Ο Χρυσοχοϊδης και οι πανεπιστήμονες των πολιτικών γραφείων

Αφού ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης δεν κατάφερε να βολέψει ως υπουργικό σύμβουλο τον απατεώνα γιό του Διώτη, δε μπορούσε να μη βολέψει τον πατέρα, τον άτεγκτο εισαγγελέα Ιωάννη Διώτη, που φαίνεται ότι τόσο αυτός όσο και ο έτερος συνταξιούχος Φώτης Νασιάκος διαθέτουν ευρεία μόρφωση που τους καθιστά ικανούς για οποιαδήποτε κρατική θέση, εκμηδενίζοντας κάθε ανταγωνισμό:

"ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΙΔΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗ

Δεν είναι είδηση ότι ο Υπουργός διόρισε ειδικούς συμβούλους στο πολιτικό του γραφείο επειδή έτσι και αλλιώς έχει από το νόμο αυτό το δικαίωμα.
Η είδηση είναι ότι οι σύμβουλοι αυτοί είναι οι συνταξιούχοι πλέον κύριοι Ιωάννης Διώτης (πρώην Εισαγγελέας) και ο Φώτης Νασιάκος ( πρώην Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας) γνωστοί και οι δύο από την υπόθεση της εξάρθρωσης της επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη . Αν οι συγκεκριμένοι κύριοι διοριζόντουσαν στο πολιτικό γραφείο του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη θα το καταλάβενα και θα ήταν κάτι απόλυτα λογικό. Αλλά να διορίζονται στο Υπουργείο ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ είναι κάτι που δεν μπορώ να το καταλάβω. Εκτός και αν οι συγκεκριμένοι κύριοι είναι ειδικοί και σε θέματα Οικονομικής φύσης και ανάπτυξης !!

Δείτε το σχετικό του διορισμού ΦΕΚ Υ.Ο.Δ.Δ. 356/02.11.2010"

Και πιο κάτω στο ίδιο θέμα διαβάζουμε:

"Όταν ανέλαβε ο Καραμανλής το 2004, ο Νασιάκος, για να αποδείξει το πόσο δεξιός είναι και να κερδίσει την εμπιστοσύνη και συμπάθεια του τότε Υπουργού Δημόσιας Τάξης Βουλγαράκη, κυνήγησε μετά μανίας τους περισσότερους αστυνομικούς που έστω και με υπόνοια πρόσκειντο στο ΠΑΣΟΚ. Βλέπετε, είχε και τις κόρες του να βολέψει. Τότε οι λίστες έπαιρναν και έδιναν. Ειδικότερα, εξόντωσε υπηρεσιακά τα "παιδιά" του Χρυσοχοιδη. Και ο Βουλγαράκης τον αποζημίωσε διορίζοντάς τον σαν σύμβουλο για θέματα Τρομοκρατίας στο Υπουργείο του (το Εμπορικής Ναυτιλίας), όταν αυτός ο Νασιάκος αποστρατεύθηκε. Τώρα, αντί να τον φτύσει κατάμουτρα ο Χρυσοχοίδης, τον διορίζει σαν σύμβουλο στο πολιτικό του γραφείο !!! Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σε άλλα εγκλήματα που έχει διαπράξει και τα οποία δεν αφορούν κομματικά ζητήματα, αλλά ΕΘΝΙΚΑ !!!"

Άραγε δεν υπάρχουν άξιοι και δυστυχώς άνεργοι επιστήμονες για να τοποθετηθούν σε αυτές τις θέσεις; Πρέπει οπωσδήποτε να τις καταλάβουν είτε οι άσχετοι συνταξιούχοι είτε οι απατεώνες γόνοι τους που πλασάρονται ως "επιστήμονες" χωρίς να έχουν ούτε βασικό πτυχίο;

Αυτή ήταν η κατάσταση που ο Jeffrey υποσχόταν πως θα φέρει, δήθεν τερματίζοντας την ευνοιοκρατία και προσλαμβάνοντας τους άριστους και όχι τους αρεστούς;

Και τα ρουσφέτια του Χρυσοχοίδη αποκτούν άλλη μία διάσταση σε καιρούς οικονομικά δύσκολους, όταν υποτίθεται πως στα αντίστοιχα υπουργεία πρέπει να βρίσκονται άξιοι επιστήμονες και όχι περιφερόμενοι συνταξιούχοι που δεν έχουν ιδέα από Οικονομία!

Σπύρος Γαληνός και ΔΕ: Ο γόνος για τους γόνους

Ο Βουλευτής Λέσβου της ΝΔ Σπύρος Γαληνός απασχόλησε τη Βουλή με το πότε θα διοριστούν οι ΔΕ οι οποίοι έχουν 24μηνη προϋπηρεσία και ΑΣΠΑΙΤΕ. Το αν μπορεί ένας κοινός θνητός να αποκτήσει 24μηνη προϋπηρεσία εκπαιδευτικού με μόνο το απολυτήριο του λυκείου είναι γνωστό, καθώς οι θέσεις αυτές προορίζονται για γόνους που δεν ήταν σε θέση να περάσουν ούτε σε ένα ΤΕΙ της συμφοράς.

Επιπλέον προκαλεί απορία πως αυτοί οι ΔΕ εξασφάλισαν το πολυπόθητο χαρτί της ΑΣΠΑΙΤΕ, για το οποίο απόφοιτοι πανεπιστημίων περιμένουν χρόνια.

Την ίδια στιγμή που η ύπαρξη του κλάδου ΤΕ/ΔΕ αποτελεί μία ελεεινή μορφή οικογενειοκρατίας που προκαλεί το δημόσιο αίσθημα, υπάρχει βουλευτής που τολμάει να προωθεί τα συντεχνιακά αιτήματα μίας δράκας επιτήδειων γόνων.

Αυτό βέβαια δεν πρέπει να προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη: Ο Σπύρος Γαληνός είναι γόνος του Μίμη Γαληνού, βουλευτή που του κληροδότησε το κομματικό αξίωμα. Η μόνη δουλειά που έχει κάνει στη ζωή του ο λέσβιος μαυρογιαλούρος είναι να κατέχει κομματικά αξιώματα και πολιτικές θέσεις.

Αυτή είναι η πραγματική εικόνα της διαπλοκής στην Ελλάδα, οι γόνοι στηρίζουν ο ένας τον άλλο προκειμένου να διαιωνίζεται το καθεστώς της αναξιοκρατίας, χάρη στο οποίο η εκπαίδευση μολύνθηκε με τους γόνους ΤΕ/ΔΕ.

ΠΑΜΕ και ΙΕΚ: Γελοίοι καθηγητοπατέρες

Μετά τους σπουδαστές των ΙΕΚ, σειρά έχουν και οι καθηγητές των ΙΕΚ να τύχουν της υποστήριξης του ΚΚΕ. Έτσι, κοντά στους 20 σπουδαστές του 1ου ΙΕΚ Ηρακλείου, το ΚΚΕ θεώρησε πρέπον να "στηρίξει" και τους καθηγητές τους, οι οποίοι παραμένουν απλήρωτοι για πάνω από δύο χρόνια.

Βέβαια θα αδικούσε το ΚΚΕ αν λέγαμε ότι δεν είχαν και πριν την ίδια αγωνία για το θέμα της πληρωμής των καθηγητών των ΙΕΚ. Άλλωστε, οι βουλευτές του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, Κώστας Καζάκος, Γιάννης Ζιώγας, Νίκος Παπακωνσταντίνου και Γιάννης Πρωτούλης έχουν καταθέσει σχετικές ερωτήσεις στη βουλή για το ζήτημα.

Φαίνεται όμως ότι πολλά πράγματα ξεφεύγουν ηθελημένα της προσοχής των επίδοξων καθηγητοπατέρων. Το πρώτο είναι ότι η ροή των χρημάτων είναι συγκεκριμένη, και εμπλέκει συγκεκριμένα πρόσωπα που αν ήθελε το ΚΚΕ μπορούσε εύκολα να ονοματίσει και να καταγγείλει.

Το δεύτερο είναι ότι οι καθηγητές των ΙΕΚ αναλαμβάνουν αυτές τις δουλειές μέσω ενός αυστηρά πελατειακού συστήματος, και σίγουρα οι περισσότεροι τουλάχιστον από αυτούς δεν είναι πρότυπα αξιοκρατίας.

Το τρίτο και ίσως σημαντικότερο το λέει ο ίδιος ο Ριζοσπάστης:

"Πολλοί από τους εκπαιδευτικούς των ΙΕΚ έχουν και άλλη δεύτερη δουλειά (αφού αντικειμενικά κανείς δεν μπορεί εύκολα να ζήσει με τα ψίχουλα της ωρομισθίας σε ένα ΙΕΚ)"

Γιατί ο Ριζοσπάστης δε λέει και ποιά είναι αυτή η δεύτερη δουλειά; Μήπως γιατί οι περισσότεροι είναι μόνιμοι εκπαιδευτικοί; Και γιατί αυτά τα ψίχουλα της ωρομισθίας δεν τα αφήνουν στους τόσους άνεργους επιστήμονες, αλλά αντίθετα το ΚΚΕ τους υπερασπίζεται;

Γιατί άραγε οι κομμουνιστές δε λένε τίποτα για αυτά τα τρία σημεία;

ΠΑΜΕ και ΙΕΚ: Γελοίοι σπουδαστοπατέρες

Όταν κάποιος πηγαίνει να εγγραφεί σε ένα ΙΕΚ του ΟΕΕΚ, γνωρίζει ότι θα πρέπει να καταβάλλει κάποια δίδακτρα, τα οποία ανέρχονται σε 370 ευρώ το εξάμηνο. Το ποσό αυτό δεν είναι καθόλου παράλογο, αν αναλογιστεί κανείς ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι σπουδαστές των ΙΕΚ καταλήγουν εκεί για να αγοράσουν έναν τίτλο, καθώς η όρεξή τους για μάθηση πιστοποιείται από τα διάφορα βίντεο που οι ίδιοι φροντίζουν να ανεβάζουν στο διαδίκτυο.

Φυσικά ένας τέτοιος χώρος αποτελεί ιδανική δεξαμενή οπαδών της Αριστεράς, η οποία και προωθεί την ελκυστική για τους σπουδαστές ιδέα ότι δεν ευθύνονται οι ίδιοι και οι περιορισμένες μαθησιακές ικανότητές τους, αλλά η ταξικότητα της εκπαίδευσης, ο καπιταλισμός κλπ.

Στην περίπτωση του 1ου ΙΕΚ Ηρακλείου, 20 σπουδαστές αρνήθηκαν να καταβάλλουν το ποσό των διδάκτρων, και στη συνέχεια, σύμφωνα με την πάγια κομμουνιστική τακτική, βγήκαν να πουν ότι απειλούνται με διακοπή των σπουδών τους επειδή δεν έχουν να πληρώσουν.

Σύμφωνα με τον Ριζοσπάστη:

"Με ανακοίνωσή του ο Σύλλογος σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ Ηρακλείου καταγγέλλει το γεγονός ότι 20 συνάδελφοί τους πετιούνται στο δρόμο στερούμενοι το δικαίωμα στη μάθηση, καθώς και την άνευ προηγουμένου, όπως αναφέρει, αδιαφορία όλων των δημόσιων αρχών για τα ζητήματα των σπουδαστών."

Για να διαπιστώσει η κοινή γνώμη το πως αξιοποιούν οι σπουδαστές του ΙΕΚ Ηρακλείου (και όχι μόνο) το δικαίωμα στη μάθηση, δε χρειάζεται να δει τα γραπτά με τα οποία περνούν τις εξετάσεις, αλλά απλώς να ανατρέξει στα video που οι ίδιοι ανεβάζουν, όπου θα τους δει να διαβάζουν παρέα με τον Jack Daniels ή τους συναδέλφους τους του αντίστοιχου ΙΕΚ του ΟΑΕΔ να ασκούνται στην ευγενή άμιλλα μέσω διαγωνισμού ρεψίματος(!).

Αυτές οι λεπτομέρειες δε δείχνουν πάντως να κάμπτουν το φρόνημα των αντικαπιταλιστών σπουδαστών:

"Στην ανακοίνωση τονίζουν, μεταξύ άλλων: «Την ώρα που οι σπουδές μας υποβαθμίζονται, που ο βασικός μισθός πέφτει στα 592 ευρώ, ο μισθός ενός νέου καταρτιζόμενου πέφτει στο 80% του βασικού δηλαδή στα 414 ευρώ, η ανεργία στους νέους χτυπάει κόκκινο και το εισόδημα των οικογενειών μας συρρικνώνεται με τα βασικά έξοδα να μεγεθύνονται (ΔΕΗ, πετρέλαιο κ.λπ.), την ώρα που οι περισσότεροι από εμάς δουλεύουμε ή ψάχνουμε για δουλειά για να εξασφαλίσουμε τις σπουδές μας, και ο ΟΕΕΚ διαλύεται με αποτέλεσμα τα ΙΕΚ να περνάνε στα χέρια των Δήμων μέσω του Καλλικράτη και τίποτα να μην μένει όρθιο... μας πετάνε έξω επειδή αδυνατούμε να πληρώσουμε τα δίδακτρα».

Και προσθέτει: «Αυτή είναι η δημόσια και δωρεάν Παιδεία της κυβέρνησης! Δε θα αφήσουμε κανένα συμφοιτητή μας να πεταχτεί στο δρόμο! Θα συνεχίσουμε αγωνιστικά!», δηλώνουν οι σπουδαστές και καλούν την κοινωνία τοπικά να κινητοποιηθεί και να παλέψει μαζί τους για Παιδεία Δημόσια και Δωρεάν, για σπουδές με αξία, πτυχία με αντίκρισμα!"

Η τελευταία αποστροφή αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανεδαφικότητας που χαρακτηρίζει τις συνεχείς διεκδικήσεις που υποκινεί η Αριστερά. Τις σπουδές τις υποβάθμισαν οι ίδιοι οι σπουδαστές όταν πέτυχαν να μην υπάρχει αποτυχία στις εξετάσεις και να εξασφαλίζουν ένα "πτυχίο" αποκλειστικά και μόνο με την πληρωμή των διδάκτρων. Εάν επιτύχουν να μη χρειάζεται ούτε και αυτό, τότε απλούστατα τα ΙΕΚ δε θα έχουν λόγο υπάρξης, και οι φιλομαθείς κνίτες θα συνεχίζουν τις "σπουδές" τους στα διάφορα ΕΠΑΛ/ΕΠΑΣ.

Πως η διπλοθεσία σκοτώνει την ανανέωση

Μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία, την οποία και παραθέτουμε (οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας):

"Το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου, ανοίγοντας την τηλεόραση στο πατρικό του στη Νέα Σμύρνη, ο Σπύρος Κιτσινέλης έπεσε πάνω στην ομιλία του Γ. Παπανδρέου, που προανήγγειλε την αναμόρφωση των ελληνικών πανεπιστημίων. Κάπου μεταξύ των αναφορών περί «αδιαφάνειας», «φυγής των νέων στο εξωτερικό» και μεγαλοστομιών για το πώς θα ανατραπούν όλα αυτά, του ήρθε η επιθυμία να σπάσει τη συσκευή απέναντί του.

Δυο εβδομάδες αργότερα, ο 34χρονος μεταδιδακτορικός ερευνητής, ειδικευμένος στην επιστήμη και την τεχνολογία πηγών φωτός και φωτισμού, βρίσκεται στην Ιταλία. Υστερα από τέσσερα χρόνια μάταιων προσπαθειών να δει φως στην Ελλάδα, ξαναστράφηκε στην αναζήτηση ευκαιριών που υπάρχουν για επιστήμονες σαν αυτόν εκτός της άγονης ελληνικής ακαδημαϊκής πραγματικότητας. Η καθοριστική επιβεβαίωση του ότι δεν υπάρχει χώρος γι' αυτόν, ήταν η απόρριψη της αίτησής του για μια ακαδημαϊκή θέση στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ).

«Για πρώτη φορά στην Ελλάδα προσφερόταν μια θέση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μου. Το ΕΑΠ διοργάνωσε μεταπτυχιακό με θέμα τις πηγές φωτός και τον φωτισμό. Εκανα την αίτηση τον Ιανουάριο και τον Σεπτέμβριο με ενημέρωσαν ότι επιλέχτηκε άλλος. Ζήτησα τα πρακτικά και διαπίστωσα ότι αυτός που πήρε τη θέση ήταν ένας 60χρονος, ήδη διορισμένος καθηγητής, και μάλιστα διευθυντής ερευνών σε εθνικό ινστιτούτο. Το πρόβλημά μου δεν είναι ο ίδιος, που προφανώς είναι αξιόλογος επιστήμονας, αλλά αυτό που αντιπροσωπεύει. Γιατί όπως έμαθα, τις θέσεις στο ΕΑΠ τις παίρνουν κατά κανόνα άνθρωποι που ήδη είναι διορισμένοι αλλού, αντί να τις παίρνουν νέοι επιστήμονες».

*Πού αλλού είχες προσπαθήσει πριν από το ΕΑΠ;

- Στα 11 χρόνια που έζησα έξω, πήρα μάστερ στις πηγές φωτός στην Αγγλία, έκανα μεταδιδακτορική έρευνα στην Ιαπωνία και δούλεψα ως διευθυντής ερευνητικής ομάδας στη Philips στην Ολλανδία. Επιστρέφοντας το 2006 στην Ελλάδα φανταζόμουν ότι θα έβρισκα κάτι σχετικό με αυτό που έκανα. Ο τρόπος που βρήκα για να γυρίσω ήταν το «Enter», ένα συγχρηματοδοτούμενο από την Ε.Ε. Μου ενέκριναν ένα 9μηνο πρόγραμμα αλλά όταν ξεκίνησα να δουλεύω, βρέθηκα αντιμέτωπος με απεργίες και καταλήψεις στα πανεπιστήμια. Στο διάστημα που απέμεινε έβγαλα μια δημοσίευση, μια πατέντα, πήγα σε δύο συνέδρια, δημιούργησα συνεργασίες του Πολυτεχνείου με το εξωτερικό και οι ελεγκτές του υπουργείου μου είπαν «πότε πρόλαβες και τα έκανες όλα αυτά;» Αλλά τελείωσε εκεί.

