Στην ομιλία της επί των προγραμματικών δηλώσεων μίλησε ιδιαίτερα έντονα για το θέμα των αποσπάσεων. Τοποθετήθηκε ενάντια στα ρουσφέτια των αποσπάσεων, και μάλιστα μίλησε για τις επτά νεαρές καθηγήτριες που με απόσπαση παιρνούν τον καιρό τους βγάζοντας φωτοτυπίες από εφημερίδες.
Δυστυχώς, το θέμα αυτό έχει πολλές πτυχές, όλες δυσάρεστες για το ΠΑΣΟΚ. Ουσιαστικά το παιχνίδι των αποσπάσεων παίχτηκε δυνατά από το 2000 και μετά, και πολλοί υπήρξαν προνομιούχοι του καθεστώτος των αποσπάσεων χάρη στο ΠΑΣΟΚ. Ίσως και τώρα το ΠΑΣΟΚ να μην έθιγε το θέμα αν η ΝΔ δεν είχε φροντίσει να κάνει τις τελευταίες αποσπάσεις τριετείς αντί για μονοετείς προκειμένου να εξασφαλίσει τους δικούς της ακόμα και μετά την ήττα των εκλογών. Τέλος, στην ηλικία των νεαρών και αναμφίβολα "τυχερών" καθηγητριών, η Διαμαντοπούλου ήταν ένα χαρακτηριστικό golden girl του ΠΑΣΟΚ, όπως για παράδειγμα και η Μπατζελή.
Με άλλα λόγια, το σημερινό ΠΑΣΟΚ κατακεραυνώνει δίκαια μία κατάσταση, που όμως το ίδιο φρόντισε στο παρελθόν να δημιουργήσει και άφησε τη ΝΔ να τη γιγαντώσει. Και λέμε πως την άφησε, γιατί υπήρξαν και αρκετοί από τη μεριά του ΠΑΣΟΚ (και άλλων κομμάτων) που επωφελήθηκαν από τις κινήσεις της ΝΔ.
Η αξιοκρατία κέρδισε πολλές αναφορές στην ομιλία της υπουργού. Άραγε θα φέρει το ΠΑΣΟΚ την αξιοκρατία και στους χώρους που το ίδιο φρόντισε τα προηγούμενα χρόνια να την καταργήσει; Τι θα γίνει με όλες τις προσλήψεις συμβασιούχων στον ευρύτερο χώρο της εκπαίδευσης όπου το ΠΑΣΟΚ είχε καθιερώσει είτε τη συνέντευξη είτε τελείως ελαστικά κριτήρια;
Ένα χαρακτηριστικό ολίσθημα της Διαμαντοπούλου ήταν η αναφορά της στα κολλέγια ως "δευτεροβάθμια μεταλυκειακή εκπαίδευση". Αυτό όχι μόνο δε συμβαδίζει με την πραγματικότητα και με τις υποχρεώσεις της χώρας απέναντι στις άλλες χώρες, που κακώς αναγνωρίζουν τα πτυχία των ελληνικών δημοσίων πανεπιστημίων, αλλά δείχνει και υποκρισία, διότι όταν υποβαθμίζεις την ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση, τότε στέλνεις και το παιδί σου στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο. Το fimotro μας πληροφορεί:
"Μας είναι συμπαθής, αλλά με αυτή την λογική δεν θα πρέπει να ασκούμε κριτική σε κανένα! Πάμε λοιπόν : Έχει ένα γιο (να της ζήσει) που πηγαίνει στη Δευτέρα Λυκείου. Ο γιός της, όμως πηγαίνει σε ιδιωτικό Σχολείο (στου Γείτονα στη Βάρη) και μάλιστα ΔΕΝ παρακολουθεί το Ελληνικό πρόγραμμα αλλά το IB. Όλα αυτά σημαίνουν δύο πράγματα:
1. Δεν έχει εμπιστοσύνη στο... Δημόσιο Σχολείο.
2. Δεν έχει εμπιστοσύνη στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο, αφού είναι γνωστό ότι όποιος παρακολουθεί το ΙΒ δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στις Πανελλήνιες εξετάσεις και πρέπει να συνεχίσει τις σπουδές στο εξωτερικό. Ποια είναι αυτή η μητέρα; Μα η Άννα Διαμαντοπούλου, Υπουργός Παιδείας, που το απόγευμα υπαραμύνθηκε στη Βουλή του Δημόσιου Σχολείου και Πανεπιστημίου! "Βρε πού πάμε;", που έλεγε και ο Αυλωνίτης!"
Και η ίδια κριτική ισχύει για όλους τους πολιτικούς που στέλνουν τα παιδιά τους στο ΙΒ και όχι στις φιλόξενες αγκάλες του δημόσιου πανεπιστημίου που τόσο ένθερμα υπερασπίζονται:
Κατά τα άλλα, οι εξαγγελίες της υπουργού είχαν έντονα προεκλογικό χαρακτήρα, παρά το πέρας των εκλογών. Το υποχρεωτικό νηπιαγωγείο ουσιαστικά δεν είναι παρά η ικανοποίηση των απαιτήσεων των σχετικών κλάδων, όπως έσπευσε να δηλώσει κυνικά ο γνωστός αιρετός του ΑΠΥΣΠΕ Ζαχαρίας Καψαλάκης. Το να γεμίσει η Ελλάδα πιστοποιήσεις χωρίς αντίκρυσμα στις ξένες γλώσσες και στην πληροφορική αποτελεί ένα δείγμα της έλλειψης σοβαρότητας που χαρακτηρίζει την παιδεία στην Ελλάδα. Η "διαπολιτισμική εκπαίδευση" αποτελεί ένα πυροτέχνημα που είναι δημοφιλές σε συγκεκριμένους κύκλους. Η αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης έχει γίνει αρκετές φορές και έχει εξαγγελθεί ακόμα περισσότερες, και η κατάσταση παραμένει τραγική.
Περιμένουμε με ενδιαφέρον τις επόμενες κινήσεις της Διαμαντοπούλου...
