Το τι ζητάει η ΟΛΜΕ θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα ανιαρό θέμα, καθώς η ΟΛΜΕ πάντα ζητάει. Όμως οι ευρηματικοί συνδικαλιστές πάντα εφευρίσκουν κάτι καινούριο. Έτσι, το 14ο συνέδριο της ΟΛΜΕ κατέληξε σε μία νέα λίστα αιτημάτων.
Το κύριο αίτημα έχει να κάνει με αυξήσεις μισθών. Η ΟΛΜΕ ζητάει να μη γίνει περικοπή του κινήτρου απόδοσης(!), να διπλασιαστούν τα οικογενειακά επιδόματα, να διπλασιαστεί η ωρομίσθια αποζημίωση ώστε να μην αναγκάζονται οι εκπαιδευτικοί να τρέχουν στα ΙΕΚ, να αυξηθούν όλες οι αμοιβές για διάφορες επιτηρήσεις και εξετάσεις. Με άλλα λόγια, να λάβουν οι εκπαιδευτικοί πολύ περισσότερα από κάθε άλλον εργαζόμενο.
Το αίτημα για πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα στους ωρομίσθιους είναι χαρακτηριστικό της πονηριάς της ΟΛΜΕ. Οι ωρομίσθιοι δεν εμποδίζονται από κανέναν να κάνουν δικό τους συνδικαλιστικό όργανο. Όμως θα μπορούσαν να αποτελέσουν χρήσιμο κρέας στη μηχανή της ΟΛΜΕ, που τους βλέπει ώς χρήσιμους αριθμητικά. Στην πραγματικότητα ο ωρομίσθιος δεν έχει κανένα όφελος από τη συμμετοχή σε ένα συνδικαλιστικό παιχνίδι που πάντα είναι προς όφελος των μονίμων.
Άλλο ενδιαφέρον αίτημα είναι η αναγνώριση του χρόνου σπουδών και αδιοριστίας ως συντάξιμου χρόνου. Ο συντάξιμος χρόνος χάνει πλέον τη σημασία του για την ΟΛΜΕ, η οποία σε λίγο θα ζητήσει να αναγνωριστεί ως συντάξιμος χρόνος και ο χρόνος μετά τη σύνταξη!
Τα αιτήματα για την αναπλήρωση καταλήγουν ουσιαστικά στο βόλεμα των τωρινών αναπληρωτών και των ΟΑΕΔιτών. Απουσιάζει το αίτημα που θα περίμενε η κοινωνία, δηλαδή την αποσύνδεση της αναπλήρωσης από μόρια για διορισμό που δίνουν έδαφος σε κάθε φύσεως συναλλαγές.
Προς τιμή της πάντως η ΟΛΜΕ ζητάει τη μοριοδότηση της πραγματικής θέσης και όχι της θέσης απόσπασης. Βέβαια, μέχρι τώρα οι συνδικαλιστές έχουν φροντίσει να εκμεταλεύονται το παράθυρο αυτό για το βόλεμα χιλιάδων φίλων, συγγενών και ψηφοφόρων τους.
Αν νομίζετε ότι τα αιτήματα αυτά ήταν αρκετά κάνετε λάθος. Η ΟΛΜΕ ζητάει επιπλέον:
- Άμεση αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15%! Φυσικά ξεχνούν να μας πουν που πηγαίνουν τα λεφτά που ήδη δίνονται.
- Καθιέρωση της 12χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης, ώστε τα λύκεια να έχουν περισσότερους αποφοίτους που δεν ξέρουν ούτε γραφή και ανάγνωση.
- Καμία κατάργηση ειδικοτήτων και σχολικών μονάδων της τεχνικής εκπαίδευσης, ώστε να συνεχίσουμε να έχουμε άχρηστες ειδικότητες.
- Άμεση πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ώστε όλοι να έχουν ένα πτυχίο ΑΕΙ και γιατί όχι και διδακτορικό, ακόμα κι αν χρειάζονται κάποιον άλλον να τους διαβάσει τι γράφει το πτυχίο τους.
- Να ενσωματωθούν τα ΙΕΚ στα ΕΠΑΛ, ώστε η φοίτηση στα ΕΠΑΛ να διαρκεί περισσότερο. Οπότε ένας άχρηστος θεσμός θα προσκολληθεί σε έναν άλλον.
- Να συμπεριληφθούν στα ΕΠΑΛ όλες οι ειδικότητες που έχουν αντίστοιχες σχολές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση(!!!) Οπότε ο μηχανικός του πολυτεχνείου θα αντιστοιχεί σε έναν μηχανικό του ΤΕΙ, σε έναν του ΙΕΚ, και σε έναν του ΕΠΑΛ!
- Τα δημόσια σχολεία να μοιράζουν χαρτιά σε όλους για οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς.
- Να επιμορφωθούν οι καθηγητές σε συνεργασία με ΑΕΙ, οπότε θα φάνε όλοι από τα λεφτά της επιμόρφωσης.
- Να πάρουν όλοι οι εκπαιδευτικοί από έναν μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών. Πολύ συντηρητική αυτή η πρόταση, θα μπορούσαν να ζητήσουν τουλάχιστον έναν διδακτορικό τίτλο.
- Ανάπτυξη της διαπολιτισμικής και αντιρατσιστικής εκπαίδευσης. Με τον όρο "διαπολισμικότητα", οι συνδικαλιστάδες δεν έννοούν να δούμε τι γίνεται στα σχολεία των προηγμένων χωρών, καθώς μόνο οι τριτοκοσμικοί θεωρούν τα ελληνικά σχολεία κατάλληλα για παιδιά.
- Ενίσχυση των προγραμμάτων ανταλλαγής εκπαιδευτικών σε ευρωπαικό(!) και διεθνές(!!) επίπεδο, ώστε να θαυμάσουν όλοι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και οι εδώ καθηγητές να πάνε δωρεάν ταξίδια.
Η λίστα έχει και άλλα αιτήματα, αλλά χρειάζονται αρκετές σελίδες για να τα αναφέρουμε όλα. Το σίγουρο είναι ότι το σύμπαν στο οποίο κινούνται οι συνδικαλιστές παρουσιάζει αρκετές ιδιομορφίες.