*Τα επόμενα χρόνια δεν βρήκες κάτι ανάλογο με τα προσόντα σου στην Ελλάδα;

- Εκανα κάποια ραντεβού με καθηγητές που ήταν το ένα πιο απογοητευτικό από το άλλο. Αλλοι μου έλεγαν «κάνε προτάσεις για να πάρεις ευρωπαϊκά κονδύλια» κι άλλοι «φύγε στο εξωτερικό». Ηταν κι ένας ανεκδιήγητος, διευθυντής τμήματος, που τη μία ώρα που ήμουν στο γραφείο του τα 50 λεπτά μου μιλούσε για την εκλογή του Τσίπρα.

*Ηταν αριστερός;

- Οχι, δεξιός που είχε ενοχληθεί, απ' ό,τι έμαθα. Ολα αυτά κράτησαν τρία χρόνια, αλλά δεν μίλαγα γιατί προσπαθούσα, και τα δικαιολογούσα όλα λόγω του μεγάλου ανταγωνισμού για τις θέσεις. Εκανα δικά μου πράγματα, συνεργαζόμουν με το εξωτερικό, ξεκίνησα μια μικροεπιχείρηση στο Ιντερνετ, έβγαλα κάποια βιβλία. Συνέχισα να προσπαθώ, αλλά αυτό που έγινε στο ΕΑΠ ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Δεν μπορούν να βγαίνουν όλοι στις τηλεόρασεις -πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, πρυτάνεις- και να μιλάνε για πρόβλημα ανεργίας και για τους νέους που φεύγουν, όταν το σύστημα είναι τέτοιο που τους δυσκολεύει.

*Είναι κυρίως θέμα δυσλειτουργίας του συστήματος ή και έλλειψης ανάπτυξης;

- Και τα δύο είναι προφανώς. Εχουμε μια δυσανάλογη παραγωγή επιστημόνων σε σχέση με τη βιομηχανία που (δεν) έχουμε. Στο εξωτερικό βγαίνουν χιλιάδες επιστήμονες που μπορούν να απορροφηθούν σε φαρμακευτικές εταιρείες, στη βαριά βιομηχανία και αλλού. Εδώ πού να απορροφηθούν;

* Φαντάζεσαι ότι στο μέλλον θα βρεις τη δύναμη να ξαναδοκιμάσεις στην Ελλάδα;

- Δεν μπορώ να σου πω για το μέλλον. Ούτε καν για τον επόμενο μήνα. Τώρα πάω στη Φλωρεντία να δω τι μπορώ να κάνω ενώ περιμένω και απαντήσεις σε αιτήσεις που έχω κάνει στην Ιαπωνία. Ημουν ήδη χαμένος τα τελευταία τρία χρόνια. Απλώς αυτή η σφαλιάρα που έφαγα από το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, με έκανε ακόμα πιο χαμένο. Ημουν ένας άνθρωπος που προσπαθούσα να βρω την άκρη, να ανάψω το διακόπτη στο σκοτεινό δωμάτιο και ξαφνικά ήρθε κάποιος και με έσπρωξε. Και δεν είμαι ένας μίζερος κακομοίρης που γκρινιάζει για να τον βολέψουν κάπου. Είμαι ένας αξιόλογος επιστήμονας και διεκδικώ δικαιοσύνη και να μπαίνουν οι άξιοι άνθρωποι σε σωστές θέσεις."

Δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε τα προσόντα του συνεντευξιαζόμενου, θα σταθούμε όμως ιδιαίτερα στο θέμα της διπλοθεσίας. Οι κατέχοντες ήδη κάποια θέση που έχουν και τις καλύτερες γνωριμίες και διασυνδέσεις παίρνουν αναρίθμητες επιπλέον θέσεις "για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους", άσχετα από το αν είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις όλων αυτών των θέσεων, την ίδια ώρα που νέοι επιστήμονες βλέπουν την απηρχαιωμένη Ελληνική επιστημονική κοινότητα να τους γυρίζει την πλάτη επειδή δε διαθέτουν τις κατάλληλες συγγένειες. Φαινόμενο που δε λαμβάνει χώρα μόνο στο ΕΑΠ, αλλά και σε όπου αλλού υπάρχουν παρόμοιες θέσεις, και όχι μόνο στα δημόσια ιδρύματα, καθώς όλοι θέλουν να τα έχουν καλά με το υπάρχον κατεστημένο.

Αν η Ελληνική κοινωνία ήθελε την ανανέωση και την πρόοδο, το κράτος θα θέσπιζε νόμους ενάντια στη διπλοθεσία και η επιστημονική και εκπαιδευτική κοινότητα θα θεωρούσε σοβαρό ηθικό ολίσθημα τέτοιες κινήσεις απληστίας, ιδιαίτερα από 60χρονους που προσπαθούν να αρπάξουν κάθε διαθέσιμο κονδύλι εκμεταλευόμενοι τη θέση τους.

Μεγάλο σκάνδαλο με τις προσλήψεις αναπληρωτών στη Σιβιτανίδειο

Μπορεί η Διαμαντοπούλου και η Κάλερ-Χριστοφιλοπούλου να ισχυρίστηκαν ότι θα έφερναν διαφάνεια στις προσλήψεις αναπληρωτών που γίνονται στη Σιβιτανίδειο, φαίνεται όμως πως κάποιοι συνεχίζουν να ευνοούνται, και ότι τα σκοτεινά σημεία της υπόθεσης πληθαίνουν αντί να μειώνονται.

Οι προσλήψεις αναπληρωτών στη Σιβιτανίδειο έγιναν σε τρεις φάσεις. Και οι τρεις είχαν ως κοινό σημείο την εύνοια στους ΤΕ και ΔΕ, δηλαδή σε αποφοίτους τεχνικού ή γενικού λυκείου. Επιπλέον, αρκετά ονόματα ανήκουν σε άτομα που ήταν και πριν αναπληρωτές στη Σιβιτανίδειο. Κάποιοι θα πουν ότι αυτό μπορεί να είναι και τυχαίο. Φαίνεται όμως πως οι συμπτώσεις γίνονται όλο και πιο περίεργες όσο πλησιάζουμε προς την τρίτη φάση προσλήψεων, η οποία σημειώνουμε πως έγινε αρκετό καιρό μετά την έναρξη του σχολικού έτους, προκειμένου το θέμα να περάσει απαρατήρητο.

Ανάμεσα στα ονόματα που θα δείτε παρακάτω, τουλάχιστον ένα άτομο ανήκει στο περιβάλλον του Ιερώνυμου. Επιπλέον, κάποια ονόματα είχαν εμφανιστεί σε παλαιότερη έρευνα που είχαμε παρουσιάσει για τους "διοριστέους". Παραθέτουμε τα ονόματα:


Α' φάση προσλήψεων:

Δομικοί ΤΕ01.05

Δακορωνιάς Μαρίνος του Ιωάννη, "απεφοίτησε" το 2006, ξεκίνησε να προσλαμβάνεται το 2007


Ηλεκτρολόγοι ΤΕ01.06

Στάσης Απόστολος του Γεωργίου


Νοσηλευτικής ΠΕ18

Ασημακοπούλου Σοφία του Γεωργίου, απεφοίτησε το 2006, ξεκίνησε να προσλαμβάνεται το 2007



Β' φάση προσλήψεων:

Ηλεκτρολόγοι ΤΕ01.06

Τζελέπης Δημήτριος του Παναγιώτη


Οχημάτων ΤΕΙ ΠΕ18.18

Γιακουβής Σπυρίδων του Στεφάνου


Μηχανολόγοι ΠΕ17.02

Λουκά Γεωργία του Αλέξανδρου


Ηλεκτρολόγοι ΠΕ17.03

Ασημάκης Γεώργιος του Παναγιώτη



Γ' φάση προσλήψεων:

Φιλόλογοι ΠΕ02

Χρυσοφώτη Ελένη-Μαρία του Διονυσίου


Γραφικών Τεχνών ΠΕ18.27

Δίκου Χριστίνα του Δημήτριου


Και καταλήγουμε στα ονόματα που αποδεικνύουν το μέγεθος της απάτης πίσω από τη δήθεν εξυγίανση της διαδικασίας των προσλήψεων αναπληρωτών στη Σιβιτανίδειο:

Προγραμματιστές Η/Υ ΤΕ01.13

Αβαρικιώτης Γεώργιος του Λουκά:

Απεφοίτησε από το τεχνικό λύκειο το 2005, ξεκίνησε να προσλαμβάνεται το 2005.


Ντινιεράκη Αγγελική του Σταμάτιου:

Κόρη μονίμων εκπαιδευτικών της Σιβιτανιδείου. Η οικονομική κρίση δε δείχνει να επηρεάζει την οικογένεια Ντινιεράκη, καθώς είχε έσοδα από τη Σιβιτανίδειο της τάξης των 70.000 ευρώ.


Με άλλα λόγια, η Σιβιτανίδειος δεν προσέλαβε πτυχιούχους πανεπιστημίου ή έστω ΤΕΙ (ΠΕ19/20), αλλά στη θέση τους προσέλαβε γόνους αποφοίτους τεχνικού λυκείου, οι οποίοι με μοναδικό προσόν το γονιδίωμά τους κατάφεραν να αποκατασταθούν επαγγελματικά εις βάρος πτυχιούχων πανεπιστημίου. Αυτό αποδεικνύει για άλλη μία φορά αυτό που έχουμε τονίσει στο παρελθόν, ότι δηλαδή ο κλάδος ΤΕ/ΔΕ υφίσταται στην εκπαίδευση μόνο και μόνο για να διορίζονται ως εκπαιδευτικοί γόνοι που δεν κατάφεραν να περάσουν ούτε σε ένα επαρχιακό ΤΕΙ. Και κρίνονται ως δήθεν απαραίτητοι για την εκπαίδευση μέσω ενός συστήματος που το αποτελούν συγγενικά τους πρόσωπα, σε μία μορφή αισχρής οικογενειοκρατίας που επί χρόνια δηλητηριάζει την εκπαίδευση.

Βλέπουμε λοιπόν κάποιους επιτήδειους γόνους να καταφέρνουν μετά από "σπουδές" σε κάποιο ΕΠΑΛ να διορίζονται ως καθηγητές, προσβάλλοντας την κοινωνία, και να εξασφαλίζουν διορισμούς με υποτίθεται "αξιοκρατικά" κριτήρια. Η μόνη λύση είναι να καταργηθεί τελείως ο κλάδος ΤΕ/ΔΕ, και οι υπάρχοντες ΤΕ/ΔΕ να μεταταχθούν σε άλλες υπηρεσίες ως τεχνίτες.

Αυτή είναι λοιπόν η έλευση της αξιοκρατίας στη Σιβιτανίδειο που ευαγγελιζόταν η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας!

Ο μύθος των επαγγελματικών δικαιωμάτων των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ

Ο γνωστός συνδικαλιστής της ΟΛΜΕ Κοτσιφάκης δημοσίευσε ένα κείμενό του στο οποίο καυτηριάζει το Υπουργείο Παιδείας για την πολυγλωσσία του στο θέμα της απόδοσης επαγγελματικών δικαιωμάτων στους "πτυχιούχους" των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ.

Υπενθυμίζουμε ότι το πρόβλημα των επαγγελματικών δικαιωμάτων στο σύνολό του αποτελεί ουσιαστικά αποτέλεσμα της συντεχνιακής λογικής που κυβερνά την Ελληνική επαγγελματική ζωή σε όλες της τις διαστάσεις, με αποτέλεσμα πολλοί απόφοιτοι ΑΕΙ να μη μπορούν να εργαστούν στο αντικείμενό τους λόγω της διαφωνίας παλαιότερων και ισχυρότερων συντεχνιών.

Ας επιστρέψουμε όμως στο θέμα μας: Ο Κοτσιφάκης αναφέρεται σε μία λίστα ειδικοτήτων που δεν έχουν καθορισμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Διαβάζοντας όμως τη λίστα αυτή είναι εύλογο να απορεί κανείς γιατί χρειάζονται επαγγελματικά δικαιώματα για να εργαστεί κανείς στους τομείς αυτούς.

Για παράδειγμα, αναφέρεται η ειδικότητα Γραφικών Τεχνών. Από πότε χρειάζεται προεδρικό διάταγμα για να εργαστεί κανείς στις γραφικές τέχνες; Ομοίως και στους τομείς της γεωργίας ή των τεχνικών υπολογιστών, της εκτροφής ζώων ή της ξυλουργικής, της κηπουρικής και της μοδιστρικής, ή ακόμα και των φαναρτζήδων και των σερβιτόρων(!).

Μάλλον έχει παραγίνει το κακό με το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων, τη στιγμή που τα διάφορα πολιτικά πρόσωπα και οι συγγενείς τους θεωρούνται κατάλληλα για όλες τις θέσεις να υπάρχουν στεγανά για δουλειές πολύ πιο απλές, παρεμβάλοντας γραφειοκρατικά εμπόδια.

Υπάρχει βέβαια και η βούληση των διαφόρων επαγγελματιών της τεχνικής εκπαίδευσης να δίδονται από τα ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ "πτυχία" με ιδιαίτερη βαρύτητα...

Το τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας και ο νεποτισμός του ακαδημαϊκού κατεστημένου

Η οικογενειοκρατία κυβερνά εδώ και δεκαετίες την τριτοβάθμια εκπαίδευση, και σταδιακά πέρασε ακόμα και στη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση (όποιος αμφιβάλλει για το τελευταίο δεν έχει παρά να δει πόσοι ΤΕ/ΔΕ είναι γόνοι εκπαιδευτικών). Όμως στην περίπτωση του περιβόητου τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών ξεπέρασαν κάθε όριο, καθώς δημιούργησαν ένα τμήμα αποτελούμενο αποκλειστικά από γόνους.

Πρόκειται φυσικά για το οικογενειακό άβατο των Χριστινάκηδων και των Λιαντίνιδων, όπου οι κορασίδες των συγκεκριμένων οικογενειών έβρισκαν φιλόξενο καταφύγιο και επαγγελματική στέγη στο συγκεκριμένο τμήμα, όχι μόνο οι ίδιες αλλά και οι εκλεκτοί της καρδιάς τους. Οι παρατυπίες προκειμένου να επιτευχθεί το "επιστημονικό έργο" των οικογενειοκρατών αμέτρητες, και εδώ και πολλά χρόνια γνωστές.

Φαίνεται όμως πως μόνο ο Πανάρετος είχε την πρόθεση να ασχοληθεί με το ζήτημα, κάνοντας την αισχρή ΠΟΣΔΕΠ πρώτα να μιλήσει για "συκοφάντηση του δημόσιου πανεπιστημίου", και στη συνέχεια, όταν ο Πανάρετος ζήτησε την κατάργηση του τμήματος, για "αυτοδιαχείριση τέτοιων φαινομένων από την ίδια την ακαδημαική κοινότητα".

Το ερώτημα είναι γιατί αυτή η αυτοδιαχείριση δεν έλαβε χώρα τόσες δεκαετίες, όταν όλοι οι καθηγητάδες θεωρούσαν αυτονόητο να κληροδοτήσουν τη θέση τους σε συγγενείς και κολλητούς ή κολλητές. Η υποκριτική στάση της ΠΟΣΔΕΠ δείχνει πόσο ανάξιοι είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι ψευτοακαδημαικοί που το μόνο που τους απασχολεί είναι να παρασιτούν εις βάρος της κοινωνίας.

Η πρόταση του Πανάρετου για κατάργηση του τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και απορρόφησης των φοιτητών του από το Θεολογικό δε βρήκε αντιδράσεις μόνο από τους βολεμένους κηφήνες, αλλά και από τους ίδιους τους φοιτητές του τμήματος, και αυτό έγινε αφορμή για να φανούν ορισμένα σημεία που μέχρι τώρα δείχνει να αγνοεί η Ελληνική κοινωνία.

Η ανεργία των θεολόγων καλπάζει στα ύψη, σε σημείο που ζητούν να διορίζονται ως ξεναγοί. Αυτό όμως δεν εμποδίζει την πολιτεία να συντηρεί παράλληλα και τμήματα Κοινωνικής Θεολογίας, οι απόφοιτοι των οποίων διεκδικούν τις ίδιες θέσεις με τους θεολόγους.

Το επίμαχο τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών εμφανίζεται να έχει 1500 φοιτητές. Ποιός αποφάσισε την εισαγωγή όλων αυτών σε ένα τμήμα με μηδαμινό επαγγελματικό μέλλον; Και τι προσδοκούν άραγε όλοι αυτοί οι φοιτητές από το πτυχίο που θα πάρουν;




Οι πολυπληθείς φοιτητές του οικογενειοκρατούμενου τμήματος δε δίστασαν να βγουν στο δρόμο για τα δίκαια της οικογένειας Χριστινάκη, όμως το ερώτημα είναι γιατί μέχρι τώρα δε βγήκαν στο δρόμο για την κατάντια της σχολής τους. Η απάντηση είναι ότι είχαν και αυτοί βολευτεί με το καθεστώς που επικρατούσε, και που έδινε εύκολα πτυχία χάρη στις άσχετες καθηγήτριες που κατέλαβαν καρέκλες αντί για προίκα. Οπότε όλοι έμεναν ευχαριστημένοι και προτιμούσαν να σιωπούν.

Είναι επιτέλους καιρός να επιβληθεί ο ορθολογισμός και η ηθική στο Ελληνικό πανεπιστήμιο που νέμονται η διαφθορά και η οικογενειοκρατία!

Γυμναστές στα νηπιαγωγεία

Το ότι η υπερπαραγωγή πτυχιούχων κάθε είδους έχει οδηγήσει το σύνολο των πτυχίων στην απαξίωση έχει δώσει αφορμή για ένα πρωτοφανές παιχνίδι εις βάρος της κοινής λογικής, στο οποίο μέχρι τώρα πρωταγωνιστικό ρόλο είχαν οι πληροφορικάριοι. Τώρα είναι η σειρά των γυμναστών, οι οποίοι μέχρι τώρα έχουν κάνει αξιόλογες προσπάθειες να ξεπεράσουν την αισχρότητα των πληροφορικάριων σε διεκδικήσεις.

