Tuesday, March 9, 2010

Το Λύκειο Ζεφυρίου και η λατρεία του Γρηγορόπουλου

Βρισκόμαστε πολύ κοντά στο να στηθούν προτομές του Γρηγορόπουλου στα προαύλια των δημόσιων σχολείων. Και αυτό θα ήταν πολύ αστείο, καθώς ο Γρηγορόπουλος δεν είχε και μεγάλη σχέση ούτε με τη μάθηση ούτε με την έλλειψη υποδομών και ευκαιριών.

Φαίνεται όμως ότι αυτά είναι ασήμαντες λεπτομέρειες μπροστά στη δίψα του νεοέλληνα για ταύτιση με οποιοδήποτε φτηνό είδωλο. Στα πλαίσια αυτής της υποσυνείδητης ροπής του πλήθους που έκανε τον κόσμο να μοιρολογεί ασυγκράτητος στις κηδείες διαφόρων αμφιλεγόμενων προσωπικοτήτων, η μητέρα του Γρηγορόπουλου ήταν το τιμώμενο πρόσωπο στην εκδήλωση βράβευσης των εισαχθέντων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ που έλαβε χώρα στο Λύκειο Ζεφυρίου.

Μεγάλη παράλειψη της τελετής ήταν το γεγονός ότι δε βραβεύτηκε και η αδελφή του Γρηγορόπουλου, η οποία πήρε ως δώρο από τον Υπουργό Παιδείας την εισαγωγή της σε σχολή της αρεσκείας της άνευ εξετάσεων.


"Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, 21 Δεκεμβρίου, στο Πνευματικό Κέντρο. Ο Δήμος και η Ένωση Γονέων Ζεφυρίου αφιέρωσαν την εκδήλωση στη μνήμη του Αλέξη και προχώρησαν στην καθιέρωση τιμητικής διάκρισης που φέρει το όνομά του, με σκοπό, αφενός να καταδικασθεί η χρήση βίας και αφετέρου να υπάρξει συστράτευση όλων των φορέων για την επίλυση των προβλημάτων της νεολαίας."


Ποιά ακριβώς ήταν τα προβλήματα της νεολαίας που αντιπροσώπευε ο Γρηγορόπουλος δεν προσδιορίστηκαν με ακρίβεια, και αυτό θα ήταν έτσι κι αλλιώς αδύνατο, γιατί ο Γρηγορόπουλος δεν αντιπροσώπευε τα προβλήματα της νεολαίας, αλλά την προβληματική νεολαία που δικαιώνεται χάρη στην αλητεία και χάρη στο κανάκεμα τόσο της δεξιάς αριστοκρατίας όσο και της αριστεράς θολοκουλτούρας.

Φυσικά, η μητέρα του Γρηγορόπουλου δεν έχασε την ευκαιρία να ζητήσει την ανάδειξη του τέκνου της σε λαικό είδωλο:


"Απαντώντας στη Δήμαρχο, η μητέρα του Αλέξη, ευχαρίστησε το Δήμο που, όπως είπε, θυμήθηκε το γιο της, ένα χρόνο μετά το θάνατό του και ευχήθηκε να ακολουθήσουν το παράδειγμά του και άλλοι Δήμοι, δικαιώνοντας τον Αλέξη."


Στην εκδήλωση έτρεξαν όλοι οι τοπικοί παράγοντες της περιοχής προκειμένου να εξασφαλίσουν την προβολή τους ακόμα και κατά το φεστιβάλ graffiti που ακολούθησε:


"1.Κατάμεστη η αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου. Ανάμεσα στους παρισταμένους, οι Βουλευτές Βασίλης Οικονόμου, Ντίνος Βρεττός και Θανάσης Μπούρας, ο Αντινομάρχης Βασίλης Τόλης, Αντιδήμαρχοι, Δημοτικοί Σύμβουλοι και εκπαιδευτικοί.

2.Η μητέρα του Αλέξη απονέμει το βραβείο που φέρει το όνομα του γιου της σε αριστεύσαντα εισακτέο στα ΑΕΙ. Δίπλα της η Δήμαρχος Ζεφυρίου και η Πρόεδρος της Ένωσης Γονέων.

3.Μαθητικό μουσικό συγκρότημα του Λυκείου αφιερώνει τέσσερα τραγούδια στον Αλέξη.

4.Το πιάνο αποδίδει τη συναισθηματική φόρτιση που επικράτησε στην αίθουσα. Στην απέναντι πλευρά η μητέρα του Αλέξη παρακολουθεί συγκινημένη.

5.Οι παριστάμενοι ακούνε τα τραγούδια για τον Αλέξη, κρατώντας αναμμένα κεριά.

6.Μαθητές δημιουργούν στο τοίχο της Κοινωνικής Υπηρεσίας, γκράφιτι για τον Αλέξη. Τους παρακολουθούν οι Αντιδήμαρχοι Ζεφυρίου, Γιώργος Ραφτέλης και Βασίλης Δημητρόπουλος, οι οποίοι φρόντισαν να στηθεί η σκαλωσιά, πάνω στην οποία πάτησαν τα παιδιά. (Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009)

7.Οι δημιουργοί του graffity για τον Αλέξη με τα αναμνηστικά ανά χείρας."


Και εδώ αναρωτιέται κανείς: Όλοι αυτοί που έτρεξαν να προβληθούν με αυτό τον φτηνό τρόπο θα έκαναν το ίδιο για παιδιά που δεν έχουν την τύχη (ή την ατυχία στη συγκεκριμένη περίπτωση) να βρίσκονται στο προσκήνιο της επικαιρότητας και που δε συνδέονται με μεγαλόσχημους ή με τη στήριξη κομμάτων και κατεστημένων;