"...τα ΙΕΚ που δημιουργήθηκαν δεν παρέχουν στους νέους που σπουδάζουν σ' αυτά τη δυνατότητα εφόσον έχουν τις ικανότητες να μπορούν να μετακινηθούν σε άλλα ιδρύματα.
Ταυτόχρονα πρέπει να δημιουργήσουμε νέες δομές μιας αξιόπιστης ενδιάμεσης βαθμίδας, με άμεση πρόσβαση χωρίς εξετάσεις, όπου όσοι την επιλέγουν να μπορούν είτε να αποκτήσουν επαγγελματικές δεξιότητες που θα τους επιτρέπουν την άμεση πρόσβαση στην αγορά εργασίας, είτε εφόσον έχουν δυνατότητες, να μπορούν να μετακινηθούν σε επόμενη βαθμίδα, με ταυτόχρονη αναγνώριση των προσόντων που έχουν ήδη αποκτήσει.
Η δημιουργία μιας αξιόπιστης ενδιάμεσης βαθμίδας μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με ελεύθερη πρόσβαση και χωρίς στεγανά κινητικότητας είναι ένας σημαντικός κρίκος στην αλυσίδα των αλλαγών που απαιτεί η τριτοβάθμια εκπαίδευση."
Το συμπέρασμα που βγάζει κανείς από τις δηλώσεις αυτές του Πανάρετου που φιλοξένησε η εφημερίδα Ελευθεροτυπία είναι πως το μόνο που ουσιαστικά θα αλλάξει στην περίπτωση υλοποίησης του σχεδίου αυτού θα είναι η παράκαμψη των εισαγωγικών εξετάσεων για ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Το ερώτημα είναι κατά πόσον είναι ρεαλιστική μία τέτοια πρόταση.
Ο θεσμός των ΙΕΚ απέτυχε πολλά χρόνια πριν, και εδώ και καιρό έχει μεταβληθεί σε ένα πτώμα στο οποίο οι μύγες (μαθητές και προσωπικό) βρίσκουν τροφή. Το να δημιουργηθεί μία νέα δομή που θα προσφέρει καλύτερη εκπαίδευση, και ιδιαίτερα στην επαρχία, είναι εξαιρετικά απίθανο, καθώς τόσο οι μαθητές όσο και το προσωπικό θα προέρχονται από την ίδια δεξαμενή, οπότε απλώς το ίδιο σύστημα θα λειτουργήσει με άλλη ταμπέλα.
Εκείνο που θα αλλάξει θα είναι ότι κάποιος θα μπορεί να εισαχθεί στο πανεπιστήμιο μέσω μίας εναλλακτικής πορείας.
Ο Πανάρετος σίγουρα θίγει ένα υπαρκτό πρόβλημα τόσο της ακαδημαϊκής πραγματικότητας όσο και της Ελληνικής κοινωνίας, και αυτό είναι η δυνατότητα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αυτή τη στιγμή οι εισαγωγικές εξετάσεις έχουν καθιερωθεί ως μία λαιμητόμος για το μέλλον των διαγωνιζόμενων. Ο τρόπος λειτουργίας του συστήματος άφηνε περιθώρια για αδικίες, καθώς μία εξέταση έκρινε το μέλλον κάποιου. Μόνο που στη συνέχεια περάσαμε στο άλλο άκρο, αυτό της εισαγωγής χωρίς κανένα κριτήριο, καθώς είναι τόσα πολλά τα τμήματα και τόσο χαλαρά τα κριτήρια μετά την κατάργηση της βάσης του 10, που όλοι πλέον καταλήγουν σε κάποιο ίδρυμα.
Και θα θυμίσουμε και το ότι στο θέμα της βάσης του 10 είδαμε μία κωλοτούμπα από τη μεριά του Πανάρετου, και τελικά έγινε το χατήρι της Αννούλας για την κατάργησή της με τα γνωστά αποτελέσματα.
Υπό τις υπάρχουσες συνθήκες λοιπόν, μία πρόταση για εναλλακτικό τρόπο εισαγωγής δεν έχει νόημα, και απλώς θα δημιουργήσει ακόμα περισσότερες στρεβλώσεις. Θα είχε νόημα εάν υπήρχαν σοβαρότερα κριτήρια εισαγωγής, φοίτησης και αποφοίτησης για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, εάν δεν είχαν ήδη συσσωρευτεί σε αυτήν αμέτρητοι ακατάλληλοι φοιτητές, και εάν το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα είχε οικοδομηθεί επάνω σε άλλες βάσεις.
Τέτοιες προτάσεις λοιπόν θα έπρεπε περισσότερο να εκληφθούν σαν μία προσπάθεια επίλυσης του θέματος των ΙΕΚ από τη μεριά της κυβέρνησης...