Θυμίζουμε την Ολυμπιακή Παιδεία, τα ΤΑΔ, καθώς και τους γυμναστές-μέλη της ΠΕΑ που έκαναν γυμναστικές επιδείξεις στο προαύλιο του Υπουργείου Παιδείας προκειμένου να επιτύχουν μαζικούς διορισμούς που εξασφάλισαν το μέλλον πολλών μελών της ΠΕΑ.

Διαβάζουμε σε ανοικτή επιστολή του Κωνσταντίνου Κυριακίδη, καθηγητή Φυσικής Αγωγής:

"Ο κλάδος των ΠΕ 11 σήμερα είναι ο μοναδικός που αντιμετωπίζει ΠΟΛΥ μεγάλο και σοβαρό πρόβλημα συσσωρεμένων ατόμων στην ουρά, όχι μόνο της αδιοριστίας αλλά κύρια της ανεργίας."

Και η λύση που προτείνεται ποιά είναι; Διαβάζουμε στη συνέχεια, ανάμεσα στις άλλες προτάσεις:

"Νέα ανακατανομή θέσεων στην εκπαίδευση και διδακτικών ωρών ΦΑ σε Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο "

Με άλλα λόγια, προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας των γυμναστών πρέπει να δημιουργηθούν αντίστοιχες θέσεις ακόμα και στο νηπιαγωγείο, όπου αντί για νηπιαγωγούς θα έχουμε γυμναστές και πληροφορικάριους.

Το τραγικό είναι ότι με συνεχείς συνδικαλιστικές πιέσεις τέτοιες προτάσεις υπερισχύουν της κοινής λογικής, με αποτέλεσμα η εκπαίδευση να αποτελεί επαγγελματικό καταφύγιο για όλες τις ειδικότητες εις βάρος των παιδιών που αποτελούν εργαλείο στα χέρια των επιτήδειων.

Σε λίγες ημέρες: Νέο μεγάλο σκάνδαλο στη Σιβιτανίδειο

Εδώ και αρκετό καιρό λαμβάναμε πληροφορίες για εκκολαπτόμενο σκάνδαλο στη Σιβιτανίδειο. Μετά από αρκετό καιρό έρευνας, είμαστε σε θέση να έχουμε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ με στοιχεία που θα παρουσιάσουμε τις επόμενες ημέρες.

Ο Τσιριγώτης θέλει τη μπούργκα του

Ο Θανάσης Τσιριγώτης είναι γνωστός γραφικός συνδικαλιστής και θιασώτης των αποτυχημένων ιδεών της Αριστεράς. Με πύρινο άρθρο του στο γνωστό ορμητήριο αριστερόφρονων υπερασπίζεται το δικαίωμα των μωαμεθανών γυναικών στη μπούργκα και καταγγέλλει την Ευρώπη για ρατσισμό κατά των μεταναστριών, βλέποντας την απαγόρευση ως προάγγελο αιματηρών διώξεων κατά των μεταναστών.

Οι κραυγές του υστερικού συνδικαλιστή καταλήγουν σε κάλεσμα για ενότητα και αλληλεγγύη με τους ξένους εργάτες. Το ερώτημα είναι γιατί ο Τσιριγώτης δεν πηγαίνει στις χώρες τους να τους μάθει γράμματα και να δείξει έμπρακτα τα φιλάνθρωπα, αριστερά και διεθνιστικά του φρονήματα. Ίσως γιατί στην περίπτωση αυτή δε θα μπορεί να παριστάνει το συνδικαλιστή ώστε να λουφάρει από τις τάξεις με αντάλλαγμα μερικά γελοία διαγγέλματα. Και γιατί οι ίδιοι οι μετανάστες στις χώρες τους δεν αρέσκονται να έχουν αριστερούς φωνακλάδες και συνήθως τους επιφυλλάσσουν την κατάλληλη τιμωρία, σε αντίθεση με την καπιταλιστική Δύση που όχι απλώς τους ανέχεται αλλά τους μισθοδοτεί για να κάθονται.

Μερικά από τα ιλαροτραγικά τσιτάτα του Τσιριγώτη:

"Οι μετανάστριες απαγορεύεται να ντύνονται όπως νομίζουν, αλλά η μόδα στη Δύση μπορεί να επιβάλλει τους Prada, Armani και Gucci."

Φαίνεται πως στον περίγυρο του Τσιριγώτη οι γυναίκες ντύνονται αποκλειστικά με Prada, Armani και Gucci. Ίσως βέβαια να αναφέρεται στις διορισμένες καθηγήτριες που μαζεύουν ωρομισθίες για να αγοράσουν επώνυμες τσάντες.

"Το κοσμικό κράτος αντιστρατεύεται το θρησκευτικό φανατισμό, αλλά πριμοδοτεί τις χιλιάδες «ιεραποστολές» του Πάπα και του Βατικανού σ’ όλο τον κόσμο."

Στη σημερινή εποχή είναι μάλλον οξύμωρο να συγκρίνουμε οποιαδήποτε ιεραποστολή, ακόμα και του Βατικανού, με τα ισλαμικά καθεστώτα που οι μετανάστες ευχαρίστως θα εγκαθίδρυαν στην Ευρώπη.

"Οι δυτικοί, αφού βομβαρδίζουν τη Μέση Ανατολή, καταδικάζουν την Αφρική σε υποσιτισμό, χρησιμοποιούν τον τρίτο κόσμο ως πειραματόζωα, τώρα ανακάλυψαν ότι θίγονται από την αμφίεση των ξένων. Όσων, δηλαδή, χρησιμοποιούν για τις δεύτερες και τρίτες δουλειές."

Ευτυχώς που μέχρι τώρα δεν ήρθαν ως μετανάστες και κανίβαλοι συνηθισμένοι να κυκλοφορούν γυμνοί, γιατί ο Τσιριγώτης θα είχε ξεπεράσει κάθε όριο γελοιότητας.

"Οι δυτικοί φροντίζουν τις γυναίκες! Αυτές που αγοράζουν και πωλούν σαν φτηνό σεξουαλικό κρέας και τις άλλες που προβάλλουν ημίγυμνες στην TV, στο διαδίκτυο, στα περιοδικά, στις εφημερίδες."

Η αλήθεια είναι ότι στη Δύση κανείς δεν αναγκάζει τις γυναίκες να κυκλοφορούν ημίγυμνες, εκτός ίσως από τα μεγαλοστελέχη της εκπαίδευσης που θέλουν να εγκρίνουν τα προσόντα τους προτού τις διορίσουν.

Οι υποκριτές της ΕΛΜΕ Πειραιά

Οι συνδικαλιστάδες ΟΛΜΕδες του Πειραιά έβγαλαν αρκετές ανακοινώσεις (πχ αυτές με Αρ. Πρωτ: 448 και 449) για το θέμα της μείωσης των τμημάτων στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά. Μέσα σε έναν ορυμαγδό κενών απειλών και ξύλινης συνδικαλιστικής γλώσσας, παρουσίασαν ένα υποκριτικό ενδιαφέρον δήθεν για το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, όταν το πραγματικό ενδιαφέρον τους εστιάζεται σε δύο σημεία:

Το πρώτο αφορά το φόβο τους για τυχόν καταργήσεις οργανικών θέσεων, οπότε και κάποιοι επιτήδειοι που είχαν βολευτεί σε ανύπαρκτα τμήματα θα αναγκαστούν να χάσουν τη βόλεψή τους.

Το δεύτερο αφορα διάφορα τμήματα των εσπερινών ΕΠΑΛ, όπου το καθεστώς των εγγραφών τελεί υπό την "προστασία" της ΕΛΜΕ Πειραιά, της οποίας οι συνδικαλιστάδες αξίωσαν την απομάκρυνση διευθύντριας που θέλησε η διαδικασία να γίνεται νόμιμα.

Άραγε πόσα παιδιά "εκπαιδευτικών" και γνωστών τους φοιτούν στα συγκεκριμένα σχολεία με στόχο την εύκολη εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση;

Η Θάλεια Δραγώνα και το παρακράτος

Η απόφοιτος του Κέντρου Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης Deree Θάλεια Δραγώνα επέλεξε να αποχωρήσει με τον ίδιο ηχηρό τρόπο με τον οποίο βαρύγδουπα ταύτιζε το ακαλαίσθητο πρόσωπό της με το πρόσωπο της Δημοκρατίας. Μία δήλωση που σίγουρα θα αποτελεί στο εφεξής βούτυρο στο ψωμί όσων θεωρούν τη δημοκρατία στροφή προς τον πρωτογονισμό.

Φεύγοντας λοιπόν η Θάλεια επικαλέστηκε προσωπικούς λόγους που δε μπορεί να μοιραστεί με άλλους, φρόντισε όμως να τους διοχετεύσει στο Βήμα:

"«Θα πεθάνεις», «Θα μετανιώσεις», «Θα σε θάψουμε».Αυτές ήταν μερικές μόνο από τις φράσεις που απηύθυναν τους τελευταίους δώδεκα μήνες στην πρώην γραμματέα Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας κυρία Θάλεια Δραγώνα μέλη μεμονωμένων ακροδεξιών ομάδων, με καθημερινά μηνύματα στο ηλεκτρονικό της ταχυδρομείο. Οπως λένε συνεργάτες της, η πρώην ειδική γραμματέας του υπουργείου Παιδείας « δεν άντεξε τελικά την ασφυκτική πίεση μιας πολιτικής ομάδας που συνδέεται ανοικτά με το παρακράτος...». Η χθεσινή παραίτησή της από τη θέση που κατείχε στο υπουργείο Παιδείας φαίνεται ότι εξασφάλισε στην ίδια ηρεμία και στην υπουργό Παιδείας κυρία Αννα Διαμαντοπούλου ένα μέλλον διαφορετικό από εκείνο της προκατόχου της κυρίας Μαριέττας Γιαννάκου."

Το περίεργο είναι ότι η Άννα είναι ένα από τα πλέον μισητά πρόσωπα στην Ελληνική κοινωνία, και σίγουρα πολλοί θα θυμούνται τις σκηνές όπου έτρεχε να ξεφύγει από τους αδιόριστους, αλλά αυτό δε φαίνεται να την ανάγκασε να παραιτηθεί. Ποιός λοιπόν μπορεί να πιστέψει πως η Δραγώνα παραιτείται λόγω κάποιων e-mail(!) και όχι ότι θυσιάστηκε ως μία γηραιά έκδοση της Ιφιγένειας για να παραταθεί η υπουργική θητεία της φιλενάδας της;

Το κατευθυνόμενο δημοσίευμα συνεχίζει:

"Πανεπιστημιακός με προοδευτικό προφίλ και έντονη δράση στην υποστήριξη της μουσουλμανικής κοινότητας της Θράκης, αλλά και διαφόρων ομάδων μειονοτήτων στη χώρα μας, η κυρία Δραγώνα αποτέλεσε επί χρόνια το «κόκκινο πανί» για τον πολιτικό χώρο της Ακρας Δεξιάς. Οταν όμως στο παιχνίδι μπήκε ξανά το μάθημα της Ιστορίας, οι ακροδεξιές πολιτικές ομάδες που περίμεναν τόσα χρόνια βρήκαν την ευκαιρία να της δώσουν το «καίριο χτύπημα»."

Ποιό ήταν άραγε το καίριο κτύπημα; Μήπως της έριξαν βόμβα; Την πυροβόλησαν; Τη μαχαίρωσαν; Της έριξαν έστω ένα γιαούρτι, που θα της έκανε και καλό στην επιδερμίδα; Τίποτα από όλα αυτά. Θα συμφωνήσουμε όμως στο ζήτημα του προοδευτικού προφίλ της Θάλειας: Αν και απόφοιτος του Deree, κατάφερε να αποκτήσει θέση στο κρατικό πανεπιστήμιο και να ασχολείται με τη διαχείριση προγραμμάτων και κονδυλίων. Αυτό αποτελεί πραγματικά προοδευτισμό για ένα κόμμα που θεωρεί το Deree "κάτι σαν ΙΕΚ" και σίγουρα πολύ υποδεέστερο ενός κρατικού πανεπιστημίου.

Επιπλέον δε μπορεί κανείς να μη σχολιάσει τον ισχυρισμό ότι όσοι ήταν αντίθετοι στις κινήσεις της Δραγώνα ήταν ακροδεξιοί. Αυτό είναι μία πολύ βολική ταμπέλα που δε δείχνει ιδιαίτερη δημοκρατικότητα, εκτός κι η ταύτιση της Θάλειας με τη Δημοκρατία είναι τόσο ισχυρή που όποιος διαφωνεί μαζί της είναι σίγουρα ακροδεξιός.

Ο υποβολέας του άρθρου δε μπορούσε να μην κλείσει με μία δραματική αποστροφή:

"« Αν δείτε την πορεία που έγινε στο κέντρο της Αθήνας από ομάδες νεαρών μια εβδομάδα μετά την επιλογή της κυρίας Δραγώνα για τη Γραμματεία Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας θα σοκαριστείτε...» έλεγε χθες στο «Βήμα» άνθρωπος του περιβάλλοντος της κυρίας Δραγώνα. « Θύμιζε την πρώτη περίοδο της ανόδου του ναζισμού στη Γερμανία... » συνέχισε ο συνομιλητής μας."

Το ότι άτομα σαν τη Δραγώνα έχουν περιβάλλον, ή γλείφτες επί το λαικότερον, δεν είναι άγνωστο. Αποτελεί όμως ιδιαίτερη έκπληξη πως το περιβάλλον της θεωρεί πως ο διορισμός της απετέλεσε αίτιο ναζιστικών παρελάσεων στο κέντρο της Αθήνας, όταν επί σειρά ετών το κέντρο της Αθήνας έχει γίνει πεδίο ελεύθερης εκτόνωσης όχι δεξιών αλλά αριστερών, και ενίοτε και λαθρομεταναστών.

Τελικά ποιό είναι το παρακράτος; Εκείνοι που διαφωνούν με τη Δραγώνα, ή εκείνοι που καταφέρνουν την επιλεκτική αναγνώριση ενός πτυχίου του Deree, δημιουργούν "περιβάλλον" μέσα σε υπουργεία, και επιδιώκουν να αλλοιώσουν την εθνική και ιστορική συνείδηση;

Αν ήθελε η κάθε Δραγώνα να καταγγείλει κάποιο παρακράτος, μπορούσε πολύ εύκολα να το κάνει για τους αριστερούς που υπό το καθεστώς μίας ιδιότυπης ασυλίας έχουν καταστρέψει όχι μόνο το κέντρο της Αθήνας αλλά και όλα τα πανεπιστήμια.

Δρούτσας, Διαμαντοπούλου και Δραγώνα, και ο εκτουρκισμός της Θράκης

Καίρια ερώτηση του Ιωάννη Κοραντή στη βουλή εκθέτει τα πραγματικά κίνητρα πίσω από τη δραστηριότητα της Δραγώνα στη Θράκη και τις ευθύνες σωρείας υπουργών παιδείας:

"Προς :Υπουργό Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσα και Υπουργό Παιδείας, διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κα Α. Διαμαντοπούλου
Θέμα : Αποθρασύνονται τα όργανα της Άγκυρας στη Θράκη
Όσο περνάει ο καιρός, λόγω της ανύπαρκτης αντίδρασης της Πολιτείας, αποθρασύνονται οι έμμισθοι πράκτορες της Άγκυρας στη Θράκη, προχωρώντας σε ενέργειες που προσβάλλουν το Σύνταγμα της χώρας και τις δημοκρατικές και εθνικές ευαισθησίες του κάθε Έλληνα πολίτη. Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, ο « Σύλλογος Τούρκων Δασκάλων Δυτικής Θράκης» εξέδωσε ανακοίνωση, που δημοσιεύθηκε σε τουρκόφωνη εφημερίδα της περιοχής, με την οποία αναφέρεται σε «λιμνάζοντα προβλήματα στην εκπαίδευση της Τουρκικής Μειονότητας», ζητά την άμεση σύγκλιση του «Ανωτάτου Συμβουλίου της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης», ενώ υπογραμμίζει την « ανάγκη συνέχειας της τουρκικής κουλτούρας, διαμόρφωσης γενιάς συνδεδεμένης με την ιστορία μας, την κουλτούρα μας και με τις εθνικές και πνευματικές μας αξίες και προόδου στην τουρκική γλώσσα».
Ο ίδιος σύλλογος, σε άλλη μία εκδήλωση τουρκικού σωβινισμού, γράφει στην ανακοίνωσή του , επί λέξει , τα εξής «υπάρχει μία σοβαρή ροή παιδιών της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης προς τα Ελληνικά κρατικά νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια. Στο θέμα της εκπαίδευσης πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Δεν θέλουμε να βλέπουμε τα παιδιά μας στα Ελληνικά κρατικά σχολεία. Εν όψει αυτής της άσχημης κατάστασης, προτείνουμε την άμεση σύγκλιση του Ανωτάτου Συμβουλίου της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης με μόνο θέμα την εκπαίδευση. Αύριο μπορεί να είναι πολύ αργά».
Αυτή είναι η τραγική εικόνα, που προκύπτει όταν οι εγκάθετοι της Άγκυρας, τυπικά Έλληνες πολίτες, κυριολεκτικά κηρύσσουν ανταρσία εναντίον της Ελλάδος, ενώ η Πολιτεία περί άλλα τυρβάζει.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός :
1.Μέχρι πότε θα παραμένει αδιάφορος και απαθής στην δραστηριότητα των πρακτόρων της Τουρκίας στην Θράκη;
2.Δεν γνωρίζει άραγε τις κινήσεις του τουρκικού Γενικού Προξενείου στην Κομοτηνή, που έχει καταστήσει πειθήνια όργανά του σωρεία συλλόγων «Τούρκων» δασκάλων κλπ;
3. Σε ποιες συγκεκριμένες κινήσεις προτίθεται να προβεί, προκειμένου να εφαρμοσθούν το Σύνταγμα και οι Νόμοι του κράτους, που οι εγκάθετοι της Άγκυρας παραβιάζουν ασύστολα;

Ο ερωτών
Ιωάννης Κοραντής"

Με άλλα λόγια, οι Τούρκοι πράκτορες ανησυχούν βλέποντας τα παιδιά της μειονότητας να φοιτούν σε Ελληνικά σχολεία και να μαθαίνουν την Ελληνική γλώσσα, καθώς τότε τους είναι δύσκολο να τα γκετοποιούν προκειμένου να εξυπηρετούνται οι σκοποί της Άγκυρας. Και έρχεται εδώ ως σανίδα σωτηρίας το πολιτικό σύστημα, καθώς είδαμε κατά το ίδιο χρονικό διάστημα τη Δραγώνα να προτείνει Τουρκικά νηπιαγωγεία και το Υπουργείο κάποτε Εθνικής Παιδείας να ασχολείται με την εξασφάλιση της διαιώνισης της Τουρκικής επιρροής.

