Ο βασικός προβληματισμός των παρευρισκομένων ήταν το πως θα εξασφαλίσουν την αποπληρωμή των ποσών που τους χρωστά το κράτος εδώ και τρία(!) χρόνια. Εκείνο που κανείς δε θέλει να πει είναι γιατί κατά τη διάρκεια αυτών των τριών χρόνων συνέχισαν να διεκδικούν με τους γνωστούς τρόπους αυτές τις θέσεις.
Ο δεύτερος προβληματισμός των παρευρισκομένων ήταν ότι μπορεί πολλά ΙΕΚ να κλείσουν λόγω της οικονομικής κρίσης, με αποτέλεσμα να μειωθούν φυσικά και οι αντίστοιχες θέσεις.
Ποιοί όμως είναι αυτοί που ανησυχούν για τη θέση τους, την οποία εξασφάλισαν με τους γνωστούς τρόπους επί τρία χρόνια παρά το γεγονός της μη καταβολής των ωρομισθιών;
Αυτό το προσδιορίζει η ίδια η ανακοίνωση του ΕΔΙΕΚ:
"Γι αυτό χωρίς λόγια, χωρίς αναστολές, χωρίς πισωγυρίσματα, συνάδελφοι εκπαιδευτές σε όποια οικονομική τάξη και αν ανήκετε, σε όποιο παράλληλο εργασιακό καθεστώς και αν εμπλέκεστε, στις 7 Μαΐου αρχίζει η εποχή της δράσης και της έμπρακτης απόδειξης."
Μήπως λοιπόν αυτά τα καλέσματα σε αγώνες αφορούν συνταξιούχους, δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, και φυσικά μονίμους εκπαιδευτικούς όπως στην περίπτωση του Σπυρίδωνα Σκανιάκου;
Για να υπογραμμιστεί η υποκρισία αυτής της κίνησης, η αίθουσα για τη συνέλευση παραχωρήθηκε δωρεάν από το Metropolis ως ένδειξη συμπαράστασης στον αγώνα των "ωρομίσθιων", τη στιγμή που το ίδιο το Metropolis καταγγέλεται συνεχώς τους τελευταίους μήνες για καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των υπαλλήλων του!
Ιδιαίτερα υποκριτικές και οι αποστροφές του τύπου "δεν είμαστε επαγγελματίες συνδικαλιστές" όταν αυτές προέρχονται ακριβώς από περιφερόμενους συνδικαλιστές.
Η ουσία πίσω από κινήσεις τύπου ΕΔΙΕΚ είναι ότι αυτές γίνονται για να εξασφαλίσουν τα δικαιώματά τους κάποιοι που για χρόνια έπαιρναν από τα ΙΕΚ ένα επιπλέον εισόδημα ως "ωρομίσθιοι". Αν το ΙΔΕΚΕ αποφάσιζε άμεσα την εξόφλησή τους και τους διαβεβαίωνε πως ούτε ο αριθμός των ΙΕΚ θα μειωθεί ούτε το μέσο τους θα παύσει να ισχύει, η κίνηση θα διαλυόταν την επόμενη ημέρα και όλα θα ήταν πάλι τέλεια στο χώρο των ΙΕΚ.
