Με ερώτησή τους στη βουλή, οι βουλευτές του ΚΚΕ Νίκος Παπακωνσταντίνου, Γιάννης Γκιόκας, Γιάννης Ζιώγας, Κώστας Καζάκος και Γιάννης Πρωτούλης ασχολήθηκαν με τα προβλήματα των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, πάντα υπό το πρίσμα της μαθητοπατερικής κομμουνιστικής προσέγγισης.
Προμετωπίδα της ερώτησής τους αποτελεί το γεγονός ότι μόνο το 30% των μαθητών των ΕΠΑΛ που έδωσαν εξετάσεις για ΤΕΙ κατάφεραν να περάσουν, με σημαντικά χαμηλότερα ποσοστά για τους επιτυχόντες σε ΑΕΙ. Το πρόβλημα του ΚΚΕ στο θέμα αυτό είναι ότι το ποσοστό είναι χαμηλό και φυσικά το ΚΚΕ θα ήθελε να περνούν σε ΤΕΙ και ΑΕΙ το 100% των υποψηφίων.
Αυτό το χάιδεμα στα αυτιά των μαθητών των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ είναι που θυσιάζει την αξιοπιστία του εκπαιδευτικού συστήματος προκειμένου να μαζέψουν τα κόμματα της Αριστεράς οπαδούς. Γιατί σε καμία κοινωνία δεν είναι δυνατό να επιτυγχάνει στις εξετάσεις για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση το 100% των υποψηφίων, ιδιαίτερα μάλιστα όταν ο λόγος γίνεται για τους μαθητές των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, που σε τραγικό ποσοστό δεν έχουν ούτε τις στοιχειώδεις γραμματικές γνώσεις. Αν ο Καζάκος άφηνε το θέατρο και πήγαινε να ζήσει μία εβδομάδα σε ένα τμήμα ΕΠΑΛ μπορεί και να αποκτούσε αντίληψη της πραγματικότητας, αν και οι παρωπίδες των κομμουνιστών είναι γνωστό πως είναι από εκείνα τα σοβιετικά προιόντα που ο χρόνος δε μείωσε την αποτελεσματικότητά τους.
Με τον τρόπο αυτό, μαθητές που εμφανίζουν σοβαρά μαθησιακά προβλήματα, που μπορεί να εμφανίζουν μορφές νοητικής υστέρησης, που μπορεί να μην έχουν ανοίξει ποτέ τους βιβλίο γιατί προτιμούσαν να κάνουν χρήση ουσιών στις τουαλέτες, αναγάγονται από την Αριστερά σε σοβαρούς διεκδικητές πανεπιστημιακών πτυχίων όχι για άλλο λόγο αλλά για να ικανοποιηθούν τα σύνδρομα της Αριστεράς που επιτάσσουν την ισοπέδωση.
Στη συνέχεια, οι κόκκινοι βουλευτές επιδίδονται σε μία αναφορά σε διάφορα βιβλία μαθημάτων των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ. Αλλά αυτή η αναφορά δεν περιλαμβάνει και το γεγονός ότι το επίπεδο των μαθητών, και πολλές φορές και των καθηγητών, δεν επιτρέπει τη διδασκαλία αυτών των βιβλίων, παρά χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για αυτό που πραγματικά ενδιαφέρει το ΚΚΕ, και δεν είναι παρά το θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Έτσι, οι θεατρίνοι του Περισσού βάζουν τα κολλέγια στην ίδια κατηγορία με τα ΙΕΚ, τη στιγμή που τα κολλέγια εκ των πραγμάτων δε μπορούν να απευθύνονται στο μέσο απόφοιτο ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ.
Το πραγματικό ζητούμενο για το ΚΚΕ είναι η κατάργηση κάθε δομής που δεν εγκρίνεται από το καταστατικό του Κόμματος και η καθιέρωση του υποχρεωτικού 12χρονου σχολείου. Με τον τρόπο αυτό, ακόμα και η απειροελάχιστη πιθανότητα να βρεθεί κάποιος κουμπούρας εκτός σχολείου εκμηδενίζεται και τυπικά (γιατί στην πράξη έχει εκμηδενιστεί προ πολλού). Χάρη στις προσπάθειες του Κόμματος, δε θα υπάρχει πλέον η πιθανότητα καμίας αποτυχίας σε οποιεσδήποτε εξετάσεις.