Εγκληματικότητα και άσυλο

Τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι εγκληματικές πράξεις που συμβαίνουν μέσα σε πανεπιστημιακούς χώρους και απασχολούν τη δημοσιότητα. Το τελευταίο το τονίζουμε, γιατί από ανέκαθεν υπήρχε εγκληματικότητα πίσω από το άσυλο, απλώς δεν απασχολούσε ιδιαίτερα τη δημοσιότητα.

Αρχίζουμε από το πρώτο περιστατικό όπως το εξιστορεί η εφημερίδα Έθνος:

"Θύμα δύο ληστών έπεσε χθες το μεσημέρι μέσα στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου ένας καθηγητής.

Οπως κατήγγειλε στην Αστυνομία, οι δράστες, οι οποίοι ήταν αλλοδαποί, τον απείλησαν λίγο πριν από τις 3 μ.μ. με όπλο και του άρπαξαν το αυτοκίνητο και την τσάντα του, η οποία περιείχε έγγραφα και προσωπικά αντικείμενα."

Οι λεπτομέρειες είναι εξίσου σημαντικές:

"Θα θέλαμε να σας γνωστοποιήσουμε ένα ακόμα δυσάρεστο περιστατικό που
συνέβη στο χώρο της Πανεπιστημιούπολης Ζωγράφου.

Τη Δευτέρα 8/11/2010 και ώρα 3:00 μ.μ. στο parking του Ειδικού Λογαριασμού
Κονδυλίων Έρευνας του ΕΚΠΑ, ο Καθηγητής Α.Λ. Σκαλτσούνης, Πρόεδρος του
Τμήματος Φαρμακευτικής, έπεσε θύμα ληστείας από δύο αγνώστους. Οι δύο
δράστες με την απειλή πιστολιού πήραν το αυτοκίνητο και άλλα προσωπικά του
είδη και έγγραφα.

Σημειώνουμε ότι η αστυνομία εξαιτίας του ιδιόρρυθμου καθεστώτος που ισχύει
στο Πανεπιστήμιο, δεν ήρθε στο χώρο της Πανεπιστημιούπολης προκειμένου να
διενεργήσει έρευνα παρόλο που το συμβάν αφορούσε σε εγκληματική ενέργεια."

Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος ενός πανεπιστημιακού τμήματος πέφτει θύμα ληστείας μέρα μεσημέρι μέσα στο μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της χώρας, χωρίς φυσικά να υπάρχει κάποια αστυνόμευση, η δε αστυνομία προτίμησε να ακολουθήσει την ασφαλή οδό, καθώς η παρουσία της στο χώρο του "ασύλου" θα είχε ως αποτέλεσμα να μαζευτούν σε μηδενικό χρόνο αφιονισμένοι αριστεριστές για να λυντσάρουν τους παραβάτες αστυνομικούς.

Ας σημειώσουμε επιπλέον πως και το θύμα ανήκει σε μία τάξη που επί σειρά δεκαετιών υπερασπίστηκε σθεναρά το άσυλο με τον τρόπο που αυτό ισχύει σήμερα.

Το δεύτερο περιστατικό έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς αφορά και πάλι επίθεση σε διδάσκοντες:

"Σε δύο καθηγητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης επιτέθηκαν το μεσημέρι άγνωστοι μέσα στις εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου στη Θέρμη. Δύο άγνωστοι, που φορούσαν κράνη εισέβαλαν στο χώρο του ΑΠΘ, όπου φιλοξενείται το τμήμα Επιστημών Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, και με σιδηρολοστούς χτύπησαν στο κεφάλι και τραυμάτισαν δύο καθηγητές του ιδρύματος και στη συνέχεια διέφυγαν...
Τα θύματα της επίθεσης διακομίστηκαν στο Ιπποκράτειο, όπου τους τοποθετήθηκαν ράμματα. Για δολοφονική επίθεση έκανε λόγο το πρυτανικό συμβούλιο του ΑΠΘ, το οποίο συνήλθε εκτάκτως μόλις πληροφορήθηκε το περιστατικό. Οι πρυτανικές αρχές καταδίκασαν το συμβάν τονίζοντας ότι "τέτοια γεγονότα, πρωτοφανή για την ακαδημαϊκή ζωή του Αριστοτελείου και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της Θεσσαλονίκης, προσβάλλουν όχι μόνο την αξιοπρέπεια των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά και συνιστούν επίθεση και τρομοκράτηση των λειτουργών της δημόσιας εκπαίδευσης"."

Το πρυτανικό συμβούλιο έκανε λόγο για τρομοκράτηση των διδασκόντων και με ιδιαίτερη υποκρισία χαρακτήρισε πρωτοφανές το περιστατικό. Το ερώτημα είναι γιατί θεωρήθηκε πρωτοφανές; Μήπως είναι η πρώτη φορά που συμβαίνουν βιαιοπραγίες στο ΑΠΘ; Οι συμπλοκές μεταξύ αντιμαχόμενων "φοιτητικών" παρατάξεων και ομάδων (για να μη θυμίσουμε και την υπόθεση της ζαρντινιέρας) είναι άραγε φαινόμενα άγνωστα για το ΑΠΘ, του οποίου οι τοίχοι δεν βάφονται με μπογιά αλλά με αφίσες κομμάτων και παρατάξεων;

Η υπόθεση αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον μετά τη γνωστοποίηση του κινήτρου της επίθεσης:

"Δύο άγνωστοι εισέβαλαν χθες στον χώρο των εγκαταστάσεων των ΤΕΦΑΑ, στη Θέρμη, και έσπασαν στο ξύλο δύο καθηγητές επειδή "έκοβαν τους φοιτητές στα μαθήματά τους". Οι δύο άγνωστοι, όπως φαίνεται, πληρώθηκαν από κάποιους για να εκφοβίσουν την πανεπιστημιακή κοινότητα, που παρακολουθεί άναυδη την εισβολή του υποκόσμου στον χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης."

Η πανεπιστημιακή κοινότητα πολλές φορές αποτελεί υπόκοσμο από μόνη της, όμως σε αυτή την περίπτωση μπορούμε να διακρίνουμε δύο πλευρές του ιδίου νομίσματος (χωρίς απαραίτητα να ισχύουν και οι δύο):

Από τη μία έχουμε ένα πανεπιστημιακό κατεστημένο όπου ο κάθε πανεπιστημιακός μπορεί να κόψει ή να περάσει όποιον θέλει, χωρίς να τηρείται κάποια δεοντολογία. Μπορεί να ικανοποιήσει το καπρίτσιο του, να το παίξει εξουσία, να περάσει όσους τον εκβιάζουν ή του κάνουν διάφορες χάρες ή ανήκουν σε διάφορες φοιτητικές παρατάξεις.

Από την άλλη έχουμε και ένα φοιτητικό δυναμικό που έχει χάσει κάθε έννοια του μέτρου και έχει μάθει να απαιτεί. Απαιτεί το δικαίωμα στο σκονάκι, στην ήσσονα προσπάθεια, στο πτυχίο, και όλα αυτά χωρίς πολλές φορές να διαθέτει ούτε και τις στοιχειώδεις ικανότητες γραφής και ανάγνωσης.

Αυτά τα δύο στοιχεία τα ανακατεύουμε σε ένα χώρο που λέγεται "άσυλο" και που ο καθένας κάνει ό,τι θέλει χωρίς κανένα σεβασμό σε μία στοιχειώδη νομοθεσία και δεοντολογία. Τα συνδυάζουμε με μία γενικότερη νοοτροπία που επικρατεί στη χώρα, και το αποτέλεσμα είναι μία ζούγκλα όπου επικρατεί όποιος κρατάει τον καλύτερο λοστό.

Αυτό είναι το κρατικό "δημοκρατικό" πανεπιστήμιο, και αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς τι είδους "επιστήμονες" βγάζει.

Υπόθεση Αλεξανδρόπουλου

Η γνωστή υπόθεση του Πανεπιστημίου Κρήτης είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο του Αλεξανδρόπουλου όταν αυτός κατέληξε μετά από τις πρωτοφανείς προσπάθειες φίμωσής του για την υπόθεση εισαγωγής φοιτητοπατέρων σε μεταπτυχιακά του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Η υπόθεση έχει και συνέχεια, καθώς κάποιοι από τους πρωτεργάτες της αισχρής αυτής ιστορίας προβαίνουν στην πάγια τακτική της τρομοκράτησης όσων τολμούν να πουν την αλήθεια για τα παρασκήνια τέτοιων υποθέσεων:

"Tha ithela na enimeroso tin panepistimiaki koinotita gia to exis:


Mou epedothi simera agogi ton k.k. Kotrogiannou, Lavda kai
Mendrinou anaferomeni sto porisma, to opoio katethesa os
melos tis epitropis, tin opoia eihe orisei i Sygklitos gia ti dierevnisi
tis ypothesis tou Steliou Alexandropoulou. Zitoun na katavalo
200.000 evro ston kathena apo avtous.


Susanna Papadopoulou
Kathigitria tou Tmimatos Mathimatikon"

Θα θυμήσουμε ότι ο Αλεξανδρόπουλος έπεσε θύμα διώξεων με το επιχείρημα ότι δυσφήμισε το διεφθαρμένο πανεπιστήμιο επειδή οι κινήσεις του είχαν ως αποτέλεσμα το Υπουργείο Παιδείας να ζητήσει έλεγχο της νομιμότητας των διαδικασιών του εν λόγω μεταπτυχιακού.

Άραγε αυτές οι συντονισμένες προσπάθειες τρομοκράτησης μέσω αγωγών δεν αποτελούν δυσφήμιση του πανεπιστημίου;

Τα λεφτά του ΕΣΠΑ

Με άρθρο του για το θέμα της κατανομής των χρημάτων του ΕΣΠΑ, ο γνωστός συνδικαλιστής Θέμης Κοτσιφάκης θέτει ορισμένα ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο διάθεσης των κονδυλίων.

Ανάμεσα στα υπόλοιπα διαβάζουμε:

"Συγκεκριμένα με την πράξη «Αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης στα ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ με την ανάπτυξη και αξιοποίηση εργαλείων ΤΠΕ στο πλαίσιο εφαρμογής των εκπαιδευτικών πολιτικών & παρεμβάσεων του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων» (08/11/2010 με Αρ.Πρωτ. 21975) προβλέπεται η διάθεση 343.150 € για να αποτυπωθεί η υπάρχουσα κατάσταση στη Δευτεροβάθμια Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση!

Λες και δεν υπάρχουν για αυτό το λόγο αρμόδια όργανα της πολιτείας, όπως το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ή το Κέντρο Εκπαιδευτικής έρευνας (ΚΕΕ), για να αναλάβουν αυτό το έργο στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους.

Στο πλαίσιο του παραπάνω έργου προβλέπονται οι ακόλουθες «δράσεις»:

« • Αποτύπωση αντικειμενικών στοιχείων για τα ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ και ΣΕΚ

• Διενέργεια ποσοτικής έρευνας και ποιοτικής έρευνας

• Διενέργεια ημερίδας

• Πραγματοποίηση επισκέψεων στο εξωτερικό

• Εκπόνηση Τελικής Έκθεσης

• Προβολή και Δημοσιότητα πράξης».

Αλήθεια, ποιος θα απαντήσει στα ερωτήματα που αβίαστα προκύπτουν από τα παραπάνω, για την αναγκαιότητα αυτής της πράξης και τον προϋπολογισμό της;

Δεν υπάρχει η ηλεκτρονική βάση survey στα σχολεία;

Δεν δημιουργήθηκε η λεγόμενη “ηλεκτρονική εσχάρα αποτύπωσης” των σχολείων από το ΚΕΕ πριν από μερικά χρόνια υπό την προεδρία μάλιστα του σημερινού Γ.Γ. του Υπ. Παιδείας κ. Κουλαϊδή;
Δεν είχε δημιουργηθεί ανάλογη βάση δεδομένων για τα ΤΕΕ παλαιότερα στο επίπεδο αντίστοιχης διεύθυνσης στο Υπουργείο;

Τι έγιναν όλα αυτά τα “έργα”;

Γιατί χρειάζεται σήμερα να ξοδευτούν τόσα χρήματα για σχεδιασμό βάσεων δεδομένων παρόμοιες με αυτές που ήδη υπάρχουν;

Αλλά ακόμα και αν χρειάζονται νέα προγράμματα γιατί τέτοια σπατάλη χρημάτων;

Απλώς για να πάρουν κάποιοι παχυλές αμοιβές και να εξασφαλίσουν κάποια ταξίδια στο εξωτερικό;"

Και στη συνέχεια:

"60.000 ευρώ θα διατεθούν για το έργο «καταγραφή βεβαιώσεων, πιστοποιητικών, τίτλων σπουδών καθώς και των εκπαιδευτικών φορέων που τα εκδίδουν σε ηλεκτρονική βάση"

Ορθά τα καταγγέλει αυτά ο Κοτσυφάκης. Είναι ανεπίτρεπτο σε καιρούς οικονομικής λιτότητας να δαπανώνται τέτοια ποσά, όταν υποτίθεται πως τα στελέχη διαφόρων υπηρεσιών και οργανισμών του Υπουργείου Παιδείας μπορούν να αναλάβουν τα σχετικά καθήκοντα.

