«Δεν μπορούν τα ΚΕΣ να αναγνωρίζονται ως πανεπιστήμια, αλλά ως μεταλυκειακά κέντρα σπουδών. Ανήκουν στο χώρο της μεταλυκειακής εκπαίδευσης και κατάρτισης και οι άδειες θα δίνονται από το Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης»
Είναι περίεργη η αντίληψη που έχει η Αννούλα για τη μεταλυκειακή εκπαίδευση, αλλά ίσως να ξέρει κάτι περισσότερο από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, που αναγνωρίζουν τα πτυχία ενός Deree σαν πανεπιστημιακά. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι σε πολύ νεαρή ηλικία την επέλεξε ο Ανδρέας Παπανδρέου για να ηγηθεί του φορέα που προϋπήρχε του αμαρτωλού ΙΔΕΚΕ, το οποίο έβαλε για τα καλά τη λαμογιά στο χώρο της εκπαίδευσης ενηλίκων.
Για όσους δε γνωρίζουν, το Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης (ΕΚΕΠΙΣ) αποτελεί άλλον ένα φορέα διαφθοράς στο χώρο της παιδείας, με τη διαφορά ότι ανήκει στο Υπουργείο Εργασίας. Οι διορισμοί στο ΕΚΕΠΙΣ αποτέλεσαν σημείο έντονης τριβής μεταξύ υπουργών κατά τα τελευταία χρόνια, ενώ το όλο σκεπτικό πίσω από τη λειτουργία του είναι διάτρητο. Το πως θα νομιμοποιηθεί ένας τέτοιος φορέας να δίνει άδειες λειτουργίας σε παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων και σε ιδιωτικά πανεπιστήμια δε μπορεί παρά να θεωρηθεί ως η πραγμάτωση ενός υγρού σοσιαλιστικού ονείρου της εκκολαπτόμενης Σεγκολέν, που αν μη τι άλλο πέτυχε να πετάξει το μπαλάκι σε ένα άλλο υπουργείο.
Ίσως οι βαρύγδουπες ονομασίες τύπου "Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης" να εντυπωσιάζουν όσους τις ακούν για πρώτη φορά, αλλά η πραγματικότητα που κρύβουν κάθε άλλο παρά εντυπωσιακή είναι. Ίσως θα έπρεπε να δώσουν σημασία σε αυτές τις λεπτομέρειες οι πολιτισμένες χώρες και να δημιουργήσουν αντίστοιχες διαδικασίες για όσους θέλουν να αναγνωρίσουν "πτυχία" από Ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια. Άλλωστε, αν ο μέσος Ευρωπαίος έρθει στην Ελλάδα και επισκευθεί το κτίριο της Πρυτανείας και τη Νομική σίγουρα θα απορήσει πως ο Έλληνας πτυχιούχος θεωρείται ισάξιος με τον Ολλανδό ή το Σουηδό.
