"Το ΠΔ 66/2009 (Ιούνιος 2009) κατοχύρωσε τα επαγγελματικά δικαιώματα για μια σειρά πτυχιούχων μεταξύ των οποίων και εμείς, δηλαδή οι πτυχιούχοι του προγράμματος σπουδών «Ευρωπαϊκός Πολιτισμός» της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, δίνοντάς μας τη δυνατότητα διδασκαλίας στην β?θμια εκπαίδευση. Στο ίδιο ΠΔ κατοχυρώθηκαν και τα δικαιώματα της Σχολής «Ισπανικής Γλώσσας και Πολιτισμού» του ΕΑΠ, όπου και με την αριθμ. πρωτ. 43140 α / Δ2 / 17-8-2009 Κοινή Υπουργική Απόφαση που δημοσιεύτηκε στο αριθμ. ΦΕΚ 1802 τ. Β? στις 31-8-2009, συστήθηκε κλάδος εκπαιδευτικού προσωπικού της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ΠΕ40 Ισπανικής Γλώσσας.
Παρόλα αυτά, για το Πρόγραμμα Σπουδών «Ευρωπαϊκός Πολιτισμός» δεν έχει συσταθεί ακόμα κλάδος εκπαιδευτικού προσωπικού. Αντίθετα, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, απαξιώνοντας το Πτυχίο του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, θεωρεί ότι μετά από 50 γραπτές επιστημονικές εργασίες και 12 θεματικές ενότητες, οι οποίες αντιστοιχούν σε 3 εξαμηνιαία μαθήματα η καθεμία, υπολειπόμεθα «στην εξειδικευμένη επιστημονική γνώση για την κάθε θεματική ενότητα ξεχωριστά, ως αυτόνομη επιστήμη»."
Το ζήτημα είναι πολύπλευρο και καταδεικνύει τις στρεβλώσεις τόσο της Ελληνικής εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων. Το Ελληνικό κράτος δημιουργεί συνεχώς πανεπιστημιακά τμήματα, των οποίων οι απόφοιτοι μπορούν να βρουν επαγγελματική αποκατάσταση μόνο στη δευτεροβάθμια (και ενίοτε και πρωτοβάθμια) εκπαίδευση. Στη συνέχεια, το Ελληνικό κράτος αναγνωρίζει επαγγελματικά δικαιώματα σε κάποιους πτυχιούχους, αλλά όχι σε άλλους, μέσω μηχανισμών που χάνονται μέσα στο ομιχλώδες τοπίο κάποιας ακαθόριστης γραφειοκρατίας. Επιπλέον, σε κάποιες περιπτώσεις όπως η συγκεκριμένη το κράτος αναγνωρίζει επαγγελματικά δικαιώματα, αλλά στη συνέχεια τα αφαιρεί. Και ως επιστέγασμα όλων αυτών, οι μανδαρίνοι του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου αποφαίνονται για την εγκυρότητα ή μη κάποιων πτυχίων, ζητώντας "εξειδικευμένη επιστημονική γνώση" για ένα σχολείο το οποίο έχει απαξιωθεί χάρη στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο προκειμένου να εξασφαλιστεί πως θα περάσει ακόμα και ο χειρότερος μαθητής. Ποιά εξειδικευμένη γνώση λοιπόν απαιτείται στη σχολική πραγματικότητα που έχει πλέον δημιουργηθεί;
Βέβαια, το πιθανότερο είναι αυτή η αντιμετώπιση να οφείλεται σε συντεχνιακά συμφέροντα ήδη υπαρχόντων καθηγητικών ομάδων.
Για ποιό λόγο άραγε το Ελληνικό κράτος δημιούργησε τελικά αυτό το τμήμα, και άλλα τμήματα σαν αυτό; Απλώς για να χορηγεί πτυχία που δεν έχουν κανένα ουσιαστικό αντίκρυσμα;
Και ενώ κάποιοι απόφοιτοι του συγκεκριμένου τμήματος αγωνιούν για το επαγγελματικό τους μέλλον, και ενώ πολλοί απόφοιτοι του ΕΑΠ θεωρούνται παρείσακτοι και υποδεέστεροι από τα υπόλοιπα τμήματα, κάποιοι άλλοι απόφοιτοι του τμήματος Ευρωπαϊκού Πολιτισμού δε δείχνουν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην επαγγελματική τους ανέλιξη. Αντίθετα, όλες οι πόρτες ανοίγονται μυστηριωδώς διάπλατα μπροστά στην πνευματική τους ακτινοβολία, που έλαμψε αιφνιδίως μαζί με την πολιτική τους καριέρα. Στο θέμα θα αναφερθούμε σε λίγες ημέρες.
