Βλέπουμε λοιπόν τον εν λόγω καθηγητή να έχει μία βαθειά αντιδικία με το γνωστό Ιωακείμ Γρυσπολάκη.
Για αρκετά από τα ζητήματα που αναφέρονται δε μπορούμε να εκφέρουμε άποψη. Όμως για το ζήτημα της ανάμειξης ενός ακαδημαικού σε πρακτικές που προσβάλουν εδώ και δεκαετίες το κύρος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα, η ενοχή του Πατέλη είναι προφανής.
Βλέπουμε λοιπόν τον Πατέλη να αποδέχεται με καμάρι τη συμμετοχή του σε δραστηριότητες κομματικών παρατάξεων που λαμβάνουν χώρα σε χώρους που τελούν υπό κατάληψη, και ο ίδιος ο Πατέλης θεωρεί ότι με τον τρόπο αυτό συμβάλλει στην προάσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι συνδικαλιστάδες της ΕΛΜΕ Χανίων βρίσκονται διαρκώς στο πλευρό του.
Το νοσηρό φαινόμενο των καταλήψεων από διάφορα αριστερά γκρουπούσκουλα πανεπιστημιακών χώρων υπό την κάλυψη μίας διεστραμμένης ερμηνείας της έννοιας του ασύλου συμβαίνει πρωτίστως επειδή διάφοροι ψευτοκουλτουριάρηδες πανεπιστημιακοί της κακιάς ώρας υποστηρίζουν τέτοιες κινήσεις ώστε στη συνέχεια να έχουν και εκείνοι τη στήριξη του όχλου.
Το είδος της συμμετοχής στα κοινά που προωθεί ο Πατέλης φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία, η οποία παραπέμπει σε τριτοκοσμικές συνθήκες οχλοκρατίας, και σίγουρα ο κάθε Πατέλης, αν θέλει να αυτοπεριγράφεται με κομπασμό ως πανεπιστημιακός δάσκαλος, θα έπρεπε να προωθεί μία διαφορετική εικόνα του δημόσιου πανεπιστημίου.
Το να πηγαίνουν διάφοροι φοιτητοπατέρες στις καταλήψεις και να καλλιεργούν ένα κλίμα διάλυσης προκειμένου να προσπορίσουν τόσο επαγγελματικά οφέλη όσο και την ικανοποίηση των αριστερών τους συμπλεγμάτων θα έπρεπε να είναι αρκετό για την παραδειγματική τιμωρία τους.