Όσο για το Δρούτσα, προτιμά να εξασφαλίζει ήπιο κλίμα προκειμένου να μπορεί να ασχοληθεί με την ολοκλήρωση της διδακτορικής του διατριβής και με ψώνια στη Νέα Υόρκη.

Η ΕΛΜΕ Ικαρίας και το πρόβλημα των ΠΕΚ

Αν και συνήθως οι διάφορες ΕΛΜΕ αποφεύγουν να θίξουν ουσιαστικά ζητήματα, η ΕΛΜΕ Ικαρίας αποφάσισε να πρωτοτυπήσει θίγοντας το πολύ σοβαρό ζήτημα των ΠΕΚ, το οποίο υφίσταται εδώ και πολλά χρόνια αλλά μόνο πρόσφατα φαίνεται να προξενεί αντιδράσεις:

"Στον τρόπο διεξαγωγής των φετινών ΠΕΚ φωτογραφίζεται αρκετά καθαρά η νέα πολιτική του Υπουργείου Παιδείας. Αποφάσισαν και διέταξαν, παρά τις όποιες αντιδράσεις, τα ΠΕΚ να γίνουν Σαββατοκύριακα (!) στο μέσο της σχολικής χρονιάς. Πρόκειται για μια ανάλγητη πολιτική που απαιτεί την πειθάρχηση και την υποταγή σε κάθε παράνομη ή παράλογη απαίτηση της διοίκησης. Παρά τις ανακοινώσεις και την επικοινωνία που είχαμε με τους υπεύθυνους, προκειμένου να είναι ενήμεροι για τα προβλήματα που θα δημιουργούσε η διεξαγωγή των ΠΕΚ μόνο στη Σάμο, δεν ίδρωσε το αυτί κανενός!

Απαιτούν από νεοδιόριστους και αναπληρωτές (που ακόμα δεν έχουν δει μισθό) να επωμιστούν το κόστος μετακινήσεων και διανυκτερεύσεων, για να παρακολουθήσουν τα ΠΕΚ στη Σάμο, και μάλιστα σε τέσσερα Σαββατοκύριακα (μόνο για την Α’ φάση)! Για τους συναδέλφους των Φούρνων το κόστος θα είναι ακόμη μεγαλύτερο, αφού για να βρεθούν δυο μέρες στο Βαθύ, θα χρειαστεί να πληρώσουν τέσσερις διανυκτερεύσεις. Με τον εκβιασμό της μονιμοποίησης απαιτούν από συναδέλφους να καταθέσουν το ένα τουλάχιστον από τα 12 τσεκουρεμένα μηνιάτικα που μας απέμειναν για να παρακολουθήσουν ΠΕΚ. Με δεδομένο ότι κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί την άμεση οικονομική αποζημίωση για όλα αυτά τα έξοδα (χρωστάνε από το 2008 και όχι μόνο για τα ΠΕΚ), ποιος αλήθεια αναλαμβάνει την ευθύνη για αυτή την απόφαση; Ποιος παίρνει την ευθύνη να απαντήσει στον συνάδελφο που δεν αντέχει αυτό το οικονομικό βάρος ότι δεν θα μονιμοποιηθεί;"

Το περίεργο δεν είναι μόνο ότι τόσα χρόνια οι αντιδράσεις για τα ΠΕΚ ήταν περιορισμένες, αλλά ότι ακόμα και τώρα όλες οι υπόλοιπες ΕΛΜΕ δε δείχνουν την ίδια ευαισθησία ώστε να ασχοληθούν με το θέμα.

Η πολιτική να υπόκεινται όλοι οι νεοδιόριστοι στο καψόνι των ΠΕΚ προκειμένου κάποιοι "επιμορφωτές" να καρπωθούν ένα γενναίο επιπλέον εισόδημα δεν είναι καινούρια. Ούτε η πολιτική να αντιμετωπίζονται οι "επιμορφούμενοι" ως πρόβατα που πρέπει να παρακολουθήσουν τα ΠΕΚ χωρίς καμία πρόνοια για τις μετακινήσεις τους ή τα προσωπικά τους προβλήματα, δεδομένου ότι οι περισσότεροι έχουν μόλις μεταφερθεί σε έναν καινούριο τόπο κατοικίας με ότι αυτό συνεπάγεται.

Το θέμα των ΠΕΚ θα μας απασχολήσει αρκετές φορές στο μέλλον, καθώς αποτελεί άλλο ένα σκοτεινό, πλην όμως άγνωστο στο
ευρύ κοινό, σημείο της εκπαιδευτικής πραγματικότητας.

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς υπέρ της οικογενειοκρατίας

Με μία κατάπτυστη δήλωση, ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ στήριξε διαπρυσίως το καθεστώς της οικογενειοκρατίας, συνεχίζοντας επάξια την παράδοση του προκατόχου του Καλλίνικου, ο οποίος είχε επίσης φροντίσει να στηρίξει συγκεκριμένες εκπαιδευτικές δυναστείες.

Μεταξύ άλλων, η αποτρόπαια για τα χριστιανικά ήθη δήλωση του Μητροπολίτη αναφέρει:

"Τό επαίσχυντο έγγραφο της Κυβέρνησης πρός τήν Σύγκλητο του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου γιά τήν κατάργηση του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας καί τήν συγχώνευσή του μέ τό Τμήμα Θεολογίας, μέ τό φαιδρό ανεπέρειστο καί έωλο πρόσχημα τής στηλίτευσης του δήθεν παρατηρηθέντος νεποτισμού, σάν νά μήν υφίστανται στό δικαιϊκό μας σύστημα νομικές διαδικασίες διά τήν κατάγνωση, ανατροπή καί τιμωρία τέτοιων πρακτικών, μοναδικό στόχο έχει δυνάμει των ισχυουσών διατάξεων του Νόμου πλαισίου, τήν κατάργηση της αυτοτέλειας των Θεολογικων Σχολων, τήν υπαγωγή τους κατ’ αρχάς ως Τμημάτων καί μετά ταύτα ως απλών Προγραμμάτων Σπουδών στίς Φιλοσοφικές Σχολές μέ ολοκλήρωση του δολίου καί ελεεινού σχεδιασμού τήν κατάργηση του ομολογιακού χαρακτήρα των Θεολογικών Σχολών στήν Ελλάδα καί τήν κατάπτωσή τους σέ Θρησκειολογικά Προγράμματα.

Ευελπιστούμε ότι ... ο φιλόθεος καί ευσεβής λαός θά αντιδράσωμε μέ κάθε νόμιμο μέσο αδιαφορούντες γιά τούς σιέλους καί τίς ύβρεις των"

Ώστε δήθεν νεποτισμός κατά τον Μητροπολίτη το βόλεμα ολόκληρων οικογενειών μετά θυγατέρων και επιβητόρων σε πανεπιστημιακούς θώκους; Επίκληση στις νομικές διαδικασίες ενός συστήματος βουτηγμένου στη διαφθορά, κατ'αντιγραφή του πολιτικάντικου "ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό"; Ο ομολογιακός χαρακτήρας των θεολογικών σπουδών προστατεύεται και διατηρείται με τη χορηγία αντί προικός διδακτορικών και επαγγελματικής αποκατάστασης σε συγγενικά και φιλικά πρόσωπα με μόναδικό προσόν την υπαγωγή σε ένα στενό κύκλο που δρα κατά τα πρότυπα της μαφίας;

Αποτελεί ένδειξη του χειρίστου πνευματικού βάθους να καλείται ο ευσεβής κόσμος να υπερασπιστεί τα κεκτημένα μίας δράκας δήθεν θεολογούντων βολεψοματιών, οι οποίοι οχυρώθηκαν πίσω από ένα τμήμα που μόνο σκοπό έχει να συντηρεί οικονομικά και επαγγελματικά κάποιες οικογένειες και να παράγει ανέργους.

Θα περίμενε κανείς ένας Μητροπολίτης να όρθωνε το πνευματικό του ανάστημα όταν διάφοροι χριστινάκηδες σκανδάλιζαν τον απλό κόσμο που έβλεπε τις αλεξιπτωτίστριες κορασίδες της οικογένειας μετά των γαμπρών τους να θεολογούν με την τσιριχτή φωνή τους και την αφανέ κόμμωση και να παρουσιάζονται ως ογκόλιθοι της θεολογίας στη χώρα μας. Όμως κανένας δεσπότης δε μίλησε, όπως και κανένας δεσπότης του Πειραιά δε μίλησε ποτέ για τα αίσχη που συμβαίνουν στον εκπαιδευτικό χώρο της περιοχής του Πειραιά με τη στήριξη εκκλησιαστικών κύκλων.

Ποιές είναι λοιπόν οι ύβρεις που διαγιγνώσκει ο Μητροπολίτης; Το ότι επιτέλους έγινε μία κίνηση ενάντια στο διεφθαρμένο καθεστώς της οικογενειοκρατίας, της ευνοιοκρατίας και του νεποτισμού που ξεκινώντας από τον ευρύτερο εκπαιδευτικό χώρο δηλητηριάζει τη χώρα και προβάλλει αρνητικά πρότυπα;

Η συγκεκριμένη ανακοίνωση αποτελεί όνειδος, διότι η συνδρομή του ευσεβούς κοινού θα έπρεπε να ζητείται για θέματα ουσίας, και τέτοια υπάρχουν πολλά στις μέρες μας, και όχι για την υπεράσπιση του βολέματος κάποιων προκλητικά προνομιούχων.

Ψευτοδιδάκτωρ Δημήτριος Δρούτσας: Εκδρομή στις ΗΠΑ

Φαίνεται πως ο Δημήτριος Δρούτσας φροντίζει για τα εθνικά ζητήματα με τον ίδιο τρόπο που φροντίζει για τις ακαδημαικές υποχρεώσεις του. Θυμίζουμε πως ισχυρίστηκε πως είναι διδάκτωρ, για να αποδειχθεί πως ουδέποτε κατέθεσε διδακτορική διατριβή. Στη συνέχεια απάντησε πως την έχει έτοιμη, αλλά θα την καταθέσει στο μέλλον. Με άλλα λόγια η διατριβή του Δρούτσα αποτελεί μία προεκλογική εξαγγελία.

Αυτή τη φορά ο ψευτοδιδάκτωρ θεώρησε καλό να σκανδαλίσει και την Εσπερία, παίρνοντας την κουστωδία και τους μπράβους του για ψώνια:

"Mε πομπή τεσσάρων αυτοκινήτων του ΟΗΕ ταξίδεψε 120 χλμ μακρυά απ΄τη Νέα Υόρκη ώστε να επισκεφθεί εμπορικό κέντρο για... ψώνια!
"Shopaholic diplomat" χαρακτηρίζεται ο Δ. Δρούτσας απ΄τη συντάκτρια του άρθρου. Συγκεκριμένα αναφέρει:
"The silliest international incident I gleaned involved a road trip to Woodbury Common Premium Outlets upstate. A witness told me he saw "caravans of three and four cars" carrying UN types roll up to the discount designer stores. And at...
least one NYPD cruiser.
"Upon arrival, all types of security spilled out of the cars, and off the groups went to spend, spend, spend," huffed the tipster. .. "I am thrilled foreign visitors are contributing to our economy, but my tax dollar should not be used to subsidize their shopping. New York City derived no economic benefit from this trip, and it is not even remotely related to UN activities.
I cannot imagine that the savings on the Chanel, Chloe and YSL purchases -- I saw the bags in the back of the various Escalades and sedans dropping [people] off near the Ugg store and then congregating behind Pink -- approximated the cost to the public for this shopping spree."... NYPD spokesman Paul Browne confirmed that two plainclothes detectives in a marked cruiser went on the junket, guarding a dignitary.
A source told me the shopaholic diplomat was Greek Foreign Minister Dimitrios Droutsas.
Who knew Greeks refuse to pay retail..?"
*Δείτε το άρθρο πατώντας εδώ: http://www.nypost.com/p/news/local/diplos_stick_us_with_tab_dtdjOeZvNRUHjnN7RmpBTK/1"

Το άρθρο της New York Post παρέλειψε πάντως να μας ενημερώσει αν στα ψώνια συμμετείχε και η κάποτε δραστήρια ΔΑΠίτισσα σύζυγος του ψευτοδιδάκτωρα.

Οι πρωτιές του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος

Διαβάζουμε το παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο:

"Κων/νος Αδριανουπολίτης
Εκπαιδευτικός- ερευνητής

Δεν μπορούμε να μην προβάλουμε τα παράδοξα της ελληνικής εκπαίδευσης εάν ενδιαφερόμαστε πραγματικά γι΄ αυτήν και τη βελτίωσή της.

1. Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδας η παιδεία παρέχεται δωρεάν. Από την Ε.Σ.Υ.Ε. ανακοινώθηκε (2004-2005) ότι δαπανώνται περισσότερα από 1.401 εκατομμύρια € ετησίως προκειμένου οι μαθητές να αποκτήσουν βασικές δεξιότητες και γνώσεις που σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. κατακτώνται μέσα και όχι έξω, από το εκπαιδευτικό σύστημα. Συγκεκριμένα 596 εκατομμύρια € περίπου δαπανώνται κάθε χρόνο στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση για την εκμάθηση ξένων γλωσσών, ενώ για τα ιδιαίτερα μαθήματα και τα φροντιστήρια δαπανώνται 805 εκατομμύρια €.


2. Η Ελλάδα δεν είναι τελευταία στο κατά κεφαλήν εισόδημα μεταξύ των χωρών μελών της Ε.Ε. αλλά, είναι τελευταία επί σειρά ετών, όσον αφορά τις δαπάνες της για την παιδεία, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat,.


3. Η Ελλάδα έχει τους περισσότερους φοιτητές (29,9%), (Μ.Ο. EU. 17.4%) μεταξύ των 27 χωρών - μελών της Ε.Ε., ακολουθούμενη από τη Σλοβενία με 25,7% και τη Λετονία με 24,4% (key data on education in Europe 2009). Σύμφωνα με το Δείκτη Ευημερίας του Legatum, ενός θινκ-τανκ με έδρα το Λονδίνο, η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό εγγραφών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση παγκοσμίως. Ταυτόχρονα η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση στην ανεργία των πτυχιούχων Ανώτατης Εκπαίδευσης σε ολόκληρη την Ε.Ε. των 27, σύμφωνα με στοιχεία της Κομισιόν.

4. Ο Έλληνας μαθητής δαπανά πάρα πολλές ώρες ημερησίως σε σχολείο – φροντιστήριο κλπ., χαρακτηρίζεται ως άτομο σκληρά εργαζόμενο, αλλά στους διεθνείς διαγωνισμούς της PISA οι μαθητές μας καταλαμβάνουν τις τελευταίες θέσεις μαζί με την Τουρκία και το Μεξικό, σε ότι αφορά τα μαθηματικά τις φυσικές επιστήμες και τις αναγνωστικές ικανότητες.

5. Σε όλη την Ε.Ε. τα ποσοστά ανεργίας και επιπέδου εκπαίδευσης επηρεάζονται άμεσα και αντιστρόφως ανάλογα, με εξαίρεση την Ελλάδα, όπου η διαφορά είναι σχεδόν μηδαμινή. Σύμφωνα με έρευνα της Eurostat (έτος 2000), για το εργατικό δυναμικό, o M.O. του ποσοστού ανεργίας (25 – 64 ετών) στην Ε.Ε. των 15 είναι: απόφοιτοι πτυχιούχοι 4.4% και απόφοιτοι υποχρεωτικής εκπαίδευσης 10,7%. Στην Ελλάδα οι πτυχιούχοι έχουν ποσοστό 7,1% και οι απόφοιτοι υποχρεωτικής εκπαίδευσης 7.9%.


6. Η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της Ε.Ε. στη συμμετοχή των ενηλίκων στη δια βίου μάθηση με ποσοστό 2,9% ακολουθούμενη από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Ο Μ.Ο. της Ε.Ε. των 27 είναι 9,5% με πρώτη τη Σουηδία με ποσοστό 32,4%.

7. Η Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση στην Ελλάδα είναι υποβαθμισμένη ποιοτικά και ποσοτικά σε αντίθεση με τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. Ας μου επιτραπεί να αναφέρω την περίπτωση της Γερμανίας η οποία έχει ανεπτυγμένο σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, έχει τους λιγότερους φοιτητές στην Ε.Ε. των 27 (αναλογικά με τον πληθυσμό της, key data on education in Europe 2009), και την ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης. Η νοοτροπία που έχει καλλιεργηθεί στην ελληνική κοινωνία για «πανεπιστημιακό πτυχίο σε όλους και διορισμός όλων στο δημόσιο» πρέπει να εκλείψει. Η Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση, η Επαγγελματική Κατάρτιση, η Δια Βίου Μάθηση κλπ. θέλουμε να πιστεύουμε ότι ανήκουν στις πρώτες προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης, αν κρίνουμε και από την αλλαγή του ονόματος του Υπουργείου παιδείας. Ίδωμεν."

Με άλλα λόγια, η Ελλάδα είναι πρώτη σε παραγωγή φοιτητών και πτυχιούχων, οι οποίοι όχι μόνο είναι άνεργοι, αλλά και χαμηλού επιπέδου, καθώς οι έλληνες μαθητές βρίσκονται να είναι τελευταίοι ακόμα και σε αναγνωστικές ικανότητες(!). Επιπλέον, όλες αυτές οι ώρες που απασχολούνται οι μαθητές σε σχολείο και φροντιστήριο (και ουσιαστικά και οι φοιτητές σε παραδόσεις μαθημάτων) δεν έχουν κανένα θετικό αποτέλεσμα, καθώς οι μαθητές μας είναι τελευταίοι παγκοσμίως.

