«Οι "αλλαγές" και οι "μεταρρυθμίσεις" στις εργασιακές σχέσεις που έχουν προωθηθεί από τις κυβερνήσεις των προηγούμενων χρόνων, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έχουν άμεσα αποτελέσματα στη ζωή των νέων που βιώνουν την καταστρατήγηση αυτονόητων εργατικών δικαιωμάτων. Η μαύρη εργασία, η εργασιακή ανασφάλεια και τρομοκρατία, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης κυριαρχούν.
Το πρόβλημα εμφανίζεται με ακόμα οξύτερη μορφή στους νέους που βρίσκονται στην κατάρτιση, μιας και ουσιαστικά βρίσκονται στο μεταίχμιο μεταξύ αγοράς εργασίας και εκπαιδευτικού συστήματος. Οι καταρτιζόμενοι στα ΙΕΚ είναι οι πρώτοι που πλήττονται, αφού οι αναδιαρθρώσεις επιβάλλουν την προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος στην "ευελιξία" σε όλη την κλίμακα με ιδιαίτερη έμφαση στα ΙΕΚ.
Οι όροι με τους οποίους πραγματοποιείται η πρακτική άσκηση των σπουδαστών των ΙΕΚ την προσαρμόζουν πλήρως στις ανάγκες των εργοδοτών. Η πρακτική άσκηση είναι προαιρετική και διαρκεί ένα εξάμηνο. Σύμφωνα με το πλαίσιο που έχει θεσπιστεί, οι μισές θέσεις από αυτές που προκηρύσσονται κάθε χρόνο επιδοτούνται με το ποσό των 245 ευρώ. Οι υπόλοιποι σπουδαστές, όσοι αποφασίζουν να κάνουν άσκηση, αναγκάζονται να προχωρήσουν σε ατομικές συμφωνίες με τον εργοδότη. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι εργοδότες, στη λογική της μαθητείας, δεν πληρώνουν καθόλου, ενώ οι σπουδαστές κατά τη διάρκεια της πρακτικής άσκησης δεν έχουν ασφαλιστικά δικαιώματα.
Στα ιδιωτικά ΙΕΚ οι πρακτικές γίνονται σε επιχειρήσεις που "συνεργάζονται" με το ΙΕΚ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο κλάδος του επισιτισμού, που οι σχολές "στέλνουν" σπουδαστές σε μεγάλους τουριστικούς επιχειρηματικούς ομίλους τα καλοκαίρια, κι έτσι τα μεγάλα ξενοδοχεία καλύπτουν τις ανάγκες τους με δωρεάν εργατικό δυναμικό. Οι εργαζόμενοι σπουδαστές κατά τη διάρκεια της πρακτικής τους γίνονται εργαλεία για τις επιχειρήσεις.
Η λογική της μαθητείας, της ατομικής διαπραγμάτευσης με τον εργοδότη καλλιεργείται μέσα στις σχολές από διευθυντές, σχολάρχες, "γραφεία διασύνδεσης", "γραφεία ευρέσεως εργασίας" που λειτουργούν μέσα στις σχολές.
Ακόμα πιο δύσκολη είναι η κατάσταση για τους μετανάστες σπουδαστές, οι οποίοι επιπλέον πληρώνουν τα διπλάσια δίδακτρα.
Οσον αφορά τους καθηγητές, αντιμετωπίζουν και αυτοί σοβαρά προβλήματα, που απορρέουν από το καθεστώς "ομηρίας" υπό το οποίο εργάζονται. Είναι ωρομίσθιοι, υπάρχει έντονη κινητικότητα κάθε εξάμηνο, η καταβολή των δεδουλευμένων τους γίνεται σε πολλές περιπτώσεις με μεγάλη καθυστέρηση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεγονός ότι πέρυσι πληρώθηκαν δεδουλευμένα 2 χρόνων. Τέλος, σε μερικές περιπτώσεις υπάρχει αναντιστοιχία μεταξύ ειδικότητας καθηγητή και αντικειμένου μαθήματος.
Με βάση τα παραπάνω ΕΡΩΤΑΤΑΙ η κα υπουργός τι μέτρα είναι διατεθειμένη να πάρει, προκειμένου:
1. Να καταργηθούν τα δίδακτρα στα δημόσια ΙΕΚ.
