Κάποιοι γόνοι περνούσαν σε ιδρύματα της ημεδαπής, όπου ο κομματικός ιστός φρόντιζε να απλώσει ένα προστατευτικό κουκούλι γύρω από τις τρυφερές σάρκες του μελλοντικού ηγέτη, εφοδιάζοντάς τον φυσικά με τα απαραίτητα ντοκτορά. Πολλοί ΟΝΝΕΔίτες και ΔΑΠίτες διέπρεψαν στην αναζήτηση της γνώσης, εφοδιαζόμενοι με διδακτορικούς τίτλους ενδεικτικούς της πνευματικής τους καλλιέργειας, όπως ο φιλομαθής Βουλγαράκης. Για τους πραγματικά προνομιούχους γόνους όμως υπήρχε η λύση του εξωτερικού, όπου οι χορηγίες και οι διασυνδέσεις φρόντιζαν το παιδί να γυρίσει έτοιμο να αναλάβει τις τύχες των αμνοεριφίων που θα το χρηματοδοτούσαν με τους φόρους τους.
Δεν υπήρχε όμως κάποια πρόνοια και για εκείνους που μπήκαν όψιμα στην αρένα της πολιτικής και κέρδισαν, πάντα με την αξία τους, χρυσοποίκιλτες καρέκλες και φυσικά την αναγνωρισιμότητα. Άλλοτε αυτοί οι δύσμοιροι πολιτευτές ήταν αναγκασμένοι να αναζητούν τίτλους στη Σιβιτανίδειο, όπως ο γνωστός πλέον Αυγενάκης. Όταν όμως εμφανίστηκε το ΕΑΠ, η ΝΔ φρόντισε να αξιοποιήσει τις δυνατότητες αυτού του νέου μέσου για να πατάξει τις ταξικές διακρίσεις εις βάρος των άξιων στελεχών της.
Ξαφνικά, πρόσωπα όπως οι αδελφοί Ρουσόπουλοι και ο Ανδριανός απέκτησαν τη φοιτητική ιδιότητα. Παράλληλα με τις πολιτικές τους ασχολίες, ανέδειξαν τα λαμπρά τους ταλέντα ως μελετηροί φοιτητές, και πέρασαν σε χρόνο ρεκόρ όλα τα μαθήματα, πλησιάζοντας μάλιστα τις επιδόσεις της Νατάσας Καραμανλή.
Είναι γεγονός πως οι απόφοιτοι του ΕΑΠ γίνονται δεκτοί με δυσπιστία από το σύνολο σχεδόν της ακαδημαικής κοινότητας, η οποία άλλωστε βλέπει καχύποπτα ακόμα και την Οξφόρδη. Ειδικά οι απόφοιτοι του τμήματος Ευρωπαϊκού πολιτισμού συναντούν δυσκολία στο να γίνουν αποδεκτοί ακόμα και ως καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αυτό όμως δεν ισχύει για τον Γιάννη, ο οποίος με μεγάλη ευκολία ολοκλήρωσε μία διδακτορική διατριβή που προς το παρόν δε φαίνεται να έχει δει κανένας, δείχνοντας ίσως το δρόμο στο μετέπειτα κατόρθωμα του Δρούτσα, που δηλώνει αιώνιος διδακτορικός φοιτητής. Στη συνέχεια, ο άλλοτε ταπεινός απόφοιτος Λυκείου είδε την τύχη να του ξαναχαμογελά, καθώς το γαλάζιο "πανεπιστήμιο" που λέγεται Χαροκόπειο εξετίμησε τα προσόντα του και τον έκανε καθηγητή. Ούτε ένα διάλλειμα για να ξεκουραστεί από το πολύ διάβασμα δεν έκανε ο άοκνος Γιάννης...
Το παρακάτω δημοσίευμα της εφημερίδας Έθνος είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό:
"ΠΗΓΕ ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΛΥΚΕΙΟΥ, ΕΦΥΓΕ... ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ
Ρεπορτάζ: Κώστας Νικολαΐδης
(απο ΕΘΝΟΣ της Κυριακής)
Για ορισμένους η απόκτηση διδακτορικού τίτλου είναι...παιχνιδάκι. Ή, τουλάχιστον, αυτό φαίνεται να ισχύει στην περίπτωση του Γιάννη Ανδριανού, «εξ απορρήτων» του Κώστα Καραμανλή την περίοδο διακυβέρνησης της ΝΔ...
