Και στη Σιβιτανίδειο συνεχίζεται το πάρτυ

Παρουσιάζεται το παράδοξο φαινόμενο παλαιοί αναπληρωτές της Σιβιτανιδείου να συνεχίζουν να μισθοδοτούνται από διάφορους κωδικούς από αυτή, ακόμα και μετά τη μονιμοποίησή τους σε άλλα σχολεία και ενίοτε και σε άλλες περιοχές. Πως εξηγείται άραγε η ύπαρξη φαντασμάτων, και μάλιστα σε καιρούς οικονομικής κρίσης;

Επίσης πως εξηγείται ολόκληρες οικογένειες να συνεχίζουν να βρίσκονται στο payroll της Σιβιτανιδείου; (Και δεν αναφερόμαστε μόνο σε συζύγους)

Πότε άραγε θα μπει ο έλεγχος για να χυθεί το άπλετο φως που εδώ και δεκαετίες έχει εκλείψει;

Το πάρτυ συνεχίζεται στο ΕΚΕΠΙΣ

Φαίνεται πως η οικονομική κρίση και οι μειώσεις μισθών δεν αγγίζουν το γνωστό για την παραγωγικότητά του ΕΚΕΠΙΣ.

Δεν εξηγείται αλλιώς η φερόμενη αύξηση μισθών από τα 2500 στα 4000 ευρώ μέσω προαγωγών προϊσταμένων στο ΕΚΕΠΙΣ σε προσωποπαγείς θέσεις εκτός οργανογράμματος.

Ίσως βέβαια να έπαιξαν ρόλο τα προσόντα των νέων προϊσταμένων, καθώς μία κυρία ακούγεται πως είχε μακρά απόσπαση στην Ιπποκράτους και από την ημερομηνία της πρόσληψής της δε χρειάστηκε να εμφανιστεί στο ΕΚΕΠΙΣ.

Πολύ γρήγορη ανέλιξη και για μία κυρία που μέχρι πριν από δύο χρόνια δήλωνε ιδιωτική υπάλληλος.

Οι αποφάσεις του ΔΣ που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον ακούγεται πως είναι οι 583-584.

Αναμένουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια...

Χάρης Τσιόκας: ο τζαμπατζής της ΟΛΜΕ

Ποιός θα το περίμενε ότι ένας θεολόγος χωρίς έστω κάποιες μεταπτυχιακές σπουδές θα επιλεγόταν από το διαβόητο opengov ως ο πλέον κατάλληλος για τη θέση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Μεταφορών; Στην περίπτωση του Χάρη Τσιόκα, η θητεία στο συνδικαλισμό και το β(ο)υλευτιλίκι υπερίσχυσαν τυχόν μεταπτυχιακών:

"Η λύση βρέθηκε μέσω του opengov, της ηλεκτρονικής πλατφόρμας για την αξιοκρατική επιλογή στελεχών του δημοσίου που σκαρφίστηκε ο γκουρού της κυβερνητικής και της ποδηλασίας Jeffrey Papandreou. Ο Χάρης υπέβαλλε κι αυτός το βιογραφικό του, και σεμνά και ταπεινά η αξιοκρατική και διαφανής διαδικασία του έδωσε την καρέκλα του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Υποδομών. Τελείως συμπτωματικά, εκεί ήταν υπουργός ο Δημήτρης Ρέππας, κολλητός από την εποχή των λοχαγών."

Αξίζει να διαβάσετε ολόκληρο το πορτραίτο του Χάρη Τσιόκα.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι κάποιοι ΕΦΕΕδες τύπου Ρέππα και Νεονάκη εκμεταλεύθηκαν δεόντως τις "σπουδές" τους στην Οδοντιατρική, ώστε να βγουν από εκεί σπουδαγμένες αυθεντίες στις κομματικές διαδικασίες και στον πολιτικαντισμό.

Εμείς θα συμπληρώσουμε πως το ζήτημα του ποιοί είναι οι πραγματικοί τζαμπατζήδες δεν εξαντλείται μόνο στα γραφεία του Υπουργείου Μεταφορών, αλλά επεκτείνεται και στο Υπουργείο Παιδείας. Με αφορμή το κίνημα ανυπακοής των διοδίων και των ΜΜΕ, η ’ννα Διαμαντοπούλου έκανε ενδιαφέρουσες δηλώσεις. Πρώτα αναφέρθηκε στη στάση της Αριστεράς:

"Όσο για την Αριστερά έχοντας πλήρη έλλειψη εναλλακτικής πρότασης αλλά όπως φαίνεται και σεβασμού στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, προχωρεί σε ακραίες συμπεριφορές και μηδενισμό με επικίνδυνο τρόπο."

Υπενθυμίζουμε πως αυτά τα λέει η ίδια πολιτικός που καμάρωνε επειδή ο ανήλικος γιός της συμμετείχε στα γνωστά καταστροφικά επεισόδια που ακολούθησαν το θάνατο του Γρηγορόπουλου. Ίσως βέβαια η Αννούλα να έκρινε πως ο κανακάρης της χρειαζόταν επειγόντως μία εκτόνωση από το πολύ διάβασμα για το ΙΒ, οπότε να έδειξε τη μητρική μεγαλοψυχία μίας Αντουανέτας.

"Γι' αυτό επιμένω πως είναι ζήτημα και προσωπικής ευθύνης να σπάσεις έμπρακτα την αλυσίδα των αρνητικών στερεοτύπων, με τα οποία έχει συνδεθεί μέρος του πολιτικού κόσμου."

Άραγε στα πλαίσια της θραύσης αυτών των αρνητικών στερεοτύπων η Διαμαντουέτα χρεώνει στο φορολογούμενο πολίτη τους καφέδες που πίνει με την ακολουθία των κολαούζων της στις VIP αίθουσες των αεροδρομίων; Την ίδια στιγμή που οι συνταξιούχοι της ΕΦΕΕ ζητούν με αλαζονεία όλο και περισσότερα από τις μετακινήσεις των πολιτών, για το συνάφι τους εξασφαλίζουν δωρεάν καφέδες. Προσφορά που φαίνεται πως δεν αφήνει ασυγκίνητη την κατά τα άλλα σκληρή κριτικό των τζαμπατζήδων. Αν η Αντουανέτα αρεσκόταν στη σαμπάνια και το παντεσπάνι, η σοασιαλιστική μετενσάρκωσή της αρκείται στους τζάμπα καφέδες και τυρόπιτες.

Αναπηρία και σπουδές

Το θέμα της αναπηρίας μας έχει απασχολήσει αρκετά στο παρελθόν και θα μας απασχολήσει σίγουρα και στο μέλλον. Κι αυτό γιατί άτομα με πραγματικές αναπηρίες και προβλήματα υγείας μπαίνουν εύκολα στο περιθώριο, ταλαιπωρούνται και καταπατούνται από το Ελληνικό κράτος, και την ίδια στιγμή άτομα που υποτίθεται πως έχουν αναπηρίες ή σοβαρές παθήσεις βρίσκουν έναν εύκολο τρόπο για να γελούν εις βάρος των υπολοίπων.

Είδαμε στο παρελθόν το Ελληνικό κράτος να απαιτεί από τα κολλέγια να διαθέτουν κατάλληλες συνθήκες πρόσβασης για τα άτομα με αναπηρίες, την ίδια στιγμή που οι συνθήκες αυτές απουσιάζουν τραγικά από τα κρατικά πανεπιστήμια.

Τώρα βλέπουμε άτομα με αναπηρίες να αποκλείονται από διάφορες σχολές, τη στιγμή που στο παρελθόν είδαμε πολλούς γόνους να θεωρούνται "βαρέως ασθενείς" ώστε να καταφέρουν να εγγραφούν σε εγχώριο πανεπιστήμιο, και στη συνέχεια να ιαθούν από τη χαρά τους για την "επιτυχία" τους. Και το πιθανότερο είναι ότι αυτό το φαινόμενο θα το ξαναδούμε και στο μέλλον.

Διαβάζουμε λοιπόν στην εφημερίδα Τα Νέα:

"Την απουσία συντονισµού που επικρατεί στα πανεπιστήµια καταδεικνύει ο αλλοπρόσαλλος τρόπος αντιµετώπισης των υποψηφίων που πάσχουν από σοβαρές παθήσεις.

Φέτος δόθηκε η δυνατότητα στα ιδρύµατα να αποφασίζουν για τους υποψηφίους µε αναπηρίες τους οποίους µπορούν ναεξαιρέσουν, αν λόγω της φύσης της επιστήµης είναι δυσχερής για αυτούς η παρακολούθηση, προκειµένου να συνταχθεί ειδικό Μηχανογραφικό Δελτίο. Οµως αποτέλεσµα ήταν να δηµιουργηθούν ανισότητες.

Οπως αναφέρει σε οργισµένη επιστολή διαµαρτυρίας που απέστειλε ο πρόεδρος της Εθνικής Συνοµοσπονδίας Ατόµων µε Αναπηρία (ΕΣΑµεΑ) κ. Ι. Βαρδακαστάνης προς την υπουργό Παιδείας, ορισµένα τµήµατα (π.χ. Ελληνικής Φιλολογίας στο Δηµοκρίτειο Πανεπιστήµιο Θράκης, Ναυπηγικής στο ΤΕΙ Πειραιάκ.ά.) απέκλεισαν όλες τις παθήσεις!

Την ίδια στιγµή, άλλα Ιδρύµατα δεν απέκλεισαν καµία πάθηση (π.χ. Πάντειο Πανεπιστήµιο, Πανεπιστήµια Πειραιά, Θεσσαλίας, Πελοποννήσου κ.ά.)ενώ τµήµατα κάποιου ΑΕΙ/ ΤΕΙ απέκλεισαν κάποιες παθήσεις και το ίδιο ακριβώς τµήµα σε άλλο ΑΕΙ/ΤΕΙ αποκλείει άλλες ή δεν αποκλείει καµία (π.χ. Πολιτικών Μηχανικών Αριστοτέλειου Παν/µιου Θεσσαλονίκης, καµία αποκλειόµενη πάθηση ενώ στο Πολιτικών Μηχανικών Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, 5 αποκλειόµενες παθήσεις). Τέλος,υπάρχουν τµήµατα που δεν αποκλείουν κανέναν (π.χ. Νοµική στο Δηµοκρίτειο Πανεπιστήµιο Θράκης) και τµήµατα στο ίδιο ίδρυµα πουσπάνε ρεκόρ: Ιστορία και Εθνολογία µε 35 αποκλειόµενες παθήσεις (από σύνολο 58 του καταλόγου)!

«Διερωτώµαστε µε ποιο κριτήριο τα άτοµα µε προβλήµατα όρασης ή κινητικά προβλήµατα µε ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω αποκλείονται από σχολές όπως λ.χ. η Ιστορίας και Εθνολογίας. Με τι κριτήρια αποφάσισαν τα τµήµατα για τις αποκλειόµενες παθήσεις;"

Βέβαια δε μπορούμε να μην παρατηρήσουμε και τις ακρότητες, όπως πχ την απαίτηση να υπάρχουν τυφλοί γιατροί(!)

Όμοίως όμως δε μπορούμε να μην αναρωτηθούμε για τα κριτήρια με τα οποία αποκλείονται άτομα με αναπηρία από την Ιστορία και Εθνολογία, τη Φιλοσοφία ή τη Φιλολογία.

Με άλλα λόγια, το κράτος απαιτεί από τα ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα να δέχονται άτομα με αναπηρίες, τα οποία όμως δε δέχεται στα δικά του εκπαιδευτικά ιδρύματα!

Και η αλήθεια είναι πως με τις υποδομές που διαθέτει οι σπουδές για τα άτομα με αναπηρίες θα ήταν διπλό μαρτύριο.

Πρόκειται για τον ίδιο παραλογισμό που επιβάλλει την έκδοση Πιστοποιητικού Υγείας για τους υποψήφιους εκπαιδευτικούς, αλλά ταυτόχρονα ευνοεί το διορισμό τους αν διαθέτουν συγκεκριμένη προϋπηρεσία και ποσοστό αναπηρίας...

Οι καθηγητοπατέρες του ΣΕΑΕ

Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε όλο και συχνότερα να κάνει την εμφάνισή του το Σωματείο Ελαστικά Απασχολούμενων Εκπαιδευτικών, με το προσδιοριστικό επίθεμα "Αναπληρωτών - Ωρομίσθιων". Και όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενες αναρτήσεις, εντύπωση προκαλεί η προσπάθειά τους για οικειοποίηση του χώρου των ΙΕΚ, που μέχρι πρότινος οι αναπληρωτές και ωρομίσθιοι της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θεωρούσαν ξένο προς αυτούς χώρο, από το φόβο μίας πιθανής αναγνώρισης της προϋπηρεσίας των ΙΕΚ.

Φαίνεται όμως πως οι συνθήκες ανάγκασαν πλέον κάποιους να αναζητήσουν νέα μέλη και στο χώρο των ωρομισθίων των ΙΕΚ, με αποτέλεσμα το μαλλιοτράβηγμα μεταξύ ΣΕΑΕ και ΕΔΙΕΚ.

Είδαμε λοιπόν το ΣΕΑΕ να εκδίδει ανακοίνωση καλώντας τα αμνοερίφια να προτιμήσουν το δικό του μαντρί αντί του ΕΔΙΕΚ:

"Το τελευταίο διάστημα η έντονη δράση του Σωματείου με συνεχείς παραστάσεις διαμαρτυρίας, τόσο στο Υπ. Παιδείας όσο και στο Γεν. Λογιστήριο του Κράτους, προκειμένου να καταβληθούν τα δεδουλευμένα στους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς των δημοσίων ΙΕΚ, φαίνεται να ενόχλησε κάποιους. Πρόκειται για κομματικά στελέχη που προκειμένου να αναδειχτούν πολιτικά αλλά και να κουκουλώσουν τη βρομιά του ΟΕΕΚ και των συνένοχων υπουργών παιδείας, δημιουργούν μέσα σε μία νύχτα, σωματεία σφραγίδες και προσπαθούν να εμφανιστούν ως εκπρόσωποι των εργαζομένων στα ΙΕΚ. Καταγγέλλουμε τις διασπαστικές κινήσεις που γίνονται για ξεχωριστά σωματεία και καλούμε όλους τους εργαζόμενους να γραφτούν στο ΣΕΑΕ. Να γυρίσουν την πλάτη στους επιτήδειους Μαυρογιαλούρους που προτάσσοντας τις υψηλές γνωριμίες που έχουν και τις βρόμικες διασυνδέσεις τους, σκοπεύουν να διαχειριστούν την οργή του κόσμου. Αλήθεια, που ήταν όλοι αυτοί τόσα χρόνια και γιατί δεν έχουν εμφανιστεί σε καμία διαμαρτυρία μέχρι σήμερα, παρόλο που είχαν καλεστεί:"

Είναι γεγονός πως τα άτομα που πρωτοστατούν στο ΕΔΙΕΚ είναι κομματικά στελέχη και θυρωροί των προθαλάμων της εξουσίας, και έχουμε ήδη αναφερθεί σε αυτά. Το ερώτημα όμως είναι τι άραγε καλύτερο προσφέρει το ΣΕΑΕ;

Βλέπουμε λοιπόν το ΣΕΑΕ να αποτελείται από ένα συνοθύλεμα εμφανούς εργατοκομμουνιστικής καταγωγής, που έχει στους συμπαθούντες του πολλούς Αλβανούς(!) και διάφορα αριστεριστικά γκρουπούσκουλα, ενώ πολλά από τα ηγετικά μέλη του έχουν εκτεθεί σε τοπικό πολιτικό επίπεδο, κάνοντας τη διαφορά με το ΕΔΙΕΚ καθαρά κομματική και σίγουρα όχι ποιοτική.

Ανάμεσα στους υποστηρικτές του ΣΕΑΕ βρίσκουμε και το γνωστό γραφικό τροτσκιστή συνδικαλιστή Παναγιώτη Βήχο, ο οποίος έγινε γνωστός όταν μαζί με την εξίσου γραφική συμβία του προσπαθούσαν να καταλάβουν τις παιδικές χαρές του Αγίου Παντελεήμονα για να τις αποδώσουν στους Αφγανούς.

Στις τάξεις του ΣΕΑΕ υπάρχει πληθώρα γυμναστών, κάποιοι και με ΜΒΑ(!), που απαιτούν τη διαιώνιση του αίσχους των ΤΑΔ, ενώ εκφράζονται απόψεις που είναι ύποπτα ξένες προς τους σκοπούς ενός τέτοιου σωματείου, όπως για παράδειγμα η αγωνία για τη μισθοδοσία των (μονίμων) υπαλλήλων του ΟΕΕΚ, οι οποίοι επί σειρά ετών ήταν συμμέτοχοι των όσων διαδραματίστηκαν στον ΟΕΕΚ.

Το αποτέλεσμα είναι κάποιοι να προβάλουν ως εναλλακτική λύση στους μαυρογιαλούρους του ενός σωματείου τους γραφικούς αριστερόφρονες του άλλου, που έχουν θέσει ως σκοπό της ζωής τους την καταπολέμηση του φασισμού και ναζισμού(!).

Και το μήλο της έριδας ανάμεσα στα δύο κομματικά στρατόπεδα είναι οι ωρομίσθιοι των ΙΕΚ, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι και εκείνοι τρόφιμοι κομματικών γραφείων και διαπλεκόμενοι, χωρίς να εξαιρείται καμία κομματική απόχρωση και κανένας βαθμός διαπλοκής.

Οικογενειοκρατία στους ωρομίσθιους των ΤΕΙ/ΑΕΙ

Με μία γενναία κίνηση, ο Πανάρετος έκανε για άλλη μία φορά κάτι που κανένας άλλος υπουργός ή υφυπουργός δεν είχε τολμήσει να κάνει στο παρελθόν: να ζητήσει από τα ΤΕΙ και ΑΕΙ να λογοδοτήσουν για το πόσοι από τους ωρομίσθιους που απασχολούν συνδέονται με συγγενική σχέση με το μόνιμο εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό τους.

Η κίνηση αυτή ήταν επιβεβλημένη, καθώς επί σειρά ετών η πανεπιστημιακή συντεχνία γέμιζε τα ιδρύματα με δήθεν πένοντες ωρομίσθιους, οι οποίοι τώρα και προβάλουν αξιώσεις για τα δεδουλευμένα τη στιγμή που όχι μόνο προσελήφθησαν με καθεστώς ανομίας, αλλά και πολλοί από αυτούς συνεισφέρουν στην καταβαράθρωση του ακαδημαϊκού πνεύματος που υποτίθεται πως πρέπει να διέπει την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Οι αντιρρήσεις που προβλήθηκαν στην κίνηση αυτή είναι ενδεικτικές του κλίματος της διαπλοκής που βασιλεύει στα "αυτοδιοίκητα" τριτοβάθμια ιδρύματα. Τυπικό παράδειγμα οι θέσεις του γνωστού τρόφιμου του Αλφαβήτα και ινστρούχτορα συνδικαλιστή Παναγιώτη Σωτήρη, ο οποίος θυμίζουμε πως υποστήριξε ένθερμα τη μετατροπή των πανεπιστημίων σε ξενώνες λαθρομεταναστών προκειμένου να τηρείται το άσυλο:

"Το κυνήγι της «οικογενειοκρατίας» δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια θεσμική κουτοπονηριά του κ. Πανάρετου που δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή. Μόνο το μαχόμενο πανεπιστημιακό κίνημα μπορεί και τις πραγματικές εκδοχές ευνοιοκρατίας και διαπλοκής με την πολιτική και οικονομική εξουσία να εξαλείψει και να αγωνιστεί για μια δημόσια ανώτατη εκπαίδευση σύμφωνη με τις κοινωνικές ανάγκες."