Και λέμε "υποτίθεται", γιατί είναι αμφίβολο αν όλα αυτά τα στελέχη κατάφεραν να πάρουν αυτές τις θέσεις χάρη στην αξία τους και όχι χάρη στις διασυνδέσεις τους. Εδώ βλέπουμε τον νυν Γ.Γ. του Υπουργείου να μην εμπιστεύεται το δικό του έργο!

Το σχετικό κείμενο αποτελεί παραδοχή της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, πολιτικής και υπηρεσιακής, ότι αυτή τη στιγμή δε γνωρίζουν τι πιστοποιητικά τυπώνει το υπουργείο, και φυσικά ότι δε γνωρίζει ποιά είναι η υπάρχουσα κατάσταση στα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ.

Το ερώτημα όμως είναι γιατί οι συνδικαλιστές δεν έδειξαν την ίδια αγανάκτηση για χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δαπανήθηκαν στο παρελθόν με παρόμοιο τρόπο, αλλά σε διαφορετική κλίμακα, και μοιράστηκαν σε διάφορες δομές και ενέργειες από τις οποίες επωφελήθηκαν αμέτρητοι εκπαιδευτικοί.

Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν η ΠΔΣ. Μοιράστηκαν με ευκολία λεφτά όχι μόνο στους καθηγητές της ΠΔΣ, που μπορεί να αντιστοιχούσαν και σε τμήματα-φαντάσματα, αλλά και σε διάφορους αξιολογητές. Δεν είδαμε κάποια συνδικαλιστική διαμαρτυρία παρά μόνο για την κατάργηση της ΠΔΣ.

Το ίδιο και για πλήθος Ευρωπαϊκών δράσεων που έδωσαν την ευκαιρία σε γνωστούς και φίλους να απολαύσουν ταξίδια ή πλούσια τραπέζια.

Ακόμα και τώρα, βλέπουμε σε άρθρο σχετικό με το άρθρο του Κοτσυφάκη την ηγερία του διδύμου της ΟΛΜΕ Καλομοίρη και Κοτσυφάκη Ελένη Παπαδοπούλου να διαμαρτύρεται γιατί δε δίνονται πλέον χρήματα για την ΠΔΣ και για τις εκπαιδευτικές άδειες!

Κανένας συνδικαλιστής δε λέει να δοθούν αυτά τα ποσά για ανθρώπινες αίθουσες που δε θα καταστρέφονται σε κάθε κατάληψη, ή για την προώθηση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Εκείνο που όλοι ζητούν είναι να δοθούν με κάποιον τρόπο στους εκπαιδευτικούς ως άμεσες ή έμμεσες παροχές.

Ποιά είναι λοιπόν η διαφορά ανάμεσα στο να πάρουν τα λεφτά μερικοί σύμβουλοι και στο να τα πάρουν μερικές χιλιάδες εκπαιδευτικοί δήθεν για επιμορφώσεις ή ημερίδες;

Οι μέθοδοι διδασκαλίας και οι επιμορφώσεις

Έχουμε αναφερθεί και άλλες φορές στο ζήτημα των δήθεν "επιμορφώσεων" και στις σκοπιμότητες πίσω από τα ΠΕΚ. Επίσης έχουμε αναφερθεί και στο μύθευμα του ΑΣΕΠ, που δήθεν επιλέγει αυτούς που αριστεύουν τόσο στο γνωστικό όσο και στο παιδαγωγικό αντικείμενο.

Αυτή τη φορά θα παραθέσουμε την κριτική του γνωστού αρθρογράφου Χρήστου Κυργιάκη. Αν και δε μας βρίσκουν όλες οι απόψεις που κατά καιρούς δημοσιεύει σύμφωνους, η συγκεκριμένη κριτική θίγει καίρια το ζήτημα της υποκρισίας που κυριαρχεί στον εκπαιδευτικό χώρο:

"«Τα παιδιά μισούν το σχολείο όχι γιατί είναι 25 σε κάθε τάξη» λέει χαρακτηριστικά στο «Βήμα» ο περιφερειακός διευθυντής Εκπαίδευσης της Αττικής κ. Ι.Κουμέντος. «Το μισούν γιατί είναι αποκρουστικός ο τρόπος διδασκαλίας. Μια τάξη με 20 παιδιά δεν θα άλλαζε τίποτα. Όταν η μέθοδος διδασκαλίας είναι του 1800 και δεν έχει αλλάξει τίποτα εδώ και χρόνια, πώς μπορείς να βασιστείς σε κριτήρια όπως η μείωση των μαθητών;» συνεχίζει. Ο κ. Κουμέντος δηλώνει ότι η λεγόμενη «μετωπική» διδασκαλία (η από έδρας διδασκαλία του εκπαιδευτικού) πρέπει να αλλάξει. Η εικόνα της κυκλικής διάταξης των θρανίων ώστε να μπορούν να συνεργάζονται μαθητές και εκπαιδευτικοί πρέπει να εφαρμοστεί σε όλα τα σχολείακαι τα μαθήματα πρέπει να διδάσκονται μέσα από παράλληλες οπτικές γωνίες.

Κύριε περιφερειακέ διευθυντή Εκπαίδευσης, από το 1998 καταργήθηκε η επετηρίδα και οι προσλήψεις γίνονται κατά μεγάλο ποσοστό μέσω ΑΣΕΠ. Μα καλά, με τον ΑΣΕΠ δεν προσλαμβάνεται τους καλύτερους εκπαιδευτικούς, τους πιο καταρτισμένους, τους πιο διαβασμένους, αυτούς που έχουν όρεξη για να διδάξουν; Τι έγινε, τελικά δεν είναι έτσι τα πράγματα; Για ποιο 1800 μιλάτε; Και τα προγράμματα επιμόρφωσης που εφαρμόζει το υπουργείο ξοδεύοντας εκατομμύρια δεν έχουν αποτέλεσμα;"

Αναμένουμε πάντως με ενδιαφέρον την επόμενη τοποθέτηση του "περιφερειακού" για το πως θα κάνει τη διάταξη των θρανίων κυκλική...

Κάλερ εναντίον Σπηλιωτόπουλου

Ο Άρης Σπηλιωτόπουλος έθεσε ένα εύλογο ερώτημα: Γιατί οι διοριστέοι εκπαιδευτικοί του ΑΣΕΠ δε διορίζονται, από τη στιγμή που όλοι στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εμφανίζονται ως υπέρμαχοι του ΑΣΕΠ.

Η απάντηση της Κάλερ ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα:

"Ο κύριος Σπηλιωτόπουλος ομιλεί για «κοινωνική, νομική και προσωπική αποκατάσταση των διοριστέων μέσω ΑΣΕΠ», αλλά δεν μας αναφέρει τις πελατειακές προσλήψεις, τις άτυπες - ως προς το πλαίσιο της ΕΕ- προεκλογικές αδειοδοτήσεις «κολεγίων» και τη διαιώνιση του εργασιακού μεσαίωνα της ωρομίσθιας εργασίας στην εκπαίδευση."

Πέρα από το ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που έδωσε ώθηση στην ωρομίσθια απασχόληση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης (και η ΝΔ φυσικά ακολούθησε), και πέρα από το ότι οι δύο γηράσκουσες υπουργίνες αδειοδότησαν επίσης τα κολέγια επειδή δε μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά, η συσχέτιση πελατειακών προσλήψεων με το ΑΣΕΠ είναι ιδιαίτερα ύποπτη.

Για ποιό λόγο άραγε η Κάλερ αποκαλεί τις προσλήψεις των επιτυχόντων ενός υποτίθεται αδιάβλητου διαγωνισμού πελατειακές; Και για ποιό λόγο μία κυβέρνηση εμφανίζεται απρόθυμη να προσλάβει τους διοριστέους επιτυχόντες ενός διαγωνισμού (στη συγκεκριμένη περίπτωση των εκπαιδευτικών, αλλά υπάρχουν και άλλες τέτοιες περιπτώσεις) επειδή αυτός έλαβε χώρα σε περίοδο διακυβέρνησης άλλου κόμματος;

Μήπως η Κάλερ, ως υφυπουργός, γνωρίζει κάτι για τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ που ο απλός λαουτζίκος αγνοεί;

Από τα υπόλοιπα φληναφήματα που αναφέρονται στην ανακοίνωση της Κάλερ θα σταθούμε μόνο στην παρακάτω αποστροφή:

"Οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί από τα γραφεία επέστρεψαν στο φυσικό τους χώρο.

Στην τάξη."

Αντί άλλης απάντησης, παραθέτουμε τον κατάλογο του λόχου αποσπασμένων της Υψηλής Πύλης του Υπουργείου Παιδείας:

"Ειδικότερα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας,
ΥΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΩΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΟΙ:

1. Ιωάννης Μήτσος,
2 Κωνσταντίνα Παπαδογιάννη και Γιάννης Χάλαρης,
3 ενώ ως ειδικοί σύμβουλοι οι
4 Εύη Χατζηανδρέου,
5 Παύλος Γούσης,
6 Ελένη Πετράκη,
7 Ματίνα Στάππα,
8 Ελένη Μωραΐτου,
9 Χαρά Σωτηριάδου,
10 Αργύρης Περουλάκης και
11 Αλεξάνδρα Ιωαννίδου.
12 Διευθύντρια του Γραφείου της υπουργού ανέλαβε η
13 Ευγενία Λοκανά με γραμματείς της τις κυρίες
14 Γεωργία Θεοφανοπούλου και
15 Μαρίνα Μαγκουρλίδου.

ΣΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ

16 Ρούλα Μπικίδου,
17 Αθηνά Πανούτσου και
18 Μίζη Ελένη,
19 στη Γραμματεία οι
19 Σοφία Κυρούση και η
20 Κατερίνα Καρβέλα,

ΣΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ οι
21 Αλεξάνδρα Μπουρνιά, η
22 Δήμητρα Γαζή και η
23 Ουρανία Σταύρακα,

ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ Η

24 Σταυρούλα Τσούτσουρα (διευθύντρια) και η Αγγελική Καρακατσάνη.

ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΆΝΝΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ:

25 Αναστασία Χατζηδάκη,
26 Βασιλική Σκαρτσούνη,
27 Χρήστος Δρούζιας,
28 Γιώργος Πλούσος,
29 Μάρθα Παναγιώτου,
30 Διονύσης Τσαγκρής,
31 Ιωάννα Λογαρά,
32 Γιώργος Σταθιάς και
33 Έφη Μεγαγιάννη.

ΤΟ ΠΟΛΥΠΡΟΣΩΠΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΟΙ:

34 Ρίτσα Γαλογαύρου,
35 Γιάννης Μαστρογεωργίου,
36 Δώρα Τσολάκη,
37 Νιόβη Λακοπούλου,
38 Γιώργος Παπούλιας,
39 Γιάννης Νάστος,
40 Άννα Μπεκρή,
41 Μαργαρίτα Βεβή,
42 Σταματίνα Μοτάκη,
43 Πελαγία Γιαννικοπούλου,
44 Φραντζέσκα Φακάρου,
46 Αλεξάνδρα Σπύρου και
46 Νίκος Διαμανταρίδης.

ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΔΗΛΑΔΗ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ 46 ΑΤΟΜΑ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ...
"

Από αυτούς, ο Μήτσος είναι γιός του προσφάτως παραιτηθέντος ΓΓΕΤ. Όσο για τον Νικόλαο Διαμανταρίδη, διαβάζουμε:

"Διαβάζοντας τα ονόματα των συνεργατών της (13 τον αριθμό!!!) με τα οποία στελέχωσε το γραφείο τύπου, διάβασα και το όνομα του κ. Νίκου Διαμανταρίδη!

Για όσους τυχόν δε γνωρίζουν , ο κ. Διαμανταρίδης είναι αποσπασμένος στο Υπουργείο Παιδείας τα τελευταία περίπου 10 χρόνια.

Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια απασχολείται σε γνωστό ιδιωτικό κανάλι (MEGA) εκφωνώντας το δελτίο καιρού.

