Οι αφελείς προτάσεις της ΟΙΕΛΕ

Σε μία σπάνια για συνδικαλιστικό όργανο προάσπιση των αρχών του δικαίου, η ΟΙΕΛΕ έχει αποκαλύψει σωρεία σκανδάλων και έχει επιμείνει στην πραγματική διαλεύκανσή τους, με χαρακτηριστικές περιπτώσεις τόσο αυτή του ΙΒ, όσο και αυτή των πλαστών "πτυχίων" της ’ρτας. Βέβαια, σε καμία από τις δύο περιπτώσεις η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δεν έδειξε την ίδια ευαισθησία. Στην πρώτη περίπτωση ήταν αναμεμειγμένα πολλά ηχηρά ονόματα από το χώρο της πολιτικής, και το γεγονός πως και ο κανακάρης της Διαμαντουέτας παρακολουθούσε το ΙΒ για να μη συνωστισθεί στις εξετάσεις με τα παιδιά του λαουτζίκου φαίνεται να έπαιξε το ρόλο του. Στη δεύτερη περίπτωση, η πολιτική ηγεσία και το σύστημα των διαπλεκόμενων μανδαρίνων που διοικεί την εκπαίδευση αντάμειψε τον Νικόλαο Ράπτη με τη θέση του Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ’ρτας ώστε να συνεχίσει το "έργο" του.

Τον τελευταίο καιρό η ΟΙΕΛΕ προτείνει με ιδιαίτερη επιμονή την αντιμετώπιση του φαινομένου της γελοιοποίησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας που παρατηρείται σε πολλά ιδιωτικά εκπαιδευτήρια με την ανάθεση της διεξαγωγής των τελικών εξετάσεων στα γειτονικά δημόσια σχολεία, με δημόσιους εκπαιδευτικούς ως εξεταστές.

Η πρόταση αυτή δε μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως αφελέστατη, για τον πολύ απλό λόγο ότι προυποθέτει ότι στα δημόσια σχολεία δεν παρατηρούνται αντίστοιχα, ή και χειρότερα, φαινόμενα.

Οπότε με ποιό κριτήριο το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης θα χρησιμοποιηθεί ως δικλείδα ασφαλείας για τη διασφάλιση της αξιοπιστίας του ιδιωτικού συστήματος εκπαίδευσης; Μήπως στις εξετάσεις των δημοσίων σχολείων δεν υπάρχει ευνοιοκρατία και δεν ασκούνται πιέσεις όπου κριθεί απαραίτητο, είτε από κομματικούς και τοπικούς παράγοντες είτε από "στελέχη της εκπαίδευσης"; Μήπως έχει γίνει ποτέ σοβαρός έλεγχος της αξιοπιστίας των εξετάσεων του δημοσίου σχολείου;

Θα υπενθυμίσουμε ότι στις εξετάσεις των ιδιωτικών σχολείων παρευρίσκονται και εκπαιδευτικοί του δημοσίου σχολείου, και υποτίθεται πως συνβαθμολογούν τα γραπτά. Στην πράξη βέβαια δείχνουν μεγάλη διάθεση συνεργασίας όταν τους προσφερθούν δωρεάν καφέδες και πίτσες. Τι θα αλλάξει λοιπόν προς το καλύτερο αν οι ίδιοι δημόσιοι εκπαιδευτικοί αναλάβουν εξ'ολοκλήρου τη διεξαγωγή των εξετάσεων, εκτός ίσως από το τίμημα της συνεργασίας;

Και σαν παράδειγμα θα παραθέσουμε τα όσα αναφέρει η ίδια η ΟΙΕΛΕ:

"...η Ομοσπονδία μας κατέθεσε μήνυση εις βάρος του πρώην Δ/ντη Δ.Ε. Κορινθίας κ. Κ. Λουμάνη για πλημμελή τήρηση των καθηκόντων του και εις βάρος του νυν Δ/ντη Δ.Ε. Κορινθίας κ. Χρ. Κωμαϊτη για παράβαση καθήκοντος, καθώς για τη συνοδευόμενη από συγκεκριμένες αποδείξεις καταγγελία γονέα � δημόσιου εκπαιδευτικού � ότι σε ιδιωτικό σχολείο της εποπτείας του, πέρα από φροντιστηριακά μαθήματα που διεξάγονταν κατά τη διάρκεια αργιών και των καλοκαιρινών διακοπών, στις ενδοσχολικές εξετάσεις μαζί με τα θέματα χορηγούνταν στους μαθητές και οι λύσεις τους, επεβλήθη η «εξοντωτική» ποινή της αυστηρής επίπληξης (συνημμένο 2)."

Άραγε εάν οι εξετάσεις διεξάγωνταν σε δημόσιο σχολείο οι ίδιοι Διευθυντές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που σήμερα καταγγέλονται από την ΟΙΕΛΕ θα ενεργούσαν με διαφορετικό τρόπο;

Ή μήπως στις εξετάσεις στο δημόσιο σχολείο δεν εξασφαλίζεται για κάποιους το επιθυμητό αποτέλεσμα "με άνωθεν προφορική εντολή";

Απλώς η ΟΛΜΕ, αντίθετα από την ΟΙΕΛΕ, συνηγορεί στην ομερτά και στη νόθευση της αξιοκρατίας, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν επίσημες καταγγελίες για τις αντίστοιχες διαδικασίες των δημοσίων σχολείων.

Για τους λόγους αυτούς η πρόταση της ΟΙΕΛΕ χαρακτηρίζεται ως αφελής, διότι, χωρίς να παραγνωρίζεται η προσπάθεια της ΟΙΕΛΕ για εξυγίανση της εκπαιδευτικής νοσηρότητας, δεν είναι δυνατό αυτή να εναποτεθεί στις αμφίβολες προθέσεις του δημοσίου εκπαιδευτικού συστήματος.