Δημήτριος Πατέλης ο Μαρξιστομάρτυρας

Σε άλλο ένα από τα πολλά επεισόδια εσωτερικών διαμαχών των ιδρυμάτων της Κρήτης, βλέπουμε το Δημήτριο Πατέλη να αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστή μίας ακόμα θλιβερής εικόνας για την ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα.

Βλέπουμε λοιπόν τον εν λόγω καθηγητή να έχει μία βαθειά αντιδικία με το γνωστό Ιωακείμ Γρυσπολάκη.

Για αρκετά από τα ζητήματα που αναφέρονται δε μπορούμε να εκφέρουμε άποψη. Όμως για το ζήτημα της ανάμειξης ενός ακαδημαικού σε πρακτικές που προσβάλουν εδώ και δεκαετίες το κύρος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα, η ενοχή του Πατέλη είναι προφανής.

Βλέπουμε λοιπόν τον Πατέλη να αποδέχεται με καμάρι τη συμμετοχή του σε δραστηριότητες κομματικών παρατάξεων που λαμβάνουν χώρα σε χώρους που τελούν υπό κατάληψη, και ο ίδιος ο Πατέλης θεωρεί ότι με τον τρόπο αυτό συμβάλλει στην προάσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι συνδικαλιστάδες της ΕΛΜΕ Χανίων βρίσκονται διαρκώς στο πλευρό του.

Το νοσηρό φαινόμενο των καταλήψεων από διάφορα αριστερά γκρουπούσκουλα πανεπιστημιακών χώρων υπό την κάλυψη μίας διεστραμμένης ερμηνείας της έννοιας του ασύλου συμβαίνει πρωτίστως επειδή διάφοροι ψευτοκουλτουριάρηδες πανεπιστημιακοί της κακιάς ώρας υποστηρίζουν τέτοιες κινήσεις ώστε στη συνέχεια να έχουν και εκείνοι τη στήριξη του όχλου.

Το είδος της συμμετοχής στα κοινά που προωθεί ο Πατέλης φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία, η οποία παραπέμπει σε τριτοκοσμικές συνθήκες οχλοκρατίας, και σίγουρα ο κάθε Πατέλης, αν θέλει να αυτοπεριγράφεται με κομπασμό ως πανεπιστημιακός δάσκαλος, θα έπρεπε να προωθεί μία διαφορετική εικόνα του δημόσιου πανεπιστημίου.




Το να πηγαίνουν διάφοροι φοιτητοπατέρες στις καταλήψεις και να καλλιεργούν ένα κλίμα διάλυσης προκειμένου να προσπορίσουν τόσο επαγγελματικά οφέλη όσο και την ικανοποίηση των αριστερών τους συμπλεγμάτων θα έπρεπε να είναι αρκετό για την παραδειγματική τιμωρία τους.

ΤΕ01.13 Αβαρικιώτης Γεώργιος του Λουκά

Το συγκεκριμένο όνομα έχει εμφανιστεί σε δύο έρευνες που έχουμε κάνει μέχρι τώρα, χάρη στο ότι απεφοίτησε από το τεχνικό λύκειο το 2005 και την ίδια χρονιά βρέθηκε να προσλαμβάνεται ως αναπληρωτής στη Σιβιτανίδειο, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα μισθοδοτούμενος.

Στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, ο Αβαρικιώτης Γεώργιος εκλέχτηκε ως σύμβουλος δημοτικής κοινότητας στο 3ο Διαμέρισμα Καλλιθέας με το συνδυασμό "Η Καλλιθέα αλλάζει", ο οποίος πρόσκειται στη ΝΔ.

Στο ίδιο Διαμέρισμα Καλλιθέας, εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος ο Μπαρμπάκος Ευάγγελος, επί σειρά ετών μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Σιβιτανιδείου. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Μπαρμπάκος Ευάγγελος υπέγραφε την προκύρηξη πρόσληψης αναπληρωτών στη Σιβιτανίδειο.

Ο Ευάγγελος Μπαρμπάκος ήταν ένα από τα μέλη της ΚΕ της ΝΔ που το 2007 είχαν καταλάβει θέσεις-κλειδιά στον κρατικό μηχανισμό, μαζί με τον παλιό μας γνώριμο Αντωνάκο και το Δρόσο, στα πλαίσια της γαλάζιας επανίδρυσης του κράτους. Όπως φαίνεται, ακόμα και μετά την πράσινη επανίδρυση τα πρωτοπαλίκαρα της γαλάζιας επανίδρυσης εξακολουθούν να είναι εξασφαλισμένα.

Άραγε πόσοι άλλοι τοπικοί πολιτευτές έχουν διοριστεί με τον ίδιο τρόπο;

Η διαφθορά στο εξωτερικό και το εσωτερικό

Τα όσα γίνονταν σε Ελληνικά σχολεία του εξωτερικού απασχόλησαν το Υπουργείο Παιδείας σύμφωνα με σχετικά άρθρα του esos.gr:

"Συντονιστής εκπαίδευσης σε Ευρωπαϊκή χώρα παρήγγειλε 132.799 τόμους σχολικών βιβλίων (περίπου 100.000 επιπλέον της προηγούμενης χρονιάς) με αποτέλεσμα να προκληθεί ζημία περίπου 100.000 € για το Ελληνικό δημόσιο"

Επίσης:

"Σύμφωνα με στοιχεία του υπ. Παιδείας παραπέμπονται ενώπιων του Συμβουλίου Επιλογής Συντονιστών πέντε (5) Διευθυντές Ελληνικών σχολείων ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίοι όπως διαπιστώθηκε από ελέγχους των κατά τόπους αρμοδίων αρχών (ξένων), δήλωναν αυξημένο αριθμό μαθητών, συνολικά 250, σε σχέση με αυτούς που πραγματικά είχαν. Η πράξη τους αυτή ζημίωνε το Ελληνικό δημόσιο, τόσο όσον αφορά την αποστολή περισσότερων των αναγκαίων βιβλίων, όσο και την απόσπαση περισσοτέρων εκπαιδευτικών και επιπλέον έφερε τη χώρα σε δύσκολη θέση απέναντι στις αρχές της χώρας οι οποίες συγχρηματοδοτούσαν τις μετακινήσεις των μαθητών."

και:

"Εχει παρατηρηθεί το φαινόμενο πολλοί εκπαιδευτικοί που αποσπάστηκαν σε σχολικές μονάδες του εξωτερικού να μην διαθέτουν επάρκεια στην χρήση της γλώσσας της χώρας προορισμού, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σημαντικότατα προβλήματα στην άσκηση του εκπαιδευτικού τους έργου, σύμφωνα με στοιχείαα που έδωσε στη δημοσιότητα η Αν. υπουργός Παιδείας Φ. Γεννηματά .

Οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί το 2004 ήταν περίπου 1.650 και η συνολική δαπάνη των επιμισθίων τους ανερχόταν περίπου σε €38.000.000 , ενώ το 2009 ο αριθμός τους εκτινάχθηκε στους περίπου 2.350 και η συνολική δαπάνη των επιμισθίων τους ανερχόταν περίπου σε €46.000.000!!!!. (Επισυνάπτεται διάγραμμα στο οποίο φαίνεται η εξέλιξη των επιμισθίων από το 2004 έως σήμερα όπου γίνεται σαφές ότι το έτος 2008 έγινε η μεγάλη έκρηξη του αριθμού των αποσπασμένων εκπαιδευτικών στο εξωτερικό)."

Άραγε η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ανακάλυψε τον τροχό αντιλαμβανόμενη πως στα σχολεία του εξωτερικού κάποιοι αυθαιρετούσαν προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντά τους;

Ας δούμε το ζήτημα των πλασματικών αριθμών μαθητών: Άραγε αυτό αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο των σχολείων του εξωτερικού και δεν έχει παρατηρηθεί για παράδειγμα στους αριθμούς των μαθητών είτε τμημάτων της ΠΔΣ είτε του κανονικού μαθήματος; Η επιμονή των συνδικαλιστών να μη διώκονται όσοι διαγράφουν απουσίες για να μη διατταραχθεί η επικρατούσα κατάσταση δε σημαίνει τίποτα για το Υπουργείο Παιδείας;

Για να αναζητήσει τυχόν αυθαιρεσίες, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δε χρειάζεται να πάει πολύ μακριά. Αρκεί μία βόλτα λίγα χιλιόμετρα έξω από την Αθήνα για να αντιληφθεί τη νοοτροπία πως "δεν πρόκειται να έρθει ποτέ κανένας έλεγχος", αν και μάλλον δε θα χρειαστεί καν τόσο μακρινή διαδρομή.

Όσο για το ενδιαφέρον φαινόμενο της απόσπασης στο εξωτερικό εκπαιδευτικών χωρίς επαρκή γνώση της ξένης γλώσσας, ούτε αυτό αποτελεί πρόσφατο φαινόμενο. Άλλωστε και μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών έχει κάνει εκδρομές στο εξωτερικό στα πλαίσια εκπαιδευτικών προγραμμάτων χωρίς να γνωρίζουν ούτε τα στοιχειώδη Αγγλικά.

Άλλωστε οι θέσεις στο εξωτερικό εξασφαλίζουν όχι μόνο το επιπλέον επιμίσθιο, αλλά και ότι τα παιδιά κάποιων θα δώσουν ξεχωριστές εξετάσεις για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, και επιπλέον οι θέσεις αυτές μπορούν να αποτελέσουν εφαλτήριο για "καριέρα στην εκπαίδευση". Η ΝΔ βρήκε μία κακή κατάσταση και αντί να τη διορθώσει τη διόγκωσε προκειμένου να μη μείνει κανείς με παράπονο...

Η γελοιότητα του ασύλου

Το πόσο γελοίο εφεύρημα της μεταπολίτευσης είναι το πανεπιστημιακό άσυλο φαίνεται ξεκάθαρα από την υποτιθέμενη παραβίαση του ασύλου στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων από αστυνομικούς που πήγαν στην πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη για να δανειστούν ένα βιβλίο.

Το αποτέλεσμα δεν ήταν μόνο το άρθρο του γνωστού για τη γραφικότητά του Ριζοσπάστη που έκανε λόγο για "πρόκληση εις βάρος των φοιτητών που οργανώνουν τον αγώνα τους", αλλά και η άμεση αντίδραση της νεολαίας του Συνασπισμού.

Έτσι λοιπόν όχι μόνο συγκεντρώθηκαν εν ριπή οφθαλμού για να διώξουν τους υποτιθέμενους εισβολείς, αλλά την ίδια στιγμή οργάνωσαν "αυθόρμητη διαδήλωση" έξω από τη νομαρχία, ενώ η πρυτανεία έσπευσε αυθημερόν να εκδόσει ανακοίνωση στην οποία καταδίκαζε το γεγονός και ζητούσε αποκατάσταση για τη χαμένη τιμή της πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης.

Το σουρεάλ σκηνικό συμπλήρωσε η κίνηση της αστυνομίας να βάλει τους παραβάτες να ζητήσουν γονατιστοί συγγνώμη.

Μεταξύ άλλων, η σχετική ανακοίνωση της νεολαίας Συνασπισμού αναφέρει, διαφωτίζοντάς μας για την έννοια του ασύλου:

"Το άσυλο δεν υπάρχει για να προασπίζει απλά την «ελεύθερη διακίνηση ιδεών», ούτε και για να προασπίζει γενικώς και αορίστως τη διδασκαλία και την έρευνα. Το άσυλο έχει κατακτηθεί με αγώνες και αίμα φοιτητών και εργαζομένων προκειμένου να αποτελεί καταφύγιο των εργατικών και φοιτητικών-μαθητικών κινημάτων.Υπερασπιζόμαστε το πανεπιστημιακό άσυλο, ως συστατικό στοιχείο του πανεπιστημίου, ως αναγκαία προϋπόθεση για την προστασία αγωνιστικών πρακτικών από την κρατική καταστολή"

Όλα αυτά φανερώνουν τόσο τη γελοιότητα του ασύλου, όσο και τη γελοιότητα των δήθεν υπερασπιστών του.

Οι ροζ νεολαίοι παραδέχονται ξεκάθαρα ότι το άσυλο δεν αφορά την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, άλλωστε αν την αφορούσε δε θα μπορούσαν να προπηλακίζουν και να στέλνουν στο νοσοκομείο τους ιδεολογικούς τους αντιπάλους. Ούτε φυσικά τους απασχολεί η ελευθερία της διδασκαλίας και της έρευνας, αφού άλλωστε συχνά διακόπτουν τη διδασκαλία για την ανάγνωση των βαρετών φληναφημάτων τους και τη διοργάνωση συνελεύσεων. Η μόνη έννοια που θεωρούν αποδεκτή για το άσυλο είναι η προστασία της οποιασδήποτε παράνομης δράσης τους, που φυσικά βαφτίζεται "αγωνιστική πρακτική", και ενίοτε περιλαμβάνει τις εξορμήσεις για ξυλοδαρμούς ιδεολογικών αντιπάλων, την κατασκευή μολότωφ, τη διοργάνωση πάρτυ, τη διακίνηση χόρτου, μπύρας και ούζου.


Το συμβάν αυτό επίσης αποδεικνύει ότι υπεύθυνοι για τα όποια κακώς κείμενα του πανεπιστημίου είναι αποκλειστικά οι ίδιοι οι φοιτητές, ή τουλάχιστον οι φοιτητές εκείνοι που απαιτούν να έχουν λόγο στη λειτουργία του πανεπιστημίου, μέσω της συμμετοχής τους σε κομματικές οργανώσεις. Για ένα αστείο περιστατικό άνευ σημασίας, είδαμε τους κομματικοποιημένους φοιτητές να συγκεντρώνονται για να εκδιώξουν τους "ξένους", να οργανώνουν πορεία, και να αναγκάζουν την πρυτανεία και την αστυνομική αρχή να συνταχθούν άμεσα με τις θέσεις τους. Αυτό σημαίνει ότι αν ήθελαν θα μπορούσαν με τον ίδιο τρόπο να έχουν λύσει όλα τα προβλήματα του πανεπιστημίου.

Όμως τα πραγματικά προβλήματα του πανεπιστημίου τους είναι αδιάφορα, γιατί απλούστατα οι ίδιοι τα προκαλούν. Εκείνο που βλέπουμε είναι πως ο μόνος σκοπός της υποτιθέμενης "αγωνιστικής δράσης" είναι να δημιουργούνται χώροι όπου κάποιοι κάνουν ό,τι θέλουν, εκδιώκοντας όποιον δεν τους είναι αρεστός. Αυτή η κατάσταση είναι που οδήγησε το δημόσιο πανεπιστήμιο στη σημερινή κατάντια του, κάνοντάς το περίγελο του πολιτισμένου κόσμου.

Το είδος της αλητείας που η Αριστερά βαφτίζει "αγωνιστική δράση" φαίνεται και από το παρακάτω περιστατικό:

"Ο έλεγχος επιχειρήθηκε να γίνει σε κάποιους από τους δεκάδες λαθρομετανάστες που έξω από την ΑΣΟΕΕ έχουν στήσει τα σεντόνια με τις πραμάτειες τους, μετατρέποντάς το σε ένα είδος υπαίθριας, παράνομης αγοράς. Είναι δε τόσος ο αριθμός τους, που πιάνουν εκτός από το οικοδομικό τετράγωνο της ΑΣΟΕΕ και το προηγούμενο, αλλά και το στενό ενδιάμεσα.

Έτσι λοιπόν, όταν επιχείρησαν οι δημοτικοί αστυνομικοί να ελέγξουν κάποιον, αυτό δηλαδή ακριβώς που είναι το καθήκον τους και για το οποίο πληρώνονται από τον κάθε Έλληνα πολίτη, έπεσαν θύματα επίθεσης, όχι μόνο από τους λαθρομετανάστες αλλά και από δικά μας μπουμπούκια, αριστερίστικης – αναρχικής ιδεολογίας, οι οποίοι φυσικά νοιώθουν ότι πρέπει πάντοτε να συντάσσονται με τους λαθρομετανάστες.

Οι αφρικανοί, στην πλειοψηφία τους, λοιπόν επιτέθηκαν με σιδηρολοστούς στην άνδρες της δημοτικής αστυνομίας, χρησιμοποιώντας φυσικά ως καταφύγιο το άσυλο του πανεπιστημίου (από πού άραγε το έμαθαν αυτό το κολπάκι;). Ενώ όπως είπαμε συνέδραμαν και αναρχοαριστεροί οι οποίοι όχι μόνο επιτέθηκαν κατά των ίδιων ανδρών με πέτρες και λοιπά, αλλά κατέστρεψαν διερχόμενα αυτοκίνητα, δυο μηχανές και ένα όχημα της Δημοτικής Αστυνομίας ενώ επιτέθηκαν και κατέστρεψαν και ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ. Όταν αργότερα έφτασαν οι αστυνομικές δυνάμεις, τα επεισόδια επεκτάθηκαν, με ορμητήριο φυσικά το άσυλο της ΑΣΟΕΕ."

Ανάμεσα στις άλλες "αγωνιστικές δράσεις" βλέπουμε και κοινές εμπορικές δραστηριότητες λαθρομεταναστών και αριστερών:

"Σύμφωνα με τις καταγγελίες που λάβαμε όμως, δεν είναι μόνο το ότι οι παρέμποροι χρησιμοποιούν το πανεπιστημιακό άσυλο, για να αποφεύγουν τις τυχόν αστυνομικές δυνάμεις. Φοιτητές μας είπαν ότι σε κάποιες σχολές, ιδιαίτερα στην ΑΣΟΕΕ, κάποιοι αποθηκεύουν και τα εμπορεύματά τους μέσα στους χώρους της Σχολής. Κάποιες λέει ιδιαίτερα “ευαισθητοποιημένες” και φυσικά “αντιρατσιστικές” ομάδες φοιτητών, τα έχουν κανονίσει έτσι ώστε να μην τους ενοχλεί κανείς."

