Βλέπουμε λοιπόν να απαιτεί με κάθε επισημότητα να αναπληρωθούν τα μαθήματα που χάθηκαν λόγω των απεργιών των εκπαιδευτικών (αλλά όχι λόγω των καταλήψεων). Φυσικά δεν παραλείπει να διανθίσει την αυτοκρατορική βούληση με τα γνωστά τσιτάτα για "το όφελος των μαθητών" και "το καλό όλων των παιδιών".
Στο ρόλο των συνδικαλιστών έχουμε αναφερθεί πολλές φορές, όμως η συγκεκριμένη επιστολή της Αννούλας δείχνει πως μπροστά στην εκδικητική της μανία για όσους πάνε αντίθετα με τη βούλησή της δε διστάζει να επιδείξει πόσο άσχετη είναι με τα εκπαιδευτικά πράγματα.
Κι αυτό γιατί και με τις υπάρχουσες ώρες το σχολικό πρόγραμμα είναι απλώς ένας τρόπος για να δαπανάται ο χρόνος των παιδιών για τα οποία η Αννούλα υποτίθεται πως ενδιαφέρεται. Η ύλη των μαθημάτων θα μπορούσε να γίνεται στο μισό χρόνο αν οι εκπαιδευτικοί δεν ήταν υποχρεωμένοι να κάνουν μάθημα όχι για το μέσο μαθητή αλλά για τον αδιάφορο και κακό μαθητή, που επιπλέον τελεί και υπό την προστασία της ΟΛΜΕ.
Τί ακριβώς πρόκειται να επιτύχει λοιπόν με την υποτιθέμενη αναπλήρωση των μαθημάτων η άσχετη Υπουργός Παιδείας; Να πείσει την κοινή γνώμη ότι το υπάρχον σχολικό σύστημα είναι τόσο ιδανικό ώστε να προσφέρει δημιουργική απασχόληση "για όλα τα παιδιά", σε αντίθεση με όσα καταμαρτυρούν τα βίντεο που οι μαθητές ανεβάζουν κατά δεκάδες στο youtube;
Αν η παραπάνω κίνηση της Διαμαντουέτας δείχνει απλώς άγνοια και υπεροψία, η επόμενη δείχνει σκόπιμη υποκρισία. Διαβάζουμε στην εφημερίδα Τα Νέα:
"...«Το επιχείρημα ότι διατηρούμε τα σχολεία γιατί πλεονάζουν οι καθηγητές και προσλαμβάνουμε και αναπληρωτές και ωρομίσθιους, δεν μπορεί να συνεχιστεί», ξεκαθάρισε η Αννα Διαμαντοπούλου.
Τι είχε υπόψη; Κατ' αρχάς, ότι εδώ και μια δεκαετία υπήρχαν στη χώρα 92 νηπιαγωγεία... χωρίς νήπια, τα οποία όμως δεν έκλειναν για να διατηρούνται οι οργανικές θέσεις των εκπαιδευτικών! Και κάτι ακόμα. Στα γραφεία περιφερειαρχών εκπαίδευσης βρίσκονται, σύμφωνα με πληροφορίες των «ΝΕΩΝ», ορισμένες καταστάσεις με τα λεγόμενα «διπλά βιβλία» που τηρούνται σε ορισμένα σχολεία προκειμένου να «εξυπηρετούνται» ορισμένοι εκπαιδευτικοί. Δύο παραδείγματα από την Αττική:
Υπάρχει κατάσταση με τουλάχιστον 50 ονόματα εκπαιδευτικών, οι οποίοι υπηρετούν ως μόνιμοι σε διάφορα σχολεία της πρωτεύουσας, ενώ έχουν προσληφθεί ισάριθμοι... αναπληρωτές για να διδάσκουν στη θέση τους! Οι εκπαιδευτικοί αυτοί εργάζονται ελάχιστες ημέρες και ώρες της εβδομάδας και παρέχουν υπηρεσίες κυρίως όταν κάποιος συνάδελφός τους ασθενήσει, πληρώνονται όμως κανονικά. Πώς έχουν κατορθώσει να δουλεύουν αναπληρωτές στη θέση τους, είναι εύλογο ερώτημα..."
Αντί η Διαμαντοπούλου να αναρωτιέται πως γίνονται αυτά, γιατί δε ρωτάει τους κηφήνες της πολυπληθούς αυλής της να της πουν πως την πέρναγαν πριν γίνουν και επισήμως σφουγκοκωλάριοί της; Γιατί δε τους ρωτάει για τα διπλά βιβλία που κρατούσαν όταν το έπαιζαν ανερχόμενα στελέχη της εκπαίδευσης; Γιατί δε τους ρωτάει τι είδους "υπηρεσίες" προσέφεραν όλα αυτά τα χρόνια προτού τους πάρει υπό την προστασία της;
Θα περίμενε κανείς από μία σοσιαλήστρια που παριστάνει τον κήρυκα της ηθικής να έχει καθαρίσει πρώτα την αυλή της προτού αρχίσει να φωνάζει πως η πόλη είναι ακάθαρτη.
