Sunday, July 10, 2011

Η διαφάνεια στις προσλήψεις των ΙΕΚ

Έχουμε τοποθετηθεί στο παρελθόν επάνω στις μάλλον όψιμες κινήσεις συνδικαλισμού στο χώρο των δημοσίων ΙΕΚ, όπως επίσης και στο θέμα της μη πληρωμής των ωρομισθίων και "ωρομισθίων". Αυτή τη φορά θα σταθούμε σε μία παράγραφο από ένα δελτίο τύπου του ΣΕΑΕ με θέμα τις πληρωμές των εκπαιδευτών (έχει διατηρηθεί η αρχική σύνταξη):

"4) Να υπάρχει διαφάνεια στις προσλήψεις και να δημοσιοποιηθεί ο σχεδιασμός που έχει κάνει το Υπ. Παιδείας (λειτουργικός και οικονομικός) ο οποίος θα εγγυηθεί τη λειτουργήσουν των Δημόσιων ΙΕΚ, μετά τον Ιούλιο του 2011 που περνούν στην ευθύνη της περιφερειακής αυτοδιοίκησης."


Το ερώτημα είναι με ποιό τρόπο θα επέλθει διαφάνεια στις προσλήψεις αυτές. Υποτίθεται ότι στα ΙΕΚ διδάσκουν (ή θα έπρεπε να διδάσκουν) κάποιοι που συνδυάζουν θεωρητική και πρακτική γνώση ώστε να μπορέσουν να ωφεληθούν οι σπουδαστές, η ποιότητα των οποίων φαίνεται στα βίντεο που οι ίδιοι ανεβάζουν στο youtube.

Υποτίθεται επίσης ότι η διοίκηση ενός ΙΕΚ παίρνει την ευθύνη για την επιλογή των εκπαιδευτών, ώστε να προσληφθούν εκείνοι που είναι καταλληλότεροι. Αυτό δηλαδή που θα συνέβαινε κάποτε στα ιδιωτικά ΙΕΚ, των οποίων το μοντέλο προσπάθησε το κράτος να μιμηθεί με τη γνωστή κατάληξη. Στην πράξη βέβαια το πως η διοίκηση ενός ΙΕΚ κρίνει και επιλέγει είναι γνωστό.

Κάποιοι θα ισχυριστούν ότι στα ΙΕΚ του ΟΑΕΔ καταρτίζονται πίνακες, οι οποίοι έχουν όμως ως αποτέλεσμα να προσλαμβάνονται πάλι με κάποιο μυστηριώδη τρόπο οι αρεστοί και οι αρεστές.

Επιπλέον, η ύπαρξη "επετηρίδας" στα ΙΕΚ θα σήμαινε ότι και τυπικά πλέον αποτελούν μονάδες ταυτόσημες με τα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ.

Η ύπαρξη αξιολόγησης για τους υπάρχοντες εκπαιδευτές θα ήταν η ιδανικότερη λύση, αν δεν ήταν ουτοπική. Γιατί αν αξιολογηθούν οι υπάρχοντες εκπαιδευτές με σοβαρό τρόπο, ο οποίος έτσι κι αλλιώς ουδέποτε πρόκειται να εφαρμοστεί στην Ελλάδα χωρίς στρεβλώσεις, θα πρέπει να αξιολογηθούν αντίστοιχα και οι σπουδαστές. Αυτό σημαίνει αυτόματα ότι τα ΙΕΚ θα αδειάσουν από σπουδαστές, αφού στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι τωρινοί (και χθεσινοί) σπουδαστές είναι ανίκανοι να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα σπουδών που υποτίθεται πως ισχύει.

Που καταλήγουν όλα αυτά;

Στο ότι έχει δημιουργηθεί μία άγονη κατάσταση από την οποία δεν υπάρχει δυνατότητα εξόδου και η μόνη πρακτική λύση είναι η κατάργηση των δημοσίων ΙΕΚ.

Όποιος θέλει να μάθει μία τέχνη μπορεί να πάει σε ένα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ. Και αν κάποιος δεν έμαθε αρκετά σε ένα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, τότε δεν πρόκειται να μάθει ούτε σε ένα ΙΕΚ.

Ποιά πολιτική ηγεσία έχει όμως την τόλμη να προχωρήσει σε ένα τέτοιο βήμα; Όταν για χρόνια οι πολιτικοί εγκαινίαζαν ΙΕΚ και όταν ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός καμάρωνε γι'αυτά;