Παρατηρούμε όχι μόνο την άρνηση της αισχρής κατάστασης που τώρα επικρατεί, αλλά και τη γνωστή καραμέλα περί "αυτορύθμισης", η οποία μέχρι τώρα το μόνο που έχει επιτύχει είναι τη διαιώνιση της αλητείας και της αυθαιρεσίας όχι μόνο παρανομούντων θεσμικών παραγόντων, αλλά και αριστερών αναρχοεγκληματιών που με τη γνωστή πρακτική της βίαιης επιβολής κατάφεραν να αναγορευθούν σε ρυθμιστές προσώπων και πραγμάτων.


Για να είναι ακριβέστερη η δημογραφική μελέτη των δήθεν "ωρομίσθιων" των ΤΕΙ/ΑΕΙ, ο Πανάρετος θα πρέπει να ζητήσει, εκτός από τα στοιχεία των γόνων, και στοιχεία για τις εξής περιπτώσεις:

• Γόνους "στελεχών της εκπαίδευσης", και ιδιαίτερα της τεχνικής


• Μόνιμους εκπαιδευτικούς με πολλές διασυνδέσεις


• Στελέχη πολιτικών νεολαιών όλων των αποχρώσεων, που παίρνουν βασικό πτυχίο με βαθμό 5 και καταλήγουν διδάκτορες με ταυτόχρονη τοποθέτηση σε διευθυντικές θέσεις


• Γκόμενες και γκόμενους όλων των ανωτέρω

Δεν υπάρχει κανένας "ωρομίσθιος" στα ΑΕΙ και ΤΕΙ που να μην ανήκει σε κάποια από τις κατηγορίες αυτές. Αυτά βέβαια ξεχνούν να τα αναφέρουν όταν φωνάζουν για τις απολαβές τους και τα "δεδουλευμένα". Αντίθετα, προβάλουν έντεχνα ισχυρισμούς περί "αυτορύθμισης", ώστε τα διάφορα συμφέροντα να έρχονται σε συμβιβασμό και να βολεύει ο καθένας τους δικούς του όπως γίνεται τόσες δεκαετίες.

Σε μελλοντικό άρθρο θα αναφερθούμε και στους απίστευτους τρόπους που έχουν εφεύρει οι θιασώτες της "αυτορύθμισης" ώστε να διώχνουν τους ανεπιθύμητους.

Οι ψευτοπιστοποιήσεις των μονίμων εκπαιδευτικών

Αν υπάρχει ακόμα κάποιος που αναρωτιέται για την πραγματική σκοπιμότητα της ύπαρξης των διαφόρων ψευτοπιστοποιήσεων που αποτελούν αγαπημένο χόμπυ πολλών μονίμων εκπαιδευτικών, η απάντηση δίνεται από την παρακάτω διαμαρτυρία μονίμων εκπαιδευτικών:

"Την Πέμπτη 2/12 ανακοινώθηκαν από το Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων (Ι.Δ.ΕΚ.Ε.) του ΥΠΔΒΜΘ οι προσωρινοί πίνακες μοριοδότησης για την ένταξη εκπαιδευτών εκπαιδευτών σε λίστα κατάταξης για τα προγράμματα εκπαίδευσης του έργου: «Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση προγραμμάτων εξ αποστάσεως εκπαίδευσης εκπαιδευτών και στελεχών δια βίου μάθησης ΑΠ-7, ΑΠ-8, ΑΠ-9», σύμφωνα με το αριθμ. 21/1-12-2010 πρακτικό του Ι.Δ.ΕΚ.Ε.

Αναφορικά με τη μοριοδότηση για τη γνώση χειρισμού Η/Υ, όσοι εκπαιδευτικοί προσκόμισαν ως βεβαίωση την Πιστοποίηση Δεξιοτήτων και Γνώσεων στις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών (ΤΠΕ, επιπέδου 1) διαπίστωσαν έκπληκτοι ότι αυτή δεν είχε προσμετρηθεί στη μοριοδότηση.

Το πρόβλημα εντοπίζεται στην ίδια την πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος του Ι.Δ.ΕΚ.Ε., αρ. πρωτ. 27370/18-10-2010 όπου αναφέρεται ότι οι γνώσεις χειρισμού Η/Υ θα πιστοποιούνται σύμφωνα με το προσοντολόγιο του ΑΣΕΠ. Πράγματι, στο προσοντολόγιο του ΑΣΕΠ δεν αναφέρεται πουθενά η Πιστοποίηση Δεξιοτήτων και Γνώσεων στις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών. Μόνο που το ΑΣΕΠ απευθύνεται σε μη δημοσίους υπαλλήλους ενώ η συγκεκριμένη διαδικασία απευθυνόταν και σε δημοσίους υπαλλήλους.

Τα ερωτήματα που ευλόγως εγείρονται ως εκ τούτου είναι τα εξής:

Πως είναι δυνατόν σε μια διαδικασία που δρομολογείται από φορέα (Ι.Δ.ΕΚ.Ε.) που ανήκει στο ΥΠΔΒΜΘ να μη λογίζεται πιστοποιητικό που έχει εκδοθεί από το ίδιο το Υπουργείο μέσα από ένα πρόγραμμα επιμόρφωσης και πιστοποίησης στο οποίο έχουν συμμετάσχει χιλιάδες εκπαιδευτικοί και για την υλοποίησή του οποίου απορροφήθηκαν σημαντικά ευρωπαϊκά κονδύλια από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης στα πλαίσια του μέτρου 1.2: Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας»;

Δεν συνιστά κάτι τέτοιο απαξίωση ενός επιτυχημένου προγράμματος που τα τελευταία 2 χρόνια διανύει τη δεύτερη φάση του; Ενός προγράμματος πιστοποίησης που θεωρείται απαραίτητο για όλες τις κρίσεις στελεχών της εκπαίδευσης;"

Με άλλα λόγια, οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί είχαν την απαίτηση να πριμοδοτούνται για ένα πιστοποιητικό που τους χορηγεί το υπουργείο τους προκειμένου να απορροφηθούν κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και με αυτή την πριμοδότηση να απορροφήσουν και αυτοί με τη σειρά τους τα κονδύλια που διατίθενται στο ΙΔΕΚΕ.

Κάποτε θα πρέπει να σταματήσει αυτή η ροή μονίμων εκπαιδευτικών σε διάφορες δομές όπως το ΙΔΕΚΕ ή ο ΟΕΕΚ με πρόσχημα τα αμφίβολης αξίας χαρτιά που μαζεύουν με αυτόν τον τρόπο και τα οποία συγκεντρώνουν πάντοτε το ενδιαφέρον των υπερφιλόδοξων "στελεχών της εκπαίδευσης".

Οι φωστήρες της ΠΕΚΑΠ

Με το βαρύγδουπο τίτλο "Ανοικτή επιστολή στον Πρωθυπουργό", το ΔΣ της Πανελλήνιας Ένωσης Καθηγητών Πληροφορικής βουτάει τα συντεχνιακά αιτήματα των πληροφορικάριων στη σάλτσα του δήθεν ενδιαφέροντος για τη μόρφωση των μαθητών. Το βασικό ζήτημα για τους πληροφορικάριους δεν είναι άλλο από το διορισμό περισσότερων πληροφορικάριων και την εξασφάλιση των προνομίων των ήδη διορισμένων.

Θα σταθούμε σε δύο σημεία του κειμένου της ΠΕΚΑΠ.

Στο πρώτο αναφέρεται:

"...οι απόφοιτοι του Νέου Λυκείου κινδυνεύουν να καταδικαστούν στον ψηφιακό αναλφαβητισμό και στην άγνοια του αλγοριθμικού τρόπου σκέψης, δηλ. του τρόπου σκέψης που είναι αναγκαίος σε όλες τις επιστήμες, αφού συντελεί στην ανάπτυξη της αναλυτικής και συνθετικής σκέψης και στην απόκτηση ικανοτήτων μεθοδολογικού χαρακτήρα."

Εδώ η ΠΕΚΑΠ συγχέει δύο διαφορετικά πράγματα, τον ψηφιακό αναλφαβητισμό και τον αλγοριθμικό τρόπο σκέψης. Στο ζήτημα του υποτιθέμενου ψηφιακού αναλφαβητισμού έχουμε αναφερθεί σε ιδιαίτερο άρθρο στο παρελθόν, και εδώ απλώς θα υπενθυμίσουμε ότι δε συνιστά ψηφιακό αναλφαβητισμό το γεγονός ότι όλοι οι μαθητές ξέρουν απ'έξω τη λειτουργία πολύπλοκων κινητών τηλεφώνων ή δημοφιλών ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης. Για τον αλγοριθμικό τρόπο σκέψης όμως θα τονίσουμε το υποκριτικό ενδιαφέρον της ΠΕΚΑΠ, γιατί τα όσα λέει ανταποκρίνονται πολύ καλύτερα στο μάθημα των Μαθηματικών, επιπλέον δε οι ΠΕ19/20 προέρχονται από μεγάλο αριθμό ανομοιογενών σχολών και θα ήταν το λιγότερο αστείο να ισχυριστεί κανείς ότι έστω οι μισοί από αυτούς έχουν διδαχθεί "τον αλγοριθμικό τρόπο σκέψης".

Το δεύτερο σημείο του κειμένου της ΠΕΚΑΠ στο οποίο θα σταθούμε αναφέρει:

"Η χώρα μας είναι στην τελευταία θέση στην κατάταξη των χωρών της Ε.Ε. που αναφέρονται στους δείκτες που αφορούν στις θετικές επιστήμες, ενώ σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Πληροφορική διδάσκεται με τη μια ή την άλλη μορφή στο Λύκειο."

Η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση γιατί οι μαθητές δε χρειάζεται να αγωνιούν πλέον για το αν θα περάσουν στα μαθήματα Μαθηματικών, Φυσικής και Χημείας, για την ακρίβεια δε χρειάζεται να γνωρίζουν έστω απλή αριθμητική για να τελειώσουν το σχολείο. Εκεί οφείλεται η τελευταία θέση της Ελλάδας στην κατάταξη, και όχι στο ότι οι ώρες που οι πληροφορικάριοι κάνουν μάθημα πασιέντζας, ή Word στην καλύτερη περίπτωση, δεν είναι αρκετές.

Ο μόνος τρόπος λοιπόν για να ανέβει η Ελλάδα σε καλύτερες θέσεις είναι η αυστηροποίηση των εξετάσεων και η εγκατάλειψη του παιδολατρικού δόγματος που θέλει όλους τους μαθητές να τελειώνουν "επιτυχώς" το Λύκειο. Και αυτό δε χρειάζεται ούτε διορισμούς πληροφορικάριων ούτε περισσότερες ώρες πληροφορικής.

Ας μην ξεχνάμε πως το κράτος φροντίζει πλέον ώστε οι μαθητές να εξοπλίζονται με φορητούς υπολογιστές. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν στο σπίτι τους να εξασκηθούν όσο θέλουν και μάλιστα σε συνθήκες πολύ καλύτερες από αυτές που προσφέρουν τα σχολικά εργαστήρια με τους διαλυμένους υπολογιστές όπου τρεις και παραπάνω μαθητές κάθονται μπροστά σε μία οθόνη παίζοντας πασιέντζα. Ο τυχόν ισχυρισμός των πληροφορικάριων για το αντίθετο καταρρίπτεται άμεσα από το ότι αν κουραζόντουσαν στο μάθημα δε θα έτρεχαν όλη την ημέρα κυνηγώντας ωρομισθίες σε ΙΕΚ, ΚΕΚ, ΙΔΕΚΕ και εσχάτως και σε άλλες δομές.

Η εξέλιξη της ιστορίας της πληροφορικής στα σχολεία δείχνει πως ήταν μεγάλο σφάλμα η σύσταση ιδιαίτερου καθηγητικού κλάδου, καθώς οι πληροφορικάριοι έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα της εκπαίδευσης με τις διαρκείς απαιτήσεις τους και τις στρεβλώσεις που προσπαθούν να επιβάλλουν.

Η Τουρκία διδάσκει την πολυπολιτισμικότητα

Ενώ στην Ελλάδα υπουργοί τύπου Διαμαντοπούλουδίνουν απλόχερα χώρους και κονδύλια για τζαμιά, και ενώ κάποιοι θιασώτες της θολοκουλτούρας (και όχι μόνο στην Ελλάδα) ανησυχούν μήπως οι μουσουλμανόπαιδες εκτεθούν σε χριστιανικά σύμβολα, οι Τούρκοι δε δείχνουν να έχουν τέτοιες αναστολές.

Έτσι, την ίδια ώρα που η Τουρκία διαμαρτύρεται γιατί στην Αθήνα δεν υπάρχουν τζαμιά, και την ίδια ώρα που οι πολιτικοί διαγωνίζονται στο νενεκισμό, στην κατεχόμενη Κύπρο δεν υπάρχει κανένας σεβασμός στα δικαιώματα των χριστιανών:

"Ανίερη πρόκληση της ψευδοαστυνομίας στα κατεχόμενα ημερα των Χριστουγέννων, παραβιαζει για άλλη μια φορά τα δικαιώματα των εγκλωβισμένων του Ριζοκαρπάσου.
Οι ψευδοαστυνομικοί δεν διστάσαν να εισβάλουν στον Ιερό Ναό του λίγο μετά την έναρξη της Θείας Λειτουργίας, να βγάλουν έξω τους πιστούς μαζί με τους Ιερείς, απαγορεύοντας τους την συνέχιση της Ακολουθίας, με το «αιτιολογικό» ότι δεν είχαν καταθέσει αίτηση."

Για όσους αφελώς νομίζουν ότι οι Τούρκοι επιφυλάσσουν τέτοια μεταχείριση μόνο στους Ορθόδοξους ή μόνο στους Έλληνες, η απάντηση έρχεται από τη Χουριέτ:

"Η σωρός ενός συνταξιούχου Καναδού διπλωμάτη μεταφέρθηκε σε άλλη γωνιά στο νεκροταφείο της πόλης Bodrum (πρόκειται για την αρχαία Αλικαρνασσό) στην Τουρκία, μετά από καταγγελίες οικογένειας της περιοχής. Η σύζυγος του πρόσφατα χαμένου διπλωμάτη Hans Himmelbach είναι βαθιά δυσαρεστημένη με το περιστατικό και λέει ότι έκανε προσπάθειες για να σταματήσει την μετεγκατάσταση, αλλά ήταν όλες μάταιες.

Η σωρός του συνταξιούχου Καναδού διπλωμάτη Hans Himmelbach μεταφέρθηκε σε μια απομακρυσμένη γωνιά του νεκροταφείου του Μποντρούμ, όπου θάφτηκε, γιατί μια εξέχουσα οικογένεια της τοπικής κοινωνίας, ‘ανησυχούσε’ με την μικρή απόσταση που είχε η σωρός του Καναδού από τους τάφους των αγαπημένων τους προσώπων.

«Δεν μπορώ να χωνέψω ότι ο τάφος του συζύγου μου μεταφέρθηκε σε μια γωνία, επειδή οι ιδιοκτήτες του γειτονικού τάφου δεν τον ήθελαν. Αυτή η συμπεριφορά δεν ταιριάζει στη χώρα μου ή στον λαό της χώρας μου. Η πράξη αυτή μας πάει πολύ πίσω, έχω χάσει τον ύπνο μου », δήλωσε η Τουρκάλα σύζυγός του διπλωμάτη, Ilknur Kummul Himmelbach, πρώην αθλήτρια της εθνικής Τουρκίας και κάτοχος τουρκικού ρεκόρ.

Ο 61χρονος Hans Himmelbach εγκαταστάθηκε στην πόλη Torba με τη σύζυγό του το 2004. Πέθανε στις 20 Οκτωβρίου 2010. Μόλις δόθηκε η άδεια, το φέρετρό του παραδόθηκε στο νεκροταφείο Torba και συνοδεύθηκε και από μουσουλμανική και από χριστιανική τελετή, μετά από αίτημα της συζύγου του. Οι συμμετέχοντες και από τις δύο θρησκείες σκέφτηκαν ότι η τελετή συνέβαλε στο κλίμα της ανοχής.

Παρ’ όλα αυτά, η Ilknur Himmelbach συγκλονίστηκε μια μέρα όταν δημοτικοί υπάλληλοι της είπαν ότι η οικογένεια Dayoglu, μία από τις κορυφαίες οικογένειες της Αλικαρνασσού, ζήτησε τη μετεγκατάσταση της σωρού του Himmelbach, γιατί ο τάφος του βρισκόταν «δίπλα στους συγγενείς τους».

Αντιδρώντας στην μετεγκατάσταση του σωρού του συζύγου της, η Ilknur Himmelbach ζήτησε από τον Δήμο του Μποντρούμ πέντε φορές να παρέμβει. Οι προσπάθειές της ήταν μάταιες, όμως, και ο τάφος του συζύγου της μεταφέρθηκε 20 μέτρα πιο πέρα και τώρα στερείται μιας κατάλληλης ταφόπετρας.

"Αν μου έλεγαν ότι αυτό το περιστατικό επρόκειτο να συμβεί πριν από 30 χρόνια, δεν θα το είχα πιστέψει. Ο σύζυγός μου δεν αξίζει τέτοια αντιμετώπιση. Ήρθε στην Τουρκία για να με κάνει ευτυχισμένη», δήλωσε η Ilknur Himmelbach.

Το μέλος του Δημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος, ή CHP, Dursun Goktepe και ο τέως επικεφαλής της περιοχής του Torba, Turgut Kavcar, έδωσαν τα συλλυπητήριά τους προς την Ilknur Himmelbach. "Ως κάτοικοι του Bodrum, είμαστε πολύ άδικοι όσον αφορά αυτό το θέμα. Αυτή η ντροπή θα μας βλάψει. Για να ανακουφίσω τον πόνο της συζύγου του Himmelbach, θα θέσω το θέμα στην ημερήσια διάταξη του δημοτικού συμβουλίου για να κάνει ό, τι απαιτείται », δήλωσε ο Goktepe.