Την ίδια στιγμή λοιπόν που η Αριστερά βγάζει δεκαρικούς για το πανεπιστήμιο της αγοράς, η ίδια έχει μετατρέψει ήδη το πανεπιστήμιο σε πανεπιστήμιο της αγοράς χάρη στο άσυλο...

Ο μύθος της αξιοκρατίας στην επιλογή διευθυντών

Ενώ η Διαμαντουέτα συνεχίζει να προτάσσει το επιχείρημα της αξιοκρατίας, ας δούμε πως εφαρμόζεται αυτό στην πράξη, για παράδειγμα στις τελευταίες επιλογές διευθυντών που έλαβαν χώρα το καλοκαίρι.

Όπως συμβαίνει και με όλες τις διαδικασίες επιλογής στην εκπαίδευση, έτσι και η επιλογή διευθυντών καλύπτεται από ένα πέπλο σοβαροφάνειας που προσπαθεί να καλύψει τις πραγματικές παρασκηνιακές διεργασίες.

Βλέπουμε λοιπόν το Υπουργείο Παιδείας με ανακοίνωσή του να απαγορεύει τα βοηθήματα(!) που μπορεί κάποιοι να χρησιμοποιήσουν κατά τη διάρκεια της συνέντευξης:

"Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των υποψηφίων για την παρουσίαση του θέματος-μελέτη περίπτωσης καθώς και σε όλης της διάρκειας της συνέντευξης δεν επιτρέπεται η χρήση Η/Υ και κινητών τηλεφώνων όπως και οποιουδήποτε έντυπου υλικού."

Την ίδια ώρα, η πραγματική διαδικασία επιλογής έχει προ πολλού ολοκληρωθεί, με τη γνωστή μέθοδο της εφεύρεσης κωλυμάτων:

"Πρόσφατα έγινε προκήρυξη από τη ΓΓΔΒΜ για Διευθυντές στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας. Ακολουθώντας όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες έστειλα την αίτησή μου και τα απαραίτητα συνοδευτικά για να πάρω μέρος στη διαδικασία κρίσης Διευθυντή στο ΣΔΕ του Βόλου. Όταν όμως ανακοινώθηκε ο χρόνος διεξαγωγής της συνέντευξης με απορία είδα πως το όνομά μου έλειπε από την κατάσταση υποψηφίων. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα με τη ΓΓΔΒΜ άκουσα με μεγάλη μου έκπληξη πως αποκλείστηκα από τη διαδικασία γιατί δεν είχα στείλει το ΦΕΚ διορισμού μου. Ξαναμελετώντας την προκήρυξη είδα πως έγραφε:

"Οι ενδιαφερόμενοι εκπαιδευτικοί μπορούν να υποβάλουν αίτηση με επισυναπτόμενα βιογραφικό σημείωμα, επικυρωμένα αντίγραφα τίτλων σπουδών (πτυχία,μεταπτυχιακό, ξένες γλώσσες, Η/Υ), βεβαιώσεων προϋπηρεσίας, σεμιναρίων, κ.λ.π."

Εγώ, τουλάχιστον, δεν αντιλήφθηκα να είναι προαπαιτούμενο το ΦΕΚ διορισμού, καθώς δεν αναφέρεται στην πρόσκληση. Βεβαίως υποθέτω πως θα μπορούσα να ειδοποιηθώ και να το στείλω, αν και ο εργασιακός μου φορέας είναι το ίδιο Υπουργείο και κατά συνέπεια ο υπηρεσιακός μου φάκελος βρίσκεται εκεί. Έστω και αν ακόμα αυτό ήταν μια επιπλέον διαδικασία για την Επιτροπή και δεν προβλεπόταν, προβλέπεται όμως στην ίδια Ανακοίνωση το εξής:

"Προσόντα που δεν αποδεικνύονται με τα αντίστοιχα πιστοποιητικά δε λαμβάνονται υπόψη στη μοριοδότηση".

Η απορία μου είναι γιατί αποκλείστηκα από τη συνέντευξη, ενώ κάλλιστα θα ήταν λογικό απλώς να μου αφαιρεθούν τα μόρια της προϋπηρεσίας;

Επίσης στην ανακοίνωση που αφορά τη διεξαγωγή της συνέντευξης αναγράφεται:

"Όσοι κατέθεσαν δικαιολογητικά τα οποία δεν είναι απόλυτα σύμφωνα με τους όρους της διακήρυξης καλούνται να τα τακτοποιήσουν κατά τη διαδικασία της συνέντευξης (π.χ. μη πιστοποίηση του βαθμού Α΄ κ.λ.π.)"

Μετά από όλα αυτά μου είναι αδύνατον να αντιληφθώ γιατί τελικά αποκλείστηκα από τη διαδικασία της συνέντευξης. Δεν πλάθω σενάρια ούτε βλέπω να εξυφαίνονται γύρω μου συνωμοσίες, ωστόσο θα ήμουν ευτυχής, αν η ΓΓΔΒΜ μου έδινε μια περισσότερο πειστική απάντηση (όπως τους το ζήτησα)."

Ο αποκλεισμός των ανεπιθύμητων μέσω των δήθεν παραλείψεων "βασικών δικαιολογητικών" δεν αποτελεί καινούρια μέθοδο. Είναι όμως διπλά προσβλητικό προς τους υποψήφιους να μπαίνουν στη διαδικασία υποβολής αιτήσεων όταν ακόμα και αυτό το στοιχειώδες δικαίωμα απορρίπτεται με τέτοια προσχήματα.

Οικογένεια Πριόβολου και τα προγράμματα σπουδών

Στα πλαίσια του γνωστού θεσμικού πλαισίου που η ΠΟΣΔΕΠ θεωρεί κεκτημένο των κηφήνων "πανεπιστημιακών", η πρόεδρος του Τμήματος Ιταλοισπανικών Σπουδών Στέλλα Πριοβόλου θεώρησε καλό να δημιουργήσει και μια θέση για το γιό της.

Έτσι, το πρόγραμμα σπουδών εμπλουτίστηκε με το μάθημα της Ιταλικής Μουσικής, ώστε να βρει μία απασχόληση και ο μουσουργός Βασίλειος Πριόβολος. Άραγε πόσα μαθήματα στα Ελληνικά προγράμματα σπουδών έχουν δημιουργηθεί για τον ίδιο λόγο;

Μάθημα στα τζαμιά

Για όσους γνωρίζουν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των κηφήνων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, η πρόταση του συμβούλου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Σταύρου Γιαγκάζογλου δεν προκαλεί κάποια ιδιαίτερη κατάπληξη:

"Ο κ. Γιαγκάζογλου εξηγώντας το νέο μοντέλο του μαθήματος, το οποίο θα παραδοθεί το επόμενο διάστημα στην υπουργό Παιδείας κυρία Αννα Διαμαντοπούλου, επισημαίνει ότι πρέπει να διευρυνθεί και να μην αφορά μόνο στην ορθόδοξη θρησκεία.
«Ολες οι γνωστές θρησκείες, όπως επί παραδείγματι ο βουδισμός, ο προτεσταντισμός, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και το Ισλάμ, πρέπει να διδάσκονται στα σχολεία», επισημαίνει ο ειδικός σύμβουλος και συνεχίζει: «Θα ήταν σωστό οι μαθητές να μπορούν να επισκέπτονται στο πλαίσιο του μαθήματος των Θρησκευτικών και ένα τζαμί και όχι μόνο τις εκκλησίες»."

Το ερώτημα είναι αν η επίσκεψη στα τζαμιά θα περιλαμβάνει και μαθήματα κατασκευής βομβών (χρήσιμων για τους μελλοντικούς αριστεριστές) και κλειτοριδοτομής, ώστε οι μικροί μαθητές να μην αισθάνονται άβολα όταν έρχονται σε επαφή με τους αλλόθρησκους, όπως παρατηρεί ο γραφειοκράτης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.

Εάν βέβαια δεν είχε τέτοιες απόψεις, και εάν δεν ήταν πρόθυμος να παίξει αυτό το ρόλο, δε θα είχε καταλάβει μία από τις περιζήτητες θέσεις του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ο μόνος ρόλος του οποίου ανέκαθεν ήταν η δημιουργία μίας δράκας οπαδών συγκεκριμένης θρησκείας που συστηματικά υπηρετούσαν υπαγορευόμενα συμφέροντα.

Πως το κράτος φροντίζει για τους υπηρέτες του

Δύο ειδήσεις που πέρασαν στα ψιλά γράμματα της επικαιρότητας φωτίζουν ένα χρόνιο φαινόμενο που θέλει τους εκάστοτε κυβερνώντες να φροντίζουν ώστε οι αποκαθηλωθέντες να μη χρειάζεται να ανησυχούν για το μέλλον τους.

Και όταν λέμε πως δε χρειάζεται να ανησυχούν εννοούμε πως δε θα χρειαστεί να κάνουν μάθημα σε κάποια τάξη, αλλά θα βρεθεί και γι'αυτούς κάποια "καλή" θέση σε γραφείο ώστε να συνεχίσουν να απολαμβάνουν το γόητρο μίας διοικητικής θέσης.

Ας ξεκινήσουμε από το πρώτο παράδειγμα:

"Με απόφαση του Περιφερειακού Διευθυντή Αττικής Γ. Κουμέντου ανατέθηκαν στον Θεόδωρο Καρλαύτη του Μιχαήλ, πρώην Πρόεδρο του Δ.Σ του Ινστιτούτου Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων (Ι.Δ.ΕΚ.Ε), καθήκοντα Σχολικού Συμβούλου κλ. ΠΕ18.07 με έδρα την Β’ Δ.Δ.Ε Αθήνας, έως την

επιλογή των νέων Σχολικών Συμβούλων, με αρμοδιότητα τις σχολικές μονάδες ειδικότητας του της Π.Δ.Ε Αττικής, ο οποίος και θα αναλάβει τις εξής σχολικές μονάδες παιδαγωγικής ευθύνης:

1. 1ο ΕΠΑΛ Αμαρουσίου

2. 3ο Γυμνάσιο Χαλανδρίου

3. 1ο Λύκειο Πεύκης

4. ΕΠΑΛ Αναβρύτων

5. Πειραματικό Γυμνάσιο Αναβρύτων

6. 6ο Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας"

Οι δύο αδελφοί Καρλαύτη, γνωστοί και στο συνδικαλιστικό χώρο, απόλαυσαν μεγάλες θέσεις επί ΝΔ, και από ότι φαίνεται θα συνεχίσουν να τις απολαμβάνουν. Έτσι λοιπόν, για τον πρώην πρόεδρο του γνωστού για τις διαδικασίες του ΙΔΕΚΕ βρέθηκε μία θέση κοντά στο σπίτι του.

Και το δεύτερο παράδειγμα:

"Καθήκοντα Σχολικού Συμβούλου ΠΕ70, έως την επιλογή των νέων Σχολικών Συμβούλων, ανατέθηκαν στον Γιώργο Γκάνιο, πρώην Περιφερειακό Διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Νοτίου

Αιγαίου, με απόφαση του Περιφερειακού Διευθυντή Αττικής Γ. Κουμέντου. Στον κ. Γκάνιο δόθηκε αρμοδιότητα στις παρακάτω σχολικές μονάδες της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Αττικής και με έδρα τα Γραφεία της Διεύθυνσης Π.Ε. Δ΄Αθήνας:
6ο Δημοτικό Σχολείο Αλίμου
2ο Δημοτικό Σχολείο Αργυρούπολης
3ο Δημοτικό Σχολείο Αργυρούπολης
5ο Δημοτικό Σχολείο Αργυρούπολης
1ο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Δημητρίου
5ο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Δημητρίου
6ο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Δημητρίου
7ο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Δημητρίου
9ο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Δημητρίου
15ο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Δημητρίου"

Αυτοί δεν είναι φυσικά οι μόνοι. Τα ίδια έχουν γίνει και για πλήθος άλλων, και φυσικά το κράτος φρόντισε να τους ικανοποιήσει. Ανάμεσά τους ακόμα και κηφήνες πολιτικών γραφείων με περίεργες δοσοληψίες.

Και αν αναρωτιέται κανείς γιατί να το κάνει αυτό μία κυβέρνηση για εκείνους που ευνόησε η προηγούμενη, η απάντηση είναι πως υπάρχει μία ιδιότυπη ομερτά που υπαγορεύει την ικανοποίηση ρουσφετιών των "αντιπάλων" και σε αντάλλαγμα φροντίδα για τους "πεσόντες" στο μέλλον.

Όσο για τη σχετική υποκριτική ανακοίνωση της ΟΛΜΕ, θα έπρεπε οι συνδικαλιστάδες να καταγγείλουν και την αντίστοιχη ασπίδα προστασίας προς τους διάφορους ΟΛΜΕδες, που μπορεί να μην έχουν τα ίδια λαμπερά πόστα, αλλά πάντα βρίσκεται μια "κατάλληλη θέση" και γι'αυτούς.

Η βράβευση του Βυθούλκα

Η βράβευση του γνωστού ομοιοπαθητικού γιατρού Γεωργίου Βυθούλκα από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου δημιουργεί ανάμεικτες εντυπώσεις.

Ενώ ο Βυθούλκας απολαμβάνει μία διεθνή αναγνώριση, βλέπουμε στην Ελλάδα να αναγορεύεται επίτιμος καθηγητής όχι ενός ιατρικού τμήματος, αλλά του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου:

"Η αναγόρευση του κ. Βυθούλκα σε επίτιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Αιγαίου αποφασίστηκε σε αναγνώριση της προσφοράς του στην Ομοιοπαθητική Ιατρική, αλλά και στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Ολιστικά Εναλλακτικά Θεραπευτικά Συστήματα - Κλασσική Ομοιοπαθητική» του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων, που λειτουργεί από το 2007, με αντικείμενο τη μετάδοση θεωρητικής και εφαρμοσμένης γνώσης στο πεδίο των ολιστικών εναλλακτικών θεραπευτικών συστημάτων. Ας σημειωθεί ότι το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, σε συνεργασία με τη Διεθνή Ακαδημία Κλασσικής Ομοιοπαθητικής, είχε πραγματοποιήσει στο παρελθόν ένα πρόγραμμα συνεχιζόμενης εκπαίδευσης ιατρών, οδοντιάτρων, κτηνιάτρων και φαρμακοποιών στην Ομοιοπαθητική."

Ας μην ξεχνάμε πως πολλοί γιατροί της εναλλακτικής ιατρικής, με πλήρη αναγνώριση στο εξωτερικό, συνάντησαν προβλήματα όταν προσπάθησαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα, καθώς θεωρήθηκαν ανύπαρκτοι από τις υπάρχουσες δομές αναγνώρισης ξένων πτυχίων.

Αυτό αποτελεί άλλη μία ένδειξη της εσωστρέφειας της Ελληνικής επιστημονικής πραγματικότητας...

Οι σύμβουλοι του Jeffrey στα οικονομικά

Διαβάζουμε για μία ιδιαίτερη περίπτωση που αφορά την πρόσληψη συμβούλων του υπέρμαχου της αξιοκρατίας και της διαφάνειας Jeffrey Papanderson:

"Από σύμβαση καθαρίστριας στο Μαξίμου, μόνιμες διοικητικές υπάλληλοι με ειδικότητα στα οικονομικά θέματα… στο πρωθυπουργικό γραφείο!!! Αν αυτό δεν είναι σωστή αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, αξιοκρατία και σαφές παράδειγμα προς όλους τους εργαζόμενους, ώστε να προσπαθήσουν για να… ανταμοιφθούν, τότε τί είναι;
Αυτό ίσως να ήταν το σκεπτικό στο Μαξίμου, όταν προσέλαβαν καθαρίστριες με σύμβαση και στη συνέχεια τις μονιμοποίησαν ως διοικητικές υπαλλήλους με ειδικότητα στα οικονομικά θέματα του πρωθυπουργικού γραφείου!!! Εκτός και αν εκεί στο Μαξίμου θεώρησαν σωστό να καθαρίσουν την… οικονομικά βρωμιά με ειδικές… καθαρίστριες.
Σχετική ερώτηση για το συγκεκριμένο θέμα κατέθεσε ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, κύριος Αργύρης Ντινόπουλος, ο οποίος, ρωτά τον πρωθυπουργό:
Ποιές είναι οι δύο καθαρίστριες που είχαν αυτήν την εντυπωσιακή εργασιακή και επαγγελματική εξέλιξη;
Ποιοί είναι οι υπόλοιποι 16 μετακλητοί υπάλληλοι που με απόφαση του ιδίου του πρωθυπουργού και χωρίς τη νόμιμη διαδικασία του ΑΣΕΠ μονιμοποιήθηκαν στο δημόσιο;

Ο κύριος Ντινόπουλος ρωτάει κι εμείς σκεφτόμαστε την λέξη αξιοκρατία, την λέξη ισονομία και άλλα πολλά που αρέσκεται να χρησιμοποιεί ο Γιώργος Παπανδρέου…"

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας δείχνει στους νέους πως μπορούν να κάνουν επιστημονική καριέρα στην Ελλάδα...

Ρεπούση-Μπακογιάννη: Οι καμαριέρες της Νέας Τάξης

Για τους λίγους που ακόμα αμφέβαλλαν για τα πραγματικά κίνητρα πίσω από τα περί συνωστισμού της Ρεπούση, ήρθε το άρθρο της για να επιβεβαιώσει πως τα όσα έγραφε στο βιβλίο της ψευτοιστορίας της δεν ήταν τυχαία ολισθήματα, αλλά εξέφραζαν τη θέση της για αποχριστιανοποίηση και αποελληνοποίηση της εκπαίδευσης:

"Τρανό παράδειγμα η θέση της Εκκλησίας σε κάθε εκπαιδευτική αλλαγή που επιχειρεί να μεταρρυθμίσει το σχολείο και να λειτουργήσει κοινωνικοποιητικά για το σύνολο των μαθητών και μαθητριών που φοιτούν στα ελληνικά σχολεία, και που είτε δεν είναι ορθόδοξοι στο θρήσκευμα είτε δεν επιθυμούν να είναι θύματα της ορθόδοξης προπαγάνδας που γίνεται στα σχολεία."

