρουσιάζεται ως μεγάλος επιστήμονας και καθηγητής του LSE. Η αλήθεια είναι κάπως διαφορετική, όπως μας πληροφορεί ο cacofonix:


"H “Παρέμβαση” εντελώς τυχαία έχει πρόεδρο τον … σύζυγο της κ Δραγώνας κ Μουζέλη. Είναι ντροπή που μπερδεύεται σε ένα εντελώς νομικό ζήτημα. Κι ακόμη πιο ντροπή που συμπαρασύρει με ανακοίνωση και τα υπόλοιπα μέλη της “παρέμβασής” του.

Και με την ευκαιρία ο κ Μουζέλης στο διαδικτυακό του βιογραφικό μας πληροφορεί ότι είναι: 2002 Emeritus Professor of Sociology, London School of Economics. (http://mouzelis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=5&Itemid=6)

ο κ Μουζέλης δεν είναι καθηγητής στο τμήμα Κοινωνιολογίας του LSE ή τουλάχιστον δεν είναι ενεργός καθηγητής του τμήματος αυτού όπως μας πληροφορεί η σελίδα του τμήματος στο διαδίκτυο. (http://www2.lse.ac.uk/researchAndExpertise/Experts/departments.aspx?dept=105)

Επίσης την θέση που επικαλείται ο κ Μουζέλης την κατέχει ο κ Leslie Sklair. (http://www2.lse.ac.uk/researchAndExpertise/Experts/profile.aspx?KeyValue=l.sklair@lse.ac.uk).

Ο κ Μουζέλης, σύμφωνα πάντα με το LSE, είναι επισκέπτης βοηθός καθηγητής στο παρατηρητήριο Ελλάδας. http://www.lse.ac.uk/collections/hellenicObservatory/whoswho/visiting_associates.htm

Έτσι για να είμαστε ακριβής στους τίτλους.

Για τα επιχειρήματα της “Παρέμβασης” δεν θα κάνω λόγο, αφού δεν αποτελούν απάντηση στο ερώτημα που τίθεται: πως το πρώτο πτυχίο της κ Δραγώνα από το Deree αναγνωρίσθηκε στην υπουργεία του τωρινού πρωθυπουργού;"


Επιπλέον ενδιαφέρουσα είναι και η τοποθέτηση του ίδιου blogger στο θέμα του πτυχίου της Δραγώνα:


"Οι φαιδρότητες της “δασκάλας” περί επιθέσεων από “ακροδεξιά” στοιχεία είναι ανάξιες λόγου.

Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί άμεσα είναι αν όντως το πρώτο της πτυχίο είναι από το Deree, αν “αναγνωρίσθηκε” από το ΔΙΚΑΤΣΑ επί υπουργείας του mr clean ΓΑΠ, και πως γίνεται όλο αυτό να είναι αποδεκτό από το κυβερνών κόμμα, ενώ ακόμη και τώρα η υπουργός παιδείας της παρέχει στήριξη.

Να δείτε πως το έλεγαν; Α ναι! Το νόμιμο δεν είναι και ηθικό. Το παράνομο τότε τι είναι;

Και φυσικά αυτό έρχεται σε συνέχεια της επιλογής του νυν πρωθυπουργού να στείλει το παιδί του στο Imperial, όταν ο ίδιος πριν τρία χρόνια περίπου, αποσύρθηκε από την συζήτηση για το άρθρο 16, στερώντας από τα φτωχά ελληνόπουλα να σπουδάσουν εκεί όπου σπούδασε αυτός, η κόρη του και η κολλητή του κ Δραγώνα…

Λίγη τσίπα κι ευθιξία δεν θα έβλαπτε, αλλά πάλι ζούμε σε μια μπανανία όπου η άρχουσα τάξη στέλνει τα παιδιά της να σπουδάσουν στο εξωτερικό, ενώ επιφυλάσσει στα παιδιά των ιθαγενών τη φαρσοκωμωδία της ελληνικής “δημόσιας” “δωρεάν” “παιδείας”.

(Τα εισαγωγικά τα χρησιμοποιώ σε αντιπαράθεση με τους απροσχημάτιστους, εμπαθής κι ανήθικους χαρακτηρισμούς της “ακαδημαϊκής δασκάλας”, όπου δεν βγάζει μιλιά φυσικά για το επίμαχο θέμα: το πρώτο της πτυχίο και την αναγνώριση του.)

Γιατι όπως καταλαβαίνεται κ Λαζαρίδη η “κλεψιά” δεν έχει γίνει από τα “εθνικιστικά” blogs αλλά από την “τίμια” “αριστερή” “προοδευτικιά” “ακαδημαϊκή” “δασκάλα”. Που μετά φυσικά την παράνομη αναγνώριση του πτυχίου της από τον ΓΑΠ, δεν έχει σταματήσει να επιχορηγείται από το ελληνικό δημόσιο.

