Στις 7 Ιανουαρίου, αδιόριστοι και διορισμένοι εκπαιδευτικοί έκαναν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Παιδείας απαιτώντας να δουν την Υπουργό. Είναι γνωστό όμως πως δε μπορεί ο καθένας να βλέπει την Υπουργό, η οποία στο κάτω κάτω μπορεί να αναρρώνει από ένα botox και να μην είναι πρέπον να εμφανιστεί πρησμένη.
Οι λεπτομέρειες των επεισοδίων έχουν αναφερθεί πολλές φορές, οπότε εμείς θα επικεντρωθούμε στην ουσία.
Ας ξεκινήσουμε από τη δήλωση της Κάλερ-Χριστοφιλοπούλου:
"Σήμερα στο Υπουργείο Παιδείας έγινε μια εισβολή. Υπήρξαν βία και ζημιές στην περιουσία του ελληνικού λαού, που έγινε με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου. Υπήρξε εισβολή από μια ομάδα εκπαιδευτικών, ορισμένοι από τους οποίους είναι αδιόριστοι και ορισμένοι διορισμένοι, που όπως λένε τους συμπαραστέκονται. Να τονίσω ότι τους έχω δει επανειλημμένα - όπως και οι ίδιοι παραδέχονται – όπως έχω δει και αρκετές άλλες κατηγορίες εκπαιδευτικών και έχω συζητήσει μαζί τους."
Η υφυπουργός ξέχασε όμως να αναφέρει πως μαζί με τη Διαμαντοπούλου για πολύ καιρό έλεγαν πως δε γνωρίζουν ποιοί είναι αυτοί οι αδιόριστοι, και είχαν αρνηθεί πολλές φορές να αναγνωρίσουν την ύπαρξή τους, μέχρι τη νύχτα που η Διαμαντοπούλου έφυγε τρέχοντας από το κτίριο της ΕΡΤ αφήνοντας τα ΜΑΤ να συγκρατήσουν τους αγανακτισμένους που την κυνηγούσαν.
Επιπλέον, η υφυπουργός ξέχασε να αναφέρει τι έλεγε το κόμμα της σε αντίστοιχες περιπτώσεις που έλαβαν χώρα την περίοδο της γαλάζιας διακυβέρνησης. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που το Υπουργείο Παιδείας γίνεται στόχος διαδηλωτών, με τη διαφορά ότι τότε δεν ήταν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, αλλά υποκινούσε πολλές από τις τότε διαμαρτυρίες που σήμερα ενοχλούν το πρόγραμμα των υπουργών του.
Ανάμεσα στα υπόλοιπα που αναφέρονται στη δήλωση της Κάλερ ξεχωρίσαμε και ένα ανέκδοτο:
"Όλες οι προσλήψεις θα γίνουν διαφανώς και αξιοκρατικά."
Η φθορά της πόρτας του υπουργείου σίγουρα δεν αποτελεί μέρος της εικόνας που θα έπρεπε να δίνουν οι εκπαιδευτικοί, όπως και οι κλειδωμένες πόρτες στις οποίες αρέσκεται η Διαμαντουέτα δεν αποτελούν μέρος της εικόνας που θα έπρεπε να δίνει μία υποτίθεται εκλεγμένη πολιτικός, ακόμα κι αν αυτή είναι διορισμένη από τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ.
Όμως το παρελθόν δίδαξε στους εκπαιδευτικούς ότι με αυτόν τον τρόπο θα επιτύχουν το διορισμό τους. Ας μην ξεχνάμε τους γυμναστές που ροβόλαγαν στην αυλή του Υπουργείου Παιδείας για να δουν το Λυκουρέντζο, κίνηση που απέδωσε το διορισμό κάποιων μελών της ΠΕΑ. Αλλά και σε μικρότερη κλίμακα, με τέτοιον τρόπο κάποιοι πήραν μερίδιο από την ΠΔΣ προκειμένου να αποκτήσουν προϋπηρεσία, εισβάλλοντας σε κάποια γραφεία περιφερειακών διευθύνσεων.
Γιατί λοιπόν παραπονιέται τώρα η πολιτική ηγεσία, όταν μέχρι τώρα έδειχνε στους αδιόριστους πως αυτός είναι ο σωστός δρόμος; Με άλλα λόγια, οι εκπαιδευτικοί αφέθηκαν στο να εκπαιδευτούν από τους πολιτικούς σε ένα συγκεκριμένο τρόπο διεκδίκησης, ο οποίος διδάσκεται και στα πανεπιστήμια υπό τη μορφή του ασύλου, αλλά και στα σχολεία υπό τη μορφή της κατάληψης.
