"Επειτα από τις σφοδρές αντιδράσεις του γενικού γραμματέα της ΟΛΜΕ Θέμη Κοτσιφάκη, των εκπαιδευτικών που υπηρετούσαν σ' αυτές, αλλά και της Ενωσης Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων Πληροφόρησης (ΕΕΒΕΠ), το υπουργείο προσπάθησε να τα μαζέψει με νέα ανακοίνωση: «Η εγκύκλιος με θέμα "Παράδοση εξοπλισμού και υλικοτεχνικής υποδομής των σχολικών βιβλιοθηκών" σε καμία περίπτωση δεν συνεπάγεται την αναστολή λειτουργίας των 757 σχολικών βιβλιοθηκών... Εξαιτίας της λήξης στις 31/08/2011 της διετούς θητείας των υπευθύνων σχολικών βιβλιοθηκών, το υπουργείο Παιδείας έστειλε εγκύκλιο προκειμένου αυτές να λειτουργήσουν με ευθύνη του διευθυντή της σχολικής μονάδας»."
Με άλλα λόγια, στη σχετική απόφαση αντιδρούν οι ΟΛΜΕδες, οι εκπαιδευτικοί που είχαν βολευτεί στις βιβλιοθήκες, και οι "επιστήμονες της βιβλιοθηκονομίας". Περίεργος συσχετισμός που θα αναλύσουμε στη συνέχεια.
Παρακάτω το το άρθρο αναφέρει:
"Ακούγεται περίεργο για τα δεδομένα της ελληνικής εκπαίδευσης, αλλά οι βιβλιοθήκες αυτές δεν ήταν μία ακόμη προχειροδουλειά. Δημιουργήθηκαν έχοντας τις πλέον σύγχρονες προδιαγραφές, με άριστη υλικοτεχνική υποδομή (ηλεκτρονικοί υπολογιστές, Ιντερνετ κ.ά.), βασίζονται στο διεθνές σύστημα ταξινόμησης dewey, διαθέτουν βάση καταλογράφησης, πολύτιμο υλικό χιλιάδων τίτλων και σύγχρονο σύστημα συναγερμού φύλαξης.
Η πλειονότητα των καθηγητών που υπηρετούσαν στις 757 βιβλιοθήκες είχαν απόσπαση τετραετίας και είχαν υποβληθεί το 2007 σε αξιολόγηση. Η ενασχόλησή τους στη συγκεκριμένη θέση, ήταν καθημερινή, πολύωρη και πολυσχιδής. Δικαίως αναρωτιούνται ότι αν δεν λειτουργούν καθημερινά και σε συντεταγμένη βάση, αποκλείεται να επιτελέσουν το στόχο τους. Σύμφωνα δε με ανεπίσημες πληροφορίες, θα λειτουργούν στη... χάση και τη φέξη από καθηγητές που δε συμπληρώνουν ωράριο... "
Κάποτε υπήρχε σφοδρή διαμάχη μεταξύ των εκπαιδευτικών που ήθελαν να αράξουν στις βιβλιοθήκες και των βιβλιοθηκονόμων, που στην Ελληνική επικράτεια ανέρχονται σε εξωφρενικά μεγάλους αριθμούς. Φαίνεται όμως πως η λύση που επιβάλει η δημοσιονομική κατάσταση τους ένωσε, παρά τα πικρά λόγια που είχαν ανταλλάξει εκατέρωθεν σχετικά πρόσφατα.
Οι σχολικές βιβλιοθήκες στήθηκαν με χρήματα από Ευρωπαϊκά κονδύλια. Όπως και πολλές άλλες δράσεις, υλοποιήθηκαν με στόχο την απορρόφηση κονδυλίων και το βόλεμα διαφόρων παρατρεχάμενων. Όπως και στην Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, υπήρξαν κάποιες εξαιρέσεις, που όμως δε μπορούμε να πούμε πως χαρακτηρίζουν το σύνολο, και η έννοια της σχολικής βιβλιοθήκης δεν ενσωματώθηκε πραγματικά στη σχολική πραγματικότητα.