Ο δήμαρχος της Αλικαρνασσού από το Δημοκρατικό Κόμμα, ή DP, Mehmet Kocadon, είπε ότι δεν γνώριζε ότι η σωρός του ανθρώπου μετακινήθηκε βίαια. «Δεν έλαβα κάποια ειδοποίηση ότι η θέση του τάφου μετακινήθηκε. Όσον αφορά το θέμα, δύο οικογένειες είχαν μία διαπραγμάτευση και πήραν μια αμοιβαία απόφαση. Αν κάτι συνέβη λόγω παρεξήγησης, πιστεύω ότι είναι πολύ λυπηρό», δήλωσε ο Kocadon.

Μιλώντας για την μετακίνηση του τάφου του Himmelbach, ο επιχειρηματίας Sinan Dayoglu, είπε ότι αν και άνθρωποι από διαφορετικές θρησκείες βρίσκονται στο ίδιο νεκροταφείο, θα πρέπει να τοποθετούνται σε ξεχωριστούς χώρους.

«Έβαλαν τον τάφο του Himmelback δίπλα στον τάφο της μητέρας μου Sukriye Saman και του ξαδέρφου μου Burak Dayoglu. Στον κόσμο, οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές πεποιθήσεις χωρίζονται μεταξύ τους με τοίχους ή σύρματα, ακόμα κι αν είναι στο ίδιο νεκροταφείο. Πρόκειται για το σεβασμό της πίστης και των θρησκευτικών πεποιθήσεων», δήλωσε ο Day?oglu.

"Έχουμε αντιρρήσεις, διότι δεν αισθανόμαστε άνετα να προσφέρουμε μουσουλμανικές προσευχές δίπλα ακριβώς από ένα χριστιανικό τάφο. Εμείς δεν προσπαθήσαμε να βλάψουμε κανέναν», είπε ο Dayoglu."

Εδώ μπορείτε να δείτε και σχετικές φωτογραφίες από το λάκκο όπου οι πολυπολιτισμικοί Τούρκοι παράχωσαν τον ξένο διπλωμάτη και σύζυγο της λαμπρής Τουρκάλας αθλήτριας, ο οποίος από αγάπη για τη σύζυγό του κατέληξε να θαφτεί με αυτόν τον τρόπο στην Τουρκία.

Αν άραγε συνέβαινε παρόμοιο περιστατικό στην Ελλάδα, θα βλέπαμε όχι μόνο τους επαγγελματίες "παρατηρητές του Ελσίνκι" τύπου Βαλιανάτου να ζητούν την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων, αλλά και οι μουσουλμάνοι (λαθρο)μετανάστες θα έβγαιναν στους δρόμους καίγοντας και καταστρέφοντας όπως είδαμε να γίνεται στο παρελθόν, και μάλιστα χωρίς καμία αντίδραση από τη συντεταγμένη πολιτεία.


Και για όσους πάλι νομίζουν ότι οι άλλες μουσουλμανικές χώρες είναι λιγότερο μισαλλόδοξες, ας δούμε και τι συμβαίνει στη Νιγηρία:

"Τουλάχιστον 38 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από επιθέσεις κατά χριστιανών στη Νιγηρία. Άγνωστοι πέταξαν βόμβες μολότοφ σε μια εκκλησία με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους πέντε άνθρωποι συμπεριλαμβανομένου και ενός ιερέα. Ακόμη ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του από παρόμοια επίθεση σε παρακείμενη εκκλησία...

Την Παρασκευή, σε χωριό κοντά στην πόλη Τζος στην κεντρική Νιγηρία άλλοι 32 άνθρωποι σκοτώθηκαν από εκρήξεις βομβών κατά τη διάρκεια χριστουγεννιάτικων εορταστικών εκδηλώσεων, σύμφωνα με το Γαλλικό ειδησεογραφικό πρακτορείο. Σύμφωνα με την εφημερίδα Daily Sun, πηγές από την πολιτειακή «υπηρεσία πληροφόρησης» έκαναν λογο για εκατοντάδες τραυματίες"από τη θρησκευτικού χαρακτήρα βία."

Οι επιθέσεις αυτές έγιναν στα πλαίσια μουσουλμανικής εκστρατείας ώστε «να μην εορταστούν τα Χριστούγεννα στην πολιτεία».

Βέβαια, οι ίδιοι μουσουλμάνοι είναι που στην Ελλάδα ως λαθρομετανάστες διαμαρτύρονται γιατί δεν έχουν τζαμιά.


Αυτή λοιπόν είναι η εφαρμογή της πολυπολιτισμικότητας και του σεβασμού στη διαφορετικότητα στις χώρες που απαιτούν από την Ελλάδα να καταργήσει τις παραδόσεις της μη τυχόν και οι μουσουλμανόπαιδες που φοιτούν στα Ελληνικά σχολεία αποφασίσουν να αλλάξουν θρησκεία.

Ο ρόλος των εκπαιδευτικών

Το πάντα ενδιαφέρον blog Εκπαιδευτικοί Λήμνου παραθέτει ένα περιστατικό που δείχνει πολλά για τις παθογένειες της εκπαίδευσης.

Ο δάσκαλος ακριτικής περιοχής προτρέπει τους μαθητές να παρακολουθήσουν το νεοταξίτικο εγχείρημα παραχάραξης της ιστορίας του 1821 από το ΣΚΑΙ. Ενδιαφέρον έχει το γεγονός πως η επικοινωνία του δασκάλου με τα παιδιά γίνεται μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων.

Το συμβάν αυτό δε δείχνει μόνο την εισχώρηση προπαγανδιστικών στοιχείων στην εκπαιδευτική διαδικασία, και ας μην ξεχνούμε ότι αν κάποιος εκπαιδευτικός παρακινούσε με τον ίδιο τρόπο τους μαθητές του να παρακολουθήσουν μία λιγότερο "προοδευτική" εκπομπή θα μπορούσε εύκολα να κατηγορηθεί και στοχοποιηθεί ως "φασίστας" και "ακροδεξιός".

Βλέπουμε επιπλέον το δάσκαλο να κινείται εξωθεσμικά, δημιουργώντας ηλεκτρονικά κανάλια επικοινωνίας με τους μικρούς μαθητές, και ο πρωταγωνιστής "Γιάννης" δημιουργεί ένα προηγούμενο που περιθωριοποιεί τους εκπαιδευτικούς που θα τον διαδεχθούν και που θα θελήσουν να κινηθούν εντός του θεσμικού πλαισίου του λειτουργήματός τους.

Ο κουμπάρος Άρης Αλεξόπουλος

Η διαπλοκή μεταξύ πολιτικού και πανεπιστημιακού χώρου είναι γνωστή και καθόλου νεοφανής. Η περίπτωση του Άρη Αλεξόπουλου δείχνει για μία ακόμη φορά τις διαδρομές που συνδέουν το Ελληνικό πανεπιστήμιο με τα σαλόνια της εξουσίας:

"Όπως είχε αποκαλύψει προ ημερών το Press-gr, την παραίτησή του είχε υποβάλει ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Περιβάλλοντος και (τέως πρύτανης του ΕΜΠ) Ανδρέας Ανδρεόπουλος έκανε λόγω διάστασης απόψεων σε κρίσιμα θέματα και αδυναμία συνεννόησης με την υπουργό Τίνα Μπιρμπίλη. Για εβδομάδες δεν είχε βρεθεί πρόσωπο για να τον αντικαταστήσει. Τελικά, τοποθετήθηκε ο Άρης Αλεξόπουλος.
Ποιος είναι ο Άρης Αλεξόπουλος; Κουμπάρος του Γεράσιμου Αρσένη ο οποίος τον γνώριζε από την δεκαετία του 1980 και τον είχε παντρέψει το 2007.
Μετά τις εκλογές του 2009 είχε τοποθετηθεί Ειδικός Γραμματέας Ανταγωνιστικότητας του υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας με υπουργό την Λούκα Κατσέλη. Παραιτήθηκε όμως στη συνέχεια, αμέσως, επικαλούμενος προσωπικούς λόγους.
Τότε όμως ο Νεοκλής Θεοδωρόπουλος είχε αποκαλύψει στο Press-gr (διαβάστε εδώ) το παρασκήνιο της "παραίτησης" εκείνης, στην οποία φαίνεται να είχαν παίξει ρόλο συνεργάτες τόσο του Θ. Πάγκαλου όσο και του Χ. Παμπούκη, λόγω...
εσωτερικών συγκρούσεων στο Πανεπιστήμιο Κρήτης όπου είναι επίκουρος καθηγητής ο Α. Αλεξόπουλος.
Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα εκείνου του δημοσιεύματος: "...Το όνομα του Αλεξόπουλου ανακοινώνεται Τετάρτη απόγευμα. Από εκεί αρχίζει το θέατρο του παραλόγου. «Ανώνυμα» τηλεφωνήματα που γίνονται στο Μαξίμου αλλά και σε γραφεία εφημερίδων από δήθεν «φοιτητές του Πανεπιστημίου Κρήτης», ρωτούν αν είναι αλήθεια ότι ο «κος Αλεξόπουλος είναι κουμπάρος της Κατσέλη και αν αυτό αποτελεί πρόβλημα». Ένα τμήμα του Μαξιμου που έχει στόχο να δημιουργήσει κρίση στις σχέσεις Κατσέλη και Γ. Παπανδρέου, κυρίως λόγω των διαφωνιών μαζί της στην οικονομική πολιτική, δράττεται της ευκαιρίας να δώσει ένα καλό χτύπημα στην Λ. Κατσέλη, η οποία δήθεν «παραβιάζει» τους κανόνες διαφάνειας που έχει θεσπίσει ο ΓΑΠ. Στέλεχος του Μαξίμου τηλεφωνεί στην Λ. Κατσέλη και την επιπλήττει που «αποσιώπησε» τη σχέση της με τον Αλεξόπουλο. Η Λ. Κατσέλη ανταπαντά ότι αυτή η σχέση είναι σε όλους γνωστή, στον Χ. Παμπούκη, σε πολλούς άλλους του άμεσου περιβάλλοντος Παπανδρέου, ακόμα και στον ίδιο. Επσημαίνει σε έντονο επίσης ύφος ότι την επιλογή την έκανε αφού του Μαξίμου είχε κάνει όλη την προεπιλογή και το ίδιο είχε επιλέξει τον Α. Αλεξόπουλο. Παρ�όλα αυτά δεν υπερασπίζεται μέχρι τέλους τον Α. Αλεξόπουλο και ζητεί «οδηγίες» για τα περαιτέρω από το Μαξίμου, το οποίο της ανταπαντά «περίμενε»...""

Ο τέως πρύτανης γίνεται γενικός γραμματέας σε υπουργείο, και στη συνέχεια τον διαδέχεται ο επίκουρος καθηγητής, ο οποίος πιο πριν είχε τοποθετηθεί ως ειδικός γραμματέας σε άλλο υπουργείο, αλλά είχε απομακρυνθεί λόγω ενδοπανεπιστημιακών διενέξεων, στις οποίες έλαβαν μέρος και άλλοι πολιτικοί-πανεπιστημιακοί.

Φαίνεται πάντως πως ο Αλεξόπουλος είναι πασπαρτού για όλα τα υπουργεία, και όποτε υπάρχει κενή καρέκλα το αξιοκρατικό σύστημα τον επιλέγει με ιδιαίτερη ευκολία.

Υποθέτουμε επίσης ότι η διαπλοκή του με πολιτικά πρόσωπα και οι κουμπαριές δεν έπαιξαν ρόλο στο να αποκτήσει θέση στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ούτε φυσικά το γεγονός ότι ο κουμπάρος του διετέλεσε (και) Υπουργός Παιδείας.

Όλα αυτά δείχνουν ότι μεγάλο μέρος θέσεων στα Ελληνικά πανεπιστήμια δεν είναι παρά πολιτικές (και οι υπόλοιπες αποτελούν κληροδοτήματα για την αποκατάσταση πανεπιστημιακών γόνων).

Η δε ευκολία με την οποία "πανεπιστημιακοί" εναλλάσσονται στις καρέκλες των υπουργείων δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για κανέναν, καθώς οι δύο χώροι έχουν κοινό αποχωρητήριο.

Έλληνες Οικονομολόγοι για την Αναμόρφωση

Τρεις ενδιαφέρουσες προτάσεις που σίγουρα θα ξεσήκωναν θύελλα αντιδράσεων από τους κρατικοδίαιτους, διαπλεκόμενους και οικογενειοκράτες που συνεχώς πληθύνονται στο κρατικό πανεπιστήμιο:

"Πρόταση 8: Ανακαλούνται όλοι οι νόμοι που απαγορεύουν τα ιδιωτικά
πανεπιστήμια και την αστυνομική παρουσία στους πανεπιστημιακούς χώρους. Η
χρηματοδότηση και επίβλεψη των δημοσίων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων
μεταφέρεται από το Υπουργείο Παιδείας σε περιφερειακές κυβερνήσεις.
Νομοθετείται σύστημα διαπίστευσης (accreditation) όλων των πανεπιστημίων που
διοικείται από ανεξάρτητη αρχή, και το Υπουργείο Παιδείας αποκτά επιτελικό
χαρακτήρα.


Πρόταση 9: Γιά περιόδο δύο ετών (2011-2013), αίρεται προσωρινά η
αυτοδιαχείρηση των τριτοβαθμίων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (όπως στην πρώην
Ανατολική Γερμανία στην δεκαετία του 1990), και ανατίθενται σε επιτροπές
διακεκριμένων πανεπιστημιακών, Ελλήνων και ξένων που αξιολογουν όλα τα μελη
ΔΕΠ, το διοικητικού προσωπικού και τους σπουδαστές σύμφωνα με διεθνή
κριτήρια. Πλεονάζον προσωπικό κάθε βαθμίδας απομακρύνεται σύμφωνα με την
Πρόταση 5. Σπουδαστές που απορρίπτονται απομακρύνονται και προετοιμάζονται
για την αγορά εργασίας. Μετά την πάροδο δύο ετών, τα ιδρύματα ανακτούν
αυτοδιοίκηση και αυτοδιαχείρηση (όπως στην Μ. Βρετανία) με πλήρη εξουσία στην
οικονομική διαχείρηση, πρόσληψη προσωπικού, καθορισμό αμοιβών και διδάκτρων
και αριθμού εισερχομένων σπουδαστών.


Πρόταση 10: Όλα τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα
αξιολογούνται το 2013-14 απο επιτροπές Ελλήνων πανεπιστημιακών. Ο αριθμός των
διδασκόντων μειώνεται στον μέσο όρο της ΕΕ, και οι απολαβές τους αυξάνονται
σύμφωνα με την Πρόταση 6."

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο GURF.

Οι συνδικαλιστάδες των ΙΕΚ: Καθηγητοπατέρες

Αν κάτι έλειπε από τα ΙΕΚ, αυτό ήταν ο συνδικαλισμός των καθηγητών, καθώς ο συνδικαλισμός των σπουδαστών είχε ξεκινήσει από πολλά χρόνια πριν. Φαίνεται όμως πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου ώστε να καλυφθεί και αυτό το κενό:

"Δ Ι Α Κ Η Ρ Υ Ξ Η ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ Ι.Ε.Κ.

Στην Αθήνα σήμερα την 27η Φεβρουαρίου 2011 οι υπογράφοντες την παρούσα, αποτελούντες ήδη την Κίνηση Εκπαιδευτών Δημοσίων Ι.Ε.Κ. (Kίνηση Ε.Δ.ΙΕΚ), ως ένωση προσώπων του άρθρου 107 του Αστικού Κώδικα, συμφωνήσαμε και συναποδεχτήκαμε τα παρακάτω :

Ιδρύεται σωματείο ως συνδικαλιστική οργάνωση, με έδρα την Αθήνα, που θα διέπεται από τις διατάξεις του νόμου 1264/1982 και συμπληρωματικά από τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα και του εισαγωγικού του νόμου, τους όρους του καταστατικού του, καθώς και τους παρακάτω ειδικότερους.

Κύριος σκοπός του σωματείου θα είναι ο ίδιος που ήδη επιδιώκει η Κίνησή μας, ήτοι η διαφύλαξη και προαγωγή των εργασιακών, οικονομικών, ασφαλιστικών, κοινωνικών και συνδικαλιστικών συμφερόντων των εκπαιδευτών των Δημοσίων Ι.Ε.Κ."

Τα δύο εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν είναι ποιοί είναι αυτοί οι νεόκοποι συνδικαλιστές και τι πραγματικά ζητούν.

Στους πρωτεργάτες της κίνησης αυτής διακρίνει κανείς δημοσιογράφους, πολιτευτές, αποφοίτους του Κολλεγίου Αθηνών και παρατρεχάμενους πολιτικών (ακόμα και της Μπακογιάννη). Ειδικά για το Γενικό Γραμματέα Νεκτάριο Μπεχράκη διαβάζουμε:

"Γεννήθηκε το 1964 στην Αθήνα. Σπούδασε Δημοσιογραφία και Θεολογία. Από το 1990, εργάζεται ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες, ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, ενώ έχει διατελέσει Δ/της και Αρχισυντάκτης σε ραδιοφωνικούς σταθμούς. Παράλληλα, από το 1990 είναι εκδότης εφημερίδων. Διετέλεσε Υπεύθυνος Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων σε Συλλόγους, Αθλητικές Ενώσεις, Γραφεία Πολιτευτών-Βουλευτών. Από τον Φεβρουάριο 2000 έως σήμερα, είναι καθηγητής δημοσιογραφίας και Αθλητικής Δημοσιογραφίας:
ΙΕΚ Ν. Σμύρνης Δημοσιογραφία Οκτώβριος 2010-σήμερα
ΙΕΚ 2ο Πειραιά Δημοσιογραφία Οκτώβριος 2007-σήμερα ΙΕΚ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΙΕΚ Αργυρούπολης: Αθλητική Δημοσιογραφία Οκτώβριος 2007- Ιούνιος 2010
ΙΕΚ ΑΚΜΗ: Αθλητική Δημοσιογραφία, Δημοσιογραφία Μάρτιος 2007-σήμερα
Εξεταστής στην Επιτροπή Πιστοποίησης Δ.ΙΕΚ πρακτικού μέρους
Ιούνιος 2004 , Δεκέμβριος 2004 και Ιούνιος 2006.
ΙEK Μεταμόρφωσης Δημοσιογραφία Οκτώβριος 2005 �Ιούνιος 2006
ΙΕΚ Χαϊδαρίου Δημοσιογραφία, Οκτώβριος 2003 - Ιούνιος 2005
ΙΕΚ Χαλανδρίου Δημοσιογραφία Φεβρουάριος 2000-Φεβρουάριος 2001.
Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Μη Ημερησίου Ελληνικού Τύπου (ΕΣΜΗΕΤ) από το 1988 και από το 2002 μετέχει στο Δ.Σ και σήμερα είναι Γενικός Γραμματέας. Ασφαλισμένος στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ (πρώην ΤΑΙΣΥΤ) και μέλος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (Ελληνικό Τμήμα) Α.Μ 368"

Με άλλα λόγια, η θητεία του δημοσιογράφου-θεολόγου σε πολιτικά γραφεία του εξασφάλισε συνεχή απασχόληση σε ΙΕΚ από το 2000, αλλά χρειάστηκε να φτάσει στο 2011 για να αποφασίσει να συνδικαλιστεί. Και ο μοναδικός λόγος αυτού του συνδικαλισμού είναι και το ουσιαστικό αίτημα των συνδικαλιστάδων των ΙΕΚ, και δεν είναι τίποτε άλλο από τη διεκδίκηση των αμοιβών που εδώ και αρκετά χρόνια ο ΟΕΕΚ έχει σταματήσει να καταβάλλει.