Φυσικά η Ρεπούση δεν έχει κανένα πρόβλημα όταν πρόκειται να επιβάλλει τη δική της προπαγάνδα, βαφτίζοντάς την "ιστορία".

"Γιατί η ελληνική Πολιτεία συνομιλεί με την Εκκλησία ως πόλο πολιτικής εξουσίας; Γιατί της αναγνωρίζει τον ρόλο του θεματοφύλακα του Ελληνισμού; Γιατί της επιτρέπει να παρεμβαίνει στην Εκπαίδευση; Γιατί εξακολουθεί να παραβιάζει την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης; Γιατί δεν εφαρμόζει την ισότητα της μεταχείρισης ανάμεσα στους πολίτες διαφορετικού θρησκεύματος;"

Βλέπουμε λοιπόν πως η παρέμβαση της Ρεπούση δε γίνεται για άλλο λόγο, παρά μόνο για τους μαθητές διαφορετικών θρησκειών, ώστε αυτοί να μπορέσουν σταδιακά να δημιουργήσουν μαζικά θύλακες ξένους προς την Ευρωπαική παράδοση. Η Ρεπούση όμως δε δείχνει τον ίδιο ζήλο για τις παρεμβάσεις Συμβουλίων άλλων θρησκειών όχι μόνο στην εκπαίδευση αλλά και σε άλλους τομείς προκειμένου να ικανοποιηθούν αιτήματά τους (όπως και τελικά έγινε).

Το πόσο κοινωνικοποιητικά λειτούργησε το σχολείο που οραματίζεται η Ρεπούση σε άλλες χώρες φαίνεται από τα παρακάτω:

"Ανταπόκριση από το Όσλο του Δρα Ησαΐα Κωνσταντινίδη

Ενδεικτική των νέων δεδομένων που έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στις σχέσεις της Ευρώπης με το Ισλάμ είναι η κατάσταση που επικρατεί στη Νορβηγία, μια χώρα που δεν γειτνιάζει άμεσα με τον μουσουλμανικό κόσμο. Καταγράφουμε λοιπόν εδώ μία είδηση, η οποία φανερώνει περίτρανα μια επιθετική στάση συγκεκριμένων μουσουλμανικών κύκλων, που τυχαίνει να ζουν σε χώρες του δυτικού κόσμου.

Πρόσφατα σε εκπομπή νορβηγικού τηλεοπτικού καναλιού, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Μουσουλμανικός ρατσισμός στη Νορβηγία», παρουσιάστηκε μια εν πολλοίς συγκλονιστική ιστορία: η απομόνωση ενός οκτάχρονου χριστιανόπουλου, του Ελίας, μέσα στην ίδια του την πατρίδα! Το παιδί αυτό ζει με την οικογένειά του σε μια συνοικία της νορβηγικής πρωτεύουσας του Όσλο, τη Gronland, όπου το 45% των κατοίκων είναι μουσουλμάνοι μετανάστες, οι περισσότεροι των οποίων νεαρής ηλικίας. Πολύ χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως στο σχολείο του Ελίας το... 97% των μαθητών είναι παιδιά μουσουλμάνων μεταναστών!

Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα του παιδιού αυτού; Το ότι τα υπόλοιπα παιδιά, τα μουσουλμανάκια, τον αποφεύγουν και τον εμπαίζουν, απλά και μόνο επειδή δεν είναι κι αυτός μουσουλμάνος. Για παράδειγμα τον κοροϊδεύουν ότι είναι ακάθαρτος, επειδή τρώει χοιρινό κρέας, ενώ αυτά όχι και άλλα τέτοια ανάλογα. Κι αυτά συμβαίνουν τόσο μέσα στον χώρο του σχολείου όσο και έξω στον δρόμο της γειτονιάς του, όπου μάλιστα τα παιδιά αυτά του επιτέθηκαν και τον χτύπησαν μέχρι τώρα τουλάχιστον τρεις φορές. Αποτέλεσμα όλων αυτών των θλιβερών γεγονότων ήταν ο Ελίας να υποπέσει σε κατάθλιψη, να κλειστεί στον εαυτό του και να μην θέλει να πάει στο σχολείο, ούτε καν να φάει το φαγητό του...

Το παράξενο είναι ότι στην εκπομπή αυτή τόσο το παιδί όσο και η μητέρα του ανέφεραν ότι δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα με τα παιδιά των μαύρων ή των Κινέζων μεταναστών που ζουν στην πόλη τους, αλλά αποκλειστικά και μόνο με εκείνα των μουσουλμάνων, που τα χαρακτήρισαν ως ιδιαίτερα προκλητικά και επιθετικά. Μάλιστα αναγκάστηκαν να δηλώσουν οικογενειακώς άθεοι και όχι χριστιανοί, μήπως και αποφύγουν ακόμα χειρότερες καταστάσεις! Τελικά το παιδί πρόσφατα άλλαξε σχολείο, πηγαίνοντας κάπου όπου δεν υπάρχουν τόσα παιδιά προερχόμενα από μουσουλμανικές χώρες..."

Κι ενώ κάποιοι στο μακρινό Βορρά οραματίζονται το κράτος της Ισλαμικής Νορβηγίας(!), στην Ελλάδα η συμμορία της Ρεπούση φροντίζει για μία νέα έκδοση της ιστορίας (οι υπογραμμίσεις δικές μας):

"Με ανακοίνωσή της και καταγγελία, η Παμμακεδονική Ένωση, που απηύθυνε και στην «τουρκάλα» Δαμαντοπουλου , στηλιτεύεται την προετοιμαζόμενη (;) εισαγωγή για διδασκαλία, μέσα στα ελληνικά σχολεία, μίας εξωφρενικής τετράτομης εκδόσεως, που φέρει τον άχαρο τίτλο «Κοινή Βαλκανική Ιστορία».

Το ανοσιούργημα έχει ήδη μεταφρασθεί σε 8 γλώσσες, μεταξύ αυτών και στα ελληνικά! Εκδότης του «έργου» αυτού, είναι το Κέντρο Δημοκρατίας και Συμφιλιώσεως ? της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, στην Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης.

Η «περίεργη» έκδοση, δεν συγκεντρώνει το υλικό της, από επίσημες ιστορικές πηγές, ή κρατικά αρχεία, ή παραδεδεγμένα πανεπιστημιακά συγγράμματα, αλλά μόνον από… φωτογραφίες, σκίτσα , πίνακες και δημοσιεύματα εφημερίδων!

Όπως αναφέρεται και στην καταγγελία, είναι μία ξεκάθαρη προσπάθεια μεταδόσεως, στις νεώτερες γενεές και στα ελληνικά σχολεία, μίας πλήρως απο-εθνικοποιημένης ιστορίας και προσεγγίσεως, πολύ μακράν από την δήθεν «εθνικιστική ιστορία», που υποκριτικώς αναφέρουν κάποιοι, για ευνόητους λόγους, ότι διδάσκεται σήμερα.

Μέσα εκεί γίνεται προσπάθεια, να προβληθούν, μικρότερες ή μεγαλύτερες και πάντα εξωσυνοριακές κοινωνικές ομάδες και πληθυσμοί, ώστε να καταστεί δυνατή η «υπέρβαση» των τάχα στενών ορίων του έθνους μας!

Οι αποκλειστικώς ξένοι συγγραφείς του τετράτομου αυτού «έργου», σε δηλώσεις τους, επιμένουν ότι οι Ελληνόπαιδες πρέπει να μάθουν την ιστορία των γειτόνων τους , ενώ φαίνεται ότι «λησμονούν» εντελώς τυχαία, να συστήσουν το ίδιο και στις άλλες βαλκανικές νεολαίες, όπως λ.χ. η σκοπιανή ή η βουλγαρική, πως και εκείνοι πρέπει να γνωρίσουν την ελληνική ιστορία.

Στην Τουρκία, αλλά και στη Βουλγαρία όμως, δεν προωθείται το τετράτομο αυτό έργο στα εκπαιδευτικά τους συστήματα, αν και το όλο πνεύμα του «έργου» τάσσεται σαφώς υπέρ των δύο αυτών προαναφερθέντων χωρών!"

Επειδή όμως η Ρεπούση κουράστηκε από το πολύ σκύψιμο κατά το πλύσιμο του μπιντέ της Νέας Τάξης, τη θέση της πήρε η νεόκοπη αρχηγός αποκόμματος Ντόρα Μπακογιάννη. Η συμμαθήτρια του Mr. Siemens θεώρησε πως ανάμεσα σε Έλληνες και Τούρκους έλαβαν μέρος απλώς "κάποιες συγκρούσεις", αλλά δε φαίνεται να βλέπει με την ίδια ελαφρότητα τα προβλήματα των Εβραίων:

"«Με κατάπληξη πληροφορήθηκα τις απαράδεκτες δηλώσεις του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ -οι οποίες ήδη κάνουν τον γύρο του κόσμου μέσω των διεθνών ΜΜΕ- ο οποίος απέδωσε, ούτε λίγο ούτε πολύ, τη δεινή οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας σε εβραϊκή συνωμοσία, και μεταξύ άλλων, ουσιαστικά αρνήθηκε το Ολοκαύτωμα, τόσο του εβραϊκού λαού, όσο και των Εβραίων συμπολιτών μας ειδικότερα, προβαίνοντας επί πλέον και σε άλλες απαξιωτικές κρίσεις», ανέφερε η κ. Μπακογιάννη."

Με άλλα λόγια, η Ντόρα θεωρεί πως δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος για ευαισθησία στην Ελληνική ιστορία και στις διάφορες "ένοπλες συγκρούσεις" που τώρα αποτελούν παλιές ιστορίες, αλλά τα πράγματα αλλάζουν όταν κάποιος λέει το αυτονόητο, ότι δηλαδή το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα έχει συγκεκριμένη εθνοτική καταγωγή και ότι η εποίκιση του σημερινού Ισραήλ ξεκίνησε μετά από το ΒΠΠ και όχι πχ μετά από τον ΑΠΠ.

Στο ίδιο θέμα καλό είναι να θυμηθούμε και τις σχετικές δηλώσεις του προέδρου της γνωστής μασωνικής οργάνωσης ΑΧΕΠΑ Νικόλα Καρακώστα:

"σε σχετική ημερίδα που διοργάνωσε η ΑΧΕΠΑ στην Ουάσιγκτον, τον περασμένο Οκτώβριο, είχαν επισημανθεί οι σημαντικοί δεσμοί ανάμεσα στην Ελλάδα και το Ισραήλ και είχε αναγνωριστεί η ανεκτίμητη παρουσία της εβραϊκής κοινότητας στην Ελλάδα διαμέσου των αιώνων"

Σίγουρα για κάποιους η παρουσία αυτή ήταν ανεκτίμητη, εάν θυμηθούμε για παράδειγμα το ποιοί αποτελούσαν το κίνημα των Νεότουρκων. Όπως και να έχει, και οι ΑΧΕΠΑδες μιμούνται τη Μπακογιάννη και τη Ρεπούση σε ζητήματα επιλεκτικής ευαισθησίας και εξυπηρέτησης των συμφερόντων άλλων εθνικών ομάδων πλην της Ελληνικής.

Ενώ λοιπόν κάποιες πασχίζουν για την απάλειψη από το δημόσιο βίο της οποιασδήποτε χριστιανικής επιρροής, την ίδια στιγμή παλεύουν με λύσσα εμμηνοπαυσιακής μέγαιρας για την επιβολή σιωπής σε οποιαδήποτε κριτική σε άλλες θρησκευτικές ομάδες. Στην περίπτωση της Μπακογιάννη πάντως είναι δικαιολογημένος ο οίστρος της, καθώς έχει να προωθήσει και την καριέρα του γιού της...

Θα προσθέσουμε πως δεν είδαμε τη Μπακογιάννη να δείξει την ίδια αγανάκτηση για τη συστηματική προσβολή των χριστιανικών συμβόλων στο Ισραήλ. Ούτε φυσικά είδαμε τους κάθε λογής ΑΧΕΠΑδες και Μπακογιάννηδες να φρίττουν για το βιβλίο του Γιτζάκ Σαπίρα:

"Το αμφιλεγόμενο διάταγμα του Shapira ήδη υποστηρίζεται από πολλούς ραββίνους που συνδέονται με το λεγόμενο εθνικό-θρησκευτικό στρατόπεδο, όπως και η Ταλμουδική σχολή στη Δυτική Ιερουσαλήμ, που είναι γνωστή ως Merkaz Ha'rav.

Τις διδασκαλίες του ο Shapira τις βασίζει σε αποσπάσματα από τη Βίβλο, στην οποία σημειώνει τις πεποιθήσεις του και τις απόψεις του.

"Επιτρέπεται να σκοτώσεις τους δίκαιους μεταξύ των εθνών, ακόμη και αν δεν είναι υπεύθυνοι για μία κατάσταση που εγκυμονεί συνεχώς κινδύνους», έγραψε, προσθέτοντας: "Αν σκοτώσουμε έναν εθνικό (μη Ιουδαίο) ο οποίος έχει αμαρτήσει ή έχει παραβιάσει μία από τις επτά εντολές - επειδή νοιαζόμαστε για το εντολές - δεν υπάρχει τίποτα κακό με αυτήν την δολοφονία. "

Διάφοροι εξέχοντες ραβίνοι, όπως ο Ραββίνος Yithak Ginzburg και ο Ραββίνος Yaakov Yosef, συνέστησαν το βιβλίο στους σπουδαστές τους και στους οπαδούς τους."

Εντύπωση επίσης προκαλεί το γεγονός ότι τόσο η Μπακογιάννη όσο και οι υπόλοιποι πολιτικάντηδες δεν έδειξαν να θίγονται εξίσου από τον αντισημιτισμό του υποψήφιού ψευτομουφτή:

"Σε προηγούμενή μας ανάρτηση αναφέρθηκε και το όνομα του Φεϊζουλάχ Καγιά, που φέρεται να έχει προταθεί από τους μουσουλμάνους βουλευτές Μάντατζη και Χατζηοσμάν για τη θέση του (ψευτο)μουφτή Ξάνθης. Ας δούμε λοιπόν σήμερα τα πιστεύω του συγκεκριμένου κυρίου, όπως φαίνονται από παλαιότερο άρθρο του (λέμε τώρα) στην πρακτοροτουρκοφυλλάδα της Ξάνθης «Μιλλέτ» (28-6-2007) και σε μετάφραση από το http://tourkikanea.wordpress.com:
“Η μαγιά της ύπαρξης της Ελλάδας είναι ο ρατσισμός
Οι Έλληνες σαν έθνος έχουν μετά τους Εβραίους τον πιο ριζικό και ύπουλο ρατσισμό.“"

Απόφοιτοι ΤΕΙ και ΙΔΕΚΕ

Ο μαυρογιαλούρος της Αχαίας Νίκος Νικολόπουλος θεώρησε απαραίτητο να επέμβει για την προστασία των δικαιωμάτων των αποφοίτων ΤΕΙ:

Η ευαίσθητη καρδιά του επαρχιώτη πολιτικάντη σφίχτηκε με οδύνη όταν πληροφορήθηκε ότι προκηρύξεις του ΙΔΕΚΕ απευθύνονται μόνο σε πτυχιούχους πανεπιστημίου:

"Σύμφωνα με «Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος για θέσεις Υπευθύνων Κ.Ε.Ε., Υπευθύνων Εκπαίδευσης Κ.Ε.Ε, Υπευθύνων Εκπαίδευσης Σχολών Γονέων και Υπευθύνων Εκπαίδευσης Μεταναστών-Οδυσσέας», παραβλέπεται η κείμενη νομοθεσία και προτιμώνται μόνο οι πτυχιούχοι Α.Ε.Ι. «Είναι ή δεν είναι ισότιμα τα Τ.Ε.Ι με τα Α.Ε.Ι και οι απόφοιτοί τους με τους αποφοίτους των πανεπιστημίων; Οι νόμοι 3549/2007 και 2916/2001, λένε ότι είναι: Τα ΤΕΙ είναι Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και λειτουργούν παράλληλα με τα Πανεπιστήμια και τις Πολυτεχνικές Σχολές και το πτυχίο που χορηγούν αποτελεί πρώτο ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών. Ενώ με τις ρυθμίσεις του Ν. 3653/2008 ενδυναμώθηκε ο ρόλος των Τ.Ε.Ι., καθώς δόθηκε σε αυτά η δυνατότητα αυτοδύναμης οργάνωσης Προγραμμάτων των Μεταπτυχιακών Σπουδών. Αλλά εκείνοι που νομοθετούν σήμερα, φαίνεται ότι αδιαφορούν για τους Νόμους και φρόντισαν να παραβλέψουν τη νομοθεσία και να αποκλείσουν τους πτυχιούχους των ΤΕΙ από τη συγκεκριμένη προκήρυξη», δήλωσε ο Βουλευτής Αχαϊας Νίκος Ι. Νικολόπουλος τονίζοντας ότι στο συγκεκριμένο φορέα εργάζονται από το 2003 μέχρι σήμερα ως στελέχη, πτυχιούχοι και ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Ο Βουλευτής κατέθεσε Ερώτηση προς την Υπουργό Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων Άννα Διαμαντοπούλου, αν θα ενεργήσει ώστε να αποκατασταθεί αυτή η αδικία και για ποιους λόγους αποκλείονται οι πτυχιούχοι των ΤΕΙ από τη συγκεκριμένη προκήρυξη όταν στον ίδιο φορέα (Ι.Δ.ΕΚ.Ε.-Γ.Γ.ΔΒΜ.) μπορεί κάθε πτυχιούχος ΤΕΙ ή ΑΕΙ να διεκδικήσει τη θέση του Γενικού Γραμματέα Δια Βίου Μάθησης.
Ο κ. Νικολόπουλος ρωτά επίσης την Υπουργό ποιοι ορίζουν τις προκηρύξεις και ποιος είναι ο αριθμός των αποφοίτων ΤΕΙ που εργάζονται στο συγκεκριμένο φορέα και ποιες θέσεις κατέχουν."