Xωρίς να επιθυμώ να αποσπαστώ σε κανένα υπουργείο, ερωτώ:

Πόσα χρόνια υπηρέτησε ο κ.Διαμανταρίδης στην τάξη του;

Πόσα χρόνια θα παραμείνει αποσπασμένος στο Υπουργείο Παιδείας;

Πώς αποδεικνύεται από την παραπάνω περίπτωση η δέσμευση της υπουργού για διαφάνεια, αντικειμενικότητα και κατάργηση των πελατειακών σχέσεων και εξυπηρετήσεων;

Για πόσα χρόνια θα μας θεωρούν οι εκάστοτε υπουργοί κορόιδα; Ο συνεργάτης στο γραφείο τύπου της Υπουργού Παιδείας, κ.Νίκος Διαμανταρίδης, εν ώρα... σκληρής εργασίας φωτογραφίζεται σε χώρο του Υπουργείου ως μοντέλο... και μάλιστα αμείβεται υπερωριακά γι' αυτό!"

Αλλά και η υφυπουργός έχει το δικό της λόχο αποσπασμένων:

"Με τους μισούς σχεδόν, σε σχέση με την υπουργό της, έχει επανδρώσει το γραφείο της η υφυπουργός Εύη Χριστοφιλοπούλου. Διευθύντρια του Γραφείου της έχει αναλάβει η Έφη Ζόμπολα με άμεσους συνεργάτες τους Λίτσα Σταύρακα, Ιωάννα Τσούπρα, Φωτεινή Τζουμάρα, Μαρία Βλαχούλη, Δέσποινα Αφεντούλη, Αλέξανδρο Μακρυγιάννη, Μαρία Παπαδημητρίου, Άννα Δελαπόρτα, Νίκο Γεωργιάδη, Κώστα Κασιμάτη, Μαργαρίτα Γλαράκη, Δημοσθένη Μπαρούτα, Πόπη Ζινέλη και Κώστα Σκανδάλη. Στη Γραμματεία υπηρετούν οι Άννα Παπαδοπούλου, Φωτεινή Αμερικάνου, Εύη Πετράκου, Γιάννης Παπανδρέου και Μιχάλης Μπελαδάκης."

Τι έχει άραγε να πει για όλα αυτά η υφυπουργός;

Η πόρτα του Υπουργείου Παιδείας

Τα επεισόδια που έγιναν στην είσοδο του Υπουργείου Παιδείας δείχνουν για άλλη μία φορά τις παθογένειες της εκπαίδευσης.

Στις 7 Ιανουαρίου, αδιόριστοι και διορισμένοι εκπαιδευτικοί έκαναν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Παιδείας απαιτώντας να δουν την Υπουργό. Είναι γνωστό όμως πως δε μπορεί ο καθένας να βλέπει την Υπουργό, η οποία στο κάτω κάτω μπορεί να αναρρώνει από ένα botox και να μην είναι πρέπον να εμφανιστεί πρησμένη.

Οι λεπτομέρειες των επεισοδίων έχουν αναφερθεί πολλές φορές, οπότε εμείς θα επικεντρωθούμε στην ουσία.

Ας ξεκινήσουμε από τη δήλωση της Κάλερ-Χριστοφιλοπούλου:

"Σήμερα στο Υπουργείο Παιδείας έγινε μια εισβολή. Υπήρξαν βία και ζημιές στην περιουσία του ελληνικού λαού, που έγινε με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου. Υπήρξε εισβολή από μια ομάδα εκπαιδευτικών, ορισμένοι από τους οποίους είναι αδιόριστοι και ορισμένοι διορισμένοι, που όπως λένε τους συμπαραστέκονται. Να τονίσω ότι τους έχω δει επανειλημμένα - όπως και οι ίδιοι παραδέχονται – όπως έχω δει και αρκετές άλλες κατηγορίες εκπαιδευτικών και έχω συζητήσει μαζί τους."

Η υφυπουργός ξέχασε όμως να αναφέρει πως μαζί με τη Διαμαντοπούλου για πολύ καιρό έλεγαν πως δε γνωρίζουν ποιοί είναι αυτοί οι αδιόριστοι, και είχαν αρνηθεί πολλές φορές να αναγνωρίσουν την ύπαρξή τους, μέχρι τη νύχτα που η Διαμαντοπούλου έφυγε τρέχοντας από το κτίριο της ΕΡΤ αφήνοντας τα ΜΑΤ να συγκρατήσουν τους αγανακτισμένους που την κυνηγούσαν.

Επιπλέον, η υφυπουργός ξέχασε να αναφέρει τι έλεγε το κόμμα της σε αντίστοιχες περιπτώσεις που έλαβαν χώρα την περίοδο της γαλάζιας διακυβέρνησης. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που το Υπουργείο Παιδείας γίνεται στόχος διαδηλωτών, με τη διαφορά ότι τότε δεν ήταν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, αλλά υποκινούσε πολλές από τις τότε διαμαρτυρίες που σήμερα ενοχλούν το πρόγραμμα των υπουργών του.

Ανάμεσα στα υπόλοιπα που αναφέρονται στη δήλωση της Κάλερ ξεχωρίσαμε και ένα ανέκδοτο:

"Όλες οι προσλήψεις θα γίνουν διαφανώς και αξιοκρατικά."

Η φθορά της πόρτας του υπουργείου σίγουρα δεν αποτελεί μέρος της εικόνας που θα έπρεπε να δίνουν οι εκπαιδευτικοί, όπως και οι κλειδωμένες πόρτες στις οποίες αρέσκεται η Διαμαντουέτα δεν αποτελούν μέρος της εικόνας που θα έπρεπε να δίνει μία υποτίθεται εκλεγμένη πολιτικός, ακόμα κι αν αυτή είναι διορισμένη από τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ.

Όμως το παρελθόν δίδαξε στους εκπαιδευτικούς ότι με αυτόν τον τρόπο θα επιτύχουν το διορισμό τους. Ας μην ξεχνάμε τους γυμναστές που ροβόλαγαν στην αυλή του Υπουργείου Παιδείας για να δουν το Λυκουρέντζο, κίνηση που απέδωσε το διορισμό κάποιων μελών της ΠΕΑ. Αλλά και σε μικρότερη κλίμακα, με τέτοιον τρόπο κάποιοι πήραν μερίδιο από την ΠΔΣ προκειμένου να αποκτήσουν προϋπηρεσία, εισβάλλοντας σε κάποια γραφεία περιφερειακών διευθύνσεων.

Γιατί λοιπόν παραπονιέται τώρα η πολιτική ηγεσία, όταν μέχρι τώρα έδειχνε στους αδιόριστους πως αυτός είναι ο σωστός δρόμος; Με άλλα λόγια, οι εκπαιδευτικοί αφέθηκαν στο να εκπαιδευτούν από τους πολιτικούς σε ένα συγκεκριμένο τρόπο διεκδίκησης, ο οποίος διδάσκεται και στα πανεπιστήμια υπό τη μορφή του ασύλου, αλλά και στα σχολεία υπό τη μορφή της κατάληψης.

Τώρα λοιπόν η κάποτε ακιζόμενη στις τάξεις της ΔΑΠ υφυπουργός δυσανασχετεί που εκείνοι που δεν είχαν τη δική της τύχη εξακολουθούν να εφαρμόζουν μεθόδους πολιτικών νεολαιών, που χάρη σε αυτές αναδείχθηκαν τα σημερινά πολιτικά πρόσωπα.

Άραγε ποιά ήταν η άποψη τόσο της Κάλερ όσο και της Διαμαντοπούλου για τη βία όταν η Διαμαντοπούλου δήλωνε με καμάρι πως ο γιός της συμμετείχε στα επεισόδια που ακολούθησαν το θάνατο του Γρηγορόπουλου;


Όσο για τους εκπαιδευτικούς που επιζητούν το διορισμό τους αλαλάζοντας και σπάζοντας πόρτες, το φταίξιμο εξακολουθεί να ανήκει σε μεγάλο βαθμό στο δίδυμο Κάλερ-Διαμαντοπούλου. Έχουμε αναφερθεί με άρθρο μας στο πως τα πράγματα οδηγήθηκαν στο σημερινό αδιέξοδο, με ευθύνες κατά το μεγαλύτερο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ, και επίσης έχουμε αναφερθεί στο πως οι πελατειακές σχέσεις έδωσαν σε κάποιους τον τίτλο του "διοριστέου". Η υπερφίαλη μεγαλομπεμπέκα αρνήθηκε να αναγνωρίσει την πραγματικότητα αυτή, και δε θα μπορούσε άλλωστε να το πράξει καθώς η μόνη σχέση που έχει με την παιδεία είναι η ενασχόλησή της με το ποιό πανεπιστήμιο του εξωτερικού θα επιλέξει για τον κανακάρη της.

Με τον τρόπο αυτό όχι μόνο αποξενώθηκε από το πλήθος των υπηκόων τηςεκπαιδευτικών, αλλά έδωσε την ευκαιρία σε συγκεκριμένες ομάδες να κερδίσουν δημοσιότητα και να αναλάβουν την πρωτοκαθεδρία στην επίλυση ενός προβλήματος που οι ίδιοι αποτελούν μέρος του. Γιατί μέρος του προβλήματος είναι και οι σημερινοί "διοριστέοι", οι οποίοι με τους γνωστούς τρόπους αναρριχήθηκαν με ταχύτητα στις κορυφές των διαφόρων πινάκων, όπως μέρος του προβλήματος είναι και οι διορισμοί που όλες οι πολιτικές ηγεσίες έκαναν για να διορίσουν τους εκλεκτούς τους.

Το κατάντημα της Διαμαντοπούλου είναι να πηγαίνει παντού ακολουθούμενη από ΜΑΤ και φροντίζοντας να κλειδώνει τις πόρτες.

(Εκείνο που δε γνωρίζουμε είναι αν πήρε μαζί της και τα ΜΑΤ όταν πήγε στην εκδήλωση της φίλης της της Ρουμπάνη, ή ίσως έκρινε ότι μπορεί να ήταν στον ίδιο χώρο και οι "κακοποιημένες" της Ρουμπάνη και η κατάσταση να οδηγηθεί σε εκρηκτικό αποτέλεσμα.)

Και ο φόβος της Διαμαντοπούλου είναι δικαιολογημένος, καθώς οι εκπαιδευτικοί έχουν μάθει καλά τα κόλπα που τόσα χρόνια το πολιτικό σύστημα τους μάθαινε και τους επιβράβευε όταν τα εφήρμοζαν σωστα.

Το πόσο υποκριτική ήταν η ανακοίνωση της Κάλερ φαίνεται από την ανακοίνωση που εξέδωσαν λίγες ημέρες αργότερα οι 13 κηφήνες του γραφείου τύπου του καλεροδιαμαντοπούλειου υπουργείου:


-1 Ρίτσα Γαλογαύρου,
-2 Γιάννης Μαστρογεωργίου,
-3 Δώρα Τσολάκη,
-4 Νιόβη Λακοπούλου,
-5 Γιώργος Παπούλιας,
-6 Γιάννης Νάστος,
-7 Άννα Μπεκρή,
-8 Μαργαρίτα Βεβή,
-9 Σταματίνα Μοτάκη,
-10 Πελαγία Γιαννικοπούλου,
-11 Φραντζέσκα Φακάρου,
-12 Αλεξάνδρα Σπύρου και
-13 Νίκος Διαμανταρίδης

Σύμφωνα με αυτή, ο Τεμπονέρας αποτελεί "σύμβολο αγωνιστικού πνεύματος" που χαρακτηρίζεται από "το μεγαλείο του μάχιμου στην τάξη εκπαιδευτικού και των δημοκρατικών διεκδικήσεων".

Γιατί λοιπόν οι γερασμένες υπουργίνες εξανίστανται για το αγωνιστικό πνεύμα που επιδεικνύουν οι σημερινοί "εκπαιδευτικοί", στους οποίους το ίδιο το ΠΑΣΟΚ έμαθε τον τρόπο των "δημοκρατικών διεκδικήσεων";

Η αξιοπιστία του ΑΣΕΠ

Για το θέμα της αξιοπιστίας του ΑΣΕΠ πολλά έχουν λεχθεί μέχρι τώρα, και σίγουρα πολλά θα λεχθούν ακόμα στο μέλλον. Προς το παρόν θα συνδυάσουμε δύο γεγονότα.