Δηλαδή αν ο ΟΕΕΚ είχε προνοήσει να πληρώνει τους καθηγητές του δε θα υπήρχε ούτε και σήμερα συνδικαλισμός στα ΙΕΚ. Οι τωρινοί φωνασκούντες θα συνέχιζαν την έως τώρα πορεία τους, έχοντας εξασφαλίσει με τους γνωστούς τρόπους μία θέση στο νοσηρό σύμπαν των ΙΕΚ.

Απόδειξη του γεγονότος αυτού αποτελεί και το περιεχόμενο του blog των συνδικαλιστάδων, το οποίο περιστρέφεται αποκλειστικά γύρω από το θέμα της καταβολής των αμοιβών τους και δεν αναφέρεται τίποτα για το ουσιαστικό πρόβλημα των ΙΕΚ, τα οποία δημιουργήθηκαν μόνο και μόνο για να αποτελέσουν εστία πολυεπίπεδης διαφθοράς και διαπλοκής.

Για παράδειγμα, δεν είναι ανάμεσα στις προτεραιότητες των συνδικαλιστάδων δημοσιογράφων να θέσουν ζήτημα ασυμβατότητας ωρομισθίας και πολυθεσίας, την ίδια στιγμή που οι δημοσιογράφοι στο δικό τους επαγγελματικό χώρο θέτουν συνέχεια τέτοιο ζήτημα.

Αυτά βεβαίως δεν πρόκειται να συζητηθούν στις επαφές που οι συνδικαλιστάδες αυτοί κάνουν με υψηλά πρόσωπα της πολιτικής και εκπαιδευτικής κοινωνίας, όπου και θα φροντίσουν για το δικό τους μέλλον και ιδιαιτέρως για το ζήτημα της πληρωμής τους.

Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, οι καθηγητοπατέρες των ΙΕΚ θέτουν και ορισμένα σωστά ερωτήματα (το ζήτημα όμως είναι ότι τα θέτουν επιλεκτικά για το θέμα της πληρωμής τους και όχι για όλα τα υπόλοιπα θέματα που ταλανίζουν τα ΙΕΚ από τη στιγμή της δημιουργίας τους):

"4. Πού αναλίσκονται τα ποσά από τα δίδακτρα των Καταρτιζομένων;
5. Πού αναλίσκονται τα ποσά της Ευρωπαϊκής συγχρηματοδότησης;
6. Σύμφωνα με τα λεγόμενα των συνεργατών σας, �εάν και εφόσον�, η πληρωμή θα είναι «σταδιακή». Πώς αυτή την εννοείτε; Με ποια κριτήρια θα προηγηθούν κάποια ΙΕΚ έναντι άλλων;"

Σωστά τίθονται αυτά τα ερωτήματα, όμως το ζήτημα είναι ότι αυτά δεν είναι τωρινά ερωτήματα, αλλά προέκυψαν εδώ και πολλά χρόνια. Είναι λοιπόν παράδοξο το ότι κάποιοι τα εστιάζουν στο τελευταίο χρονικό διάστημα, από τη στιγμή που αυτές οι οικονομικές παραδοξότητες λαμβάνουν χώρα σε δυσθεώρητο βάθος χρόνου, χωρίς κανείς να διαμαρτυρηθεί μέχρι τώρα.

Και πιο συγκεκριμένα, δεν είναι καθόλου τωρινό το φαινόμενο κάποια ΙΕΚ να προηγούνται στις πληρωμές σε σχέση με κάποια άλλα. Γιατί λοιπόν κανείς δε μιλά για τις ευθύνες των διευθυντών των ΙΕΚ και του προσωπικού του ΟΕΕΚ;

Γιατί κανείς δεν αναζητά την ακριβή ροή των χρημάτων μέχρι τη στιγμή που έφταναν στους τελικούς δικαιούχους τους;

Όσο για το που πήγαν τα λεφτά που εισέρρεαν στα ταμεία του ΟΕΕΚ, η απάντηση είναι γνωστή, αλλά για κάποιους μυστηριώδεις λόγους ακόμα δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες. Θυμίζουμε ότι μέχρι τη βολική διάλυση του ΟΕΕΚ δεν είχε δοθεί στη δημοσιότητα το πολυδιαφημισμένο πόρισμα για τις ατασθαλίες και απάτες στον οργανισμό, όπως επίσης δε μάθαμε ποτέ ποιά ήταν η απάντηση των διοικούντων του οργανισμού στην επιστολή του Πανάρετου με την οποία ζητούσε να μάθει αν οι απατεώνες είχαν επιστρέψει τα λεφτά.


Επιστρέφοντας στο θέμα του συνδικαλισμού στα ΙΕΚ, βλέπουμε πως οι καθηγητές των ΙΕΚ αποτελούν πλέον αντικείμενο ενδιαφέροντος και από άλλους συνδικαλιστάδες:

"Την Παρασκευή 4 Μάρτη πραγματοποιήθηκε παράσταση διαμαρτυρίας στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, μετά από κάλεσμα της πρωτοβουλίας για τα δημόσια ΙΕΚ του Σ.Ε.Α.Ε.(Ωρομισθίων-Αναπληρωτών), με τη συμμετοχή εκπαιδευτικών των ΙΕΚ. Η πρωτοβουλία του σωματείου για τα ΙΕΚ δημιουργήθηκε με απόφαση της συνέλευσης του την Κυριακή 27 Φλεβάρη και αποφάσισε την εν λόγω κινητοποίηση προκειμένου να πιέσει για την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων που χρωστά το κράτος σε χιλιάδες ωρομισθίους εκπαιδευτικούς που εργάσθηκαν στα δημόσια Ι.Ε.Κ. του Ο.Ε.Ε.Κ. τα τελευταία τρία χρόνια."

Στο ποιοί είναι οι "ωρομίσθιοι των ΙΕΚ" (αλλά και των ΤΕΙ) έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές στο παρελθόν, και οι ισχυρισμοί περί "ωρομισθίων" είναι το λιγότερο αστείοι όταν στη συντριπτική τους πλειοψηφία αυτοί ήταν μόνιμοι εκπαιδευτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, συνταξιούχοι και εργαζόμενοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα ή με σημαντικές προσωπικές επιχειρήσεις.

Όμως το σημείο στο οποίο θα σταθούμε είναι το ενδιαφέρον του Σ.Ε.Α.Ε.(Ωρομισθίων-Αναπληρωτών) για τα ΙΕΚ, καθώς πάγιο αίτημα των διαφόρων συλλόγων αναπληρωτών ήταν να υπάρξει πλήρης διαφοροποίηση από τα ΙΕΚ από το φόβο μίας πιθανής αναγνώρισης της προϋπηρεσίας των ΙΕΚ για την παροχή μορίων στους σχετικούς πίνακες αναπληρωτών. Τώρα βλέπουμε μία εντυπωσιακή αλλαγή γραμμής, η οποία δεν οφείλεται σε αλτρουιστικά κίνητρα:

"Δεν υπάρχει κανένας λόγος εφησυχασμού από μέρους μας μέχρι να εξοφληθούν όλοι οι συνάδελφοι. Καλούμε όλους τους εκπαιδευτικούς των ΙΕΚ να γραφτούν στο Σωματείο Ελαστικά Απασχολούμενων Εκπαιδευτικών (Ωρομισθίων-Αναπληρωτών) και να συμμετέχουν στην πρωτοβουλία του σωματείου για τα ΙΕΚ και να συμμετέχουν ενεργά στις δράσεις της."

Ευκαιρία λοιπόν για το ΣΕΑΕ να αυξήσει των αριθμό των προβάτωνμελών του και να αυξήσει την πελατεία του.


Οι πελατειακές σχέσεις βάση των οποίων λειτουργούσαν και λειτουργούν τα ΙΕΚ έκαναν περιττή την ανάγκη για συνδικαλισμό. Το αποδεικνύει το γεγονός ότι το μοναδικό αίτημα πίσω από τις τελευταίες κινήσεις είναι η καταβολή των οφειλών του ΟΕΕΚ και τίποτε άλλο. ’λλωστε, αν άλλαζε κάτι από τη λειτουργεία του αμαρτωλού συστήματος, μπορεί οι συνδικαλιστές αυτοί να μην παρέμεναν για πολύ ακόμα στις θέσεις τους στα ΙΕΚ...

Ο καιροσκοπισμός του ΑΣΕΠ

Έχουμε πολλές φορές τονίσει την αναξιοπιστία του ΑΣΕΠ και τις ύποπτες μεθοδεύσεις πίσω από αυτό, καθώς κάθε κυβέρνηση φαίνεται απρόθυμη να διορίσει τους επιτυχόντες ενός "αδιάβλητου" διαγωνισμού που αποφασίστηκε και εκτελέστηκε από μία άλλη κυβέρνηση. Το παρακάτω έρχεται να επιβεβαιώσει για μία ακόμη φορά το γεγονός αυτό:

"Παραβίαση της αρχής της ισότητας των διοριστέων της προκήρυξης 8Κ/2008 του ΑΣΕΠ, Η Διοικούσα Επιτροπή των εναγόντων

27/02/2011 - 15:42

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η δημοσίευση του παρόντος δελτίου τύπου προέκυψε από την ανάγκη μας να αντιδράσουμε στην κατάφωρη αδικία που συντελείται εις βάρος μας και να εκφράσουμε τα εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν σε εμάς αλλά και σε κάθε Έλληνα πολίτη αυτής της χώρας που διεκδικεί δικαιοσύνη, αξιοκρατία και ίση μεταχείριση από το κράτος.

Το σκάνδαλο στην ιστορία των προσλήψεων έχει ως εξής:Συμμετείχαμε μαζί με χιλιάδες υποψηφίους στην προκήρυξη 8Κ/2008 για να διαγωνισθούμε μεταξύ άλλων για 889 θέσεις (ΠΕ, ΤΕ και ΔΕ) στο ΙΚΑ.Απο την κατάθεση της αίτησής μας πέρασαν 2 χρόνια.Οι αιτήσεις μας αξιολογήθηκαν σύμφωνα με τα προσόντα που ζητούσε το ΑΣΕΠ και απαιτούσε ο ίδιος ο φορέας.Οι θέσεις αφορούσαν διάφορες κατηγορίες (πολύτεκνοι,ΑΜΕΑ, χωρίς εμπειρία,με εξειδικευμένη εμπειρία,με γενική διοικητική εμπειρία εντοπιότητα παραμεθωρίων κλπ) και η αξιολόγηση ήταν αντίστοιχη.Κριθήκαμε διοριστέοι απο το ΑΣΕΠ,καταχωρήθηκε το όνομά μας σε ΦΕΚ διορισμού και πραγματοποιήθηκε ο διορισμός μόνο της κατηγορίας ΤΕ.Οι κατηγορίες ΠΕ και ΔΕ προσδοκούσαμε το διορισμό μας στο χρόνο που θα καθόριζε η κυβέρνηση σύμφωνα με τον Ν.3833/2010 που ψήφισε η κυβέρνηση με την γνωστή σε όλους αναλογία 1:5 (1 πρόσληψη κάθε 5 αποχωρήσεις).

Αιφνιδίως την 17/12/2010 ψηφίζεται αδικαιολόγητη νομοθετική ρύθμιση στον Ν.3899 άρθρ.12 που εξαιρεί απο τον Ν.3833/2010 που ισχύει για όλους τους Έλληνες, τους επιτυχόντες της μεταγενέστερης προκήρυξης 9Κ/2008 που προορίζονταν για την Αγροτική Τράπεζα και τους διορίζει στο ΙΚΑ ΑΜΕΣΑ.

Τα αναπάντητα ερωτήματα μας είναι:

1)Πώς είναι δυνατόν, επιτυχόντες και επιλαχόντες από διαγωνισμό τράπεζας δηλ.ανώνυμης εταιρείας ιδιωτικού δικαίου να διορίζονται στο δημόσιο;

2)Πώς είναι δυνατόν να τοποθετούνται στις θέσεις που προκηρύχθηκαν, επιτυχόντες άλλης προκήρυξης που τα μόρια τους είναι πολύ λιγότερα απο τα μόρια που απαιτούνταν για διορισμό στην προκήρυξη 8Κ/2008;

Αναρωτιόμαστε, μετά από απάντηση που λάβαμε απο το ΑΣΕΠ ότι το θέμα μας είναι ζήτημα που ανήκει στην πολιτική της κυβέρνησης , αν το ΑΣΕΠ έχει τελικά την αρμοδιότητα να επιλέγει αξιοκρατικά τους διοριστέους. Διότι στη δική μας περίπτωση η αρμοδιότητα του ΑΣΕΠ εξαντλήθηκε με την αποστολή των σχετικών ΦΕΚ διοριστέων και μετά αποφάσισε η κυβέρνηση ποιούς θα διορίσει και σε ποιές θέσεις.

3)Και οι δυο προκηρύξεις είχαν οριστικά αποτελέσματα το έτος 2010 και όπως όριζε ο Ν.3833/2010 έπρεπε να διορισθούμε όλοι έως 31-12-2013.
Ποιά άραγε ήταν η επιτακτική ανάγκη που επέβαλε ρύθμιση και ψήφιση νόμου προκειμένου να διορισθούν άμεσα οι επιτυχόντες της 9Κ/2008;
4)Γιατί το ΙΚΑ αφού έχει αποδεδειγμένα τεράστιες ανάγκες σε προσωπικό προκειμένου να εξυπηρετεί τους πολίτες δεν απορρόφησε άμεσα προσωπικό από την προκήρυξη 8Κ/2008 το οποίο είχε και εξειδικευμένη εμπειρία όπως ο ίδιος ο φορέας είχε απαιτήσει;

Εφόσον το ΙΚΑ καλύπτει τις συγκεκριμένες ανάγκες του, άμεσα από άλλη προκήρυξη και δεδομένης της αναλογίας 1:5 θα επηρεαστεί ο χρόνος και το ποσοστό απορρόφησης των διοριστέων της 8Κ/2008 οι οποίοι έχουν και εμπειρία σε ασφαλιστικά ταμεία;

Η πρωτοφανής και απρόσμενη αυτή εξέλιξη μας αφήνει μετέωρους, παραβιάζει τις αρχές της δικαιοσύνης και της ισονομίας, της αξιοκρατίας και της διαφάνειας.

Η κυβέρνηση έχει την θέληση και την δύναμη να αποκαταστήσει την κραυγαλαία αυτή αδικία μεριμνώντας για την προτεραιότητα μας στον διορισμό του ΙΚΑ ή θα συνεχίσει να πραγματοποιεί τις προσλήψεις των υπολοίπων προκηρύξεων με το νέο τρόπο προσλήψεων (προκηρύξεις στον ιδιωτικό τομέα και με ρύθμιση διορισμός στο δημόσιο με αποφάσεις της ίδιας της κυβέρνησης) όπως έκανε και στη δική μας προκήρυξη;
Θα μπορέσει η κυβέρνηση να επαναφέρει την κλονισμένη αξιοπιστία μας αποδίδοντας στο ΑΣΕΠ το κύρος που του αρμόζει;

Ευχή όλων να ζούμε σε ένα κράτος δικαίου που θα μεριμνά για την εξασφάλιση των συνταγματικών μας δικαιωμάτων μιάς και βρισκόμαστε στην χώρα που γέννησε την δημοκρατία.

Ελπίζουμε να έχουμε την συμπαράσταση όσων διαβάσουν αυτό το δελτίο τύπου και παρακαλούμε για την προβολή του θέματος προκειμένου να επιτευχθεί η δίκαιη διευθέτηση του θέματος."

Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια πως η κυβέρνηση φρόντισε επιλεκτικά να αποκαταστήσει μόνο τους ΤΕ από όλους τους επιτυχόντες του "αξιόπιστου" διαγωνισμού του ΑΣΕΠ...

Οι γελοίοι γονείς των μαθητών ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ

Στις κατάπτυστες ανακοινώσεις "πτυχιούχων" ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ με τις οποίες απαιτούν επαγγελματικά δικαιώματα "για να αποκτήσουν οι σπουδές τους ουσία" ήρθαν να προστεθούν και αντίστοιχες κινήσεις από διάφορους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων.

Έτσι, βλέπουμε την ελεεινή ανακοίνωση των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων της 1ης ΕΠΑΣ Λάρισας και της ΕΠΑΣ Σταυρούπολης, όπου μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής:

"...Εκμεταλλευτήκαμε τις όποιες προσωπικές γνωριμίες μας για την επίλυση του ζητήματος , όμως εισπράξαμε προφορικές και αόριστες χρονικά υποσχέσεις .

...Η τριβή με το θέμα της έκδοσης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των υπολοίπων ειδικοτήτων των ΕΠΑ.Λ- ΕΠΑ.Σ, μας απέδειξε ότι το πρόβλημα είναι γνωστό από όλους τους αρμόδιους, εκλείπει όμως η πολιτική βούληση για την αποκατάσταση του. Εκλείπει η θέληση για την πάταξη της μαύρης εργασίας και της ομηρίας των μαθητών της Δευτεροβάθμιας Τεχνικής Εκπαίδευσης .

...ζητούμε:

...Την άμεση στελέχωση και λειτουργία της αρμόδιας επιτροπής έκδοσης επαγγελματικών δικαιωμάτων.

Προσφερόμαστε οι ίδιοι να συλλέξουμε και να σας αποστείλουμε όλα τα απαραίτητα έγγραφα που απαιτούνται για την ταχύτατη έκδοση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων. "

’ραγε οι "προσωπικές γνωριμίες" είναι οι ίδιες με τις οποίες οι γονείς αυτοί εξασφαλίζουν την αποφοίτηση των παιδιών τους;

Πριν αρχίσουν να απαιτούν αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων για τα παιδιά τους, μήπως θα έπρεπε να ασχοληθούν και λίγο με το τι είδους "σπουδές" έκαναν τα παιδιά τους; Αν τους είναι δύσκολο να ρωτήσουν τα ίδια, δεν έχουν παρά να αναζητήσουν τα βίντεο που τα ίδια ανεβάζουν και δείχνουν πόσο κόπιασαν για το "πτυχίο" τους, όπως συνηθίζεται πλέον να αποκαλείται το πατσαβουρόχαρτο που μοιράζουν όλες αυτές οι υποτιθέμενες "σχολές".