Το γιατί συμβαίνει αυτό θα αποτελέσει θέμα επόμενου άρθρου μας.

Προσλήψεις στο Κτηματολόγιο

Φαίνεται πως τα σκάνδαλα με τις προσλήψεις στο Κτηματολόγιο είναι αναρίθμητα, και μάλιστα για άλλη μία φορά αφορούν τον πανεπιστημιακό χώρο:

"ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΘΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΖΗΤΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ

Η διοίκηση της κρατικής εταιρείας Κτηματολόγιο A.E. μας πουλάει παραμύθι ότι εφαρμόζει τον νόμο και γι'αυτό μας έδιωξε. Την ίδια όμως στιγμή,δεν εφαρμόζει τον νόμο σε σοβαρότερες και ξεκάθαρες παρανομίες. Εάν δεν γνωρίζει τις παρανομίες αυτές,καιρός να τις μάθει αμέσως τώρα. Ακολουθούν οι ξεκάθαρες παρανομίες και τεκμηριωμένα σκάνδαλα και απαιτούμε να εφαρμοσθεί ο νόμος (όπως εφαρμόσθηκε σε εμάς). Στην κρατική εταιρεία Κτηματολόγιο A.E., ορισμένοι (σε συνεργασία με την τότε διοίκηση) πλαστογράφησαν την ημερομηνία πρόσληψή τους και ενώ στην πραγματικότητα προσελήφθησαν μετά την προκήρυξη των εθνικών εκλογών 2009, φαίνεται στα χαρτιά ότι προσελήφθησαν πριν την προκήρυξη των εκλογών 2009 και μάλιστα έλαβαν αμοιβή για προγενέστερο χρονικό διάστημα για το οποίο δεν εργάστηκαν ποτέ. Ανάμεσά τους, ορισμένοι τοπογράφοι,δικηγόροι και άλλοι. Πλαστογραφία σε όλο της το μεγαλείο. Υπάρχουν συγκεκριμένες καταγγελίες στο Μέγαρο Μαξίμου,στο υπουργείο περιβάλλοντος και στον επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης για την ανωτέρω πλαστογραφία.Υπάρχουν επώνυμες μαρτυρίες ότι κάποιοι από αυτούς προσελήφθησαν ακόμα και 4 ημέρες πριν τις εθνικές εκλογές και σε κάθε περίπτωση μετά την προκήρυξη των εκλογών του 2009,όπου το υπουργείο εσωτερικών απαγορεύει οποιαδήποτε μεταβολή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα(οποιαδήποτε μεταβολή που γίνεται μετά την προκήρυξη των εκλογών,είναι άκυρη).Η διοίκηση έχει ενημερωθεί για την πλαστογραφία. Το πόρισμα του Αρεοπαγίτη Λέανδρου Ρακιντζή φωτογραφίζει την πλαστογραφία σε κάποιες ημερομηνίες πρόσληψης και ζητά να ακυρωθούν οι ανωτέρω συμβάσεις,με βάση το εργατικό δίκαιο. Υπάρχουν διευθυντές και στελέχη διπλοθεσίτες(που λαμβάνουν αμοιβή από δύο κρατικές θέσεις,σε περίοδο οικονομικής κρίσης).Διευθυντές που διώκονται για πλαστογραφία και απευθείας αναθέσεις και διευθυντές κτηματολογίου που προσέλαβαν χωρίς προσόντα φοιτήτριές τους,στο κτηματολόγιο(άραγε με ποιο αντάλλαγμα;;). Απαιτούμε ως Έλληνες πολίτες,να εφαρμοσθεί ο νόμος για τις ξεκάθαρες αυτές παρανομίες-σκάνδαλα,που καταγγέλλουμε δημόσια."

Επαναλαμβάνουμε τη φράση που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής για όσους παρακολουθούν τα εκπαιδευτικά ζητήματα:

"...διευθυντές κτηματολογίου που προσέλαβαν χωρίς προσόντα φοιτήτριές τους,στο κτηματολόγιο(άραγε με ποιο αντάλλαγμα;;)."

Με δεδομένο το γεγονός ότι το Κτηματολόγιο ουσιαστικά κυβερνάται από τον σύζυγο της Υπουργού Παιδείας, το θέμα αποκτά μία επιπλέον διάσταση...

ΙΕΚ και μόνιμοι εκπαιδευτικοί

Θα ήταν καλό να μας ενημερώσει το Υπουργείο Παιδείας πόσοι μόνιμοι εκπαιδευτικοί συμπλήρωσαν τελικά το ωράριό τους στα ΙΕΚ, και πόσοι μόνιμοι εκπαιδευτικοί προσελήφθησαν στα ΙΕΚ προκειμένου να πολλαπλασιάσουν το μισθό τους.

Για να ξέρουμε αν οι κραυγές των ΟΛΜΕδων για το θέμα της διάθεσης σε ΙΕΚ για συμπλήρωση ωραρίου είχαν κάποια ουσία...

Η δίκη της κυρα-Στέλλας

Για τα βαθύτερα αίτια και σκοπιμότητες πίσω από τη δράση της Στέλλας Πρωτονοταρίου θα γράψουμε σε άλλο άρθρο μας, προς το παρόν όμως θα αναφερθούμε στη δίκη που έλαβε χώρα, κάτω από την ασφυκτική πίεση όλης της αριστεράς και των διαφόρων συνδικαλιστάδων και των τσιρακιών τους.

Η κυρά-Στέλλα, η οποία εμφανίζει τον εαυτό της ως διωκόμενο τη στιγμή που απλώς ανέλαβε διευθύντρια στο διπλανό σχολείο, ανακηρύχθηκε αθώα μετά από μία πρωτοφανή διαδικασία στην οποία όλοι οι εμπλεκόμενοι διαγωνίστηκαν στο ποιός θα γλύψει περισσότερο.

Πρώτος από όλους ο εισαγγελέας, έπλεξε το εγκώμιο της αλβανόφιλης δασκαλίτσας και αναφέρθηκε σε ρατσιστικούς διαχωρισμούς των παιδιών ανάλογα με την εθνικότητά τους. Παρέλειψε όμως να σημειώσει ότι η ίδια η κυρα-Στέλλα ήταν που διαχώρισε τα παιδιά δημιουργώντας αλβανικούς θύλακες και εμποδίζοντας έτσι την ενσωμάτωσή τους στη χώρα που τα φιλοξενεί.

Αλλά και ο νυν διευθυντής του 132ου Δημοτικού Σχολείου Εμμ. Γιουτλάκης δεν πήγε πίσω. Μόνο στα γόνατα δεν έπεσε, ρίχνοντας το φταίξιμο σε προφορικές εντολές που του έδωσαν ανώτεροι. Δεν ξέχασε να δηλώσει και τη στενοχώρια του που τώρα το θεωρούν ακροδεξιό και φασίστα ενώ αυτός είναι με το μέρος της κυρα-Στέλλας.

Η τρόφιμη της Μπίλτερμπεργκ Αννούλα Διαμαντοπούλου δεν παρέλειψε με τη σειρά της να συγχαρεί την τυφλή και γκαβή δικαιοσύνη που έλαβε την απόφαση που η υπουργός είχε υπαγορεύσει με προηγούμενες δηλώσεις της.

Και φυσικά η ίδια η θαυμάστρια του Ρίτσου και της αλβανικής κουλτούρας δε μπορούσε παρά να κάνει δηλώσεις για το βαρυσήμαντο για τους αλβανούς παιδαγωγικό της έργο.

Όπως εύστοχα παρατηρεί το Δελτίο των 11, ο τυχάρπαστος εισαγγελέας ουσιαστικά είπε ότι μπορεί να αγνοεί κανείς ελεύθερα τους νόμους. αρκεί να θεωρεί ο ίδιος ότι οι προθέσεις του ήταν καλές. Αυτή είναι η σοβαρότητα των δικαστικών αρχών στην Ελλάδα!

Ενδιαφέρουσες στατιστικές για την τεχνική εκπαίδευση

Μελέτη του γνωστού Κοτσιφάκη της ΟΛΜΕ δίνει ενδιαφέρουσα στατιστικά στοιχεία για την τεχνική εκπαίδευση στην Ελλάδα. Βέβαια, με αυτά τα στοιχεία ο γνωστός συνδικαλιστής επιδιώκει να καταδείξει αυτά που θέλει, μάλλον κλείνοντας τα μάτια στα πραγματικά αίτια. Αλλά ας δούμε τα πράγματα με τη σειρά.

Αρχικά αναφέρεται σημαντική μείωση του ποσοστού των μαθητών που επιλέγει την τεχνική εκπαίδευση, ιδιαίτερα σε σύγκριση με άλλες χώρες. Αυτό είναι φυσικό επακόλουθο της επί χρόνια πολιτικής της ΟΛΜΕ και των πολιτικών, ιδιαίτερα της Αριστεράς. Γιατί στην Ελλάδα είναι πολύ εύκολο να περάσει κάποιος σε ένα τυχάρπαστο τμήμα από τα πολλά των ΑΕΙ και ΤΕΙ που κατακλύζουν τη χώρα ώστε να βγει κάποτε ένας αγράμματος πτυχιούχος, οπότε και δεν έχει ουσιαστικό κίνητρο να προτιμήσει την τεχνική εκπαίδευση. Επιπλέον, η ΟΛΜΕ και οι πολιτικάντηδες που λέγονται "στελέχη της εκπαίδευσης" έχουν καταφέρει να μη μένει κανείς στο Γενικό Λύκειο, οπότε και οι φιλόδοξοι γονείς βλέπουν πολλές φορές το παιδί τους μελλοντικό πτυχιούχο ακόμα κι αν δεν είναι σε θέση να γράψει μία ολοκληρωμένη πρόταση.

Στη συνέχεια, ο Κοτσιφάκης μας ενημερώνει ότι μόνο 20 υποψήφιοι από ΕΠΑΛ πέρασαν σε ΑΕΙ, αποδίδοντας το γεγονός σε μειωμένη δυνατότητα πρόσβασης των αποφοίτων των Eπαγγελματικών Λυκείων (EΠAΛ) στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Ο λόγος που πέρασαν μόνο 20 ήταν το επίπεδο τόσο των μαθητών όσο και των καθηγητών της τεχνικής εκπαίδευσης δεν επιτρέπει κάτι καλύτερο. Με δεδομένο ότι ακόμα και ο πιο αδύναμος μαθητής (για να το θέσουμε κομψά) μπορεί να πάει στο Γενικό Λύκειο και να περάσει σε ένα ΤΕΙ της συμφοράς, επόμενο είναι ότι στα ΕΠΑΛ θα καταλήξουν αυτοί που δεν είναι ικανοί ούτε και γι'αυτό.

Αυτά όμως δεν τα υπολογίζει η Αριστερά όταν πιέζει για είσοδο όλων των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (ούτε οι πολιτικοί των άλλων κομμάτων όταν προσπαθούν να μαζέψουν ψήφους μέσω της συνεχούς δημιουργίας νέων τμημάτων ΤΕΙ/ΑΕΙ που μετά πρέπει να αποκτήσουν πελατεία).

Οι καταλήψεις άρχισαν νωρίς

Το φετινό σχολικό έτος ξεκίνησε από νωρίς με καταλήψεις για κάθε πιθανό και απίθανο ζήτημα. Άλλωστε υπάρχει πάντα η στήριξη των συνδικαλιστών προς τους καταληψίες:

«Για τον κλάδο των εκπαιδευτικών –όπως αρμόζει, άλλωστε, στον κινηματικό μας πολιτισμό– τόσο ο σεβασμός της αυτονομίας του μαθητικού κινήματος όσο και η αλληλεγγύη μας είναι ζητήματα δεδομένα και αυτονόητα. Οι αγωνιζόμενοι μαθητές μας έχουν, παρά την ηλικία τους, την κρίση και την ωριμότητα της σκέψης ώστε να διαμορφώνουν οι ίδιοι τόσο το περιεχόμενο και τον προσανατολισμό των κινητοποιήσεών τους, όσο και την αξιοποίηση των πρόσφορων μορφών και μέσων»

Με άλλα λόγια, οι συνδικαλιστάδες θεωρούν ότι οι ανήλικοι μαθητές μπορούν να αυτοοργανώνουν κοινωνίες ανηλίκων που θα έχουν τα κοινωνικά χαρακτηριστικά των συνδικαλιστικών ομάδων που μάχονται για την αρπαγή της κουτάλας χωρίς κανέναν ενδοιασμό ή αίσθημα κοινωνικής ευθύνης.

Εκείνο που άλλαξε φέτος, εκτός από την πρώιμη έναρξη των καταλήψεων χάρη στη σχετική κινητοποίηση του κομμουνιστικού μηχανισμού, ήταν η στάση της πολιτείας. Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο εξέθρεψε επί σειρά ετών το φαινόμενο, δε φάνηκε ευχαριστημένο με την κλιμάκωσή του και απάντησε με εισαγγελικές παρεμβάσεις.

Ενώ όμως το ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να υιοθετήσει σκληρότερη στάση, οι συνδικαλιστές δε φάνηκαν διατεθειμένοι να απαρνηθούν την παράδοση. Πρώτος έσυρε το χορό ο γνωστός ΟΛΜΕτζής Θέμης Κοτσιφάκης, ο οποίος θεώρησε πως το να αναλάβουν τις ευθύνες τους οι διευθυντές των σχολείων και οι γονείς αποτελεί "ποινικοποίηση των κινητοποιήσεων των μαθητών και εισαγωγή του χωροφύλακα στο σχολείο". Το τι ακριβώς αφορά αυτή η κινητοποίηση δεν έχει σημασία για τους συνδικαλιστές, αρκεί να γίνεται ντόρος. Στο ίδιο κλίμα κινήθηκε και ο έτερος γνωστός συνδικαλιστής Τσιριγώτης.

Έχει ιδιαίτερη σημασία για την κατανόηση του τι ακριβώς συμβαίνει στα σχολεία να δούμε και ποιοί άλλοι και με ποιόν τρόπο έσπευσαν να υπερασπιστούν το καθεστώς των καταλήψεων.

Ας ξεκινήσουμε από την ΟΛΜΕ:

"Εκατόν πέντε μαθητές δικάζονται στις 29 Οκτωβρίου για συμμετοχή στην κατάληψη του σχολείου τους (3ου Γυμνασίου Ορεστιάδας) από 12/10 έως 16/10/2009.

Ηδη η ΟΛΜΕ κήρυξε τρίωρη στάση εργασίας για την ημέρα της δίκης (ώρες 11 - 2), ώστε να μπορέσουν οι καθηγητές να εκφράσουν, με την παρουσία τους στο δικαστήριο, τη συμπαράσταση στους μαθητές τους."

Το ερώτημα εδώ είναι τι ακριβώς ζητούσαν οι μαθητές του γυμνασίου μέσω της κατάληψης ώστε η ΟΛΜΕ να τους συμπαραστέκεται τόσο θερμά. Για το ίδιο θέμα, οι Κουσινίδης και Γιαννάτου της Β ΕΛΜΕ Έβρου εξέδωσαν μία ενδιαφέρουσα ανακοίνωση, η οποία καλεί σε εγρήγορση γιατί "οι μαθητές και οι γονείς τους προσέρχονται καθημερινώς και στην Υπηρεσία Επιμελητών Ανηλίκων για να συζητήσουν σχετικά με την πράξη που κατηγορούνται." Με άλλα λόγια, οι συνδικαλιστές θεωρούν ότι οι γονείς δεν πρέπει να είναι συνυπεύθυνοι για τις πράξεις παιδιών 12-15 ετών, τα οποία αντίθετα πρέπει να κινούνται σε καθεστώς ατιμωρησίας. Ενδιαφέρον προκαλεί και ο πίνακας αποδεκτών της ανακοίνωσης, στους οποίους περιλαμβάνονται, εκτός από πολιτικούς και τοπικούς άρχοντες, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο και το εργατικό κέντρο της περιοχής.

Για ποιόν λόγο άραγε το εργατικό κέντρο της Ορεστιάδος σχετίζεται με την κατάληψη του γυμνασίου;

Ερχόμενοι στις καταλήψεις του Οκτωβρίου, βλέπουμε τους συνήθεις ύποπτους, δηλαδή διάφορες αριστερές ομάδες εκπαιδευτικών, όπως οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις ΔΕ:

"Ζητούν το λόγο, που τα παιδιά αντιδρούν στην έλλειψη κονδυλίων για την Παιδεία, υποδομών, χρημάτων για τις λειτουργικές ανάγκες των σχολείων, σ’ ένα σχολείο που υποτάσσεται στις ανάγκες των εξετάσεων (κυρίως των πανελλαδικών) και ισοπεδώνει σε μεγάλο βαθμό την ορμή, τη διάθεση για δημιουργία και συλλογικότητα, την παιγνιώδη φύση των εφήβων."

Το ερώτημα εδώ είναι τι κάνουν οι εκπαιδευτικοί για τη διάθεση για δημιουργία των εφήβων, και γιατί την ανάγκη για συλλογικότητα τη βλέπουν μόνο στις καταλήψεις; Μήπως οι συνδικαλιζόμενοι εκπαιδευτικοί βλέπουν οι ίδιοι με αδιαφορία το έργο τους, ενδιαφερόμενοι μόνο για συντεχνιακά συμφέροντα και διεκδικήσεις, και οι ίδιο αδιαφορούν για τους μαθητές τους, προτιμώντας να τους αφήνουν να κάνουν κατάληψη για να επωφελούνται και οι ίδιοι;

Χαρακτηριστική είναι και η στάση διαφόρων συνδικαλιστών που δραστηριοποιούνται στο χώρο των αδιόριστων, όπως η Μαρία Κρέτση, "φιλόλογος και μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Αδιόριστων Εκπαιδευτικών του Παραρτήματος Χανίων", η οποία καλεί τους κυβερνώντες να θυμηθούν το αντιεξουσιαστικό παρελθόν τους και ούτε λίγο ούτε πολύ θεωρεί πως σε λίγο θα μπουν τα τανκς στα σχολεία:

"Προκαλεί αλγεινή εντύπωση που η κυβέρνηση εφαρμόζει πολιτική καταστολής στο χώρο της Παιδείας αυτόν τον καιρό. Ενεργοποιεί τον Ν.2811|2000 που ποινικοποιεί τις μαθητικές καταλήψεις, μετατρέπει τους καθηγητές σε δωσίλογους στρέφοντάς τους εναντίον των μαθητών τους, και εκφοβίζει τους γονείς."