2. Να χορηγούνται και να είναι δωρεάν τα συγγράμματα.
3. Να γίνεται η πρακτική άσκηση με ευθύνη του αρμόδιου Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΕΕΚ), πάνω στο αντικείμενο και με κατοχυρωμένα όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα (4ωρο - 5ήμερο - 20ωρο). Η απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας να είναι μέσα στο χρόνο σπουδών.
4. Να καταργηθεί η πιστοποίηση, το πτυχίο να αποτελεί τη μόνη προϋπόθεση για την αναγνώριση της ειδικότητας.
5. Να μην αποκλείονται σπουδαστές με ειδικές ανάγκες.
6. Να εξασφαλιστούν ίσα δικαιώματα για τους μετανάστες σπουδαστές».
Οι σπουδαστοπατέρες του ΚΚΕ δείχνουν να αγνοούν ορισμένα στοιχεία της πραγματικότητας, και το κυριότερο είναι πως ο μέσος απόφοιτος ενός ΙΕΚ αποφοιτά χωρίς να γνωρίζει ουσιαστικά τίποτα. Πώς λοιπόν μία οποιαδήποτε επιχείρηση θα τους καταβάλει μεγαλύτερους μισθούς, όταν καταλήγουν να αποτελούν μαθητευόμενους που προσγειώνονται ανώμαλα στην πραγματικότητα μετά από τις γνωστού επιπέδου "σπουδές" στα ΙΕΚ; Και τελικά, εάν το ζητούμενο είναι ο σπουδαστής να κάνει πρακτική άσκηση, σε τι εξυπηρετεί το υπάρχον σύστημα των δήθεν "σπουδών" σε ΙΕΚ;
Το ΚΚΕ διαμαρτύρεται για τα αυξημένα δίδακτρα που πληρώνουν οι αλλοδαποί σπουδαστές. Αυτό συμβαίνει σε πολλές χώρες της Ευρώπης, και ο λόγος είναι απλός: ο αλλοδαπός δεν έχει την ίδια συνεισφορά στην αναγκαία υποδομή που έχει ο ημεδαπός μέσω της συνεχούς φορολόγησης.
Το ΚΚΕ δεν παραλείπει να ασχοληθεί και τα αιτήματα των καθηγητών, για τους οποίους βλέπει "καθεστώς ομηρίας και έντονη κινητικότητα κάθε εξάμηνο", που μάλλον αποτελεί ευφημισμό για τον τρόπο που γίνεται η πρόσληψή τους. Το ΚΚΕ όμως εστιάζει στο θέμα της ακανόνιστης πληρωμής τους.
Το ερώτημα εδώ είναι γιατί να ανησυχήσει ο μέσος πολίτης για την καθυστέρηση στις πληρωμές των καθηγητών των ΙΕΚ, όταν η πρόσληψή τους γίνεται με αποκλειστικό κριτήριο το μέσο που αυτοί διαθέτουν; Και είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί από αυτούς προέρχονται από το χώρο της Αριστεράς, που κατά πως φαίνεται διαθέτει και εκείνη τα αναγκαία μέσα.
Εκεί που φαίνεται ο καιροσκοπισμός του ΚΚΕ είναι στην απαίτηση για κατάργηση της πιστοποίησης, ώστε το ΒΕΚ να δίνει πλήρη δικαιώματα στους αποφοίτους των ΙΕΚ. Με άλλα λόγια, το ΚΚΕ απαιτεί ο οποιοσδήποτε που εγγράφεται σε ένα ΙΕΚ να λαμβάνει αυτόματα και όλα τα επαγγελματικά οφέλη που αυτή τη στιγμή του δίνει η πιστοποίηση. Είναι προφανείς οι τραγικές συνέπειες που κάτι τέτοιο θα είχε στο επαγγελματικό τοπίο, όπου πλήθος άσχετων θα αποκτούσε πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα με το να κάθεται λίγες ώρες κάθε ημέρα (ή και όποτε έχει όρεξη) σε μία καρέκλα του καφενείου που ουσιαστικά αποτελούν τα ΙΕΚ.
Αυτά όμως λίγο ενδιαφέρουν το ΚΚΕ όσο και τα υπόλοιπα κόμματα της Αριστεράς, καθώς με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζουν οπαδούς.