Το πρώτο έχει να κάνει με σωρεία πλαστων αποτελεσμάτων του ΑΣΕΠ που έχουν αναφερθεί κατά καιρούς. Για παράδειγμα:

"Σε αποκάλυψη κατάθεσης πλαστών δικαιολογητικών από υποψηφίους της προκήρυξης 6Κ/2009 οδήγησαν οι καταγγελίες αναγνωστών στο Diorismos.gr. Συγκεκριμένα, στα προσωρινά αποτελέσματα της προκήρυξης 6Κ/2009 (ΦΕΚ 458/30.12.2009, τεύχος προκηρύξεων ΑΣΕΠ) που αφορούν την πλήρωση με σειρά προτεραιότητας δεκαεννέα (19) συνολικά θέσεων τακτικού προσωπικού του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού παρουσιάζεται διοριστέος υποψήφιος ο οποίος λαμβάνει 292,5 μόρια από το τεστ δεξιοτήτων, το οποίο όμως βάσει των πινάκων 1Γ/2007 (Τεστ Δεξιοτήτων) του ΑΣΕΠ, δεν έχει δώσει ποτέ!
Επίσης σε άλλες τρεις τουλάχιστον περιπτώσεις φαίνονται υποψήφιοι να λαμβάνουν 300 μονάδες (δηλαδή έγραψαν το απόλυτο 100 στο Τεστ Δεξιοτήτων) ενώ με βάση τα δημοσιευμένα ΦΕΚ με τις βαθμολογίες όσων έλαβαν μέρος στο Τεστ Δεξιοτήτων, η βαθμολογία των παραπάνω υποψηφίων δεν ξεπερνάει το 60.
Σε επικοινωνία του Diorismos.gr με την Ανεξάρτητη Αρχή, έγινε γνωστό ότι τα παραπάνω οφείλονται σε πλαστογραφίες συγκεκριμένων υποψηφίων της προκήρυξης και οι περιπτώσεις αυτές έχουν πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης. Οι υποψήφιοι αυτοί θα έπρεπε να είχαν αποκλειστεί αυτόματα από τις διαδικασίες επιλογής της προκήρυξης καθώς τα ονόματα και οι βαθμολογίες όσων εξετάστηκαν στο Τεστ Δεξιοτήτων είναι διαθέσιμα σε δεκαεννέα (19) ΦΕΚ (ΤΕΣΤ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ: ΤΟ 19Ο ΦΕΚ με τον οριστικό πίνακα).
Για ποιο λόγο όμως εμφανίζονται στα προσωρινά αποτελέσματα ως διοριστέοι υποψήφιοι που κατέθεσαν πλαστά δικαιολογητικά στο Τεστ Δεξιοτήτων, τη στιγμή που ο έλεγχος αυτός είναι αρκετά απλός;
Αναμένετε η επίσημη απάντηση από το ΑΣΕΠ."

Σημειώνεται ότι κανένας υποψήφιος δεν πέτυχε το απόλυτο 100 στο Τεστ Δεξιοτήτων, αυτό όμως δεν εμπόδισε κάποιους να κάνουν δεκτά τα συγκεκριμένα δικαιολογητικά. Από τη στιγμή που η αλήθεια έγινε γνωστή μόνο εξαιτίας της καταγγελίας σε κάποια ιστοσελίδα και όχι λόγω κάποιας έρευνας ή φροντίδας του ΑΣΕΠ ή άλλων Αρχών, εύλογα προκύπτει το ερώτημα πόσες άλλες τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας, και φυσικά πόσες από αυτές αφορούν τους εκπαιδευτικούς.

Το δεύτερο γεγονός έχει να κάνει με την απροθυμία κάθε κυβέρνησης να διορίσει "επιτυχόντες" διαγωνισμών του ΑΣΕΠ που έλαβαν χώρα επί προηγούμενων κυβερνήσεων. Για παράδειγμα, βλέπουμε μία από τις διαμαρτυρίες των "επιτυχόντων" του τελευταίου διαγωνισμού των εκπαιδευτικών:

"Είμαστε 426 εναπομείναντες εκπαιδευτικοί, που διαγωνιστήκαμε με γραπτό διαγωνισμό μέσω ΑΣΕΠ με προκήρυξη του 2008. Δώσαμε διαγωνισμό τον Ιούνιο του 2009 και τα οριστικά αποτελέσματα βγήκαν το Δεκέμβριο του 2009! Η προκήρυξη έλεγε πως πρέπει να μας απορροφήσει ΟΛΟΥΣ ΕΩΣ 31/12/2010."

Με δεδομένο το γεγονός πως παρόμοιες διαμαρτυρίες βλέπουμε εδώ και χρόνια, και όχι μόνο από "επιτυχόντες" εκπαιδευτικούς, αλλά και από άλλες κατηγορίες "επιτυχόντων", και πάλι εύλογα προκύπτουν κάποια ερωτηματικά. Μήπως οι κυβερνώντες γνωρίζουν κάτι που υποτίθεται πως δεν πρέπει να γνωρίζει ο πολύς κόσμος, οπότε και οι ίδιοι δεν εμπιστεύονται την αξιοπιστία του ΑΣΕΠ και προτιμούν να γίνει άλλος διαγωνισμός επί δικής τους διακυβέρνησης;

Σίγουρα το θέμα αυτό θα μας απασχολήσει πολλές φορές στο μέλλον...

Η τσάντα του μαθητή

Μετά από δεκαετίες αδιαφορίας για το ζήτημα, βλέπουμε φέτος το Υπουργείο Παιδείας να εκδίδει εγκύκλιο με θέμα "τι πρέπει να ισχύει για τη μεταφορά της σχολικής τσάντας για τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου". Σε αυτή προτείνονται διάφορα μέτρα για το μετριασμό του βάρους της σχολικής τσάντας.

Βέβαια είναι αμφίβολο αν υπάρχουν οι στοιχειώδεις υποδομές (πχ χώροι αποθήκευσης για κάθε μαθητή) ή το απαιτούμενο ενδιαφέρον από την πλευρά των εκπαιδευτικών, όμως το Υπουργείο Παιδείας αγνοεί την οδυνηρή πραγματικότητα: Ότι δηλαδή επί σειρά ετών το μέγεθος των βιβλίων αυξάνεται διαρκώς, και αυτό λόγω της πολιτικής που θέλει τα σχολικά βιβλία όλο και πιο εύπεπτα προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι θα τα καταλάβουν ακόμα και οι τελευταίοι μαθητές, αλλά ταυτόχρονα να περιέχουν και πλήθος κεφαλαίων που δεν πρόκειται ποτέ να διδαχθούν.

Αρκεί να κάνει κανείς τη σύγκριση με βιβλία αρκετά παλαιότερων εποχών, που όμως δεν υπήρχε η πίεση να περάσουν όλοι ανεξαιρέτως στην επόμενη τάξη.

Το αποτέλεσμα; Όχι μόνο ο υποβιβασμός του επιπέδου της εκπαίδευσης, αλλά και το φαινόμενο οι μαθητές να ξεκινούν τη σχολική ζωή τους κουβάλώντας ένα υπέρογκο φορτίο και να την τελειώνουν κουβαλώντας μόνο το κινητό τους...

Οι απολύσεις στο ΕΑΠ

Με επιστολή του προς τους φοιτητές του ΕΑΠ, το Δ.Σ. του Συλλόγου Διδασκόντων στο Ε.Α.Π. αναφέρθηκε στο αίτημα του Υπουργείου Παιδείας να απολυθεί σημαντικός αριθμός συμβασιούχων του ΕΑΠ.

Ανάμεσα στα άλλα, αναφέρεται ότι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να μειωθούν οι Ομαδικές Συμβουλευτικές Συναντήσεις.

Εκείνο που ξέχασαν να αναφέρουν οι συνδικαλιστάδες του ΕΑΠ είναι πως σε αυτές τις συναντήσεις, και ειδικά σε συγκεκριμένα επιστημονικά πεδία, πολλές φορές οι φοιτητές ήταν υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουν υποτιμητική και προσβλητική συμπεριφορά και οι συναντήσεις αυτές δε γίνονταν για χάρη των φοιτητών αλλά για να εκθέσει ο "συμβασιούχος" το πόσο σπουδαίος και σημαντικός επιστήμονας είναι.

Επιπλέον, καλό θα ήταν οι "συμβασιούχοι" αυτοί να μας έλεγαν και τι είδους συμβασιούχοι είναι, καθώς σημαντικός αριθμός από αυτούς κατέχει ήδη μόνιμη θέση. Πολλοί από αυτούς είναι απλώς διαπλεκόμενοι που βρήκαν άλλον έναν τρόπο να αυξήσουν τα εισοδήματά τους, και έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν στο πως παίρνουν τις θέσεις κάποιοι στα πρόθυρα της σύνταξης.

Όμως είναι γνωστή η τακτική των συνδικαλιστάδων, να προσπαθούν να κινητοποιήσουν τους φοιτητές για τα δικά τους συντεχνιακά αιτήματα. Άραγε τους έστειλαν επιστολή και για το θέμα των διδάκτρων;

Οι εμπειροτέχνες μουσικής

Ενώ άλλες κατηγορίες ΤΕ και ΔΕ εμφανίζονται ιδιαίτερα προνομιούχες, με αποτέλεσμα να διορίζονται ως εκπαιδευτικοί για να καταλήγουν την ίδια στιγμή στην εξολόθρευση μυγών στις διάφορες γραμματειακές θέσεις, και φυσικά να διορίζονται την ίδια στιγμή που υπάρχουν απόφοιτοι πανεπιστημίου με το ίδιο αντικείμενο, φαίνεται πως οι εμπειροτέχνες της μουσικής ανήκουν σε μία ιδιαίτερη κατηγορία.

Βλέπουμε λοιπόν έναν απίστευτο ορυμαγδό ανακοινώσεων αλλά και παρασκηνιακών κινήσεων κατά τα τελευταία χρόνια από τους αποφοίτους και ενίοτε και τους φοιτητές διαφόρων τμημάτων όπως αυτό του ΤΕΙ Ηπείρου(!), με τις οποίες γίνεται προσπάθεια αντικατάστασης όλων των εμπειροτεχνών μουσικής με αποφοίτους των εν λόγω τμημάτων, οι οποίοι πολλές φορές όταν καταλήγουν στα σχολεία προσπαθούν να βρουν από ποιά μεριά φυσάνε το κλαρίνο.

Δημιουργείται έτσι ένα κλίμα αντιπαράθεσης όχι μόνο με παραδοσιακούς μουσικούς, αλλά και με αποφοίτους ωδείων.

Σίγουρα θα ήταν πιθανό στο μέλλον κάποιοι να διόριζαν τα παιδιά τους ως ΤΕ Μουσικής χωρίς αυτά να έχουν σχέση με τη μουσική και στη συνέχεια να τους εξασφάλιζαν αποσπάσεις σε γραφεία και υπηρεσίες. Και το πιθανότερο είναι ότι στο μέλλον θα εμφανιζόταν και αυτό. Μέχρι τώρα όμως αυτό που έχουμε είναι μία αδυναμία του Ελληνικού κράτους να διαχειριστεί την παράδοσή του, κάτι που σε άλλες χώρες δε βλέπουμε να υφίσταται.

Μέχρι τώρα λοιπόν οι εμπειροτέχνες μουσικής ήταν υποχρεωμένοι να αποδεικνύουν την ταυτότητά τους σε ένα είδος μαθήματος όπου δεν είναι εύκολο να κρυφτεί κάποιος άσχετος.

Αυτό που βλέπουμε τώρα είναι μία νέα προσπάθεια δημιουργίας συντεχνιακών στεγανών, κάτι που δυστυχώς έχουμε δει πολλές φορές μέχρι τώρα και όπου κερδίζει εκείνος που έχει τις περισσότερες πολιτικές διασυνδέσεις.

Χαρακτηριστική του κωλοπαιδισμού των φοιτητών του ΤΕΙ(!) Λαικής Παραδοσιακής Μουσικής είναι η επιστολή του Μάριου Σαρακατσιάνου, φοιτητή του εν λόγω τμήματος, ο οποίος από τώρα φροντίζει για τον διορισμό του και με ανοίκειους χαρακτηρισμούς επιτίθεται σε όσους δεν αναγνωρίζουν την ανωτερότητα ενός επαρχιακού τμήματος ΤΕΙ για το οποίο ο ίδιος πάλι ομολογεί:

"Από εκεί και πέρα, αναφέρεται πως φοιτητές, δεν έχουν σχέση με την μουσική και μπαίνουν στην σχολή με 10. Τι σημαίνει αυτό; ότι είναι χαζοί; δεν το νομίζω. Δεν έχετε καταλάβει πως τα σχολεία δεν πρέπει να είναι οργανοκεντρικά. Δεν είναι σκοπός ενός καθηγητή παραδοσιακού οργάνου, να βγάλει έναν μαθητή δεξιοτέχνη. Γι' αυτό υπάρχουν άλλωστε και τα τριτοβάθμια ιδρύματα, όπως το ΤΛΠΜ ή το ΜΕΤ."

Από τη μία λοιπόν έχουμε "φοιτητές" χαμηλού επιπέδου που πέρασαν στο συγκεκριμένο τμήμα με αστείες βαθμολογίες, και πολλές φορές χωρίς να γνωρίζουν κάποιο (μουσικό) όργανο, από την άλλη οι ίδιοι φοιτητές επιθυμούν να αδειάσουν από τώρα θέσεις στα σχολεία ώστε να διοριστούν, καθώς θεωρούν τους εαυτούς τους επιστήμονες και εκπαιδευτικούς που μπαίνουν στο συγκεκριμένο ΤΕΙ κούτσουρα και βγαίνουν στραντιβάριους.