Ο Νικολόπουλος θεωρεί καλό να μας υπενθυμίσει πως το κόμμα του φρόντισε για την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ, ρίχνοντας έτσι κι άλλο χώμα στο φέρετρο της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Ενώ όμως αγωνιά για τυχόν διακρίσεις εις βάρος των "πτυχιούχων" που μπήκαν σε ΤΕΙ με βαθμούς κοντά στο μηδέν, ξεχνά να μας δείξει εάν επίσης τον απασχολεί ο τρόπος με τον οποίο γίνονταν από ανέκαθεν οι προσλήψεις στους συγκεκριμένους φορείς, και ειδικά κατά την περίοδο της γαλάζιας διακυβέρνησης.

Σωστά όμως θίγει το γεγονός ότι για τις θέσεις των γενικών γραμματέων μπορούν να προσλαμβάνονται ακόμα και απόφοιτοι λυκείων, όπως μας υπενθύμισαν πολλές φορές οι επιλογές του κόμματός του.

Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι για ποιό λόγο να μπει κάποιος στον κόπο να περάσει σε ένα ΑΕΙ και να σπουδάσει σε αυτό, όταν μπορεί με μεγάλη ευκαιρία να μπει σε ένα ΤΕΙ, από όπου και θα βγει σαφώς ευκολότερα και σε μικρότερο χρονικό διάστημα, και επιπλέον θα έχει και τον κάθε Νικολόπουλο να αγωνίζεται για την επαγγελματική του αποκατάσταση. Και σίγουρα, την επόμενη φορά που θα γίνει η ΝΔ κυβέρνηση, άτομα σαν τον Νικολόπουλο θα φροντίσουν να δοθούν αυξημένα προνόμια "ανωτατοποίησης" και στους αποφοίτους ΙΕΚ, όπως έγινε στο παρελθόν και με τους αποφοίτους σχολών εργοδηγών.

Ενδεικτικά αναφέρουμε πως ο Νικολόπουλος είναι απόφοιτος του γνωστού χριστινάκειου τριτοβάθμιου ιδρύματος Κοινωνικής Θεολογίας και έχει κάνει μεταπτυχιακό στα οικονομικά της εκκλησίας. Αν μη τι άλλο, ξέρει να μετράει τα κουκιά στο παγκάρι.

Σωτηρία Βασιλακοπούλου,KNE και ΕΑΑΚ

Είναι γνωστή η χρόνια διαμάχη μεταξύ των δύο αριστερών "φοιτητικών" παρατάξεων για τον έλεγχο του αριστερού μαντριού. Δεν είναι λίγες οι φορές που με διάφορα προσχήματα έχουν ξεσπάσει βίαιες συγκρούσεις ανάμεσά τους, όμως η περίπτωση του μνημείου της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου αξίζει ιδιαίτερης μνείας.

Το συγκεκριμένο μνημείο (για την ακρίβεια μία τιμητική πλακέτα) τοποθετήθηκε σε χώρο του Παντείου από την ΚΝΕ, σύμφωνα με ανακοίνωση της οποίας:

"Το μνημείο, μια χάλκινη πλακέτα με το πρόσωπο της δολοφονημένης αγωνίστριας και στίχους από το ποίημα που είχε γράψει ο Γιάννης Ρίτσος στη μνήμη της, το είχε αναρτήσει η ΚΝΕ στο χώρο του Παντείου Πανεπιστημίου, μετά από εκδήλωση που οργάνωσε στο ίδρυμα την περασμένη Δευτέρα (13 Δεκέμβρη) αφιερωμένη στην Σωτηρία Βασιλακοπούλου. Θυμίζουμε ότι η Σ. Βασιλακοπούλου δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τραμπούκους της εργοδοσίας, το 1980, έξω από το εργοστάσιο - γκέτο της ΕΤΜΑ, όπου συμμετείχε σε εξόρμηση - κάλεσμα προς τους εργαζόμενους για την απεργία της επόμενης μέρας. Από τότε, κάθε χρόνο, η ΚΝΕ, ο Σύλλογος Φοιτητών Παντείου (του οποίου ήταν μέλος η Σωτηρία), η Ομοσπονδία και το Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργών κι άλλοι φορείς τιμούν τη μνήμη της με εκδηλώσεις την επέτειο της δολοφονίας της έξω από το εργοστάσιο της ΕΤΜΑ και σε μια αντίστοιχη κίνηση η ΚΝΕ ανάρτησε και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο τιμητική πλακέτα στη μνήμη της."

Τα δικαιώματα των εργαζομένων στην Ελλάδα πάντα υπέφεραν, ιδιαίτερα κάτω από αριστερά αφεντικά, και καλό θα ήταν να μην ξεχνούν τα απολιθώματα της ΚΝΕ ποιός καθιέρωσε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τα δικαιώματα των εργατών. Το αν η εργοδοσία της ΕΤΜΑ είχε δίκιο ή όχι δεν το γνωρίζουμε, όμως εκείνο που σίγουρα γνωρίζουμε είναι η πάγια τακτική των κομμουνιστών να διασπείρουν μέλη των οργανώσεών τους σε διάφορους άσχετους χώρους προκειμένου να στηρίξουν αριθμητικά τις ενέργειές τους, να υποκινήσουν ταραχές και καταλήψεις, και να επιβάλλουν τη νοσηρή τους ιδεολογία.

Το ότι κάποτε λοιπόν μία φοιτήτρια της Παντείου πήγε να κάνει εξόρμηση έξω από ένα εργοστάσιο επειδή έτσι διέταξε το κόμμα αποτελεί δείγμα της παθογένειας τόσο της Αριστεράς όσο και της κρατούσας φοιτητικής νοοτροπίας, και σε καμία περίπτωση δεν υπήρχε δικαιολογία για την παραχώρηση σχετικού χώρου στην ΚΝΕ.

Από την άλλη, τα κίνητρα των ΕΑΑΚ για την απομάκρυνση της πλακέτας αποτελούν επίσης δείγμα της παθογένειας του δημόσιου πανεπιστημίου:

"Αυτό το μνημείο, όμως, βεβηλώθηκε και αποκαθηλώθηκε την Παρασκευή 17 Δεκέμβρη από ομάδα μελών της ΕΑΑΚ, στο όνομα τού ότι η κολόνα όπου αναρτήθηκε το μνημείο ήταν εντός του χώρου όπου ...κολλάει τις αφίσες της η ΕΑΑΚ!"

Με άλλα λόγια, τα πανεπιστημιακά κτίρια έχουν γίνει χώροι όπου οι κομματικές μαφίες έχουν μοιράσει τους τοίχους και τις κολώνες για την αφισοκόλλησή τους, και αυτό αποτελεί de facto που δεν απασχολεί καθόλου τις ανίκανες πανεπιστημιακές αρχές.

Μετά από αυτά, το ερώτημα είναι γιατί τα ξένα πανεπιστήμια αναγνωρίζουν ακόμα τα "πτυχία" της Παντείου, τη στιγμή που είναι προφανές ότι αυτά αποτελούν προϊόντα ενός τριτοκοσμικού συστήματος που καμία σχέση δεν έχει με πραγματικό πανεπιστήμιο.

ΙΕΚ και ΙΔΕΚΕ

Τελικά τα ΙΕΚ οδηγήθηκαν στην αγκαλιά του ΙΔΕΚΕ, δηλαδή από έναν διεφθαρμένο οργανισμό (ΟΕΕΚ) σε έναν άλλο. Θα μπορούσε βέβαια το κράτος να τα καταργήσει, αλλά με κάποιον τρόπο πρέπει να συνεχίζει να μοιράζει χαρτιά, να κάνει προσλήψεις, και φυσικά να τοποθετεί διευθυντές.

Η μόνη πιθανότητα να δοθεί ένα τέλος στη νοσηρή ιστορία των ΙΕΚ είναι να επιληφθεί του θέματος η τρόικα.

Δημοτικές εκλογές 2010: Θεσσαλία

Οι υποψήφιοι στις δημοτικές εκλογές του 2010 αποδεικνύουν την ιδιαίτερη ταύτιση μεταξύ κομματισμού και εκπαίδευσης, καθώς αρκετοί από αυτούς αποτελούν τυπικά παραδείγματα παραγοντίσκων της εκπαίδευσης με έντονη κομματική δραστηριότητα.

Αποδεικνύουν με το χειρότερο τρόπο πως οι διάφορες θέσεις "συμβασιούχων" σε φορείς όπως το ΕΚΕΠΙΣ ανήκουν ολοκληρωτικά σε συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών.

Παρακάτω αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:

"ΑΓΓΕΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ
Νομαρχιακός Σύμβουλος επί 12 χρόνια. Καθηγητής Εφαρμογών στο ΤΕΙ Λάρισας, με μεταπτυχιακό ''master" στη Διαχείριση Τεχνικών Έργων. Έχει διατελέσει αντινομάρχης και πρόεδρος του ΚΕΚ της Νομαρχίας Λάρισας. Ήταν υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Έχει δημοσιεύσει άρθρα για θέματα επιστημονικά, πολιτικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά άρθρων στα περιοδικά «ΤΕΧΝΙΚΑ», «Ελληνική νομαρχία» και την τοπική εφημερίδα Λάρισας «Ελευθερία».

ΖΙΑΚΑ – ΛΟΥΚΑΝΙΚΑ ΒΑΣΩ
Διευθύντρια 7ου Λυκείου. Κάτοχος Μεταπτυχιακού τίτλου στην Οργάνωση και Διοίκηση της Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Αιρετό μέλος στο Ανώτερο Περιφερειακό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΑΠΥΣΔΕ) Θεσσαλίας. Έφορος στο Εθνικό Αθλητικό Κέντρο Λάρισας (ΕΑΚ). Γραμματέας της Ένωσης Εκπαιδευτικών Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Κεντρικής Δυτικής Θεσσαλίας.
Γεννήθηκε στη Μελιβοία Αγιάς. Είναι καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής. Έγγαμος, μητέρα δύο παιδιών.

ΚΑΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Στέλεχος του Συνδέσμου Θεσσαλικών Eπιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΘΕΒ), από την 1.01.1991 έως σήμερα, ως υπεύθυνος διαχείρισης μελών.
Πιστοποιημένος εκπαιδευτής ενηλίκων από το Ε.ΚΕ.ΠΙΣ σε θέματα επιχειρηματικότητας και λειτουργίας Μ.Μ.Ε
Πτυχιούχος τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πτυχιούχος ΠΑ.ΤΕ.Σ. / ΣΕΛΕΤΕ.
Έγγαμος με δύο παιδιά.

ΛΙΑΠΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης νομού Λάρισας. Σπούδασε Παιδαγωγικά στην Παιδαγωγική Ακαδημία Λάρισας και στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, διαθέτει διετή Μετεκπαίδευση στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης Αθηνών και στην Ακαδημία του Dillingen της Γερμανίας και είναι πτυχιούχος της Σχολής Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ανέλαβε τη θέση του Προϊσταμένου 1ου Γραφείου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης το2002 και από το 2004 είναι Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης νομού Λάρισας ενώ παράλληλα είναι εισηγητής και επιμορφωτής στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης (ΕΚΔΔΑ) καθώς και στο Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης Δομών Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΕΚΕΠΙΣ).

ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
Πρόεδρος του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ Λάρισας, πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Λάρισας «ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΟΥΜΑΣ» και πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Κραννώνα. Υπηρετεί ως Διευθυντής στο Δημοτικό Σχολείο Ευυδρίου Λόφου Φαρσάλων. Είναι πτυχιούχος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης. Έχει αναπτύξει πλούσια συνδικαλιστική και κοινωνική δράση.

ΠΑΠΑΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ του ΗΛΙΑ
Γεννήθηκε στη Λάρισα από γονείς εκπαιδευτικούς. Μορφώθηκε στο 4ο Δημοτικό και στο 1ο Γυμνάσιο-Λύκειο Αρρένων Λάρισας. Σπούδασε Οικονομικά στην Ελλάδα και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολιτική Οικονομία και στην Δημόσια Διοίκηση στην Γερμανία.
Εργάστηκε στο Οικονομικό & Νομισματικό τμήμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Λουξεμβούργο, στο ΣΘΕΒ, ως ειδικός σύμβουλος στη Νομαρχία Λάρισας και στην Εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».
Συμμετείχε σε πρόγραμμα εκπαίδευσης της ΕΕΤΑΑ ως Σύμβουλος Περιφερειακής ανάπτυξης και μηχανοργάνωσης καθώς και στην επιστημονική ομάδα οργάνωσης και διαχείρισης του 1ου Leader Ελασσόνας. Επί σειρά ετών δίδαξε στα ΙΕΚ Λάρισας και στο ΤΕΙ Λάρισας.
Είναι τακτικό μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου Θεσσαλίας (με τη σημερινή του μορφή) εκπροσωπώντας το ΟΕΕ, μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας, μέλος του Διοικητικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας, μέλος του ΔΣ του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Σωτήρης Ζιαζιάς», μέλος της ΕΕΔΕ και του Ινστιτούτου Οικονομικής Διοίκησης, μέλος του ΔΣ του Ορειβατικού Συλλόγου Λάρισας και πρόεδρος της επιτροπής Κοινωνικής συμπαράστασης του Περιβαλλοντικού κέντρου των προσκόπων στην Καλλιπεύκη.

ΣΟΦΟΛΟΓΗ - ΜΠΑΛΤΑΓΙΑΝΝΗ ΣΟΦΙΑ
Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αγιάς, του Πολιτιστικού Οργανισμού, της Δημοτικής Βιβλιοθήκης του Δήμου Αγιάς και Αντιπρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου της Τ.Ε.Δ.Κ. του Νομού Λάρισας. Γεννήθηκε στο Καλαμάκι Αγιάς. Είναι δασκάλα και εκπαιδεύτρια στη συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση με επιμόρφωση στην ειδική αγωγή και ψυχική υγεία. Εργάστηκα στην εκπαίδευση ομάδων αποκλεισμού (τσιγγάνοι, παλιννοστούντες, άτομα με ειδικές ανάγκες, μονογονεϊκές οικογένειες). Εργάζεται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

ΓΚΡΕΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ
Χημικός Περιβαλλοντολόγος. Γενικός Δ/ντής Αναπτυξιακής Τρικάλων – ΚΕΝΑΚΑΠ ΑΕ. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πύλη Τρικάλων. Παντρεμένος με την κα Αργύρη Βαρβάρα και έχουν τρία παιδιά. Σπούδασε στο Χημικό Τμήμα της Σχολής Θετικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης και διαθέτει πτυχίο μελετητή Α’ τάξης για περιβαλλοντολογικές και χημικές μελέτες.
Πιστοποιημένος εκπαιδευτής ενηλίκων στην κατηγορία Δ/ντών προσωπικού και εργασιακών σχέσεων και ατόμων που απειλούνται με κοινωνικό αποκλεισμό. Δ/ντής και Δ/ντής Κατάρτισης του Κέντρου Επαγγελματικής Κατάρτισης «ΣΤΑΓΩΝ» από του 1995 μέχρι σήμερα. Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Πύλης 1994 – 1998 και πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Πύλης τα έτη 1996-1998. Γραμματέας του Εμπορικού Συλλόγου Πύλης (2002-2005) και αντιπρόσωπος της Ομοσπονδίας Εμπορικών Συλλόγων Θεσσαλίας στην Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου.
Μέλος της Ένωσης Ελλήνων Χημικών. Μέλος του National Geographic Society. Ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος του Ορειβατικού Περιηγητικού Ομίλου Πύλης για τα έτη 1996 μέχρι 2004.

ΓΟΥΓΟΥΛΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΗ του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Νομαρχιακή Σύμβουλος στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Τρικάλων. Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής σχολής (φιλόλογος). Άσκησε καθήκοντα προϊσταμένης 1ου Γραφείου Δ/βαθμιας Εκπαίδευσης Τρικάλων. Διετέλεσε διευθύντρια Δ/βαθμιας Εκπαίδευσης Τρικάλων. Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Τρικάλων.
Είναι παντρεμένη με τον Βασίλειο Ζιώζια, αξιωματικό ε.α., με τον οποίο έχει αποκτήσει δύο γιούς, τον Χρίστο Ζιώζια, πολιτικό μηχανικό και τον Απόστολο Ζιώζια, δικηγόρο.

ΜΠΑΡΔΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Τεχνολόγος – γεωπόνος, επιχειρηματίας. Νομαρχιακός σύμβουλος. Έχει διατελέσει γραμματέας της ΔΑΠ-ΤΕΙ Λάρισας και μέλος της ΝΟΔΕ Τρικάλων της Νέας Δημοκρατίας.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΖΕΦΗ
Μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (Ε.Λ.Μ.Ε.) του νομού Τρικάλων. Πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με μεταπτυχιακές σπουδές στη Δογματική και Συμβολική Θεολογία. Μιλά άπταιστα Αγγλικά, είναι κάτοχος διπλώματος Proficiency και γνωρίζει Γαλλικά και Ιταλικά. Έχει ειδικευτεί στην «Διοικητική Υποστήριξη Υπηρεσιών» και στη χρήση Η/Υ.
Εργάστηκε επί μία επταετία στον ιδιωτικό τομέα ενώ από το 2003 εργάζεται ως καθηγήτρια – θεολόγος στη δημόσια εκπαίδευση.
Έχει συμμετάσχει σε πληθώρα ειδικών σεμιναρίων με θεματολογία την ψυχολογία της παιδείας και το παιδαγωγικό - ψυχολογικό κλίμα της τάξης, την παιδαγωγική ψυχολογία και τη διδακτική. Είναι εκπαιδευμένη στις σύγχρονες μεθόδους εκπαίδευσης και κατάρτισης με χρήση πολυμεσικών εφαρμογών και τηλεκπαίδευσης. Υπήρξε επιμορφώτρια νεοδιοριζόμενων θεολόγων στα σχολεία της Δ.Δ.Ε. Δωδεκανήσου.
Διετέλεσε μέλος της Δ.Α.Π – Ν.Δ.Φ.Κ. της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. και μέλος της Ο.Ν.Ν.Ε.Δ. Σήμερα διατελεί μέλος της Δ.Α.Κ.Ε.