Ποιά είναι λοιπόν η μαύρη εργασία από την οποία κινδυνεύουν τα παιδιά τους; Όταν έχουν αποφοιτήσει από σχολεία στα οποία το μόνο που αρκεί για την αποφοίτησή τους είναι η που και που παρουσία τους στην τάξη, και η παρουσία αυτή δεν είναι για την παρακολούθηση του μαθήματος αλλά για το χαβαλέ και τη διασκέδαση, είναι προφανές ότι οι "απόφοιτοι" αυτοί δεν έχουν ούτε τις ελάχιστες γνώσεις και δεξιότητες που απαιτούνται για κάποια εξειδικευμένη εργασία. Η οποιαδήποτε απόδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων στους αποφοίτους των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ στερείται λογικής, αποτελεί δε κατάφορη αδικία για τα παιδιά που όντως αναγκάστηκαν να εργαστούν στην ηλικία αυτή χωρίς να έχουν την πολυτέλεια να περνούν τις ώρες τους στους μοντέρνους καφενέδες που λέγονται ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ.

Όταν λοιπόν οι γονείς αυτοί ταυτίζονται τόσο με τα παιδιά τους ώστε να γράφουν "για την ταχύτατη έκδοση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων", αυτό σημαίνει ότι ταυτίζονται και οι ευθύνες τους με τις ευθύνες των παιδιών τους για την κατάσταση που επικρατεί στα τεχνικά σχολεία που υπάρχουν μόνο για να ξοδεύει το κράτος πολύτιμα κονδύλια για να "απασχολούν δημιουργικά" κάποιοι τα παιδιά τους.

Πως οι μουσουλμάνοι διδάσκουν την πολυπολιτισμικότητα

Την ώρα που οι εδώ υποτίθεται πολέμιοι της θρησκείας αριστεροί αγωνίζονται για τα τζαμιά των μουσουλμάνων στα πλαίσια της πολυπολιτισμικότητας, οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι δε χάνουν καμία ευκαιρία προκειμένου να δείξουν πόσο σημαντική είναι η πολυπολιτισμικότητα γι'αυτούς.

Είδαμε λοιπόν τους Τούρκους να διακόπτουν την τελετή του αγιασμού των υδάτων με μεγάφωνα μέσα από τα οποία ακουγόταν η φωνή του μουεζίνη. Στην Ελλάδα βλέπουμε τους επαγγελματίες άθεους να ανησυχούν μήπως οι καμπάνες προσβάλουν τους μουσουλμάνους.

Αν κάποιοι νομίζουν ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στην Τουρκία, η Αίγυπτος έρχεται να δείξει πως δεν και οι υπόλοιπες δήθεν προοδευτικές μουσουλμανικές χώρες δεν υστερούν:

"Την προσευχή 300 ατόμων για τα θύματα της βομβιστικής επίθεσης που έγινε λίγο μετά την Πρωτοχρονιά στην Αλεξάνδρεια, διέλυσε πριν από λίγο η αιγυπτιακή αστυνομία. Οπως μεταδίδουν τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, οι συγκεντρωμένοι, που κρατούσαν αναμένα κεριά θέλησαν να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους στους Κόπτες, μετά το μακελειό που έγινε τα ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς.

Ωστόσο οι αρχές απαγόρευσαν στα τηλεοπτικά συνεργεία να καλύψουν την εκδήλωση και μάλιστα -σύμφωνα με αυτόπτεις μάρτυρες- κατάσχεσαν και κάμερες. Φειδωλοί ήταν επίσης και ως προς το φωτογραφικό υλικό, αφού οι φωτορεπόρτες είχαν "άδεια" να φωτογραφίσουν τους συγκεντρωθέντες μόνο για λίγα λεπτά.

Λίγα λεπτά μάλιστα μετά την συγκέντρωση, οι άνδρες της κρατικής ασφάλειας υποχρέωσαν τους περίπου 300 συγκεντρωθέντες να φύγουν από την περιοχή."

Τι θα έλεγαν άραγε οι Αιγύπτιοι αν η εδώ αστυνομία διέκοπτε τις υπαίθριες "προσευχές" τους στις αθηναικές πλατείες;

Ενώ όμως στην Ελλάδα κάποιοι ανησυχούν για τους μουσουλμάνους και διαμαρτύρονται για τα χριστιανικά θρησκευτικά σύμβολα στα σχολεία, δεν υπάρχει αντίστοιχο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των χριστιανών και την εισαγωγή του μωαμεθανισμού στα Ελληνικά σχολεία:

"Η είδηση που μεταφέρουμε, μπορεί να κάνει τον κάθε έναν να βγει από τα ρούχα του. Έτσι όπως ακριβώς συνέβη στον αγανακτισμένο γονέα, ο οποίος μας την μετέφερε. Στο 79ο νηπιαγωγείο της περιοχής των Σεπολίων, την ημέρα που οι μουσουλμάνοι κατέλαβαν τις πλατείες της Αττικής για να προσευχηθούν, οι δασκάλες αποφάσισαν να διδάξουν τους μικρούς μαθητές τι εστί μπαϊράμ.

Όχι, δεν κάνετε λάθος. Κάποιοι άνθρωποι επέλεξαν να μάθουν στα παιδιά ηλικίας τεσσάρων-πέντε ετών για το μπαϊράμ, δηλαδή τη μουσουλμανική γιορτή. Και αυτό γιατί ανάμεσα στα 30 συνολικά παιδάκια, τα τρία ήταν μουσουλμανόπαιδα. Έτσι, αντί για μάθημα, τα παιδάκια «μυήθηκαν» στη μουσουλμανική θρησκεία. Και σαν να μην έφτανε αυτό, κάποια στιγμή, εμφανίστηκαν στον παιδικό σταθμό οι γονείς των μουσουλμανόπαιδων, για να προσευχηθούν μαζί τους! Όπως είναι φυσικό, τα παιδάκια αντιμετώπισαν το όλο περιστατικό σαν παιχνίδι και με δεδομένη την παιδική περιέργεια, έπεσαν και αυτά στο έδαφος και άρχισαν να προσκυνούν τον Αλλάχ, χωρίς κανείς να κάνει τίποτε για να τα εμποδίσει.

Είναι σαφές ότι τέτοιου είδους γεγονότα είναι απαράδεκτα, ιδιαίτερα όταν οι γονείς δεν έχουν ενημερωθεί. Βέβαια, προκαλεί εντύπωση το πώς κάποιοι, οι οποίοι αγωνίζονται για να μην γίνονται… αγιασμοί στα σχολεία, δέχονται να πραγματοποιούνται δημόσιες μουσουλμανικές προσευχές. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο ερώτημα. Όπως είναι περίεργο, το πώς μια κυβέρνηση που θέλει να καταργήσει τις εικόνες από τα δημόσια καταστήματα, αποδέχεται δημόσιες προσευχές στο κέντρο της Αθήνας. Είναι όμως η πρώτη φορά που έρχεται στην επιφάνεια ένα τέτοιο γεγονός στη χώρα μας και φυσικά, στο κλίμα των ημερών, είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό."

Βλέπουμε λοιπόν πως η δήθεν αφαίρεση των χριστιανικών συμβόλων για λόγους θρησκευτικής ουδετερότητας είναι προσχηματική, και γίνεται μόνο και μόνο για να διευκολυνθεί η μουσουλμανική προπαγάνδα και σταδιακή επιβολή του ισλαμικού ολοκληρωτισμού. Και είναι πραγματικά περίεργο πως οι ίδιοι που ενοχλούνται από την παρουσία χριστιανικών συμβόλων είναι που υπερασπίζονται την καθιέρωση διευκολύνσεων για την έκφραση του μουσουλμανικού φονταμενταλισμού.

Οι συνδικαλιστάδες των ΙΕΚ: Σπουδαστοπατέρες

Στη χώρα της φαιδρής πορτοκαλέας, δεν προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι οι "σπουδαστές" των ΙΕΚ συνδικαλίζονται, και μάλιστα με αιτήματα βιτρίνας.

Οι εκλογές που γίνονται κάθε χρόνο, ουσιαστικά με τη χορηγία του ΠΑΜΕ, της ΚΝΕ και του Ριζοσπάστη, δίνουν την ευκαιρία σε άτομα αστείου επιπέδου να ονομαστούν συνδικαλιστές και να αναδειχθούν κομματικά, ώστε στη συνέχεια να προβάλουν την ιδιότητά τους ως συνδικαλιστές του ΣΥΣΔΙΕΚ για τα επόμενα πολιτικά τους βήματα. Και αυτό δεν αφορά μόνο τους οπαδούς της Αριστεράς, αλλά και τους τρόφιμους των υπολοίπων κομματικών νεολαιών όπως της ΟΝΝΕΔ.

Εκείνο που παρατηρούμε είναι την πρεμούρα του ΚΚΕ για τις συγκεκριμένες εκλογές, στις οποίες ο Ριζοσπάστης εκτελεί ρόλο επίσημου χορηγού επικοινωνίας, ώστε το κόμμα του λαού να μπορέσει να ψαρέψει οπαδούς.

Για τα αιτήματα των γελοίων συνδικαλιστάδων του ΣΥΣΔΙΕΚ μας ενημερώνει ο Ριζοσπάστης:

"Ο ΣΥΣΔΙΕΚ με ανακοίνωσή του χαιρετίζει τους σπουδαστές που συμμετείχαν μαζικά στις εκλογές και τους καλεί να παλέψουν για την πλήρη ικανοποίηση των αναγκών τους. Οι σπουδαστές διεκδικούν την κατάργηση των διδάκτρων, τη χορήγηση πάσο σε όλους τους σπουδαστές, δωρεάν συγγράμματα και αναλώσιμα και συνολική αναβάθμιση της υλικοτεχνικής υποδομής. «Προοπτική αυτού του αγώνα δεν μπορεί να είναι παρά η γενικότερη αλλαγή του συστήματος μεταλυκειακής εκπαίδευσης με αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν επαγγελματικές σχολές», σημειώνει ο ΣΥΣΔΙΕΚ."

Με άλλα λόγια, το κύριο αίτημα του ΣΥΣΔΙΕΚ είναι η απαλλαγή από τα δίδακτρα, ώστε οι υποψήφιοι σπουδαστές να μη χρειάζεται να ξοδέψουν ούτε σεντ για να εγγραφούν σε ένα δημόσιο ΙΕΚ και να απολαμβάνουν το χαβαλέ. Για όποιον έχει αμφιβολία για το αν είναι έτσι τα πράγματα, δεν έχει παρά να αναζητήσει στο Youtube τα βίντεο που οι ίδιοι οι φιλομαθείς σπουδαστές φροντίζουν να ανεβάζουν ώστε να δείξουν για ποιό λόγο "σπουδάζουν" στα ΙΕΚ. Και αν γίνει δεκτό το αίτημά τους για δωρεάν φοίτηση στα δημόσια ΙΕΚ, ο φορολογούμενος πολίτης θα επιβαρρυνθεί με επιπλέον φόρους προκειμένου ο κάθε ανεγκέφαλος παραβατικός να μπορεί να κάνει χαβαλέ δωρεάν με έξοδα του κράτους, εισπράττοντας στο τέλος και μία βεβαίωση σπουδών για τον κόπο του.

Όσο για το προσχηματικό αίτημα για δωρεάν συγγράμματα, αυτό θα είχε ουσία αν οι σπουδαστές των ΙΕΚ είχαν σκοπό να τα διαβάσουν. Στην προκειμένη περίπτωση, ακόμα κι αν ήθελαν δε θα μπορούσαν να τα διαβάσουν, καθώς αν είχαν αυτή τη δεξιότητα θα μπορούσαν να είχαν εισαχθεί σε ένα ΤΕΙ όπως πολλοί που έγραψαν στις πανελλήνιες για 2 ή 3.

Με τα ηχηρά αιτήματα του ΣΥΣΔΙΕΚ θα ασχοληθούμε αναλυτικά στο μέλλον.

Ο Πάγκαλος στο Παρίσι

Ο προπηλακισμός και η αποδοκιμασία του Πάγκαλου κατά την παρουσίαση ταινίας του φίλου του Γαβρά στο Παρίσι από Έλληνες φοιτητές αποδεικνύει ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Και η ιστορία γίνεται ακόμα πιο ιλαρή αν αναλογιστούμε την αντίδραση του Πάγκαλου:

"ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΜΟΚ, ΜΟΛΙΣ ΕΦΥΓΕ ΕΒΡΙΖΕ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ
Σε πυρηνική βόμβα για την κυβέρνηση εξελίσσεται ο Πάγκαλος. Δεν είναι μόνο τα όσα διαδραματίστηκαν στην Ελληνική Εστία στο Παρίσι, είναι και οι συγκρούσεις που ανοίγει με την αριστερά και όχι μόνο. Σε μια περίοδο που υποετίθεται ότι ο Παπανδρέου θέλει... πολιτική ηρεμία ο Πάγκαλος έρχεται για να συγκρουστεί κατά μέτωπο με την αριστερά αλλά και τον ΛΑΟΣ. Από αυτά που μας μετέφερεαν διπλωματικοί υπάλληλοι της Ελληνικής πρεσβείας που ακολούθησαν τον Θ. Πάγκαλο μόλις αυτός αποχώρησε από την Εστία, κάτω από τις αποδοκιμασίες των φοιτητών, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ήταν κατακόκκινος και έβριζε χυδαία τους νεαρούς που του επιθέθηκαν. "Είναι αλήτες, εγώ, θα τους γ...ω", έλεγε μεταξύ των άλλων ύβρεων που εκτόξευε αφού είχε αποχωρήσει."

Το πως θα υλοποιήσει την απειλή του ο σεξουαλικά ακμαίος Πάγκαλος δεν είμαστε σε θέση να το φανταστούμε, όμως μπορούμε εύκολα να κάνουμε κάποιους παραλληλισμούς με το παρελθόν.

Τα αιτήματα των φοιτητών τα οποία κατέληξαν στην εκδίωξη του Πάγκαλου, αλλά και στην κατάληψη του Ελληνικού προξενείου στο Παρίσι λίγες ημέρες αργότερα, ήταν τελείως άσχετα τόσο με την Ελληνική όσο και με τη φοιτητική ιδιότητα. Οι φωνασκούντες φοιτητές διέκοψαν τις βόλτες τους στα καφέ και τα μπιστρώ του Παρισιού για να διαμαρτυρηθούν γιατί το Ελληνικό κράτος δε νομιμοποιεί τους λαθρομετανάστες που κατέλαβαν τη Νομική για να καταλήξουν στο μέγαρο της Υπατίας.

Αυτοί οι δήθεν ευαίσθητοι φοιτητές είναι που θα αποτελέσουν τους αυριανούς εξουσιαστές και συνεχιστές του τωρινού διεφθαρμένου καθεστώτος, και που όταν γυρίσουν στην Ελλάδα θα τοποθετηθούν σε καίριες θέσεις από όπου θα εξασφαλίσουν την οικονομική τους ευμάρεια και την πολιτική και κοινωνική προβολή τους.

Για όσους αμφιβάλουν για το γεγονός αυτό, ας ρίξουν μια ματιά στον ίδιο τον Πάγκαλο, που κάποτε και αυτός βρέθηκε να "σπουδάζει" στη Γαλλία, μαζί με πλήθος άλλων ομοίων του που στη συνέχεια κάθησαν στο σβέρκο του Ελληνικού λαού απολαμβάνοντας μία εσαεί μποέμικη ζωή όπως έμαθαν στο Παρίσι, χωρίς να χρειαστεί να δουλέψουν ποτέ στη ζωή τους.

Και αρκετοί από αυτούς επιδόθηκαν σε δήθεν αντιδικτατορικό αγώνα, για να βαφτιστούν μετά αντιστασιακοί και να δρέψουν τις ανάλογες δάφνες ώστε να καταλήξουν σήμερα πάμπλουτοι, και αρκετοί από αυτούς με διαμονές σε πολυτελή ξενοδοχεία και κότερα με νεαρές συζύγους.

Ακόμα και το πως βρέθηκαν πολλοί από αυτούς στο Παρίσι, με τι κονδύλια και με ποιό μυστηριώδη τρόπο βρέθηκαν στα πράγματα αργότερα, αποτελεί μία ομιχλώδη εικόνα που δεν πρόκειται ποτέ να ξεκαθαρίσει πλήρως.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Παμπούκη, που από την ταπεινή Ακράτα βρέθηκε να κάνει μακροχρόνιες προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία, για να καταλήξει παρά την περιορισμένη ευφυία του καθηγητής της Νομικής Αθηνών και στη συνέχεια πολιτικός παράγοντας.

Οι αλήτες που βρίζει σήμερα ο Πάγκαλος δεν είναι παρά οι διάδοχοί του και οι αυριανοί συνομιλητές του...

Ο φωτεινός παντογνώστης Θάνος Βερέμης

Το άρθρο αυτό θέτει ένα πολύ ουσιαστικό ερώτημα: Πώς γίνεται και τα ίδια άτομα ανακυκλώνονται διαρκώς σε όλες τις θέσεις;

Βλέπουμε λοιπόν τον Βερέμη να είναι καθηγητής Πολιτικών Επιστημών, μέλος και ενίοτε και πρόεδρος του ΔΣ του ΕΛΙΑΜΕΠ, καθώς και μέλος στο ΔΣ της ALPHA BANK, και φυσικά πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ανώτατης Εκπαίδευσης, καθώς και καθηγητής στην έδρα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Η ειδικότητά του βέβαια τελευταία ήταν το 1821, αλλά αν βρεθεί και κάποιο ΔΣ ακόμα μάλλον δε θα έχει αντίρρηση να προσφέρει τα φώτα του.

Άλλωστε, η εκπαίδευση, όπως και η πολιτική, βρίθει από πολυπράγμωνες που είναι αναντικατάστατοι...

Οι ακτινογραφίες των μονίμων εκπαιδευτικών

Φαίνεται πως για τη Διαμαντοπούλου και την Κάλερ δεν ήταν αρκετές οι ακτινογραφίες που βγάζουν οι εκπαιδευτικοί πριν διοριστούν, οπότε και με διάταγμά τους ζητούν να βγάζουν και οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί ακτινογραφίες ανά πενταετία, καθώς και να υπόκεινται σε τακτικούς εμβολιασμούς.

Αν αναρωτιέται κανείς γιατί πρέπει να επιβαρρύνεται η υγεία των εκπαιδευτικών με ακτινογραφίες και εμβόλια, το λόγο τον αποκαλύπτει το παρακάτω απόσπασμα από το esos.gr:

"Τον «κώδωνα του κινδύνου» προς εκπαιδευτικούς και γονείς κρούει το υπ. Παιδείας , με εγκύκλιό του προς τα σχολεία, σχετικά με την επανεμφάνιση μεγάλου αριθμού κρουσμάτων φυματίωσης (μετανάστες, μετακινούμενοι πληθυσμοί κ.α.) , συνδυαζόμενου συχνά και με τα κρούσματα του AIDS ."