Φαίνεται λοιπόν ότι υπάρχει απόλυτη συνδικαλιστική συμφωνία στο ζήτημα των καταλήψεων. Άλλωστε, και οι 5(!) ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης θεώρησαν καλό να δείξουν την ομοφωνία τους στο θέμα μέσω ανακοίνωσής τους στον φιλόξενο Ριζοσπάστη:

"Οι ΕΛΜΕ ξεκάθαρα εκφράζουν την αντίθεσή τους «στην προσπάθεια της Εισαγγελίας να αναθέσει στους εκπαιδευτικούς καθήκοντα αστυνόμευσης των μαθητών τους, πράγμα που, εκτός των άλλων, αναιρεί τον παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό τους ρόλο.

Καταδικάζουμε απερίφραστα τους βανδαλισμούς εις βάρος σχολείων.

Καλούμε τους μαθητές να περιφρουρήσουν τον αγώνα τους από όσους τον δυσφημούν και τον προβοκάρουν, καταστρέφοντας τη δημόσια περιουσία των σχολείων."

Με άλλα λόγια, οι συνδικαλιστές καλούν τους μαθητές να δημιουργήσουν αυτοδιοικούμενες ζώνες μέσα στα σχολεία, οι οποίες δε θα υπόκεινται σε κρατικό έλεγχο αλλά θα διέπονται από το σύστημα εξουσίας του κομμουνισμού και της Αριστεράς. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η φθινοπωρινή έξαρση των καταλήψεων επισφραγίστηκε από σχετική ερώτηση στη βουλή του γνωστού βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τάσου Κουράκη, ο οποίος δίνει το καλό παράδειγμα στους άλλους γονείς με το να αφήνει τα παιδιά του να πρωτοστατούν σε επεισόδια από όπου τα ξελασπώνει ο Βούγιας.

Από τη στιγμή που σύσσωμος ο συνδικαλιστικός κόσμος απαιτεί να προστατευθεί το δικαίωμα των ανήλικων στην κατάληψη, αποτελεί ανακολουθία η επίσης συνδικαλιστική απαίτηση για μακρόχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Δηλαδή τόσο οι συνδικαλιστές όσο και η Αριστερά απαιτούν ένα υποχρεωτικό σχολείο που θα αποτελεί μία ιδιότυπη φυλακή, αλλά ταυτόχρονα οι φυλακισμένοι θα έχουν το ελεύθερο δικαίωμα να κάνουν κατάληψη όποτε θέλουν χωρίς καμία παρέμβαση. Που τελειώνει άραγε ο παραλογισμός της Αριστεράς και των συνδικαλιστών;

Αξιολόγηση ΑΕΙ

Χρειάστηκε να γίνουν μαραθώνιες προσπάθειες ετών εν μέσω συνδικαλιστικών και κομματικών αντιδράσεων για να έρθει η ΑΔΙΠ και να πει ότι αξιολόγησε ένα μέρος των άθλιων ΑΕΙ της χώρας και ανακάλυψε τα αυτονόητα που είναι γνωστά εδώ και δεκαετίες:

Η Ελλάδα έχει υπερβολικά μεγάλο αριθμό ΑΕΙ με πολλούς φοιτητές.

Υπάρχουν τμήματα και προγράμματα σπουδών τα οποία είναι «μόνο στα χαρτιά».

Εχει δημιουργηθεί μεγάλος αριθμός μεταπτυχιακών προγραμμάτων, χωρίς σαφείς διαδικασίες επιλογής φοιτητών και επαγγελματικές προοπτικές, με αποτέλεσμα τον πληθωρισμό πτυχίων.

Το επίπεδο των φοιτητών είναι χαμηλό.

Το εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό είναι ανεπαρκές, ενώ σε ορισμένα τμήματα η έντονη εξωπανεπιστημιακή απασχόληση δημιουργεί προβλήματα.

Το ερώτημα είναι με ποιόν τρόπο θα αντιμετωπιστούν όλα αυτά, όταν ακόμα και η τυπική έρευνα για τη διαπίστωσή τους συνάντησε τη σθεναρή αντίσταση του σαθρού πανεπιστημιακού κατεστημένου.

Βούλα Τσίγκα: Η κνίτισσα που το έπαιζε έξυπνη

Το στέλεχος της ΚΝΕ Βούλα Τσίγκα έκανε την παρακάτω δήλωση που αφορά το νέο νόμο που προβλέπει εκλογή πρυτάνεων (και) από όλους τους φοιτητές και όχι μόνο μερικούς επαγγελματίες φοιτητοπατέρες όπως γινόταν μέχρι τώρα:

"Μετά τις πρώτες συνέπειες του νόμου-πλαισίου, ένας νέος γύρος αποπροσανατολισμού του λαού επιχειρείται με τη συζήτηση για τη συμμετοχή των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές. Ενας νόμος που, όπως έγκαιρα προειδοποίησε το ΚΚΕ, μοναδικό στόχο έχει τα ΑΕΙ να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια για τα συμφέροντα και την ιδεολογία της ολιγαρχίας. Με την προβολή της ψευδεπίγραφης καθολικής ψηφοφορίας των φοιτητών, μια διαδικασία την οποία στην πράξη έχουν αποδοκιμάσει οι φοιτητές με τη μαζική αποχή τους, το ΠΑΣΟΚ, συνεχίζοντας επάξια το έργο της Ν. Δ., θέλει να εγκλωβίσει τους φοιτητές να στηρίξουν όργανα διοίκησης υποστηρικτές του νόμου και συνολικότερα των αναδιαρθρώσεων. Δεν χρειαζόμαστε κάποιον υποψήφιο που θα μπει μπροστά στην εφαρμογή της κυρίαρχης πολιτικής. Καλούμε φοιτητές και σπουδαστές να μαζικοποιήσουν τις επιτροπές αγώνα των σχολών τους, ενισχύοντας το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών. Συγκρουόμαστε με τα φαινόμενα εξαγοράς και διάλυσης που κυριαρχούν."

Θα περίμενε κανείς ότι για τους κνίτες ολιγαρχία σημαίνει να αποφασίζουν οι λίγοι φοιτητοπατέρες, ώστε να μπορούν να μεθοδεύουν καταστάσεις και να συναλλάσσονται ελεύθερα με σκοπό το προσωπικό τους όφελος. Αλλά οι κνίτες έχουν αντίθετη άποψη: Ολιγαρχία είναι να ψηφίζουν όλοι, χωρίς τη μεσολάβηση των φοιτητοπατέρων. Και φυσικά για να εξυπηρετηθούν οι σκοποί του ΚΚΕ χρειάζονται θύματα που θα πάνε να κάνουν αγώνα ώστε οι φοιτητοπατέρες να διατηρήσουν τα προνόμιά τους και να καταφέρνουν να περνούν τα μαθήματα και να αποκτούν μεταπτυχιακά και διδακτορικά με διαβατήριο την ψήφο τους στις πρυτανικές εκλογές.

Οι γελοιότητες της ΕΕΤΕΚ

Οι προτάσεις της "Επιστημονικής Ένωσης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης" προς την Άννα Διαμαντοπούλου δε θα μπορούσαν παρά να χαρακτηρίζονται από την υπερφίαλη αίσθηση μεγαλείου που χαρακτηρίζει πληθώρα λειτουργών τεχνικής εκπαίδευσης.

Το βασικό θέμα που απασχολεί την ΕΕΤΕΚ είναι η απόκτηση παιδαγωγικής επάρκειας από τους ΤΕ, η οποία απαιτούν να έχει τη δυνατότητα εξέλιξης σε μεταπτυχιακό(!). Το ερώτημα είναι σε τι θα χρειαστεί η παιδαγωγική επάρκεια στους ΤΕ, τη στιγμή που οι περισσότεροι από αυτούς καταλήγουν για τους γνωστούς λόγους ως αποσπασμένοι σε διάφορες θέσεις γραφείου, όπου και προσπαθούν να βρουν από ποιά μεριά γράφει το μολύβι. Για του λόγου το αληθές, ας μας πουν οι ίδιοι οι συνδικαλιστές τους που βρίσκονται οι ΤΕ που διορίστηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια.

Αλλά και τα άλλα θέματα που απασχολούν την ΕΕΤΕΚ δεν υπολείπονται φαιδρότητας, καθώς τονίζεται η ανωτερότητα των ΤΕ σε σχέση με τους υπόλοιπους "εκπαιδευτικούς":

"...οι καθηγητές της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης διαθέτουν τα περισσότερα επιπλέον ακαδημαϊκά προσόντα σε σχέση με τους λοιπούς εκπαιδευτικούς Π.Ε. και Δ.Ε."

Το ερώτημα εδώ είναι ποιά είναι τα επιπλέον ακαδημαϊκά προσόντα που μπορεί να διαθέτει ένας ΤΕ σε σχέση με έναν ΠΕ, εκτός εάν αναφέρονται στα πτυχία που εξασφάλισαν πολλοί ΤΕ με πλάγιους τρόπους, όπως η εκ των υστέρων αναβάθμιση διαφόρων αστείων σχολών ή η εξασφάλιση εκπαιδευτικών αδειών σε συνδυασμό με γνωριμίες σε συγκεκριμένα ΑΕΙ και ΤΕΙ.

Αξιοσημείωτο είναι και το ενδιαφέρον της ΕΕΤΕΚ για τους αποφοίτους γενικού λυκείου που θέλουν να εγγραφούν σε ΕΠΑΛ. Κι αυτό γιατί ο απόφοιτος γενικού λυκείου μπορεί να εγγραφεί στο ΙΕΚ και να περάσει τις εξετάσεις της πιστοποίησης, αλλά δε θα μπορεί να διοριστεί ως ΤΕ στην εκπαίδευση, όπως συνέβη με τα παιδιά πολλών "εκπαιδευτικών" που ανακάλυψαν τις τεχνικές κλίσεις τους αφού τελείωσαν το γενικό λύκειο προκειμένου να διοριστούν στη συνέχεια σε κάποιο σχολείο.

Αλλά σε αυτό θα αναφερθούμε με λεπτομέρειες στο μέλλον...

Δημοτικές εκλογές: Ελένη Χατζηδημητρίου

Όπως και πολλά άλλα τέκνα του κομματικού σωλήνα, η Ελένη Χατζηδημητρίου αποφάσισε να εκτεθεί για το καλό του κόμματος.

Η λάτρις του ψηφιακού ρετούς μας πληροφορεί ότι απεφοίτησε το 2009 από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, διορίστηκε το 2009 στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, και επέλεξε το βολικό Πανεπιστήμιο Αιγαίου για να συνεχίσει τις σπουδές της.

Αλλά αυτά δεν είναι παρά μόνο η αρχή:

"Κατά τη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων ανέπτυξα έντονη συνδικαλιστική και κοινωνική δράση. Υπήρξα Πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών «Έλλη Αλεξίου» του Παιδαγωγικού Τμήματος Αθήνας (2008-2009), Ειδική Γραμματέας του ίδιου Συλλόγου (2007-2008), εκπρόσωπος των φοιτητών στην Γενική Συνέλευση Καθηγητών και στο Διοικητικό Συμβούλιο των Καθηγητών. Εκπρόσωπος του Συλλόγου Φοιτητών του Παιδαγωγικού Τμήματος στη Σύγκλητο του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 2006 υπήρξα μέλος του Γραφείου Σχολής της Π.Α.Σ.Π. Παιδαγωγικού. Μετά το πέρας των σπουδών μου, συνέχισα τη συνδικαλιστική δράση στο χώρο εργασίας μου, ως αναπληρώτρια δασκάλα, με την εκλογή μου στο Σύλλογο Δασκάλων-Νηπιαγωγών Αργυρούπολης-Αλίμου-Ελληνικού «ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ».
Παράλληλα, συμμετέχω ενεργά στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αγίου Δημητρίου, όντας από το Μάιο του 2008 εκλεγμένη Αναπληρώτρια Γραμματέας της 1ης Τοπικής Οργάνωσης του Κόμματος. Είμαι επίσης μέλος στον Τομέα Ισότητας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Είμαι μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού «Νέος Αγωνιστής» και μέλος της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «ΥΛΗΩΡΟΣ» για το Αστικό και Περιαστικό Περιβάλλον."

Φυσικά η φιλόδοξη νεανίδα δεν παραλείπει να μας γνωστοποιήσει και την ύπαρξη facebook group για τους υποστηρικτές της.

Να λοιπόν σε τι εξυπηρετεί η παρουσία των κομμάτων στα πανεπιστήμια και στα σχολεία: στο να βγαίνουν διάφορα στελέχη με την προοπτική να συνεχίσουν το εργο του κομματικού κατεστημένου. Η μικρή Ελένη δεν έχει να επιδείξει κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες ή προοπτικές. Έχει όμως μία πλούσια δραστηριότητα στην υπηρεσία του κόμματος, που δημιουργεί την εύλογη απορία αν προλάβαινε να ανοίξει και κανένα βιβλίο.

Τι είδε ο Έλληνας εκπαιδευτικός στη Φινλανδία

Όσοι εκπαιδευτικοί είναι "μέσα στα πράγματα" όλο και καταφέρνουν να εξασφαλίσουν συμμετοχή σε κάποιο "εκπαιδευτικό ταξίδι". Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως τα συμπεράσματα των συμμετεχόντων έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον:

Ομάδα Ελλήνων εκπαιδευτικών, με επικεφαλής το διευθυντή της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης, Γεώργιο Κυρίζογλου, επισκέφτηκε το δήμο της Κόκολα και ξεναγήθηκε σε τέσσερα σχολεία, σε δύο κέντρα νεότητας, στα γραφεία της διεύθυνσης εκπαίδευσης και στο δημαρχείο της πόλης. Η ελληνική αντιπροσωπεία κατέγραψε τις βασικές στρατηγικές του φινλανδικού συστήματος (που θεωρείται πρότυπο), οι οποίες συνίστανται στα εξής:

- Λεπτομερή και μακροχρόνιο σχεδιασμό διδακτικών προγραμμάτων.

- Οικοδόμηση πάνω στα παλιά θεμέλια με στόχο τη βελτίωση και όχι την ισοπέδωση του παλαιότερου.

- Ισότιμη αντιμετώπιση όλων των παιδιών, άσχετα από την εθνότητα, το φύλο, το μαθησιακό-γνωστικό επίπεδο και το κοινωνικοπολιτισμικό περιβάλλον απ’ όπου προέρχονται.

- Διαρκή επιμόρφωση των εκπαιδευτικών (οι οποίοι είναι όλοι κάτοχοι μεταπτυχιακών διπλωμάτων) και μεταξύ τους συνεργασία.

- Παροχή άριστων κτιριακών υποδομών, εξοπλισμού και εκπαιδευτικών υλικών.

Ας τα δούμε αυτά με τη σειρά.

Ο σχεδιασμός διδακτικών προγραμμάτων έχει νόημα όταν αυτά πρόκειται να τηρηθούν, όχι όταν η κάθε συνδικαλιστική ομάδα τα καταργεί στην πράξη για τους πλέον πιθανούς και απίθανους λόγους. Ούτε όταν όποιος ανήκει σε συγκεκριμένες κλίκες μπορεί να ενεργεί αυθαίρετα χωρίς καμία συνέπεια.

Η ισοπέδωση του παλαιότερου έχει ήδη επιτελεστεί εδώ και πολλά χρόνια. Σε ποιά παλιά θεμέλια θα γίνει πλέον η οικοδόμηση; Σε αυτά των καταλήψεων και της ανεξέλεγκτης παραβατικότητας; Ή σε αυτά της χωρίς διάκριση βαθμολόγησης όλων των μαθητών με Άριστα προκειμένου να ικανοποιηθούν τα αριστερά συμπλέγματα περί μη ταξικότητας στην εκπαίδευση;

Η ισότιμη αντιμετώπιση όλων των παιδιών περιλαμβάνει και τα παιδιά των εκπαιδευτικών που παραδοσιακά ανήκουν σε μία ιδιαίτερη κατηγορία προνομιούχων μέσα στο σχολείο;

Μάλλον όμως οι Έλληνες εκπαιδευτικοί αναφέρονται στο αγαπημένο τους θέμα της πολυπολιτισμικότητας, το οποίο έχει απασχολήσει μία άλλη Σκανδιναβική χώρα που νόμιζε ότι θα κάνει τους μουσουλμάνους μετανάστες Ευρωπαίους.

Στη Φινλανδία κάποιοι όροι έχουν διαφορετική σημασία από ότι στην Ελλάδα. Οι εκπαιδευτικοί μπορεί να είναι όλοι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων, αλλά αυτοί έχουν συγκεκριμένο αντικείμενο σχετικό με την εκπαίδευση και όχι όπου προλάβει ο καθένας. Επιπλέον, η συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών δε σημαίνει να κάνουν συνεννοήσεις για το ποιός θα ψηφίσει ποιόν.

Οι υποδομές στη Φινλανδία μπορεί να είναι άριστες, αλλά ίσως αυτό να συμβαίνει γιατί εκεί δεν έχουν καταλήψεις, ούτε θεωρείται δεδομένο ότι οι μαθητές και ενίοτε και οι καθηγητές είναι ατιμώρητοι για την κακή χρήση και καταστροφή των υποδομών αυτών. Και φυσικά οι υποδομές δε διατηρούνται άριστες όταν οι καθηγητές τρέχουν σε κάθε ευκαιρία για τις γνωστές ασχολίες τους αφήνοντας τα πάντα αφύλακτα.

Καλό είναι λοιπόν πριν γίνει οποιαδήποτε σύγκριση με τις προηγμένες χώρες να αναρωτιούνται οι διάφοροι τουρίστες αν έχει νόημα η σύγκριση αυτή.

Η υπόθεση Άλεξ Μεσχισβίλι

Διαβάζουμε στις εφημερίδες πως τρία από τα έξι παιδιά που καταδικάστηκαν για την υπόθεση εξαφάνισης του Άλεξ Μεσχισβίλι από τη Βέροια, το 2006, προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο.