Αυτή η κατάσταση δε θα προέκυπτε εάν το κράτος, και στη συγκεκριμένη περίπτωση το Υπουργείο Παιδείας, δεν είχε προσπαθήσει για άλλη μία φορά να επέμβει σε ξένους προς αυτό τομείς με σκοπό να αποκτήσει τον απόλυτο έλεγχο επάνω σε οτιδήποτε δεν είναι ακόμα δημόσιο.

Αντί λοιπόν το αρμόδιο υπουργείο, δηλαδή το Υπουργείο Πολιτισμού, να φροντίσει για την παραδοσιακή μουσική, το Υπουργείο Παιδείας δημιούργησε τα μουσικά σχολεία, ανταγωνιζόμενο ουσιαστικά τα ωδεία, και προκειμένου να τα στελεχώσει κάλεσε τους εμπειροτέχνες, οι οποίοι και έπαιξαν ρόλο και στο θέμα του επίμαχου ΤΕΙ. Στη συνέχεια οι απόφοιτοι του συγκεκριμένου τμήματος είπαν να ακολουθήσουν την πεπατημένη, δηλαδή να το παίξουν εκπαιδευτικοί όπως όλοι οι απόφοιτοι οποιασδήποτε σχολής στην Ελλάδα, και έκτοτε έχουν αποδυθεί σε έναν πόλεμο ενάντια στους εμπειροτέχνες, οι οποίοι με τη σειρά τους διεκδικούν αυτό που διεκδικεί κάθε χρόνιος συμβασιούχος.

Εκείνο που δε βλέπουμε είναι σε τι εξυπηρετούν όλα αυτά την παραδοσιακή μουσική, καθώς για άλλη μία φορά οι ερασιτεχνικές κινήσεις των πολιτικών συνοδεύτηκαν από απουσία στοιχειώδους σοβαρού σχεδιασμού. Το αποτέλεσμα; Κάποιοι που τόσα χρόνια ήταν κατάλληλοι για τη δουλειά που έκαναν τώρα να δέχονται έξωση, φοιτητές του 10 να θεωρούν τους εαυτούς τους αυριανούς εκπαιδευτικούς, και φυσικά να δημιουργηθεί μία ακόμα ειδική κατηγορία σχολείων με αβέβαιο μέλλον μόνο και μόνο γιατί οποιουδήποτε είδους εκπαίδευση στην Ελλάδα πρέπει να παρέχεται από το κράτος. Αν μη τι άλλο, το νέο δόγμα της κρατικής εκπαίδευσης είναι ότι οι δεξιοτέχνες μουσικών οργάνων θα είναι μόνο οι απόφοιτοι ενός συγκεκριμένου επαρχιακού ΤΕΙ...

Αχιλλέας Μητσός και η αξιοκρατία και διαφάνεια στην Ελλάδα

Την επαύριον της παραίτησής του από ΓΓΕΤ, ο Αχιλλέας Μητσός παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα Αυγή.

Η Αυγή δε χάνει την ευκαιρία να πλέξει το εγκώμιο του καθηγητή, που διορίστηκε στο πανεπιστήμιο στα πρόθυρα της σύνταξης, και φυσικά δεν τον αντιμετωπίζει σα βολεμένο γραφειοκράτη των Βρυξελλών. Αντίθετα, τον αφήνει να πει τον πόνο του για την κατάσταση της έρευνας στην Ελλάδα, πόνο που δείχνει να συνδέεται περισσότερο με το θέμα της χρηματοδότησης. Και αυτό φυσικά διότι ο Μητσός δε δέχεται την ισοπεδωτική αντιμετώπιση του Ελληνικού πανεπιστημίου.

Δε χάνει φυσικά την ευκαιρία να καταγγείλει τις συνθήκες της παραίτησής του, όπου τον οδήγησαν η "έλλειψη αξιοκρατικών κριτηρίων και πλήρους διαφάνειας".

Άραγε τα αξιοκρατικά κριτήρια και η διαφάνεια ήταν που οδήγησαν το γιό του σε απόσπαση στην αυλή της Διαμαντουέτας, όπου και είναι προϊστάμενος του γραφείου της;

Άννα Διαμαντοπούλου και διαφθορά: Τσου ρε Λάκη

Διαβάζουμε για τις δραστηριότητες της πολυπράγμωνος Διαμαντουέτας:

"Τι έχασε ο Λάκης...

Η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου (στο σκίτσο) ετοιμάζεται να καταπολεμήσει εν τη γενέσει της την πεποίθηση ότι «η διαφθορά είναι μαγκιά» και γι΄ αυτό συναντήθηκε χθες με τον πρόεδρο κ. Κ. Μπακούρη και μέλη του ΔΣ της ΜΗΚΥΟ «Διεθνής Διαφάνεια». Καθώς την 9η Δεκεμβρίου δεν γιορτάζεται μόνο η ονομαστική εορτή της υπουργού αλλά και η Παγκόσμια Ημέρα Διαφάνειας, οι μαθητές τότε πρόκειται να κληθούν να γράψουν εκθέσεις κατά της διαφθοράς.

Oι άνθρωποι της Διεθνούς Διαφάνειας παρουσίασαν στην υπουργό και το παιδικό βιβλίο του Μάνου Κοντολέοντος με τίτλο «Τι κέρδισε ο Αλκης και τι έχασε ο Λάκης». Δεν ξέρω αν θα βρει τη θέση του στις μαθητικές βιβλιοθήκες, αλλά δεν το αποκλείω αφού το ηθικό δίδαγμά του είναι ότι «η διαφθορά δεν είναι μαγκιά». Κάπως έτσι έζησαν αυτοί καλά, και εμείς καλύτερα."

Σίγουρα πρέπει να επαινέσουμε την κίνηση της Άννας. Όμως αυτή θα είχε νόημα εάν τη συνόδευε με μία εξήγηση για τη δική της καριέρα, καθώς και την καριέρα του συζύγου της, το λόχο των αυλικών της που δημιούργησε στο Υπουργείο Παιδείας, αλλά και τα τεκταινόμενα στο Κτηματολόγιο.

Με άλλα λόγια, η αυτοκράτειρα δεν πρέπει μόνο να μιλάει για την τιμιότητα, αλλά να την εφαρμόζει κιόλας...

Πληροφορικάριοι: Κι άλλοι για το δημοτικό

Τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργηθεί αμέτρητα τμήματα πληροφορικής, με τους πλέον ευφάνταστους τίτλους. Και όλοι αυτοί έχουν ως όνειρο της ζωής τους να διδάξουν το αντικείμενό τους στο δημοτικό, και γιατί όχι και στο νηπιαγωγείο.

Η γελοιότητα όλων αυτών των αποφοίτων φαίνεται και από το παρακάτω:

"ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ! ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΣΕ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ!!
ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΥΠΟΓΡΑΦΤΕΙ?? ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ Ο ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ!! ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ, ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ!! ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ"

Με άλλα λόγια, το πρόβλημα των "επιστημόνων" που βγάζει το συγκεκριμένο τμήμα είναι να αλλάξει ο τίτλος του (τον οποίο και είχε όταν μπήκαν σε αυτό) ώστε να μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ανήκουν στο πλήθος των πληροφορικάριων. Μετά από την πολιτισμική πληροφορική, σειρά έχει η εφεύρεση της μαγειρικής πληροφορικής, της ερωτικής πληροφορικής και της χειρωνακτικής πληροφορικής.

ΤΕ/ΔΕ

Το ζήτημα των ΤΕ και ΔΕ που έχουμε θίξει πολλές φορές έχει δημιουργήσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην κοινή γνώμη γι'αυτήν τη μάλλον άγνωστη πτυχή της εκπαίδευσης.

Στο επερχόμενο διάστημα θα τοποθετηθούμε στη ρίζα του ζητήματος με ειδικό άρθρο, εξετάζοντας την πορεία μέχρι τη σημερινή κατάσταση.

Οι ισλαμιστές διδάσκουν την πολυπολιτισμικότητα

Ενώ η Άννα Διαμαντουέτα περιχαρής συνεχίζει το έργο των προκατόχων της για την εισπίδηση μωαμεθανικών μειονοτήτων στην Ελλάδα, είτε μέσω της ανέγερσης τζαμιών είτε μέσω της απάλειψης της χριστιανικής θρησκείας από τα σχολεία με ταυτόχρονη εισαγωγή ισλαμικών επιρροών, και ενώ οι επαγγελματίες των ΜΚΟ, οι αριστεριστές και οι δουλοπρεπείς κυβερνώντες επιζητούν την με κάθε μέσο διευκόλυνση της ισλαμοποίησης της χώρας, οι μουσουλμανικές χώρες δίνουν μηνύματα με πολλαπλούς αποδέκτες μέσω των πρακτικών τους στο εσωτερικό τους.

Θα ξεκινήσουμε με την είδηση για την φυλάκιση και μετέπειτα κακοποίηση Αιγύπτιου blogger με την κατηγορία της προσβολής του ισλάμ:

"Ενας Αιγύπτιος μπλόγκερ αφέθηκε ελεύθερος αφού εξέτισε ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών με την κατηγορία της προσβολής του Ισλάμ και του προέδρου της χώρας, δήλωσε μία οργάνωση υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το Αραβικό Δίκτυο για Πληροφορίες για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ANHRI) ανακοίνωσε ότι η κατάσταση της υγείας του μπλόγκερ Αμπντέλ Καρίμ Ναμπίλ, 26 ετών, που είναι γνωστός ως Καρίμ Άμερ, είναι κακή και ότι οι αστυνομικοί τον χτύπησαν προτού τον αφήσουν ελεύθερο χθες. Το υπουργείο Εσωτερικών της Αιγύπτου δεν έχει κάνει κανένα σχόλιο προς το παρόν για το θέμα. Ο Άμερ, φοιτητής στο πανεπιστήμιο αλ Άζχαρ, είχε συλληφθεί το 2006 με την κατηγορία ότι προσέβαλε το Ισλάμ και τον αιγύπτιο πρόεδρο Χόσνι Μουμπάρακ στο μπλογκ του. Καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης και αποβλήθηκε από το πανεπιστήμιο. «Ο Καρίμ αφέθηκε ελεύθερος την Τρίτη το πρωί και η κατάσταση της υγείας του δεν είναι καλή, όμως είναι πλέον ασφαλής», δήλωσε ο Γκαμάλ Έιντ, επικεφαλής του ANHRI, που εκπροσώπησε τον Άμερ στο δικαστήριο, στο Ρόιτερ. «Κρατήθηκε για 11 ημέρες πέραν της ποινής του και χτυπήθηκε από τους αστυνομικούς», πρόσθεσε ο Έιντ. Ο Αμερ, που είναι ο πρώτος μπλόγκερ που δικάστηκε στην Αίγυπτο για το περιεχόμενο των αναρτήσεών του, αφέθηκε αρχικά ελεύθερος στις 5 Νοεμβρίου. Αμέσως όμως συνελήφθη ξανά και κρατήθηκε από την κρατική ασφάλεια για 11 ημέρες χωρίς να του απαγγελθούν κατηγορίες και χτυπήθηκε, επεσήμανε ο ANHRI."

Ας σημειωθεί το γεγονός ότι όχι μόνο φυλακίστηκε, αλλά επιπλέον αποβλήθηκε από το πανεπιστήμιο. Την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα το πανεπιστήμιο αποτελεί άσυλο όχι μόνο για το Indymedia, αλλά και για κάθε κακοποιό στοιχείο.

Ενώ στην Ελλάδα οι άθεοι αριστεριστές αγωνιούν για τα θρησκευτικά καθήκοντα των μουσουλμάνων λαθρομεταναστών στα σχολεία, στο Πακιστάν τέτοια ζητήματα έχουν λυθεί προ πολλού:

"Στη Μαντι Μπαχαβαλντιν του Πακιστάν στις 2 Ιουνίου του 2007 ο 16χρονος χριστιανός Ιμράν Μασίχ κακοποιήθηκε και βιάστηκε ομαδικά από μουσουλμάνους επειδή αρνήθηκε να αλλάξει την πίστη του όταν τον απήγαγαν."

Αξίζει να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο, το οποίο καταδεικνύει το πως οι Πακιστανοί λαθρομετανάστες, που εδώ διαδηλώνουν ελεύθερα για το μωάμεθ, αντιμετωπίζουν το θέμα της ανεξιθρησκείας στη χώρα τους.