ΓΚΡΙΝΙΑ ΙΩΑΝΝΑ (TZOANA) του ΧΡΗΣΤΟΥ
Είναι οικονομολόγος και επικοινωνιολόγος. Υποψήφια Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών με ειδίκευση στη Διαχείριση Κρίσεων. Αποφοίτησε από την ΑΣΟΕΕ πρώτη των πρώτων το 2004 και με υποτροφία έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Δημόσια Πολιτική στη Νομική Σχολή Αθηνών [2005] και στην Πολιτική Επικοινωνία στην Μ. Βρετανία [2006].
Ως Υπότροφος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εκπροσωπεί την Ελλάδα στο πρόγραμμα FUTURE [Future Urban Research in Europe], όπου νέοι επιστήμονες αναπτύσσουν την στρατηγική για την ηλεκτρονική πόλη του μέλλοντος, πετυχαίνοντας διεθνή διάκριση και παράλληλα τουριστική προβολή για τον Βόλο. Μέλος της ΟΝΝΕΔ από το 2000.

ΑΡΓΥΡΙΟΥ ΑΦΡΟΔΙΤΗ του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Εκπαιδευτικός στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Σκιάθου. Απόφοιτη αριστούχος του παιδαγωγικού τμήματος του πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Έχει υπηρετήσει σε διάφορες θέσεις στην εκπαίδευση και έχει παρακολουθήσει πληθώρα ενημερωτικών σεμιναρίων – ημερίδων όπως για την περιβαλλοντική εκπαίδευση, την ιστορία τέχνης, την προαγωγή της ψυχικής και συναισθηματικής υγείας στο σχολείο.

ΓΟΥΣΙΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ του ΧΡΗΣΤΟΥ
Σπούδασε Marketing στα ΤΕΙ Αθήνας και από το 1979 ασκεί το επάγγελμα του ασφαλιστικού πράκτορα. Διετέλεσε: Δημοτικός Σύμβουλος Βόλου (12 έτη), πρόεδρος της Ο.Ν.Ν.Ε.Δ. Μαγνησίας (1978 – 1985), πρόεδρος Δ.Σ. Δημοτικού Κέντρου Ερευνών Μελετών (ΔΗΚΕΜΒ), πρόεδρος και Δ/νων Σύμβουλος Δημοτικής Τουριστικής Επιχείρησης Βόλου (ΔΗΤΕΒ), πρόεδρος και αντιπρόεδρος Δ.Σ. Δημοτικού Εκπαιδευτικού Οργανισμού (ΔΕΟΒ), αντιπρόεδρος Δ.Σ Δημοτικής Επιχείρησης Μελετών Κατασκευών Ανάπτυξης Βόλου (ΔΕΜΕΚΑΒ), αντιπρόεδρος Δημαρχικής Επιτροπής Δήμου Βόλου. Μέλος ΔΣ Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων (ΤΕΔΚ), Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου, Επιμελητηρίου Μαγνησίας, Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής, Τοπικού Συμβουλίου Μνημείων Θεσσαλίας, Λιμενικού Ταμείου και Οργανισμού Λιμένος Βόλου, ΑΕ Σιδηροδρόμου Βόλου – Μηλεών (Τρενάκι Πηλίου). Μέλος και Γενικός Γραμματέας της ΝΟΔΕ Μαγνησίας της Νέας Δημοκρατίας."

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στον παρακάτω:

"ΣΑΚΕΛΑΡΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ του ΘΕΟΔΩΡΟΥ

Υπάλληλος ΑΟΔΛ. Έχει διατελέσει πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Βλάχων, του Πανελληνίου Συλλόγου Σπουδαστών ΙΕΚ, του Συνδέσμου Σαμαριναίων Λάρισας, του Συνοικιακού Συμβουλίου Αγίου Αχιλλείου Λάρισας και Αντιπρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Ν. Λάρισας."

Όπως βλέπουμε, μετά από τα κομματόσκυλα των διαφόρων φοιτητικών παρατάξεων, έχουμε και τα αντίστοιχα των σπουδαστών ΙΕΚ(!). Η ΝΔ αποδεικνύει τη δημοκρατικότητά της, καθώς μεριμνά για την εξασφάλιση κομματικής καριέρας και στους ΟΝΝΕΔίτες που δεν κατάφεραν να περάσουν σε κάποιο ΤΕΙ.

Υπόθεση Αλεξανδρόπουλου

Έχουμε αναφερθεί και άλλη φορά στην υπόθεση Αλεξανδρόπουλου που έλαβε χώρα στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Η ουσία της υπόθεσης, που οδήγησε στο θάνατο του Αλεξανδρόπουλου, συνοψίζεται στις παρακάτω γραμμές:

«Η κριτική στην οποία προέβη ο Αλεξανδρόπουλος και για την οποία παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό συμβούλιο ήταν δικαιολογημένη αναφορικά με την επιλογή των μεταπτυχιακών φοιτητών, γιατί ορισμένοι υποψήφιοι δεν αξιολογήθηκαν αντικειμενικά και αποκλείστηκαν από το μεταπτυχιακό πρόγραμμα, ενώ στον ίδιο δεν δόθηκε πρόσβαση σε όλα τα σχετικά στοιχεία και ειδικότερα στον αναλυτικό πίνακα μοριοδότησης των υποψηφίων που είχε καταρτιστεί και τα οποία είχε δικαίωμα και υποχρέωση να γνωρίζει».

«Οι Λάβδας, Κοτρόγιαννος και Μενδρινού, καθηγητές του πανεπιστημίου, φέρονται ότι αρνήθηκαν να χορηγήσουν στον Αλεξανδρόπουλο τη λίστα μοριοδότησης, ο οποίος συμμετείχε στη γενική συνέλευση και επρόκειτο να εγκρίνει την επιλογή μεταπτυχιακών φοιτητών, παρά το επίμονο αίτημά του, να κατατεθεί η λίστα αξιολόγησης από τα μέλη της επιτροπής, σύμφωνα με το σύστημα κριτηρίων που είχε αποφασιστεί. Στην ενέργειά τους αυτή προέβησαν από πρόθεση για να μη λάβει γνώση της αναλυτικής βαθμολογίας των υποψηφίων από την οποία θα προέκυπταν ενδείξεις εύνοιας και αδικίας σε βάρος ορισμένων υποψηφίων και με πρόθεση να ωφελήσουν αυτούς που επέλεξαν».

Και αυτό δεν αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο ενός συγκεκριμένου μεταπτυχιακού, αλλά πολλών μεταπτυχιακών, αν όχι όλων. Και επιπλέον δεν περιορίζεται αποκλειστικά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς είναι γνωστό με τι τρόπο γίνονται οι εγγραφές σε ΙΕΚ, ΕΠΑΛ και επιδοτούμενα προγράμματα. Το ερώτημα λοιπόν είναι εάν σε όλες αυτές τις περιπτώσεις οι αντίστοιχοι υπεύθυνοι θα έδιναν τα στοιχεία και δε θα ενεργούσαν όπως οι Λάβδας, Κοτρόγιαννος και Μενδρινού προκειμένου να καλύψουν τον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι επιλογές μαθητών και σπουδαστών.

Η γελοιότητα του ασύλου

Το πόσο γελοίο εφεύρημα της μεταπολίτευσης είναι το πανεπιστημιακό άσυλο φαίνεται ξεκάθαρα από την υποτιθέμενη παραβίαση του ασύλου στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων από αστυνομικούς που πήγαν στην πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη για να δανειστούν ένα βιβλίο.

Το αποτέλεσμα δεν ήταν μόνο το άρθρο του γνωστού για τη γραφικότητά του Ριζοσπάστη που έκανε λόγο για "πρόκληση εις βάρος των φοιτητών που οργανώνουν τον αγώνα τους", αλλά και η άμεση αντίδραση της νεολαίας του Συνασπισμού.

Έτσι λοιπόν όχι μόνο συγκεντρώθηκαν εν ριπή οφθαλμού για να διώξουν τους υποτιθέμενους εισβολείς, αλλά την ίδια στιγμή οργάνωσαν "αυθόρμητη διαδήλωση" έξω από τη νομαρχία, ενώ η πρυτανεία έσπευσε αυθημερόν να εκδόσει ανακοίνωση στην οποία καταδίκαζε το γεγονός και ζητούσε αποκατάσταση για τη χαμένη τιμή της πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης.

Το σουρεάλ σκηνικό συμπλήρωσε η κίνηση της αστυνομίας να βάλει τους παραβάτες να ζητήσουν γονατιστοί συγγνώμη.

Μεταξύ άλλων, η σχετική ανακοίνωση της νεολαίας Συνασπισμού αναφέρει, διαφωτίζοντάς μας για την έννοια του ασύλου:

"Το άσυλο δεν υπάρχει για να προασπίζει απλά την «ελεύθερη διακίνηση ιδεών», ούτε και για να προασπίζει γενικώς και αορίστως τη διδασκαλία και την έρευνα. Το άσυλο έχει κατακτηθεί με αγώνες και αίμα φοιτητών και εργαζομένων προκειμένου να αποτελεί καταφύγιο των εργατικών και φοιτητικών-μαθητικών κινημάτων.Υπερασπιζόμαστε το πανεπιστημιακό άσυλο, ως συστατικό στοιχείο του πανεπιστημίου, ως αναγκαία προϋπόθεση για την προστασία αγωνιστικών πρακτικών από την κρατική καταστολή"

Όλα αυτά φανερώνουν τόσο τη γελοιότητα του ασύλου, όσο και τη γελοιότητα των δήθεν υπερασπιστών του.

Οι ροζ νεολαίοι παραδέχονται ξεκάθαρα ότι το άσυλο δεν αφορά την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, άλλωστε αν την αφορούσε δε θα μπορούσαν να προπηλακίζουν και να στέλνουν στο νοσοκομείο τους ιδεολογικούς τους αντιπάλους. Ούτε φυσικά τους απασχολεί η ελευθερία της διδασκαλίας και της έρευνας, αφού άλλωστε συχνά διακόπτουν τη διδασκαλία για την ανάγνωση των βαρετών φληναφημάτων τους και τη διοργάνωση συνελεύσεων. Η μόνη έννοια που θεωρούν αποδεκτή για το άσυλο είναι η προστασία της οποιασδήποτε παράνομης δράσης τους, που φυσικά βαφτίζεται "αγωνιστική πρακτική", και ενίοτε περιλαμβάνει τις εξορμήσεις για ξυλοδαρμούς ιδεολογικών αντιπάλων, την κατασκευή μολότωφ, τη διοργάνωση πάρτυ, τη διακίνηση χόρτου, μπύρας και ούζου.


Το συμβάν αυτό επίσης αποδεικνύει ότι υπεύθυνοι για τα όποια κακώς κείμενα του πανεπιστημίου είναι αποκλειστικά οι ίδιοι οι φοιτητές, ή τουλάχιστον οι φοιτητές εκείνοι που απαιτούν να έχουν λόγο στη λειτουργία του πανεπιστημίου, μέσω της συμμετοχής τους σε κομματικές οργανώσεις. Για ένα αστείο περιστατικό άνευ σημασίας, είδαμε τους κομματικοποιημένους φοιτητές να συγκεντρώνονται για να εκδιώξουν τους "ξένους", να οργανώνουν πορεία, και να αναγκάζουν την πρυτανεία και την αστυνομική αρχή να συνταχθούν άμεσα με τις θέσεις τους. Αυτό σημαίνει ότι αν ήθελαν θα μπορούσαν με τον ίδιο τρόπο να έχουν λύσει όλα τα προβλήματα του πανεπιστημίου.

Όμως τα πραγματικά προβλήματα του πανεπιστημίου τους είναι αδιάφορα, γιατί απλούστατα οι ίδιοι τα προκαλούν. Εκείνο που βλέπουμε είναι πως ο μόνος σκοπός της υποτιθέμενης "αγωνιστικής δράσης" είναι να δημιουργούνται χώροι όπου κάποιοι κάνουν ό,τι θέλουν, εκδιώκοντας όποιον δεν τους είναι αρεστός. Αυτή η κατάσταση είναι που οδήγησε το δημόσιο πανεπιστήμιο στη σημερινή κατάντια του, κάνοντάς το περίγελο του πολιτισμένου κόσμου.

Το είδος της αλητείας που η Αριστερά βαφτίζει "αγωνιστική δράση" φαίνεται και από το παρακάτω περιστατικό:

"Ο έλεγχος επιχειρήθηκε να γίνει σε κάποιους από τους δεκάδες λαθρομετανάστες που έξω από την ΑΣΟΕΕ έχουν στήσει τα σεντόνια με τις πραμάτειες τους, μετατρέποντάς το σε ένα είδος υπαίθριας, παράνομης αγοράς. Είναι δε τόσος ο αριθμός τους, που πιάνουν εκτός από το οικοδομικό τετράγωνο της ΑΣΟΕΕ και το προηγούμενο, αλλά και το στενό ενδιάμεσα.

Έτσι λοιπόν, όταν επιχείρησαν οι δημοτικοί αστυνομικοί να ελέγξουν κάποιον, αυτό δηλαδή ακριβώς που είναι το καθήκον τους και για το οποίο πληρώνονται από τον κάθε Έλληνα πολίτη, έπεσαν θύματα επίθεσης, όχι μόνο από τους λαθρομετανάστες αλλά και από δικά μας μπουμπούκια, αριστερίστικης – αναρχικής ιδεολογίας, οι οποίοι φυσικά νοιώθουν ότι πρέπει πάντοτε να συντάσσονται με τους λαθρομετανάστες.

Οι αφρικανοί, στην πλειοψηφία τους, λοιπόν επιτέθηκαν με σιδηρολοστούς στην άνδρες της δημοτικής αστυνομίας, χρησιμοποιώντας φυσικά ως καταφύγιο το άσυλο του πανεπιστημίου (από πού άραγε το έμαθαν αυτό το κολπάκι;). Ενώ όπως είπαμε συνέδραμαν και αναρχοαριστεροί οι οποίοι όχι μόνο επιτέθηκαν κατά των ίδιων ανδρών με πέτρες και λοιπά, αλλά κατέστρεψαν διερχόμενα αυτοκίνητα, δυο μηχανές και ένα όχημα της Δημοτικής Αστυνομίας ενώ επιτέθηκαν και κατέστρεψαν και ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ. Όταν αργότερα έφτασαν οι αστυνομικές δυνάμεις, τα επεισόδια επεκτάθηκαν, με ορμητήριο φυσικά το άσυλο της ΑΣΟΕΕ."

Ανάμεσα στις άλλες "αγωνιστικές δράσεις" βλέπουμε και κοινές εμπορικές δραστηριότητες λαθρομεταναστών και αριστερών:

"Σύμφωνα με τις καταγγελίες που λάβαμε όμως, δεν είναι μόνο το ότι οι παρέμποροι χρησιμοποιούν το πανεπιστημιακό άσυλο, για να αποφεύγουν τις τυχόν αστυνομικές δυνάμεις. Φοιτητές μας είπαν ότι σε κάποιες σχολές, ιδιαίτερα στην ΑΣΟΕΕ, κάποιοι αποθηκεύουν και τα εμπορεύματά τους μέσα στους χώρους της Σχολής. Κάποιες λέει ιδιαίτερα “ευαισθητοποιημένες” και φυσικά “αντιρατσιστικές” ομάδες φοιτητών, τα έχουν κανονίσει έτσι ώστε να μην τους ενοχλεί κανείς."

Την ίδια στιγμή λοιπόν που η Αριστερά βγάζει δεκαρικούς για το πανεπιστήμιο της αγοράς, η ίδια έχει μετατρέψει ήδη το πανεπιστήμιο σε πανεπιστήμιο της αγοράς χάρη στο άσυλο...

Δημοτικές εκλογές 2010: Καλλιθέα

Οι δημοτικές εκλογές εξακολουθούν (και θα εξακολουθήσουν) να έχουν έντονο εκπαιδευτικό ενδιαφέρον. Αυτή τη φορά θα μας απασχολήσει η Καλλιθέα:

"Ο νέος Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου
Ο νέος Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Ζήσιμος Κωνσταντόπουλος γεννήθηκε στη Φωκίδα, το 1945. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Λαμίας, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Παιδαγωγική Ακαδημία του Έσλινγκεν (Γερμανία) και μετεκπαιδεύτηκε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο.
Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας ως δασκάλου, ο κ. Κωνσταντόπουλος ανέπτυξε εντατική συνδικαλιστική δραστηριότητα ως Πρόεδρος Συλλόγων Δασκάλων, ενώ μεταξύ των ετών 1990 και 2000 διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και Αντιπρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος. Έχει επίσης διατελέσει επί τριετία μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Ο κ. Κωνσταντόπουλος είναι μέλος του ΠΑΣΟΚ από το 1975 και έχει διατελέσει γραμματέας της τοπικής οργάνωσης Καλλιθέας του κόμματος.
Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος με το συνδυασμό «Συνεργασία για την Καλλιθέα», υπό τον Δήμαρχο κ. Κώστα Ασκούνη, κατά τις δημοτικές εκλογές του 1998, του 2002 και του 2010 και είναι Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Βορειοδυτικής Δωρίδας.
Ομιλεί γερμανικά."

Σίγουρα θα επανέλθουμε στο θέμα στο μέλλον

Προσωπικά δεδομένα και Υπουργείο Παιδείας

Φαίνεται πως στα εκπαιδευτικά πράγματα υπάρχουν δύο μέτρα και σταθμά για τα προσωπικά δεδομένα, όπως και για πολλά άλλα πράγματα.

Το Κολέγιο Αθηνών θέλησε να κάνει έλεγχο στους μαθητές του για χρήση ναρκωτικών, όπως γίνεται σε πολλά Αμερικανικά σχολεία και οργανισμούς. Κάποιοι γονείς είχαν φαίνεται λόγους να ανησυχούν για τα προσωπικά δεδομένα των γόνων τους, οπότε η υπόθεση κατέληξε στο ότι τέτοιος έλεγχος δε μπορεί να γίνει, προκειμένου να μην παραβιαστούν τα προσωπικά δεδομένα των ναρκομανών γόνων που προετοιμάζονται στο Κολέγιο Αθηνών για να κληρονομήσουν τις καρέκλες των γονιών τους μεθαύριο.