Άραγε θα παραστούν ως μάρτυρες και τα μέλη του προεδρείου της ΕΛΜΕ Πειραιά;

Δημοτικές εκλογές: Γλυφάδα

Το ότι πολλοί σχετιζόμενοι με την εκπαίδευση ασχολούνται ταυτόχρονα και με την πολιτική προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους ή να διορίσουν τα παιδιά τους είναι γνωστό. Φαίνεται όμως πως στην παράταξη "Δυνατή Γλυφάδα" η συμμετοχή των εκπροσώπων της εκπαίδευσης ξεπερνά το μέσο όρο.

Βλέπουμε λοιπόν κάτω από τον Κόκκορη (όνομα γνωστό στους εκπαιδευτικούς κύκλους) να συνωστίζονται ο Κόκοτας Παναγιώτης Καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Κούτρας Νίκος Καθηγητής Χημείας και Υποδιευθυντής ΙΕΚ Γλυφάδας, ο Σκαλτσάς Αθανάσιος Συν/χος Εκπαιδευτικός, ο Σκαλτσάς Αθανάσιος Συν/χος Εκπαιδευτικός, καθώς και διάφοροι διδάκτορες.

Βέβαια θα πει κανείς ότι και άλλοι διευθυντές ΙΕΚ είχαν παρόμοια εμπλοκή με τα κοινά. Άλλοι για να γίνουν διευθυντές και άλλοι για να παραμείνουν...

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ποινικοποίηση των μαθητικών αγώνων

Κάθε φορά που συλλαμβάνονται καταληψίες, βομβιστές και καταστροφείς σε πορείες που διοργανώνονται υπό την αιγίδα του ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθούν αμέτρητες ανακοινώσεις που καταγγέλουν "την ποινικοποίηση των μαθητικών αγώνων". Φαίνεται όμως πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει άλλη άποψη όταν προσπαθεί να φιμώσει τις αντιδράσεις στις νεοταξικές μεθοδεύσεις του.

Βλέπουμε λοιπόν το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Μουλόπουλο και τον ροζ πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Λυκείου των Αμπελοκήπων να καταδίδουν μαθητές του λυκείου προκειμένου να συλληφθούν από την αστυνομία:

Πρόεδρος Συλλόγου γονέων κατέδιδε μαθητές!
26.1.10

Η ιστορία των γεγονότων του περασμένου Σαββάτου οδεύει προς το τέλος και είναι καιρός να κάτσουμε και με νηφαλιότητα να δούμε κάποια πράγματα. Είναι βέβαια δύσκολο να παραμείνει κανείς ψύχραιμος, αν κάτσει να καταμετρήσει τα απίστευτα που ακολούθησαν την προσαγωγή των νεαρών πατριωτών.
Από την πρώτη στιγμή που οι 44 οδηγήθηκαν στη ΓΑΔΑ άρχισαν να συμβαίνουν διάφορα τραγελαφικά που μπορεί να κάνουν τον οποιονδήποτε να χάσει την ψυχραιμία του. Όπως την χάσαμε και εμείς όταν ενημερωθήκαμε από γονείς συλληφθέντων μαθητών ότι την ώρα που οι 44 πιτσιρικάδες βρίσκονταν για αναγνώριση στην Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής και ο βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Μουλόπουλος μπαινόβγαινε στους χώρους του μεγάρου σαν στο σπίτι του, πρόεδρος Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Λυκείου των Αμπελοκήπων δρομολογούσε την καταδίκη μαθητών που φοιτούν στο συγκεκριμένο σχολείο.
Μπροστά στην είσοδο της ΓΑΔΑ ο κύριος αυτός, υπό τη παρουσία του Μουλόπουλου και των προθύμων «περαστικών» αυτοπτών μαρτύρων - όχι η Μαρίνα Βήχου δεν ήταν εκεί - επεδείκνυε φωτογραφίες συγκεκριμένων ανηλίκων με τα ονόματά τους, ώστε αυτοί να ταυτοποιηθούν και να μηνυθούν. Το όνομα αυτού του «κυρίου» είναι στην διάθεσή μας αλλά δεν θα το δημοσιοποιήσουμε, γιατί θα κατατεθούν μηνύσεις εις βάρος του από τους γονείς των μαθητών.
Αυτό είναι το ήθος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και των υποστηρικτών του. Νεοταξίτες δοσίλογοι, που σπεύδουν με κάθε ευκαιρία να καταδώσουν και να κατηγορήσουν από την ίδια την Πατρίδα τους μέχρι ανήλικα σχολιαρόπαιδα. Και να σκεφτεί κανείς ότι όλοι αυτοί σε κάθε ευκαιρία αποκαλούν τους Πατριώτες ρουφιάνους και συγχρόνως παρουσιάζονται ως αυτόκλητοι υπερασπιστές της ανηλικότητος, του εφηβικού αυθορμητισμού και των νεανικών οραμάτων.
Δυστυχώς, η ιστορία επαναλαμβάνεται και θα επαναλαμβάνεται. Γιατί κάθε τόσο αποδεικνύεται ότι από τον Κον Μπεντίτ μέχρι τους διάφορους «αστέρες» της εγχώριας αριστεράς είναι όλοι τους φυσικοί και πνευματικοί βιαστές της νεολαίας από τους παιδικούς σταθμούς μέχρι τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα...
Όλα αυτά και πολλά άλλα που θα αναλύσουμε τις επόμενες ημέρες καταδεικνύουν και την εγκυρότητα των διαδικασιών που ακολουθήθηκαν απέναντι σε αυτά τα παιδιά που παρέλασαν μπροστά από τον ανακριτή με το κεφάλι ψηλά, χωρίς να κρυφτούν, χωρίς να δακρύσουν, χωρίς να δείξουν το φόβο τους...

Οι άθλιοι που έσπευσαν να υλοποιήσουν το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι ίδιοι που τρέχουν να απαιτήσουν την αποφυλάκιση των διαφόρων "αυθόρμητων διαδηλωτών" με τις μολότωφ που ο ΣΥΡΙΖΑ προστατεύει. Σταχυολογούμε μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία από αυτήν την πλήρη λίστα:

Καραβάς Αντώνιος του Ιωάννη: Γεννήθηκε μια βροχερή μέρα στο Γαλάτσι το 1966. Είναι ιδρυτικό μέλος της Διεθνιστικής Εργατικής Αριστεράς (αυτοί που κατέβαζαν τους μουσουλμάνους να τα σπάσουν το καλοκαίρι) και λέει πως είναι παθολόγος στον Ερυθρό..Μην πάτε να τον ψάξετε. Δεν δουλεύει ποτέ αφού είναι συνδικαλιστής. Σύμπτωση! Είναι μέλος της εργατικής επιτροπής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και πολιτευτής του στη Β΄ Αθηνών.

Γιαμπουράνης Χρήστος: Γενικός Γραμματέας του ΣΕΤΤΕΑ (Σωματείου Εργαζομένων στις Ταχυμεταφορικές-Ταχυδρομικές Επιχειρήσεις Νομού Αττικής). Εντάχθηκε στην Αριστερά την περίοδο των Μαθητικών κινητοποιήσεων το 1990-1991. Οργανώθηκε στην Επαναστατική Αριστερά το 1992. Μέλος της ΔΕΑ κι αυτός (Διεθνιστική Εργατική Αριστερά). Είναι γνωστό όνομα καθώς ο Αλαβάνος τον επέλεξε ως υποψήφιο στις Ευρωεκλογές που πέρασαν για το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Πέτρος Τζομάκας: Είναι περιπλανώμενος από κατάληψη σε κατάληψη και μέλος της Νεολαίας Ενάντια στο Ρατσισμό στην Ευρώπη (Y.R.E.). Mέλος κι αυτός μιας εκ των συνιστωσών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Θάνος Λυκουργιάς: Μέλος της Κίνησης Απελάστε το Ρατσισμό, στους Αμπελοκήπους. Είναι γνωστός αριστούχος φοιτητής της ΑΣΟΕΕ, ενώ έχει κρυφό ταλέντο στη Χημεία και την ρίψη μολότοφ. Είναι κι αυτός μέλος της συνιστώσας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ΔΕΑ.

Στέφανος Χαρατσόγλου: Μέλος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στους Αμπελοκήπους. Παράλληλα είναι και στο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του 16ου Λυκείου, των ανήλικων συλληφθέντων. Ένιωσε θιγμένος που χάλασε το προοδευτικό προφίλ του σχολείου του (ακούστε τον εδώ). Πονηροί οι ανήλικοι σύμφωνα με δήλωσή του, ενώ έχει σχέδιο για την καταστολή των επικίνδυνων απόψεων μέσα στο σχολείο...Ο κύριος αυτός με τα καλά παιδιά του πρωτοστατούσε υπέρ των καταλήψεων του σχολείου!

Καλό είναι αυτά τα ονόματα να τα θυμόμαστε, καθώς ανήκουν σε επαγγελματίες προβοκάτορες που έχουν ως κύρια εργασία τη δημιουργία επεισοδίων και τη λατρεία των λαθρομεταναστών.

Bullying στα Ελληνικά σχολεία

Το θέμα του bullying στα Ελληνικά σχολεία είναι πολύ μεγάλο, αλλά για λόγους σκοπιμότητας συστηματικά αποκρύπτεται τόσο από τους συνδικαλιστάδες όσο και από τα "στελέχη της εκπαίδευσης". Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το παρακάτω άρθρο από το Εθνος:

"Για 5 χρόνια τρομοκρατούσαν και εκβίαζαν συμμαθητές τους


Τρόμος για μαθητές σχολείων της δυτικής Θεσσαλονίκης είχαν γίνει δύο 17χρονοι, που εδώ και πέντε χρόνια απειλούσαν, εκβίαζαν και τρομοκρατούσαν μαθητές για να τους παίρνουν χρήματα και κινητά τηλέφωνα.

Η άγουρη συμμορία έπεσε στα χέρια της αστυνομίας όταν ο πατέρας ενός μαθητή αντιλήφθηκε πως σε τακτά χρονικά διαστήματα έλειπαν χρήματα από την τσέπη του και «ανέκρινε» τον 16χρονο γιο του.

Ο μικρός αποκάλυψε στον πατέρα του πως ένας συμμαθητής του τον εκβίαζε συστηματικά εδώ και πέντε χρόνια και του πήρε μέχρι τώρα συνολικά 3.000 ευρώ και τρία κινητά τηλέφωνα.

Ο 16χρονος, που φοιτά στο ΕΠΑΛ Αμπελοκήπων, αποκάλυψε με δάκρια στα μάτια πως ο 17χρονος -που έχασε δύο χρονιές και πηγαίνει ακόμη στη Β’ Γυμνασίου- τον απειλούσε ότι θα τον χτυπήσει άσχημα, ότι θα τον ρεζιλέψει στους συμμαθητές του και του ζητούσε συνεχώς 50 και 100 ευρώ. Ακόμη, ότι φοβόταν να πει στους γονείς του τι συνέβαινε, επειδή φοβόταν πως ο δράστης θα του έκανε μεγαλύτερο κακό.

Ο πατέρας μαζί με τον 16χρονο γιο του πήγαν και κατήγγειλαν την υπόθεση στην αστυνομία. Αστυνομικοί του Τμήματος Αμπελοκήπων προσημείωσαν δύο χαρτονομίσματα των 50 ευρώ και έθεσαν υπό παρακολούθηση τον ανήλικο στο ραντεβού του με τον 17χρονο. Οταν ο τελευταίος πήρε τα 100 ευρώ, επενέβησαν και τον συνέλαβαν.

Ο 17χρονος, ένα ζωηρό παιδί που φοβούνταν οι περισσότεροι συμμαθητές του, ομολόγησε με απίστευτη ψυχραιμία την πράξη του και πρόσθεσε ότι μαζί με τον συνεργό του -έναν επίσης 17χρονο, τα στοιχεία του οποίου είναι γνωστά στην Ασφάλεια και η σύλληψή του θεωρείται θέμα χρόνου- πήραν άλλα τέσσερα κινητά από μαθητές σχολείων του Ευόσμου με εκβιασμούς και απειλές για τη σωματική τους ακεραιότητα.

Η αστυνομία συνέλαβε και τον πατέρα του δράστη, ο οποίος κυριολεκτικά έπεσε από τα σύννεφα, καθώς δεν γνώριζε την παραβατική συμπεριφορά του γιου του. Πατέρας και γιος οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα, ο οποίος τους άσκησε διώξεις για εκβίαση και κλοπή στον ανήλικο, για παραμέληση εποπτείας ανηλίκων στον πατέρα του και τους άφησε ελεύθερους."

Μέσα σε αυτές τις λίγες παραγράφους βλέπουμε ένα μεγάλο μέρος της παθογένειας της εκπαίδευσης.

Για πέντε χρόνια μαθητές είχαν συστήσει συμμορία που μάζευε σημαντικά ποσά και αριθμό συσκευών, και όχι μόνο δρούσε ανενόχλητα, αλλά και ο πατέρας του δράστη δήλωσε ανήξερος και "έπεσε από τα σύννεφα". Εκτός όμως από τον πατέρα, που είτε ήταν ανίκανος ως πατέρας είτε βολευόταν από αυτή την κατάσταση, οι ευθύνες του σχολείου είναι εξίσου σημαντικές.

Βλέπουμε έναν 17χρονο να πηγαίνει ακόμα στη Β' Γυμνασίου, και το εκπαιδευτικό σύστημα τον κρατάει στο σχολείο με το επιχείρημα της "μη ταξικής εκπαίδευσης" και των πολλαπλών ευκαιριών. Εάν δεν υπήρχε η καταγγελία του πατέρα του θύματος, για πόσα χρόνια ο θύτης θα συνέχιζε ανενόχλητος τη "φοίτησή" του στο σχολείο, όπου οι αδιάφοροι εκπαιδευτικοί απλώς θα χαρακτήριζαν ως "ζωηρό";

Αυτή είναι η κατάσταση που έχουν δημιουργήσει συνδικαλιστάδες και μανδαρίνοι της εκπαίδευσης, και στο θέμα θα επανέλθουμε στο μέλλον.

Σκονάκια και πανελλαδικές

Το ότι ο "θεσμός" των πανελλαδικών έχει καταστρατηγηθεί με διάφορους πλαγίους τρόπους δεν είναι καινούριο. Φέτος όμως το Υπουργείο Παιδείας έδωσε ιδιαίτερη δημοσιότητα στο γεγονός του μηδενισμού γραπτών κατά τη διάρκεια των εξετάσεων:

"Μαθητές με «σκονάκια» έπιασαν την Παρασκευή οι επιτηρητές των πανελληνίων εξετάσεων. Όλα τα περιστατικά σημειώθηκαν στη Ρόδο. Για «επιχειρήσεις δολίευσης των εξετάσεων» έκανε λόγο το υπουργείο Παιδείας.

Τα περιστατικά είναι τα εξής:

1. Στο ΓΕΛ Ιαλυσού μαθητής συνελήφθη με ενεργοποιημένο το κινητό του να επιχειρεί την ανάγνωση και αξιοποίηση μηνύματος, που έλαβε, με τις σωστές απαντήσεις (κλειστού τύπου) στο μάθημα «Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων». Η πρόεδρος της Λυκειακής Επιτροπής προέβη στην κλήση του αριθμού, από τον οποίο απεστάλη το μήνυμα και διαπίστωσε την ταυτότητα του αποστολέα.

Η πρόεδρος και τα μέλη της Λυκειακής Επιτροπής προέβησαν στις προβλεπόμενες διαδικασίες και τον μηδενισμό του γραπτού, ενώ ο πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής Εξετάσεων Δωδεκανήσου ενημέρωσε την Εισαγγελία Ρόδου και τον Αστυνομικό Διευθυντή Ιαλυσού, προκειμένου να ενεργοποιηθούν οι απαραίτητες διαδικασίες για διερεύνηση του περιστατικού.

Στο ίδιο ΓΕΛ συνελήφθη και δεύτερος μαθητής, που είχε στην κατοχή του κινητό τηλέφωνο, κατά τη διάρκεια εξέτασης μαθήματος. Η Λυκειακή Επιτροπή προέβη στον μηδενισμό του γραπτού.

3. Στο 2ο ΓΕΛ Ρόδου μαθήτρια συνελήφθη από τον επιτηρητή να επιχειρεί την αντιγραφή από σκονάκι. Η Λυκειακή Επιτροπή προέβη και σε αυτή την περίπτωση στον μηδενισμό του γραπτού."

Το εύλογο ερώτημα είναι γιατί όλα τα περιστατικά σημειώθηκαν στην ίδια τοποθεσία. Άραγε αυτό σημαίνει ότι μόνο σε αυτά τα δύο σχολεία οι μαθητές αντιγράφουν; Ή ότι μόνο σε αυτά τα δύο σχολεία οι επιτηρητές δεν έκαναν τα στραβά μάτια;

Η μείωση της ύλης στα θετικά μαθήματα

Η ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας για μείωση της ύλης στα θετικά μαθήματα προκάλεσε περίεργες αντιδράσεις. Και κάποιες από αυτές πολύ περίεργες.

Ας αρχίσουμε όμως με την παρατήρηση του φυσικού Μιχάλη Πετρόπουλου:

" Οι μαθητές διεκδικούν την είσοδό τους στις Πολυτεχνικές Σχολές, στις Σχολές Υγείας και στις Στρατιωτικές και έχουν μία επιφανειακότατη επαφή με παρωχημένα αντικείμενα... ...Είναι, όμως, ξεφτέρια στη παπαγαλία…

Κα υπουργέ,

Αντί να ακούτε τους κακούς συμβούλους σας (είμαι πεπεισμένος, πια, για την ποιότητά τους), κοιτάξτε για λίγο τι διδάσκονται οι μαθητές στα κράτη που ενδιαφέρονται να είναι στην αιχμή της εξέλιξης, πάψτε να επιλέγετε οι εκάστοτε υπουργοί τους συγγραφείς των σχολικών εγχειριδίων με κριτήριο την κομματική τους ταυτότητα, ρωτήστε για τις ανάγκες και τις εξελίξεις της εποχής, συζητήστε σοβαρά (και όχι για το θεαθήναι) με τους αρμόδιους επιστημονικούς φορείς και πάψτε να επιβραβεύετε την ήσσονα προσπάθεια."