Η τρίτη είδηση αφορά την προθυμία με την οποία οι ισλαμικές χώρες επιτρέπουν την ανέγερση ναών άλλων θρησκειών:

"Ένας διαδηλωτης σκοτώθηκε και αρκετοί άλλοι τραυματίστηκαν, καθώς εκατοντάδες ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΟΠΤΕΣ διαδηλωτές αντιπαρατάχθηκαν με την Αιγυπτιακή Αστυνομία μετά την απόρριψη αιτήσεως τους για την ανέγερση εκκλησίας.

Το Al Jazeera μεταδίδει ότι:
O Χριστιανός διαδηλωτής σκοτώθηκε απο πυρά των Δυνάμεων Ασφαλείας. Τα επεισόδια ξεκίνησαν έξω από ένα Δημοτικό κτήριο στο προάστιο του Καϊρου ΓΚΙΖΑ, όταν οι αρχές σταμάτησαν τις εργασίες ανέγερσης Εκκλησίας, επικαλούμενες ότι η Χριστιανική κοινότητα παραβίασε την πολεοδομική άδεια."

Την ίδια στιγμή, το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας έχει αναλάβει εργολαβικά σε συνεργασία με το Πολεμικό Ναυτικό την ανέγερση τζαμιού που θα αποτελέσει τον πρώτο πυρήνα επιβολής του ισλάμ στην Ελλάδα, προκειμένου να αντιμετωπιστούν ανθρωπιστικά οι θρησκευτικές ανάγκες των μωαμεθανών.

Ας ελπίσουμε η Δραγώνα και οι υπόλοιπες γηρασμένες χάριτες του Υπουργείου Παιδείας να ευτυχήσουν κάποτε να δοκιμάσουν τη μπούργκα, που αν μη τι άλλο θα τους πηγαίνει πολύ.

Πανάρετος και χρηματοδότηση ΑΕΙ/ΤΕΙ

Η στάση της διοίκησης των ΑΕΙ και ΤΕΙ στο αίτημα του Πανάρετου να δοθούν συγκεκριμένα στοιχεία ώστε να υπάρξει αντίστοιχη χρηματοδότηση δείχνει την απροθυμία του Ελληνικού πανεπιστημιακού κατεστημένου να δεχτεί τη διαφάνεια.

Ανάμεσα στα άλλα στοιχεία που ζήτησε ο Πανάρετος ήταν και ο αριθμός των αιώνιων φοιτητών, ενός καθαρά Ελληνικού φαινομένου.

Πολύ σωστά ο Πανάρετος διεμήνυσε ότι δε θα υπάρξει χρηματοδότηση στα ιδρύματα αυτά αν δε σταλούν τα αντίστοιχα στοιχεία, καθώς είναι προς το συμφέρον των διαπλεκόμενων πανεπιστημιακών να τα αποκρύβουν ώστε να διατηρείται το ίδιο καθεστώς αδιαφάνειας και διαφθοράς.

Αν δεν υπήρχε το φόβητρο της χρηματοδότησης, απλά δε θα απαντούσαν ποτέ και θα συνέχιζαν ανενόχλητοι να κάνουν ότι έκαναν και τα προηγούμενα χρόνια.

Δεν είναι τυχαίο ότι η πρώτη αντίδραση στη γενναία προσπάθεια του Πανάρετου ήρθε από την εφημερίδα Αυγή, που τον αποκάλεσε Ιαβέρη των πανεπιστημίων, καθώς η Αριστερά αντλεί μεγάλο ποσοστό οπαδών από τους ανεπρόκοπους φοιτητές και θέλει με κάθε τρόπο να προστατέψει την εκλογική της βάση.

2η ΕΠΑΣ Σιβιτανιδείου και επαγγελματικά δικαιώματα

Τον τελευταίο καιρό έχουμε δει μία πληθώρα επιστολών μαθητών και αποφοίτων της 2ης ΕΠΑΣ Σιβιτανιδείου προς διάφορες κατευθύνσεις, από το Συνήγορο του Πολίτη έως την Υπουργό Παιδείας, με αντικείμενο το ζήτημα των επαγγελματικών δικαιωμάτων που δίνει η ειδικότητα Τεχνικών Ηλεκτρολογικών Εργασιών.

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο ζήτημα των επαγγελματικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα, όμως εδώ το θέμα έχει ιδιαίτερες πτυχές.

Θα ξεκινήσουμε από την παραπληροφόρηση που το ίδιο το κράτος επικροτεί στο ζήτημα των προοπτικών κάθε λογής σχολών. Βλέπουμε να διαφημίζονται διάφορα - κρατικά - ιδρύματα διαφόρων βαθμίδων με τρόπο που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, και αυτό αφορά ακόμα και πανεπιστημιακά τμήματα, όπως συμβαίνει με τη γνωστή υπόθεση της σχολής Πλαστικών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου κάποιοι έλεγαν πως όταν έρθει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία δήθεν θα λύσει άμεσα το πρόβλημα.

Ας μείνουμε όμως στο θέμα της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης. Το Υπουργείο Παιδείας με ιδιαίτερη χαρά ανακοίνωσε πως έλαβε μέτρα εναντίον ιδιωτικού ΙΕΚ που διαφήμιζε πως ήταν το καλύτερο της Ευρώπης, αλλά δε βλέπουμε την ίδια ευαισθησία για την ψευδή διαφήμιση διαφόρων τμημάτων και ειδικοτήτων που αναζητούν απεγνωσμένα μαθητές.

Το άλλο σκέλος της διαμαρτυρίας της 2ης ΕΠΑΣ Σιβιτανιδείου αφορά τους ίδιους τους διαμαρτυρόμενους, οι οποίοι με δικά τους λόγια ζητούν πτυχία με ουσία και κύρος, και διαμαρτύρονται απαιτώντας να έχουν αντίκρυσμα οι σπουδές τους. Το τι είδους σπουδές είναι αυτές, σε τι είδους "πτυχία" μπορεί να οδηγούν και ποιό κύρος δικαιούνται να έχουν το αποδεικνύουν τα διάφορα βίντεο που έχουν ανεβάσει στο youtube οι ίδιοι οι μαθητές διαφόρων τμημάτων ηλεκτρολόγων της Σιβιτανιδείου, στα οποία εμφανίζονται υπό την εμφανή επήρρεια ψυχοτρόπων ουσιών και διαφημίζουν με τον καλύτερο τρόπο την ποιότητα των σπουδών τους.

Ποιός άραγε θα δώσει "κύρος και αντίκρυσμα" σε τέτοιου είδους "σπουδές"; Κάτι τέτοιο θα έριχνε ακόμα περισσότερο το επίπεδο και την ποιότητα του υπάρχοντος εργατικού και τεχνικού δυναμικού.

Ειδικά για το διαχρονικό επίπεδο των σπουδών στη Σιβιτανίδειο το παρακάτω απόσπασμα είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικό:

"Αυτό με τον αδελφό μου, πικρή ιστορία. Ηταν κόπανος στο σχολείο, με κλωτσιές απο τον μπαμπά μου πήρε το απολυτήριό του αφού έμεινε στην ίδια τάξη 3 φορές. Ηθελε ο μπαμπάς να τον κάνει μηχανικό, να τον στείλει στο Πολυτεχνείο, ενώ εκείνος ήθελε να γίνει ζιγκολό. Ηταν όμορφος είχε πάρει τα ανοιχτά χρώματα της μάνας, τα γαλανά της μάτια που ζάλιζαν τον θηλυκόκοσμο. Απο τα 12 του χρόνια τον κυνηγούσαν μεγαλύτερές του και αυτός κορδωνόταν. Που μυαλό για βιβλία! Κάθε που κόλλαγε αφροδίσια, τον πήγαινε η μάνα στο γιατρό γιατί ο πατέρας μου έλεγε ότι αυτές οι μολύνσεις μόνο με βρεγμένη σανίδα θεραπεύονται! Φυσικά δεν πήγε πολυτεχνείο, και κατέληξε στη Σιβιτανίδειο να παρακολουθήσει μία σχολή για μηχανικούς. Τελείωσε τη σχολή στα 5 χρόνια (με ξύλο πάντα) και μετά είχε τη φαεινή ιδέα ο πατέρας μου να πτωχεύσει. Τον έστειλε στη Γερμανία (του έκανε γερμανικά απο τα 10 του χρόνια με γερμανίδα δασκάλα) για μεταπτυχιακά. Εκεί διαπιστώθηκε ότι δεν ήξερε γερμανικά, γρί. Τη γερμανίδα την είχε γκόμενα και είχε μάθει τα βασικά που μαθαίνουν συνήθως με μία μέθοδο Λιγκουαφόν οι όποιοι τουρίστες. Στη Γερμανία έκατσε 15 χρόνια για να πάρει ένα πτυχίο σαν αυτό που παίρνουν τώρα απο το Πολυτεχνείο. Γύρισε θριαμβευτής με το πτυχίο, μία σύζυγο και ένα παιδί. Ο πατέρας μου τον πέταξε έξω. Τη σύζυγό του (ελληνίδα κόρη μεταναστών) τη σιχάθηκε απο την αρχή γιατί κάπνιζε και κουνούσε πέρα-δώθε τους γοφούς της..τη θεώρησε που.. . Τα χρόνια όμως που ο αδελφός μου πήγαινε στη Σιβιτανίδειο, έφερνε σε εμάς τις γκομενίτσες του και τις κουτούπωνε στο σαλονάκι μας. Γιατί στο σπίτι του πατέρα του, αυτά δεν περνάγανε."

Βέβαια, πίσω από αυτές τις επιστολές της 2ης ΕΠΑΣ Σιβιτανιδείου ίσως να πρέπει να αναζητήσει κανείς και άλλα κίνητρα, που δε σχετίζονται απαραίτητα με τους μαθητές. Όπως και να έχει, η λύση για το πρόβλημα υπάρχει:

Να τιμωρηθούν όσοι είναι υπεύθυνοι για αυτές τις παραπλανητικές διαφημίσεις με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το Υπουργείο Παιδείας τιμωρεί τις διάφορες ιδιωτικές σχολές.

Μαθητικές υποχρεώσεις

Η καταδίκη της υπερβολικής αυστηρότητας άλλων εποχών έχει οδηγήσει στο ακριβώς αντίθετο άκρο, με αποτέλεσμα να θεωρείται αυτονόητο πως όποιος πηγαίνει, όποτε το θυμάται, στο σχολείο, δε χρειάζεται να κάνει κάτι άλλο για να το τελειώσει.

Μάλλον στα πλαίσια αυτής της πραγματικότητας πρέπει να δούμε το παρακάτω:

"Καταγγελία για καθηγητή ΟΑΕΔ αλίμου

Καθηγητής ηλεκτρολογίας στο ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ στο καλαμάκι βάζει απουσίες σε μαθητές που δεν έχουν κάνει τις ασκήσεις τους στο σπίτι, που δεν έχουν αγοράσει (!!) πολύμετρο (που κοστίζει 25 ευρώ)και για άλλους ασήμαντους λόγους επίσης..
Χθες αφού πέταξε 5 άτομα που απλά δεν είχαν κάνει τις ασκήσεις που είχε βάλει για το σπίτι, προσπαθήσαμε να απευθυνθούμε στη διεύθυνση, οπού ο διευθυντής μας είπε "Καλά σας έκανε". Και θα ήθελα να ρωτήσω, ο καθηγητής μπορεί να βάλει απουσία όταν ο μαθητής δεν είναι στην τάξη, και στη χειρότερη όταν κάνει φασαρία μεστην τάξη γιατί εμποδίζει το μάθημα, αλλά έχει δικαίωμα να βάζει απουσίες για τους λόγους που έγραψα στην αρχή? Είναι ακόμα αρχή της χρονιάς και κοντεύουμε να μείνουμε..."

Υποτίθεται ότι σε αυτές τις σχολές οι μαθητές πηγαίνουν για να εξασφαλίσουν το επαγγελματικό τους μέλλον, οπότε και θα πρέπει να αντιμετωπίσουν με την αντίστοιχη σοβαρότητα τα μαθήματα. Πώς θα γίνει αυτό αν δεν καθήσουν να ασχοληθούν με την επίλυση ασκήσεων της ειδικότητάς τους και πώς θα εξασκηθούν πρακτικά χωρίς το αναγκαίο όργανο;

Ειδικά στο ζήτημα της τιμής του πρέπει να σημειώσουμε ότι ο καταγγέλων θα έπρεπε να πάρει και μία επιπλέον απουσία για ελλειπή έρευνα αγοράς, γιατί τότε θα ήξερε ότι υπάρχουν και πολύ οικονομικότερα πολύμετρα.

Μάλλον θα πρέπει να αποδοθούν εύσημα στον καθηγητή που δεν κάνει το κορόιδο περιμένοντας να περάσει η ώρα.

Οι απαιτήσεις των "ωρομίσθιων" των ΤΕΙ

Για άλλη μία φορά γινόμαστε μάρτυρες διαμαρτυριών του έκτακτου προσωπικού των ΤΕΙ για ζητήματα που αφορούν την καθυστέρηση των πληρωμών τους.