Δεν υπήρξε όμως αντίστοιχη αντίδραση όταν το Υπουργείο Παιδείας συμφώνησε στο ότι πρέπει και οι μαθητές να χρησιμοποιούν την κάρτα του πολίτη ακόμα και στις αγορές που κάνουν από το σχολικό κυλικείο.

Δηλαδή οι μαθητές θα είναι υπό παρακολούθηση και φακέλωμα από τη στιγμή που θα πάνε για πρώτη φορά στο κυλικείο για να πάρουν τσίχλες ή κουλούρι, αλλά αυτό δεν εγείρει καμία αντίδραση από τους κυβερνώντες. Από τη Διαμαντοπούλου πάντως σίγουρα δεν περιμέναμε καμία αντίδραση, αφού άλλωστε ανήκει στους άμεσους εντολοδόχους της Λέσχης Μπίντερμπεργκ.

Βίζιτες και υπουργοί

Τι σχέση μπορεί να έχουν (γυναίκες) υπουργοί με κυκλώματα μαστρωπείας; Ας ξεκινήσουμε από αυτή την είδηση, που αφορά τη γνωστή υπόθεση με τις "κακοποιημένες" της Ρουμπάνη:

"Κατσέλη και Δαμανάκη, υπεράσπιση για κατηγορούμενη μαστρωπό
Σκάνδαλο με πολλές διαστάσεις

Αποκαλυπτικό είναι το ρεπορτάζ της zougla.gr σχετικά με τη βοήθεια που έσπευσαν να δώσουν η Μαρία Δαμανάκη και η Νόρα Κατσέλη σε μια γυναίκα υπεράνω πάσης υποψίας στην οποία, όμως, έχει ασκηθεί δίωξη για τα αδικήματα της σωματεμπορίας τελεσθείσας κατ’ επάγγελμα και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα!

Όπως αναφέρει η zougla.gr, «τον Δεκέμβριο του 2008, με μισή ώρα διαφορά, η εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κυρία Μαρία Δαμανάκη, αλλά και η Νόρα Kατσέλη, πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, προσήλθαν στο γραφείο της εισαγγελέως Εφετών, κυρίας Βιργινίας Σακελλαροπούλου. Οι δυο γυναίκες δεν μπήκαν στο εισαγγελικό γραφείο στο πλαίσιο κάποιας εθιμοτυπικής συνάντησης, αλλά για να καταθέσουν ως «μάρτυρες υπεράσπισης» της προέδρου του Ελληνικού Δικτύου Γυναικών Ευρώπης, κυρίας Νίκης Ρουμπάνη, οι ημέρες και τα έργα της οποίας ελέγχονται ήδη από την 21η τακτική ανακρίτρια Αθηνών.»

Το ιστορικό της υπόθεσης όπως το περιγράφει η zougla, έχει ως εξής:

«Το καλοκαίρι του 2008, στο γραφείο του πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κ. Γιώργου Σανιδά, έφθασε μια «καυτή» ανώνυμη αναφορά. Μέσω αυτής καταγγελλόταν ότι η Μη Κυβερνητική Οργάνωση εμπλεκόταν σε ένα δυσώδες παιχνίδι νομιμοποίησης αλλοδαπών γυναικών, ότι το κατώφλι του Δικτύου περνούσαν κακοποιημένες-μαϊμού μόνο και μόνο για να χαρακτηριστούν ως θύματα εμπορίας ανθρώπων, καθώς και ότι μερικές εξ’ αυτών λίγες ημέρες μετά την «κακοποίησή» τους βρίσκονταν να εργάζονται και να εκδίδονται σε μαγαζιά strip show που ανήκαν σε γνωστό επιχειρηματία, ο οποίος τον Δεκέμβριο του 2007 είχε συλληφθεί ως εγκέφαλος κυκλώματος σωματεμπόρων και όλως τυχαίως ήταν ο βασικός χορηγός του Δικτύου!

Θορυβημένος από τη σοβαρότητα της καταγγελίας που άφηνε σοβαρές σκιές για τη δράση της ΜΚΟ και δη και της προέδρου του, Νίκης Ρουμπάνη, ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός έδωσε εντολή στην εισαγγελέα Εφετών, κυρία Βιργινία Σακελλαροπούλου, για διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης προκειμένου να διαπιστωθεί η βασιμότητα των καταγγελιών. Από την οκτάμηνη έρευνα της εισαγγελικής λειτουργού προέκυψαν σημεία και τέρατα σχετικά με τις σχέσεις του Δικτύου και του επιχειρηματία -χορηγού. Ακόμα και ο ίδιος στην κατάθεση που έδωσε παραδέχθηκε ότι χορήγησε στο Δίκτυο ποσό που ανήλθε στα 15.000 ευρώ, ότι το εξόπλισε με τηλεφωνικό κέντρο, ότι στις 12 Σεπτεμβρίου 2006 είχε δώσει στην κυρία Ρουμπάνη προσωπικό δάνειο ύψους 7.000 ευρώ, καθώς και ότι μερικά κορίτσια, τα οποία είχε στείλει ως «βιασμένα» και «κακοποιημένα» στη Ρουμπάνη, μετά από σύντομη παραμονή τους στον Ξενώνα βρέθηκαν να χορεύουν στα μαγαζιά του!

Το πόρισμα-σοκ της εισαγγελέως Εφετών διαβιβάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2009 στην εισαγγελέα Πρωτοδικών κυρία Ελένη Ράικου, η οποία την ίδια κιόλας ημέρα άσκησε δίωξη κατά της Νίκης Ρουμπάνη για το αδίκημα της σωματεμπορίας κατ’ επάγγελμα και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα.»"

Για όσους αναρωτιούνται τι σχέση μπορεί να έχει η υπόθεση αυτή με την εκπαίδευση, την απάντηση δίνει αυτή η σελίδα του Ελληνικού Δικτύου Γυναικών Ευρώπης:

"Ημερίδα στη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας, με θέμα τον Κοινωνικό αποκλεισμό, Τρίτη 2 Νοεμβρίου,Φραγκούδη 11 και Αλ. Πάντου, όπισθεν Παντείου Πανεπιστημίου

Κοινωνικές πολιτικές για την οικογένεια και το παιδί.

Προλαμβάνοντας τον κοινωνικό αποκλεισμό

Τρίτη, 2 Νοεμβρίου 2010"

Η πρόληψη του κοινωνικού αποκλεισμού έχει λάβει νέες διαστάσεις στην περίπτωση των "κακοποιημένων" της Ρουμπάνη, αλλά εμείς δε θα σταθούμε σε αυτή τη λεπτομέρεια.

Στο πρόγραμμα βλέπουμε σε περίοπτη θέση, εκτός από την ίδια τη Ρουμπάνη, και την Υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου!

Περίεργες παρέες φαίνεται πως έχουν όλες αυτές οι (γυναίκες) βουλευτές!

Η συγκεκριμένη εκδήλωση έγινε με χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ μετείχαν και αρκετές ΜΚΟ, όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις.

Πάντως η χρηματοδότηση αυτή αποκλείεται να ωφέλησε την ίδια τη Ρουμπάνη, αλλιώς δε θα χρειαζόταν να πάρει δάνειο από το σωματέμπορα. Κάποιος κακοήθης βέβαια θα παρατηρούσε πως οι μεγαλόσχημες φίλες της θα μπορούσαν να την δανείσουν εκείνες αντί να τρέχουν να της συμπαρασταθούν τώρα.

Η υπόθεση έχει και άλλη εκπαιδευτική διάσταση: Ανάμεσα στις δραστηριότητες του "Δικτύου" είναι η δημιουργία σεμιναρίων για εκπαιδευτικούς και μαθητές. Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε πόσοι και ποιοί εκπαιδευτικοί έκαναν καριέρα επενδύοντας στην κακοποίηση των γυναικών και εμπλουτίζοντας το βιογραφικό τους με συμμετοχή σε τέτοια σεμινάρια.

Φυσικά δε θα ρωτήσουμε αν ανάμεσα στις "κακοποιημένες" ήταν και καθηγήτριες, καθώς αυτές μπορούν να προσφύγουν για τα προβλήματά τους είτε στο σχολικό σύμβουλο είτε σε συνδικαλιστές είτε σε διευθυντές ή ακόμα και σε πολιτικούς.

Εκπαίδευση αθίγγανων: Είδε ο ρομά τη γενιά του

Το ζήτημα των αθίγγανων έχει σίγουρα πολλές προεκτάσεις πέραν της εκπαιδευτικής, πάντως προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ξοδεύονται μυθικά ποσά για τον δήθεν εκσυγχρονισμό μίας ομάδας ανθρώπων που πεισματικά εμμένουν στον ίδιο τρόπο ζωής. Αυτά όμως δε δείχνουν να πτοούν κάποιους που η εξ επαγγέλματος ενασχόληση με τους αθίγγανους αποτελεί βούτυρο στο ψωμί τους.

Διαβάζουμε λοιπόν σε άρθρο της εφημερίδας Μακεδονία:

"Για τον κ. Χατζηνικολάου (σχολικός σύμβουλος πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, ο οποίος ασχολείται εδώ και 20 χρόνια με την εκπαίδευση των Ρομά) το θέμα της εκπαίδευσης των παιδιών Ρομά δεν χρειάζεται άλλες έρευνες αλλά συγκεκριμένες πολιτικές δράσεις παρέμβασης. Η εκπαιδευτική πρότασή του συνοψίζεται στα εξής σημεία:
- Αλλαγή του τίτλου του προγράμματος από εκπαίδευση τσιγγανόπαιδων σε εκπαίδευση παιδιών Ρομά, για να γίνεται δεκτό σε όλες τις περιοχές από τους ίδιους τους Ρομά."

Δεδομένου ότι ο όρος "ρομά" αναφέρεται σε πληθυσμούς συγκεκριμένης εθνοτικής προέλευσης, αναρωτιέται κανείς προς τι αυτή η εμμονή από διάφορους για τη χρήση του όρου αυτού. Εάν κάποιοι θέλουν να λέγονται ρομά, δεν έχουν παρά να μεταβούν στη Ρουμανία, που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως κοιτίδα του όποιου πολιτισμού τους. Δεν θα ήταν απίθανο να δούμε στο μέλλον τους υπερασπιστές των αθιγγάνικων ιδεωδών να απαιτούν την απάλειψη του λήμματος gupsy από τα Αγγλικά λεξικά και την αντικατάστασή του με τον όρο roma, που ανάλογα με τον τονισμό του διαθέται και μία κοσμοπολίτικη χροιά.

Η πραγματικότητα πίσω από αυτή την έμμισθη φιλανθρωπία είναι ότι κανένας μεγαλόσχημος δε στέλνει τα παιδιά του σε σχολείο όπου φοιτούν αθίγγανοι.

Στο άρθρο επίσης αναφέρεται:

"Την ίδια ώρα το υπουργείο Παιδείας μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος "Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση" και με τη συγχρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ) προχωρά σε νέο πρόγραμμα, ώστε, όπως αναφέρει, πολύ σύντομα όλα τα παιδιά Ρομά να έχουν ίσες ευκαιρίες για επιτυχή εκπαίδευση, κοινωνική άνοδο και οικονομική προκοπή. Το πρόγραμμα θα αναλάβουν διάφορα πανεπιστήμια ανά περιφέρεια. Το στοίχημα βέβαια είναι να μην έχει την ίδια τύχη με τα υπόλοιπα προγράμματα που εφαρμόστηκαν την προηγούμενη δεκαπενταετία."

Η τύχη των προγραμμάτων αυτών είναι προδιαγεγραμμένη, και αυτό δεν είναι άγνωστο σε όσους χειρίζονται τα σχετικά κονδύλια. Όμως τα συνθήματα περί "ίσων ευκαιριών" αποτελούν τη χρυσή τσιχλόφουσκα για όσους αναζητούν προσχήματα. Κι αυτό γιατί οι ίσες ευκαιρίες έχουν νόημα για τα παιδιά που τις επιζητούν και δεν τις έχουν για να ικανοποιούνται τόσο η Αριστερά όσο και τα διάφορα τζάκια και κυκλώματα, και όχι όταν επιβάλλονται προκειμένου να απορροφώνται κονδύλια.

Περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης

Τα βαρύγδουπα βιογραφικά των διαφόρων περιφερειακών διευθυντών εκπαίδευσης αποδεικνύουν για μία ακόμα φορά αυτό που όλοι γνωρίζουν: Ότι οι θέσεις αυτές συνδέονται τόσο με κομματική δραστηριότητα όσο και με ενισχυμένες απολαβές με τη μορφή διαφόρων ΠΕΚ και ωρομισθιών.

Ανάμεσα στα άλλα βλέπουμε να περιλαμβάνονται χειρισμός του ΕΠΕΑΕΚ, θητεία στην ΕΦΕΕ, θητεία σε διάφορους οργανισμούς σε πολιτικές θέσεις, συνδικαλιστική δράση, ωρομισθίες διαφόρων ειδών από ΤΕΙ μέχρι ΠΕΚ, ΕΚΕΠΙΣ και ΙΔΕΚΕ, συμμετοχή σε διάφορες ΕΛΜΕ και ΠΥΣΠΕ/ΠΥΣΔΕ, πολιτική δραστηριότητα σε δημοτικά και νομαρχιακά συμβούλια, και φυσικά συμμετοχή σε διάφορους συλλόγους και σωματεία με τους πιο πιθανούς και απίθανους τίτλους.

Αυτά για όσους αναρωτιούνται για ποιό λόγο σπαταλώνται χρήματα στα ΠΕΚ και για ποιό λόγο ταλαιπωρείται τόσος κόσμος που υποχρεώνεται να τα παρακολουθήσει...

Το πρόσχημα του ψηφιακού αναλφαβητισμού

Προκειμένου να ικανοποιηθούν τα συντεχνιακά αιτήματα διορισμού περισσότερων πληροφορικάριων, βλέπουμε τον τελευταίο καιρό να αναμασάται το πρόσχημα του "ψηφιακού αναλφαβητισμού". Βλέπουμε λοιπόν πληροφορικάριους να δακρύζουν για τη μείωση των ωρών της πληροφορικής και να μεταφέρουν στο word την αγωνία τους για το μέλλον της πληροφορικής στα σχολεία.

Ένα τυπικό παράδειγμα αποτελεί και η Τσιαβαλιά Φωτεινή, απόφοιτος ΤΕΙ, η οποία γράφει:

"Ρωτάω λοιπόν τους αρμοδίους, γιατί δεν επιθυμούν και δεν σχεδιάζουν να βάλουν μαθήματα ουσίας της Πληροφορικής στο Λύκειο? Γιατί έχουν πρόθεση να υποβαθμίσουν το συγκεκριμένο μάθημα, αλλά και σε εμάς, τους Εκπαιδευτικούς να ανατρέψουν τα δεδομένα της ζωής μας;

Δεν πρέπει οι μαθητές μας να μάθουν την γλώσσα του Υπολογιστή? Να μάθουν πώς σκέφτεται? Πως λειτουργεί? Τι δυνατότητες έχει? Να φτιάχνουν Προγράμματα? Να δίνουν λύσεις?

[...]

Μήπως η Ελληνική κυβέρνηση έχει αποφασίσει ότι η Ελλάδα θα αποτελέσει στο μέλλον μια χώρα φθηνού εργατικού δυναμικού?

Μήπως προσαρμόζουν την Εκπαίδευση έτσι ώστε να υπάρχει άφθονο εργατικό δυναμικό φθηνό και με τις απαραίτητες δεξιότητες?

Μήπως Βολεύει να είμαστε μια χώρα υπανάπτυχτη ? χωρίς εξέλιξη και μέλλον? "

Τα τελευταία ερωτήματα απαντώνται από τη σπουδή των πληροφορικάριων να διδάξουν δήθεν την επιστήμη τους ακόμα και στα παιδάκια του δημοτικού και του νηπιαγωγείου. Και φυσικά το ζήτημα δεν είναι τα μαθήματα ουσίας, αλλά "τα δεδομένα της ζωής" των πληροφορικάριων, που τα προηγούμενα χρόνια είχαν δει τους εαυτούς τους να αποτελούν τα χαιδεμένα παιδιά ενός νοσηρού συστήματος που δημιουργούσε νέα μαθήματα για να δημιουργεί νέους διοριστέους.

Ας μην ξεχνάμε ότι και κάποια άλλα μαθήματα είδαν στο παρελθόν τις ώρες τους να μειώνονται για να χωρέσει και η πληροφορική.

Τα ίδια προσχήματα είδαμε και σε διάφορες ανακοινώσεις διαφόρων συλλόγων πληροφορικάριων, όπως η ανακοίνωση της "Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας", η οποία κάνει λόγο για ψηφιακό αλφαβητισμό και ψηφιακή ευχέρεια, που οι πληροφορικάριοι θεωρούν απαραίτητο για όλους. Έτσι, μετά την Ολυμπιακή παιδεία, έχουμε πλέον και την πληροφορική παιδεία, και φυσικά τις συντεχνιακές προτάσεις της κάθε ΕΠΕ.

Αντίστοιχα, είδαμε και την ΠΕΚΑΠ να επιδιώκει συνάντηση με την Υφυπουργό Παιδείας, και στη συνέχεια τα μέλη της να διαμαρτύρονται γιατί στα σχολεία αναλαμβάνουν την τεχνική υποστήριξη (δεν είδαμε όμως να διαμαρτύρονται πχ για την προνομιακή ανάθεση του χειρισμού του VBS). Επίσης, είδαμε και κοινές ανακοινώσεις των διαφόρων συλλόγων πληροφορικάριων, που ο κάθε ένας από αυτούς δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει καθαρά συντεχνιακά συμφέροντα, στις οποίες εκφράζεται ανησυχία για το μέλλον της πληροφορικής.