Η επιβράβευση της ήσσονος προσπάθειας αποτελεί και το πραγματικό ζήτημα, αλλά προτού καταλήξουμε σε αυτό ας δούμε και τις αντιδράσεις των επίσημων φορέων.

Η Ένωση Ελλήνων Φυσικών έβγαλε μία βαρύγδουπη ανακοίνωση, η οποία κατέληγε στα εξής:

"H ΕΕΦ επίσης καλεί όσους συναδέλφους ενδιαφέρονται να καταθέσουν τις προτάσεις τους σε δημόσια διαβούλευση σε εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων σε ημερομηνία που θα ανακοινωθεί σύντομα. Η ΕΕΦ επίσης θα διοργανώσει κοινή συνέντευξη τύπου με όσα Τμήματα Φυσικής των ελληνικών Πανεπιστημίων συμφωνούν με σκοπό την ενημέρωση της κοινής γνώμης για την ύλη και το βάθος αυτής που πρέπει να διδάσκεται στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση."

Το βάθος των εξαγγελιών της ΕΕΦ είναι πραγματικά αμέτρητο μιά και έγιναν για το θεαθήναι, όμως εμείς θα σταθούμε στις δηλώσεις της ΕΕΦ που προηγήθηκαν:

"Η Ένωση Ελλήνων Φυσικών εισηγείται τη διατήρηση του εύρους της διδακτέας ύλης της Φυσικής του Λυκείου αλλά τη σημαντική μείωση του επιπέδου δυσκολίας της διδασκαλίας της. Η οριοθέτηση του επιθυμητού επιπέδου διδασκαλίας μπορεί να υλοποιηθεί με χρήση τράπεζας ενδεικτικών θεμάτων.

Σας καλούμε να ελέγξετε το βαθμό στο οποίο η άποψη αυτή είναι η επικρατούσα άποψη διεθνώς.

Σας καλούμε να μελετήσετε τα syllabus Φυσικής του International Baccalaureate Diploma και του G.C.E. και το επίπεδο της δυσκολίας των θεμάτων με τα οποία εξετάζεται η Φυσική στο εκπαιδευτικό μας σύστημα και στα δύο (2) προαναφερθέντα προγράμματα..."

Με άλλα λόγια, η ΕΕΦ υποκρίνεται πως διαφωνεί με την πρόθεση του υπουργείου, τη στιγμή που την εισηγείται με άλλα λόγια, ζητώντας το μάθημα να έχει έναν καθαρά εγκυκλοπαιδικό χαρακτήρα με σημαντική μείωση του επιπέδου δυσκολίας.

Ακόμα και η σύγκριση με τα προγράμματα του ΙΒ είναι ιδιαίτερα ατυχής, καθώς το ΙΒ σε όλα τα μαθήματα προσφέρει το ανώτερο που μπορεί να διδαχθεί ένας μαθητής εφηβικής ηλικίας, ώστε όταν εισαχθεί στο πανεπιστήμιο να μπορεί άνετα να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της πανεπιστημιακής ύλης. Επιπλέον, η ύλη του ΙΒ εξετάζεται με τη δέουσα αυστηρότητα, αν εξαιρέσουμε φυσικά την Ελλάδα όπου κάποιοι κατάφεραν να διαφθείρουν και αυτό το θεσμό.

Αντίστοιχες κοινοτυπίες με την Ένωση Ελλήνων Φυσικών εξέδωσε και η Ένωση Ελλήνων Χημικών, από τη μεριά των οποίων η Μαργαρίτα Κουσαθάνα, μέλος του ΠΑΜΕ, έδωσε το στίγμα της Αριστεράς στο θέμα. Μετά από μία αναδρομή σε αυτό που όλοι γνωρίζουν, ότι δηλαδή οι μαθητές δε μαθαίνουν στο σχολείο όσα θα έπρεπε να μαθαίνουν, καταλήγει:

"Απάντηση στο μορφωτικό μεσαίωνα είναι η οργάνωση της ανυπακοής σε κάθε σχολείο, σε κάθε σχολική αίθουσα, σε κάθε μάθημα, για τη διεκδίκηση του σχολείου των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, στην κοινωνία που θα καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Διότι μόνο αυτή η κοινωνία κατοχυρώνει την επιστημονικότητα της γνώσης, δεν απαξιώνει τον άνθρωπο και θεωρεί τη μόρφωσή του δικαίωμα."

Το ερώτημα είναι πως η απάντηση στην όποια κατάσταση θα είναι οι καταλήψεις και ο μαθητικός συνδικαλισμός, τη στιγμή που οι λαϊκές ανάγκες αντιστοιχούν σε άρτο και θεάματα και όχι στον κόπο και την προσπάθεια που απαιτεί η μόρφωση, καθώς αυτά αποτελούν ατομική υπόθεση του κάθε μαθητή και όχι προϊόν συλλογικής διεκδίκησης. Οι αντικρουόμενες φωνασκίες της Αριστεράς και οι τσιρίδες του ΠΑΜΕ για το ότι «με τη μείωση της ύλης στα θετικά μαθήματα προάγεται η αμορφωσιά για τα παιδιά του λαού» δείχνουν το πόσο πρόθυμη είναι η Αριστερά στο να υιοθετήσει συνθήματα χωρίς πραγματικό αντίκρυσμα, με μόνο γνώμονα την προσέλκυση νέων οπαδών χαμηλού επιπέδου (γιατί μόνο άτομα χαμηλού επιπέδου μπορούν να πιστέψουν αυτά τα συνθήματα).

Κι αυτό γιατί η ίδια η Αριστερά μέχρι τώρα απαιτούσε την απαξίωση των προγραμμάτων σπουδών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, με βασικό της σύνθημα "την αντίσταση στην εντατικοποίηση των σπουδών". Η Αριστερά ήταν αυτή που χειροκρότησε τη σημερινή κατάσταση, όπου η σχολική επιτυχία πλησιάζει το 100% και είναι άσχετη με τις πραγματικές επιδόσεις των μαθητών. Η Αριστερά ήταν αυτή που απαιτούσε να προάγονται όλοι ανεξαιρέτως οι μαθητές, με το επιχείρημα ότι όλοι οι μαθητές πρέπει να έχουν απολυτήριο αλλά και πτυχίο πανεπιστημίου.

Η Αριστερά λοιπόν ήταν αυτή που διεκδίκησε, και πέτυχε, την αναντιστοιχία τίτλων σπουδών και πραγματικών γνώσεων. Τα δε μέλη της ΕΕΦ, της ΕΕΧ και κάθε άλλης παρόμοιας ένωσης ήταν αυτά που φρόντισαν ώστε να μη μένει κανείς μαθητής. Και η κατάσταση είναι χειρότερη στα βασικά μαθήματα, στα οποία τα ποσοστά πραγματικής αποτυχίας είναι δυσθεώρητα αλλά κανείς μαθηματικός ή φιλόλογος δεν τολμά να αφήσει μαθητή για να μη γίνει στόχος των κάθε φύσεως συνδικαλιστών.

Αν όμως οι μαθητές δεν παρέμεναν αμόρφωτοι, και αν κάποιοι δε χάιδευαν τα αυτιά των διαφόρων 15μελών, ούτε η Αριστερά ούτε οι φοιτητικές παρατάξεις τύπου ΔΑΠ και ΠΑΣΠ θα είχαν οπαδούς.

Οι ιθύνοντες του υπουργείου, υπό την πίεση της πραγματικότητας, βρέθηκαν μπροστά σε ένα δίλλημα προκειμένου να μετριασθεί η κατάσταση: Είτε να μειωθεί δραστικά η ύλη, ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα στο να προαχθεί ακόμα και ο τελευταίος μαθητής, είτε να υπάρξει μία στοιχειώδης σοβαρότητα στη βαθμολόγηση των μαθητών, καθώς ο διασυρμός του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας είχε αρχίσει να ξεπερνά τα στενά γεωγραφικά όρια της Ελλάδας. Επιλέχθηκε η λύση με το μικρότερο πολιτικό κόστος, δηλαδή η δραστική μείωση της ύλης, καθώς η πάγια απαίτηση του εκπαιδευτικού κατεστημένου ήταν το μάθημα να προσαρμόζεται στις ανάγκες του χειρότερου μαθητή.

Μπροστά στον κίνδυνο να χάσει πιθανούς οπαδούς, η Αριστερά έπαιξε το χαρτί της αντίδρασης, χωρίς όμως να αναφερθεί στην πιθανότητα του δεύτερου σεναρίου, δηλαδή στο να εφαρμοστεί μία πραγματική κλίμακα βαθμολόγησης που δε θα ξεκινά από το 10.

Εκπαιδευτικοί και πορνεία

Η είδηση της σύλληψης 47χρονης εκπαιδευτικού στα Χανιά για πορνεία δημιούργησε σάλο στην κοινωνία. Πολλοί ήταν εκείνοι που εκδήλωσαν την απορία τους για το πως μία εκπαιδευτικός μπορεί να εκδίδεται για 20 ευρώ, ενώ και ο προϊστάμενος της διεύθυνσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Χανίων Νίκος Βεστάκης (ένας από τους πολλούς προϊστάμενους που κατέλαβαν μία θέση με τους γνωστούς αξιοκρατικούς τρόπους) δήλωσε πως η εκπαιδευτικός είχε ψυχολογικά προβλήματα και αυτός ήταν και ο λόγος που την είχαν αποσπάσει στο γραφείο σχολικών συμβούλων.

Αυτό δε θα σήμαινε τίποτε εάν δεν ήταν γνωστό πως ένα από τα κίνητρα για να γίνουν κάποιοι σχολικοί σύμβουλοι δεν ήταν και η αντίστοιχη πρόσβαση σε πρόθυμες εκπαιδευτικούς, οπότε και θα πρέπει να αναρωτηθούμε και για το κίνητρο της συγκεκριμένης απόσπασης.

Το πραγματικό θέμα όμως που θα έπρεπε να απασχολεί την Ελληνική κοινωνία δεν είναι το εάν μία εκπαιδευτικός εκπορνευόταν για 20 ευρώ, αλλά το εάν πολύ μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών εκπορνεύεται με αντάλλαγμα ευνοικές μεταθέσεις και αποσπάσεις, καλύτερο ωράριο, την εύνοια του εκάστοτε διευθυντή και προϊστάμενου, περισσότερες ώρες σε ΠΔΣ ή σε ΙΕΚ. Και εάν όλες αυτές επιδεικνύουν με καμάρι το πως έριξαν τον περιζήτητο -λόγω θέσης- "γαμπρό"...

ΚΚΕ και φοιτητική μέριμνα

Με τη γνωστή τακτική του, το ΚΚΕ στρατολογεί φοιτητές με "λαϊκά" συνθήματα, με αυτό της φοιτητικής μέριμνας να ακούγεται όλο και περισσότερο το τελευταίο διάστημα. Πώς κατάφερε το ΚΚΕ να μετατρέψει τη φοιτητική μέριμνα σε φτηνό σύνθημα; Μα φυσικά με την απαίτηση να δοθούν τα πάντα δωρεάν στους οπαδούς του:

"Κανένας σπουδαστής να μην ξεσπιτωθεί, να μην πληρώσει ενοίκιο στην εστία. Επιδότηση για κάθε φοιτητή που δεν μπορεί να στεγαστεί και να σιτιστεί από τις φοιτητικές εστίες με 600 ευρώ στις οικογένειες ανέργων και γενικά για όσους έχουν ετήσιο εισόδημα κάτω από 40.000 ευρώ."

Με άλλα λόγια, το ΚΚΕ κάνει ένα λογικό άλμα από τις οικογένειες ανέργων στις οικογένειες με εισόδημα 40.000 ευρώ ετησίως. Θα μπορούσε κάποιος πολύ εύκολα να αναρωτηθεί πως γίνεται ένα εισόδημα των 40.000 ευρώ να θεωρείται "φτωχό", σε μία εποχή που το εισόδημα των 20.000 ευρώ θεωρείται πλέον "καλό".

Η κατάληψη δωματίων στις φοιτητικές εστίες από μη δικαιούχους δεν αποτελεί καινούριο φαινόμενο. Εμφανίστηκε στα μεταπολιτευτικά χρόνια, στα πλαίσια του "φοιτητικού κινήματος", για να κορυφωθεί στα χρόνια του παπανδρεισμού και να παγιωθεί στη συνέχεια ως πάγιο "δικαίωμα" της αριστεράς. Άλλωστε πριν από λίγο καιρό είχαμε αναφερθεί στην κατάσταση που επικρατεί στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, όπου με τις ευλογίες της Αριστεράς οι φοιτητές κάνουν δωρεάν διακοπές χάρη στις καταλήψεις των καταλυμάτων.

Εκείνο όμως που έρχεται να προστεθεί στις γελοίες αριστεριστικές διεκδικήσεις είναι η κριτική στη φοιτητική μέριμνα άλλων χωρών, όπως πάλι εκφράστηκε από το ΚΚΕ:

"Ενα απ' αυτά τα «Κέντρα», το «Mediterranean College», διαφημίζει τα «μεταπτυχιακά» του που πουλάει σε συνεργασία με «το Κρατικό Βρετανικό Πανεπιστήμιο University of Derby». Και παράλληλα, διαφημίζει ότι εξασφαλίζει φοιτητική στέγη στους φοιτητές από την επαρχία! Διαβάζοντας κανείς πιο προσεκτικά καταλαβαίνει ότι πρόκειται για 10 διαμερίσματα σε μια πολυκατοικία που οι φοιτητές μπορούν να τα... νοικιάσουν! Κι αυτό το ονομάζουν «φοιτητική εστία»...

Εμείς, επειδή δεν κοροϊδεύουμε τους γονείς, όπως κάνει η κυβέρνηση, θα επαναλάβουμε: Οι κολεγιάρχες είναι επιχειρηματίες που με εμπορική συμφωνία πουλάνε έναν τίτλο δημόσιου ή ιδιωτικού πανεπιστημίου του εξωτερικού και τώρα άρχισαν να πουλούν και... «φοιτητική μέριμνα»."

Μεταπτυχιακά πουλάνε και τα Ελληνικά κρατικά ιδρύματα, και αυτό έχει γίνει αφορμή για κάποιες πολύ επιθετικές τακτικές πωλήσεων, γεγονός που φαίνεται να διαφεύγει του ΚΚΕ. Η κριτική όμως στο θέμα της φοιτητικής μέριμνας του κολλεγίου δείχνει πόσο οπισθοδρομική είναι η Αριστερά στο σύνολό της.

Σε όλες τις πολιτισμένες χώρες, περιλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, τα πανεπιστήμια φροντίζουν να εξασφαλίζουν με κάποιον τρόπο την ομαλή διαβίωση των φοιτητών τους, είτε σε συγκροτήματα δωματίων είτε σε καταλύματα εκτός φοιτητικής εστίας. Και αυτό δεν έχει το χαρακτήρα της αδιακρίτως δωρεάν παροχής, αλλά συμπεριλαμβάνεται στα έξοδα που ένας φοιτητής πρέπει να υπολογίσει. Το ίδιο συμβαίνει και με τη σίτιση των φοιτητών, που κοστίζει ένα κλάσμα του γεύματος σε ένα εστιατόριο αλλά δεν είναι δωρεάν, καθώς πρέπει να καλυφθεί το αντίστοιχο κόστος.

Η αδιάκριτη παροχή δωρεάν στέγασης στους φοιτητές που απαιτεί το ΚΚΕ αποτελεί ένα από τα πλέον λαϊκίστικα συνθήματα, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς το γεγονός πως στα κομμουνιστικά κράτη οι φοιτητές ήταν υποχρεωμένοι να περνούν τις διακοπές τους δουλεύοντας στα χωράφια προκειμένου να πληρώσουν στο κράτος τα έξοδα των σπουδών τους.

Τα βαριά βιογραφικά

Ενώ οι κυβερνώντες, ανεξαρτήτως χρώματος, απαιτούν όλο και καλύτερα βιογραφικά από τους αφελείς υπηκόους που ζητούν κάποια θέση, φαίνεται ότι κάποιοι άλλοι κατέχουν καλά το μυστικό ενός καλού βιογραφικού. Όπως πχ η διευθύντρια του Κτηματολογίου Καρπελιά, η οποία θεωρήθηκε μοναδική χάρη στο πτυχίο του Deree και την εμπειρία της σε είδη υγιεινής.

Μία τέτοια περίπτωση αποτελεί και η οδοντίατρος Αθηνά Δρέττα με ειδικότητα την ακίνητη προσθετική, "υποψήφια βουλευτής του ΠαΣοΚ στη Β' Αθηνών, πρώην νομαρχιακή σύμβουλος και νυν γενική γραμματέας Εργασίας".

Στο ερώτημα τι σχέση είχε η οδοντίατρος με το ασφαλιστικό, η απάντηση είναι απλή: τα έμαθε "με την καθημερινή τριβή και με την πολλή μελέτη". Δε χρειάστηκε δηλαδή ούτε κάποιο σχετικό πτυχίο ούτε κάποια σχετική προϋπηρεσία.

Το ερώτημα είναι τι είδους βιογραφικό κατέθεσε η αποτυχούσα πολιτευτής ώστε να επιλεγεί με τη γνωστή διαδικασία του opengov, η οποία φαίνεται πως λειτούργησε πολύ αξιοκρατικά.

Πάντως η απάντηση της Αθηνάς Δρέττα δεν αποτελεί δική της πρωτοτυπία. Εδώ και πολλά χρόνια, πολλοί άλλοι, κυρίως ευνοημένοι του συστήματος ΠΑΣΟΚ, βρέθηκαν με παρόμοιες διαδικασίες επιλογής να βαφτίζονται "εκπαιδευτικοί" χωρίς κανένα σχετικό προσόν εκτός από τη σχετική τριβή ως "βοηθοί", μισθοδοτούμενοι φυσικά με πλήρη μισθό εκπαιδευτικού. Στην τεχνική εκπαίδευση, και τη δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια, μπορεί να βρει κανείς αρκετούς από αυτούς.