Ο καινούριος νεολογισμός του αριστερού παραλογισμού αποκαλείται "δημόσιο-δημοκρατικό πανεπιστήμιο", και ουσιαστικά συμπυκνώνει την απαίτηση της Αριστεράς να παραμείνει ως έχει το μονοπώλιο του δημόσιου πανεπιστημίου, και επιπλέον να μην αλλάξει σε τίποτα η "δημοκρατικότητά" του.
Τι εννοεί όμως η Αριστερά με τον όρο "δημοκρατικότητα"; Τι άλλο παρά την πλήρη αποσύνθεση του πανεπιστημίου ως χώρου μάθησης και την παγίωση του σημερινού καθεστώτος ασυδωσίας και οχλοκρατίας που επιτρέπει στα κόμματα να διευρύνουν τους μηχανισμούς τους διαφθοράς και διαπλοκής μέσα στην εκπαίδευση.
Εάν οι αριστερές οργανώσεις ήθελαν ένα πραγματικά δημοκρατικό πανεπιστήμιο, τότε θα επέλεγαν από μόνες τους να προωθήσουν ένα διαφορετικό μοντέλο, όπου όλοι θα είχαν το ίδιο δικαίωμα έκφρασης και θα υπήρχε πραγματική έκφραση της πλειοψηφίας χωρίς εκφοβισμούς. Όμως αυτό δε θα επέτρεπε στα κόμματα να διατηρούν τα μαντριά τους, οπότε και κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να διατηρούνται οι ίδιες συνθήκες, όπου ο νταής και τραμπούκος βαφτίζεται "δημοκράτης" και το κλίμα εκφοβισμού και επιβολής βαφτίζεται "δημοκρατικό πανεπιστήμιο".