Το ερώτημα είναι τι πραγματικό αντίκτυπο θα είχε η όποια μείωση των ωρών της πληροφορικής στο σχολείο. Και φυσικά δε μιλάμε για τον αντίκτυπο στα συμφέροντα φωνασκούντων κοινωνικών ομάδων, αλλά για τον αντίκτυπο στην εκπαίδευση.


Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι ο ψηφιακός αναλφαβητισμός αποτελεί ένα πρόσχημα.

Βλέπουμε όλους τους μαθητές να είναι γνώστες της λειτουργίας πολύπλοκων κινητών τηλεφώνων, αλλά και σύνθετων sites, και να τα χειρίζονται με ιδιαίτερη ευκολία. Αυτό δε συνιστά την εικόνα μίας ψηφιακά αναλφάβητης νεολαίας. Μπορεί όλοι αυτοί οι μαθητές να μη γνωρίζουν λεπτομέρειες για τη λειτουργία των συσκευών αυτών, αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτα, γιατί απλούστατα με τον ίδιο τρόπο αμέτρητοι άνθρωποι χρησιμοποιούν μοντέρνες τηλεοράσεις και συσκευές καταγραφής χωρίς να γνωρίζουν ούτε όλες τις λειτουργίες τους ούτε τα σύνθετα τεχνικά χαρακτηριστικά τους και τις χρησιμοποιούμενες τεχνολογίες.

Η χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή (γιατί ουσιαστικά περί αυτής πρόκειται) αποτελεί μία δεξιότητα που δε μπορεί να θεωρηθεί τόσο σημαντικότερη άλλων δεξιοτήτων ώστε να απολαμβάνει μία τόσο προνομιακή μεταχείριση. Για παράδειγμα, και το δίπλωμα αυτοκινήτου μπορεί να θεωρηθεί βασικό προσόν για έναν νέο που ξεκινά τη ζωή του, αλλά δε βλέπουμε το Υπουργείο Παιδείας να σκέπτεται την εισαγωγή μαθημάτων οδήγησης στα σχολεία.

Ενώ λοιπόν αυτή είναι η πραγματικότητα, βλέπουμε συνέχεια τους πληροφορικάριους να ζητούν την εισαγωγή περισσότερων μαθημάτων πληροφορικής στο σχολικό πρόγραμμα, χωρίς να υπολογίζουν τον καθαρά αντιπαιδαγωγικό χαρακτήρα μίας τέτοιας κίνησης. Γιατί η εισαγωγή αμέτρητων αντικειμένων στα σχολικά προγράμματα έχει οδηγήσει σε αποφοίτους λυκείου που ενώ υποτίθεται πως έχουν διδαχθεί αυτά τα αμέτρητα αντικείμενα, στην πραγματικότητα δεν είναι σε θέση να συντάξουν απλές προτάσεις ή να εκτελέσουν απλές αριθμητικές πράξεις.

Αυτό όμως που έγινε τα προηγούμενα χρόνια ήταν ότι η διαρκής υποχώρηση των πολιτικών ηγεσιών του Υπουργείου Παιδείας στις διαρκείς απαιτήσεις των πληροφορικάριων οδήγησε σε μία διαρκή αύξηση των ορέξεών τους, με αποτέλεσμα τώρα να προβάλλουν εξωπραγματικές διεκδικήσεις με το πρόσχημα του "ψηφιακού αναλφαβητισμού". Αυτά βέβαια δε θα συνέβαιναν αν το Υπουργείο Παιδείας δεν διόριζε τους αποφοίτους κάθε πιθανής και απίθανης σχολής ως πληροφορικάριους, πρακτική που είχε ως αποτέλεσμα να ενταχθούν στους σχετικούς πίνακες ακόμα και οι απόφοιτοι του ΤΕΙ Αυτοματισμών. Υποτίθεται επίσης ότι η ραγδαία αύξηση των διαφόρων τμημάτων πληροφορικής θα οδηγούσε σε μείωση του "ψηφιακού αλφαβητισμού", και τελικά το μόνο στο οποίο κατέληξε ήταν οι αναρίθμητοι απόφοιτοί τους να απαιτούν το διορισμό τους στα σχολεία προκειμένου να μειωθεί περαιτέρω ο "ψηφιακός αναλφαβητισμός".

Τα δεδουλευμένα των εκπαιδευτικών

Βλέπουμε συνέχεια να γίνεται λόγος για τα δεδουλευμένα των εκπαιδευτικών, τα οποία και ζητούν με ιδιαίτερο μένος από το κράτος. Το ερώτημα είναι ποιά είναι αυτά τα δεδουλευμένα και ποιοί είναι αυτοί που τα ζητούν.

Η αρχή έγινε με τους επιτηρητές του Κρατικού Πιστοποιητικού Γλωσσομάθειας, στους οποίους έσπευσαν να συμπαρασταθούν οι καθηγητοπατέρες του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής, Κώστας Καζάκος, Νίκος Παπακωνσταντίνου και Γιάννης Πρωτούλης:

"οι εξεταστές του Κρατικού Πιστοποιητικού Γλωσσομάθειας (ΚΠΓ), αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, καθώς δεν τους έχουν καταβληθεί τα δεδουλευμένα τους (οι εξετάσεις πραγματοποιήθηκαν στις 8 και 9 Μάη 2010)"

Δηλαδή, σύμφωνα με τους καθηγητοπατέρες, οι εξεταστές αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λόγω μίας καθυστέρησης δύο μηνών! (Η σχετική ερώτηση κατατέθηκε τον Ιούλιο του 2010)

Πώς αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα όταν ανήκουν στην κατηγορία των μονίμων εκπαιδευτικών και αυτά τα "δεδουλευμένα" αποτελούν επιπλέον εισόδημα;

Και το κυριότερο, τι σκοπό έχει η ύπαρξη του Κρατικού Πιστοποιητικού Γλωσσομάθειας εκτός από τη συντήρηση ενός συστήματος επωφελούμενων εκπλεκόμενων, από τη στιγμή που για κάθε γλώσσα γίνονται εξετάσεις υπό την αιγίδα της αντίστοιχης πρεσβείας;


Στη συνέχεια είδαμε αντίστοιχες κινήσεις για τα δεδουλευμένα της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης, την απώλεια της οποίας έκλαψαν για προφανείς λόγους όλοι οι εμπλεκόμενοι. Είδαμε λοιπόν σχετικό άρθρο του Χρήστου Κάτσικα για τα δεδουλευμένα των αξιολογητών και σχεδιαστών της ΠΔΣ, η οποία έδωσε γερά bonus σε όσους συμμετείχαν:

"Αναφορά στον Συνήγορο του Πολίτη κατέθεσε διευθυντής σχολείου του νομού Μαγνησίας ο οποίος διεκδικεί τα χρήματα που του οφείλονται από τις υπηρεσίες που προσέφερε στην Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και τα οποία ανέρχονται περίπου στα 4.500 ευρώ.

Αρκετά είναι τα χρήματα που οφείλει το υπουργείο Παιδείας σε διευθυντές Λυκείων του νομού Μαγνησίας, οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι διεξαγωγής των προγραμμάτων της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης (ΠΔΣ).

Σύμφωνα με τη νομοθεσία, ο διευθυντής ενός Λυκείου είχε τον ρόλο του σχεδιαστή της ΠΔΣ στο σχολείο, αναλαμβάνοντας διάφορες αρμοδιότητες. Η μηνιαία αμοιβή του καθοριζόταν από τον αριθμό τμημάτων της ΠΔΣ που λειτουργούσαν στο σχολείο.

Ετσι, μέχρι και τα τέσσερα τμήματα η αμοιβή ήταν περίπου 180 ευρώ, από πέντε έως δέκα τμήματα 230 ευρώ, από 11 έως 16 τμήματα 280 ευρώ, από 17 έως 23 τμήματα 340 ευρώ, από 24 έως 31 τμήματα 400 ευρώ και από 32 έως 42 τμήματα 480 ευρώ.

Τα τελευταία δύο χρόνια, αν και η υλοποίηση της ΠΔΣ ξεκίνησε ουσιαστικά στα Λύκεια γύρω στον Νοέμβριο, δημιουργήθηκαν αρκετά τμήματα σε κάθε σχολείο. Πιο έντονο ήταν μάλιστα το ενδιαφέρον των μαθητών στα Λύκεια της περιφέρειας. Επομένως, κατά μέσο όρο σε κάθε διευθυντή Λυκείου οφείλονται για την ενεργοποίησή του στην ΠΔΣ, γύρω στα 4.000 ευρώ."

Το ερώτημα είναι τι σχεδίαζαν και αξιολογούσαν όλοι αυτοί, τη στιγμή που είναι αμφίβολο αν ποτέ το Υπουργείο έκανε έλεγχο για να διαπιστώσει τι πραγματικά γίνεται στην ΠΔΣ, με αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη κατάσταση που εκτός των άλλων έδωσε και σημαντική προϋπηρεσία για διορισμό σε αρκετούς διαπλεκόμενους.

Στην περίπτωση της ΠΔΣ είδαμε να επεμβαίνει άλλος καθηγητοπατέρας, ο Τάσος Κουράκης του ΣΥΡΙΖΑ.


Σειρά πήραν οι επιτηρητές του ΟΕΕΚ:

"Σας ενημερώνω οτι οι Επιτηρητές του Ο.Ε.Ε.Κ ειναι απληρωτοι δεν τους εχουν δηλαδη οι προβλεπομενες αμοιβές απο τις Εταιρίες Πιστοποίησης Γνώσεων Η/Υ.
Το παραδοξο ειναι οτι οι Εταιρείες στην συμφωνια τους με τα εξεταστικά κέντρα για την διεξαγωγή των εξετάσεων εχουν συμπεριλάβει τις αμοιβές που σημαίνει οτι τις εχουν προκαταβάλει τα Εξεταστικά κέντρα:

η μη εγκαιρη αποδοση τους στους επιτηρητές αποτελει λοιπον μεγαλο σκανδαλο και καθιστά αναξιοπιστες τις εν λογω εταιρείες:

Αναφορικα με την καθυστέρηση αυτη φτάνει και τα 2 χρονια οσον αφορα την vellum ,και τους 8 μηνες οσον αφορα την ECDL .για την αλη
θεια των πραγματων επικοινωνηστε με τον ΟΕΕΚ /ΤΜΗΜΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

ΜΑΡΑΖΟΠΟΥΛΟΣ ΘΩΜΑΣ ΕΠΙΤΗΡΗΤΗΣ ΤΟΥ Ο.Ε.ΕΚ"

Εκείνο που πολύς κόσμος δε γνωρίζει είναι ότι από τις εξετάσεις του ECDL και παρόμοιων προγραμμάτων επωφελούνται κάποιοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία μόνιμοι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι ως επιτηρητές παίρνουν κι αυτοί το bonus τους.

Υπάρχει και η συγγενής κατηγορία των εξεταστών των εξετάσεων πιστοποίησης του ΟΕΕΚ, όπου εκεί το χρήμα ρέει ακόμα πιο άφθονο, πάλι με αντίστοιχους παραλήπτες.


Ακολούθησαν και οι συμμετέχοντες στην εισαγωγική επιμόρφωση και τα ΠΕΚ, για τη σκοπιμότητα των οποίων έχουμε γράψει αρκετά στο παρελθόν.

Χαρακτηριστική είναι η διαμαρτυρία της Κωνσταντίνας Παλαμιώτου:

"Με Κοινή Υπουργική απόφαση των δύο ως άνω Υπουργών, η οποία δημοσιεύτηκε στο υπ' αριθμ. 280 της 18ης /8/2010 Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης, τεύχος Υπαλλήλων ειδικών θέσεων και οργάνων Διοίκησης, μειώθηκε η (εδώ και πενταετία πάγια) ωριαία αντιμισθία των επιμορφωτών.

...Το ερώτημα προς την Υπουργό Παιδείας , Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων είναι γιατί υποβάθμισε τόσο το ως ανω Πρόγραμμα Εισαγωγικης Επιμόρφωσης, όσο και τους εργασθέντες σε αυτό Επιμορρφωτές εγνωσμένης αξίας και κύρους μειώνοντας έστω και συμβολικά την αμοιβή για το ως άνω Πρόγραμμα"

Εκείνο που δεν ομολογούν όμως όλοι εκείνοι που διαμαρτύρονται είναι ότι όλα αυτά είναι διαθέσιμα σε όσους ανήκουν σε συγκεκριμένες ομάδες, με αποτέλεσμα το σύστημα να είναι κλειστό σε όσους δε διαθέτουν τις κατάλληλες "συστάσεις". Σε πολλές περιπτώσεις αυτά τα επιπλέον εισοδήματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά, και η αντίδραση των εκπαιδευτικών στην απογραφή, την ίδια στιγμή που πρόθυμα εγγράφονται σε διάφορα μητρώα, θα πρέπει να συσχετιστεί με το αν δήλωναν τα εισοδήματα αυτά στις φορολογικές τους δηλώσεις.

Επιπλέον, παρουσιάζεται το περίεργο φαινόμενο οι ευνοημένοι αυτών των καταστάσεων να εμφανίζονται πολλές φορές, δηλαδή τα κονδύλια αυτά μοιράζονται στα ίδια άτομα.

Χαρακτηριστικά είναι τα σχετικά άρθρα διαμαρτυρίας για την καθυστέρηση στην πληρωμή των ποσών αυτών που εμφανίστηκαν με συγγραφέα τη διατελούσα σε εκπαιδευτική άδεια Ελένη Παπαδοπούλου, η οποία σε διαφορετικά άρθρα παραπονείται γιατί το κράτος της χρωστάει ποσά από πολλές διαφορετικές τέτοιες εργασίες, που περιλαμβάνουν τα ΠΕΚ, την εισαγωγική επιμόρφωση, το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας και τα επιμίσθια των εκπαιδευτικών αδειών! Η στενή της σχέση με συνδικαλιστικούς κύκλους της ΟΛΜΕ θα πρέπει φυσικά να θεωρηθεί τυχαία.


Όσοι διαμαρτύρονται για τα "δεδουλευμένα" θα πρέπει να ενημερώσουν επίσης την κοινή γνώμη για το ποιοί αναλαμβάνουν κάθε φορά αυτές τις "εργασίες", πως επιλέγονται και με ποιές διαδικασίες, και ποιό είναι το ουσιαστικό έργο που παράγεται από τις διαδικασίες αυτές.

Μεγάλες είναι και οι διαχρονικές ευθύνες του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο αντιστάθμιζε τη στασιμότητα των μισθών με το να δίνει τέτοια κονδύλια σε λίγους, οι οποίοι και φαίνονται να μοιράζονται όλες τις διαθέσιμες θέσεις!

Ο Κοτσιφάκης και τα λεφτά του ΕΣΠΑ

Μετά από την πρώτη καταγγελία για το που πηγαίνουν τα λεφτά του ΕΣΠΑ, ο γνωστός συνδικαλιστής Θέμης Κοτσιφάκης επανήλθε με άρθρο του για το θέμα, στο οποίο αναφέρει:

"Την ώρα που ο χώρος της εκπαίδευσης υφίσταται τα αποτελέσματα μιας πρωτοφανούς λιτότητας και περικοπών στα στοιχειώδη, την ώρα που οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί με συμβάσεις του προγράμματος ΕΣΠΑ εξακολουθούν να είναι απλήρωτοι, την ώρα που το υπουργείο χρωστά στους εκπαιδευτικούς 10 εκ. ευρώ από δεδουλευμένα προηγούμενων ετών, είναι πρόκληση και σκάνδαλο να σπαταλούνται χρήματα σε άχρηστες δράσεις, συμβούλους, ταξίδια, ημερίδες χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, ιδιωτικές εταιρίες κ.λπ."

Το ερώτημα είναι αν αυτά τα 10.000.000 που το Υπουργείο "χρωστά" σε εκπαιδευτικούς ανήκουν και αυτά, τουλάχιστον κατά ένα μέρος, στην κατηγορία των άχρηστων δράσεων, ταξιδιών, ημερίδων χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.

Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τα ΠΕΚ και το μεγαλύτερο μέρος της ΠΔΣ, που ουσιαστικά γίνονται μόνο και μόνο για να καρπωθούν κάποιοι εκπαιδευτικοί ένα γενναίο φιλοδώρημα.

Θα μπορούσαμε επίσης να αναφέρουμε και τα "δεδουλευμένα" διαφόρων επιτηρήσεων τύπου πιστοποιήσεων και εξετάσεων γλωσσομάθειας, που ουσιαστικά γίνονται μόνο και μόνο για να αυξήσουν κάποιοι το μισθό τους.

Γιατί λοιπόν αυτού του είδους οι σπατάλες θεωρούνται δικαιολογημένες από τους συνδικαλιστές ενώ άλλες όχι; Η μόνη διαφορά είναι στις τσέπες όπου τελικά καταλήγουν.

Φαίνεται λοιπόν ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο υπάρχει αντίδραση στη σπατάλη που γίνεται είναι γιατί το μερίδιο των εκπαιδευτικών δεν είναι τόσο μεγάλο όσο θα ήθελαν.

Eλένη Παππά: Οικογενειοκρατία στο Ελληνικό πανεπιστήμιο

Ενώ η ΠΟΣΔΕΠ βλέπει πως οποιαδήποτε κίνηση κατά της οικογενειοκρατίας συνιστά λασπολογία εναντίον της ιερής αγελάδας που λέγεται πανεπιστήμιο και που κάποιοι αρμέγουν επί σειρά γενεών, άλλο ένα χαρακτηριστικό κρούσμα αισχρού νεποτισμού έρχεται στην επιφάνεια:

"Επιλέχθηκε για τη συγκεκριμένη θέση η κ. Ελένη Παππά με πτυχίο στη Βιολογία το 2010! Απορρίφθηκαν υποψήφιοι με μεταδιδακτορικά, διδακτορικά και μεταπτυχιακά και προσελήφθη μια κοπέλα που μόλις πήρε το πτυχίο και αν κρίνω από το.. έτος γέννησης της έκανε 12 χρόνια τουλάχιστον να το πάρει!"

