Ανάμεσα στα υπόλοιπα διαβάζουμε:
"Συγκεκριμένα με την πράξη «Αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης στα ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ με την ανάπτυξη και αξιοποίηση εργαλείων ΤΠΕ στο πλαίσιο εφαρμογής των εκπαιδευτικών πολιτικών & παρεμβάσεων του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων» (08/11/2010 με Αρ.Πρωτ. 21975) προβλέπεται η διάθεση 343.150 € για να αποτυπωθεί η υπάρχουσα κατάσταση στη Δευτεροβάθμια Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση!
Λες και δεν υπάρχουν για αυτό το λόγο αρμόδια όργανα της πολιτείας, όπως το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ή το Κέντρο Εκπαιδευτικής έρευνας (ΚΕΕ), για να αναλάβουν αυτό το έργο στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους.
Στο πλαίσιο του παραπάνω έργου προβλέπονται οι ακόλουθες «δράσεις»:
« • Αποτύπωση αντικειμενικών στοιχείων για τα ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ και ΣΕΚ
• Διενέργεια ποσοτικής έρευνας και ποιοτικής έρευνας
• Διενέργεια ημερίδας
• Πραγματοποίηση επισκέψεων στο εξωτερικό
• Εκπόνηση Τελικής Έκθεσης
• Προβολή και Δημοσιότητα πράξης».
Αλήθεια, ποιος θα απαντήσει στα ερωτήματα που αβίαστα προκύπτουν από τα παραπάνω, για την αναγκαιότητα αυτής της πράξης και τον προϋπολογισμό της;
Δεν υπάρχει η ηλεκτρονική βάση survey στα σχολεία;
Δεν δημιουργήθηκε η λεγόμενη “ηλεκτρονική εσχάρα αποτύπωσης” των σχολείων από το ΚΕΕ πριν από μερικά χρόνια υπό την προεδρία μάλιστα του σημερινού Γ.Γ. του Υπ. Παιδείας κ. Κουλαϊδή;
Δεν είχε δημιουργηθεί ανάλογη βάση δεδομένων για τα ΤΕΕ παλαιότερα στο επίπεδο αντίστοιχης διεύθυνσης στο Υπουργείο;
Τι έγιναν όλα αυτά τα “έργα”;
Γιατί χρειάζεται σήμερα να ξοδευτούν τόσα χρήματα για σχεδιασμό βάσεων δεδομένων παρόμοιες με αυτές που ήδη υπάρχουν;
Αλλά ακόμα και αν χρειάζονται νέα προγράμματα γιατί τέτοια σπατάλη χρημάτων;
Απλώς για να πάρουν κάποιοι παχυλές αμοιβές και να εξασφαλίσουν κάποια ταξίδια στο εξωτερικό;"
Και στη συνέχεια:
"60.000 ευρώ θα διατεθούν για το έργο «καταγραφή βεβαιώσεων, πιστοποιητικών, τίτλων σπουδών καθώς και των εκπαιδευτικών φορέων που τα εκδίδουν σε ηλεκτρονική βάση"
Ορθά τα καταγγέλει αυτά ο Κοτσυφάκης. Είναι ανεπίτρεπτο σε καιρούς οικονομικής λιτότητας να δαπανώνται τέτοια ποσά, όταν υποτίθεται πως τα στελέχη διαφόρων υπηρεσιών και οργανισμών του Υπουργείου Παιδείας μπορούν να αναλάβουν τα σχετικά καθήκοντα.
Και λέμε "υποτίθεται", γιατί είναι αμφίβολο αν όλα αυτά τα στελέχη κατάφεραν να πάρουν αυτές τις θέσεις χάρη στην αξία τους και όχι χάρη στις διασυνδέσεις τους. Εδώ βλέπουμε τον νυν Γ.Γ. του Υπουργείου να μην εμπιστεύεται το δικό του έργο!
Το σχετικό κείμενο αποτελεί παραδοχή της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, πολιτικής και υπηρεσιακής, ότι αυτή τη στιγμή δε γνωρίζουν τι πιστοποιητικά τυπώνει το υπουργείο, και φυσικά ότι δε γνωρίζει ποιά είναι η υπάρχουσα κατάσταση στα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ.
Το ερώτημα όμως είναι γιατί οι συνδικαλιστές δεν έδειξαν την ίδια αγανάκτηση για χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δαπανήθηκαν στο παρελθόν με παρόμοιο τρόπο, αλλά σε διαφορετική κλίμακα, και μοιράστηκαν σε διάφορες δομές και ενέργειες από τις οποίες επωφελήθηκαν αμέτρητοι εκπαιδευτικοί.
Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν η ΠΔΣ. Μοιράστηκαν με ευκολία λεφτά όχι μόνο στους καθηγητές της ΠΔΣ, που μπορεί να αντιστοιχούσαν και σε τμήματα-φαντάσματα, αλλά και σε διάφορους αξιολογητές. Δεν είδαμε κάποια συνδικαλιστική διαμαρτυρία παρά μόνο για την κατάργηση της ΠΔΣ.
Το ίδιο και για πλήθος Ευρωπαϊκών δράσεων που έδωσαν την ευκαιρία σε γνωστούς και φίλους να απολαύσουν ταξίδια ή πλούσια τραπέζια.
Ακόμα και τώρα, βλέπουμε σε άρθρο σχετικό με το άρθρο του Κοτσυφάκη την ηγερία του διδύμου της ΟΛΜΕ Καλομοίρη και Κοτσυφάκη Ελένη Παπαδοπούλου να διαμαρτύρεται γιατί δε δίνονται πλέον χρήματα για την ΠΔΣ και για τις εκπαιδευτικές άδειες!
Κανένας συνδικαλιστής δε λέει να δοθούν αυτά τα ποσά για ανθρώπινες αίθουσες που δε θα καταστρέφονται σε κάθε κατάληψη, ή για την προώθηση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Εκείνο που όλοι ζητούν είναι να δοθούν με κάποιον τρόπο στους εκπαιδευτικούς ως άμεσες ή έμμεσες παροχές.
Ποιά είναι λοιπόν η διαφορά ανάμεσα στο να πάρουν τα λεφτά μερικοί σύμβουλοι και στο να τα πάρουν μερικές χιλιάδες εκπαιδευτικοί δήθεν για επιμορφώσεις ή ημερίδες;
