Αυτό βέβαια δεν αποτελούσε πρωτότυπη ιδέα του γόνου Καντάφι. Το ίδιο σύστημα κρύβεται πίσω από τις "σπουδές" πολλών πολιτικών, και αρκεί να ρίξει κανείς μία ματιά στα βιογραφικά πολλών πολιτικών με λαμπρές σπουδές, που όμως δε δικαιώθηκαν από τις ικανότητες που έδειξαν στην πολιτική τους καριέρα.
Με τον τρόπο αυτό, τα πανεπιστήμια εξασφαλίζουν οικονομικούς πόρους προσφέροντας μία υπηρεσία σίγουρα πέρα από τα όρια της ηθικής, που όμως είναι απαραίτητη προκειμένου να δοθούν υποτροφίες στους οικονομικά ασθενείς φοιτητές, και φυσικά να χρηματοδοτηθούν οι εκπαιδευτικές και ερευνητικές δραστηριότητες των ιδρυμάτων.
Πριν κάποιος σπεύσει να χαρακτηρίσει αρνητικά το LSE για την αποδοχή αυτού του ποσού, θα σημειώσουμε πως το LSE είναι γεμάτο από Έλληνες που θέλουν να βάλουν το όνομα του LSE στο βιογραφικό τους με οποιονδήποτε τρόπο, και αυτό αποδεικνύεται και από το ρόστερ του "Διεθνούς" Πανεπιστημίου Ελλάδας, το οποίο ουσιαστικά είναι μία παρέα με κοινή αναφορά το LSE. Και στο τέλος μία χώρα με τόσους αποφοίτους του LSE, περιλαμβανομένων και υπουργών οικονομικών, καταλήγει να είναι η πλέον οικονομικά κατεστραμένη χώρα του πολιτισμένου κόσμου.
Πριν ακόμα οριστικοποιηθεί η αποκαθήλωση του Καντάφι από την εξουσία, ο δυτικός κόσμος χαρακτηρίστηκε από μία φρενίτιδα αποκήρυξης του Καντάφι ακόμα και από τις τραγουδίστριες που τον διασκέδαζαν σε ιδιωτικά πάρτυ με αστρονομικές αμοιβές. Στα πλαίσια αυτά, το LSE ξανασκέφτηκε το διδακτορικό που έδωσε στον υιό Καντάφι:
"Ο διευθυντής του London School of Economics (LSE) ανακοίνωσε χθες το βράδυ την παραίτησή του εξαιτίας των σχέσεων του Πανεπιστημίου με τον λίβυο ηγέτη Μουάμαρ Καντάφι και με την οικογένειά του. Ο Χάουαρντ Ντέιβις επισημαίνει σε ανακοίνωσή του ότι η φήμη του Πανεπιστημίου επλήγη και ότι οφείλει να εγκαταλείψει τη θέση του.
Ο Χάουαρντ Ντέιβις παραδέχθηκε ότι η απόφασή του να αποδεχθεί το ποσόν των 300.000 λιρών (350.000 ευρώ) ως δωρεά ενός από τους γιους του Καντάφι, του Σάιφ αλ-Ισλάμ, ήταν εσφαλμένη και ότι η αποστολή του στη Λιβύη για να συμβάλει στον εκσυγχρονισμό των χρηματοπιστωτικών θεσμών του καθεστώτος ήταν μη συνετή.
Το London School of Economics αποφάσισε χθες να διαθέσει το χρηματικό ποσόν που έλαβε από την οικογένεια Καντάφι στη χορήγηση υποτροφιών σε φοιτητές από τη βόρεια Αφρική.
"Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι πρέπον να αποσυρθώ, ακόμη και εάν αυτό θα προκαλέσει προβλήματα στο Πανεπιστήμιο στο οποίο είμαι αφοσιωμένος...Είμαι υπεύθυνος για την υπόληψη της σχολής και αυτή έχει πληγεί", αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο Χάουαρντ Ντέιβις.
Ο Χάουαρντ Ντέιβις, ο οποίος θα συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντά του μέχρι να βρεθεί αντικαταστάτης του, είναι πρώην αξιωματούχος της Βρετανικής Αρχής Ρύθμισης των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και πρώην αναπληρωτής διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας.
"Διέπραξα ένα προσωπικό σφάλμα εκτίμησης αποδεχόμενος την πρόσκληση της βρετανικής κυβέρνησης να γίνω οικονομικός απεσταλμένος και την αντίστοιχη πρόσκληση των Λίβυων να τους συμβουλεύσω για το κρατικό επενδυτικό τους ταμείο", αναφέρει ο Χάουαρντ Ντέιβις.