Δηλαδή το Ελληνικό κράτος αδυνατεί να φυλάξει τα σύνορά του ή να υποβάλλει σε οποιονδήποτε έλεγχο τις ορδές των λαθρομεταναστών, με αποτέλεσμα την επανεμφάνιση νοσημάτων όπως η φυματίωση που κάποτε είχαν εξαληφθεί, και για να αντισταθμίσει την ανικανότητά του στρέφεται στον έλεγχο των πολιτών του.

Επιπλέον, η ΟΛΜΕ, που διέτασε την εγγραφή των αλλοδαπών μαθητών χωρίς τα δικαιολογητικά που είναι απαραίτητα για τους ιθαγενείς, δε φαίνεται να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα που τώρα αντί να ελέγχονται οι μετανάστες ελέγχονται οι εκπαιδευτικοί τους οποίους υποτίθεται πως εκπροσωπεί.

Φτάσαμε δηλαδή στον άκρατο παραλογισμό, αντί να ελέγχεται ο πιθανός φορέας της φυματίωσης ή οποιασδήποτε άλλης μολυσματικής ασθένειας, να ελέγχεται ο μόνιμος εκπαιδευτικός ο οποίος είναι υποχρεωμένος από κράτος και συνδικαλιστές να εγγράφει στο σχολείο αλλοδαπούς μαθητές στους οποίους δεν έχει γίνει ο παραμικρός έλεγχος.

Μία τέτοια πολιτική είναι αυτό που θα περίμενε κανείς τόσο από τη Λαίδη Μπίλντερμπεργκ όσο και από τους άθλιους ΟΛΜΕδες.

Οι σπουδές των επερχόμενων και απερχόμενων γόνων

Έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν στο παράδοξο γεγονός ότι οι όλοι οι γόνοι βρίσκονται να είναι συμμαθητές μεταξύ τους. Μία παράδοση που έχουν τιμήσει και οι πρωταγωνιστές της σημερινής πολιτικής ζωής, όπως ο Jeffrey Παπανδρέου και ο Σαμαράς, η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Mr. Miesens Χριστοφοράκος.

Τώρα όμως έχουμε τη νεότερη γενιά γόνων που ετοιμάζονται να τιμήσουν την παράδοση αυτή. Αιτία για την καινούρια αυτή αποκάλυψη ήταν το ρεβεγιόν του γνωστού για την κομψότητά του εγγονού του δικτάτορα Πάγκαλου, ο οποίος στο Παρίσι ήταν με τη σειρά του συμμαθητής με άλλους γόνους:

"Σκληρή ήταν και η απάντηση και της Μαρής Δασκαλαντωνάκη, συζύγου του Νίκου Σηφουνάκη:
“Λαμβάνοντας γνώση σχετικού δημοσιεύματος της εφημερίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, διακατεχόμενη από αγανάκτηση και οργή, είμαι υποχρεωμένη να προβώ στις ακόλουθες διευκρινίσεις:
Είμαι παντρεμένη με τον Νίκο Σηφουνάκη, έχω ένα παιδί την Οδύσσεια, η οποία είναι συνομήλικη – συμμαθήτρια και φίλη με τα παιδιά του Θ. Πάγκαλου. Λόγω μεγάλου φόρτου εργασίας του συζύγου μου αλλά και του κ. Πάγκαλου παραμείναμε στην Αθήνα, και κάνοντας προγραμματισμό της τελευταίας στιγμής, ακολουθήσαμε την επιθυμία των παιδιών μας να βρεθούμε μαζί στην αλλαγή του χρόνου συνδυάζοντας το με την παραδοσιακή υποδοχή του νέου έτους στο πολύπαθο κέντρο της πόλης.“"

Εδώ ας διευκρινίσουμε ότι ως πολύπαθο κέντρο της πόλης η γόνος Δασκαλαντωνάκη-Σηφουνάκη δεν εννοεί τον Άγιο Παντελεήμονα, αλλά το πολυτελέστατο ξενοδοχείο King George, όπου οι δύο φαμίλιες έκαναν ρεβεγιόν τρώγοντας μερικές δεκάδες διαφορετικά πιάτα με συνολικό κόστος 8.000 ευρώ.

Σε άλλη είδηση διαβάζουμε:

"Τουλάχιστο 3 υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης ετοιμάζονται για την επόμενη μέρα.
Οι δύο απέκτησαν πρόσφατα–μέσω υπεράκτιων-κατοικίες στις ΗΠΑ, ενώ ο τρίτος είναι χρόνια τώρα ιδιοκτήτης ακινήτου σε περιοχή των ΗΠΑ που φημίζεται για τα Πανεπιστήμιά της.
Αυτό που τους ενδιαφέρει πρώτιστα είναι ο εγκληματισμός των παιδιών τους, η αναζήτηση σχολείων και τα σχετικά.
Οι ίδιοι και οι οικογένειές τους είναι σχεδόν βέβαιοι πως δεν θα βρίσκονται στη κυβέρνηση σε δύο χρόνια από σήμερα και θεωρούν ότι δεν έχουν κανένα λόγο να παραμείνουν στην Ελλάδα.
Κι αυτό ανεξάρτητα από το αν το ΠΑΣΟΚ εξακολουθήσει να κυβερνάει τη χώρα.
Στην ανεύρεση των σπιτιών των δύο νεοφερμένων στις ΗΠΑ, καταλυτικό ρόλο έπαιξε η σύζυγος του τρίτου της παρέας που ξέρει τα κατατόπια."

Άραγε ο αριθμός αυτός περιλαμβάνει και τη Διαμαντοπούλου, που ως Υπουργός Παιδείας έκανε ταξίδι στην Αμερική δήθεν για να μελετήσει την καινοτομία και όχι για να ψάξει για το κατάλληλο πανεπιστήμιο για το γιόκα της που τώρα τελειώνει το ΙΒ;

Με αυτόν τον τρόπο κατασκευάζονται τα βαρύγδουπα βιογραφικά όλων των γόνων, οι οποίοι στη συνέχεια τα επιδεικνύουν στους έκθαμβους ψηφοφόρους τους. Το αν οι πολυδάπανες αυτές σπουδές έχουν κάποιο αντίκρυσμα, θα αφήσουμε να μας το πει ένας από τους καθηγητές του Jeffrey Παπανδρέου στη μακρινή Αμερική:




Εκείνο που δε γνωρίζουμε ακόμα είναι αν τον ίδιο καθηγητή είχε και ο Σαμαράς.

Οι σπουδές των γόνων: Κέλλυ Καραμεσίνη

Έχουμε πολλές φορές θίξει το ζήτημα των βαρύγδουπων σπουδών των γόνων σε διάφορες χώρες του κόσμου, από όπου επιστρέφουν έχοντας μία θέση να τους περιμένει, και δε θα σταματήσουμε ποτέ να ασχολούμαστε με το νοσηρό αυτό φαινόμενο, όπου οι αμαρτωλές δραστηριότητες και η διαπλοκή των γονέων εξασφαλίζουν τις σπουδές των γόνων, όπως έγινε και με την περίπτωση Μαντέλη (ανάμεσα σε πολλές άλλες).

Επίσης έχουμε πολλές φορές αναφερθεί στα τεκταινόμενα στο Κτηματολόγιο, τα οποία έχουν ιδιαίτερο εκπαιδευτικό ενδιαφέρον για πολλούς λόγους, και ένας από αυτούς ήταν η τοποθέτηση σε αυτό του συζύγου της Διαμαντουέτας Ιωάννη Σαβαλάνου.

Επιστρέφουμε στα θέματα αυτά με τις σπουδές της Κέλλυ Καραμεσίνη, κόρης του αντινομάρχη Αττικής.

Σε άρθρο της εφημερίδας Το Βήμα για τις σπουδές στην Ολλανδία, διαβάζουμε μεταξύ άλλων και τη μαρτυρία της Κέλλυς Καραμεσίνη, η οποία επέλεξε για τις σπουδές της ένα τυπικό για γόνους αντικείμενο:

"«Με τα ίδια ή με λιγότερα χρήματα που χρειάζονται σε μια επαρχιακή βρετανική πόλη, με αμφίβολο επίπεδο σπουδών και μίζερο τρόπο ζωής,μπορείς να ζήσεις σε μια ευρωπαϊκή μητρόπολη όπως το Αμστερνταμ » τονίζει η κυρία Κέλλυ Καραμεσίνη, μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο Ανταγωνισμού. « Η μεγαλύτερη διαφορά με τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι η εντατικοποίηση των σπουδών που βέβαια είναι κοινός τόπος στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.Εδώ δεν περιμένουμε την εξεταστική περίοδο για να διαβάσουμε,υπάρχουν υποχρεώσεις όλη τη χρονιά» συμπληρώνει.

...Πάντως δεν είναι οι γλωσσικές διαφορές που κρατάνε τους δυο λαούς σε σχετική απόσταση. « Στη νοοτροπία διαφέρουμε αρκετά, οι Ολλανδοί ως λαός είναι αρκετά ψυχρός και κάπως ψηλομύτηδες» τονίζει η Κέλλυ, η οποία έγινε μάρτυρας σε ένα περιστατικό τέτοιας αλαζονείας με αφορμή την ελληνική οικονομική κρίση. « Ηταν του ΑγίουΔημητρίου. Εξηγούσαμε στους Ολλανδούς συμφοιτητές μας ότι στην Ελλάδα αυτή είναι μια μεγάλη γιορτή για πολλούς. Μια κοπέλα σχολίασε:�Γενέθλια, ονομαστικές γιορτές, οι Ελληνες είναι κάθε μέρα έξω. Πώς να μη χρεοκοπήσετε!�»."

Η Κέλλυ δε διστάζει να κατακεραυνώσει το μίζερο τρόπο ζωής των ψυχρών ’γγλων, αλλά και το ρατσισμό των ξανθόψειρων Ολλανδών που ένιωσε στο πετσί της ως ταπεινή φοιτητομετανάστρια. Όμως ποιά είναι η Κέλλυ Καραμεσίνη; Ας διαβάσουμε ένα σχετικό σχόλιο:

"ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

Η ΚΥΡΙΑ ΑΥΤΗ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΡΘΡΟ (ΑΠΟ ΤΟ ΡΟΥΦΙΑΝΟΒΗΜΑ ONLINE) ΝΟΜΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΗΘΟΥΣ!!ΟΙ ΠΟΛΛΕΣ ΑΡΓΙΕΣ ΛΕΕΙ ΜΑΣ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΚΑΙ ΥΜΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΣΤΟ ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ ΟΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΜΑΣΤΕΡ: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=14248
OXI RE ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΗ ΔΕ ΘΑ ΤΗ ΓΛΥΤΩΣΕΙΣ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ.ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΝΕΟΥ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ ΜΙΛΑΜΕ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΣΟΥ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΠΟΙΝΙΚΑ (ΞΕΡΟΥΜΕ ΒΕΒΑΙΑ ΟΤΙ ΘΑ ΤΗ ΓΛΥΤΩΣΕΙ).ΝΑΙ ΣΩΣΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΗ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΡΑΜΑΣΙΝΗ.ΑΓΟΡΑΖΕ ΑΚΙΝΗΤΑ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ Ο ΚΥΡΙΟςΣ ΠΟΥ ΤΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΕΝΤΑΣΟΝΤΑΝ ΕΝΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ.ΠΟΙΟΣ ΕΚΑΝΕ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ?ΜΑ ΒΕΒΑΙΑ Η ΛΑΜΠΡΗ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ ΤΟΥ ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ ΚΕΛΥ ΚΑΡΑΜΕΣΙΝΗ.ΠΟΥ ΤΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ!ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΔΟΥΛΕΥΕ ΣΤΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ (ΕΚΤΟΣ-ΕΝΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΓΗ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ-ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ).ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΑΜΕΣΩΣ ΟΤΑΝ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ...ΓΙΑ MASTER ΣΤΟ ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ!!ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΑΡΓΙΕΣ.ΣΙΓΑ ΜΩΡΗ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΗ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΚΟΝΟΜΑΕΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΚΑΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ"

Το μεγάλο ερώτημα είναι ποιά θέση περιμένει την Κέλλυ όταν επιστρέψει από την Ολλανδία...

Η πρόταση του Πανάρετου για ίδρυση επαγγελματικών κολεγίων

Το μέλλον των ΙΕΚ, όπως και των άλλων παρόμοιων δομών, παραμένει αβέβαιο εδώ και πολλά χρόνια χάρη στην παθογένεια του συστήματος της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης. Μέσα στο κλίμα αλλαγών που προέκυψε μετά από το Μνημόνιο, ο Πανάρετος επανέλαβε μία παλαιότερη πρότασή του για αντικατάσταση των ΙΕΚ με μία νέα δομή που θα λέγεται "επαγγελματικό κολέγιο":

"...τα ΙΕΚ που δημιουργήθηκαν δεν παρέχουν στους νέους που σπουδάζουν σ' αυτά τη δυνατότητα εφόσον έχουν τις ικανότητες να μπορούν να μετακινηθούν σε άλλα ιδρύματα.

Ταυτόχρονα πρέπει να δημιουργήσουμε νέες δομές μιας αξιόπιστης ενδιάμεσης βαθμίδας, με άμεση πρόσβαση χωρίς εξετάσεις, όπου όσοι την επιλέγουν να μπορούν είτε να αποκτήσουν επαγγελματικές δεξιότητες που θα τους επιτρέπουν την άμεση πρόσβαση στην αγορά εργασίας, είτε εφόσον έχουν δυνατότητες, να μπορούν να μετακινηθούν σε επόμενη βαθμίδα, με ταυτόχρονη αναγνώριση των προσόντων που έχουν ήδη αποκτήσει.

Η δημιουργία μιας αξιόπιστης ενδιάμεσης βαθμίδας μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με ελεύθερη πρόσβαση και χωρίς στεγανά κινητικότητας είναι ένας σημαντικός κρίκος στην αλυσίδα των αλλαγών που απαιτεί η τριτοβάθμια εκπαίδευση."

Το συμπέρασμα που βγάζει κανείς από τις δηλώσεις αυτές του Πανάρετου που φιλοξένησε η εφημερίδα Ελευθεροτυπία είναι πως το μόνο που ουσιαστικά θα αλλάξει στην περίπτωση υλοποίησης του σχεδίου αυτού θα είναι η παράκαμψη των εισαγωγικών εξετάσεων για ΑΕΙ και ΤΕΙ.

Το ερώτημα είναι κατά πόσον είναι ρεαλιστική μία τέτοια πρόταση.

Ο θεσμός των ΙΕΚ απέτυχε πολλά χρόνια πριν, και εδώ και καιρό έχει μεταβληθεί σε ένα πτώμα στο οποίο οι μύγες (μαθητές και προσωπικό) βρίσκουν τροφή. Το να δημιουργηθεί μία νέα δομή που θα προσφέρει καλύτερη εκπαίδευση, και ιδιαίτερα στην επαρχία, είναι εξαιρετικά απίθανο, καθώς τόσο οι μαθητές όσο και το προσωπικό θα προέρχονται από την ίδια δεξαμενή, οπότε απλώς το ίδιο σύστημα θα λειτουργήσει με άλλη ταμπέλα.

Εκείνο που θα αλλάξει θα είναι ότι κάποιος θα μπορεί να εισαχθεί στο πανεπιστήμιο μέσω μίας εναλλακτικής πορείας.

Ο Πανάρετος σίγουρα θίγει ένα υπαρκτό πρόβλημα τόσο της ακαδημαϊκής πραγματικότητας όσο και της Ελληνικής κοινωνίας, και αυτό είναι η δυνατότητα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αυτή τη στιγμή οι εισαγωγικές εξετάσεις έχουν καθιερωθεί ως μία λαιμητόμος για το μέλλον των διαγωνιζόμενων. Ο τρόπος λειτουργίας του συστήματος άφηνε περιθώρια για αδικίες, καθώς μία εξέταση έκρινε το μέλλον κάποιου. Μόνο που στη συνέχεια περάσαμε στο άλλο άκρο, αυτό της εισαγωγής χωρίς κανένα κριτήριο, καθώς είναι τόσα πολλά τα τμήματα και τόσο χαλαρά τα κριτήρια μετά την κατάργηση της βάσης του 10, που όλοι πλέον καταλήγουν σε κάποιο ίδρυμα.

Και θα θυμίσουμε και το ότι στο θέμα της βάσης του 10 είδαμε μία κωλοτούμπα από τη μεριά του Πανάρετου, και τελικά έγινε το χατήρι της Αννούλας για την κατάργησή της με τα γνωστά αποτελέσματα.

Υπό τις υπάρχουσες συνθήκες λοιπόν, μία πρόταση για εναλλακτικό τρόπο εισαγωγής δεν έχει νόημα, και απλώς θα δημιουργήσει ακόμα περισσότερες στρεβλώσεις. Θα είχε νόημα εάν υπήρχαν σοβαρότερα κριτήρια εισαγωγής, φοίτησης και αποφοίτησης για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, εάν δεν είχαν ήδη συσσωρευτεί σε αυτήν αμέτρητοι ακατάλληλοι φοιτητές, και εάν το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα είχε οικοδομηθεί επάνω σε άλλες βάσεις.

Τέτοιες προτάσεις λοιπόν θα έπρεπε περισσότερο να εκληφθούν σαν μία προσπάθεια επίλυσης του θέματος των ΙΕΚ από τη μεριά της κυβέρνησης...

Τα μυστικά δείπνα των υπουργών στους πανεπιστημιακούς

Αίσθηση προκάλεσαν τα δημοσιεύματα για δείπνα που με διακριτικότητα παραθέτουν παράγοντες του Υπουργείου Παιδείας σε δεκάδες πανεπιστημιακών. Η ’ννα Διαμαντουέτα έκανε παράδοση τη μυστική διπλωματία τραπεζώνοντας τους πειναλέους γλείφτες πανεπιστημιακούς, που σπεύδουν με δέος και θαυμασμό να ενταχθούν στην αυλή της και να εξασφαλίσουν μία πιθανότητα κοινωνικής τους αναβάθμισης. Αλλά και η Κάλερ δεν έμεινε άπρακτη, κάνοντας στο σπίτι της τραπέζια για 50(!) άτομα, προκαλώντας φυσικά την εύλογη απορία για το τι είδους σπίτι διαθέτει. Αλλά αυτές είναι απορίες του απλού λαού, που δε μπορεί να καταλάβει πως μία Κάλερ ή μία Διαμαντουέτα πρέπει να κατέχουν και την αντίστοιχη σπιταρώνα.

