Η πρώτη ήταν η μεταστροφή του στο θέμα της βάσης του 10 προκειμένου να καλύψει πολιτικά τη Διαμαντοπούλου που ήθελε την κατάργηση του μέτρου.
Η δεύτερη ήταν η ρύθμιση για την είσοδο πολύτεκνων στα πανεπιστήμια.
Κάθε ειδική ρυθμιση για είσοδο στα πανεπιστήμια δείχνει να καταλήγει να προκαλεί το δημόσιο αίσθημα, όπως οι ειδικές ρυθμίσεις για τα νυχτερινά σχολεία, τους αθλητές, τα παιδιά των αποσπασμένων, την αδελφή του Γρηγορόπουλου.
Στην περίπτωση των πολύτεκνων τα αποτελέσματα ήταν τραγικά:
"Στο Φυσικό Θεσσαλονίκης η βάση της γενικής σειράς είναι 15,75 και των πολυτέκνων 5,08. Στο Γεωπονικό Θεσσαλονίκης η βάση της γενικής σειράς είναι 14,5 και των πολυτέκνων 2,8.
Στη Φιλολογία Αθήνας, όπου η βάση στη γενική σειρά ήταν 17,5, στην κατηγορία των πολυτέκνων η βάση είναι 2,04. Στο Μαθηματικό Αθήνας, όπου η βάση της γενικής σειράς είναι 15,8, στην κατηγορία πολυτέκνων είναι 3,1. Στη σχολή Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Πολυτεχνείου η βάση στη γενική σειρά είναι 18,95 και στους πολυτέκνους 4,6.
Στο τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού Παντείου, η βάση γενικής σειράς είναι 16,27 ενώ στους πολύτεκνους εισήχθη υποψήφιος με βαθμολογία 2,9. Στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Ε.Μ.Πολυτεχνείου στη γενική σειρά η βάση είναι 18,4 και στους πολύτεκνους 11,7 και τέλος στους Χημικούς Μηχανικούς ΕΜΠ η βάση της γενικής σειράς είναι 18,6 και των πολυτέκνων 9,7. "
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι προφανή. Όταν κάποιος έχει πάρει 2, αυτό σημαίνει πως δεν ξέρει ούτε να γράφει. Τί είδους φιλόλογος πρόκειται να γίνει; Το ίδιο και για τον επίδοξο μαθηματικό που πήρε 3, προφανώς γιατί δε γνωρίζει ούτε την προπαίδεια. Ο μελλοντικός αρχιτέκτονας ή μηχανικός του 5 αποτελεί δημόσιο κίνδυνο. Ο γεωπόνος του 3 θα έπρεπε να πάει κατευθείαν να γίνει αγρότης και όχι να αποκτά τίτλο, που κάποιοι θέλουν να είναι και ισότιμος του μεταπτυχιακού. Και ο υποψήφιος του 3 είναι λίγο δύσκολο να γνωρίζει από πολιτισμό.
Τα νοσηρά αυτά φαινόμενα έρχονται να προστεθούν στην πραγματικότητα που επικρατεί αυτή τη στιγμή στα Ελληνικά (και όχι μόνο) πανεπιστήμια, με φοιτητές και πτυχιούχους που δε διαθέτουν ούτε τις βασικές γνώσεις ενός αποφοίτου λυκείου.
Και τα φαινόμενα αυτά όχι μόνο καταδεικνύουν την ανάγκη άμεσης επαναφοράς της βάσης του 10, αλλά και την ανάγκη της άρσης των προνομίων προς τους διαρκώς φωνασκούντες και απαιτούντες πολύτεκνους και τρίτεκνους.
Το μόνο που κατάφεραν αυτές οι ρυθμίσεις ήταν να εισαχθούν σε υποτίθεται απαιτητικές σχολές υποψήφιοι παντελώς ακατάλληλοι για ανώτατες σπουδές μόνο και μόνο επειδή έχουν πολλά αδέλφια! Και φυσικά αμέσως μετά την είσοδό τους θα ξεκινήσουν το ταξίδι προς την αποφοίτηση είτε με το σκονάκι είτε προσκομίζοντας στους καθηγητές πιστοποιητικα πολυτεκνικής ιδιότητας!
Η υπαγωγή των υποψηφίων σε προνομιούχες και μη προνομιούχες κατηγορίες δεν είναι μόνο κοινωνικά άδικη, αλλά φθίνει ακόμα περισσότερο το ήδη χαμηλό επίπεδο των φοιτητών και πτυχιούχων.
