Μετά από δεκαετίες αδιαφορίας για το ζήτημα, βλέπουμε φέτος το Υπουργείο Παιδείας να εκδίδει εγκύκλιο με θέμα "τι πρέπει να ισχύει για τη μεταφορά της σχολικής τσάντας για τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου". Σε αυτή προτείνονται διάφορα μέτρα για το μετριασμό του βάρους της σχολικής τσάντας.
Βέβαια είναι αμφίβολο αν υπάρχουν οι στοιχειώδεις υποδομές (πχ χώροι αποθήκευσης για κάθε μαθητή) ή το απαιτούμενο ενδιαφέρον από την πλευρά των εκπαιδευτικών, όμως το Υπουργείο Παιδείας αγνοεί την οδυνηρή πραγματικότητα: Ότι δηλαδή επί σειρά ετών το μέγεθος των βιβλίων αυξάνεται διαρκώς, και αυτό λόγω της πολιτικής που θέλει τα σχολικά βιβλία όλο και πιο εύπεπτα προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι θα τα καταλάβουν ακόμα και οι τελευταίοι μαθητές, αλλά ταυτόχρονα να περιέχουν και πλήθος κεφαλαίων που δεν πρόκειται ποτέ να διδαχθούν.
Αρκεί να κάνει κανείς τη σύγκριση με βιβλία αρκετά παλαιότερων εποχών, που όμως δεν υπήρχε η πίεση να περάσουν όλοι ανεξαιρέτως στην επόμενη τάξη.
Το αποτέλεσμα; Όχι μόνο ο υποβιβασμός του επιπέδου της εκπαίδευσης, αλλά και το φαινόμενο οι μαθητές να ξεκινούν τη σχολική ζωή τους κουβάλώντας ένα υπέρογκο φορτίο και να την τελειώνουν κουβαλώντας μόνο το κινητό τους...