Τώρα λοιπόν η κάποτε ακιζόμενη στις τάξεις της ΔΑΠ υφυπουργός δυσανασχετεί που εκείνοι που δεν είχαν τη δική της τύχη εξακολουθούν να εφαρμόζουν μεθόδους πολιτικών νεολαιών, που χάρη σε αυτές αναδείχθηκαν τα σημερινά πολιτικά πρόσωπα.
Άραγε ποιά ήταν η άποψη τόσο της Κάλερ όσο και της Διαμαντοπούλου για τη βία όταν η Διαμαντοπούλου δήλωνε με καμάρι πως ο γιός της συμμετείχε στα επεισόδια που ακολούθησαν το θάνατο του Γρηγορόπουλου;
Όσο για τους εκπαιδευτικούς που επιζητούν το διορισμό τους αλαλάζοντας και σπάζοντας πόρτες, το φταίξιμο εξακολουθεί να ανήκει σε μεγάλο βαθμό στο δίδυμο Κάλερ-Διαμαντοπούλου. Έχουμε αναφερθεί με άρθρο μας στο πως τα πράγματα οδηγήθηκαν στο σημερινό αδιέξοδο, με ευθύνες κατά το μεγαλύτερο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ, και επίσης έχουμε αναφερθεί στο πως οι πελατειακές σχέσεις έδωσαν σε κάποιους τον τίτλο του "διοριστέου". Η υπερφίαλη μεγαλομπεμπέκα αρνήθηκε να αναγνωρίσει την πραγματικότητα αυτή, και δε θα μπορούσε άλλωστε να το πράξει καθώς η μόνη σχέση που έχει με την παιδεία είναι η ενασχόλησή της με το ποιό πανεπιστήμιο του εξωτερικού θα επιλέξει για τον κανακάρη της.
Με τον τρόπο αυτό όχι μόνο αποξενώθηκε από το πλήθος των
Το κατάντημα της Διαμαντοπούλου είναι να πηγαίνει παντού ακολουθούμενη από ΜΑΤ και φροντίζοντας να κλειδώνει τις πόρτες.
(Εκείνο που δε γνωρίζουμε είναι αν πήρε μαζί της και τα ΜΑΤ όταν πήγε στην εκδήλωση της φίλης της της Ρουμπάνη, ή ίσως έκρινε ότι μπορεί να ήταν στον ίδιο χώρο και οι "κακοποιημένες" της Ρουμπάνη και η κατάσταση να οδηγηθεί σε εκρηκτικό αποτέλεσμα.)
Και ο φόβος της Διαμαντοπούλου είναι δικαιολογημένος, καθώς οι εκπαιδευτικοί έχουν μάθει καλά τα κόλπα που τόσα χρόνια το πολιτικό σύστημα τους μάθαινε και τους επιβράβευε όταν τα εφήρμοζαν σωστα.
Το πόσο υποκριτική ήταν η ανακοίνωση της Κάλερ φαίνεται από την ανακοίνωση που εξέδωσαν λίγες ημέρες αργότερα οι 13 κηφήνες του γραφείου τύπου του καλεροδιαμαντοπούλειου υπουργείου:
-1 Ρίτσα Γαλογαύρου,
-2 Γιάννης Μαστρογεωργίου,
-3 Δώρα Τσολάκη,
-4 Νιόβη Λακοπούλου,
-5 Γιώργος Παπούλιας,
-6 Γιάννης Νάστος,
-7 Άννα Μπεκρή,
-8 Μαργαρίτα Βεβή,
-9 Σταματίνα Μοτάκη,
-10 Πελαγία Γιαννικοπούλου,
-11 Φραντζέσκα Φακάρου,
-12 Αλεξάνδρα Σπύρου και
-13 Νίκος Διαμανταρίδης
Σύμφωνα με αυτή, ο Τεμπονέρας αποτελεί "σύμβολο αγωνιστικού πνεύματος" που χαρακτηρίζεται από "το μεγαλείο του μάχιμου στην τάξη εκπαιδευτικού και των δημοκρατικών διεκδικήσεων".
Γιατί λοιπόν οι γερασμένες υπουργίνες εξανίστανται για το αγωνιστικό πνεύμα που επιδεικνύουν οι σημερινοί "εκπαιδευτικοί", στους οποίους το ίδιο το ΠΑΣΟΚ έμαθε τον τρόπο των "δημοκρατικών διεκδικήσεων";
