Σε μία προσπάθεια ικανοποίησης των ψηφοφόρων, όλο και περισσότερες σχολές καταλήγουν να θεωρούνται "καθηγητικές", σε σημείο να διερωτάται κανείς ποιές σχολές δεν είναι καθηγητικές.
Έτσι λοιπόν με την τελευταία σοδειά μπήκαν στον κατάλογο των καθηγητικών σχολών τα τμήματα: Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Στατιστικής και Αναλογιστικών Χρηματοοικονομικών Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας –με κατεύθυνση Κοινωνικής Ανθρωπολογίας- του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, Επιστήμης και Τεχνολογίας Επικοινωνιών, Επιστήμης και Τεχνολογίας Υπολογιστών και Πληροφορικής –με εφαρμογή στη Βιοϊατρική- και Ισπανικής Γλώσσας και Διδακτικής της Τεχνολογίας και ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιά.
Το ερώτημα είναι τι θέση έχουν όλοι αυτοί στη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Σίγουρα θα εμφανιστούν οι επιτήδειοι που θα υποστηρίξουν ότι το όνειρο ενός γενετιστή(!) ή ενός ειδικού της βιοιατρικής ή κάθε άλλου "ειδικού" είναι να προσφέρει στην εκπαίδευση, και όχι φυσικά για τις λίγες ώρες δουλειάς και τις απεριόριστες διακοπές.
Το κριτήριο με το οποίο όλες αυτές οι σχολές ονομάζονται "καθηγητικές" είναι φυσικά αξιοκρατικό: Όποιοι μπορούν να πιέσουν περισσότερο τους πολιτικούς καταφέρνουν να πάρουν τον πολυπόθητο χαρακτηρισμό.