Την αρχή έκανε εκπροσωπόντας το ΚΚΕ η Λιάνα Κανέλλη:

"Η Λ. Κανέλλη κατήγγειλε ότι το 80% του επιστημονικού προσωπικού των ΤΕΙ είναι έκτακτο και βιώνει τη χρόνια ομηρία και την εκμετάλλευση και έφερε ως παράδειγμα το ΤΕΙ του Πειραιά, όπου 850 έκτακτοι είναι απλήρωτοι από το Μάρτη και γι' αυτό έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας. Η κυβέρνηση, είπε, έχει κηρύξει άτυπη στάση πληρωμών και αυτό είναι ένα δείγμα για το πώς αντιμετωπίζει το χώρο της Παιδείας τον οποίο έχει μετατρέψει σε χώρο «διά βίου ταλαιπωρίας».

Ζήτησε δε όχι μόνο την καταβολή των δεδουλευμένων, αλλά και τη μονιμοποίησή τους με την κατάργηση του θεσμού των εκτάκτων."

Το ερώτημα είναι πως μπορείς να μονιμοποιήσεις αυτούς που έχουν ήδη μόνιμη εργασία.

Μεταξύ άλλων, τα μέλη του Συλλόγου Εκτάκτου Εκπαιδευτικού Προσωπικού του ΤΕΙ Πειραιά αναφέρουν:

"Είμαστε η ξεθωριασμένη εικόνα του μέλλοντος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που λειτουργεί με τους ευτελείς και πειθαναγκαστικούς όρους ελαστικής εργασίας, που είναι ανταγωνιστική, διότι με το ελάχιστο κόστος –οικονομικό, θεσμικό, δημοκρατικό– παράγει το μέγιστο αποτέλεσμα: πτυχιούχους χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα, με γνώσεις αναλώσιμες στα όρια της κατάρτισης στελεχών (;) εφαρμογής.


...Το εκπαιδευτικό έργο στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση δεν μπορεί να υλοποιείται με συμβάσεις Ιδιωτικού Δικαίου, ωρομισθίες και κυρίως με απλήρωτη εργασία. Δεν μπορούμε να διδάξουμε υπό συνθήκες οικονομικής εξαθλίωσης και εργασιακής ομηρίας."

Πόσοι άραγε από αυτούς τους "ωρομίσθιους" είναι μόνιμοι εκπαιδευτικοί;

Πόσοι άραγε από αυτούς τους "ωρομίσθιους" είναι κομματικοί εγκάθετοι;

Πόσοι άραγε από αυτούς τους "ωρομίσθιους" είναι γόνοι είτε εκπαιδευτικών οικογενειών, είτε πολιτικών και κρατούντων;

Πόσοι άραγε από αυτούς τους "ωρομίσθιους" βρίσκονται ταυτόχρονα σε πλειάδα τέτοιων "ελαστικών σχέσεων εργασίας" χάρη σε γνωριμίες;

Και τέλος με ποιόν τρόπο γίνεται η επιλογή τους;

Είναι πολλά τα ερωτήματα...

Η έννοια της πρωτότυπης έρευνας στην Ελλάδα

Ένα από τα μυθεύματα του κρατικού πανεπιστημίου που προτάσσουν όσοι επιθυμούν τη διαιώνιση του σημερινού status quo είναι η υποτιθέμενη έρευνα που διεξάγεται σε αυτό, και που υποτίθεται ότι θα εκλείψει αν το δημόσιο πανεπιστήμιο υποκύψει στις ανάγκες της αγοράς.

Το ερώτημα είναι ποιά είναι αυτή η υποτιθέμενη έρευνα για την οποία αξίζει να συντηρούνται τα πλήθη των "πανεπιστημιακών" κηφήνων, που η μόνη τους έγνοια είναι πως θα καταφέρουν να διορίσουν τα παιδιά τους. Η πραγματικότητα είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες σε όσους έχουν άμεση σχέση με το σύστημα, αντιγραφές από τις πιο πιθανές και απίθανες πηγές, ενίοτε και "εθελοντική" εργασία φοιτητών, και το αποτέλεσμα είναι η πρωτότυπη έρευνα που θέτει την Ελλάδα στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πραγματικότητας αποκαλύπτει το GURF, και αξίζει να διαβάσετε τη σχετική σελίδα. Εμείς θα σταθούμε σε δύο πράγματα:

Το πρώτο είναι η ξεδιάντροπη αντιγραφή που έλαβε χώρα. Αν δει κανείς τα abstracts των δύο κειμένων, η διαφορά είναι αμελητέα. Εκείνο όμως που κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι το ότι οι Έλληνες αντιγραφείς δεν δίστασαν να προσθέσουν στην αντιγραφή τους και τη φράση "original research".

Το δεύτερο είναι η επαγγελματική εξέλιξη των αντιγραφέων. Ο Βασίλειος Διάφας διορίστηκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, πήρε απόσπαση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και το ίδιο χρονικό διάστημα έκανε και διδακτορικό στη Βουλγαρία. Αινιγματικός ο τρόπος με τον οποίο αυτά έγιναν ταυτόχρονα, και εξίσου αινιγματικά τα κριτήρια με τα οποία το παντοδύναμο τότε ΔΙΚΑΤΣΑ αναγνώρισε το διδακτορικό αυτό. Ας μην ξεχνάμε ότι το ΔΙΚΑΤΣΑ, και μετέπειτα το ΔΟΑΤΑΠ, επέβαλε δρακόντειους όρους προκειμένου να προβάλλει προσχώματα στην αναγνώριση άλλων τίτλων που στην περίπτωση χωρών όπως η Βουλγαρία χαλάρωναν σημαντικά.

Σημειώνεται πως η επιστημονική εξειδίκευση για την οποία το δημόσιο πανεπιστήμιο πληρώνει τον Βασίλειο Διάφα είναι το καγιάκ, οπότε και όλες οι έρευνες που αντιγράφει προσαρμόζονται στο καγιάκ.

Περίπου τα ίδια ισχύουν και για τον άλλο αντιγραφέα, Σωκράτη Καλουψή. Μετά από μία θητεία στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, βρέθηκε στη θέση του λέκτορα με το βασικό πτυχίο, και στη συνέχεια πήρε διδακτορικό μετά από έξι χρόνια. Η δική του επιστημονική εξειδίκευση υποτίθεται πως αφορά την κωπηλασία, και φέρει με καμάρι τον τίτλο του Αναπληρωτή Καθηγητή.

Ο τρίτος αντιγραφέας, Γεώργιος Κυπραίος, κατέχει κι αυτός θέση στο δημόσιο πανεπιστήμιο με αντικείμενο τα ακραία σπορ και την καταγραφή του πόσοι πηγαίνουν για καγιάκ και Bungee Jumping.

Αυτά είναι λοιπόν τα υψηλά κριτήρια με τα οποία κάποιοι σκαρφαλώνουν στους ακαδημαικούς θώκους στην Ελλάδα και αυτή είναι η δήθεν υψηλού επιπέδου έρευνα που παράγουν. Και αυτό είναι το δημόσιο πανεπιστήμιο που συντηρεί το κράτος και προφυλάσσει από τη βαρβαρότητα της αγοράς, ώστε κάποιοι να καλοπερνούν και να παρακάμπτουν με ευκολία όλα τα τυπικά και γραφειοκρατικά εμπόδια που ισχύουν για τους κοινούς θνητούς.

Δικαιολογητικά μαθητών

Η παράνοια της Ελληνικής πραγματικότητας δείχνει να λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Μέχρι πρότινος είχαμε τα πιστοποιητικά υγείας για τους επίδοξους εκπαιδευτικούς, τη στιγμή που η αναπηρία άνω του 67% μοριοδοτείται θετικά. Στη συνέχεια είχαμε την εμμονή των αρχών στην τυπικότητα των δικαιολογητικών για τους ιθαγενείς μαθητές, αλλά την ταυτόχρονη απαίτηση των ΟΛΜΕδων αυτό να μην ισχύει για τους αλλοδαπούς. Τώρα έχουμε και τον καταναγκασμό των γονέων να προμηθεύονται πλήθος ιατρικών πιστοποιητικών προκειμένου να εγγράψουν τα παιδιά τους στο σχολείο, τη στιγμή που το κράτος θα μπορούσε να ασκήσει προληπτική πολιτική υγείας με άλλους τρόπους, σίγουρα λιγότερο ταλαίπωρους για τους γονείς και πιο ουσιαστικούς. Ας δούμε όμως πως περιγράφει την κατάσταση άρθρο της Ελευθεροτυπίας:

"Ανούσια ταλαιπωρία και οικονομική αιμορραγία για μια απλή εγγραφή στο Δημοτικό. Με άλλα λόγια... «Μάθημα πρώτον»: «Γραφειοκρατία».

Οι γονείς στις μέρες μας πρέπει να μαζέψουν υποχρεωτικά τέσσερα διαφορετικά ιατρικά πιστοποιητικά από ειδικούς (καρδιολόγο, παιδίατρο, οφθαλμίατρο, οδοντίατρο) -δηλ. ένα κόστος ύψους τουλάχιστον 160 ευρώ- και να τα καταθέσουν προκειμένου να εγγραφεί ένα παιδί στο Δημοτικό σχολείο.

Για τα ρωμαϊκά βασανιστήρια των Ελληνόπουλων ο Θανάσης Δρίτσας, καρδιολόγος στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο και μουσικός, μας γράφει: «Σε πολλές περιπτώσεις το κόστος αυξάνεται περαιτέρω, διότι πολλοί π.χ. καρδιολόγοι υποβάλλουν τα παιδιά υποχρεωτικά σε υπερηχογράφημα καρδιάς (triplex καρδιάς). Ακόμη επί ανιχνεύσεως ασήμαντων κλινικά προβλημάτων παιδιά και γονείς "τρομοκρατούνται", έτσι ώστε τα παιδιά να υφίστανται τακτική παρακολούθηση και συστηματική χρηματική απομύζηση στη συνέχεια.

Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες η ιατρική εξέταση των παιδιών αποτελεί υπόθεση των παιδιάτρων ή των γενικών γιατρών και μόνον εκείνοι μπορούν να παραπέμψουν τα παιδιά σε ειδικούς, εφόσον το κρίνουν απαραίτητο. Στη χώρα μας η "πρόληψη" υποκριτικά αρχίζει και σταματάει στην τυπικούρα των ιατρικών βεβαιώσεων για την εγγραφή, προκειμένου κυρίως να καλυφθεί ένα ευθυνόφοβο εκπαιδευτικό σύστημα».

Ο ίδιος σημειώνει πως η εγγραφή στην πρωτοβάθμια δημόσια εκπαίδευση είναι υποχρεωτική και τα Δημοτικά σχολεία δεν είναι ούτε αθλητικά σωματεία ούτε μονάδες εκπαίδευσης καταδρομέων. «Ετσι η συλλογή δαπανηρών εξειδικευμένων ιατρικών βεβαιώσεων πέραν του παιδιάτρου (σε εποχές μάλιστα οικονομικής κρίσης και υπερχρέωσης των ταμείων) αποτελεί αστοχία και αναίτια ταλαιπωρία. Είναι βέβαιο ότι τη συντήρηση αυτού του φαινομένου επιθυμούν όσοι ωφελούνται οικονομικά από τη μαζική προσέλευση παιδιών, δηλ. γιατροί του δημόσιου και ιδιωτικού φορέα, διαγνωστικά κέντρα και κλινικές. Αν δεν υπάρξει επί της ουσίας παρέμβαση, προβλέπω να επεκτείνεται η λίστα των ιατρικών βεβαιώσεων ...ίσως και σε ψυχιατρικές εξετάσεις»."

Χρονοδιάγραμμα Δημοσίων ΙΕΚ

Σύμφωνα με εγκύκλιο της Γενικής Γραμματείας Δια Βίου Μάθησης, μετά την επιλογή των καθηγητών των δημοσίων ΙΕΚ θα ακολουθήσει στις 8 Φεβρουαρίου η ανάρτηση των πινάκων κατάταξης των υποψηφίων.

Σύμφωνα με ποιά κριτήρια θα γίνει άραγε αυτή η κατάταξη; Η ίδια η προκήρυξη αναφέρει:

"Κατά την επιλογή συνεκτιμώνται : η εργασιακή εμπειρία, η διδακτική εμπειρία, η εξειδίκευση στο γνωστικό αντικείμενο που επιθυμούν να διδάξουν, οι συναφείς με το αντικείμενο μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών, η απόδοση, η συνέπεια και η διάθεση συνεργασίας στην περίπτωση προηγούμενης απασχόλησης στο Ι.Ε.Κ., τα κοινωνικά κριτήρια."

