Επισήμως, οι εκπαιδευτικοί που δικαιούνται μετάθεση για λόγους υγείας πρέπει να πάσχουν από συγκεκριμένες ασθένειες, στις οποίες περιλαμβάνονται:
η μεσογειακή αναιμία, ο καρκίνος σε μεταστατικό στάδιο (σε πρώιμο στάδιο προφανώς θεωρείται αμελητέος), το AIDS, η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, η σκλήρυνση κατά πλάκας βαριάς μορφής, η νόσος του Crohn, η αιμορροφιλία και η νόσος του Hodgkin, καθώς και το σύνδρομο Down.
Εάν κάποιος αναρωτιέται πως γίνεται κάποιος με σύνδρομο Down να γίνει εκπαιδευτικός, η απάντηση είναι ότι πιθανότητα κάποιος στενός συγγενής του ήταν εκπαιδευτικός.
Όπως βλέπει κανείς, οι ασθένειες αυτές είναι πολύ σοβαρές, και εύλογα θα υποστήριζε κάποιος ότι δικαίως οι εκπαιδευτικοί που πάσχουν από αυτές εξασφαλίζουν μεταθέσεις.
Το ερώτημα είναι πως γίνεται εκπαιδευτικοί που ζητούν (και εξασφαλίζουν) μετάθεση για λόγους υγείας στη συνέχεια να είναι ικανοί να γεμίζουν κάθε ελεύθερη ώρα τους αρπάζοντας θέσεις σε δημόσια ΙΕΚ και ΚΕΚ ή όπου αλλού υπάρχει χρήμα. Άραγε κάποια από τις νόσους αυτές επιτρέπει στον πάσχοντα να αρπάζει όλες τις διαθέσιμες ώρες από τα ΙΕΚ της περιοχής του;
Και φυσικά υπάρχουν διαθέσιμα ονόματα κατάπτυστων ατόμων που στα κρυφά εξασφάλισαν τέτοιες μεταθέσεις, την ίδια στιγμή που με περισσή ενεργητικότητα τρέχουν από το ένα ΙΕΚ στο άλλο, πολλές φορές διαμαρτυρόμενοι ότι κάποια απογεύματα τους μένουν κενά ενώ θα μπορούσαν να έχουν μερικές ώρες ακόμα.
Η ευθύνη για αυτό βαραίνει όχι μόνο τους ίδιους τους απατεώνες, αλλά και τους συνδικαλιστάδες που προώθησαν τις μεταθέσεις τους και τους διευθυντές ΙΕΚ και ΚΕΚ που κατά προτεραιότητα τους πριμοδοτούν επιβραβεύοντας την ανηθικότητά τους.
Αν υπήρχε σοβαρή και ηθική ηγεσία στο Υπουργείο Παιδείας, θα έκανε σοβαρή έρευνα για το θέμα και θα έστελνε τους απατεώνες εκεί που έπρεπε να πάνε από την αρχή!
