Κάθε επίσκεψη της Άννας Διαμαντοπούλου σε φιέστες και εγκαίνια δείχνει πλέον να αποτελεί και βέβαιο πόλο έλξης για διαμαρτυρόμενους εκπαιδευτικούς. Τα περισσότερα γιαούρτια δείχνει να τα τρώει ο κοτσιδάτος μπράβος, που στο τέλος θα αναγκαστεί να κυκλοφορεί με αδιάβροχο κουστούμι.
Ποτέ άλλοτε πολιτικός δεν υπήρξε τόσο λαομίσητος όσο η υπερόπτις τρόφιμος της Λέσχης Μπίλντερμπεγκ. Και μπορεί πολλοί εκπαιδευτικοί να μην είναι θύματα αλλά θύτες, όμως η Διαμαντοπούλου απέτυχε στο να παρουσιάσει ένα πρόσωπο ηθικά και πνευματικά ανώτερο. Επιπλέον, το γεγονός ότι αποφεύγει συστηματικά και σκόπιμα να απαντήσει σε όσα της προσάπτουν δείχνει ξεκάθαρα ότι όχι μόνο δεν έχει επιχειρήματα για να αντικρούσει τις κατηγορίες εναντίον της, αλλά δεν έχει και ουσιαστική γνώση των πραγμάτων της εκπαίδευσης και απλώς κινείται με άξονα το βόλεμα των ημετέρων, την τιμωρία των μη ημετέρων και τη λογική της εξουσίας που χαρακτήριζε και μία άλλη αυτοκράτειρα, γνωστή για την αγάπη της στο παντεσπάνι.