Άρα λοιπόν για ποιά κατάταξη μιλάμε; Για την κατάταξη που έχουν οι υποψήφιοι σύμφωνα με την προτίμηση του διευθυντή και των προϊσταμένων του;

Οι ακτινογραφίες των φοιτητών

Ένας από τους αμέτρητους αναχρονισμούς του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος είναι οι υποχρεωτικές ιατρικές εξετάσεις. Όλοι όσοι πρόκειται να περάσουν την πόρτα ενός εκπαιδευτικού χώρου, από μαθητές και φοιτητές μέχρι καθηγητές δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, είναι υποχρεωμένοι να περάσουν από συγκεκριμένες ιατρικές εξετάσεις.

Σε μία εποχή που εκείνοι που χρήζουν υποχρεωτικών ιατρικών εξετάσεων είναι οι λαθρομετανάστες, οι νόμιμοι πολίτες της χώρας είναι υποχρεωμένοι να ταλαιπωρούνται με διαδικασίες ιδιαίτερα γραφειοκρατικές χωρίς ιδιαίτερη ουσία.

Είναι γνωστή άλλωστε η κατάσταση που επικρατούσε με τους φοιτητές που έπρεπε να ταλαιπωρούνται για να κάνουν ακτινογραφίες και μετά να περιμένουν με τις ώρες την άφιξη του βαριεστημένου γιατρού που αφού ερχόταν με καθυστέρηση μερικών ωρών ανέθετε στη νοσοκόμα την διεκπεραίωση της διαδικασίας.

Αυτή την κατάσταση κανένας "υπεύθυνος" μέχρι τώρα δεν είχε σκεφτεί να αντιμετωπίσει, και αυτό είναι φυσικό καθώς όλοι οι κατέχοντες την εξουσία στέλνουν τα παιδιά τους κατευθείαν σε ξένα πανεπιστήμια και δεν έχουν ιδιαίτερο λόγο να ασχοληθούν με το τι ισχύει για τον απλό πολίτη.

Είναι λοιπόν ιδιαίτερα σημαντική η πρωτοβουλία του Πανάρετου να καταργήσει αυτόν τον αναχρονισμό που δεν προσέφερε σε τίποτα, ώστε οι φοιτητές πλέον να μη χρειάζεται να ταλαιπωρούνται άσκοπα με ακτινογραφίες. Ας ελπίσουμε ότι η κατάργηση αυτή θα επεκταθεί και για τις άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις, όπως η υποβολή υποψηφιότητας για πανεπιστημιακή θέση.

ΟΕΕΚ: Η μετονομασία ενός σκανδάλου

Η μετονομασία του ΟΕΕΚ σε ΕΟΠΠ και η παράδοση του ελέγχου των ΙΕΚ στο αμαρτωλό ΙΔΕΚΕ αποτελεί την τελευταία προσπάθεια του κατεστημένου να θαφτεί το μεγάλο σκάνδαλο του ΟΕΕΚ, για το οποίο εδώ και χρόνια υποτίθεται πως θα αποδοθούν ευθύνες.

Φυσικά δεν περίμενε κανείς ότι η τελευταία διοίκηση του ΟΕΕΚ θα άνοιγε την αυλαία των αποκαλύψεων και της κάθαρσης.

Ο τελευταίος πρόεδρος του ΟΕΕΚ Άγγελος Αγγελίδης είναι ένας τυπικός κρατικοδίαιτος που για δεκαετίες μεταβαίνει από τη μία θέση στην άλλη. Μεταξύ άλλων διετέλεσε και Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Επαγγελματική Κατάρτιση ΑΕ, που είχε την ευθύνη των ΙΕΚ του ΟΑΕΔ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Παράλληλα ήταν και εγγεγραμμένος σε διάφορα μητρώα για να βγαίνει και το επιπλέον μεροκάματο από διάφορες ωρομισθίες, εκ των οποίων το ένα αφορά τη μετανάστευση.

Φαίνεται πως η ενασχόληση με τους μετανάστες κολλάει παντού και αποτελεί αγαπημένο σπορ πολλών διακεκριμένων προέδρων.

Τα ίδια ισχύουν και για τον τελευταίο αντιπρόεδρο του ΟΕΕΚ Κωνσταντίνο Καλτσά, ο οποίος τυγχάνει και "εκπαιδευτικός ΣΕΛΕΤΕ". Συνδικαλιστής της Ένωσης Τεχνολόγων Εκπαιδευτικών, με αποσπάσεις σε διάφορες θέσεις, επίσης εγγεγραμμένος σε διάφορα μητρώα για το επιπλέον "μεροκάματο", και, το κυριότερο, μέλος της διοίκησης του αμαρτωλού ΟΕΕΚ κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα ως Προϊστάμενος Τμήματος Πληροφορικής, Προϊστάμενος Διεύθυνσης Οργάνωσης & Πληροφορικής και Προϊστάμενος Διεύθυνσης Διοικητικού.

Άραγε, κατά το διάστημα που έλαβε χώρα το κύριο σκάνδαλο στον ΟΕΕΚ, ο ίδιος ως μέλος της διοίκησης ούτε είδε ούτε άκουσε τίποτα;

Αυτά όμως αποτελούν ψιλά γράμματα για τη Διαμαντοπούλου, που φρόντισε να τον επανατοποθετήσει στον ΟΕΕΚ.

Με αυτούς λοιπόν θα γινόταν επιτέλους η κάθαρση; Τί απάντησαν άραγε στο σχετικό αίτημα του Πανάρετου για το αν υπήρξε επιστροφή των κλεμένων; Πού βρίσκονται άραγε σήμερα όλοι εκείνοι που αναφέρονται στα σχετικά πορίσματα, τα οποία κανένας δε δίνει στη δημοσιότητα;

Αυτή λοιπόν είναι η υποτιθέμενη διαφάνεια και αξιοκρατία που ευαγγελίζεται η Άννα Διαμαντούετα!

Η επέτειος του Γρηγορόπουλου

Κάθε άτομο βρίσκει το είδωλο που του ταιριάζει, οπότε δε χρειάζεται να απορούμε που σύσσωμες συγκεκριμένες ομάδες ανήγαγαν το Γρηγορόπουλο σε είδωλό τους και καθιέρωσαν την επέτειό του ως αφορμή για διαδηλώσεις στη μνήμη του και φυσικά τις απαραίτητες βιαιοπραγίες και ρίψεις μολότωφ.

Βλέπουμε λοιπόν στις σχετικές "εκδηλώσεις" να πρωτοστατούν "μαθητές, φοιτητικούς συλλόγους, πολιτικές και εργατικές οργανώσεις". Και αναρωτιέται κανείς τι σχέση μπορεί να έχουν οι εργατικές οργανώσεις με ένα γόνο μεγαλοαστικής οικογένειας, και τι σχέση έχουν και οι φοιτητικοί σύλλογοι, αφού έτσι κι αλλιώς κι ο Γρηγορόπουλος θα ακολουθούσε την τακτική του ΙΒ.

Δε γνωρίζουμε αν φέτος ο γιός της Διαμαντοπούλου συμμετείχε στις πορείες και στα επεισόδια, αν και η απάντηση είναι μάλλον αρνητική. Όταν το ΠΑΣΟΚ χάσει την εξουσία, θα τον δούμε πάλι προκειμένου να οικοδομηθεί το προφίλ που θα εξασφαλίσει το πολιτικό του μέλλον.

Όμως στα Χανιά συνέβη κάτι πολύ περίεργο. Ανάμεσα στους συλληφθέντες κατά τη διάρκεια της σχετικής πορείας ήταν και δύο δεκατριάχρονοι μαθητές και ένα μέλος τοπικού συλλόγου αδιόριστων εκπαιδευτικών.

Το αν οι κατηγορίες που τους αποδόθηκαν ευσταθούν ή όχι δε μπορούμε να το γνωρίζουμε. Εκείνο όμως που βλέπουμε από τα σχετικά ανακοινωθέντα τόσο των ΟΛΜΕδων των Χανίων όσο και του συλλόγου αδιόριστων είναι πως η παρουσία τους εκεί είχε θεσμικό χαρακτήρα. Και εδώ προκύπτουν σοβαρά ερωτήματα.

Ποιά είναι η ταύτιση των αδιόριστων εκπαιδευτικών με το Γρηγορόπουλο; Μήπως ο Γρηγορόπουλος ήταν ένας μελλοντικός αδιόριστος εκπαιδευτικός;

Ποιά είναι η ταύτιση των δεκατριάχρονων μαθητών που επιπλέον οι συνδικαλιστές μας πληροφορούν πως είναι παιδιά μεταναστών; (Το αν είναι λαθρομετανάστες δεν προσδιορίζεται)

Το να προσπαθούν να μας πείσουν ότι υπάρχει κάποια σοβαρή ιδεολογική ταύτιση ανάμεσα στα ανήλικα παιδιά μεταναστών και το γόνο γνωστής οικογένειας που σκοτώθηκε πάνω στη διασκέδαση είναι το λιγότερο γελοίο. Εκείνο που φαίνεται από όλα αυτά είναι πως κάποιοι υποκινούν τις πορείες και τα επεισόδια, στρατολογώντας άσχετα άτομα μειωμένης κριτικής ικανότητας, και οι ευθύνες πρέπει να αποδοθούν κατά κύριο λόγο στους συνδικαλιστές της εκπαίδευσης και στους επαγγελματίες αριστερούς.

Οι εστίες οικονομικής διαφθοράς στα Ελληνικά πανεπιστήμια

Σύμφωνα με αναφορά της Καθημερινής, οι πέντε εστίες διαφθοράς στα Ελληνικά πανεπιστήμια είναι οι εξής:

"Οι διαγωνισμοί για την ανάθεση έργων, η διαχείριση της ακίνητης και η διακίνηση της κινητής περιουσίας των ιδρυμάτων, η έκδοση και διανομή συγγραμμάτων και η αξιοποίηση των Ειδικών Λογαριασμών Κονδυλίων Ερευνας (ΕΛΚΕ). Ελεγχοι του ΣΔΟΕ στα ελληνικά ΑΕΙ φέρνουν συνεχώς στο φως περιστατικά σπατάλης, κακοδιαχείρισης, διαφθοράς. Το ύψος των κονδυλίων που διακινούνται στα ΑΕΙ είναι μεγάλο."

Ορθά επισημαίνονται οι εστίες αυτές. Το ζήτημα όμως είναι ότι αυτές αφορούν μόνο την οικονομική διαφθορά, διότι το Ελληνικό Πανεπιστήμιο βασίζει τη λειτουργία του στη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα, από τον τρόπο που γίνονται οι εξετάσεις μέχρι τον τρόπο που γίνονται οι προσλήψεις διδακτικού και διοικητικού προσωπικού.

Πώς λοιπόν θα παταχθεί η οικονομική διαφθορά όταν όλοι αναζητούν τη νομιμοφάνεια εις βάρος της ηθικής;

Τεμπονέρας

Μετά το Γρηγορόπουλο, οι αριστεροί συνδικαλιστάδες όλων των βαθμίδων (ξανα)θυμήθηκαν τον Τεμπονέρα.

Ο θάνατος οποιουδήποτε ανθρώπου μπορεί να αποτελεί λυπηρό γεγονός, και φυσικά το ίδιο ισχύει και για τη δολοφονία του Τεμπονέρα. Υπάρχει όμως μεγάλη απόσταση μέχρι του σημείου να δικαιολογείται η αναγωγή του σε σύμβολο.

Θα μπορούσε βέβαια να πει κανείς ότι κάθε ομάδα διαθέτει το σύμβολο που της αρμόζει, και αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση της ηρωοποίησης(!) του Γρηγορόπουλου.

Η γελοιότητα αυτών των ηρωοποιήσεων φαίνεται στο βίντεο που ανέβασε η παρέα του Κάτσικα, όπου βλέπουμε τους μαθητές του 1ου ΕΠΑΛ Κορίνθου να λένε πως πρόκειται για "δύο άτομα που κάνανε πολλά"!

Έχουμε λοιπόν τον Τεμπονέρα να συμβολίζει την κατάληψη του σχολείου, και τον Καλαμπόκα να συμβολίζει την ανακατάληψή του.

Δηλαδή έχουμε δύο λυπηρούς συμβολισμούς, που αποδεικνύουν πόσο χαμηλά βρίσκεται το πνευματικό επίπεδο του μικρόκοσμου που περιστρέφεται γύρω από κάθε σχολείο (και πανεπιστήμιο).

Και οι δύο συμβολισμοί ταυτίζονται με την οπισθοδρομικότητα, την αναγωγή του σχολείου σε χώρο αντιπαράθεσης που πρέπει να ανήκει σε κάποιον, που πρέπει να έχει κομματικό χρώμα, που πρέπει να κυβερνάται από τον όχλο και το δίκαιο του ισχυροτέρου.