Ο νυν βουλευτής Αργολίδας και διευθυντής γραφείου Τύπου του πρώην πρωθυπουργού κατάφερε με χαρακτηριστική ευκολία να ξεκινήσει και να ολοκληρώσει τη διδακτορική διατριβή του στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης, για την οποία φέρεται ότι εργάσθηκε από τα τέλη του 2004 μέχρι τον Ιούνιο του 2008, όταν και ανακηρύχθηκε διδάκτορας.
Ηδη ο κ. Ανδριανός έχει αξιοποιήσει τον ακαδημαϊκό του τίτλο διδάσκοντας «Προστασία Πολιτιστικής Κληρονομιάς», «Ιστορία του Τύπου» και «Ευρωπαϊκό Πολιτισμό» στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «Πολιτισμός και Εκπαίδευση» του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου. Επίσης, πληροφορίες τον θέλουν να έχει βάλει πλώρη για παράλληλη πανεπιστημιακή καριέρα και στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Αυτό που ξενίζει, ωστόσο, είναι η γρήγορη ανέλιξη του άλλοτε αρθρογράφου της «Απογευματινής» στην πανεπιστημιακή ελίτ. Ως πτυχιούχος Λυκείου, ο Γ. Ανδριανός είχε ήδη διανύσει μια αξιοπρόσεκτη πορεία στο εσωτερικό της ΝΔ με αφετηρία το γραφείο Τύπου του κόμματος κατά την προεδρία του Μ. Εβερτ (1994-1996).
Περνώντας διαδοχικά από τη Γραμματεία Επικοινωνίας της ΝΔ και τη διεύθυνση του γραφείου Τύπου της «γαλάζιας» Κ.Ο., ανέλαβε το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή αμέσως μετά την άνοδό του στην εξουσία τον Μάρτιο του 2004. Λίγο αργότερα, τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, ο πολυσχιδής Γ. Ανδριανός ορκίστηκε ανάμεσα στους πρώτους πτυχιούχους του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου (ως απόφοιτος του τμήματος Ευρωπαϊκού Πολιτισμού στη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών), αποδεικνύοντας ότι το φορτωμένο πρόγραμμά του ως κομματικού αξιωματούχου δεν μπόρεσε να σταθεί εμπόδιο στη «δίψα» του για σπουδές. Από εκεί ξεκινάει μια θαυμαστή διαδρομή στην ακαδημαϊκή γνώση, γεμάτη εξόφθαλμες «συμπτώσεις».
Οι συμπτώσεις
Σε χρόνο-ρεκόρ, για την ακρίβεια στις 23/11/2004, η Γενική Συνέλευση του Τμήματος Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης (ΔΟΣΑ), με ειδική σύνθεση, αποφάσισε να δεχθεί τον «γαλάζιο» πτυχιούχο του ΕΑΠ ως υποψήφιο διδάκτορα. Αξιοσημείωτο είναι ότι πρόεδρος της Συνέλευσης και του Τμήματος ήταν ένα γνωστό κομματικό στέλεχος της ΝΔ, ο καθηγητής Διονύσιος Χιόνης, ο οποίος μόλις μερικές μέρες μετά διορίστηκε πρόεδρος της Προαστιακός ΑΕ...
Μάλιστα, επτά βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με ερώτησή τους στη Βουλή είχαν καταγγείλει την περίπτωση του κ. Χιόνη, επειδή καταλάμβανε ως αμειβόμενος ταυτόχρονα τρεις ασυμβίβαστες θέσεις (εκτός από πρόεδρος ΔΕΚΟ και καθηγητής πανεπιστημίου ήταν και αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Επενδύσεων, ενός ΝΠΙΔ που λειτουργούσε υπό την εποπτεία του υπουργείου Οικονομικών...).
Αργότερα, τον Φεβρουάριο του 2006, ο καθηγητής τοποθετήθηκε στη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου του ΟΣΕ, την οποία εγκατέλειψε τον Ιούνιο του 2007, οπότε και υπέβαλε την παραίτησή του μαζί με τον τότε πρόεδρο του Οργανισμού Ν. Μπαλτά.
Αμφότεροι επικαλέστηκαν τυπικούς λόγους, ωστόσο το ρεπορτάζ της περιόδου έκανε λόγο για σύγκρουση με τον υπουργό Μεταφορών Μιχ. Λιάπη, επειδή αρνήθηκαν να ανατρέψουν τις προδιαγραφές διαγωνισμού προμήθειας αυτοκινηταμαξών για τον οποίο είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον και η Siemens.
ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ
Τα κριτήρια αποδοχής του και η διατριβή
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το σκεπτικό της γενικής συνέλευσης του ΔΟΣΑ για την αποδοχή του Γ. Ανδριανού ως υποψήφιου διδάκτορος. Ο πτυχιούχος του Ανοικτού Πανεπιστημίου -για την ποιότητα σπουδών του οποίου είχε διατυπώσει τις επιφυλάξεις της η ακαδημαϊκή κοινότητα, με αποτέλεσμα να απορρίπτονται σωρηδόν οι αιτήσεις των αποφοίτων του για μεταπτυχιακό- εμφανίστηκε να διαθέτει προσόντα που δεν είχαν καμία σχέση με την επιστημονική του κατάρτιση.
Ετσι, μεταξύ των κριτηρίων που επηρέασαν θετικά τη γνωμοδότηση, αναφέρονταν η εμπειρία, η προϋπηρεσία και η... αναγνωρισιμότητα! Να σημειωθεί ότι στο συγκεκριμένο τμήμα του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου -όπως και σε άλλα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας- είχαν εκφραστεί τότε σοβαρές αντιρρήσεις για τους πτυχιούχους του ΕΑΠ, που σημαίνει ότι οι συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές για την άμεση αποδοχή τους ως υποψήφιων διδακτόρων.
Στα αξιοπερίεργα συγκαταλέγεται επίσης και το θέμα της διατριβής του Γ. Ανδριανού, το οποίο αφορούσε τις «επιπτώσεις των πολιτισμικών και κοινωνικών ιδιαιτεροτήτων στην οικονομική ανάπτυξη των Δυτικών Βαλκανίων». Ωστόσο, τα μαθήματα που είχε παρακολουθήσει στο ΕΑΠ ο υποψήφιος διδάκτωρ σχετίζονταν αποκλειστικά με την Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, χωρίς να έχουν συνάφεια με την Οικονομία, που είναι το βασικό αντικείμενο του ΔΟΣΑ.
Εύλογες απορίες προκαλεί το γεγονός ότι ένας πολυάσχολος διευθυντής πρωθυπουργικού γραφείου Τύπου κατόρθωσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας διδακτορικής διατριβής, η οποία προϋποθέτει ατελείωτες ώρες μελέτης, επαφή με τους καθηγητές και κατάθεση ενδιάμεσων εργασιών. Βεβαίως, ο Γ. Ανδριανός δεν είναι ο πρώτος στενός συνεργάτης του Κ. Καραμανλή που έκανε τα αδύνατα να μοιάζουν δυνατά...
Τυχερός και... αμελής
Πρόλαβε στο τσακ να μπει, ξέχασε να δηλώσει τη διατριβή
Στην προσπάθεια επίτευξης των στόχων του, ο Γ. Ανδριανός στάθηκε και τυχερός. Τον επόμενο χρόνο (2005) από την κατάθεση της αίτησής του για το διδακτορικό, με τη δημιουργία και των μεταπτυχιακών τμημάτων, τα κριτήρια άλλαξαν.
Ετσι, προϋπόθεση πλέον για τους υποψήφιους διδάκτορες είναι να έχουν αποφοιτήσει από μεταπτυχιακό τμήμα διετούς φοίτησης. Επίσης, όσοι από τους επιλεγέντες δεν έχουν τις αναγκαίες γνώσεις γύρω π.χ. από την οικονομία, υποχρεούνται να παρακολουθήσουν μαθήματα οικονομετρίας, στατιστικής και μαθηματικών στο προπτυχιακό τμήμα.
Ακόμα ένα ζήτημα, σχετικό με την πανεπιστημιακή καριέρα του Γ. Ανδριανού, έχει να κάνει με την κατάθεση της διδακτορικής διατριβής του στο Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ). Ο νόμος προβλέπει ανώτατο χρονικό περιθώριο 1,5 χρόνου στους νέους διδάκτορες για να καταθέσουν τις διατριβές τους στο Εθνικό Αρχείο Διδακτορικών Διατριβών του ΕΚΤ.