Όμως γιατί αυτή η μυστική διπλωματία προκάλεσε τέτοια έκπληξη; Μπορεί οι δύο υπουργίνες να την έφτασαν σε νέα ύψη, ίσως μετά από χρόνια ανάγνωση του γνωστού έργου του Μακιαβέλι, αλλά τέτοια συνδιαλλαγή μεταξύ πανεπιστημιακών και πολιτικών δεν είναι καινούριο φαινόμενο.

Εδώ και δεκαετίες, εν όψει εκλογών οι πολιτικοί συναντούσαν πανεπιστημιακούς σε μυστικές συναντήσεις, προσπαθώντας να τους υποσχεθούν περισσότερα από τους πολιτικούς τους αντιπάλους προκειμένου να τους συνεταιρισθούν και να εξασφαλίσουν τη στήριξή τους. Μάλιστα, σε μία από αυτές τις συναντήσεις, πολλά χρόνια πριν, οι πανεπιστημιακοί είχαν ως κύριο αίτημα να τους επιτραπεί να χρησιμοποιήσουν τα πανεπιστημιακά γραφεία για business προσωπικού χαρακτήρα προκειμένου να αυξήσουν τα εισοδήματά τους. Να τους επιτραπεί "να ανοίξουν τα μαγαζιά τους" όπως είχε ειπωθεί χαρακτηριστικά.

Φυσικά, τα όσα διαδραματίστηκαν σε αυτές τις συναντήσεις δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας. Αποτελούσαν άλλο ένα από τα κρυφά μυστικά της πανεπιστημιακής συντεχνίας, που δημόσια εμφανίζεται κοπτόμενη για την πρόοδο του πανεπιστημίου και κρυφίως είναι ικανή να ζητήσει να μετατρέψει τα πανεπιστημιακά γραφεία ακόμα και σε αίθουσες ιδιαιτέρων μαθημάτων.

Με τη μαζικότητα που έφερε στο παλιό σύστημα η υλοποίηση των Κάλερ-Διαμαντουέτας ήταν επόμενο να διαρρεύσουν κάποιες πληροφορίες στον τύπο. Όμως υπάρχουν και άλλα που παραμένουν καλά κρυμμένα...

Ένωση Άσχετων Πληροφορικών Ελλάδας

Με ανακοίνωσή της στις 28-1-2011, η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας, γνωστή και ως ΕΠΕ, επιτίθεται στην κυβέρνηση για το θέμα του ηλεκτρονικού βιβλίου:

"Με έκπληξη διαβάσαμε δημοσίευμα έγκυρης εφημερίδας που αναφέρεται σε μυστική σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, παρουσία του Πρωθυπουργού, όπου συζητήθηκε το ενδεχόμενο κατάργησης των σχολικών βιβλίων και αντικατάστασής τους από ηλεκτρονικά βιβλία και ηλεκτρονικούς αναγνώστες. Προβληματίζει έντονα το γεγονός ότι στη σύσκεψη ακούστηκαν μόνο θετικά σχόλια για το εγχείρημα, καθώς και ότι εκφράστηκε η άποψη ότι είναι οικονομικά βιώσιμο αυτό το μέτρο."

Στη συνέχεια, η ΕΠΕ παραθέτει διάφορα επιχειρήματα κατά της υιοθέτησης του ηλεκτρονικού βιβλίου, από τα οποία θα σχολιάσουμε το εξής:

"Έχουν υπ' όψιν τους οι κυβερνώντες ότι όλοι οι ηλεκτρονικοί αναγνώστες (e-readers) που κυκλοφορούν στην αγορά υποστηρίζουν αποκλειστικά κλειστά πρότυπα (formats), σε σημείο να καθίσταται, ενίοτε, αδύνατος ακόμη και ο δανεισμός περιεχομένου από μαθητή σε μαθητή;"

Αν τα μέλη της ΕΠΕ είχαν κάνει μια βόλτα στα μαγαζιά προτού γράψουν την ανακοίνωσή τους, και αν είχαν κρατήσει ποτέ στα χέρια τους έναν ηλεκτρονικό αναγνώστη, θα ήξεραν αυτό που ξέρει και ο τελευταίος πωλητής, ότι δηλαδή είναι δύσκολο να βρει κανείς στην αγορά ηλεκτρονικό αναγνώστη που να μην επιτρέπει στον ιδιοκτήτη του να το φορτώσει με τα δικά του βιβλία.

Αυτοί οι άσχετοι λοιπόν είναι οι Πληροφορικοί Ελλάδας που κάθε τόσο προσπαθούν να επηρεάσουν την κοινή γνώμη για τα συντεχνιακά τους αιτήματα;

Δρ Φράγκος Φραγκούλης: Ο μεγάλος διδάκτωρ

Η ιστορία με τον Φράγκο Φραγκούλη είναι λίγο πολύ γνωστή: Ενώ ο ίδιος προετοιμαζόταν για την προαγωγή του σε ΑΓΕΕΘΑ, η κόρη του πήρε μία εκπομπή στην κρατική τηλεόραση.

Η εφημερίδα Πρώτο Θέμα έβγαλε στην πρώτη σελίδα τη σχετική ανάθεση της εκπομπής αυτής, η οποία θεωρήθηκε σκανδαλώδης. Εκείνο όμως που θεωρήθηκε ακόμα πιο σκανδαλώδες από σημαντική μερίδα του αναγνωστικού κοινού ήταν το περιεχόμενο της εκπομπής αυτής, το οποίο περιείχε τη μοσχαναθρεμένη κόρη του στρατηγού να οδηγεί ως άλλη Μασσαλιώτιδα τον αγώνα υπέρ των δικαιωμάτων των (λαθρο)μεταναστών.

Με τη σειρά του, ο Φράγκος θεώρησε ότι προσβάλεται η τιμή της κόρης του, και επιπλέον και η πιθανότητα προαγωγής του από ΑΓΕΣ σε ΑΓΕΕΘΑ, βάζοντας στο παιχνίδι και διάφορες κρατικές υπηρεσίες και "εθελοντές ιστολόγους", με αποτέλεσμα τα πράγματα να πάρουν άλλη τροπή, που μάλλον ο ίδιος ο Φράγκος δε θα ήθελε.

Μία σύνοψη της ιστορίας μπορείτε να δείτε εδώ και εδώ.

Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: Τα καθεστωτικά blogs επέκριναν την άσκηση κριτικής στην επαγγελματική παρουσία της θυγατέρας του Φράγκου την ώρα που εκείνος επέστρεφε μετά από επιτυχημένο ταξίδι στην Τουρκία. Όμως φαίνεται ότι δεν έχουν όλοι την ίδια άποψη για την επιτυχία αυτή, και μάλλον θα συμφωνήσουν και οι Τούρκοι, αφού εκείνες τις μέρες διάλεξαν για να παρουσιάσουν στον τύπο το πως κατέρριψαν τον Ηλιάκη, αλλά και τα Τουρκικά πλοία και αεροσκάφη έκαναν περίπατο ανενόχλητα.

Στο θέμα της παράδοσης χαρτών και πληροφοριών στην Τουρκική πλευρά αναφέρθηκε ο Ιωάννης Κοραντής σε ΅ερώτησή του στη βουλή:

"Ένα μήνα αργότερα, ρεπορτάζ της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ περιείχε λεπτομέρειες για κάθε φύσεως ντοκουμέντα σχετικά με την είσοδο λαθρομεταναστών στον Έβρο, που αξιωματούχος του ΓΕΣ είχε παραδώσει στον εδώ Τούρκο ΑΚΑΜ, ενώ σε παράλληλη ενέργεια είχαν προβεί οι Έλληνες Στρατιωτικοί Διοικητές των φυλακίων Κήπων, Πυθίου και Καστανιών στους Τούρκους ομολόγους τους. Τα ανωτέρω, σύμφωνα με το δημοσίευμα, έγιναν κατ εντολή του ΓΕΣ, ύστερα από την πρόσφατη επίσκεψη του Α/ΓΕΣ στην Άγκυρα και την συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογο του."

Όπως και να έχει, δε θα μας απασχολούσαν οι προσωπικές αντιπαραθέσεις του Φράγκου εάν αυτές δεν είχαν και έντονο εκπαιδευτικό ενδιαφέρον, και μάλιστα σε πολλά επίπεδα.

Ας ξεκινήσουμε από τον ίδιο τον Φράγκο. Τα κατευθυνόμενα ιστολόγια έδωσαν ιδιαίτερη βαρύτητα στο διδακτορικό τίτλο του Δρ. Φράγκου:

"Όμως ο πρώτος Αρχηγός ΓΕΣ με πλήρη προσόντα καθηγητή πανεπιστημίου (που προκάλεσαν το θαυμασμό του ΥΕΘΑ κ. Ευάγγελου Βενιζέλου) προκάλεσε το φθόνο όσων δεν μπόρεσαν να αντέξουν την αναβάθμιση της Στρατιωτικής Εκπαίδευσης που έχει ξεκινήσει ο Αρχηγός ΓΕΣ σε όλα τα επίπεδα του Στρατού Ξηράς."

Εκείνο που ξεχνούν όμως να πουν είναι ότι και στις ένοπλες δυνάμεις υπάρχει ένα σύστημα "εκπαιδευτικών αδειών", με αποτέλεσμα όσοι είναι μέσα στα πράγματα να μπορούν με ευκολία να σπουδάζουν μισθοδοτούμενοι, και ενίοτε να εκμεταλεύονται και τις γνωριμίες τους για τις σπουδές αυτές. Φαίνεται λοιπόν ότι και οι στρατιωτικοί ξέρουν τα τεχνάσματα των εκπαιδευτικών.

Οπότε σε τί προκαλεί έκπληξη το ότι κάποιοι στρατιωτικοί έχουν κάνει μεταπτυχιακές σπουδές; Μήπως τις έκαναν στερούμενοι και χωρίς αντίστοιχη υποστήριξη από το σύστημα;

Ή μήπως τις έκαναν με μεγάλη ευκολία, έχοντας λύσει το βιοποριστικό τους πρόβλημα και ευνοούμενοι;

Ας πάμε τώρα στις σπουδές της κόρης του Φράγκου. Τα κατευθυνόμενα ιστολόγια πάλι έδωσαν την εκδοχή που τους υποδείχθηκε για την πρόσληψή της στην κρατική τηλεόραση:

"Ο Συνταγματάρχης -όπως αποκάλυψε το Crimes on air- εξαπέλυε ύβρεις τόσο για τον Αρχιστράτηγο [φωτο] αλλά όσο και για την πτυχιούχο κόρη του Ευτυχία ότι δεν έχει δήθεν τα προσόντα για να κάνει εκπομπή στη δημόσια τηλεόραση."

Για να κάνει κάποιος μία επιτυχημένη εκπομπή δε χρειάζεται να έχει πτυχία ή να έχει περάσει ΑΣΕΠ.

(Εξαίρεση φυσικά η αξιοκρατική Ελλάδα, όπου οι παρουσιαστές της κρατικής ραδιοτηλεόρασης χρειάζεται πλέον να περάσουν από ΑΣΕΠ, και παλαιότερα έπρεπε να έχουν πτυχίο ωδείου για να κάνουν μουσική εκπομπή)

Οπότε το εάν η Ευτυχία Φράγκου έχει πτυχίο ή όχι έχει μικρή, ή και καθόλου, σχέση με την πρόσληψή της στην κρατική τηλεόραση. Όπως επίσης μικρή σχέση έχουν και οι σπουδές της στο ωδείο του Νάκα που κάποιοι επικαλούνται, καθώς στην κρατική τηλεόραση δεν την προσέλαβαν για να παίζει πιάνο.

Μιά και γίνεται όμως αναφορά στο πτυχίο της Ευτυχίας Φράγκου, καλό είναι να θυμόμαστε πως πέρασε στην Πάντειο με συμμετοχή στις εξετάσεις των ειδικών κατηγοριών.

Εκπαιδευτικό ενδιαφέρον έχουν όμως και τα άλλα πρόσωπα που εμπλέκονται στην υπόθεση:

Η εισαγγελέας σύζυγος στρατιωτικού που κινήθηκε τόσο γρήγορα για τη σύλληψη με αστείο κατηγορητήριο των blogger, γιατί άραγε δεν κινήθηκε με την ίδια ταχύτητα για την υπόθεση της Ευανθίας Μακρή, που όπως δείχνουν τα πράγματα έχει θαφτεί;

Παρόμοια βλέπουμε και τον Σφακιανάκη να πηγαινοέρχεται προσωπικά στα γραφεία του Πενταγώνου για την τιμή της κόρης του Φράγκου, αλλά ο ίδιος δεν είναι που έλεγε πως δε μπορεί να βρει από που εκπέμπει το indymedia; Και στη συνέχεια, όταν στο Indymedia προσέβαλαν τη μνήμη δολοφονηθέντων, ο ίδιος δεν ήταν που έλεγε πως στηρίζει το Indymedia;

Το εκπαιδευτικό ενδιαφέρον της υπόθεσης δεν εξαντλείται όμως μόνο ως εδώ:

"Ο Κούλης κι η κορούλα του, καθώς και κάποια άλλα υποκείμενα που κυκλοφορούν τριγύρω, όπως η γνωστή στριπτιζέζ, την οποία και αυτήν παραδόξως - τυχαίο δεν νομίζω - την έσπρωξε ο γνωστός καθηγητής συνταγματολόγος που θώπευε "πατρικά πάντα" τις φοιτητριούλες, μόνο άφθονες στιγμές γέλιου μπορούν να μας προσφέρουν με τον τραβεστισμό τους και την προσπάθειά τους να παρουσιάσουν το άσπρο μαύρο , φυσικά με αδρές αμοιβές.

Η σάτιρα δεν έχει όρια και εμείς θα σατιρίσουμε από δω και μπρος αυτά που ο Λαζόπουλος "ξεχνάει", δηλαδή τα παχύδερμα που δεν μπορούν να τρέξουν 10 μέτρα...αλλά το παίζουν καταδρομείς και στρατηγοί, τις "δημοσιογράφους" που δεν ξέρουν που τους πάνε τα τέσσερα από ιστορία, αλλά προσποιούνται ότι σπούδασαν ιστορία της τέχνης και γράφουνε βιογραφικά, τους ξιπασμένους, θλιβερούς αρχοντοχωριάτες που παινεύονται ότι τελείωσαν εβραϊκά πανεπιστήμια και φυσικά τις Σύριες στριπτιζέζ που δεν ξέρουν να μιλήσουν ελληνικά, αλλά κάποια παχύδερμα που το λίπος υπερτερεί της εγκεφαλικής τους ουσίας φρόντισαν να τις αναγορέψουν σε πολιτικούς επιστήμονες."

Από όλα αυτά δε θα μπορούσε να λείπει και μία έμμεση αναφορά στα εκπαιδευτικά πράγματα:

"Η υπόθεση των πολύ καλών και εθνοπρεπών ιστολογίων «Army alert» και «Hellenic revenge», στο βαθμό που μας αφορά, αποτελεί ΝΤΡΟΠΗ για τους θεσμούς και για το στράτευμα, αλλά και για τον φιλόδοξο Α/ΓΕΣ και επίδοξο Α/ΓΕΕΘΑ, αντιστράτηγο Φραγκούλη Φράγκο (που πολλοί ανώτεροί του επιχείρησαν να τον αποστρατεύσουν στο παρελθόν, ιδιαίτερα όταν ήταν ταξίαρχος, αλλά δέχθηκαν «παρεμβάσεις» από πολιτικά πρόσωπα και από ισχυρό και προβεβλημένο μητροπολίτη της Βορείου Ελλάδος)."

Για να κλείσει ο εκπαιδευτικός κύκλος της υπόθεσης, το μόνο που απομένει να μάθουμε είναι αν τα στελέχη της ΕΥΠ που φέρονται να έπαιξαν ρόλο στην υπόθεση ήταν απόφοιτοι του κολεγίου που είχει στηθεί στην Ακαδημίας...

Τέλος, για το αν είναι δίκαιοι οι χαρακτηρισμοί που αποδόθηκαν στην Ευτυχία Φράγκου (πχ λαθρολάγνα), μπορεί ο καθένας να σχηματίσει τη δική του άποψη βλέποντας το σχετικό βίντεο της εκπομπής από την οποία ξεκίνησαν όλα:



Είναι προφανές πως η οδαλίσκη θυγατέρα του δόχτορα ΑΓΕΣ πληρεί όλα τα κριτήρια για να έχει εκπομπή στην κρατική τηλεόραση, αφού λιβανίζει την κυβέρνηση. Και η εκπομπή αυτή είναι οικογενειακή υπόθεση όχι μόνο του Φράγκου, αλλά και του Παπαθεοδώρου:

"ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΛΑΒΕΙ Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΝΕΟΤΑΞΙΤΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ, (κλικ εδώ κι εδώ) ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΡΤ (κλικ εδώ), ΑΠΕΣΠΑΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΡΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΙΝΟΣ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΡΤΑΣ???????

ΑΥΤΟΣ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΤΥΠΟΣ, ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ, ΕΦΤΙΑΞΕ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, ΕΙΣΗΓΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΩΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ!! ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ;; ΜΕ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΤΟΥ (ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ) ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ!!!!! ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΥ????? ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ ΜΕ ΕΤΑΙΡΕΙΑ!!!"

Παντελής Τζωρτζάκης: Από τη Forthnet στην αυλή του Jeffrey

Ενδιαφέρουσα η είδηση για την πρόσληψη του Παντελή Τζωρτζάκη ως συμβούλου του Jeffrey σε θέματα αξιοποίησης τεχνολογιών πληροφορικής.

Δε γνωρίζουμε κάποια αξιοποίηση τεχνολογίας στην οποία ο Τζωρτζάκης προσωπικά υπήρξε πρωτοπόρος, πάντως η υπόθεση έχει (και) πανεπιστημιακό ενδιαφέρον. Θυμίζουμε πως η θέση του διεθυντή της κάποτε "θυγατρικής" του Πανεπιστημίου Κρήτης δόθηκε στον Τζωρτζάκη πριν από πολλά χρόνια για να βολευτεί κι αυτός κάπου, όπως ο ίδιος έλεγε στις συνεντεύξεις του. Με παρόμοιο τρόπο κάποιοι "τυχεροί" βρήκαν κατά καιρούς αντικείμενο επαγγελματικής απασχόλησης μέσα από πανεπιστημιακούς κύκλους, φυσικά με διαδικασίες που έλαβαν χώρα εντός ιδιαίτερα στενών κύκλων.

Οπότε η είσοδος του μυστακοφόρου Παντελή στον κύκλο των σιτιζόμενων από τον Jeffrey δεν πρέπει να προκαλεί κατάπληξη.

Υπενθυμίζουμε ότι ο επίσης Κρητικός νομικός σύμβουλος της Forthnet έχει εμπλακεί σε υπόθεση συντεχνιακών διεκδικήσεων των πληροφορικάριων που επίσης ξεκίνησε από φοιτητές του Πανεπιστημίου Κρήτης...