Ο Σάιφ αλ-Ισλάμ αποφοίτησε από το London School of Economics με πτυχίο και στη συνέχεια με διδακτορικό δίπλωμα στη Φιλοσοφία το 2008.
Το LSE διευκρίνισε την Τρίτη ότι πραγματοποιεί έρευνα για να διαπιστωθεί εάν ο γιος του Μουάμαρ Καντάφι είναι ένοχος λογοκλοπής στη διδακτορική του διατριβή με θέμα "τον ρόλο της κοινωνίας των πολιτών στον εκδημοκρατισμό των διεθνών θεσμών".
Το συμβούλιο του Πανεπιστημίου ξεκίνησε επίσης ανεξάρτητη έρευνα για τις σχέσεις του LSE με το λιβυκό καθεστώς."
Το πιθανότερο είναι ότι η έρευνα για λογοκλοπή δε θα ξεκινούσε αν δεν είχαν προηγηθεί τα γεγονότα της Λιβύης, και θα μπορούσε εύλογα να χαρακτηριστεί η όψιμη ευαισθησία του LSE υποκριτική και προϊόν της εισόδου της οικονομίας της αγοράς στα πανεπιστήμια των δυτικών χωρών. Και φυσικά δε θα έλειπε και η σύγκριση με τα Ελληνικά πανεπιστήμια, τα οποία χάρη στο δημόσιο χαρακτήρα τους δε χρειάζεται να προβαίνουν σε τέτοιες κινήσεις, αφού έτσι κι αλλιώς η τριτοκοσμική μιζέρια τους αποτελεί πλέον de facto της Ελληνικής ακαδημαϊκής ζωής.
Είναι όμως έτσι;
Ας δούμε και την πρόταση για αναγόρευση του Καντάφι σε επίτιμο διδάκτορα Ανθρωπιστικών Σπουδών(!) του "πανεπιστημιακού τμήματος" Καλαμάτας(!):
"Μόνο σε μπουρδέλο μπορούν να «λειτουργήσουν» οι πρόεδροι Επιμελητηρίων Μεσσηνίας Αρκαδίας Γιώργος Καραμπάτος και Γιάννης Μπουντρούκας αφού προτείνουν τον� Καντάφι για επίτιμο διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Φαίνεται ότι οι κολογλύφτες των πολιτικών Γιώργος Καραμπάτος & Γιάννης Μπουντρούκας συμφωνούν με τον Καντάφι στις σφαγές διαδηλωτών, στον σοσιαλισμό που έχει επιδείξει, και με την� Δημοκρατία που κυβερνά την χώρα του από το 1971�.
Κάντε κλικ και διαβάστε το κατάπτυστο κείμενο-πρόταση."
Βέβαια, σε αντίθεση με ότι συνέβη στο LSE, στην Ελλάδα κανένας δεν έδειξε την πρόθεση να παραιτηθεί για τη γελοία αυτή πρόταση, η οποία υποτίθεται πως θα συνέβαλε στη διεθνοποίηση της Καλαμάτας(!).
Και πριν πει κανείς ότι το γεγονός αυτό αποτελεί μία εξαίρεση, ας αναλογιστούμε και το πόσες "εξυπηρετήσεις" γίνονται από όλα τα πανεπιστήμια της Ελλάδας σε πολιτικούς και κρατούντες, τόσο σε ότι αφορά φοιτητές, όσο και σε ότι αφορά καθηγητοποιήσεις στόκων. Αλλά και πόσοι πανεπιστημιακοί επιλέγουν τη συνδιαλλαγή με την εξουσία προκειμένου να εξασφαλίσουν θέσεις και οφέλη. Και όλα αυτά χωρίς κανένα κέρδος για το ίδιο το πανεπιστήμιο.
Βλέπουμε λοιπόν δύο πανεπιστημιακά συστήματα όπου και στα δύο λαμβάνουν χώρα "εξυπηρετήσεις", με τη διαφορά ότι στη μία περίπτωση προκύπτει όφελος για το ίδιο το πανεπιστήμιο και το σύστημα υπόκειται σε δημόσια κριτική έδώ και δεκαετίες, ενώ στην άλλη περίπτωση δεν υπάρχει κανένα όφελος για το πανεπιστήμιο και κανένας δε δείχνει διατεθειμένος να μιλήσει ανοικτά για ότι συμβαίνει...