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η αιτιολόγηση της απόφασης της τριμελούς επιτροπής: Η γόνος επιλέχθηκε με το αιτιολογικό ότι έκανε τη διπλωματική της στο τμήμα (με την επιβλέπουσα καθηγήτρια να έχει το ίδιο επώνυμο), οπότε γνωρίζει το εργαστήριο(!) και επιπλέον τα άλλα μέλη ΔΕΠ (τα οποία τη γνωρίζουν καλά λόγω συγγένειας) την κρίνουν ως "πολύ εργατική".

Η γόνος γεννήθηκε το 1979 και κατάφερε να τελειώσει το πανεπιστήμιο το 2010 με βαθμό 6.8!

Τί λέει άραγε η ΠΟΣΔΕΠ για το θέμα αυτό;

Οι πληροφορικάριοι του νομού Ρεθύμνου

Συνεχίζοντας την παράδοση που θέλει τους πληροφορικάριους να έχουν τα πρωτεία στη διεκδίκηση συντεχνιακών συμφερόντων, οι πληροφορικάριοι του Ρεθύμνου εξέδωσαν μία ανακοίνωση με την οποία διαμαρτύρονται για τη μείωση των ωρών πληροφορικής στο σχολικό πρόγραμμα.

Η συντεχνιακή υποκρισία επιβάλλει ώστε να τα συντεχνιακά αιτήματα να περιβάλλονται από το μανδύα του δήθεν ενδιαφέροντος για τους μαθητές, και οι πληροφορικάριοι δεν αγωνιούν για τη διατήρηση των προνομίων τους, αλλά για τις γνώσεις που θα παρέχουν στους μαθητές:

"...δεν προβλέπονται μαθήματα Πληροφορικής όπως η αλγοριθμική, ο προγραμματισμός, η παραγωγή πολυμεσικών εφαρμογών, τα δίκτυα Η/Υ, η δυναμική διαχείριση του διαδικτύου κ.λ.π. τα οποία θα έδιναν στον έφηβο τη βαθύτερη γνώση του ψηφιακού κόσμου και στον υποψήφιο φοιτητή την υποδομή για τις πανεπιστημιακές σπουδές..."

Εξαιρετικά αίωλο το πρόσχημα. Με την ίδια λογική, οι μαθητές θα έπρεπε να προετοιμαστούν για τις σπουδές τους με μαθήματα Ανατομίας, Φυσιολογίας και Παθολογίας, ή με μαθήματα Γλωσσολογίας και Βικτωριανής Λογοτεχνίας. Το να μπουν ξεχωριστά μαθήματα από όλους τους πιθανούς και απίθανους κλάδους της πληροφορικής εξυπηρετεί μόνο στο διορισμό περισσότερων πληροφορικάριων, καθώς και στο να συμπληρώνουν ωράριο σε ένα μόνο σχολείο οι ήδη διορισμένοι.

Επιπλέον, τα μαθήματα αυτά ανήκουν σε ξεχωριστούς κλάδους, και φυσικά οι πληροφορικάριοι δεν είναι σε θέση να τους γνωρίζουν όλους. Ιδιαίτερα κάποιοι απόφοιτοι γελοίων σχολών που κατάφεραν να συμπεριληφθούν στους πληροφορικάριους χάρη σε συστηματικές πιέσεις. Οπότε είναι αστείο να ισχυρίζονται ότι έχουν την πρόθεση να διδάξουν όλα αυτά μαθήματα, όταν το μόνο που θα κάνουν θα είναι να αφήνουν τους μαθητές να σερφάρουν.

Δε σταματούν όμως εδώ οι ισχυρισμοί των πληροφορικάριων:

"Πολύ απλά: αυτός που γράφει γρήγορα στον Η/Υ ή μπορεί να συμπληρώσει μια αίτηση στο διαδίκτυο, ή να κάνει όμορφες παρουσιάσεις, ή να βλέπει βιντεάκια στο youtube και να παίζει στα δάκτυλά του το facebook, (όπως θα συμβεί με την ώθηση των μαθητών Λυκείου στα φροντιστήρια για να αποκτήσουν ECDL), δεν δημιουργεί καινοτομία ούτε παράγει υψηλή προστιθέμενη αξία."

Δηλαδή τί είδους καινοτομία περιμένουμε από τους μαθητές; Την καινοτομία υποτίθεται ότι τη δημιουργούν οι απόφοιτοι των πανεπιστημίων, και δυστυχώς η κατακόρυφη αύξηση των αποφοίτων σχολών πληροφορικής δεν κατάφερε να προκαλέσει κάποια αντίστοιχη αύξηση καινοτομίας στη χώρα μας μέχρι τώρα. Αντίθετα, προσπαθούν μέσω πιέσεων να δημιουργήσουν τις συνθήκες που θα επιτρέψουν το μαζικό διορισμό τους στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Οι μαθητές πηγαίνουν στο σχολείο για να αποκτήσουν εφόδια για το μέλλον τους, και όχι για να δημιουργήσουν καινοτομία που δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν εκείνοι που έπρεπε. Ο ισχυρισμός των πληροφορικάριων ότι οι μαθητές "πρέπει" να μπορούν να δημιουργούν τα δικά τους προγράμματα είναι το λιγότερο αστείος, γιατί με τον ίδιο τρόπο "πρέπει να μάθουν να επισκευάζουν το δικό τους αυτοκίνητο, "πρέπει να μάθουν να γράφουν τις δικές τους νουβέλες αντί να περιορίζονται στην εκμάθηση της γραφής, "πρέπει" να μάθουν να δημιουργούν τα δικά τους υβρίδια αντί να μαθαίνουν απλές αρχές Βιολογίας. Και με τον ίδιο τρόπο τα "πρέπει" δεν τελειώνουν ποτέ, παρά μόνο όταν δε θα μείνει κανείς αδιόριστος για τον οποίο δε θα υπάρχει θέση στην εκπαίδευση.

Ακούγεται σαν ανέκδοτο: Πανεπιστημιακοί κατά της λογοκλοπής

Σε έναν χώρο όπου κυριαρχεί η συνδιαλλαγή και η ομερτά, ακούγεται κάπως περίεργο. Και όμως, μία καινούρια κίνηση με τίτλο Πανεπιστημιακοί κατά της λογοκλοπής ζητά να παρθούν μέτρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου της λογοκλοπής στο πολύπαθο Ελληνικό πανεπιστήμιο:

" Με θλίψη και αυξανόμενη ανησυχία παρακολουθούμε τη διάδοση κι εξέλιξη της λογοκλοπής σε απαράδεκτα ευρεία κλίμακα μέσα στην ελληνική Ανώτατη Εκπαίδευση, σε επίπεδο προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών, υποψηφίων διδακτόρων και δασκάλων."

Το ερώτημα είναι ποιός θα επιβάλλει τα μέτρα κατά της λογοκλοπής, όταν ολόκληρες καριέρες έχουν στηθεί επάνω στην αντιγραφή και την κλοπή. Και πολλοί έγιναν καθηγητές οι ίδιοι με εργασίες που έκλεψαν οι ίδιοι ή άλλοι για λογαριασμό τους. Οπότε είναι αστείο να περιμένουμε ότι όλοι αυτοί θα γίνουν ξαφνικά τίμιοι, ή ότι θα διδάξουν ηθική σε άλλους.

Στο σημείο αυτό ας κάνουμε τη σύγκριση με το τι συμβαίνει σε πανεπιστήμια άλλων χωρών, όπου υπάρχουν μαθήματα Ηθικής για τους νεοεισερχόμενους φοιτητές, στο πλαίσιο των οποίων διδάσκεται και η αποφυγή της λογοκλοπής. Αυτά όμως για την Ελληνική πραγματικότητα θεωρούνται αστεία και δείγμα του πόσο χαζοί είναι οι κουτόφραγκοι και πόσο δημοκρατικοί οι ιθαγενείς που χορεύουν γύρω από το κεφάλι του Σβωρόνου κρατώντας τα πτυχία και τους τίτλους που εξασφάλισαν με σκονάκια και αντιγραφές.

Στα Ελληνικά προγράμματα σπουδών δε βρίσκουμε τέτοια μαθήματα, βρίσκουμε όμως πολλά από τα μαθήματα που υποτίθεται πως εμπλουτίζουν την επιστημονική κατάρτιση των φοιτητών, όπως μαθήματα παιδαγωγικών ή φιλοσοφίας, καθώς και αρκετά "περίεργα" μαθήματα που εφευρέθηκαν για τους γόνους που τα ανέλαβαν στη συνέχεια.

Πώς λοιπόν θα αλλάξει αυτή η νοοτροπία, όταν το όλο οικοδόμημα έχει βασιστεί στην απάτη και την ατιμία;

Οι ΤΕ/ΔΕ στην εκπαίδευση

Όπως είχαμε υποσχεθεί, ανταποκρινόμενοι στο αυξημένο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για το ζήτημα των ΤΕ/ΔΕ που πρώτοι θέσαμε, θα αναλύσουμε την κατάσταση που επικρατεί τώρα και τις συνθήκες που οδήγησαν ως εδώ.

Η συνεχής τάση για ανωτατοποίηση που χαρακτήρισε τη μεταπολίτευση (ζήτημα που από μόνο του χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης), είχε ως συνέπεια και την αντίστοιχη "ανωτατοποίηση" της τεχνικής εκπαίδευσης. Μπορεί τα πρώτα θεμέλια του εκτρώματος που αποκαλείται "τεχνική εκπαίδευση" να τοποθετήθηκαν επί ΝΔ, όμως η ουσιαστική πολιτική που σήμερα πληρώνουμε ήταν δημιούργημα του ΠΑΣΟΚ και του τότε Υπουργού Παιδείας Απόστολου Κακλαμάνη.

Ο Κακλαμάνης, κινούμενος από προσωπικά συμπλέγματα, απαίτησε να γίνουν οι τεχνίτες εκπαιδευτικοί και οι εργάτες και τεχνίτες να βγαίνουν από το σχολείο, ώστε να εξασφαλίζουν ταυτόχρονα και το απολυτήριο του Λυκείου.

Το αν το μόρφωμα που θα δημιουργούσε θα ανταποκρινόταν στο ελάχιστο στις τυπικές έστω απαιτήσεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δεν τον απασχολούσε ιδιαίτερα. "Ο σκοπός είναι να μη γυρίζουν τα παιδιά στους δρόμους ενώ κάποια άλλα πηγαίνουν στο σχολείο" ήταν η μόνιμη επωδός του πρασινοφρουρού υπουργού. Με άλλα λόγια, ο σκοπός ήταν να μην αλητεύουν οι νεαροί κουμπούρες στο δρόμο, αλλά στο σχολείο. Το "τεχνικό σχολείο" δημιουργήθηκε από την αρχή με σκοπό να χαρίζει "πτυχία", και επιπλέον να εξασφαλίζει το διορισμό σε κάποιους.

Ποιοί ήταν αυτοί; Διάφοροι τεχνίτες και εργάτες, οι οποίοι με βασικό προσόν την πράσινη κάρτα ονομάστηκαν "εκπαιδευτικοί". Ακολούθησαν και αρκετοί απόφοιτοι ΚΑΤΕΕ (στη συνέχεια ΤΕΙ), και το τεχνικό σχολείο έλαβε σάρκα και οστά, προς μεγάλη χαρά του εμπνευστή του.

Το σύστημα αυτό είχε και άλλα οφέλη για κάποιους. Οι μαθητές με τη μεγαλύτερη βαθμολογία μπορούσαν να περάσουν σε κάποια σχολή χωρίς να χρειαστεί να διέλθουν από τη στενωπό των πανελληνίων/πανελλαδικών εξετάσεων. Αρκετοί ήταν τότε οι γόνοι εκπαιδευτικών που επωφελήθηκαν από το σύστημα αυτό, που στη συνέχεια έδωσε τη σκυτάλη στο αντίστοιχο σύστημα των νυκτερικών σχολείων.

Με το πέρασμα των χρόνων, αρκετές από τις παλαιότερες τεχνικές σχολές πέρασαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στο καινούριο σύστημα, και αρκετοί εργαζόμενοι με σημαντική επαγγελματική προϋπηρεσία πέρασαν σε αυτό, ανάμεσα σε πολλούς ανάξιους που βρήκαν επαγγελματικό καταφύγιο παριστάνοντας τους "εκπαιδευτικούς".

Σημειώνεται πως με το σύστημα που δημιουργήθηκε ήταν επόμενο να υπάρχουν ΤΕ και ΔΕ, καθώς είναι ανεδαφικό να περιμένει κανείς πως θα έχει πτυχιούχους πανεπιστημίου να διδάσκουν κομμωτική ή υδραυλικά. Το επόμενο μεγάλο πρόβλημα προέκυψε από την ύπαρξη αυτών των ΤΕ/ΔΕ σε ένα συγκεκριμένο σχολικό περιβάλλον, το οποίο έχει σαφώς διαφορετικές απαιτήσεις και ιδιαιτερότητες από μία σχολή επαγγελματικής κατάρτισης έξω από το σχολικό σύστημα. Καθώς πολλοί από αυτούς τους ΤΕ/ΔΕ δεν ήταν σε θέση να ξεχωρίσουν τις δύο άκρες του μολυβιού, η αναγόρευσή τους σε εκπαιδευτικούς δημιούργησε ένα περιβάλλον που με την κινητικότητα των εκπαιδευτικών γενικής παιδείας κατέληξε σε σταδιακή διάχυση προς τα γενικά σχολεία.

Σίγουρα ανάμεσα σε αυτούς τους ΤΕ/ΔΕ υπήρξε και ένα ποσοστό ευσυνείδητων ανθρώπων που εργάστηκαν υποδειγματικά. Όμως αυτοί σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν το σύνολο των ΤΕ/ΔΕ.

Καθώς πλησιάζουμε στο σήμερα, ερχόμαστε σε ένα νέο πρόβλημα σχετικό με τους ΤΕ/ΔΕ:

Υποτίθεται ότι οι ΤΕ/ΔΕ διορίζονται για να συνεισφέρουν με την πρακτική τους γνώση. Το ερώτημα είναι για ποιά πρακτική και επαγγελματική γνώση μιλάμε, όταν, ειδικά κατά τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε να αποφοιτά κάποιος από ένα τεχνικό λύκειο και στη συνέχεια, σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και την ίδια στιγμή, να διορίζεται ως εκπαιδευτικός! Τί πρόλαβε άραγε να μάθει ώστε την ίδια στιγμή, και πολλές φορές σε σκανδαλωδώς νεαρή ηλικία, να βαφτίζεται "εκπαιδευτικός" για να μεταλαμπαδεύσει την εμπειρία του στους συμμαθητές του;

Και ακόμα πιο προκλητικό είναι το γεγονός ότι σε όλες αυτές τις περιπτώσεις βρίσκουμε γόνους εκπαιδευτικών και εκκολαπτόμενα στελέχη κομμάτων.

Είναι αμφίβολο αν έστω κάποιος από τους ΤΕ/ΔΕ που διορίστηκαν τα τελευταία πέντε (τουλάχιστον) χρόνια δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία.


Υπάρχει το επιχείρημα πως αρκετοί από τους ΤΕ/ΔΕ στη συνέχεια έκαναν σπουδές και κάποιοι ακόμα και μεταπτυχιακά ή και διδακτορικά(!). Εκείνο όμως που συστηματικά αποκρύπτεται είναι πως και πάλι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αυτές οι σπουδές έγιναν χάρη στη διαπλοκή που τους έκανε ΤΕ/ΔΕ σε πρώτη βάση. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι σε αυτές τις περιπτώσεις διακρίνουμε και αρκετούς με έντονη πολιτική και συνδικαλιστική δράση, ενώ είναι ιδιαίτερα μεγάλα τα ποσοστά των ΤΕ/ΔΕ που επιδιώκουν, και επιτυγχάνουν, αποσπάσεις σε θέσεις γραφείων, όπου και εξασφαλίζουν το καθησιό και το ραχάτι.


Όπως αναφέραμε, είναι αναπόφευκτο να υπάρχουν ΤΕ/ΔΕ σε συγκεκριμένες ειδικότητες. Και σε κάποιες περιπτώσεις, όπως αυτή των καθηγητών παραδοσιακών οργάνων, υπήρξε αδικία εις βάρος τους όταν τους έθεσαν στο στόχαστρο απόφοιτοι διαφόρων μουσικών τμημάτων. Το ερώτημα όμως είναι για ποιό λόγο εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να διορίζονται ΤΕ/ΔΕ με ειδικότητα Πληροφορικής ή Διοίκησης Επιχειρήσεων, τη στιγμή που υπάρχουν αμέτρητα τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ με το ίδιο αντικείμενο. Και βλέπουμε σε πολλά ΤΕΙ να εξασφαλίζουν την είσοδό τους, και στη συνέχεια και την έξοδό τους, μαθητές του μηδέν, οπότε τί συμπέρασμα μπορεί να βγει για τους "εκπαιδευτικούς" αυτούς που δεν πέρασαν ούτε σε ένα ΤΕΙ της συμφοράς;

Φυσικά μπορεί να μην έχουν άλλα προσόντα, έχουν όμως τα γονίδια που τους εξασφαλίζουν μία θέση στην εκπαίδευση, ώστε οι εκπαιδευτικοί να βολεύουν τα παιδιά τους ακόμα κι όταν αυτά είναι τελείως κουμπούρες.


Όπως βλέπουμε, το ζήτημα έχει πολλές προεκτάσεις: Ο Κακλαμάνης δημιούργησε μία καταστροφική κατάσταση, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, η αθρόα είσοδος ακατάλληλων ατόμων στην εκπαίδευση έριξε το επίπεδο της εκπαίδευσης προς τέρψιν των αριστεριζόντων και του εμπνευστή του σχεδίου, και με την κατάσταση όπως έχει σήμερα οι εκπαιδευτικοί βρήκαν έναν τρόπο για να διορίζουν τα παιδιά τους όταν αυτά τελειώνουν το (τεχνικό) λύκειο.