Υπουργείο Παιδείας: Χαρίζουμε και πιστοποιητικά

Εκτός από απουσίες, απολυτήρια, πτυχία και βεβαιώσεις σπουδών, τώρα το Υπουργείο Παιδείας θα χαρίζει και πιστοποιητικά πληροφορικής.

Αυτό ανακοίνωσαν στους διαδρομιστές της ΠΕΚΑΠ η Κάλερ-Χριστοφιλοπούλου και ο Κουλαϊδής:

"Για το Γυμνάσιο: Θα ξεκινήσει, μάλλον από το επόμενο έτος, η διαδικασία πιστοποίησης για την απόκτηση κρατικού πιστοποιητικού με βάση το Γαλλικό μοντέλο. Ο καθηγητής Πληροφορικής θα έχει ενεργό ρόλο στην πιστοποίηση. Δεν έχει ξεκαθαριστεί όμως από το Υπουργείο αν θα υπάρξει αύξηση των ωρών διδασκαλίας της Πληροφορικής."

Το εύλογο ερώτημα είναι γιατί να δίνει το κράτος κρατικό πιστοποιητικό για την πληροφορική, και όχι πχ για την Ελληνομάθεια ή για τα μαθηματικά. Η απάντηση βρίσκεται στη φράση "ο καθηγητής Πληροφορικής θα έχει ενεργό ρόλο στην πιστοποίηση". Αυτό σημαίνει αυξημένα έσοδα για τους πάντοτε άπληστους πληροφορικάριους, που εδώ και χρόνια επωφελούνται από κάθε δυνατή ευκαιρία για να αυξήσουν κατά πολύ τα εισοδήματά τους, πχ με τον αποκλειστικό χειρισμό του VBS.

Βλέπουμε για μία ακόμα φορά τους πληροφορικάριους να αποτελούν μία από τις χειρότερες συντεχνίες της εκπαίδευσης, αν όχι τη χειρότερη, και την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να διαπραγματεύεται με επαγγελματίες διαδρομιστές και σουλατσαδόρους.

Αν το κράτος ήθελε να δώσει πρακτικές γνώσεις στους μαθητές, μπορούσε να τους κάνει σεμινάρια κυκλοφοριακής αγωγής, μαθήματα οδήγησης ή διαλέξεις σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης αντί να χαρίζει γελοία πιστοποιητικά για να πάρουν επιπλέον λεφτά οι πληροφορικάριοι.

Οι επιλεκτικές ευαισθησίες του Κεγκέρογλου

Η εργοδοτική αυθαιρεσία στην περίπτωση εργαζομένων στην Ολυμπιακή που απολύθηκαν δε φάνηκε να απασχολεί ιδιαίτερα τον βουλευτή Ηρακλείου Βασίλη Κεγκέρογλου:

"Τέλος, θέση πρέπει να πάρει και ο συμπολίτης μας Υφυπουργός Εργασίας Βασίλης Κεγκέρογλου, ο οποίος μέχρι στιγμής φαίνεται απλώς να παρακολουθεί τις εξελίξεις που γίνονται στην ίδια του την πόλη, χωρίς να παίρνει σημαντικές πρωτοβουλίες."

Αν κάποιοι αναρωτιούνται ποιό είναι το εκπαιδευτικό ενδιαφέρον στην είδηση αυτή, αυτό έγκειται στο γεγονός ότι ο Κεγκέρογλου είναι ο ίδιος που έδειξε ιδιαίτερη ευαισθησία στο θέμα της αποκατάστασης των ΟΑΕΔιτών και απαίτησε με κάθε τρόπο την τακτοποίησή τους, καθώς ανάμεσά τους ήταν πολλά αγαπημένα παιδιά βουλευτών.

Στη μία περίπτωση λοιπόν ο Κεγκέρογλου αξίωσε την ενσωμάτωση των ΟΑΕΔιτών σε ένα σύστημα το οποίο υποτίθεται πως ήταν τελείως ανεξάρτητο αυτού του ΟΑΕΔ, στην άλλη περίπτωση προτίμησε να κάνει πως δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα.

Στη μία περίπτωση συνεργάστηκε με τους ΟΑΕΔίτες συνδικαλιστές προκειμένου να τους βολέψει, στην άλλη περίπτωση πούλησε τους συνδικαλιστές πολύ εύκολα...

Ο Χρήστος Κάτσικας για την επαγγελματική εξουθένωση των εκπαιδευτικών

Ένα ενδιαφέρον άρθρο του Χρήστου Κάτσικα αναλύει το ζήτημα της επαγγελματικής εξουθένωσης των εκπαιδευτικών. Βέβαια, όπως και πολλά άλλα άρθρα του Κάτσικα, χρωματίζεται από διάφορες αριστερόφρονες εμμονές, όταν ακόμα και τα στοιχεία που παραθέτει συνηγορούν υπέρ διαφορετικών παραμέτρων.

Ξεκινώντας από την αρχή, σωστά θίγεται το γεγονός ότι το επάγγελμα του εκπαιδευτικού μπορεί να είναι εξαιρετικά στρεσσογόνο. Και αυτό δεν είναι κάτι που αφορά μόνο την Ελλάδα:

"Some reports estimate that nearly 50% of teachers entering the profession leave within the first five years (Alliance for Excellent Education 2004; Ingersoll, 2003; Quality Counts 2000). One explanation of why teachers leave the profession so early in their career might be related to the emotional nature of the teaching profession. For example, teaching is an occupation that involves considerable emotional labor. Emotional labor involves the effort, planning, and control teachers need to express organizationally desired emotions during interpersonal transactions. As such, emotional labor has been associated with job dissatisfaction, health symptoms and emotional exhaustion, which are key components of burnout and related to teachers who drop out of the profession. Research into emotional labor in teaching and other aspects of teachers’ emotions is becoming increasingly important not only because of the growing number of teachers leaving the profession, but also because unpleasant classroom emotions have considerable implications for student learning, school climate and the quality of education in general."

Βέβαια, σε άλλες χώρες πολλοί επιστήμονες (ή και μή επιστήμονες) έχουν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν ένα καλύτερο επάγγελμα, οπότε εύκολα λαμβάνουν την απόφαση να εγκαταλείψουν τη διδασκαλία μέσα στα πρώτα 5 χρόνια. Αντίθετα, στην Ελλάδα, όπου όλες οι υπαρκτές και ενίοτε ανύπαρκτες ειδικότητες αγωνίζονται να μπουν στην εκπαίδευση, κανένας δεν εγκαταλείπει την εκπαίδευση για μία άλλη εργασία, ένα μεγάλο θέμα από μόνο του που σίγουρα θα μας απασχολήσει σε μελλοντικό άρθρο.

Επιστρέφοντας στο άρθρο του Κάτσικα, θίγεται σωστά η εξουθενωτική πλέον οδύσσεια που προηγείται ενός διορισμού στην εκπαίδευση (όχι βέβαια για όλους, όπως έχουμε αποδείξει και με το ζήτημα των "διοριστέων" πριν από λίγο καιρό):

"Ας πάρουμε τα πράγματα με μια σειρά: η αναμονή του διορισμού, συνήθως πολύχρονη, η αλλεπάλληλη τοποθέτηση σε θέσεις «αναπληρωτή», και οι μετακινήσεις σε διάφορες περιοχές του ελλαδικού χώρου λιπαίνουν το έδαφος της επαγγελματικής εξουθένωσης του εκπαιδευτικού.

Ας αρχίσουμε από τον πτυχιούχο μιας καθηγητικής σχολής ο οποίος ενδιαφέρεται να βρει μια θέση εκπαιδευτικού στη σχολική εκπαίδευση. Και για να μη μιλάμε στον αέρα ας δούμε τι προβλέπει ο νέος νόμος για τις προσλήψεις των εκπαιδευτικών: Ακούστε λοιπόν: τελειώνει κάποιος π.χ τη φιλολογία. Για να έχει τη δυνατότητα απλά να διεκδικήσει μια θέση στη σχολική εκπαίδευση πρέπει να ολοκληρώσει ξέχωρα από τα άλλα τα μαθήματά του ένα εξάμηνο σπουδών εντός ή εκτός των προπτυχιακών του σπουδών για να λάβει Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Επάρκειας. Μετά από αυτό πρέπει να στοχεύσει σε πιστοποίηση ξένης γλώσσας και χειρισμού Η/Υ καθώς αυτά του προσφέρουν κάποια μόρια. Παράλληλα, πρέπει να επιστρέψει σε φροντιστηριακά θρανία για να μπορέσει να πάρει μέρος σε κάποιον ή σε κάποιους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ. Παράλληλα πρέπει να έχει στο νου του κάποιο μεταπτυχιακό καθώς και αυτό μοριοδοτείται. Ωστόσο όλα αυτά πρέπει να συνδυαστούν με όργωμα της επαρχίας για να μαζευτούν μόρια εφόσον βέβαια έχει εξασφαλίσει μια κάποια χρηματοδότηση από την οικογένεια. Αν όλα αυτά πάνε καλά και η οικογένεια έχει τη δυνατότητα να τον χρηματοδοτεί περίπου 5-10 χρόνια μετά την κτήση του πτυχίου του δίνει στο ΑΣΕΠ, σε έναν διαγωνισμό που είναι τροχός της τύχης και που απαξιώνει το ίδιο του το πτυχίο. Σε περίπτωση που ανήκει στο προνομιούχο 5% περίπου και έχει προβιβάσιμο βαθμό στο διαγωνισμό δεν έχει καθόλου σίγουρο ότι αυτό θα του ανοίξει την πόρτα του σχολείου. Αν ξεπεράσει και αυτό το εμπόδιο και προσληφθεί τότε για δυο χρόνια κινδυνεύει να μετατραπεί σε υπήκοο καθώς θα βρεθεί κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του μέντορα του σχολικού σύμβουλου και του διευθυντή που μπορούν, με βάση το θεσμικό πλαίσιο να τον οδηγήσουν στην αφετηρία με μια αρνητική κρίση. Το νέο αυτό νομοθετικό πλέγμα μπορεί να δημιουργήσει πραίτορες και υπηκόους. Αυτό μπορεί να είναι το έδαφος για να έχουμε μια νέας μορφής επαγγελματική εξουθένωση του εκπαιδευτικού, από τα αποδυτήρια, δηλαδή από τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής του πορείας."

Από εδώ και πέρα ξεκινούν οι λανθασμένες αντιλήψεις στο άρθρο του Κάτσικα:

"Οι γονείς είναι δυσαρεστημένοι καθώς πληρώνουν πολύ ακριβά τη φοίτηση των παιδιών τους στην κατ΄ επίφαση δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Μάλιστα η δυσαρέσκειά τους τροφοδοτείται δικαίως, ακόμη περισσότερο σήμερα, αφού η «επένδυση» στο σχολικό των παιδιών τους, έχει όλο και λιγότερη «απόδοση» όπως αποδεικνύει η καθημερινή εμπειρία και τα στατιστικά στοιχεία με τους δεκάδες χιλιάδες άνεργους, ετεροαπασχολούμενους και υποαπασχολούμενους πτυχιούχους. Ας τους ρωτήσουμε ποιος νομίζουν ότι φταίει: ο εκπαιδευτικός."

Ο λόγος που οι γονείς πληρώνουν για φροντιστήρια είναι για να υπερβούν τις φυσικές δυνατότητες του παιδιού τους και να αποφύγουν να ασχοληθούν οι ίδιοι με αυτό. Το αποτέλεσμα είναι να φτάνουν μαθητές στο λύκειο και μετά από χρόνια φροντιστηρίων να μην έχουν αποκτήσει ούτε τις βασικές δεξιότητες. Αυτή η επιμονή των γονέων σε συνδυασμό με την πίεση κομμάτων και συνδικαλιστών είναι που οδήγησε στην απαξίωση των πτυχίων, καθώς τα πανεπιστήμια πολλαπλασιάστηκαν σε μέγεθος και αριθμό μόνο και μόνο για να μοιράσουν περισσότερα πτυχία.

"Οι εκπαιδευτικοί είναι δυσαρεστημένοι γιατί παράλληλα με τα οικονομικά προβλήματα που τους οδηγούν στην αναζήτηση δεύτερης δουλειάς..."

Το ότι διορισμένοι μόνιμοι εκπαιδευτικοί αναζητούν δεύτερη εργασία σε φροντιστήρια και ωρομισθίες είναι αποτέλεσμα απληστίας που χαρακτηρίζει τον κλάδο εδώ και δεκαετίες. Και αυτό με τη σειρά του είναι αποτέλεσμα νοσηρών νοοτροπιών που ενδημούν σε συγκεκριμένους επαγγελματικούς κλάδους, και στην περίπτωση των εκπαιδευτικών βρίσκουν πρόσφορο έδαφος γιατί οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί δεν κουράζονται αρκετά στο σχολείο. Κάποιος που πάσχει από επαγγελματική εξουθένωση πηγαίνει στο σπίτι του να ξεκουραστεί και δε γυρίζει πχ στα ΙΕΚ ή στα ΚΕΚ, ή σε διάφορα σπίτια για να προγυμνάζει τους ανεπίδεκτους μαθήσεως.

Στη συνέχεια το άρθρο ασχολείται με επιπλέον αίτια της επαγγελματικής εξουθένωσης των εκπαιδευτικών:

"2) οι κακές εργασιακές σχέσεις, (μισθός, εξέλιξη, έλλειψη εποπτικού υλικού, η αίσθηση ότι δεν ελέγχει αυτά που συμβαίνουν στο χώρο εργασίας του, η αίσθηση ότι δεν τον λαμβάνουν καθόλου υπόψη στις εκπαιδευτικές αλλαγές , το ραβε - ξήλωνε),

3) Η καλλιέργεια ανταγωνιστικού κλίματος μεταξύ των εκπαιδευτικών, η ανασφάλεια της αρνητικής αξιολόγησης,"

Τα αίτια αυτά οφείλονται στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς και στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο συνδικαλισμός τους, και όχι στην αρνητική αξιολόγηση, η οποία ουσιαστικά σημαίνει ότι ο εκπαιδευτικός δεν ανήκει στη σωστή φατρία. Άλλωστε, ο μόνος ανταγωνισμός ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς έχει να κάνει με "συναδελφικά μαχαιρώματα", με αποτέλεσμα ακόμα και στην ίδια (κομματική) παράταξη να υπάρχουν υποπαρατάξεις που μισούνται θανάσιμα. Φαίνεται όμως ότι κανένας Κάτσικας δε γνωρίζει αυτή την πραγματικότητα, για την οποία μεγάλη ευθύνη φέρει η Αριστερά.

Το κύριο αίτιο της επαγγελματικής εξουθένωσης των εκπαιδευτικών φαίνεται σε ένα από τα παραδείγματα που αναφέρονται:

"Όταν πήγε για πρώτη φορά σε εσπερινό γυμνάσιο, πριν πολλά χρόνια, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα πίστευε ότι οι μαθητές του, αν όχι όλοι οι περισσότεροι, είχαν κάποια βλάβη στον εγκέφαλο. Δεν μπορούσε αλλιώς να εξηγήσει πως μετά από μια αναλυτική παρουσίαση του μαθήματος, δεν μπορούσαν να αρθρώσουν κουβέντα. Είχε αρχίσει να καταρρακώνεται καθώς κάθε μέρα όλες του οι προσπάθειες να κάνει όσο το δυνατόν καλύτερο μάθημα κατέληγε στο ίδιο αποτέλεσμα. Η συντριπτική πλειονότητα των μαθητών δεν μπορούσε να απαντήσει μετά το τέλος της παράδοσης του μαθήματος σε στοιχειώδεις ερωτήσεις. Σκέφτονταν να φύγει από το σχολείο, αισθανόταν άχρηστος, όταν κάποια στιγμή ένας μαθητής ανέφερε έναν παίκτη του Ολυμπιακού που αυτός αγνοούσε. Στην τάξη τότε άρχισε μια συζήτηση όπου τα παιδιά έλεγαν λεπτομέρειες με ονόματα παικτών διαφόρων ομάδων που αυτός αγνοούσε παντελώς. Στο τέλος ένας μαθητής τον ρώτησε αν μπορούσε να πει το όνομα του τερματοφύλακα του Παναθηναικού ή το όνομα ενός οποιουδήποτε παίκτη. Τότε κατάλαβε. Δεν τον ενδιέφερε εδώ και πολλά πολλά χρόνια οτιδήποτε είχε σχέση με το ποδόσφαιρο και τα αυτιά του ήταν βουλωμένα στα ονόματα των ποδοσφαιριστών. Αυτό συνέβαινε και με τους μαθητές. Δεν μπορούσαν να απαντήσουν σε καμιά ερώτηση του μαθήματος όχι γιατί είχαν βλάβη στον εγκέφαλο αλλά γιατί δεν τους ενδιέφερε καθόλου το μάθημα. Άκουγαν τη φωνή του την ώρα που τους έλεγε το μάθημα ίδια με τον ήχο μιας μοτοσικλέτας ή τους θορύβους που έρχονταν από την αυλή.

Έπρεπε να βρει άλλον τρόπο να μιλήσει στα παιδιά. Έφαγε πολλά μαθήματα για να δοκιμάζει να τους τραβήξει το ενδιαφέρον συζητώντας στην αρχή ότι τους τραβούσε το ενδιαφέρον. Έμεινε πίσω στην ύλη αλλά τα παιδιά άρχισαν να τον εμπιστεύονται και να τον ακούνε. Ο σχολικός σύμβουλος που ήρθε στο σχολείο ζήτησε από όλους τους καθηγητές της ειδικότητας του το βιβλίο ύλης. Είχε μείνει πίσω. Δέχθηκε παρατήρηση."

Το ερώτημα που προκύπτει εδώ είναι τι κάνουν όλοι αυτοί οι μαθητές στο σχολείο. Με ποιόν τρόπο περνούν τις τάξεις; Ποιός τους βαθμολογεί πάνω από τη βάση; Αφού το μόνο που τους απασχολεί είναι το ποδόσφαιρο, γιατί αναγκάζονται να κάθονται σε ένα θρανίο;

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο καθηγητής έκανε αυτό που κάνουν όλοι οι εκπαιδευτικοί, προσπαθώντας να περάσει η ώρα και κάνοντας τόσο μάθημα όσο του επέτρεπαν οι συνθήκες. Ο σχολικός σύμβουλος δεν ενέκρινε το γεγονός ότι η ύλη είχε μείνει πίσω, όμως δε θα ενέκρινε και το γεγονός ότι η ύλη ολοκληρώθηκε αλλά στο τέλος οι μαθητές έμειναν στην ίδια τάξη. Αυτό είναι ένα από τα κυριότερα αίτια της επαγγελματικής εξουθένωσης των εκπαιδευτικών. Φυσικά, ο εκπαιδευτικός του παραδείγματος δεν έκανε αυτό που κάνουν όλοι, να γράφει στο βιβλίο ύλης ότι έκανε πολύ περισσότερα από ότι στην πραγματικότητα...