Ομως για τον Γ. Ανδριανό, αν και έχουν περάσει 2,5 χρόνια από την αναγόρευσή του ως διδάκτορος, δεν έχει ακόμη κατατεθεί η διατριβή του, ούτε έχει δημοσιοποιηθεί στο Διαδίκτυο, κάτι που επισήμαναν στο «Εθνος της Κυριακής» τόσο η Πρυτανεία του Δημοκριτείου όσο και το ΕΚΤ. Αυτή η μικρή «λεπτομέρεια», ωστόσο, δεν τον εμπόδισε να διδάξει στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑΣ
Προκάλεσε αντιδράσεις με τις «απόλυτες» απόψεις του
Και αν η διαδικασία ανακήρυξης του Γ. Ανδριανού σε διδάκτορα κρύβει ανεξερεύνητες πτυχές, η παρουσία του στα αμφιθέατρα ως καθηγητή προκάλεσε ακόμα και την ειρωνική αντίδραση των φοιτητών του. Για του λόγου το αληθές, στο μπλογκ «mirikastiko» από τον Μάρτιο του 2009 παραμένει αναρτημένο δηκτικό σχόλιο μεταπτυχιακής φοιτήτριας, η οποία, αφού καταγγέλλει ότι αναγκάστηκε να βάλει μέσο (!) για να γίνει δεκτή, περιγράφει την εμπειρία της από το μάθημα του Πολιτισμού με τον Γ. Ανδριανό.
Εντύπωση προκαλεί η αναφορά της σε μια διάλεξη για τον φιλελευθερισμό και τον μαρξισμό, όπου ο καθηγητής διατύπωσε τις ενδιαφέρουσες απόψεις του: «Χάρη στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία που είναι το καλύτερο πολίτευμα έχουμε ελευθερία» είπε και συνέχισε: «Ο κομμουνισμός κατέρρευσε. Αν δεν είχαμε φιλελευθερισμό θα ήμασταν ζούγκλα!».
Μάλιστα, όταν κάποιος ανέφερε την Κούβα, ο καθηγητής αντέδρασε λέγοντας ότι «μιλάμε επιστημονικά, όχι πολιτικά»...
Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ
Πτυχιούχος και στη... δημιουργία περιουσίας
Με την ίδια ευκολία που... έπαιρνε τα γράμματα, φαίνεται να έφτιαξε και την περιουσία του, η δημοσιοποίηση της οποίας τον περασμένο Σεπτέμβριο, μέσω του «πόθεν έσχες» των βουλευτών, προκάλεσε αίσθηση.
Αν και προερχόμενος από μια φτωχή αγροτική οικογένεια της Νέας Επιδαύρου, ο Γ. Ανδριανός εμφανίζεται ως κάτοχος τεράστιας περιουσίας, αποτελούμενης από 58 ακίνητα και 166 στρέμματα εκτάσεων, από τα οποία κληρονόμησε 53,4 στρέμματα, 37,5 στρέμματα ανήκουν στη σύζυγό του και 75,3 στρέμματα αγόρασε ο ίδιος. Ολες οι εκτάσεις βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή της γενέτειράς του, ενώ κάποια κομμάτια, ειδικά τα παραθαλάσσια, θεωρούνται «φιλέτα».
Είχε και παράπονα. Τα περισσότερα περιουσιακά στοιχεία είχαν δικαιολογηθεί ως κληρονομιές και γονικές παροχές, ωστόσο οι συντοπίτες του έδειξαν να μη γνωρίζουν την ύπαρξή τους. «Ισως κέρδισε το λαχείο και μας το έκρυβε» είχαν δηλώσει τότε στο «Εθνος της Κυριακής» κάτοικοι της Επιδαύρου, παλιοί γνώριμοι της οικογένειας Ανδριανού. Μάλιστα, όπως ανέφεραν χαρακτηριστικά, ο ίδιος συνήθιζε να παραπονιέται κατά τις επισκέψεις του στο χωριό ότι βρισκόταν σε «δύσκολη οικονομική κατάσταση, αφού δεν έβγαιναν τα έξοδα». Φαίνεται ότι, και σε αυτήν την περίπτωση, βρήκε λύση προς όφελός του..."
Κατά τραγική ειρωνία της τύχης, ο ακαδημαϊκός πλέον Ανδριανός έπεσε θύμα κριτικής από κομμουνίστρια φοιτήτρια, η οποία με νεανική αφέλεια απέτυχε να παρατηρήσει ότι ο Γιάννης κατάφερε να υλοποιήσει το όνειρο κάθε πτυχιούχου Λυκείου: Να υπερβεί τα εμπόδια της ταξικής κοινωνίας και όχι μόνο να γίνει διδάκτωρ, αλλά και πανεπιστημιακός...
