Sunday, January 8, 2012

Χάρης Καστανίδης: Ο μπούλης που έγινε υπουργός

Αφού μετέτρεψε σωρεία αδικημάτων όπως αυτό της σωματεμπορίας σε πταίσματα(!), αφού συναίνεσε στην αναγωγή της άρνησης ακύρωσης αστικού εισιτηρίου σε πλημέλλημα(!), και αφού απέτυχε να αντιμετωπίσει την πολυεπίπεδη εγκληματικότητα πίσω από το πανεπιστημιακό "άσυλο", ο Χάρης Καστανίδης αποφάσισε να ασχοληθεί με το επόμενο μεγάλο θέμα που απασχολεί την Ελληνική κοινωνία, αυτό της εχθροπάθειας(!).

Διαβάζουμε σχετικά:

"Το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης υπό τον τίτλο «Καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Δικαίου» ποινικοποιεί πολλές μορφές δημοσίου λόγου και συνιστά μια επικίνδυνη διολίσθηση προς μια κοινωνία αυταρχισμού, μια κοινωνία στην οποία η συγκυριακή πλειοψηφία θα επιβάλλει στη μειοψηφία ακόμη και το τι θα λέει.
Το νομοσχέδιο εισάγει την ...φαιδρή και συγχρόνως επικίνδυνη έννοια της εχθροπάθειας, σύμφωνα με την οποία ποινικοποιείται η έκφραση γνώμης ανάλογα με τα συναισθήματα που προκαλεί σε αυτούς που την ακούν! Επίσης, εισάγει τη λογική μιας «επίσημης ιστορίας» με παράλληλη ποινικοποίηση της απόκλισης από αυτήν ή ακόμη και της μερικής «άρνησης» ορισμένων γεγονότων.
Η Δράση δηλώνει την πλήρη αντίθεσή της σε οποιαδήποτε μορφή περιορισμού που επιβάλλεται νομοθετικά στο περιεχόμενο του δημοσίου λόγου και θεωρεί ότι με το νομοσχέδιο αυτό ανοίγει ο ασκός του Αιόλου της λογοκρισίας κατά τη βούληση του εκάστοτε νομοθέτη. Για τους λόγους αυτούς ζητούμε την άμεση απόσυρση του προτεινομένου νομοσχεδίου."


Ο υπερτροφικός μπούλης αποφάσισε να μετονομάσει σε "εχθροπάθεια" οτιδήποτε δεν είναι αρεστό στην προοδευτική κυβέρνηση, της οποίας οι ιθύνοντες εμφανίζονταν ως υπέρμαχοι της ελευθερίας του λόγου όταν ήταν στην αντιπολίτευση.


Στο καστανίδειο νομοσχέδιο, βλέπουμε μεταξύ άλλων να ορίζεται η εχθροπάθεια:

"Στον παρόντα νόμο, ο όρος «εχθροπάθεια» θα πρέπει να νοηθεί ως αναφερόμενος τόσο στην καλλιέργεια όσο και στην εξωτερίκευση αισθημάτων μίσους και αντιπαλότητας."


Οτιδήποτε δημιουργεί αντιπαλότητα θα θεωρείται παράνομο από τον ρηξικέλευθο υπουργό, ο οποίος θα μετατρέψει με το νομοθέτημά του την Ελλάδα σε μία χώρα όπου η αντιπαλότητα θα καταργηθεί τελείως, και μάλιστα δια νόμου.


"Όποιος από πρόθεση, δημόσια προφορικά ή διά του τύπου ή μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, προκαλεί ή διεγείρει σε βιαιοπραγίες ή εχθροπάθεια κατά ομάδας ή προσώπου, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το γενετήσιο προσανατολισμό, ή κατά πραγμάτων που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά από τις παραπάνω ομάδες ή πρόσωπα, κατά τρόπο που μπορεί να εκθέσει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών έως τριών (3) ετών και χρηματική ποινή χιλίων έως πέντε χιλιάδων (1.000 � 5.000) ευρώ."


Σύμφωνα με τον πανέξυπνο Χάρη, κάθε κρούσμα εχθροπάθειας θα τιμωρείται με συνδυασμό φυλάκισης και προστίμου, ώστε όποιος διεγείρει εχθροπάθεια να καταλάβει ότι το αδίκημά του είναι βαρύτερο αυτού της σωματεμπορίας ή της διακίνησης ναρκωτικών.

Στη συνέχεια του κειμένου αναφέρεται και η πιθανότητα άρνησης κάποιου εγκλήματος πολέμου, πράξη που θα τιμωρείται επίσης με συνδυασμό φυλάκισης και προστίμου. Το ερώτημα είναι αν αυτά τα εγκλήματα πολέμου θα περιορίζονται σε εκείνα που θα αναγράφονται στις λίστες που θα παραδώσουν στο Χάρη διάφοροι πρέσβεις, ή ο άτεγκτος μπούλης θα ζητήσει και την παραδειγματική τιμωρία της Ρεπούση για το γνωστό θέμα του "συνωστισμού", ή ακόμα και του Τζέφρυ Παπανδρέου για την κατάθεση στεφάνου στο μνήμα του υπεύθυνου για σωρεία γενοκτονιών Κεμάλ;


Ένα τέτοιο οργουελικής έμπνευσης νομοθέτημα θα προκαλούσε την οργή κάθε σκεπτόμενου πολίτη, όμως ο Χάρης δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Ο γόνος που δε δούλεψε ποτέ στη ζωή του θα ήταν σήμερα ένας ημιμαθής καλλιεργητής πατάτας στη Βόρειο Ελλάδα αν ο πολιτικάντης πατέρας του δε φρόντιζε ώστε να εξασφαλιστεί η πολιτική σταδιοδρομία του κανακάρη του. Για χρόνια ολόκληρα μέντορες είχαν αναλάβει τη διαπαιδαγώγησή του ώστε ο πράσινος γόνος να μπορεί να πετάει μερικά πολιτικάντικα τσιτάτα. Φυσικά η προστασία του πολιτικού συστήματος δε σταμάτησε εκεί, καθώς η συμβία του απέκτησε θέση στο πανεπιστήμιο, και όταν ο Χάρης έγινε υπουργός φρόντισε ώστε να τοποθετηθεί στο υπουργείο του ο έμπιστος ενδοπανεπιστημιακός δούλος της.

Από ένα τέτοιο ανδρείκελο λοιπόν δε θα μπορούσε να περιμένει κανείς κάτι διαφορετικό. Η ευφυία δεν ήταν ποτέ από τα δυνατά σημεία του Χάρη (όπως άλλωστε συμβαίνει και με πολλούς γόνους).