Κι επιτέλους οι προοδευτικοί δάσκαλοι που συντάχθηκαν με τη συνάδελφό τους ας μας πουν: Είναι ισότιμα τα πτυχία του Deree με αυτά των δημοσίων “πανεπιστημίων”; Γιατί αν όχι η κ Δραγώνα έχει πρόβλημα, ενώ αν είναι, τότε γιατί δεν έχουν κάνει ή αν πρόκειται να κάνουν κάποια κίνηση αντίστοιχη κι υπέρ των υπολοίπων αποφοίτων του εν λόγω κολεγίου θα το λέγατε εσείς, πανεπιστήμιου θα το έλεγα εγώ."


Δύο ενδιαφέροντα άρθρα για το θέμα από την ίδια πηγή:

Πως απαντά μια "ακαδημαϊκή δασκάλα" στο ερώτημα από που είναι το πρώτο πτυχίο της;

Τα πτυχία για την κ Κουναλάκη είναι για κουτσομπολιό...

Το blog Δελτίο των 11 κάνει μία ενδιαφέρουσα διαπίστωση: Οι υπογράφοντες υπέρ της Δραγώνα είναι οι ίδιοι που υπέγραφαν υπέρ του Σχεδίου Ανάν. Επιπλέον, μία ενδιαφέρουσα αναφορά σε μία ανάρτηση των γραφικών του Πολιτικού Καφενείου μας οδηγεί στη διαπίστωση του ποιοί είναι οι υποστηρικτές της Δραγώνα που θεωρούν τους εαυτούς τους «ανθρώπους του πνεύματος».

Σε αυτούς βρίσκουμε τους πρωτεργάτες του Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι, οι οποίοι έγιναν γνωστοί για δύο πράγματα: την υποστήριξή τους σε υπαρκτές και ανύπαρκτες μειονότητες και την ευαισθησία τους σε θέματα ομοφυλοφυλίας. Ανάμεσά τους ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, ο Παναγιώτης Δημητράς, και φυσικά ο Βασίλης Σωτηρόπουλος, ιδιόρρυθμος δικηγόρος που έχει γίνει γνωστός από την υπόθεση της φίμωσης ιστοσελίδων για την υπόθεση της Σοφίας Ιορδανίδου.

Επιπλέον συναντάμε και γνωστά ονόματα που αναρριχήθηκαν στην εκπαίδευση, συγγενείς, συνδικαλιστάδες της ΟΛΜΕ, τις γνωστές Ρεπούση και Φραγκουδάκη, μουσουλμάνους αλλοδαπούς, καθώς και πολλά πρόσωπα από οικογένειες που έχουν κατσικωθεί στην εκπαίδευση εδώ και χρόνια.

Οι ίδιοι αξιώνουν να τεθούν εκτός νόμου όσοι αυτοί θεωρούν ως "ρατσιστές" και "ακροδεξιούς", ενώ συναντάμε σε περίοπτη θέση και το γνωστό γραφικο Παναγιώτη Βήχο, ο οποίος μαζί με τη σύζυγό του Μαρίνα Βήχου έγινε γνωστός από τις γελοιότητες που διέπραξε στη γνωστή παιδική χαρά του Αγίου Παντελεήμονα, όταν προσπάθησε να την καταλάβει και οι σύντροφοί του τον παράτησαν μέσα. Η γραφικότητα του συγκεκριμένου έχει ορίζοντα πολλών ετών στο παρελθόν, και ίσως χρήζει ξεχωριστής αναφοράς καθαρά για λόγους ευθυμήσεως των αναγνωστών μας.

Όλοι αυτοί λοιπόν συνεχίζουν μία παράδοση που επικρατεί εδώ και αρκετά χρόνια τόσο στην εκπαίδευση όσο και στον αριστερό χώρο, αυτή των περιφερόμενων υπογραφών οι οποίες διατίθενται όπου το απαιτεί το συμφέρον. Και οι υπογράφοντες δεν υπογράφουν με το αζημίωτο, αλλά προσβλέποντας σε αντίστοιχη υποστήριξη από τις φατρίες αυτές, οι οποίες πολλές φορές λειτουργούν στα πρότυπα μυστικών οργανώσεων.

Το θέμα είναι μεγάλο και θα επανέλθουμε στο μέλλον, τόσο με λεπτομέρειες για τις ομάδες αυτές, όσο και για τα πρόσωπα που τις αποτελούν και το πως καταφέρνουν να αναρριχώνται τόσο τα ίδια όσο και μέλη των οικογενειών τους.