Και πως θα μπορούσε άλλωστε να ενσωματωθεί, όταν σε ανησυχητικό ποσοστό οι απόφοιτοι του λυκείου δε γνωρίζουν ούτε σωστή γραφή; Αυτό είναι και το πρόβλημα που θα έπρεπε να απασχολεί τους ΟΛΜΕδες και όχι το αν θα συνεχίσουν κάποιοι να κάθονται σε κάποια βιβλιοθήκη.
Επιπλέον, τα περί υπερσύγχρονων βιβλιοθηκών ακούγονται τουλάχιστον εξωπραγματικά, εκτός αν έχουν επιλεγεί 2-3 "βιτρίνες" για να θεωρηθεί ότι αντιπροσωπεύουν το σύνολο των 757 βιβλιοθηκών. Είναι γνωστό όμως πως στην Ελλάδα τα πάντα είναι υπερσύγχρονα και πέρα από κάθε κριτική.
Σε μία χώρα όπου οι έρευνες δείχνουν πως οι μαθητές ουσιαστικά δε διαβάζουν, η διατήρηση τέτοιων δομών που στην πραγματικότητα καλύπτονται από παχιά πέπλα σκόνης εξυπηρετεί άλλες σκοπιμότητες και όχι το δημόσιο συμφέρον. Μόνο ως ορθή μπορεί λοιπόν να εκληφθεί η απόφαση οι βιβλιοθήκες να λειτουργούν στα πλαίσια της συμπλήρωσης ωραρίου, μόνο που στην πράξη πάλι κάποιοι "τυχεροί" θα βρουν τον τρόπο να λουφάρουν βολικά "υπηρετώντας τη βιβλιοθήκη".
Μία άλλη σημαντική αιτία των διαμαρτυριών φαίνεται στο παρακάτω απόσπασμα από σχετική ανακοίνωση της Ενωσης Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων στις 21-9-2011 (οι υπογραμμίσεις δικές μας):
"Δεν δίνεται καμία συγκεκριμένη δέσμευση για ακόμη μια φορά από το Υπουργείο Παιδείας για το μέλλον των Σχολικών Βιβλιοθηκών, για το πως θα εξασφαλιστεί έμπρακτα η οργανωτική λειτουργική τους υπόσταση, πότε θα προχωρήσει ο σχεδιασμός, χάραξη, υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού των Σχολικών Βιβλιοθηκών, πότε θα υπάρξει στελέχωσή τους από επαγγελματίες βιβλιοθηκονόμους πτυχιούχους των σχολών βιβλιοθηκονομίας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης..."
Πέρα από τους εκπαιδευτικούς που επιζητούν την απόσπαση σε βιβλιοθήκες, υπάρχουν και οι αμέτρητοι "επιστήμονες βιβλιοθηκονομίας", καθώς η ανεύθυνη πολιτική των διαφόρων κυβερνήσεων έχει δημιουργήσει τμήματα βιβλιοθηκονομίας σε ΑΕΙ και ΤΕΙ με τετραετείς σπουδές(!), και στο πέρασμα των χρόνων έχει συσσωρευτεί μεγάλος αριθμός αποφοίτων που διεκδικεί διορισμό σε αντίστοιχη θέση. Φυσικά, οι σχολικές βιβλιοθήκες δεν έχουν ανάγκη από πτυχιούχους βιβλιοθηκονόμους, καθώς το μέγεθός τους απέχει πολύ από το να απαιτεί τετραετή εξιδείκευση. Όμως το ζήτημα αποτελεί μία ακόμα ένδειξη της ανευθυνότητας με την οποία δημιουργούνται νέα τμήματα σε όλη την Ελληνική επικράτεια, αλλά και των στρεβλώσεων του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος που με τη συνεχή ανωτατοποίηση κάθε μονοετούς και διετούς σχολής οδήγησε στη σημερινή κατάσταση.
Κανείς δεν αμφισβητεί το ότι πρέπει να υπάρχουν σχολικές βιβλιοθήκες, με την προοπτική ότι πρώτα οι εκπαιδευτικοί θα εξασφαλίσουν ότι οι μαθητές τους ξέρουν να διαβάζουν, και ότι δε θα υπάρχει ένας αμέτρητος αριθμός βιβλιοθηκών με μόνο κοινό στοιχείο το βόλεμα κάποιων.
